Οι επικοινωνιολόγοι των Οικουμενιστών γνωρίζουν ότι προκαλεί εθισμό

Το οικουμενιστικό μόρφωμα του Ταϊζέ, πρωταγωνιστεί στις οικουμενιστικές συμπροσευχές

Ιστολόγιο Κατάνυξις: Μια ειδική προσευχή έλαβε χώρα στο Taizé με την παρουσία σε αυτήν, πολλών νέων ανθρώπων και ηγετών των τοπικών εκκλησιών. Η προσευχή μάλιστα, μεταδόθηκε live μέσω γνωστού κοινωνικού δικτύου. Ο ηγούμενος του οικουμενιστικού μορφώματος Alois, ευχαρίστησε τους αξιωματούχους εκπροσώπους των Καθολικών, των Ορθοδόξων, των Πεντηκοστιανών, των Ευαγγελικών, των Μενονιτών κ.α. για την παρουσία

Η ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗ του αιρετικού "αδελφού Ροζέ" από την κ. Κούκουρα, το σχόλιο του κ. Νάνη και ο μολυσμός!

Ὁ ἀγωνιστὴς ἰατρός Λυκοῦργος Νάνης, μὲ ἀφορμὴ Εἰσήγηση τῆς θηλυκῆς μέντορος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (καθηγήτριας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ) Δήμητρας Κούκουρα σὲ Διεθνὲς Θεολογικὸ Συμπόσιο μὲ θέμα «Η συμβολή του αδελφού Ροζέ στη θεολογική σκέψη» γράφει:

«Γνωρίζω σώφρονες και ευσεβείς πνευματικούς που ή διστάζουν να προτρέψουν ή αποτρέπουν τα πνευματικά τους παιδιά απ τη σπουδή της Θεολογίας όπως αυτή διδάσκεται σήμερα στις "θεολογικές" σχολές».

Τὸ αὐθόρμητο ἐρώτημα κάθε πιστοῦ ποὺ πονᾶ γιὰ τὸ κατάντημα συναδέλφων του, καθηγητῶν του, πρώην πνευματικῶν του πατέρων, εἶναι:

Αὐτοὶ οἱ «σώφρονες και ευσεβείς πνευματικοί που αποτρέπουν τα πνευματικά τους παιδιά απ’ τη σπουδή της Θεολογίας»,

γιατί ―κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο― δὲν ἀποτρέπουν τὴν κοινωνία τῶν πνευματικῶν τους παιδιῶν μὲ Οἰκουμενιστὲς Πατριάρχες, Ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς; Ἂν ὁ κίνδυνος φθορᾶς ἀπὸ τὸ ἄκουσμα καὶ μόνον κακόδοξων οἰκουμενιστικῶν διδασκαλιῶν εἶναι μεγάλος, συνειδητοποιοῦν πόσο μεγαλύτερη, μεγίστη, εἶναι ἡ συμμετοχὴ στὰ Μυστήρια, ἡ κοινωνία καὶ ἡ πνευματικὴ καθοδήγηση ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστὲς ἱερωμένους;

Τόσο πολὺ πιὰ ἔχουμε μολυνθεῖ ἀπὸ τὸν οἰκουμενιστικὸ ἰό, ὥστε νὰ μὴ ἀντιλαμβανόμαστε ἁπλὰ πράγματα! Νὰ θυμήσουμε καὶ πάλι τοὺς λόγους τοῦ ἀποστόλου:

«Τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (2Κορ. 6, 14-15). Καὶ τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ὅπως ἀναφέρει, καὶ ἑρμηνεύει, καὶ ἐφαρμόζει στοὺς Οἰκουμενιστὲς ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς καὶ ὄχι ὅπως τὸ ἑρμηνεύουν ἀμπελοφιλοσοφοῦντες ἱστολόγοι: «Η παρά των αιρετικών κοινωνία ου κοινός άρτος αλλά φάρμακον (=δηλητήριον), ου σώμα βλάπτον, αλλά ψυχήν μελαίνον και σκοτίζον» (ἐδῶ).

 

Παραθέτουμε τὸ σχόλιο τοῦ κ. Λυκούργου Νάνη (καὶ στὴ συνέχεια τὸ δημοσίευμα τῶν «Ἀκτίνων» μὲ τὴν Εἰσήγηση τῆς κ. Κούκουρα):

Η επιστήμη της Θεολογίας έχει παραμορφωθεί και αλλοιωθεί στα χείλη και τις γραφίδες προφεσόρων τινών οι οποίοι τις ιδεοληψίες τους λανσάρουν σαν γνήσια θεολογικές και εκκλησιαστικές θέσεις.

Γνωρίζω σώφρονες και ευσεβείς πνευματικούς που ή διστάζουν να προτρέψουν ή αποτρέπουν τα πνευματικά τους παιδιά απ τη σπουδή της Θεολογίας όπως αυτή διδάσκεται σήμερα στις "θεολογικές" σχολές.

Προφανώς θεωρούν ότι υφίσταται σοβαρός κίνδυνος πνευματικής ζημίας και βλάβης για τα νέα αυτά παιδιά εάν επιλέξουν να σπουδάσουν την επιστήμη της Θεολογίας και τούτο γιατί η τελευταία έχει παραμορφωθεί και αλλοιωθεί στα χείλη και τις γραφίδες προφεσσόρων τινών οι οποίοι τις ιδεοληψίες τους λανσάρουν σαν γνήσια θεολογικές και εκκλησιαστικές θέσεις.

Όψεις και εκφάνσεις αυτής της παραμορφώσεως και αλλοιώσεως της γνήσιας Θεολογίας αποτελούν, κατά τη γνώμη μου, ο οικουμενισμός, ο φιλελευθερισμός, ο ορθολογισμός, η "πολιτική ορθότητα", ο ζηζιουλισμός, ο γιανναρισμός-"ερωτοθεολογία", η "μεταπατερική-συναφειακή θεολογία" κ.ο.κ.

Το λυπηρό και εξόχως ανησυχητικό, εν προκειμένω, είναι η στάση της ποιμαίνουσας Εκκλησίας απέναντι στο εκφυλιστικό αυτό φαινόμενο.

Πολλά μέλη της Εκκλησίας, κληρικοί και λαϊκοί, φοιτούν και αποφοιτούν απ τις κατ΄ όνομα και καθ υπόθεσιν, ουχί δε και πράγματι "θεολογικές" σχολές. Κάποιοι εξ αυτών ποιμαίνουν ή και θα ποιμάνουν το εμπιστευθέν αυτοίς ποίμνιο.

Πώς όμως θα εξασκήσουν την ποιμαντική τους διακονία κατά τρόπο ορθό και ψυχωφελή για το λογικό τους ποίμνιο όταν αυτοί θα διατελούν δέσμιοι ολεθρίων απόψεων, θέσεων και αντιλήψεων;

Θα το οδηγήσουν άραγε στον εύδιο και ακύμαντο λιμένα της Ανω Βασιλείας ή σε οδούς σκολιάς και διεστραμμένας;

Θα διδάξουν ανόθευτη τη δογματική και ηθική διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ή θα διολισθήσουν σε επικίνδυνες ατραπούς νοθεύσεως και αλλοιώσεως της αγιογραφικής, αγιοπατερικής και ιεροκανονικής παραδόσεως και διδαχής;

Αλλά και οι λαικοί θεολόγοι θα καταστούν πράγματο θεολόγοι ή θολολόγοι; Θα διδάξουν θεολογία ή ορθολογισμό, φιλοσοφικό στοχασμό και σχετικοποίηση της Αληθείας;

 Τι να πούμε αδελφοί! Ο Κύριος να φωτίσει τους νέους μας που σκέπτονται να σπουδάσουν Θεολογία τι να πράξουν, τι είναι πιο ωφέλιμο για την ψυχή τους!
                                                                                   Λ.Ν

Εκθειάζοντας την Παπική οικουμενιστική κοινότητα Taizé

Στα πλαίσια των εορτασμών για την τριπλἠ επέτειο της Παπικής οικουμενιστικής κοινότητας Ταιζέ : 100 χρόνια από τη γέννηση του αδελφού Ροζέ (1915), δέκα χρόνια μετά την κοίμησή του (16 Αυγούστου 2005) και 75 χρόνια από την ίδρυση της κοινότητας (1940) πραγματοποιήθηκε  Διεθνές Θεολογικό Συμπόσιο με θέμα «Η συμβολή του αδελφού Ροζέ στη θεολογική σκέψη»  Taizé 30 Αυγ. – 6 Σεπτ. 2015.

Ακολουθεί η εισήγηση  καθηγήτριας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Δήμητρας Κούκουρα. Δείτε μια ακόμα συμμετοχή της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ  ΕΔΩ

Το μήνυμα του Ταιζέ στους νέους

Της καθηγήτριας του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ Δήμητρας Κούκουρα

Το μήνυμα

«Αδελφέ Ροζέ, εάν έχετε το κλειδί για να μεταδίδετε την πίστη στους νέους, να μου το πήτε!». Του απάντησα: «Θα ήθελα πολύ να είχα αυτό το κλειδί, αλλά δεν το είχα ποτέ ούτε θα το αποκτήσω. Στο Ταιζέ δεν έχουμε μέθοδο, για να μεταδίδουμε την πίστη». Ο διάλογος είναι ανάμεσα στον Πάπα Παύλο Στ’ και τον ιδρυτή της κοινότητας του Ταιζέ[1]. Ο Ποντίφικας είχε ιδιαίτερη ευαισθησία για την ποιμαντική των νέων. Τον