Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Προς τα ιστολόγια ΑΚΤΙΝΕΣ και ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ: Γιατί αρνείσθε την απάντηση στις διαστρεβλώσεις των Ι. Κανόνων και τις συκοφαντίες του Μητροπ. Γόρτυνος;



Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,


Στὸ ἱστολόγιό σας  δημοσιεύετε κείμενο τοῦ μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ἱερεμία, ποὺ ἀναφέρεται στοὺς ἀποτειχισμένους. Σ' αὐτὸ ὁ κ. Ἱερεμίας περιπίπτει σὲ ἐκκλησιολογικὰ λάθη καὶ διαστρεβλώνει τὴν ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση περὶ ἀποτειχίσεως, συκοφαντώντας κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον εἰδικὰ ἐμᾶς, ποὺ ἐπίσημα ἔχουμε ἀποτειχισθεῖ, ἐκτὸς ἀπὸ ὅσους ἄλλους ὁ ἴδιος γνωρίζει. Μᾶς θεωρεῖ ἐκτὸς Ἐκκλησίας, σύμφωνα μὲ τὰ λόγια του, ἐπειδὴ ἐφαρμόζουμε μία ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση καὶ ἕνα Ἱ. κανόνα, τὸν ΙΕ΄!


Ἀναρτήσαμε μιὰ ἀπάντηση (ἐδῶ), τὴν ὁποία θὰ ἔπρεπε χάριν τῆς ἀγάπης, τῆς ἀληθείας, τῆς ἐντιμότητος, ἢ ἔστω τῆς κοσμικῆς ἀντικειμενικότητος, νὰ δημοσιεύσετε. Ἐπειδὴ μπορεῖ νὰ ἰσχυρισθεῖτε ὅτι δὲν τὴν εἴδατε, σᾶς τὴν ἀποστέλλουμε μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ τὴν ἀναρτήσετε, γιὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ πρῶτα καὶ κυρίως ἡ τρωθεῖσα ἐκκλησιαστικὴ ἀλήθεια περὶ τοῦ θέματος, ἀλλὰ καὶ ταυτόχρονα ὡς ἀπάντηση στὸν Μητροπολίτη ποὺ μᾶς συκοφαντεῖ καὶ αὐθαιρέτως μᾶς κατατάσσει ἐκτὸς Ἐκκλησίας.


«Πατερική Παράδοση»                                                     ΣΧΟΛΙΟ: Το θέμα, φίλοι μου, φρονώ πως είναι ιδιαίτερα σοβαρό και κρίσιμο.Οι ιστότοποι  ΑΚΤΙΝΕΣ και ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ και οι αντιοικουμενιστές πατρώνες τους Ζήσης και Μεταλληνός, εισέρχονται πλέον στο χώρο των αρνητών της Ορθοδόξου Παραδόσεώς μας, υιοθετώντας την θέση του Γόρτυνος, ότι η αποτείχισις οδηγεί εκτός Εκκλησίας.
Ουσιαστικά απαγορεύουν στους πιστούς να εφαρμόσουν Ιερό Κανόνα, αρνούνται δηλαδή το θεόπνευστο δέκατο πέμπτο Ιερό κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, φοβίζοντας τους πιστούς ότι, αν αποτειχιστούν, βγαίνουν εκτός Εκκλησίας!


Δεν μπορούν πιά άλλο να παίζουν κρυφτούλι οι αντιοικουμενιστές. Πρέπει να επέμβει ο π. Θεόδωρος Ζήσης και ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, επίσης και ο καθηγητής Δογματικής κ. Τσελεγγίδης, και να πουν σαν άντρες την θέση τους. Ας τους μεταφέρουν το θέμα όσοι προσκείμενοι προς αυτούς δουν αυτό το σχόλιο, γιατί εδώ πρόκειται για αλλοίωση της Παραδόσεως της Εκκλησίας μας. Ας μη κρύβονται άλλο. Εξ άλλου αυτοί μίλησαν πρώτοι, ίσως, για Αποτείχιση. Αν είναι Πατέρες με θεολογικές και ποιμαντικές ευαισθησίες, με ευθύνη και πατρική αγάπη πρέπει να πάρουν θέση.
Κ.Ε., εκπαιδευτικός

Δὲν πρέπει νὰ φιλοξενοῦμε θεσμικὰ στὶς Σχολές μας, τοὺς ἀρνητὲς τῆς Θεότητας τοῦ Χριστοῦ; Τοὺς Οἰκουμενιστὲς ὅμως;



Στὸ περιοδικὸ «Παρακαταθήκη» δημοσιεύτηκε ἕνα ἀξιόλογο ἄρθρο τοῦ καθηγητῆ Δογματικῆς κ. Δ. Τσελεγγίδη μὲ τίτλο «Θὰ φιλοξενοῦμε θεσμικὰ στὸ τμῆμα Θεολογίας τοὺς ἀρνητὲς τῆς Θεότητας τοῦ Χριστοῦ;»!
Στὸ ἄρθρο αὐτὸ ἐπισημάναμε μία καίρια θέση, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ κατανοήσουμε τὴν αὐτο-αντίφασή μας, ὡς Χριστιανοί, ἀφοῦ στὴν ἀπόπειρα «θρησκειολογικοποιήσεως» τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, ὑπάρχει μιὰ τέτοια ἀντίσταση ἀπὸ πολλοὺς παράγοντες, ποὺ βέβαια μᾶς χαροποίησε, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλη, στὴν πραγματικότητα «θρησκειολογικοποιήσεως» καὶ ἐξουνιτισμοῦ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μὲ τὴ δράση τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων, δὲν ὑπάρχει ἡ ἴδια ἀντίδραση καὶ ἀντίσταση.
Ἂς δοῦμε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ἄρθρο:


Ὁ κ. Τσελεγγίδης θεωρεῖ ὅτι «ἀποδεχόμενοι τὴν Εἰσαγωγικὴ Κατεύθυνση Μουσουλμανικῶν Σπουδῶν στὸ Τμῆμα» τῆς Θεολογίας τοῦ Α.Π.Θ., εἶναι σὰν νὰ ἀποδεχόμαστε μιὰ «διαρκῆ συνεργασία μας κατὰ τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς πίστεως καὶ τῆς ζωῆς μας, κατὰ τῆς Κεφαλῆς τοῦ Θεανθρωπίνου σώματος τῆς Ἐκκλησίας μας».

Ἂν λοιπόν, μὲ τὸ νὰ δεχθοῦμε ἕνα τμῆμα Σπουδῶν σὲ μιὰ κρατικὴ Πανεπιστημιακὴ Σχολή, ἐναντιωνόμαστε ὡς Χριστιανοὶ «κατὰ τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεώς μας Χριστοῦ», ἀλήθεια, τί συμβαίνει ὅταν, ὄχι ἁπλῶς συνεργάζονται οἱ Ἐπίσκοποι –σὲ ἐκκλησιαστικὸ μάλιστα ἐπίπεδο, τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεώς μας–, ἀλλὰ ἀποδέχονται νὰ εἰσέρχονται σὲ αὐτὰ αἱρετικοί, τοὺς ἀποδέχονται ὡς ἔχοντας τὸ χάρισμα τῆς Ἱερωσύνης (τοὺς αἱρετικούς), διδάσκουν δὲ καὶ οἱ ἴδιοι αἱρετικὲς θεωρίες; Φτάνει νὰ μὴν συμφωνοῦμε μὲ αὐτὰ θεωρητικά, πρακτικὰ δέ, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, νὰ ἐπι-κοινωνοῦμε μὲ αὐτοὺς τοὺς «ὀρθόδοξους» Οἰκουμενιστὲς ἡγέτες, ποὺ ἀποδεδειγμένα προδίδουν τὴν Πίστη μας καὶ μολύνουν τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας; Ἐπιτρέπεται νὰ τοὺς μνημονεύουμε;
Ἀλήθεια, κ. καθηγητά –ὅπως πολὺ σωστὰ ρωτᾶτε γιὰ τὴν περίπτωση τοῦ τμήματος ποὺ θέλουν νὰ εἰσαγάγουν στὴ Σχολή σας– «ἔτσι πολιτεύθηκαν οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ... ἔναντι τῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν τῆς ἐποχῆς τους;... Τί θὰ λένε γιὰ μᾶς στὸ Χριστό, ἄραγε, οἱ Νεομάρτυρες τῆς περιόδου τῆς Τουρκοκρατίας;... Μὲ τέτοιες ἐνέργειές μας, μποροῦμε νὰ ὑποστηρίζουμε, σοβαρά, ὅτι θεολογοῦμε καὶ δὲν τεχνολογοῦμε τραγικά; Φρονοῦμε, τελικῶς τὰ τοῦ Θεοῦ ἢ τὰ τῶν ἀνθρώπων;»!
Σημάτης Παναγιώτης
 

Παραθέτουμε ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Τσελεγγίδη:




 

Προς Σεβασμιώτατον Μητρ. Γόρτυνος, Πανταζή Νικ.



(Σημ. γράφτηκε την ημέρα της Εορτής...)

Σήμερα πολύ μεγάλη Εορτή.
Σήμερα έπρεπε να είχε εγκαθιδρυθεί Θεία Λειτουργία υποχρεωτική σε όλη την Οικουμένη.
Σήμερα εορτάζει ο Μέγας και Επιφανής Άγιος Μεθόδιος ο Ομολογητής, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ο εξέχων ιδρυτής και παρέχων καθιερωτής της Μεγάλης, Περιφήμου και Λαμπρής, της Ενδόξου και Θριαμβευτικής, μη σας φανεί παράξενο, της Δεσποτικής όντως Εορτής της Κυριακής της Ορθοδοξίας!

Ορθοδοξία σημαίνει Ορθό Δόγμα και Ορθή Λατρεία. Σημαίνει Ενυπόστατη Αλήθεια. "Εγώ Ειμί η Οδός, (η Μέθ-οδος) η Αλήθεια και η Ζωή!" (Ιωάν. ΙΔ' 6).

Σήμερα λοιπόν, θα μιλήσουμε για μεθόδους.
         Α. Για Αγιοπατερική Μέθοδο, (σε Ενικό, διότι είναι μία και Αποκλειστική),
         Β. για Οικουμενιστικές μεθόδους, (σε Πληθυντικό διότι είναι πολλές, πληθωρικές και δεσπόζουσες) αλλά και το χειρότερον,
         Γ. για Σιγονταροοικουμενιστικές μεθόδους, οι οποίες είναι οι δεινότερες, χειρότερες και καταστρεπτικότερες όλων, διότι:
         χαλαρώνουν αντιστάσεις,
         φιμώνουν υγιείς αντιδράσεις,
         συμβιβάζουν συνειδήσεις,
         παγειώνουν την ένοχη συμπόρευση με την αίρεση και ταυτοχρόνως
         προωθούν και διαιωνίζουν την παναίρεση του Οικουμενισμού.

Ο εορταζόμενος Άγιος Μεθόδιος ας μεθοδεύει τις καρδιές και τις διάνοιές μας στην αποκλειστική Ορθόδοξη μέθοδο της Αγιοπατερικής Αληθείας. Αυτή και μόνο αυτή πρέπει να είναι η αναζητουμένη και απαιτουμένη μέθοδος και όχι η διπλωματική, συνομωσιακή, σιμωνιακή, συμβιβαστική και ισοπεδωτική μέθοδος των πλείστων, μοντέρνων μοναχών, αρχιμανδριτών, ιερέων, αρχιερέων και προδοτικών Πατριαρχών, οι οποίοι ξεπουλούν και θυσιάζουν την Πίστη στο βωμό της φιλαρχίας, φιλοθρονίας, φιλοδοξίας, φιλαυτίας, φιλοφροσύνης και φιλοκολακείας, έτι δε και φιλοχρηματίας. Για αυτούς ορθοδοξία σημαίνει φιλοδοξία, φιλοκαριέρα και πορισμό της ευσεβείας (της Πίστεως).

Όσα πρεσβεύουν αυτοί, λέγει η Αγία Γραφή, δεν αποτελούν Ορθόδοξου Αληθείας διατριβές, αλλά... "παραδιατριβαί διεφθαρμένων ανθρώπων τον νουν, και απεστερημένων της αληθείας, νομιζόντων πορισμόν είναι την ευσέβειαν. Αφίστασο (Απομακρύνσου, ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΟΥ) από των τοιούτων!" Εντολή, σε προστακτική, όχι "δυνητική"... Αλλοι λένε, όποιος θέλει κι' άλλοι θέλουν αλλά δεν μπορούν..." Άλλοι "για λόγους διακρίσεως" θα πουν, και έτσι να δικαιολογούν την πλάνα τους φοβία, την υποβόσκουσα δειλία και ένοχη σιωπή τους.

Σήμερα οι άπαντες σιωπούν. Το Περιβόλι της Παναγίας κατήντησε χρυσό βόλι του Πατριάρχου και στόχος ύπουλος και πονηρός του παμπόνηρου Πάπα. Θέλει να πατήσει πόδι εκεί. Κι' οι πλείστοι Ηγούμενοι τον υποδέχονται και ροδοπέταλα σκορπούν. Τα Μοναστήρια, τα κάποτε Προπύργια, νεκρικά νυν σιωπούν. Η Ιερά Κοινότητα έγινε Βουβή Κοινότητα, σα παλιός βουβός σινεμάς. Βλέπουν στην Μεγάλη Οθόνη της Ωραίας Πύλης τα καμμένα σώματα, τα Αθωνικά Χώματα διαποτίζοντα αίματα και τα απάνθρωπα βασανιστήρια των επί Βεβήλου και Βλασφήμου Πατριάρχου Βέκκου μαρτυρησάντων Αγιορειτών Πατέρων και αντί να συλλογιστούν πως "σήμερα αυτοί, αύριο εμείς", αναπολούν και διαλαλούν "τω καιρώ εκείνω..."

Ανέχονται τα εν ου ανεκτοίς και παίζουν με τα εν ου παικτοίς. Δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα και ξεστομίζουν αφορολόγητα λόγια της "καραβάνας". Παραπαίουν, τρικλίζουν και προτεσταντίζουν. Θεολογούν, θολολογούν και περιαυτολογούν πως ενοποιό στοιχείο και βάση ενότητος της Ορθοδοξίας είναι ο κάθε Αιρεσιάρχης Πατριάρχης-Πρόσωπο και όχι η Ενυπόστατη Αυτο-Αλήθεια, ο Θεάνθρωπος Χριστός. 

Το Απολυτίκιο του Αγίου Μεθοδίου του Ομολογητού, σε Ήχο πλ. α' ξεκινά: "Ευσεβείας την μέθοδον προβαλλόμενος...".  Εδώ, η ευσέβεια σημαίνει ΠΙΣΤΗ και όχι ηθική. Το ευ-σέβας είναι ομόνυμο της ευ-δοξίας, ταυτόσημο της ευ-δοκίας και συνώνυμο της Ορθής δόξης. Το χαρμόσυνο μήνυμα των Αγγέλων στη Θεία Εορτή των Χριστουγέννων δεν ήταν το άστοχο "εν ανθρώποις καλή θέληση", αλλά το "εν ανθρώποις Ορθοδοξία και επί γης ειρήνη!" Η Ορθή Λατρεία έγκειται στο να λατρεύεται πλεόν ο Αληθινός Ήλιος της Δικαιοσύνης Χριστός και όχι ο ψευτοθεός ήλιος "Σολ Ινβίκτιους".

Επειδή λοιπόν ενδυθήκαμε τον Χριστό κατά την Βάπτισή μας, ντυνόμαστε τώρα και την Αγιοπατερική Πανοπλία: "Ενδύσασθε (πάλι σε Προστακτική) την πανοπλίαν του Θεοὐ προς το δύνασθαι υμάς (αντι) στήναι προς τας μεθοδείας του διαβόλου!" (Εφεσ. ΣΤ' 11). Εδώ πολλοί, εστιάζουν την προσοχή μόνο, στην μάχη εναντίον των παθών μας. Ενώ και αυτή η μάχη, είναι άκρως σημαντική και ισόβια, δεν πρέπει όμως επ' ουδενί λόγω να ξεχνούμε πως σημαντικότερη όλων των μαχών, είναι η μάχη της Πίστεως την οποία εκράτυναν οι Πρόμαχοι της Πίστεως και Θριαμβευτές Πατέρες. Αυτοί είναι οι Ατρόμητοι και Ανίκητοι της Ορθοδοξίας Μονομάχοι.

Ο Λόγος του Θεού αλλά και ο Πατερικός ο Λόγος, μας μιλούν για ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, για ΠΟΛΕΜΟ: «κρείσσον επαινετός πόλεμος, ειρήνης χωριζούσης Θεού» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής Τομ. 12, 15Ε). Ζούμε όμως στη πιο φρικτή, αντίχριστη εποχή, δίχως προηγούμενο, όπου αυτός ο πόλεμος εναντίον ων ορθοδόξων πιστών γίνεται "εκ των έσω". Επιτελείται από τους σημερινούς "Ποιμένες" υποτίθεται, οι οποίοι εκ των πραγμάτων αποδεικνύονται ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΕΣ και ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΙ όπως τους αποκαλούν οι Άγιοι Πατέρες.

Υπ' όψιν πως οι όροι αυτοί ΔΕΝ είναι δικοί μου και ΔΕΝ είναι υβριστικοί αλλά Αποστολικοί, Συνοδικοί και άκρως αποκαλυπτικοί. Οι "ποιμένες" όμως σύγχρονοι αυτοί, οι όλως εξαιρέτως Μεταπατερικοί, έρχονται να μας μιλήσουν για ηγουμενία, για υπακοή, για ενότητα εκκλησιολογική.  Μας μιλούν για Σύνοδο, αλλά μόνο Σύνοδο δεν ακολουθούν. Μόνο Σύνοδο δεν συγκροτούν. Μάλλον δε, έχουν το ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΝ ΘΡΑΣΟΣ να ΥΒΡΙΖΟΥΝ το Άγιο Πνεύμα (υπενθυμίζω το ασυγχώρητον της βλασφημίας αυτής) ανατρέποντας τις Συνόδους, ακυρώνοντας τους Αγίους Θεοφόρους Πατέρες και διαφθείροντες τον ΙΕ' Αποστολικό Κανόνα της Αγίας Πρωτοδευτέρας Συνόδου, η οποία μιλά για υποχρέωση και τιμή, για απομάκρυνση και Αποτείχιση, και έρχονται τώρα αυτοί και την αποκαλούν ΑΙΡΕΣΗ και σχίσμα!

Παράλληλα παραπονούνται πως αδικούνται διότι κρίνονται αυστηρά. Μα, κρινόμαστε άπαντες, ω "άγιοι"