Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Εβδομάδα Ορθοδοξίας. Οι "ορθόδοξοι" Ποιμένες την γιόρτασαν αν-Ορθόδοξα!



Μιὰ ἐπίσκεψη στὶς ἱστοσελίδες ποὺ ἐνημέρωναν μὲ ρεπορτάζ καὶ ἑκατοντάδες φωτογραφίες γιὰ τὶς ἐκδηλώσεις στὶς διάφορες Μητροπόλεις γιὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀποκαλύπτει τὴν ἑξῆς τραγικὴ πραγματικότητα:
Ἂν ἐξαιρέσουμε μία Μητρόπολη, στὶς ἄλλες Μητροπόλεις, κι ἐκεῖ ποὺ οἱ Μητροπολίτες θεωροῦνται παραδοσιακοὶ καὶ ἀντι-Οἰκουμενιστές, δὲν βρέθηκε οὔτε ἕνας νὰ ἐπισημάνει ὅτι: γιορτάζουμε τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὄχι μόνο γιὰ νὰ τιμήσουμε τοὺς Ὁμολογητὲς Πατέρες, ἀλλά κυρίως γιὰ νὰ τοὺς μιμηθοῦμε σὲ παρόμοιες καταστάσεις ἔχοντάς τους ὡς πρότυπο ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς· καὶ ἐπίσης ὁδηγὸ γιὰ τὴν ἐκδίωξη τῶν αἱρετικῶν Πατριαρχῶν καὶ Ἐπισκόπων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀκαδημαϊκῶν θεολόγων ποὺ συνιστοῦν τὴν σύγχρονη ἡγεσία τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Δυστυχῶς, ὅμως, οἱ σύγχρονοι ποιμένες μόνο γιὰ νὰ τοὺς ὕμνοῦν εἶναι ἱκανοί, χωρὶς νὰ συνειδητοποιοῦν ὅτι ἔτσι, ἀποκαλύπτουν τὴν δική τους ἀνεπάρκεια καὶ τραγικότητα.
Κι ἂς μὴ ξεχνοῦν, κι ἂς μὴ ξεχνοῦμε: «Ὁ γνοὺς καὶ μὴ ποιήσας δαρήσεται πολλάς»!



Συγκεκριμένα:
* Στὴν Μητρόπολη Κερκύρας ὁ Μητροπολίτης Νεκτάριος φαίνεται ὅτι ἀπέφυγε νὰ ἀναφέρει καὶ τὴν λέξη «αἵρεση», καὶ ἀσφαλῶς ὡς Οἰκουμενιστής, δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ ἀναφερθεῖ στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Κατὰ τὴν «Ρομφέα», εἶπε μόνο: «Σε μία εποχή υπερτονισμού άθεων και ξένων με την παράδοσή μας ιδεών, η Ορθοδοξία δεν θα πάψει να διατρανώνει την αλήθεια».
* Στὴν Μητρόπολη Κιλκισίου, ὁ Μητροπολίτης ὑπογράμμισε «τη νίκη της Εκκλησίας κατά του ψεύδους, των αιρέσεων και των κακοδοξιών»!
* Στὴν Μητρόπολη Νεαπόλεως, ὅπου ὁμιλητὴς ἦταν ὁ οἰκουμενιστὴς Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, ὁ μητροπολίτης Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας εἶπε: «Η νίκη της Ορθοδοξίας είναι η νίκη του προσώπου».
* Στὴν Μητρόπολη Φθιώτιδος ὁ κ. Νικόλαος εἶπε: «Αν σήμερα, στην εποχή των ανακατατάξεων δεν ενστερνιστούμε την Ορθόδοξη πίστη μας, θα αποχρωματιστούμε, θα διαλυθούμε και όταν αρχίζουμε να διαλυόμεθα θα μπουν οι εχθροί να μας αποτελειώσουν. Μακάριο το έθνος που έχει την πίστη και την ελπίδα του στο Θεό».
* Στὴν Μητρόπολη Κισάμου & Σελίνου μίλησε ὁ  Μητροπολίτης Θερμοπυλῶν κ. Ἰωάννης, μὲ θέμα: «"Η Ορθοδοξία και οι σύγχρονες προ(σ)κλήσεις". Ο ομιλητής με λόγο μεστό, σύγχρονο, θεολογικό, κατανοητό αναφέρθηκε στο γεγονός της ημέρας και στην συλλογική ευθύνη του Χριστιανικού κόσμου για την διάσωση του ανθρωπίνου προσώπου».
* Στὴν Μητρόπολη Σύρου, ὁ μητροπολίτης Δωρόθεος ἀνέφερε: «Σήμερα, η καθόλου Εκκλησία εορτάζει και τιμά τη νίκη ενάντια στο ψεύδος και τις αιρέσεις"!».
* Στὴν Μητρόπολη Διδυμοτείχου οὐδὲν ἐλέχθη περὶ Οἰκουμενισμοῦ.
* Στὴν Μητρόπολη Λαγκαδὰ ὁ Μητροπολίτης Ἰωάννης «αναφερόμενος στη σημερινή μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας μας έκανε λόγο για τον θρίαμβο της Ορθοδόξου Πίστεως ενώ τόνισε και το γεγονός ότι μέσα από τη ζωή της Εκκλησίας μας έρχεται η ανόρθωσις, η προσωπική αναστήλωσις και η επάνοδός μας εις την χαρά του Παραδείσου».
* Στὴν Μητρόπολη Μαντινείας καί Κυνουρίας ἀναφέρθη ὅτι «Γι' αὐτό πρέπει νά καυχώμεθα, πού εἴμαστε Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, καί νά θεωροῦμε ἱερό χρέος μας νά φυλάσσουμε καί νά ὑπερασπιζόμαστε τήν Ὀρθοδοξία μας.

Βαθιά εἶναι χαραγμένο στό μυαλό μας τό μήνυμα τῶν Πατέρων τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅτι ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία δέν ὑπάρχει ὀρθή πίστη καί δέν ὑπάρχει σωτηρία. Ὅποιος θέλει νά εἶναι Χριστιανός, πρέπει νά ἀνήκει στήν Ἐκκλησία, καί ὅποιος θέλει τή σωτηρία του, πρέπει νά ξέρει πώς μόνο μέσα στήν Ἐκκλησία σῴζεται. Χριστιανός εἶναι ὁ ἄνθρωπος τῆς Ἐκκλησίας, τό μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία».
* Στὴν Μητρόπολη Πατρῶν: «...Στήν Πατρίδα μας, πολλές φορές, βρῆκαν πρόσφορο ἔδαφος ἀλλότρια μέ τήν Ὀρθοδοξία πιστεύματα καί καταστάσεις πού ἐπεχείρησαν νά διαβρώσουν τό οἰκοδόμημα τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεώς μας, εἴτε μέσα ἀπό τήν τέχνη, ὃπως εἶναι ἡ ἀρχιτεκτονική, ἡ ἁγιογραφία, ἡ μουσική καί εἴτε γενικώτερα μέσα ἀπό τόν τρόπο τῆς ζωῆς καί συμπεριφορᾶς».

Ο ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΕΙΣΜΟ --Εκατομμυρια Τουρκοι ''Κρυπτοχριστιανοι'

Ο ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΣ-ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΧΤΩ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΕΙΣΜΟ ΣΤΙΣ 16/8/1999

ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΣ του π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, Δ΄ Μέρος (Τελευταίο)


ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ
ΤΗΣ  ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΣ  του π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Τοῦ Ἱερομονάχου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ
Δ΄ Μέρος, τελευταῖο (τὸ Γ΄ Μέρος ἐδῶ)
 


Ὅπου ξεσκεπάζεται πλήρως ἡ ψευδολογία, ἡ διαστροφὴ τῶν κειμένων, ἡ ἀφάνταστη «ἀπάτη καί δολιότητα
τοῦ εἰσηγητοῦ» π. Β. Παπαδάκη καὶ τῆς Μ. Πειραιῶς!
«Πατερικὴ Παράδοση»


π. Βασίλειος Παπαδάκης
Συνεχίζοντας τήν εἰσήγησί του ὁ π. Βασίλειος, προσπαθεῖ νά ἀποδείξη μέ τόν ὀρθολογισμό τήν αὐθεντικότητα τῶν θεωριῶν του: «άν μως ΑΒ ́ Σύνοδος κάποια λλη Σύνοδος εχε σάν στόχο νά πιβάλλει τήν πρό συνοδικς κρίσεως μεση διακοπή τς κοινωνίας μέ τούς αρετικούς ποιμένες, θά λεγε σέ κάποιο εδικό κανόνα: “ποιος δέν ποσχίζεται μέσως πό τόν αρετικό ποιμένα του πρό συνοδικς κρίσεώς του, θά τιμωρεται”. Κάτι τέτοιο μως δέν γινε ποτέ πό κάποια Σύνοδο γιά τούς ξς λόγους». Αὐτό ὅμως τό ἐπιχείρημα πού ἐπικαλεῖται εἶναι ἄστοχο καί ἐκτός θέματος γιά τούς ἑξῆς λόγους.
Πρῶτον, διότι ὅποιος ἀκολουθεῖ ψευδεπίσκοπο καί ψευδοδιδάσκαλο ἐξέρχεται διά τῆς αἱρέσεως ἀπό τήν Ἐκκλησία καί εἶναι ὡς τό ἀπολωλός πρόβατο πού εὑρίσκεται ἐκτός τῆς μάνδρας ἐν μέσῳ τῶν θηρίων καί τῶν λύκων, ὁ ὁποῖος θέλει περιμάζεμα καί ὄχι Κανόνες, διότι οἱ Κανόνες τίθενται παιδαγωγικά εἰς τούς ἐντός τῆς Ἐκκλησίας ἀρρώστους ὡς φάρμακα. Αὐτό τό λέγει ὁ Θεός διά τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Οἴδαμεν ὅτι ὅσα ὁ νόμος λέγει τοῖς ἐν τῷ νόμῳ λαλεῖ» (Ρωμ. 3,19). Ὁ ἴδιος ὁ Θεός κατά τήν ἐπιστροφή τοῦ Ἀσώτου εἰς τήν οἰκία τοῦ Πατρός, δέν ἔβαλε κανόνες, ἀλλά ἀπεναντίας ἀπέδωσε τίς πρότερον τιμές διά τήν χαρά τῆς ἐπιστροφῆς. Ἡ ἔλλειψις λοιπόν τιμωριῶν κατά τήν ἐπιστροφή, οὐδόλως σημαίνει ὅτι ὅταν ἀκολουθεῖς τόν αἱρετικό Ἐπίσκοπο, εὑρίσκεσαι σέ ἀσφαλές καί ὀρθόδοξο ἔδαφος, ἀλλά ἀντιθέτως, εἶσαι αὐτοτιμωρούμενος, διότι συναγελάζεσαι μέ τούς λύκους.
Δεύτερον, δέν τιμωροῦν οἱ Πατέρες κάποιον πού ἐπιστρέφει ἀπό τήν αἵρεσι, ἐνῶ δηλαδή ἀκολουθοῦσε αἱρετικό Ἐπίσκοπο, διότι ἡ αἵρεσις ἔχει τήν ἔννοια τῆς πλάνης καί δυνατόν νά γίνη ἐν ἀγνοίᾳ ἤ καί ἀπό ζῆλο, ἐπειδή δηλαδή κάποιος πιστεύει ὅτι αὐτός ὁ Ἐπίσκοπος δέν εἶναι αἱρετικός. Ἔτσι ἦτο ὁ Παῦλος, ὁ ὁποῖος ἐδίωκε τούς Χριστιανούς πιστεύοντας ὅτι κατ’ αὐτόν τόν τρόπο ὑπηρετεῖ τόν Θεό. Ἐδῶ διαφέρει ἡ αἵρεσις ἀπό τήν ἄρνησι, διότι ἡ ἄρνησις γίνεται ἐν γνώσει ἀπό δειλία καί φόβο τῶν δεινῶν καί, ὡς ἐκ τούτου, οἱ Πατέρες θέτουν Κανόνες δι’ αὐτήν, ἐνῶ ἡ αἵρεσις ὡς πλάνη δέν ἔχει ἀπαραίτητη καί τήν προαίρεσι τοῦ ἀνθρώπου συνακολουθοῦσα μέ αὐτήν.
Τρίτον, ἄν θεωρηθῆ ὅτι ἐξ αἰτίας τῆς ἀγνοίας καί ἐξ αἰτίας τοῦ ὅτι ὁ αἱρετικός αὐτός Ἐπίσκοπος κινεῖται εἰς τόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ἀκολουθοῦντες αὐτόν καί μή ἀποτειχιζόμενοι ἐξ αὐτοῦ εὑρίσκονται καί αὐτοί κατ’ οἰκονομίαν στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, τότε ἰσχύουν οἱ Κανόνες πού τιμωροῦν τούς ἐντός τῆς Ἐκκλησίας Ὀρθοδόξους, οἱ ὁποῖοι συμπροσεύχονται μέ αἱρετικούς ἤ δέχονται ἀπό αὐτούς τά μυστήρια κλπ.
  Τό παράδοξο εἶναι ὅτι ὁ π. Βασίλειος καί οἱ Ἀντιοικουμενιστές οὔτε ἐκτός Ἐκκλησίας θεωροῦν τούς ἑαυτούς των, ἐξ αἰτίας τοῦ ὅτι ἀκολουθοῦν καί ἐνσωματώνονται μέ αἱρετικούς Ἐπισκόπους, ὥστε νά ἰσχύη δι’ αὐτούς ἡ ἀτιμωρησία καί εὐσπλαγχνία κατά τό παράδειγμα τοῦ ἀπολωλότος προβάτου καί τοῦ Ἀσώτου υἱοῦ, οὔτε πάλι ἀποδέχονται τίς ποινές τῶν Κανόνων ὡς ἐντός Ἐκκλησίας, διότι διδάσκουν ὅτι οἱ Κανόνες αὐτοί τιμωροῦν τούς Ὀρθοδόξους, οἱ ὁποῖοι συμπροσεύχονται καί δέχονται τά μυστήρια ἀπό τούς καταδικασμένους καί ἀποκομμένους ὑπό Συνόδου αἱρετικούς, ἄν καί πουθενά δέν τό ἀναφέρουν αὐτό οἱ ἱεροί Κανόνες, ἀλλά ἀποτελεῖ ἑρμηνεία καί θέσι τῶν ἰδίων τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν. Προείπαμε ὅμως ὅτι, αὐτή ἡ ἑρμηνεία, ἀντιστρατεύεται ὅλη τήν Ἁγία Γραφή καί τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων, καί φυσικά  αὐτούς τούς Κανόνες πού προσπάθησε νά ἑρμηνεύση ὁ π. Βασίλειος.
Συνεχίζοντας ἀναφέρει δικαιολογίες καί προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις: «Σέ ρκετές περιπτώσεις δέν ταν δυνατόν οτε ο πλοί πιστοί, λλά κόμη οτε καί ο κληρικοί νά ντιληφθον νά διακρίνουν εκολα τό κακόδοξο νόημα κάποιας διόμορφης διδασκαλίας το πισκόπου τους. ντιθέτως, κρίση καί ο ποφάσεις μις ρθόδοξης Συνόδου θά ταν γι΄ ατούς νας σφαλής δηγός».
Δηλαδή π. Βασίλειε, ἄν οἱ ἁπλοί πιστοί δέν διακρίνουν τόν λύκο, αὐτός θά τούς λυπηθῆ καί θά στραφῆ ἐναντίον μόνον ὅσων τόν ἀναγνωρίσουν καί τόν διακρίνουν; Καί ἄν δέν διακρίνης ἕναν κομπογιαννίτη ἰατρό  ἤ ἕνα τυφλό ὁδηγό σημαίνει ὅτι θά τήν γλυτώσης, κατά τό δή λεγόμενο, καί δέν θά φᾶς τό κεφάλι σου; Ἐδῶ θέλουμε κατά τήν λαϊκή παροιμία καί τήν πίττα σωστή καί τόν σκύλο χορτᾶτο. Δηλαδή, καί ἀγῶνα νά μήν κάνωμε, οὔτε νά ὑποστοῦμε τίς συνέπειες τῆς πραγματικῆς ὁμολογίας, καί να θεωρούμεθα Ὀρθόδοξοι, ἐντός Ἐκκλησίας καί κυρίως συνετοί καί διακριτικοί καί δῆθεν ἀποφεύγοντες τά σχίσματα. Αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία τῆς Ν. Ἐποχῆς, ἡ ὁποία  «τά βρίσκει» καί συμβιβάζεται καί συμπορεύεται μέ ὅλους.
Ἐν συνεχείᾳ μετά ἀπό τέτοιες ἀστεῖες δικαιολογίες ὁ π.

Εβδομάδα Ορθοδoξίας, "Μεγαλοσχήμονες κληρικοί" κηρύσσουν κακοδοξίες!

Μεγαλοσχήμονες κληρικοὶ καὶ θεολόγοι κηρύσσουν, «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», καταφανῶς κακόδοξη ἐκκλησιολογία.






 Πηγή: "Ἀκτίνες"
Κυριακ  τς  ρθοδοξίας
  Η ΠΡΩΤΗ Κυριακ τν Νηστειν νομάζεται Κυριακ τς ρθοδοξίας κα εναι φιερωμένη στν θριαμβευτικ ριστικ ναστήλωση τν ερν Εκόνων, μετ τ πέρας τς φοβερς εκονομαχικς περιόδου (726-842).
Ο γιοι Πατέρες ρισαν ν ορτάζεται ατ τν μέρα θρίαμβος τς ρθοδοξίας, χι μόνον πειδ συμπίπτει χρονικ μ τ μεγάλο γεγονς τς ναστηλώσεως τν Εκόνων π τν Αγούστα γία Θεοδώρα (19-2-842), λλ κα γι ν μς πενθυμίσουν πώς, ποιος πνευματικός μας γώνας, ατ τν ερ περίοδο, θ πρέπει ν συνοδεύεται π τν ρθ πίστη μας, πως τ διατηρε στος αἰῶνες νόθευτη γία μας ρθοδοξία, Μία, γία, Καθολικ κα ποστολικ κκλησία, ληθιν κκλησία το Χριστο.
     Ν μς πενθυμίσουν τι ψυχοσωματικ γώνα κάνουν κα παδο λλων πίστεων κα θρησκειν, σως κα πι αστηρό, λλ πόλυτα νώφελο, διότι π τς λλότριες πίστεις λείπει Θεία Χάρις, ποία ξιοποιε τν προσπάθειά μας κα τ μεταστοιχειώνει σ γιασμό, κάθαρση, φωτισμό, σωτηρία κα θέωση. διαιτέρως μς πενθυμίζει στος σύγχρονους δύστηνους χρόνους τν μοναδικότητα τς ρθοδοξίας μας, ταν μεγαλοσχήμονες κληρικο κα θεολόγοι κηρύσσουν, «γυμν τ κεφαλ», καταφανς κακόδοξη κκλησιολογία.
  ταν μιλον γι «διηρημένη κκλησία» κα ποκαλον τς αρέσεις ς «κκλησίες» κα τος αρεσιάρχες ς κανονικος πισκόπους κα κληρικούς, τελώντας νίερες συμπροσευχς μαζί τους! ταν τέλος, «βλέπουν» σωτηρία κα στς θρησκεες το κόσμου, θεωρώντας τες ς «διαφορετικος δρόμους πρς τ Θεό», συμπροσευχόμενοι μ τος γέτες τους κα νταλλάσσοντες δρα μεταξύ τους!
Εθε χάρις το γίου Τριαδικο Θεο ν μς φωτίζει λους μας, ατ τν γία μέρα κα πάντοτε, ν μένουμε δραοι στν σώζουσα ρθόδοξη πίστη μας!
Πηγή: «ρθόδοξος Τύπος», 27/02/2015
Σχόλιο:
Οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς δέχονται ὅτι κηρύτεται αἵρεση «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» καὶ μᾶς ἐπισημαίνουν καὶ τὶς συγκεκριμένες αἱρέσεις! Ταυτόχρονα, ὅμως, μᾶς λένε ὅτι δὲν εἶναι κακὸ νὰ κοινωνοῦμε μὲ τοὺς αἱρετικούς!!! Δὲν καταλαβαίνουν ὅτι μὲ ὅσα λέγουν, καταλύουν τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων ποὺ μᾶς προτρέπουν νὰ ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς καὶ οἱ ὁποῖοι, ἐπίσης, μᾶς λέγουν ὅτι ἡ κοινωνία μας μὲ τοὺς αἱρετικοὺς μᾶς κάνει ἀκοινώνητους;
Ἀκόμα, συγκαταβατικῶς ἐν τῇ σοφιστείᾳ τους μᾶς κάνουν τὴν χάρη νὰ δεχτοῦν ὅτι σκοπὸς τῆς ἀποτείχισης εἶναι μόνο ἡ καταγγελία στὴν Σύνοδο τοῦ κακοδόξου Ἐπισκόπου, ὥστε οἱ συνεπίσκοποί του νὰ τὸν παραπέμψουν σὲ συνοδικὸ δικαστήριο!
Καὶ τὸ ἐρώτημα εἶναι:
Τότε, καὶ ἐφ’ ὅσον εἶναι ὀφθαλμοφανὲς ὅτι ἡ Παναίρεση καλπάζει, «γιατί δέν ἀποτειχίζονται οἱ Ἀντιοικουμενιστές εἰς τρόπον ὥστε νά ἐπισπευθῆ ἡ διαδικασία τῆς καταγγελίας τῶν αἱρετικῶν ποιμένων γιά παραπομπή στό Συνοδικό Δικαστήριο;»!!!