Πηγή: "Τελεβάντος"
ΙΔΟΥ ΤΙ ΛΕΓΕΙ Ο Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ
ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
(Ἀκολουθεῖ Σχόλιο τῆς "Π. Π.")
Από τον διάλογο του Μεγάλου Βασιλείου με τον έπαρχο
Μόδεστο αντιπρόσωπο του αιρετικού αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ουάλεντα -που
παραθέσαμε σε πρόσφατη ανάρτηση- παραλείψαμε, επί σκοπού, το ακόλουθο επιλογικό
απόσπασμα, για να το αναπτύξουμε πιο διεξοδικά.
Λέγει ο Μέγας Βασίλειος:
“Εμείς
σε όλα τα άλλα ζητήματα είμαστε επιεικείς και ταπεινότεροι από κάθε άλλο
άνθρωπο, γιατί τέτοια εντολή έχουμε από τον Κύριο. Και όχι μόνο απέναντι σε
τόση μεγάλη εξουσία, όπως είναι η δική σου, αλλά και σε κάθε άνθρωπο.
Αλλά
όπου πρόκειται για το Θεό και κινδυνεύει η πίστη, φωτιά και ξίφος και θηρία και
νύχια που κόβουν τις σάρκες είναι για μας αυτά περισσότερο ευχαρίστηση παρά
εκφοβισμός και κατάπληξη. Γι’ αυτό βρίζε, φοβέριζε, κάνε ό,τι θέλεις,
χρησιμοποίησε την εξουσία σου.
Ας
ακούση την απάντηση αυτή και ο Βασιλιάς.
Δεν
θα με υποτάξεις, ούτε θα με πείσεις να ταχθώ με το μέρος της αιρετικής
ασέβειας, έστω και αν με απειλήσεις με ακόμη τρομερότερα.»
α.) Τι λέγει στους αιρετικούς της εποχής του -ας
πούμε στους ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ της εποχής μας- ο Μέγας Βασίλειος;
1.) “Είστε αιρετικοί!”
Δεν μασούσε, δηλαδή, τα λόγια του ο Μέγας Βασίλειος.
Δεν μιλούσε για "Αγιο Πατέρα", για "άγιο
αδελφό," για "Αγιότατο επίσκοπο της πρεσβυτέρας αδελφής
Εκκλησίας της Ρώμης", για “διηρημένη Εκκλησία”, για
“ετερόδοξους”, για "προχαλκηδόνιους", για "αρχαίες
Ανατολικές Εκκλησίες", για πολυπολιτισμική “ανεκτικότητα”, για “διαφορετικότητα”
και για "Αβρααμικές θρησκείες". Ούτε και έκανε κοινές
ποιμαντικές παραστάσεις και ημισυλλείτουργα με αιρετικούς. Ούτε αντάλλασσε
λειτουργικό ασπασμό μαζί τους. Ούτε τους έβαζε σε παραθρόνιο με ωμοφόριο την
ώρα που λειτουργούσε. Ούτε ευλογούσε αιρετικούς με αρχηγούς αιρέσεων σε ναούς
αιρετικών. Ούτε τους έψαλλε φήμες και τροπάρια.
2.) Κάνει θεολογικό διάλογο ομολογίας της
πίστεως με τον Μόδεστο ο Μέγας Βασίλειος. Δεν πάει σε κοσμοπολίτικους και
εξωτικούς προορισμούς για να υπογράψει κακόδοξα κείμενα, για να φάει
αστακομακορανάδες και για να κάνει συμπροσευχές μαζί τους. Πάνω από όλα λέγει
κατάμουτρα στον έπαρχο Μόδεστο ότι η αίρεση είναι απεχθής στο Θεό επειδή είναι
ειδωλολατρεία και οδηγεί στην απώλεια.
3.) Δεν γνοιάζεται ο Μέγας Βασίλειος αν θα τον
αποκαλέσουν οι αιρετικοί "ακραίο" ή φονταμενταλιστή ή
οπισθοδρομικό ή κάτι παρεμφερές. Αλλωστε πρώτος χαρακτηρίζει τους Αρειανούς
αιρετικούς.
4.) Μιλά τη γλώσσα της αλήθειας ασχέτως του ότι
γνωρίζει ότι οι αιρετικοί έχουν με το μέρος τους την πολιτική εξουσία η οποία
την εποχή που ζούσε ήταν ασύγκριτα πιο αδίστακτη από ότι σήμερα.
Β.) Και τι λέγει στους ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ο
Μέγας Βασίλειος με τον περίφημο διάλογό του με τον έπαρχο Μόδεστο;
1.) Τίποτα να μη λογαριάσετε για να ομολογήσετε την
πίστη μας. Ούτε εξορία, ούτε φυλακίσεις, ούτε θάνατο.
2.) Δηλαδή! Πολλώ μάλλον δεν λέγει νερώστε το κρασί
σας επειδή μπορεί να μη σας επιτρέψουν να συνεχίσετε να λειτουργείτε στον Μέγα
Αντώνιο ή στον Αγιο Αντύπα ή στον Προφήτη Ηλία. Ο Ομολογητής είναι πριν και
πάνω από καθετί άλλο καυσοκαλυβίτης. Ξένος και πάροικος είναι ο χριστιανός και
μόνη πατρίδα έχει την Ανω Ιερουσαλήμ.
3.) Δεν είπε ο Μέγας Βασίλειος ότι εδώ που είμαι
στην Καισάρεια επιτελώ σπουδαίο έργο που δεν θέλω να διακινδυνεύσει με την
Ομολογία μου.
4.) Δεν είπε έστησα το πιο σπουδαίο σύμπλεγμα
φιλανθρωπικών ιδρυμάτων που έγινε ποτέ και παρέχω σε χιλιάδες ανθρώπους βοήθεια
και για χάρη τους βάζω νερό στο κρασί μου σε θέματα πίστεως από "διάκριση".
Το ακριβώς αντίθετο είπε στον Μόδεστο. Ολα θα τα κάψω χωρίς κανένα ενδοιασμό,
αλλά την Ομολογία της πίστεως δεν θα την νερώσω.
Ας ακούσουμε όλοι -Οικουμενιστές και
αντιοικουμενιστές- τι λέγει ο Μέγας Βασίλειος γιατί κανείς που ακούει
αυτό τον πραγματικά μεγάλο Αγιο της Εκκλησίας μας δεν ζημιώνεται.
Λοιπόν, τὰ ἀκούσαμε κ. Τελεβάντο. Ἄκουσε καὶ σύ, ὅμως, κάτι ποὺ τὸ ξέρεις
καὶ τὸ ἀποκρύπτεις, κάνοντας τὸν ἔξυπνο στοὺς ἄλλους, καὶ δὲν θὰ ζημειωθεῖς:
1. Ὁ Μ. Βασίλειος δὲν κάνει ἀτέρμονο θεολογικὸ διάλογο, ὅπως τὸν ἐννοεῖς καὶ
τὸν προπαγανδίζεις ἐσύ, ποὺ κάθε λίγο καὶ λιγάκι διακηρύσσεις πὼς εἶσαι ὑπὲρ τοῦ
διαλόγου, ἀρκεῖ νὰ γίνεται μὲ Πατερικὲς προδιαγραφές, ὡσὰν ἐκεῖνοι ποὺ ζητοῦν νὰ σταματήσει ὁ διάλογος, εἶναι ἐναντίον τοῦ διαλόγου.
Ὅπως καὶ ὁ Μ. Βασίλειος, δεχόμαστε κάθε διάλογο ὁμολογιακό, «πρὸς νουθεσίαν μόνο»
κατὰ τὸν ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη. Ἐσὺ ὑποστηρίζεις τὸν διάλογο, ἐνῶ εἶναι ἡλίου
φαεινότερο, ὅτι ὁ διάλογος ἐδῶ καὶ δεκαετίες, εἶναι διάλογος προδοσίας τῆς Ὀρθόδοξης
Ἐκκλησίας.
2. Κατηγορεῖς τοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές,
καὶ καλῶς κάνεις, γιὰ συμβιβασμό. Καὶ λὲς ὅτι ὁ «Ομολογητής είναι πριν και πάνω από
καθετί άλλο καυσοκαλυβίτης» καὶ ὅτι "δὲν μασοῦσε τὰ λόγια του ὁ Μ. Βασίλειος"!
Ἐσὺ λοιπόν, ποὺ γυρίζεις στὶς Οἰκουμενιστικὲς ἐνορίες τῆς Ἀμερικῆς, ποιά
καλύβα ἔχεις κάψει; Δὲν ἔχεις συμβιβαστεῖ μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές; Δὲν κοινωνεῖς
μαζί τους; Ἔτσι ἔκανε ὁ Μ. Βασίλειος; "Μασοῦσε τὰ λόγια του" καὶ μιὰ ἐπαινοῦσε τὸν Ἄρειο, τὸν Εὐνόμιο κ.λπ., καὶ πότε τοὺς ἐπαινοῦσε, ὅπως κάνεις ἐσὺ μὲ τὸν παναιρετικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, καὶ πότε τοὺς ἤλεγχε;
Ὁ Μ. Βασίλειος εἶχει Διακόψει τὴν κοινωνία, εἶχε ἀποτειχιστεῖ ἀπὸ
τοὺς αἱρετικοὺς Ἀρειανούς, ποὺ εἶχαν καθαιρεθεῖ ἀπὸ Σύνοδο, ἀλλὰ καὶ
ἀπὸ τοὺς Πνευματομάχους, ποὺ δὲν εἶχαν ἀκόμα καταδικασθεῖ καὶ καθαιρεθεῖ καὶ αὐτὸ πρότεινε, καὶ ἐπαινοῦσε τὸ λαὸ ποὺ εἶχε ἀποτειχισθεῖ!
Καὶ ἔχεις τὸ θράσος νὰ κατηγορεῖς καὶ νὰ ἐρωτᾶς, ὅσους ἐφαρμόζουν τὴν Πατερικὴ Παράδοση: Αὐτὰ τὰ ἔκαναν οἱ Ἅγιοι, ἐσεῖς εἶστε Ἅγιοι; Ἐμεῖς δὲν εἴμαστε Ἄγιοι, ἀλλὰ ἀκολουθοῦμε τοὺς Ἁγίους· ἐσὺ ποιός, ποὺ ὄχι μόνο δὲν ἀκολουθεῖς τοὺς Ἁγίους, ἀλλὰ ἀντίθετα πηγαίνεις κόντρα στοὺς Ἁγίους καὶ καινοτομεῖς;
Ἐσύ, ὅμως, κακόδοξα
προτείνεις (ἀντιστρατευόμενος τὴν Πατερικὴ διδασκαλία καὶ τὸ παράδειγμα τοῦ Μ. Βασιλείου ποὺ ἐπαινεῖς!!!) νὰ παραμένουμε σὲ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές,
διότι κατὰ τὴν ἐγωϊστικὴ ἰδεοληψία σου, Ἀποτείχιση καὶ Διακοπὴ Μνημοσύνου σημαίνει σχίσμα. Διδάσκεις δηλαδή κακόδοξες θεωρίες! Καὶ ἔρχεσαι σὲ ἀντίθεση ὄχι μόνο μὲ τὸν «πνευματικό»
σου, τὸν π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο (δὲς ἐδῶ), διαδίδοντας ψευδέστατα ὅτι ὁ π. Ἐπιφάνιος θεωροῦσε τὴν
Ἀποτείχιση ὡς σχίσμα, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸν Μ. Βασίλειο. Στὸ ὑποδείξαμε πέντε (5 ἢ καὶ 6) φορὲς μὲ αὐτή, ἀλλὰ δὲν ἔχεις τὸν ἀνδρισμὸ νὰ παραδεχτεῖς τὸ λάθος σου!
Πῶς λοιπόν, κάνεις τὸ δάσκαλο, πράττοντας τὰ ἀντίθετα αὐτῶν ποὺ διδάσκεις;
