Πέμπτη 24 Μαΐου 2018

«Το εν τούτοις αδιαφορείν την επί του Χριστού παρρησίαν ημών αφαιρείται»


Μ. Βασίλειος – Επιστολή (262)

προς Μοναχόν Ουρβίκιον


Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ 

Η επιστολή αυτή ως περιεχόμενο αποτελεί σύνθεση επισκοπικής–πνευματικής ποιμαντικής και θεμελιωδών στοιχείων–αξόνων της Ορθόδοξης Εκκλησιολογίας–Οντολογίας.
Κεντρική φιλοσοφία της επιστολής είναι ο Ορθόδοξος τρόπος υπάρξεως και λειτουργίας μιας μοναχικής αδελφότητας.
Οι θέσεις του Μ. Βασιλείου απηχούν την συνείδηση της αρχαίας Εκκλησίας για τον Μοναχισμό.
Για τον Μ. Βασίλειο Μοναχισμός και Εκκλησία δεν νοούνται αντιθετικά. Η Πίστη και η ζωή της Εκκλησίας πρέπει να είναι η καθημερινή καταγραφή μιας μοναχικής αδελφότητας και όχι μόνο μια εσωτερική ασκητική. Από την ορθή πίστη ξεκινά και βρίσκει τελείωση κάθε μοναχική αρετή. Ακόμη και ο πλέον απρόσιτος αναχωρητής δεν βρίσκεται έξω από την Εκκλησιολογική σφαίρα που περιγράφει–αναλύει ο Μ. Βασίλειος. Όλοι οι πιστοί συγκροτούν «μια Εκκλησία

«Συνδυαστική κοπτοραπτική της Πίστεώς»!

Δεν θα σε προδώσω ποτέ Φίλη Ορθοδοξία

  Ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος ανέγνωσε το μήνυμα του πατριάρχου Βαρθολομαίου στο 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας στην Θεσσαλονίκη που πραγματοποιείται αυτήν την στιγμή στο κτήριο της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ (21-25 Μαΐου 2018). Το συνέδριο αυτό με τίτλο «Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας: η Ορθόδοξη Θεολογία τον 21ο αιώνα», διοργανώνεται από την, οικουμενιστική πια, Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ και τελεί υπό την αιγίδα του πατριάρχου Βαρθολομαίου.

    Ο σκοπός του συνεδρίου, προφανής σε όλους μας και από τον τίτλο του, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αξιοποίηση των πορισμάτων της ψευδοσυνόδου και ο αργός θάνατος ενστάλαξης της παναίρεσης του οικουμενισμού από την κορυφή προς τα κάτω, δηλαδή προς το ποίμνιο. Στο ίδιο το μήνυμά του ο Βαρθολομαίος ομολογεί: «Οφείλουμε να εργαζόμαστε για την πρόσληψη από το πλήρωμα της εκκλησίας των αποφάσεων της Αγίας Και Μεγάλης Συνόδου και για την θεολογική και ποιμαντικήν αξιοποίησή των, ώστε τα συνοδικά κείμενα να λειτουργούν ως πηγή εμπνεύσεως για τους Ορθόδοξους πιστούς, οι οποίοι αγωνίζονται να συνδυάσουν εις την ζωή των, την πιστότητα και τας πατρώας παραδόσεις, με την ιδιότητα του σύγχρονου ανθρώπου. Είμεθα βέβαιοι ότι το παρών συνέδριο θα συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση και εις την ορθή θεολογική αποτίμηση του έργου και της προσφοράς της Συνόδου».

   Ομολογεί εδώ ο πατριάρχης Βαρθολομαίος ότι εισερχόμεθα σε μία νέα εποχή, καθότι το Ιερό Ευαγγέλιο δεν επαρκεί να δώσει απαντήσεις στον «σύγχρονο άνθρωπο». Ομολογεί επίσης ότι η

Σερβίας Ειρηναίος: Εχθρός όλων των Ορθοδόξων όποιος βοηθά τους σχισματικούς



Πατριάρχης Σερβίας Ειρηναίος:
Εχθρός όλων των Ορθοδόξων Σλαβικών λαών και της οικουμενικής Ορθοδοξίας όποιος βοηθά τους σχισματικούς της Ουκρανίας
     «Τώρα η μαρτυρική Εκκλησία της Ουκρανίας, όπου ο Άγιος Πρίγκιπας Βλαδίμηρος βάπτισε τον λαό της Αγίας Ρως, βεβηλώνεται από ανοσιουργήματα των σχισματικών, από τη βία και την αιματοχυσία», τόνισε ο Αγιώτατος Πατριάρχης Σερβίας Ειρηναίος. 
     Κατά την ομιλία του στις 23 Μαΐου 2018 στην τελετή απονομής βραβείων του Διεθνούς Κοινωνικού Ιδρύματος για την Ενότητα των Ορθοδόξων Λαών στην Αίθουσα Συνελεύσεων του Ιερού Καθεδρικού Ναού Σωτήρος Χριστού Μόσχας ο Πατριάρχης Ειρηναίος ανέφερε:
    «Πασίγνωστος είναι ο αγώνας των εκατοντάδων χιλιάδων Σέρβων, των αγωνισαμένων μέχρι θανάτου υπέρ της Αγίας Ορθοδοξίας. Δι΄ αυτό φρονώ ότι δεν χρειάζονται πολλά λόγια, προκειμένου να εξηγήσω το πῶς βλέπει η Εκκλησία της Σερβίας τις σημερινές εξελίξεις στην Ουκρανία. Η απάντησή μας είναι ακριβώς όπως και θα ήταν εκείνη των προγόνων μας: η Σερβική Εκκλησία στηρίζει αμέριστα την ενότητα και την ολοκληρία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας, καταδικάζοντας απερίφραστα τις ενέργειες των ουνιτών και σχισματικών, οι οποίοι σχίζουν τον χιτώνα του

Στο αποστακτήριο της υποκρισίας


Του κ. Ιωάννου Ρίζου





 Μετὰ λίγες ὧρες, τὸ ἀνάρτησε καὶ πάλι ἐδῶ!


Έκανα τρείς  μέρες για συνέλθω από την πικρή απογοήτευση που μου προκάλεσε η πρόσφατη απάντηση του π. Σεραφείμ Ζήση προς τον κ. Τσακίρογλου,  στην οποία παρεμπιπτόντως έριξε και εναντίον μου τα βέλη του.
Αποφάνθηκε ότι τα επιχειρήματα μου στην υπόθεση του συλλείτουργου π. Θεοδώρου και του Επισκόπου κ. Λογγίνου αποστάχθηκαν, εξατμίστηκαν και κατάντησαν ένα «ίζημα», ένα κατακάθι.
Ήλπιζα ειλικρινά στον π. Σεραφείμ.
Εξεπλάγην από την υπεροψία και  την οίηση που όσο κι αν ευσχημόνως προσπάθησε να αποκρύψει ότι τον διακατέχει,  τελικά αποδείχτηκε φαρδιά πλατιά.
Και δυστυχώς το χειρότερο είναι ότι αποδείχτηκε πως οι πρόσφατες απαντήσεις του, που τις εξέλαβα   χαρούμενος ως δείγμα καλοπροαίρετου, φιλόπονου  και ταπεινού ανθρώπου, οφείλονταν στη προσπάθεια του να προστατέψει όπως-όπως, το διαβληθέν κύρος του και το κύρος των προσώπων που εκφράζει, και όχι να διαφωτίσει με την αλήθεια τους αναγνώστες. Γιατί, όπως θα αποδείξω παρακάτω, στους αναγνώστες επεφύλαξε την παραποίηση της αλήθειας,  δηλαδή το ψέμα και την υποκρισία.

Δολιότητα Πρώτη.
Ο π. Σεραφείμ συνεχίζει να θριαμβολογεί επειδή στο συλλείτουργο του π. Θεοδώρου Ζήση με τον Επίσκοπο Λογγίνο δεν μνημονεύτηκαν οι 14 Προκαθήμενοι της Ορθοδοξίας αλλά μόνο ένας, ο Προκαθήμενος της Ουκρανικής Εκκλησίας κ. Ονούφριος.

Μία ακόμη απόδειξη της κοινής ...αιρετικής πορείας!

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης στὴ Ρώμη στὶς 23 Μαΐου 2018!


Σχόλιο Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ μέσα ἀπὸ τὰ λόγια του Γέροντος Ἐφραὶμ τοῦ Φιλοθεΐτου: Ἐκεῖνοι ποὺ ὁμιλοῦν πληθωρικὰ περὶ ἀγάπης νοθεύουν τὸ περιεχόμενό της, γιὰ νὰ περιπτυχθοῦν ὅλους τους αἱρετικοὺς ὅλων τῶν ἀποχρώσεων. Εἶναι τόσο ψεύτικη αὐτὴ ἡ ἀγάπη ὅσο καὶ τὰ ψεύτικα λουλούδια. 

Διαβάστε τὴν ἀνακοίνωση ὅπως ἀναρτήθηκε στὸ: "ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙΟΥ"
    πατριαρχικὴ ἐπίσκεψη χαιρετίζεται ὡς μία ἀκόμη ἀπόδειξη τῆς κοινῆς πορείας στὸ μονοπάτι τοῦ διαλόγου καὶ τῆς ἀδελφοσύνης, Ρωμαιοκαθολικῶν καὶ Ὀρθοδόξων. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος

Χάριν της αληθείας διά τήν εμπλοκήν μου σέ καταγγελία της κ. Ελένης Λωρίτου.


Τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

 (Σχόλιο καὶ γιὰ τὴν ἐκμετάλλευση τῶν ψευδῶν τῆς κ. Λωρίτου,
ἀπὸ ἱστολόγιο τῶν Γ.Ο.Χ.)


    Μοῦ ἐστάλη σὲ φωτοτυπία ἕνα ἄρθρο τῆς κ. Ἑλένης Λωρίτου μὲ τίτλο «Ὁ κ. Σημάτης ἐκμεταλλεύεται τὴν ἄγνοια τοῦ π. Εὐθυμίου». Σὲ αὐτὸ παρουσιάζεται μιὰ συνομιλία μας εἰς τὴν ὁποίαν ἐγώ, δῆθεν ἐπῆρα κάποιες θέσεις σχετικὰ μὲ τὸ ἱστολόγιο «Πατερικὴ Παράδοση», τὸν π. Θεόδωρο Ζήση κ.λπ. Αὐτὰ ὅλα, πρέπει νὰ ὁμολογήσω, χάριν τῆς ἀληθείας, εἶναι ψέματα καὶ πιστεύω ὅτι προέρχονται ἀπὸ μιὰ καλπάζουσα φαντασία τῆς κ. Λωρίτου καὶ ἀπὸ τὴν διάθεσί της νὰ μεταφράζη, ὅπως τὴν ἐξυπηρετοῦν, αὐτὰ τὰ ὁποῖα ἀκούει.
    Κατ’ ἀρχάς, ἐπειδὴ γνωρίζω πολὺ καλὰ πόσο διαφέρουν οἱ προσωπικὲς ἐκτιμήσεις καὶ ἀπόψεις τοῦ ἑνὸς ἀπὸ τὸν ἄλλο, γιὰ κάτι ποὺ συνέβη, ἔχω τὴν ἀρχὴ νὰ μὴν τοποθετοῦμαι γιὰ κάτι, ἂν δὲν δῶ ἀνάλογα κείμενα ἢ γραπτὲς συνομιλίες. Καὶ βέβαια ἡ κ. Λωρίτου δὲν μοῦ ἔδειξε τίποτε γραπτό, οὔτε βέβαια καὶ ἐγὼ τῆς τὸ ἐζήτησα, διότι ἐθεώρησα ὅτι μοῦ ἔλεγε κάποια παράπονά της, στὸ πόδι κατὰ τὸ δὴ λεγόμενο, τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία τὰ ἐλέγαμε αὐτὰ καὶ εἴμεθα ὄρθιοι στὴν Ἐκκλησία μετὰ ἀπὸ μία ἀγρυπνία. Τῆς εἶπα λοιπόν, γενικῶς, ὅτι δὲν εἶναι σωστὸ νὰ συκοφαντοῦμε, νὰ λέμε ψέματα κ.λπ. Αὐτὴ φυσικὰ τὸ ἐξέλαβε σὰν δικαστικὴ ἀπόφασι, ἡ ὁποία τὴν ἐδικαίωνε γιὰ νὰ γράψη θριαμβευτικὰ τὸ κείμενο αὐτό, τὸ ὁποῖο προανέφερα, καὶ νὰ βγάλη ὅλα τὰ συμπεράσματά της, σχετικὰ μὲ τὸ ἱστολόγιο «Πατερικὴ Παράδοση».
    Ἐδῶ ὑπάρχει ἴσως καὶ ἕνας πλάγιος καὶ ὕπουλος τρόπος νὰ ἐκμαιεύση μιὰ γνώμη ἢ ἄποψι, χωρὶς νὰ δώση στὸν ἄλλο νὰ καταλάβη περὶ τίνος πρόκειται. Δηλαδή, ἂν ἤθελε πράγματι μιὰ γνώμη καὶ ἄποψι γιὰ κάποιο ζήτημα τὸ ὁποῖο δημιουργήθηκε,