Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016

Οι Κατηχούμενοι του αγίου Κυρίλλου κι εμείς οι Φωτισθέντες, αλλ' ακατήχητοι!


 Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ αʹ Φωτιζομένων, ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ τοῖς τῷ βαπτίσματι προσελθοῦσι.

ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, καὶ ἀφέσεως ἁμαρτιῶν, καὶ περὶ Ἀντικειμένου.

Ἀνυπόκριτον ἔχε τὴν ψυχήν, ὦ ἄνθρωπε, διὰ τὸν ἐτάζοντα καρδίας καὶ νεφρούς. Ὥσπερ γὰρ οἱ μέλλοντες στρατεύειν, ἐρευνῶσι τὰς ἡλικίας καὶ τὰ σώματα τῶν στρατευομένων, οὕτω καὶ ὁ Κύριος στρατολογῶν τὰς ψυχὰς, ἐρευνᾷ τὰς προαιρέσεις· κἂν μὲν ὑπόκρισιν εὕρῃ κρυπτομένην, ἀπέβαλε τὸν ἄνθρωπον ὡς τῆς ἀληθοῦς στρατείας ἀνεπιτήδειον· εἰ δὲ ἄξιον καταλάβῃ, τούτῳ δίδωσιν ἑτοίμως τὴν χάριν. Οὐ δίδωσι τὰ ἅγια τοῖς κυσίν· ἀλλ' ὅπου βλέπει τὴν ἀγαθὴν προαίρεσιν, ἐκεῖ τὴν σωτηριώδη δίδωσι σφραγίδα, τὴν θαυμασίαν, ἣν τρέμουσι δαίμονες καὶ γινώσκουσιν ἄγγελοι· ἵνα οἱ μὲν φύγωσιν ἐλασθέντες, οἱ δὲ περιέπωσιν ὡς οἰκεῖον. Τοῖς οὖν λαμβάνουσι τὴν πνευματικὴν ταύτην σφραγίδα καὶ σωτήριον, χρεία καὶ τῆς οἰκείας προαιρέσεως. Ὥσπερ γὰρ κάλαμος γραφικὸς ἢ καὶ βέλος χρείαν ἔχει τοῦ συνεργοῦντος, οὕτω καὶ ἡ χάρις χρείαν ἔχει τῶν πιστευόντων.  Ὅπλον λαμβάνεις οὐ φθαρτόν, ἀλλὰ πνευματικόν. Καταφυτεύῃ λοιπὸν εἰς τὸν νοητὸν παράδεισον. Λαμβάνεις ὄνομα καινὸν, ὃ πρότερον οὐκ εἶχες. Πρὸ τούτου Κατηχούμενος ἦς, νῦν δὲ κληθήσῃ Πιστός…».
Γίνε «κοινωνὸς τῆς ἁγίας ἀμπέλου. Ἀλλ' ἐὰν μὲν ἐπιμείνῃς ἐν τῇ ἀμπέλῳ, αὔξῃ ὡς κλῆμα καρποφόρον· ἐὰν δὲ μὴ ἐπιμείνῃς, ὑπὸ τοῦ πυρὸς καταναλωθήσῃ. Καρποφορήσωμεν τοίνυν ἀξίως. Μὴ γένοιτο γάρ, ἵνα ἐν

Άκουε τί λέγουν περί Εκκλησίας οι αιρετικοί Οικουμενιστές, «ίνα έτι μειζόνως αὐτούς μισήσης»! (Κύριλλος Ιεροσολύμων)


«Ὁ ἐκείνοις κοινωνῶν, βλεπέτω μετὰ τίνων ἑαυτὸν     ἐντάσσει»
                                                                                     (Ἅγιος Κύριλλος)
     
    «Ἄκουε δέ, τίνα λέγουσιν εἶναι τὸν Χριστόν [Ἰησοῦν], ἵνα ἔτι μειζόνως αὐτοὺς μισήσῃς(σ.σ.: Παρόμοιες βλάσφημες ἐκκλησιολογικὲς θέσεις (ὄχι ΜΙΑ, ἀλλὰ πολλὲς Ἐκκλησίες κηρύττουν σήμερα οἱ Οἰκουμενιστές!). Ἆρα ἔστι τι τούτων ἀσεβέστερον; ἔστι τι τούτων ἀθλιώτερον; Ἐγὼ διηγοῦμαί σοι τὴν πλάνην, ἵνα μειζόνως αὐτοὺς μισήσῃς. Φεῦγε οὖν τὴν ἀσέβειαν, μηδὲ χαίρειν λέγε τῷ τοιούτῳ, ἵνα μὴ κοινωνήσῃς τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους· καὶ μήτε πολυπραγμονήσῃς, μήτε εἰς λόγους αὐτοῖς ἐλθεῖν θελήσῃς. Καὶ μίσει μὲν πάντας αἱρετικούς, ἐξαιρέτως δὲ τὸν τῆς μανίας ἐπώνυμον...· ἀλλὰ διὰ τὰ δυσσεβῆ δόγματα μίσει τὸν τῆς κακίας ἐργάτην, τὸ δοχεῖον παντὸς ρύπου, τὸν πάσης αἱρέσεως βόρβορον ὑποδεξάμενον. Φιλοτιμούμενος γὰρ ἐν κακοῖς ἐξαίρετος γενέσθαι, τὰ πάντων λαβών, καὶ μίαν αἵρεσιν πεπληρωμένην βλασφημιῶν καὶ πάσης παρανομίας συστησάμενος, λυμαίνεται τὴν ἐκκλησίαν, (μᾶλλον δὲ τοὺς ἐκτὸς τῆς ἐκκλησίας) ὡς λέων περιπατῶν καὶ καταπίνων. Μὴ πρόσεχε αὐτῶν τῇ χρηστολογίᾳ, μηδὲ τῇ νομιζομένῃ ταπεινοφροσύνῃ· ὄφεις γάρ εἰσι γεννήματα ἐχιδνῶν. Καὶ Ἰούδας ἔλεγε, Χαῖρε Ῥαββὶ, καὶ προεδίδου. Μὴ τοῖς φιλήμασι πρόσεχε, ἀλλὰ τὸν ἰὸν φυλάσσου. Καὶ ἵνα μὴ μάτην δοκῶμεν αὐτοῦ κατηγορεῖν, ἐν παρεξόδῳ τίς ἐστιν οὗτος ὁ Μάνης εἴπωμεν, καὶ τί διδάσκει ἐκ μέρους· …κλέπτης γάρ ἐστιν ἀλλοτρίων κακῶν, ἐξιδιοποιούμενος τὰ κακά. Καὶ γέγραπται· Ὃς δ' ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν. Ἐβλασφήμησεν οὖν, Πνεῦμα ἅγιον ἑαυτὸν εἰπών. Ὁ ἐκείνοις κοινωνῶν, βλεπέτω μετὰ τίνων ἑαυτὸν ἐντάσσει».
(Κυρίλλου ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ, Κατήχησις αʹ Φωτιζομένων, ἐν Ἱεροσολύμοις σχεδιασθεῖσα, ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ τοῖς τῷ βαπτίσματι προσελθοῦσι, 6.12 ΠΕΡΙ ΑΙΡΕΣΕΩΝ).

Έσπασε τη σιωπή του ο επίτιμος Πάπας και έσκασε βόμβα:




Βαθιά κρίση στη Ρ/καθολική Εκκλησία μετά τη Δεύτερη Βατικάνεια Σύνοδο

Έσπασε τη σιωπή του ο επίτιμος Πάπας και έσκασε βόμβα: Βαθιά κρίση στη Ρ/καθολική Εκκλησία μετά τη Δεύτερη Βατικάνεια Σύνοδο
Του Μανώλη Κείου

Ο επίτιμος Πάπας Βενέδικτος έσπασε τη σιωπή του και πολλοί στο Βατικανό έχασαν τον ύπνο τους. Έκανε ξεκάθαρα λόγο για «βαθιά κρίση» που αντιμετωπίζει η Ρ/ Καθολική Εκκλησία μετά τη δεύτερη Βατικάνεια Σύνοδο!
    Χθες μιλώντας δημοσίως σε μια σπάνια περίπτωση, ο Πάπας Βενέδικτος XVI έδωσε συνέντευξη στο Avvenire, την καθημερινή εφημερίδα της Διάσκεψης των Ιταλών Επισκόπων, όπου έκανε λόγο για μια "δύο όψεων βαθιά κρίση" που η Ρ/Καθολική Εκκλησία αντιμετωπίζει στον απόηχο της δεύτερης Βατικάνειας Συνόδου.
  Ο Πάπας Βενέδικτος μας θυμίζει την άλλοτε απαραίτητη Καθολική καταδίκη της δυνατότητας της απώλειας της αιώνιας σωτηρίας, ή αλλιώς ότι οι άνθρωποι πηγαίνουν στην κόλαση, και σημειώνει:
  "Οι ιεραπόστολοι του 16ου αιώνα ήταν πεπεισμένοι ότι αβάπτιστα άτομα έχουν χαθεί για πάντα. Μετά την (Δεύτερη Βατικανεια) Σύνοδο αυτή η πεποίθηση εγκαταλείφθηκε. Το αποτέλεσμα ήταν μια διπλής όψης βαθιά κρίση. Χωρίς αυτή την προσοχή στο ζήτημα της σωτηρίας, η πίστη χάνει το θεμέλιό της".
   Μιλά επίσης για μια «βαθιά εξέλιξη του Δόγματος» σε σχέση με το δόγμα ότι δεν υπάρχει σωτηρία έξω από την Εκκλησία. Αυτή η δήθεν αλλαγή του δόγματος έχει οδηγήσει, στα μάτια του επίτιμου πάπα, σε απώλεια του ιεραποστολικού ζήλου στην Εκκλησία. "Οποιοδήποτε κίνητρο για μια μελλοντική ιεραποστολική δέσμευση αφαιρέθηκε" είπε.

Και ο Πάπας Βενέδικτος θέτει το εύλογο ερώτημα που προέκυψε μετά από αυτήν την αλλαγή της στάσης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας:
"Γιατί να πρέπει να προσπαθήσετε να πείσετε τους ανθρώπους να αποδεχθούν τη χριστιανική πίστη, όταν (υποτίθεται πως) μπορούν να σωθούν ακόμη και χωρίς αυτή";
   Όσον αφορά τις άλλες συνέπειες αυτής της νέας στάσης στην Εκκλησία, οι Ρ/Καθολικοί όσον φορά στον εαυτό τους, στα μάτια του Βενέδικτου, είναι λιγότερο συνδεδεμένοι με την πίστη τους. Ο Βενέδικτος σχολιάζει πως εάν σύμφωνα με τη Δεύτερη Βατικάνεια Σύνοδο υπάρχουν εκείνοι που μπορούν να σώσουν τις ψυχές τους με άλλα μέσα, «γιατί θα πρέπει να δεσμεύονται με την αναγκαιότητα της χριστιανικής πίστης και την ηθική της;».
    Ο Πάπας Βενέδικτος αντικρούει επίσης τόσο την ιδέα του «ανώνυμου Χριστιανού», όπως αναπτύχθηκε από τον Karl Rahner, καθώς και την ιδέα ότι όλες οι θρησκείες είναι εξίσου πολύτιμες και χρήσιμες για την επίτευξη της αιώνιας ζωής.

    «Ακόμη λιγότερο αποδεκτή είναι η λύση που προτείνει η πλουραλιστική θεωρία της θρησκείας, σύμφωνα με την οποία όλες οι θρησκείες, καθεμία με το δικό της τρόπο, αποτελεί μέσο της σωτηρίας και, υπό αυτήν την έννοια, θα πρέπει να θεωρούνται ισοδύναμες σχετικά με τα αποτελέσματά τους», είπε. 

Εορτή του Αγίου Κυρίλλου του Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων


 Ο Άγιος Κύριλλος Πατριάρχης Ιεροσολύμων  Ο Κατηχητής

Ὑπερασπίστηκε τὰ Δόγματα τῆς Πίστεως κι αὐτὸ τοῦ κόστισε διωγμοὺς καὶ ὑπὲρ δεκάχρονες ἐξορίες!


Εορτή του Αγίου Κυρίλλου του Αρχιεπισκόπου ΙεροσολύμωνὉ Ἅγιος Κύριλλος καταγόταν ἀπὸ τὴν Παλαιστίνη καὶ γεννήθηκε πιθανῶς τὸ ἔτος 313 μ.Χ. στὰ Ἱεροσόλυμα. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος ὑπὸ τοῦ Ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων Μαξίμου τοῦ Γ΄ (333–348 μ.Χ.), τὸν ὁποῖο καὶ διαδέχθηκε στὴν ἐπισκοπικὴ ἕδρα κατὰ τὶς ἀρχὲς τοῦ ἔτους 348 μ.Χ., εἴτε διότι ὁ Μάξιμος ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Ἀρειανούς, εἴτε διότι πέθανε.
Ὁ Ἅγιος ἀρχικὰ ἀδιαφοροῦσε γιὰ τὶς δογματικὲς «λεπτολογίες» καὶ ἀπέφευγε ἐπιμελῶς τὸν ὅρο «ὁμοούσιος». Γι’ αὐτὸ ὁ Ἀρειανὸς Μητροπολίτης Κασαρείας Ἀκάκιος ἐνέκρινε τὴν ἐκλογή του καὶ τὸν χειροτόνησε Ἐπίσκοπο. Ἀλλὰ συνέβη καὶ ἐδῶ, ὅτι ἀργότερα καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Ἁγίου Μελετίου, Πατριάρχου Ἀντιοχείας ( 12 Φεβρουαρίου). Ὁ Ἅγιος δὲν ἔμεινε ἐκτὸς τοῦ κλίματος τῆς ἐποχῆς, ὡς πρὸς τοὺς δογματικοὺς ἀγῶνες καὶ ἀπὸ τοὺς πρώτους μῆνες τῆς ἀρχιερατείας του ἀποδείχθηκε μὲ τὶς περίφημες Κατηχήσεις του, ὑπερασπιστὴς τῶν Ἀποφάσεων καὶ τῶν Ὅρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.
Τοὺς ἀγῶνες τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου ἐξῆρε καὶ ἡ ἐν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος τοῦ ἔτους 382 μ.Χ.: «Τῆς δέ γε μητρὸς ἁπασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν, τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις, τὸν αἰδεσιμώτατον Κύριλλον ἐπίσκοπον εἶναι γνωρίζομεν. Κανονικῶς τε παρὰ τῶν τῆς ἐπαρχίας χειροτονηθέντα πάλαι καὶ πλεῖστα πρὸς τοὺς Ἀρειανοὺς ἐν διαφόροις τόποις ἀθλήσαντα».
Ἡ δογματικὴ τοποθέτηση τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου ὑπῆρξε ἡ πρώτη αἰτία ρήξεως μὲ τὸν Ἐπίσκοπο Ἀκάκιο Καισαρείας, ὁ ὁποῖος στὴ συνέχεια ζητοῦσε διάφορες ἀφορμὲς γιὰ νὰ καταστρέψει τὸν Ἅγιο.
Δεύτερη αἰτία ἦταν ἡ διαφορὰ σχετικὰ μὲ τὴν δικαιοδοσία τῶν δύο ἑδρῶν. Ὡς γνωστό, λόγω καταστροφῆς τῆς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων ἡ ἐκεῖ Χριστιανικὴ κοινότητα διασκορπίστηκε, μετὰ δὲ τὴν ἐπανοικοδόμηση αὐτῆς οἱ Χριστιανοὶ ἦταν λίγοι, γι’ αὐτὸ σὲ Μητρόπολη ἀναδείχθηκε ἡ πρωτεύουσα τῆς Παλαιστίνης, Καισάρεια. Μετὰ ἀπὸ λίγο, ὅταν οἱ Χριστιανοὶ τῶν Ἱεροσολύμων αὐξήθηκαν, ἡ Ἐπισκοπὴ Ἱεροσολύμων ζήτησε ἀποκατάσταση τῆς παλαιᾶς αὐτῆς θέσεως. Τὸ 325 μ.Χ. ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, διὰ τοῦ 7ου Κανόνος αὐτῆς, ὅριζε νὰ τιμᾶται ἰδιαίτερα κατὰ τὰ ἀρχαία ἔθιμα ὁ Ἐπίσκοπος Αἰλίας, δηλαδὴ Ἱεροσολύμων, ἡ δὲ Μητρόπολη Καισαρείας νὰ διατηρεῖ τὸ οἰκεῖο ἀξίωμα. Ἡ ἀσάφεια τῆς διατυπώσεως τοῦ Κανόνος προκάλεσε διένεξη μεταξὺ τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου καὶ τοῦ Ἀκακίου.
Ὁ τελευταῖος ἦταν σὲ πλεονεκτικὴ θέση λόγω τῆς ὑποστηρίξεως αὐτοῦ ἀπὸ τὸν Ἀρειανὸ αὐτοκράτορα Κωνστάντιο (337–361 μ.Χ.) καὶ ἀφοῦ βρῆκε πρόφαση κατὰ τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου, ὅτι σὲ καιρὸ λιμοῦ πούλησε ἱερὰ κειμήλια καὶ ἀναθήματα γιὰ νὰ προσφέρει τροφὴ σὲ ἄπορους, καθαίρεσε τὸν Ἅγιο διὰ Συνόδου, ἡ ὁποία συνῆλθε στὰ Ἱεροσόλυμα, τὸ ἔτος 357 μ.Χ. καὶ τὸν ἀπομάκρυνε ἀπὸ ἐκεῖ.
Ὁ Ἅγιος Κύριλλος ἐξορίσθηκε στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας καὶ ἔγινε δεκτὸς ὑπὸ τοῦ ἐκεῖ Ἐπισκόπου Σιλβανοῦ, ὁ ὁποῖος ἀπέρριψε τὴν ἀξίωση

Ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων: Για τις μεθόδους των αιρετικών!



Ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων:


Για τις μεθόδους των αιρετικών!

    Απόσπασμα ομιλίας του αγίου Κύριλλου Ιεροσολύμων, που πιθανότατα εκφωνήθηκε την Μεγάλη Τεσσαρακοστή του έτους 350 μ.Χ. Προέρχεται από τις γνωστές Κατηχήσεις και συγκεκριμένα την 4η κατά σειρά. Η ομιλία αυτή παρουσιάζει ένα διάγραμμα των βασικών δογμάτων και των κανόνων της Χριστιανικής  ζωής. Ο αναγνώστης καλείται να διαβάσει προσεκτικά και να διαπιστώσει ο ίδιος το ύφος ενός αγίου ανδρός αναφορικά με τις αιρέσεις. Αφιερώνεται ειδικά σε αγαπολόγους και σε αυτούς που ο ηθικισμός τους περισσεύει... και εύκολα σκανδαλίζονται.

  «Η κακία μιμείται την αρετή, και το ζιζάνιο προσπαθεί να παρουσιαστεί σαν σιτάρι. Εξωτερικά βέβαια εξομοιώνεται με το σιτάρι, αλλά οι έμπειροι το ξεχωρίζουν από τη γεύση του.
   Και ο διάβολος παρουσιάζεται σαν άγγελος φωτεινός, όχι γιατί θέλει να γυρίσει εκεί οπού ήταν (διότι, όπως το αμόνι, έχει άκαμπτη καρδιά και η προαίρεσή του είναι αμετανόητη), αλλά για να τυλίξει με το σκοτάδι της αβλεψίας και τη μολυσματική κατάσταση της απιστίας εκείνους που ζουν ισάγγελη ζωή.
   Πολλοί λύκοι περιφέρονται με ένδυμα προβάτου, που έχουν βέβαια ενδύματα προβάτων, αλλά και νύχια και δόντια.
   Και έτσι, φορώντας το δέρμα του άκακου ζώου και εξαπατώντας με την εμφάνισή τους τους αθώους, χύνουν με τα δόντια τους το φθοροποιό δηλητήριο της ασέβειας.
   Έχουμε λοιπόν ανάγκη από τη Θεία Χάρη, από νηφάλια διάνοια και από άγρυπνα μάτια, ώστε ούτε το ζιζάνιο να το φάμε για σιτάρι, και από την άγνοιά μας να υποστούμε βλάβη, ούτε να εκλάβουμε τον λύκο ως πρόβατο και να αρπαχτούμε από αυτόν, ούτε να εξαπατηθούμε και να θεωρήσουμε αγαθόν άγγελο τον καταστροφέα διάβολο, και να τον αφήσουμε να μας καταπιεί.
  Διότι «τριγυρίζει σαν λιοντάρι βρυχόμενο, ψάχνοντας να βρει κάποιον για να τον καταπιεί».
   Γι' αυτό και η Εκκλησία συμβουλεύει, γι' αυτό υπάρχουν και τα σχολεία αυτά, γι' αυτό γίνονται τα αναγνώσματα.
   Η Θεοσεβής ζωή συνίσταται από δύο πράγματα· από δόγματα ευσεβή και από πράξεις αγαθές.
   Και ούτε τα δόγματα χωρίς αγαθά έργα είναι ευπρόσδεκτα από τον Θεό, ούτε τα έργα που δεν συνοδεύονται από ευσεβή δόγματα τα δέχεται ο Θεός. [...]
   Και οι μεν ειδωλολάτρες παρασύρουν με την ευγλωττία» (Παρ. 5.3), ενώ οι Εβραίοι με την αγία Γραφή, την οποία παρερμηνεύουν

Όταν οι μουσουλμάνοι ξεφτιλίζουν τους (ορθοδόξους;) καθηγητάδες του Α.Π.Θ.

            Είναι το Ισλάμ ηλίθιε...

Απάντηση περί Αντιχρίστου (Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων)

Απόσπασμα από την 15η Κατήχηση του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων


Θα παρέλθουν, λοιπόν, όσα τώρα βλέπουμε και θα έλθουν όσα περιμένουμε, που είναι τελειότερα. Αλλά το πότε θα γίνουν κανένας να μην το πολυεξετάζει...
Διότι είπε ο Κύριος· «Δεν είναι δική σας υπόθεση να ξέρετε τους χρόνους και τους καιρούς, τους οποίους όρισε ο Πατέρας με την εξουσία που έχει».
Μην τολμήσεις, λοιπόν, να προσδιορίσεις το πότε θα γίνουν αυτά, ούτε πάλι να κοιμάσαι ήσυχος. Διότι λέει·
«Αγρυπνείτε, γιατί την ώρα που δεν περιμένετε θα έλθει ο Υιός του ανθρώπου».

Αλλά, επειδή έπρεπε να γνωρίζουμε τα σημεία της συντέλειας του κόσμου, και επειδή περιμένουμε τον Χριστό, για να μην πεθάνουμε απατημένοι και πέσουμε σε πλάνη από τον ψεύτη Αντίχριστο....
Οι απόστολοι, «κατ’ οικονομίαν», κινήθηκαν με θεϊκή προαίρεση, πήγαν στον αληθινό Δάσκαλο τον Χριστό και του είπαν·
«Πες μας, πότε θα γίνουν αυτά και ποιο θα είναι το σημείο της παρουσίας Σου ...και της συντέλειας του κόσμου;» Σε περιμένουμε να έρθεις πάλι, «αλλά ο σατανάς μεταμορφώνεται σε φωτεινό Άγγελο».
Ασφάλισε μας, λοιπόν, για να μην προσκυνήσουμε κάποιον άλλο αντί για Σένα.
Και Εκείνος άνοιξε το θεϊκό και υπερένδοξο στόμα Του και είπε·
«Προσέξτε μήπως σας πλανήσει κανείς».
Και εσείς τώρα, οι ακροατές μου, με τα μάτια της ψυχής, σαν να Τον βλέπετε μπροστά σας, ακούτε να λέει και σε σας τα ίδια· «Προσέχετε μήπως σας πλανήσει κανείς».
Διότι δεν είναι ιστορία για πράγματα που πέρασαν, αλλά προφητεία μελλοντικών πραγμάτων που οπωσδήποτε θα έλθουν.
Δεν προφητεύουμε εμείς -διότι είμαστε ανάξιοι- αλλά αναφέρουμε όσα έχουν γραφεί και τα σημάδια που λέγονται...
Πρόσεχε, λοιπόν, εσύ μόνος σου, ποια από αυτά έχουν ήδη γίνει, τι υπολείπεται να γίνει και ασφάλισε τον εαυτό σου. 

(Απόσπασμα από την 15η Κατήχηση του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων- Β Τόμος των Κατηχήσεων, Γ. Μαυρομάτη, σελ. 390-391).

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ, αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων

 (18 Μαρτίου)
                 "Μη δέχεσαι λοιπόν τον σπόρο της αμαρτίας γιατί θα σου διάλυση την πίστη"!

    Η μετάνοια είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πνευματικής ζωής. Η αναγνώρισης της αμαρτωλότητος μας, ο πόνος επειδή πικράναμε τον Θεό, η απόφασης για μια αλλαγή και η καταφυγή στην εξομολόγηση αποτελούν την απαρχή της σωτηρίας μας.
  Ο Τίμιος Πρόδρομος και ο ίδιος ο Κύριος άρχισαν την διδασκαλία τους καλώντας σε μετάνοια. Κανείς δεν μπορεί να σωθεί, αν δεν μετανοήσει. Ενώ μόνο με την μετάνοια ένας μεγάλος ληστής "λήστεψε" ακόμη και τον παράδεισο.
  Είναι λοιπόν δαιμονική πλάνη να παραμελούν οι χριστιανοί την μετάνοια και την εξομολόγηση. Βέβαια δεν αναφερόμαστε στην περίπτωση των πωρωμένων που ισχυρίζονται ότι δεν έκαναν τίποτε το αμαρτωλό, ή εκείνων που αυτοσχεδιάζουν τρόπους εξομολογήσεως, επειδή δεν θέλουν να ταπεινωθούν και να σκύψουν στο πετραχήλι του Πνευματικού, όπως η θεόπνευστη εκκλησιαστική τάξις ορίζει.
  Αναφερόμαστε κυρίως στην περίπτωση πολλών χριστιανών, που αρκούνται σε άλλα θρησκευτικά καθήκοντα ή σε μια συμμετοχή στο Ιεραποστολικό έργο ή σε νεφελώδεις συζητήσεις με πνευματικούς Γέροντες, χωρίς καμμιά διάθεση να «φυλάξουν οδούς σκληρώς». Έτσι πιστεύουν ότι κατακτούν κορυφές, ενώ πλανώνται σε θανατηφόρα τέλματα αμετανοησίας, αναισθησίας και ναρκισσισμού.
  Η αδιαφορία μας για μια αποφασιστική μετάνοια αποδεικνύεται ολοφάνερα από την ενασχόληση με την ζωή και τα σφάλματα των άλλων.
  Είθε τα πολλά παραδείγματα μετανοίας, που αναφέρει ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, να μας ανανεώσουν τον ζήλο για μια πραγματική μετάνοια. Είθε να μας βοηθήσουν στο να επισημαίνουμε και να εξομολογούμεθα χωρίς καμμιά επιφύλαξη ή συγκάλυψη ή δικαιολογία, όλες τις μυστικές αρρώστιες, τις πληγές και τα πάθη που λυμαίνονται την ψυχή μας, για την καθαρότητα της οποίας έχυσε το αίμα του ο Κύριος. Είθε τέλος η μικρή ντροπή που δοκιμάζουμε μπροστά στον Πνευματικό, να μας απαλλάξει από την απέραντη ντροπή μπροστά σε ανθρώπους και αγγέλους την φοβερή ώρα της Κρίσεως.

Πρόλογος Ιεράς Μονής Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής

Η   μ ε τ ά ν ο ι α

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων

Α. Φοβερό κακό και επικίνδυνη αρρώστια της ψυχής είναι η αμαρτία. Την απονευρώνει με δολιότητα και παράλυτη την παραδίνει ατό αιώνιο πυρ. Είναι όμως κακό που εξαρτάται από την δική μας θέληση. Είναι καρπός της δικής μας προαιρέσεως.
Φοβερό κακό είναι η αμαρτία, αλλά όχι και αθεράπευτο. Το θεραπεύει εύκολα η μετάνοια. Όση ώρα κρατά κανείς στο χέρι του την φωτιά, οπωσδήποτε καίγεται. Μόλις όμως την τινάξει, παύει να καίγεται. Το ίδιο συμβαίνει με την αμαρτία, που είναι κι αυτή μια φωτιά που κατακαίει τον άνθρωπο. Για όσους μάλιστα δεν αισθάνονται αυτό το κάψιμο λέει η Αγ. Γραφή: «θα αγκαλιάσει κανείς την φωτιά και δεν θα κάψει τα ρούχα του;» (Παροιμ. ς' 27).
Β. Η αμαρτία δεν είναι κανένας εχθρός που σε πολεμά απ' έξω, αλλά κακό που φυτρώνει και αναπτύσσεται μέσα σου. «Βλέπε με σωφροσύνη» (Παροιμ. δ' 25) και δεν θα νιώσεις αισχρή επιθυμία. Να θυμάσαι την μέλλουσα κρίση, και ούτε πορνεία, ούτε μοιχεία, ούτε φόνος, ούτε παρανομία θα σε κυρίευση. Όταν όμως ξεχάσεις τον Θεό, τότε θ' αρχίσεις να σκέπτεσαι πονηρά και να ενεργής παράνομα.
Γ. Στην αμαρτία σε σπρώχνει ο παγκάκιστος διάβολος. Σε σπρώχνει, αλλά δεν μπορεί να σε κάνη να αμαρτήσεις, εάν αντίδρασης. Δεν μπορεί να σε βλάψει, ακόμη κι αν χρόνια σε σκανδαλίζει, εάν έχεις την καρδιά σου κλειστή. Εάν όμως χωρίς αντίδραση δεχθείς κάποια κακή επιθυμία, που σου σπέρνει, θα σε αιχμαλώτιση και θα σε ρίξει σε βόθρο αμαρτιών.
Άλλ' ίσως να πεις: «Είμαι δυνατός στην πίστη και δεν θα με κυρίευση η αισχρή επιθυμία, όσο συχνά κι αν την δεχθώ». Αγνοείς, φαίνεται, ότι και την πέτρα ακόμη κομματιάζει πολλές φορές μια ρίζα που παραμένει. Μη δέχεσαι λοιπόν τον σπόρο της αμαρτίας γιατί θα σου διάλυση την πίστη. Ξερίζωσε το κακό, πριν άνθηση, μήπως δείχνοντας στην αρχή ραθυμία, αργότερα τιμωρηθείς και δοκιμάσεις το τσεκούρι και την φωτιά. Φρόντισε να θεραπευθείς εγκαίρως, όταν βρίσκεται στην αρχή η βλάβη του ματιού, για να μη γυρεύεις άσκοπα γιατρούς, όταν πλέον έχεις τυφλωθεί.

Δ. Ο διάβολος αμάρτησε πρώτος και δημιουργεί όλα τα κακά. Αυτό δεν το λέω εγώ, άλλ' ο Κύριος: «Άπ' αρχής ο διάβολος αμαρτάνει»

Οι αντι-Οικουμενιστές καθημερινά καταδεικνύουν τις αιμοβόρες διαθέσεις των αιρετικών ΛΥΚΩΝ, αλλά κοινωνούν μαζί τους!

Πηγή: "Κατάνυξις"

O Οικουμ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος προσβάλλει και βλασφημεί τους Αγίους που απέκοψαν του Παπικούς! (Φωτό)


   Τί κρίμα! Οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς νομίζουν πὼς ἀγωνίζονται κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀλλὰ μὲ κάθε νέα δημοσίευση κάνουν ὅλο καὶ μεγαλύτερη τὴν ἀπόστασή τους ἀπὸ τὴ γραμμὴ τῶν Ἁγίων! Ἀποδεικνύουν καὶ πείθουν μὲ εἰκόνες, ντοκουμέντα καὶ περισπούδαστα ἄρθρα καὶ Ἡμερίδες, ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι εἶναι ψευδοποιμένες, ἀλλὰ κοινωνοῦν μαζί τους, μὲ αὐτοὺς δηλαδὴ ποὺ οἱ ἴδιοι ὀνομάζουν ...λύκους!
    Ἀδυνατοῦν νὰ καταλάβουν ὅτι, ὅποιος κάνει παρέα μὲ λύκους, θὰ καταβρωθεῖ ἀπ’ αὐτούς, θὰ  μεταβάλλεται δηλαδὴ κι ὁ ἴδιος σὲ λύκο ποὺ δουλεύει γιὰ νὰ ὁδηγήσει τὰ πρόβατα στὸ Οἰκουμενιστικὸ στρατόπεδο!


Πηγή: "Κατάνυξις"

O Οικουμ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος προσβάλλει και βλασφημεί τους Αγίους που απέκοψαν του Παπικούς! (Φωτό)

Δυστυχῶς, εἶναι πολλά ἀπό αὐτά πού διαδραματίζονται καί δηλώνονται, ἐδῶ καί δεκαετίες, ἀπό τούς παναιρεσιάρχες-οἰκουμενιστές (κληρικούς καί λαϊκούς), οἱ ὁποῖοι ἔχουν παρεισφρύσει στήν Ὁρθόδοξη Ἐκκλησία μας καί μάλιστα σέ ἡγετικές θέσεις ὡς Πατέρες (;) "φυλάττοντες τούς ἀμνούς ἀπό τούς λύκους" (;)...

Πρωτοστατεῖ, ὡς γνωστόν τοῖς πᾶσιν, ὁ Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος.
Αὐτά τά πολλά καί κακόδοξα πεπραγραμμένα καί λεχθέντα "ἄρρητα ρήματα" τῶν οἰκουμενιστῶν, δυστυχῶς καί πάλι,
  • εἴτε παραμένουν ἄγνωστα ἀπό τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας, λόγῳ ἀγνοίας,
  • εἴτε ἀφήνουν παγερά ἀδιάφορους τούς περισσότερους Χριστιανούς ἀκόμη κι ὅταν τά γνωρίζουν καί τά πληροφοροῦνται, λόγῳ χλιαρότητος καί ὀλιγοπιστίας,
  • εἴτε τά βλέπουν καί τά ἀκοῦνε, ἀλλά τά παρερμηνεύουν ἀδιακρίτως ὡς σωστά, χωρίς νά ἀντιλαμβάνονται τά δηλητήρια πού τά διαποτίζουν, λόγῳ ἀγνωσίας καί ἀδιακρισίας.
Ὅλες αὐτές οἱ στάσεις ἀπέναντι στά πνευματικά δρώμενα, ὀφείλονται σέ μία "πνευματική" κατάσταση πού συνοδεύεται ἀπό ἔλλειψη κατηχήσεως, πνευματικῆς μελέτης, πνευματικοῦ ἐν μετανοίᾳ ἀγῶνος καί ζήλου καί σταθερῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς βάσει τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως!
Ἡ ἄγνοια, ἡ ἀδιαφορία καί ἡ ἀφροντισιά- πού κατά τούς Ἁγίους μας ἀποτελοῦν ἁμαρτία ὡς ἔλλειψη πόθου σωτηρίας καί γνησίας ἀναζητήσεως, γνώσεως καί ἀγαπήσεως τῆς Ἀληθείας- ὁδηγοῦν τούς περισσότερους Χριστιανούς:
  • στήν "γκουροποίηση-προσωπολατρεία" πατέρων πού σφάλλουν κι αἱρετίζουν,
  • σέ ἐσφαλμένη ἀντίληψη περί Πίστεως καί Δογμάτων,
  • στήν ἀδιάκριτη "ὑπακοή" σέ καιρούς κινδυνευούσης Πίστεως, ὅπου ἀντιθέτως ἐπιβάλλονται τό: "Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις" (Πράξ. 5, 29) καί ἡ κατά τούς Ἁγίους Πατέρες "ἁγία ἀνυπακοή",
  • καί τέλος στήν δειλία γιά Ὁμολογία Πίστεως λόγῳ καί ἔργῳ.
Ἵσως δέν γνωρίζετε ὅλοι, πώς ὁ Πατριάρχης μας κ. κ. Βαρθολομαῖος, ἤδη χρόνια πρίν, δήλωσε εὐθαρσῶς πώς οἱ προπάτορες μας Ἅγιοι
  • "μᾶς κληροδότησαν τήν διάσπαση τῆς Ἐκκλησίας",
  • "ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως",
  • καί ἀκόμη χειρότερα δήλωσε πώς "τώρα βρίσκονται στά χέρια τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ"!
 Ἄκουσον, ἄκουσον!!!
Ἰδού ἡ αὐθεντική δήλωσις:
Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος:
"Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε William H. Keeler καί λοιποί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί οἱ ἀποτελοῦντες τήν Ἀντιπροσωπείαν τῆς Ἐκκλησίας Ρώμης...
Δέν πρέπει νά σπαταλήσωμεν τόν χρόνον εἰς ἀναζητήσεις εὐθυνῶν. Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τήν διάσπασιν προπάτορες ηδη εἰς χεῖρας τοῦ δικαοκρίτου Θεοῦ. Αἰτούμεθα ὑπέρ αὐτῶν το ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἀλλ' ὀφείλομεν ἐνώπιον Αὐτοῦ ὅπως ἐπανορθώσωμεν τά σφάλματα ἐκείνων. 
...
Εἴθε νά ἀξιώση ἡμᾶς ὁ Κύριος νά ἴδωμεν καί τήν ἀνάστασιν τῆς ἑνότητος (?) τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας Αὐτοῦ. Ἀμήν".

(Πατριαρχικό περιοδικό "ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ", ἀρ. τεύχους 593, 1998, https://sites.google.com/site/orthodoxy1054/planethekan-apo-ton-diabolo-oi-agioi-tes-ekklesias-mas-yposterizei-o-k-bartholomaios) 

Ἡ "ἐπανόρθωσις τῶν σφαλμάτων τῶν Ἁγίων (!!!)" βεβαίως πού ἀναφέρει ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρά ἡ "ΕΝΩΣΙΣ" μέ τούς Παπικούς καί πρωτεργάτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί στή συνέχεια μέ τούς κάθε καρυδιᾶς καρύδι αἱρετικούς τοῦ σύμπαντος κόσμου! Ζύγισε ὁ Πατριάρχης τούς Ἁγίους τῆς Πίστεως μέ τούς αἱρετικούς, καί τούς βρῆκε ἐλαφρύτερους...Τί νά πεῖ κανείς;...
Ἄς δοῦμε ὅμως καί τί λένε κάποιοι πασίγνωστοι ΑΓΙΟΙ, γιά κάποιους ἄλλους πασίγνωστους ΑΓΙΟΥΣ-αὐτούς πού προσβάλλει καί βλασφημᾶ βάναυσα ὁ Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος-καθώς καί γιά τήν "διάσπαση" καί γιά τούς αἱρετικούς.
Λένε ἀκριβῶς τά ἀντίθετα ἀναφερόμενοι σέ αὐτούς (στούς ΑΓΙΟΥΣ) καί στίς μάχες τους, ὅταν πολεμοῦσαν ἀπαύστως καί γνησίως μέχρι τελευταίας πνοῆς τους γιά:
  • τήν ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ,
  • τήν ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ,
  • καί τήν ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ:

«Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνον μία, ἀλλὰ καὶ μοναδική. Ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξουν πολλὰ σώματα κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν ἐν αὐτῷ πολλὲς Ἐκκλησίες. Ἐν τῷ θεανθρωπίνῳ αὐτοῦ σώματι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καὶ μοναδική, ὅπως ὁ Θεάνθρωπος, ὁ Χριστός, εἶναι ἕνας καὶ μοναδικός. Δι’ αὐτὸν τὸν λόγον διαίρεσις, σχίσμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πρωτίστως ἕνα πράγμα ὀντολογικῶς ἀδύνατον. Δὲν ὑπῆρξε ποτὲ διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας, καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξη, πλὴν ὑπῆρξε καὶ θὰ ὑπάρξη ἔκπτωσις ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὸν τρόπον, ποὺ πίπτουν τὰ ξερὰ καὶ ἄγονα κλήματα ἀπὸ τὴν θεανθρωπίνην καὶ αἰωνίως ζῶσαν ἄμπελον, ποὺ εἶναι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς (Ἰω. 13,16). Κατὰ καιροὺς ἀπεσπάσθησαν καὶ ἐξεβλήθησαν ἀπὸ τὴν μοναδικὴν ἀδιαίρετον Ἐκκλησίαν οἱ αἱρετικοὶ καὶ σχισματικοί, οἱ ὁποῖοι ἔκτοτε ἔπαψαν νὰ ἀποτελοῦν μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ μέρη τοῦ θεανθρωπίνου σώματός της. Ἔτσι ἔχουν κατ' ἀρχὴν ἀποκοπῆ οἱ Γνωστικοί, κατόπιν οἱ Ἀρειανοί, κατόπιν οἱ Πνευματομάχοι, κατόπιν οἱ Μονοφυσῖται, κατόπιν οἱ Εἰκονομάχοι, κατόπιν οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, κατόπιν οἱ Προτεστάνται, κατόπιν οἱ Οὐνῖται καὶ ἐν συνεχείᾳ ὅλα τὰ ἄλλα μέλη τῶν αἱρετικῶν καὶ σχισματικῶν λεγεώνων». 

(Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς, «Δογματική τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Γαλλικὴ μετάφραση, Τόμος 4ος, σελ. 181, Lausanne 1995)

"Οἱ Λατίνοι εἶναι αἱρετικοί καί ὡς αἱρετικούς τούς ἀποκόψαμε".
(Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, "Δογματική τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας", Γαλλική μετάφραση, Τόμος 4ος, σελ. 181, Lausanne 1995).
"Ἐάν δέν ὑπῆρχει ὁ Μέγας Φώτιος, ἀληθῶς δέν θά ὑπῆρχε σχίσμα, ἀλλά δέν θά ὑπῆρχε καί Ἑλληνισμός καί Ὀρθοδοξία, ἀλλά πνευματική δουλεία καί φρόνημα θρησκευτικόν καί ἐθνικόν πεπλανημένον".
(Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, («Τίνες οἱ λόγοι τῆς μήνιδος τῶν δυτικῶν κατά τοῦ Φωτίου», Θεοδρομία Γ2, Ἀπρίλιος-Ἰούνιος 2001, 29-32 
"Ἔχει ὅλος ὁ κόσμος καλούς ανθρώπους, καί εὐτυχῶς πού ἔχει, γιατί γίνονται παρηγοριά καί βοήθεια γιά τό περιβάλλον τους.
Ὅμως Ἁγίους δέν ἔχει πουθενά ἀλλοῦ, παρά μόνο στήν Ὀρθοδοξία".
 

(Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, ἀπό τό βιβλίο: "ὁ γκουρού, ὁ νέος καί ὁ Γέροντας Παΐσιος", τοῦ Διονύσιου Φαρασιώτη) 

Κλείνοντας, ὑπενθυμίζουμε ὡς χρέος κάθε Χριστιανοῦ, αὐτό:
Πηγή ἀρχικῆς εἰκόνας: http://anti-ecumenist.blogspot.gr/2012/09/blog-post_9757.html
Συντάκτης τοῦ ἄρθρου-ἐπεξεργασία εἰκόνων-πάπυρος:
Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.gr/