Πηγή: "aktines"
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
«Εν τοις Πατριαρχείοις» … «Θρονική εορτή με τον Αγιώτατο» ή όταν το υπερφυές μυστήριο χρησιμοποιείται για να υπηρετήσει σκοπιμότητες …
Για μια ακόμα φορά γίναμε μάρτυρες των
όσων διεπράχθησαν στον Πατριαρχικό Ναό του Αγ. Γεωργίου στη Κωνσταντινούπολη κατά
την εορτή του Αγ. Ανδρέου (29-30.11.2014).
Το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί και
απ’ ότι φαίνεται θα το βλέπουμε όλο και συχνότερα για να το συνηθίζουμε καλύτερα
και έτσι αγάλια-αγάλια να προχωρήσουμε χωρίς αντιδράσεις και αμφισβητήσεις σε
αποκατάσταση –όπως μας είπε ο Παναγιώτατος– της «πλήρους κοινωνίας»
με την «πρωτόθρονη αδελφή εκκλησία της Ρώμης», την «προκαθημένη
της αγάπης» - για να έχουμε και λίγο από Πατέρες.
Το
ότι διαφέρουμε και θα διαφέρουμε σε καίριας σημασίας ζητήματα πίστεως είναι
μικρής και επουσιώδους, μάλλον, σημασίας. Το ότι κάποιοι Ορθόδοξοι αδελφοί μας
σκανδαλίζονται δεν μας νοιάζει και πολύ. εύκολα τους βάζουμε την ταμπέλα του
“φανατικού” και “φονταμενταλιστή” και “επαρχιώτη”, τους ειρωνευόμαστε και
ησυχάζουμε. άλλωστε στο έργο αυτό
έχουμε συναντιλήπτορες τα ΜΜΕ και συμπαραστάτες τους κάθε λογής πολιτικούς, που
αδιαμφισβήτητα ενδιαφέρονται για τη φροντίδα που καταβάλουν οι Βαρθολομαίος και
Φραγκίσκος για την «αποκατάσταση του
Ναού του Θεού, δηλ. της Εκκλησίας», όπως μας αποκάλυψε ο «αδελφός, επίσκοπος Ρώμης» Φραγκίσκος!
Δεν
είναι στις προθέσεις μου να αναλύσω τα περί «πλήρους κοινωνίας»
που ακούσαμε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Ήδη το θεολογικότατο κείμενο «Νέα
εκκλησιολογία του Πατριάρχου Βαρθολομαίου» (http://www.theodromia.gr/A9455A79.el.aspx) επισημαίνει
τις σοβαρότατες εκτροπές στην πίστη. Ποιος όμως αμφιβάλλει ότι η προσφώνησή του
στον Πάπα το Σάββατο 29.11.14 στον Πατριαρχικό Ναό δεν αποτελεί πλήρη αποδοχή εκ
μέρους του Πατριάρχου της «Περί Εκκλησίας» Δογματικής Διατάξεως
και του «Περί Οικουμενισμού» Διατάγματος της Β΄ Βατικανής Συνόδου
(1962-65); Άλλωστε ο «αδελφός»
Φραγκίσκος προχωρώντας έτι πλέον διασάφησε τις σκέψεις του «αδελφού» του
Βαρθολομαίου και ήταν εξαιρετικά αναλυτικός στην αναφορά του στο Διάταγμα «Περί
Οικουμενισμού». Ως γνήσιος Ιησουίτης παρέλειψε, βέβαια, να μας μνημονεύσει και
το άλλο Διάταγμα της ίδιας Συνόδου, το «Περί Ανατολικών
(Ουνιτικών) Εκκλησιών». βέβαια, για όποιον προσέξει
την προσλαλιά του είναι προφανές ότι ο Αγιώτατος το υπονοεί, και σε αυτό το
μοντέλο προτείνει την ενότητα Παπικών-Ορθοδόξων. Άλλωστε στη συνοδεία του ήταν
και ο κ. Leonardo Sandri, πρόεδρος της Επιτροπής επί των Ανατολικῶν (Ουνιτικών)
Εκκλησιῶν…
Νομίζω
μετά από αυτά, ότι οφείλει η Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αν και
όποτε γίνει, κατόπιν εισηγήσεως της αρμοδίου εν Κωνσταντινουπόλει Γραμματείας να
αναγνωρίσει τη Β΄ Βατικανή ως την Η΄ Οικουμενική Σύνοδο των Ορθοδόξων! Και
τούτο συνιστά πλέον αδήριτο ανάγκη, προκειμένου ορισμένοι μεγαλοσχήμονες
Ορθόδοξοι να αποκτήσουν μια στοιχειώδη συνέπεια και εκκλησιολογική θεμελίωση, την
οποία δεν μπορούν να έχουν στις -ξεπερασμένες εκ των πραγμάτων- επτά
Οικουμενικές Συνόδους!
Επειδή, όπως είπαμε, το «εν τοις
Πατριαρχείοις» έργο “Θρονική εορτή με τον Αγιώτατο” έχει ξαναπαιχτεί με την
ίδια ακριβώς σκηνοθεσία, ανατρέχω και εγώ στο αρχείο μου με αφορμή τα όσα
συνέβησαν στον ίδιο τόπο το 2006. Έγραψα τότε:
«Η
ανωτέρω πρακτική [αναφέρομαι στις συμπροσευχές] δεν ακολουθείται μόνο στα
πλαίσια του ΠΣΕ. Γενικότερα «μία περίεργος περιφρόνησις της Θεολογίας