Έσπασε τη σιωπή του ο επίτιμος Πάπας και έσκασε βόμβα:

Βαθιά κρίση στη Ρ/καθολική Εκκλησία μετά τη Δεύτερη Βατικάνεια Σύνοδο

Πηγή

Του Μανώλη Κείου

Ο επίτιμος Πάπας Βενέδικτος έσπασε τη σιωπή του και πολλοί στο Βατικανό έχασαν τον ύπνο τους. Έκανε ξεκάθαρα λόγο για «βαθιά κρίση» που αντιμετωπίζει η Ρ/ Καθολική Εκκλησία μετά τη δεύτερη Βατικάνεια Σύνοδο!

    Χθες μιλώντας δημοσίως σε μια σπάνια περίπτωση, ο Πάπας Βενέδικτος XVI έδωσε συνέντευξη στο Avvenire, την καθημερινή εφημερίδα της Διάσκεψης των Ιταλών Επισκόπων, όπου έκανε λόγο για μια "δύο όψεων βαθιά κρίση" που η Ρ/Καθολική Εκκλησία αντιμετωπίζει στον απόηχο της δεύτερης Βατικάνειας Συνόδου.

  Ο Πάπας Βενέδικτος μας θυμίζει την άλλοτε απαραίτητη Καθολική καταδίκη της δυνατότητας της απώλειας της αιώνιας σωτηρίας, ή αλλιώς ότι οι άνθρωποι πηγαίνουν στην κόλαση, και σημειώνει:

  "Οι ιεραπόστολοι του 16ου αιώνα ήταν πεπεισμένοι ότι αβάπτιστα άτομα έχουν χαθεί για πάντα. Μετά την (Δεύτερη Βατικανεια) Σύνοδο αυτή η πεποίθηση εγκαταλείφθηκε. Το αποτέλεσμα ήταν μια διπλής όψης βαθιά κρίση. Χωρίς αυτή την προσοχή στο ζήτημα της σωτηρίας, η πίστη χάνει το θεμέλιό της".

   Μιλά επίσης για μια «βαθιά εξέλιξη του Δόγματος» σε σχέση με το δόγμα ότι δεν υπάρχει σωτηρία έξω από την Εκκλησία. Αυτή η δήθεν αλλαγή του δόγματος έχει οδηγήσει, στα μάτια του επίτιμου πάπα, σε απώλεια του ιεραποστολικού ζήλου στην Εκκλησία. "Οποιοδήποτε κίνητρο για μια μελλοντική ιεραποστολική δέσμευση αφαιρέθηκε" είπε.

Και ο Πάπας Βενέδικτος θέτει το εύλογο ερώτημα που προέκυψε μετά από αυτήν την αλλαγή της στάσης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας:

"Γιατί να πρέπει να προσπαθήσετε να πείσετε τους ανθρώπους να αποδεχθούν τη χριστιανική πίστη, όταν (υποτίθεται πως) μπορούν να σωθούν ακόμη και χωρίς αυτή";

   Όσον αφορά τις άλλες συνέπειες αυτής της νέας στάσης στην Εκκλησία, οι Ρ/Καθολικοί όσον φορά στον εαυτό τους, στα μάτια του Βενέδικτου, είναι λιγότερο συνδεδεμένοι με την πίστη τους. Ο Βενέδικτος σχολιάζει πως εάν σύμφωνα με τη Δεύτερη Βατικάνεια Σύνοδο υπάρχουν εκείνοι που μπορούν να σώσουν τις ψυχές τους με άλλα μέσα, «γιατί θα πρέπει να δεσμεύονται με την αναγκαιότητα της χριστιανικής πίστης και την ηθική της;».

    Ο Πάπας Βενέδικτος αντικρούει επίσης τόσο την ιδέα του «ανώνυμου Χριστιανού», όπως αναπτύχθηκε από τον Karl Rahner, καθώς και την ιδέα ότι όλες οι θρησκείες είναι εξίσου πολύτιμες και χρήσιμες για την επίτευξη της αιώνιας ζωής.

    «Ακόμη λιγότερο αποδεκτή είναι η λύση που προτείνει η πλουραλιστική θεωρία της θρησκείας, σύμφωνα με την οποία όλες οι θρησκείες, καθεμία με το δικό της τρόπο, αποτελεί μέσο της σωτηρίας και, υπό αυτήν την έννοια, θα πρέπει να θεωρούνται ισοδύναμες σχετικά με τα αποτελέσματά τους», είπε.