Θεολογική προσέγγιση Επιστολής γέροντος Παϊσίου

τοῦ Ἀποτειχισθέντος θεολόγου, Νικολάου Πανταζῆ

Ο π. Ιωήλ Κωνστάνταρος επανέρχεται για τρίτη φορά και επιτίθεται πονηρώ τω τρόπω, εναντίον των Αποτειχισθέντων εν Χριστώ αδελφών του, χωρίς όμως να μας κατονομάζει...

   Το φαινόμενο το "Ονοματοκρυπτισμού" κατήντησε στις ημέρες μας επιδημία και πανώλη της δειλίας, μάστιγα της κακίας και ύπουλος προαγωγός της πονηρίας. Ο π. Ιωήλ, ερχόμενος σε φανερή πλέον απόγνωση εξ' αιτίας των εξηντλημένων πια μέσων της απρόσμενης πολεμικής του, εξ' αιτίας της τραγικής του αδυναμίας να απαντήσει στα απλά ερωτήματα και Αγιοπατερικά επιχειρήματά μας, εξ' αιτίας μάλιστα και της εκκωφαντικής παταγώδους του αποτυχίας, κράζοντας ως ιερατικό απόπαιδο της απελπισίας το "προς τίνα καταφύγω", καταφεύγει σε αθέμιτα μέσα με διαβολική θα έλεγα μαεστρία προς διαβολή της Αποτειχίσεως και αποπεράτωση του ανεντίμου αυτού "αγώνος" και επιστρατεύει κάποιες φαινομενικά "σχετικές" Επιστολές Αγίων Γερόντων, όπως η αξιόλογη και πεφωτισμένη αυτή επιστολή του π. Παϊσίου του 1969, πάντοτε υπό το πρόσχημα της καταδίκης "κάθε έκφρασης και μορφής ζηλωτισμού" όπως διπλωματικώς διατείνεται ο π. Ιωήλ Κωστάνταρος.

Η εν Χριστώ και εν Αγίω Πνεύματι συμφωνία επιτάσσει μετά πάσης ταπεινώσεως και αποδοχής της μεγάλης αδιαμφισβήτου αληθείας ότι η Αποτείχιση δεν έχει καμία απολύτως σχέση και μορφή με τον Ζηλωτισμό, ούτε καν αποτελεί "εκ δεξιών" έκφρασή του. Όπως προείπαμε πολλές φορές και όπως ανατρέψαμε στο παρελθόν κάθε αισχρή συκοφαντία, εμείς οι Αποτειχισθέντες εν Χριστώ, ΔΕΝ δημιουργήσαμε Νέες δικές μας Συνόδους και ΔΕΝ προβήκαμε σε Νέες δικές μας ανυπόστατες, ανεξέλεγκτες χειροτονίες. ΔΕΝ τελέσαμε λοιπόν ΚΑΝΕΝΑ Σχίσμα και ΔΕΝ ιδρύσαμε δική μας "Εκκλησία των Αποτειχισθέντων!"

Πρέπει να είμαστε λοιπόν παρά πολύ προσεκτικοί όταν συκοφαντούμε έναν Θεόσδοτο και Θεάρεστο Δρόμο Απομακρύνσεως από την αίρεση και την πλάνη, όταν βλασφημούμε μία Θεόπνευστη Πρωτοδευτέρα Σύνοδο και σπιλώνουμε το πρόσωπο, την εγκυρότητα και την τιμή εκατοντάδων Θεοφόρων Αγίων Πατέρων, οι οποίοι σαφέστατα, απλούστατα και δικαιότατα εξηγούν και προειδοποιούν για όσους πιστούς προβούν σε ΘΕΙΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ, ότι αυτοί οι αδελφοί:

"Ου σχίσματι την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον, αλλά σχισμάτων και μερισμών την Εκκλησίαν εσπούδασαν ρύσασθαι".

Και για να το πω πολύ απλά, παρουσιάζονται τώρα μπροστά μας τρεις ξεχωριστές μαρτυρίες, τρεις διαφορετικές εκδοχές. Έχουμε:

Α) τον Ίδιο τον Θεό, Αυτήν την Παναγία Τριάδα να φωτίζει εκατοντάδα Αγιασμένων και Υπερδεδοξασμένων Πατερικών Μορφών της Ορθοδοξίας, που γνώριζαν πάρα πολύ καλά από Σχίσματα (περισσότερο από τον καθένα μας) να μας ΠΙΣΤΟΠΟΙΟΥΝ και να μας ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ πως όσοι ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΜΑΣΤΕ-ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΜΑΣΤΕ από την Παναίρεση (εν προκειμένω) του Οικουμενισμού ΔΕΝ τελούν Σχίσμα· επαναλαμβάνω "Ου σχίσματι την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον!".

Β) Έχουμε τώρα τον π. Ιωήλ Κωνστάνταρο (στον οποίο προστίθεται και ο π. Βασίλειος Βολουδάκης και κάποιοι από την παρέα των “ἀντι-Οικουμενιστών”) να προσπαθούν απεγνωσμένως να μας πείσουν πως "τελούμε Σχίσμα" και είμαστε "έξω της Κιβωτού", και όσοι κοινωνούν με τους Φιλοπαπικούς, δεν μολύνονται...

Γ) Και έχουμε τον όντως Άγιο Γέροντα Παϊσιο να μας προτρέπει για Αληθινή Ενότητα στη Μία Ορθόδοξη Ποίμνη, να καταδικάζει απερίφραστα τα Οικουμενιστικά ανοίγματα των διαφόρων Πατριαρχών όχι μόνο ως παραβάσεις και καταπατήσεις των Ιερών Κανόνων αλλά και ως πνευματική πορνεία και ΜΟΙΧΕΙΑ: "ο Πατριάρχης μας αγάπησε μιαν άλλη γυναίκα!"

Αλλά και να αποτρέπει επίσης τα Σχίσματα των ζηλωτών, ΔΗΛΑΔΗ την δημιουργία Νέων Συνόδων και Αρχιεπισκόπων Αθηνών και Πάσης Ελλάδος και πασών των Ρωσιών!

Έχουμε λοιπόν:

Α) Η πρώτη "Ομάδα", ο Θεός και οι Άγιοι Πατέρες, ασφαλώς και έχουν απόλυτο δίκαιο και δεν δέχονται ανακρίσεις, δεν επιδέχονται ανακρίβειες αλλά έχουν σταθερά και απόλυτη κυριότητα, εγκυρότητα και αυθεντικότητα Στάσεως, Μεθόδου, Πορείας και Οδού, η οποία είναι ΜΙΑ και ΜΟΝΟ ΜΙΑ:

Η ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ, ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΕΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ, Η ΜΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ ΩΣ ΚΟΙΝΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ.

Η μη Απομάκρυνση δεν καταδικάζεται αλλά και δεν επαινείται.

Η μη Αποτείχιση δεν τιμωρείται αλλά και δεν ευλογείται.

Η μέση, “βασιλική” (όπως την χαρακτηρίζουν οι κατήγοροί μας) και διπλωματική οδός, προωθείται με πρωτοβουλία τους (ή μάλλον με υστεροβουλία) μα δεν μνημονεύεται ως οδός αντιμετωπίσεως της κάθε αιρέσεως.

Και ο καθένας είναι υπεύθυνος των πράξεών του
και υπόλογος μόνο στο Θεό για τη στάση που τήρησε και που διατηρεί "άχρι θανάτου".

"Έως θανάτου αγώνισαι υπέρ της Αληθείας και Κύριος ο Θεός πολεμήσει υπέρ σου!» (Σοφία Σειράχ 4, 28). Αυτό κι' αν είναι άκρον. Μη μιλάτε για άλλα "άκρα!" Ο Θεός δεν θέλει χλιαρούς, δεν θέλει μεσαίες καταστάσεις και "βασιλικές οδούς". Θέλει φλογερούς πιστούς αποφασισμένους για όλα και αμέσως ετοίμους να φτάσουν στα ευλογημένα και τετιμημένα άκρα.

Β) Το δεύτερο πρόσωπο, ο π. Ιωήλ Κωνστάνταρος, προτρέχει σε συμπεράσματα δικά του, εκφέρει υποκειμενικά πάντοτε, διδασκαλίες και γνώμες δικές του, συνυφασμένες με την επάρατη προσωποληψία και την κολάσιμη δειλία, επηρεασμένες από την πορωμένη προκατάληψη και φιλόφρονα υποδούλωση στην τυρρανία της καλπάζουσας και υπερισχύουσας Δεσποτοκρατίας.

Γ) Το τρίτο πρόσωπο, πάνσοφο, αγιασμένο, διορατικό, χαρισματούχο, έγκυρο και ασκητικό, ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος

α) Καταδικάζει ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΩΣ αλλά και ΕΠΩΝΥΜΩΣ τους Αιρετικούς Οικουμενιστές Πατριάρχες ως ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ και Υπαιτίους των Σχισμάτων και των σκανδάλων, ως Κυρίως Ενόχους και ΑΙΣΧΡΟΥΣ ΜΟΙΧΟΥΣ της Εκκλησίας.

β) ΔΕΝ καταδικάζει την ορθή Διακοπή Μνημονεύσεως και την Ορθόδοξη Αποτείχιση αλλά

γ) καταδικάζει τα σχίσματα των ΖΗΛΩΤΩΝ, δηλαδή την Διακλαδική Διακοπή της Μνημονεύσεως η οποία συνδέεται με την ανεπίτρεπτη δημιουργία Νέων Συνόδων.

Μεγίστη διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου!

Ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος ΔΕΝ αναφαίρεται ΟΥΤΕ ΚΑΝ υπονοεί την Αποτείχιση. Γιατί τότε, δεν υπήρχε κάποια ομάδα ἀποτειχισμένων! Είχε βέβαια γνώση του ΙΕ' Κανόνος και δεν φοβόταν την Διακοπὴ Μνημοσύνου, στην οποία την δεκαετία του 1970 είχε πρωτοστατήσει!  Φοβόταν όμως τήν μεταπήδηση στους χώρους των σχισμάτων. (Γι’ αυτό και ομάδες Παλαιοημερολογητών σήμερα, συκοφαντούν αισχρά τον γέροντα Παΐσιο, υπό τήν ανοχή των υπόλοιπων!). Φοβόταν ο Γέροντας τους δειλούς και μικρόψυχους. Φοβόταν τους χλιαρούς και παπόφιλους. ΦΟΒΟΤΑΝ ακόμα την "έλλειψη σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με Πατερικές αρχές." Η Αποτείχιση Πατερική Αρχή είναι! Και μόνον σοβαροί Ιεράρχες "έχουν τα κότσια" να την επιτελέσουν!

Με τη χάρι του Θεού και τη βοήθεια και ευλογία του Σφοδροτάτου Αντι-Οικουμενιστού Αγίου Γέροντος Παϊσίου, θα αναλύσω εννοιολογικώς στην αγάπη σας αυτή την Επίμαχη Επιστολή, για να μην παρερμηνεύουμε τον Άγιο Γέροντα προς το συμφέρον της δικής μας συμπορεύσεως με την Αίρεση του Οικουμενισμού, έτσι για να δικαιολογήσουμε την αδράνεια και απραξία μας και να καλύπτουμε την τεραστία ενοχή μας.

1. Πρώτον, πρέπει να έχουμε υπ' όψιν μας ότι η Επιστολή γράφτηκε το 1969. Εκείνο το καιρό, ενώ έγιναν πολλές Οικουμενιστικές Κανονολογικές παραβάσεις, Αντικανονικές Συμπροσευχές και ΜΟΙΧΑ Συλλείτουργα, όμως

ο Πάπας:

–ΔΕΝ είχε ακόμη εισαχθεί στον Κεντρικό Ναό της Ορθοδοξίας, τον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου,

–ΔΕΝ είχε γίνει ακόμη Επίσημη Μνημόνευση της υποτιθεμένης "Κανονικότητός του" ως Πρώτου Επισκόπου με Κανονική δήθεν Αποστολική Διαδοχή,

–ΔΕΝ τελέστηκε Ομολογιακή, Λειτουργική Δήλωση γυμνή τη κεφαλή εν πλήρη μάλιστα Καταστολή

–ΔΕΝ είχε ο Αιρεσιάρχης επικαλεστεί ως ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ

–ΔΕΝ του έκαναν ποτέ Υποδοχή με υποκριτικές επευφημίες, με "αγιαστικές ευλογίες επί θύραις" και ιαχές "ευλογείτε Παναγιώτατε"!

–ΔΕΝ του απέδωσαν ποτέ με Χορωδία Βυζαντινή και γνήσιον Πατριαρχικόν Ύφος το άκρως Μεσσιανικό-Σωτηριολογικό "Ευλογημένος ο Ερχόμενος"!!!

και τέλος,

–ΔΕΝ είχε ποτέ στην Ιστορία άλλος Πατριάρχης αυτοπροσώπως παραστεί σε Θεία Λειτουργία κατά την ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ Νέου Πάπα και να ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΕΙ με διάφορα Είδωλα των Εθνών Δαιμόνια, με Αιρετικούς, με Ουνίτες και της Κολάσεως πολίτες. Και όλοι μαζί ένα Διαθρησκειακό "αχταρμά" κι' Ανατολίτικο "Παστουρμά", μιας Οικουμενιστικής Λαγνείας Λιχουδιά με Μαρινάδα από μυστικά μπαχαρικά της Πόλης!

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ΚΑΝΕΙΣ Ιερεύς ή Επίσκοπος μέχρι τότε δεν είχε Αποτειχισθεί, καταδικαστεί και αδίκως καθαιρεθεί για τον Αντι-Οικουμενιστικό του Αγώνα που, ταυτόχρονα, αυτός ο ιερεύς να μην έχει προσχωρήσει σε κάποια παράταξη των Ζηλωτών.

ΑΥΤΕΣ ακριβώς τις παρατάξεις καταδικάζει ο Άγιος Γέροντας και τις δημιουργίες Νέων Συνόδων εν ονόματι της διαμαρτυρίας τους! Το λέγει ΟΛΟΚΑΘΑΡΑ και ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ! "Το να δημιουργήσει κανείς ιδικήν του Εκκλησίαν!" Δικές τους Συνόδους, δικούς τους Αρχιεπισκόπους!

2. Δεύτερον, ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος στέλνει ένα κομματάκι κλωστή, ΟΧΙ για τους Ενισταμένους, κατασκανδαλιζομένους και θανασίμως πληγωμένους αδελφούς, αλλά το λέγει στην πρώτη κιόλας γραμμή: "εξ' αιτίας των διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων και των επαφών του Πατριάρχου μετά του Πάπα!"

Την κλωστή λοιπόν την στέλνει συμβολικώς:

• Στον ΚΑΘΕ ΑΡΧΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗ ΠΑΡΑΒΑΤΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ για να επαναρραφεί ο καταξεσκισμένος Χιτών της Εκκλησίας του Χριστού από τα Αισχρά Φιλήματα Ιούδα! Τα καταδικαστέα λοιπόν Σχίσματα έγιναν εξ' αιτίας των Παραβάσεων του Πατριάρχη, ΟΧΙ εξ' αιτίας του Κανόνος της Αποτειχίσεως και των αδελφών που τον εφαρμόζουν! Είναι σαν να λέει στους Πατριάρχες: "Άντε τώρα να πάτε να επαναρράψετε αυτά που καταξεσκίσατε και κατακομματιάσατε με τις κατάπτυστες ενέργειές σας!"

• Η κλωστή του Αγίου Γέροντος Παϊσίου απευθύνεται στους "Φιλενωτικούς" ΜΟΙΧΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ και τους Κοινωνούντας και Μνημονεύοντας αυτών σημερινούς Επισκόπους!

• Η κλωστή του Αγίου Γέροντος Παϊσίου απευθύνεται στους "Φιλενωτικούς", ΦιλοΠατριαρχικούς Αρχιερείς και Ιερείς όπως και στον π. Ιωήλ Κωνστάνταρο τον οποίο η Επιστολή αυτή επιστέφει και τον χτυπά κατακούτελα ως "μπούμεραγκ!" (για να χρησιμοποιήσω δική μας τοπική έκφραση της Αυστραλίας...)

• Η κλωστή του Αγίου Γέροντος Παϊσίου απευθύνεται και στους συμβιβασμένους και υποταγμένους Μοναχούς, Ηγουμένους και Θεολόγους που επευλογούν τους Αντιχρίστους Αιρετικούς Πατριάρχες και κοινωνούν από τα χέρια τους.

3. Τρίτον, ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος απευθείας προχωρεί και κατονομάζει τους ενόχους! Δεν είναι ΟΝΟΜΑΤΟΚΡΥΠΤΗΣ! Αναφέρεται ευθαρσώς στον Πατριάρχη Αθηναγόρα και καταδεικνύει την μεγίστη βλασφημία, την Εκκλησιολογική ΜΟΙΧΕΙΑ την οποία τελεί ένας Πατριάρχης και "πατέρας". Λέγει "αγάπησε μιαν άλλη γυναίκα μοντέρνα, που λέγεται Παπική Εκκλησία. Εδώ δεν βάζει εισαγωγικά στο "Εκλησία" αλλά ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ εάν βλασφημίσουμε κακόβουλα και να καθυβρίσουμε τον Άγιο Γέροντα ότι τάχα αποκαλεί τον Παπισμό Εκκλησία! Τον κατατάσσει στις αιρετικές «Ομολογίες». Τούτο φαίνεται λίγο παρακάτω, που προτείνει να υπάρξει φροντίδα να έρθει πρώτα «ἡ εἰρήνη καὶ ἡ ἀγάπη μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν, καὶ κατόπιν ἂς γίνῃ σκέψις διὰ τὴν ἔνωσιν μετὰ τῶν ἄλλων “Ὁμολογιῶν”, ἐὰν καὶ ἐφ’ ὅσον εἰλικρινῶς ἐπιθυμοῦν ν’ ἀσπασθοῦν τὸ Ὀρθόδοξον Δόγμα»!

Και τούτο συμβουλεύει να το αφήσουμε σε αυτούς που "είναι θεολόγοι σαν τους Πατέρες της Εκκλησίας!" Βεβαίως και ΔΕΝ συγκαταλέγω την μηδαμινότητα και αμαρτωλότητά μου! Δήλωσα Αποτείχιση από τον Φιλοπαπικό Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό. Και πιστέψτε με, εάν είναι εύκολη η Αποτείχιση για μένα που ζω μέσα στον κόσμο, στα πάθη και τις αμαρτίες, είναι εύκολη και για σας τους Ιερείς του Υψίστου που αγιάζεστε με πανάγιες Θείες Λειτουργίες. Είναι εύκολο να διακόψετε το Μνημόσυνο των Αιρετικών, Φιλοπαπικών σας Προέδρων, χωρίς παρ' όλα αυτά να κάνετε σχίσμα. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου "σπουδαίο".

Συνεισφέρω ενσυνειδήτως και εμπράκτως στον αγώνα εναντίον της παναιρέσως του Οικουμενισμού, όχι με άχαρο χαρτοπόλεμο αλλά κατόπιν σφοδρού διωγμού και συνεχομένων ποινών από την τοπική Οικουμενιστική Εκκλησία της Αυστραλίας. Ας υπενθυμίσω στον π. Ιωήλ να ανατρέξει στα Βιβλία του ιδίου Γέροντος Παϊσίου που επικαλείται, για να δεί εκεί τί είδους μαρτυρία καταθέτει ο Άγιος Γέροντας για τους εδώ Ιερείς...

4. Τέταρτον, όχι μόνο κατονομάζει τους ενόχους αλλά χρησιμοποιεί βαρύτατες εκφράσεις και λέγει τα πράγματα με τ' όνομά τους! Του λέει, ΕΙΣΑΙ ΜΟΙΧΟΣ, ΒΕΒΗΛΟΣ, ΣΙΧΑΜΕΡΟΣ διότι τέλεσες βέβηλη Απιστία στον Ίδιο τον Νυμφίο Χριστό! "Αγάπησε μιαν άλλη γυναίκα μοντέρνα!"

Το "μοντέρνα" εδώ σημαίνει άσεμνη, έκφυλη, ΠΟΡΝΗ! Γι' αυτό και στην ίδια την παράγραφο κάνει αντιδιαστολή: "διότι η Ορθόδοξος Μητέρα μας δεν του κάμνει καμμίαν εντύπωσι, επειδή είναι πολύ σεμνή!"

Επίσης, ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ τον κάθε Πατριάρχη για ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΑ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΤΗ της Οικογενείας του Χριστού, όθεν και αποκαλύπτει: "Άλλωστε αυτό είναι και το πνεύμα της εποχής μας: η οικογένεια να χάση το ιερό νόημά της από τέτοιου είδους αγάπες, που ως σκοπόν έχουν την διάλυσιν και όχι την ένωσιν...".

Ας τα ακούσουν αυτά αυτοί που διακατέχονται "από τέτοιου είδους

αγάπες", που φιλούν, μνημονεύουν και κοινωνούν μετά τέτοιου είδους "αγαπητικούς" Πατριάρχες! Ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος, στο τέλος της επιστολής του, αμφισβητεί κατηγορηματικά τις διαθέσεις του Πάπα και των άλλων ετεροδόξων, υπογραμμίζοντας το "εάν και εφ' όσον ειλικρινώς επιθυμούν να ασπασθούν το Ορθόδοξον δόγμα!" Αποκλείεται. Ουδέποτε. Μη γελιόμαστε.

5. Πέμπτον, η παράκληση του Αγίου Γέροντα απευθύνεται ξεκάθαρα σε όλους τους Φιλοπατριαρχικούς, τους Φιλενωτικούς. Υπ' όψιν, όπως υπογράμμισε ο Άγιος Γέροντας ανωτέρω, η ένωσις αυτή είναι αντορθόδοξος και αντίχριστος διότι διαλύει την Οικογένεια του Χριστού, την Εκκλησία! Οπότε, εάν είσαι φίλος του Πατριάρχου και φίλος της αιρετικής αυτής ενώσεως, είσαι εχθρός του Θεού! Το αναφέρει ρητά ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος: "Θα ήθελα να παρακαλέσω θερμά όλους τους φιλενωτικούς αδερφούς μας: Επειδή το θέμα της ενώσεως των Εκκλησιών είναι κάτι το πνευματικόν και έχουμε ανάγκη πνευματικής αγάπης, άς το αφήσουμε σε αυτούς, που αγαπήσανε πολύ τον Θεόν και είναι θεολόγοι σαν τους Πατέρες της Εκκλησίας και όχι νομολόγοι (όπως οι Φιλο-Πατριαρχικοί, όπως ο π. Ιωήλ Κωνστάνταρος που κυματίζει παραλόγως μια αυτοκαταδικαστική σημαία και σκάβει τον λάκκο για τον εαυτό του...) προσφέρανε και προσφέρουν ολόκληρο τον εαυτόν τους εις την διακονίαν της Εκκλησίας (αντί άρθρων στα "Θρησκευτικά" μπλόγκς) τους οποίους άναψε το πυρ της αγάπης του Θεού και όχι η αναπτήρα του νεωκόρου. Ας γνωρίζωμεν, ότι δεν υπάρχουν μόνον φυσικοί νόμοι αλλά και πνευματικοί. Επομένως, η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί ν' αντιμετωπισθή με συνεταιρισμόν αμαρτωλών (διότι διπλή οργή θα λάβωμε), αλλά με μετάνοιαν και τήρησιν των εντολών του Κυρίου".

-Εντολή Κυρίου Παντοκράτορος είναι να αφοριζόμαστε εξ' αυτών και να μην έχουμε ΚΟΙΝΩΝΙΑ μαζί τους!

Λέγει Χρυσαφέστατα ο Άγιος Χρυσορρήμων Ιωάννης: "Και πως ο Παύλος, φησί, κελεύει, "εάν τις, αδελφός ονομαζόμενος, η πόρνος, ή πλεονέκτης, τω τοιούτω ΜΗΔΕ ΣΥΝΕΣΘΙΕΙΝ;" Μάλιστα με ούπω δήλον, ει και ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ (ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑΣ) ταύτα παραινεί, αλλ' ουχί αδελφοίς μόνοις..." (Ομιλία Εις το Κατά Ματθαίον, Τομ. Α, 205). Εάν ένας ολόκληρος Απόστολος Παύλος μας απαγορεύει να συντρώγουμε με πόρνους και μοιχούς στη σάρκα και δίνει εντολή "παραδούναι τον τοιούτον τω σατανά"!! και πάλιν εντολή "ΜΗ συναναμίγνυσθαι πόρνοις, και ου πάντως τοις πόρνοις του κόσμου τούτου ή τοις πλεονέκταις ή άρπαξιν ή ειδωλολάτραις (Οικουμενιστές σήμερα)· επεί οφείλετε άρα εκ του (οικουμενιστικού, αιρετικού) κόσμου ΕΞΕΛΘΕΙΝ"!!! (Α' Κορινθ. Ε', 1-11). ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ για ΜΟΙΧΟΥΣ Πατριάρχες που ΕΡΩΤΕΥΟΝΤΑΙ και ΕΡΩΤΟΤΡΟΠΟΥΝ και ΣΥΝΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΣ με άλλη Αισχρή, Πανβέβηλη και Αιρεσιαρχική Γυναίκα!

Εξελθείν, αφορίζεσθαι και ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΕΣΘΑΙ!

6. Έκτον. Ο Άγιος Γέροντας δηλώνει: "Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με Πατερικές αρχές (όπως ο Άγιος Επίσκοπος Αρτέμιος και ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς).  Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί· όμως δεν είναι ανησυχητικό. Η Εκκλησία, είναι Εκκλησία του Χριστού και Αυτός Την κυβερνάει (όχι ο Πατριάρχης). Δεν είναι Ναός, που κτίζεται με πέτρες, άμμο και ασβέστη από ευσεβείς και καταστρέφεται με φωτιά βαρβάρων, αλλά είναι ο ίδιος ο Χριστός· “και ο πεσών επί τον λίθον τούτον συνθλασθήσεται· εφ' όν δ' αν πέση λικμήσει αυτόν” (Ματθ. Κα', 44-45). Ο Κύριος, όταν θα πρέπη, θα παρουσιάση τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγορίους Παλαμάδες διά να συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέρφια μας, διά να ομολογήσουν την ορθόδοξον πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας".

Μας λέγει λοιπόν εδώ, πως Εκκλησία δεν είναι τα ντουβάρια ούτε οι "Μείζων και Υπερτελείς Πατριαρχικές Σύνοδοι" αλλ' ο Χριστός ο Ίδιος. Βάση της Ενότητος, δεν είναι η Σύνοδος, αλλά ο Χριστός και η Αλήθειά Του! Επίσης μας λέγει πως όταν έρθει ο καιρός, ο Κύριος θα παρουσιάσει τους Μονομάχους Πατέρες που θα σηκώσουν το βάρος του αγώνα...

7. Έβδομον και κρισιμώτατον. "Εις τους καιρούς μας βλέπομεν, ότι πολλά πιστά τέκνα της Αγίας Εκκλησίας μας, μοναχοί και λαϊκοί, έχουν, δυστυχώς, αποσχισθή (προσέξτε, ΔΕΝ λέγει "Αποτειχισθεί" αλλά "αποσχισθή" το οποίο ΔΕΝ είναι καθόλου το ίδιο αλλά εκ διαμέτρου αντίθετο και ΑΣΧΕΤΟ τελείως) από Αυτή εξ' αιτίας των φιλενωτικών. Έχω την γνώμην, ότι δεν είναι καθόλου καλό ν' αποχωριζώμεθα από την Εκκλησίαν κάθε φορά που θα πταίη ο Πατριάρχης· αλλά από μέσα, κοντά στη Μητέρα Εκκλησία έχει καθήκον και υποχρέωσιν ο καθένας να διαμαρτύρεται και ν' αγωνίζεται με τον τρόπον του. Το να διακόψη το μνημόσυνον του Πατριάρχου, να αποσχισθή και να δημιουργήσει ιδικήν του Εκκλησίαν και να εξακολουθή να ομιλή υβρίζοντας τον Πατριάρχην, αυτό, νομίζω, είναι παράλογον."

Επαναλαμβάνω τους τρεις όρους που περιέχονται στη παραπάνω φράση, και δια της οποίας ο Γέροντας με απόλυτη ακρίβεια περιγράφει, εκείνους των οποίων την «παράλογη» ενέργεια καταδικάζει:

α) «Το να διακόψη το μνημόσυνον του Πατριάρχου»,

β) «να αποσχισθή» και

γ) «να δημιουργήσει ιδικήν του Εκκλησίαν»!

Είναι φανερό ότι η φράση αυτή φωτογραφίζει τους Παλαιοημερολογίτες. Η Αποτείχιση εμπεριέχει ΜΟΝΟΝ την πρώτη ενέργεια, την Διακοπή του Μνημοσύνου υπό την ορθή της διάσταση. Στην Αποτείχιση όμως, ΔΕΝ έχουμε απόσχιση, δηλ. σχίσμα και ΔΕΝ δημιουργούμε ιδικήν μας Εκκλησία με Νέα Σύνοδο, Νέο Αρχιεπίσκοπο και Νέο Πατριάρχη, αλλά ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ στην Ορθόδοξη Διαχρονική, Αποστολική και Αγιοπατερική Εκκλησία του Χριστού, αρνούμενοι να συμπορευτούμε με την Παναίρεση του Οικουμενισμού. Ακριβώς ό,τι λέγει ο Ι. Κανόνας, ό,τι έπραξε όλη η χορεία των αποτειχισμένων Αγίων μας;!

Είναι λοιπόν κρίσιμο και αναγκαίο και θα το ξαναπώ: ΔΕΝ δημιουργούμε ιδικήν μας Εκκλησία! "Πάρτε το χαμπάρι". Όταν μιλά για "Απόσχιση" ΕΝΝΟΕΙ την "δημιουργία ιδίας Εκκλλησίας." Εννοεί τους Ζηλωτάς, τους Γνησίους και Παραγνησίους και Υπεργνησίους. Εννοεί τους Ματθαϊκούς, τους Χρυσοστομικούς, τους Κυπριανίτες! Εννοεί γενικώς τους δογματοποιούντας το "Πάτριον" Παλαιοημερολογίτες!

ΤΟ ΛΕΓΕΙ ξεκάθαρα ο Άγιος Γέροντας και ΑΠΟΡΩ ΠΩΣ δεν το βλέπουν αυτό εκείνοι που διαστρεβλώνουν τα λόγια του Αγίου Γέροντος για να διαφθείρουν και βλάψουν την φήμη και την τιμή του (εξ' ου και "βλασφημία").

Ο Άγιος Γέροντας ΔΕΝ αναφέρεται στην Αποτείχιση, διότι ΔΕΝ είχε ακόμη εφαρμοσθεί η σωστή, ορθή και Ορθόδοξη Αποτείχιση! Ούτε είχαν συντελεσθεί, ούτε είχαν αποκαλυφθεί όλες αυτές οι αθλιότητες και κακόδοξες πράξεις των Οικουμενιστών. Έρριχναν τότε τις δοκιμαστικές βολές, έδειχναν τις διαθέσεις τους, έκαναν τα πρώτα διερευνητικά έμπρακτα βήματα, εφαρμόζοντας «κρυφά» κυρίως, όσα θεωρητικά είχαν νομοθετήσει σε μυστικοσυμβούλια και σε Βατικάνειες παρασυναγωγές!  Δεν υπήρχε το κατάλληλο προέδαφος και η κατάλληλη πνευματική ωρίμανση. Δεν υπήρχε η ειλικρινής διάθεση για διωγμό. Δεν είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου.

Για αυτό και στην ίδια την επιστολή, έκαμε την προφητεία: "Ο Κύριος, όταν θα πρέπη, θα παρουσιάση τους Μάρκους τους Ευγενικούς!" Και 45 χρόνια έπειτα, επαληθεύεται η προφητεία του!

Όσο για αυτούς τους πονηρούς  (ίδε περίπτωση Ιωάννη Καρδάση που κάνει τον Μέγα Ιστορικό, Θεολόγο και Κανονολόγο) που όλοι "θεολογούν" με σαθρά επιχειρήματα ερωτώντας "τότε γιατί ο Άγιος Γέροντας δεν Αποτειχίσθηκε και δεν κήρυξε Αποτείχιση, απαντούμε:

1. ΔΕΝ ήταν Ονοματοκρύπτης, αυτό είναι σίγουρο! Έχοντας γνώση του ΙΕ' Κανόνος αλλά και έντονο το χάρισμα της διορατικότητος και προορατικότητος, θα την προέβλεπε και θα την ανέφερνε, αυτό είναι σίγουρο. Δεν θα μιλούσε για "απόσχιση" αλλά θα έλεγε θαρραλέως "Αποτείχιση". Ήταν όμως πολύ προσεκτικός. Δεν ήθελε να πάει κόντρα με το Άγιον Πνεύμα και τους Αγίους Πατέρες που συγκρότησαν αυτόν τον Κανόνα και εντόνως διαβεβαίωσαν τους πιστούς "Θεαρχίω Νεύματι" πως όσοι Αποτειχίζονται ΔΕΝ τελούν Σχίσμα, "Ου σχίσματι την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον!" Αυτός με ποιό δικαίωμα τώρα να τους κόλαζε ως σχισματικούς, όπως τόσα εύκολα κάνουν πολλοί "ανεβασμένοι" και "προκομμένοι επί το χείρον" σήμερα, πλανώντες και πλανώμενοι; Ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος δεν κήρυξε Αποτείχιση διότι δεν ήταν ακόμη καιρός.

Δεν είχαν ακόμη λάβει χώρα οι αισχρότατες παραβάσεις που αναφέρω στην πρώτη από τις επτά αναλύσεις της Επιστολής του. Και δεν υπήρχαν τα ισορροπημένα πνεύματα, οι Αγιοπατερικές διαθέσεις και πνευματικές προϋποθέσεις για Αποτείχιση. Δεν το έκανε, είχε τους λόγους του, τώρα μισό σχεδόν αιώνα μετά από αυτή του την Επιστολή, έρχεσαι εσύ και την επικαλείσαι, συγχέοντας τα ασύγχυτα;

Εάν ζούσε σήμερα ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος,  ΘΑ ΤΟ ΔΙΑΚΗΡΡΥΤΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΕΛΑΜΒΑΝΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ!  Και ας μη ξεχνάμε (και απορώ γιατί αποσιωπήθηκε)  ότι ένα χρόνο  μετά την επιστολή αυτή ο αγιασμένος Γέροντας τάχθηκε υπέρ της διακοπής της μνημονεύσεως του Πατριάρχου Αθηναγόρα, παρακινώντας και στηρίζοντας τις  Αγιορείτικες Ιερές Μονές που προέβησαν σ’ αυτήν (σύμφωνα με την δημοσιευμένη μαρτυρία του αγιορείτη γέροντος Νικοδήμου Μπιλάλη).

Τελειώνει ο Άγιος Γέροντας την επιστολή του με έναν φοβερό λόγο περί πληγμάτων στην Εκκλησία. Ας μου επιτρέψει και ας με συγχωρέσει η Αγιότητά του, να προσθέσω ένα τρίτο πλήγμα ακόμη: "Εάν οι φιλενωτικοί δίνουν το πρώτο πλήγμα στην Εκκλησία, αυτοί, οι ανωτέρω, (οι ΖΗΛΩΤΕΣ, οι δημιουργούντες ιδίαν Εκκλησίαν, ΟΧΙ ΟΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΕΝΕΤΕΣ!!!) δίνουν το δεύτερο."

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΛΗΓΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ το δίνουν οι εχθροί, κατήγοροι και συκοφάντες της Θεαρχικής Αποτειχίσεως, οι τυφλωμένοι και αιμοχαρείς, αιμοδιψείς και αιμοβόροι θιασώτες των αδίκων και ανυποστάτων καθαιρέσεων και αφορισμών, οι προωθητές των αιρέσεων και προαγωγοί των πλανών, οι ελαστικοί-ανεκτικοί συσσωρευτές των διαφόρων σεκτών σε οίκους εκκλησιαστικής ανοχής που εισβάλλουν στην Ελλάδα και καταβροχθίζουν την Νεολαία μας, οι ένοχοι Εντολοδόχοι της Δεσποτοκρατίας που δεν ψηφίζουν Ιεράρχας εν Αγίω Πνεύματι αλλά απειλητικό νεύματι και με παρασκηνιακά πολιτικάντικα τηλεφωνήματα, με συμφεροντολογικά ταξίματα, με πλούσια, υπερπαραγωγικά τραπεζώματα και στρωσίματα του Πατριάρχου-Αιρεσιάρχου Βαρθολομαίου με ανθούς και ροδοπέταλα στο οικουμενιστικό του και Αθωνικό του διάβα, με "σεκιουριτάδικη" χλιδή και επευφημίες χοληγουντιανών ψευτοδιασημοτήτων, ενώ ο Ελληνικός Λαός στενάζει και πεθαίνει από την πείνα, ενώ λιμοκτονεί και αυτοκτονεί και συρρικνώνεται ανατριχιαστικά από την επάρατη υπογεννητικότητα,  αυτοί οι ΜΟΙΧΟΙ Δεσποτοκράτες, με συγκριτιστικές, βλάσφημες Πατριαρχικές δηλώσεις περί ομοθεΐας σε Εβραϊκές Συναγωγές, με επισκέψεις ύποπτες στον ύπατο της Κοκα-κόλας θρόνο και Κορανίου βέβηλα μοιράσματα ως δήθεν "Αγίας Βίβλου", με την διατήρηση στενών σχέσεων και αποκλειστικών επαφών με την Εωσφορολάτρισσα Μασονία, με την αδράνεια, την απραξία, την συμπόρευση και συγκοινωνία με τους Φιλοπαπικούς και την φρικτήν αυτή υποδούλωση στο Πρωτείο του Πάπα...

Μήπως τελικά πρέπει να παρακαλάμε να γίνει αυτή η επάρατη ένωση για να λυτρωθούμε από την αίρεση όσοι θέλουμε να παραμείνουμε στη Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού;

Μήπως  πρέπει να γίνει επιτέλους αυτή η "ένωση" να ησυχάσουμε εμείς, να ηρεμήσουν και αυτοί οι ερωτευμένοι με γυναίκα μοντέρνα Δυτική-Προκλητική, "ελευθέρων-Αιρετικών Ηθών", και  σταματήσουν να μας μολύνουν;

Μήπως πρέπει να γίνει επιτέλους αυτή η "ένωση" για να φανούν και να αποκαλυφθούν οριστικώς οι εχθροί της Ορθοδόξου Πίστεως;

Μήπως πρέπει να γίνει αυτή η "ένωση" για να διαχωρισθεί, εκ Θεού μία και καλή, η άχρηστη και βλαβερή ήρα από το ανόθευτο σιτάρι, της Ορθοδοξίας το Πολύτιμο και Ανεκτίμητο "Κεχριμπάρι;"

Μακάρι, να γίνει τέτοια ψευδοένωση το συντομώτερο για να αναφανούν και οι Άγιοι Μάρκοι οι Ευγενικοί, οι Μεγάλοι Φώτιοι και οι λοιποί, της Ορθοδοξίας Μονομάχοι οι Αγιοπατερικοί, για να καταδικάσουν την ένωση και τους φιλενωτικούς, μοιχούς Οικουμενιστάς! Η Αποτείχιση δηλώνει: Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ!!!