Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017

Ιερείς που αποδεικνύονται «Κοπέλια» του Οικουμενισμού και διαστροφείς της Παραδόσεως, υβρίζουν τους αγωνιζόμενους κατά της Παναιρέσεως!


Ἀναφορὰ στὴν κατάπτυστη «Ανοιχτή επιστολή» τοῦ π. Σωτηρίου Παρδάλη.

    Δυστυχῶς ἡ θεολογικὴ κατάρτηση τῶν ἱερέων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι δραματική. ναπαράγουν τὸν Ἐπισκοποκεντρισμὸ τῶν Δεσποτάδων τους, ὡς κάτι φυσιολογικό, μὴ διανοούμενοι ὅτι ὁ Ἐπισκοποκεντρισμὸς ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τοὺς ἀκρογωνιαίους λίθους τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ εἶναι κι αὐτὸς μιὰ ἐπὶ μέρους αἵρεση τῆς …παναιρέσεως!
   Μὲ αὐτὲς τὶς ἀ-θεολόγητες προϋποθέσεις ἕνας κληρικὸς τῆς Μητροπόλεως Φλωρίνης ( ὁ π. Σωτήριος Παρδάλης) ἐπιτέθηκε κατὰ τοῦ διακόψαντος τὸ Μνημόσυνο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Παΐσιου Παπαδόπουλου (ἀκολουθώντας τὶς ἀ-νοησίες Τελεβάντου, ὁ ὁποῖος μόλις πρὶν λίγες μέρες -μὲ τὶς ἴδιες ἀ-θεολόγητες προϋποθέσεις- ἔδωσε τὸ σῆμα ἐπίθεσης κατὰ τοῦ π. Παϊσίου). Κι ὄχι μόνο ἐπιτέθηκε, ἀλλὰ ταυτόχρονα συκοφαντεῖ τὸν π. Παΐσιο, γιὰ τάχα …προσβλητικὴ στάση κατὰ τοῦ ἁγίου Φωτίου! Περιμένουμε νὰ δοῦμε ἄν, ὅσοι τὸν συμβούλεψαν νὰ συκοφαντήσει τὸν π. Παΐσιο, θὰ τὸν συμβουλέψουν καὶ πάλι νὰ ζητήσει συγγνώμη καὶ νὰ τὸν ἀποκαταστήσει;
   Δὲν γνωρίζουμε ἂν ὁ π. Παΐσιος θὰ ἀπαντήσει ἐπὶ προσωπικοῦ. Ἐμεῖς ὅμως θεωροῦμε ὅτι εἶναι μιὰ ἀκόμα εὐκαιρία, αὐτὲς τὶς μέρες τῆς συγχύσεως καὶ τῆς παραποιήσεως τῆς Πατερικῆς μας παραδόσεως, νὰ παρουσιάσουμε τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἀλήθεια ποὺ κακοποιεῖται ἀπὸ ἱερεῖς –θύματα ἀλλὰ καὶ συνειδητοὺς ὑπηρέτες τῆς Δεσποτοκρατίας– σὲ ἕνα τουλάχιστον σημεῖο, ποὺ βάναυσα παραποιεῖ ὁ ἄγνωστός μας π. Σωτήριος. Μιὰ συνολικὴ ἀπάντηση δόθηκε ἀπὸ τὸν  Σύλλογο "ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ (ἐδῶ).
   Παρουσιάζουμε, λοιπόν, τὸ τμῆμα τῆς «Ἀνοικτῆς Ἐπιστολῆς» (ὁλόκληρη ἐδῶ), στὸ ὁποῖο ὁ π. Σωτήριος παραποιεῖ τραγικὰ τὴν ἀλήθεια γιὰ νὰ ὑποστηρίξει τὸν Δεσπότη του. Τὴν ἀπάντηση παίρνουμε ἀπὸ μελέτη τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, ποὺ συνέταξε πρὶν ἀπὸ 5 περίπου χρόνια, ὅταν καὶ πάλι τότε κυκλοφόρησαν παρόμοιες πλανημένες θέσεις.

        Γράφει ὁ π. Σωτήριος:
      «...Ο Φλωρίνης Θεόκλητος, αγαπητέ π. Παΐσιε, έχει θερμές φιλοφρονήσεις προς τον Πατριάρχην και τον μνημονεύει... Ο Επίσκοπός μας κατ’ οικονομία ανέχεται άχρι καιρού. Τούτο έπραξε και ο Μ. Φώτιος. Όπως γνωρίζεις π. Παΐσιε τα πρωτεία και το Filioque Πάπα δεν εμφανίστηκαν ούτε κατά το 1054, ούτε και τα δύο προηγούμενα έτη 1053, 1052, αλλά στη δύση διδάσκονταν αιώνες πριν. Και όμως η Εκκλησία κάνοντας χρήση την οικονομία ανέχονταν και τον Πάπα και τις κακοδοξίες αυτού. Ο Μ. Φώτιος, που γιορτάσαμε σήμερα, όχι μόνο ανέχονταν επί μακρόν να μνημονεύει στα Δίπτυχα του κακοδόξου Πάπα, αλλά το έτος 855 έγραψε εγκωμιαστικά για τον πριν τριετίας αποθανόντος Πάπα Ιωάννου Η΄. “Ούτος τοίνυν ο Ιωάννης ημέτερος ο τον νουν ανδρείος δε την ευσέβειαν… Ούτος ο κεχαριτωμένος της Ρώμης Αρχιερεύς…” («Περί της του Αγίου Πνεύματος μυσταγωγίας, κεφ. 89). Αν ζούσες τότε π. Παΐσιε δεν θα δίσταζες μετά από αυτές τις εκφράσεις φιλοφροσύνης, να ρίξεις κατά πρόσωπο του αγίου Πατρός την “ρετσινιά” του προδότου!».

Τὸ ἀπόσπασμα ποὺ ἀπαντᾶ στὸν π. Σωτήριο, εἶναι ἀπὸ παλαιότερη μελέτη τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ πρὸς κάποιον ἁγιορείτη πατέρα:


Ἐδῶ, πάτερ, βλέπω ἐμφανῶς ὅτι δέν χρησιμοποιεῖς μόνον ἐπιχειρήματα τά ὁποῖα καθημερινῶς διαδίδουν οἱ Οἰκουμενιστές, ἀλλά χρησιμοποιεῖς τά ἐπιχειρήματα τῶν ἰδίων τῶν Παπικῶν.  Διότι ἀπό τούς Οἰκουμενιστές καί τούς Παπικούς ἀκοῦμε αὐτές τίς περί τοῦ «Filioque» θεωρίες.  Καί αὐτοί μέν τά ἀναφέρουν προκειμένου νά στηρίξουν τήν σημερινή μεταξύ των ἀλληλοαναγνώρισι καί ἀλληλοπεριχώρησι. Ἐσύ ὅμως, γιατί τά ἀναμασᾶς καί τά ἀναφέρεις καταδεικνύοντας ἐμφανῶς ὅτι συμπορεύεσαι μέ αὐτούς ἤ τουλάχιστον δικαιολογεῖς ἱστορικῶς τόν ἐκτροχιασμό των; Καί ἔτσι δηλαδή, νά εἶναι ἱστορικά τά πράγματα, δέν θά ἔπρεπε νά τά ἰσχυριζώμεθα, διότι προφανῶς ὑποβοηθοῦμε εἰς τήν ἐξάπλωσι καί ἐπικράτησι τῆς αἱρέσεως τῆς ἐποχῆς μας, ἡ ὁποία οὐσιαστικά δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν ἀθώωσι, ἀλληλοπεριχώρησι καί ἀναγνώρισι τῶν πάσης φύσεως αἱρετικῶν. Τώρα ὅμως πού καί ἱστορικά δέν εἶναι ἔτσι τά πράγματα τί γίνεται; Ποῦ εὑρισκόμεθα; Ποῦ βαδίζομε; Ποίους καλύπτομε καί ἀθωώνομε;
Διάβασε λοιπόν μία ἱστορική θεώρησι τῆς περί «Filioque»

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΑΠΟ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ

Βιολογικὸς ὁ καθορισμὸς τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεος


Ἡ συμπεριφορὰ τοῦ ἄνδρα καὶ τῆς γυναίκας
εἶναι βιολογικὰ καθορισμένη,
λέει νευροεπιστήμονας

.    Τὰ πρότυπα συμπεριφορᾶς στοὺς ἄνδρες καὶ τὶς γυναῖκες ἔχουν βιολογικὴ προέλευση καὶ ἡ μανία τοῦ “οὐδέτερου φύλου” εἶναι μάταιη ἔναντι αὐτῆς τῆς πραγματικότητας, λέει ἡ Debra W. Soh (Ντέμπρα Σό), νευροεπιστήμονας καὶ ἐρευνήτρια σὲ θέματα σέξ, στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Γιόρκ στὸ Τορόντο καὶ συγγραφέας […]
.     Σὲ ἕνα ἄρθρο, ποὺ δημοσιεύθηκε ἀπὸ τοὺς Α Times, ἡ Soh εἶπε ὅτι λόγῳ τῆς σταθερῆς ἐπιδίωξης τῆς «ἰσότητας τῶν φύλων καὶ τῆς

«Έξω οι κύνες», Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτη

«Ἔξω οἱ κύνες» (Ἀποκ. 22,15)

  τσι λέει στό 22ο Κεφάλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως στόν 15ο στίχο. Τί θά πεῖ ἡ φράση: «Ἔξω οἱ κύνες»; Ἔξω οἱ σκύλοι δηλαδή. Ἔξω καί μακριά ἀπό τόν παμπόθητο Παράδεισο μέ τά αἰώνια ἀγαθά του... Ποιοί; «οἱ κύνες καί οἱ φαρμακοί καί οἱ πόρνοι καί οἱ φονεῖς καί οἱ εἰδωλολάτραι καί πᾶς ὁ φιλῶν καί ποιῶν ψεῦδος». Καί ἡ ἑρμηνεία: ἔξω οἰ ἀδιάντροποι σάν τά σκυλιά, οἱ μάγοι -αὐτοί εἶναι οἱ φαρμακοί - οἱ πόρνοι καί οἱ εἰδωλολάτρες καί καθένας πού ἀγαπάει καί διαπράττει τήν ἀπάτη καί τήν πλάνη τῆς ἁμαρτίας. Γιατί τό λέμε τώρα αὐτό; Γιατί οἱ κύνες, ὅπως ἑρμηνεύουν οἰ Ἅγιοι Πατέρες, εἶναι οἱ κίναιδοι. Καί οἱ κίναιδοι εἶναι αὐτοί πού κινοῦν τήν αἰδῶ.
- Ποιοί εἶναι αὐτοί πού κινοῦν τήν αἰδῶ;
Εἶναι οἱ ὁμοφυλόφιλοι. Ἔτσι ἑρμηνεύει τήν λέξη «οἱ κύνες» ὀ ἑρμηνευτής Ἀρέθας. Τό λέω αὐτό ὡς ἀπάντηση σέ κάποιους πού ἰσχυρίζονται πώς ἡ Ἁγία Γραφή δέν λέει πουθενά ἐναντίον τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Τό λέει ξεκάθαρα καί δέν εἶναι τό μόνο χωρίο.


  Σκέφτηκα λοιπόν σήμερα νά κάνουμε μιά ἀναφορά σ’ αὐτό τό θέμα, γιατί εἶναι ἐξαιρετικά ἐπίκαιρο, ἐπεῖγον καί συγκλονιστικό, θά ἔλεγα, διότι εἶναι ἐπί θύραις ἡ ψήφιση τοῦ Νομοσχεδίου πού νομιμοποιεῖ τήν ὁμοφυλοφιλία καί τήν ἐλεύθερη συμβίωση ἀτόμων

Σύγχυση στην Εκκλησία και εμφύλιες διαμάχες! --Επαινώ τους πιστούς που αγωνίζονται κατά ασεβών ιερωμένων!

Ἅγιος Γρηγόριος
ὁ Θεολόγος



81. ...Και ἂν θέλεις, ὅπως στὴν μάχη ποὺ διεξάγεται νύχτα, δὲν μποροῦμε σήμερα νὰ ξεχωρίσουμε τοὺς φίλους ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς..., καί (ὤ, τί φοβερὸν πρᾶγμα) χτυποῦμε ἕνας τὸν ἄλλον καὶ ἀλληλοσκοτωνόμαστε.  
82. Καὶ δὲν διαφέρει πλέον ἡ συμπεριφορὰ τοῦ λαοῦ ἀπὸ ἐκείνη τῶν ἱερέων, ἀλλὰ νομίζω ὅτι τώρα πραγματοποιεῖται ὁλοφάνερα ἐκεῖνο τὸ μεγάλο κακό, ποὺ εἶχε προβλεφθεῖ παλαιότερα πὼς θὰ συμβεῖ· ὅτι δηλαδή, «ὁ ἱερεὺς θὰ ἐξομειωθεῖ -ὡς πρὸς τὴν κακίαν- μὲ τοὺς λαϊκούς». Καὶ δὲν συμπεριφέρονται οἱ πολλοὶ μ' αὐτὸν τὸν τρόπο, οἱ δὲ ἐπιφανεῖς καὶ διακρινόμενοι ἀπὸ τὸν λαὸν μὲ διαφορετικὸ τρόπο· ἀλλ’ ὅλοι ἐναντιώνονται κατὰ τῶν ἱερέων, καλυπτόμενοι -γιὰ νὰ πείθουν- πίσω ἀπὸ τὸ προσωπεῖο τῆς εὐσεβείας. Καὶ ὅσους μὲν ἐναντιώνονται κατὰ τῶν ἱερέων διὰ τὴν πίστιν καὶ τὰ ἀνώτερα καὶ σημαντικότερα θέματα, οὔτε ἐγὼ τοὺς κατακρίνω, ἀλλά, ἐὰν θὰ πρέπει νὰ πῶ ὅλη τὴν ἀλήθεια, τοὺς ἐπαινῶ καὶ χαίρομαι κι ἐγὼ μαζί τους. Καὶ θὰ εὐχόμουνα νὰ εἶμαι ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἀλήθεια καὶ λοιδωροῦνται, καὶ θεωροῦνται γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ὡς ἐχθροί. Μᾶλλον δὲ καὶ καυχῶμαι ὅτι εἶμαι τέτοιος. Διότι εἶναι προτιμότερος ὁ πόλεμος γιὰ τὴν ἀρετήν, ἀπὸ τὴν εἰρήνη ποὺ συμβιβάζεται μὲ τὴν κακία καί, ὡς ἐκ τοῦτου, χωρίζει ἀπὸ τὸν Θεόν.  Γι’ αὐτὸ καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὁπλίζει τὸν ἤρεμον ἀγωνιστήν, διὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἀγωνίζεται μὲ ἐπιτυχίαν κατὰ τῶν κακῶν.
83. Τώρα δὲ ὑπάρχουν μερικοί, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται καὶ πολεμοῦν γιὰ πράγματα τιποτένια ποὺ δὲν προσφέρουν καμία ὠφέλεια, μὲ πολλὴν ἀμάθειαν καὶ θράσος, προσεταιρίζονται ὀπαδοὺς τῆς ἀσεβείας τους ὅσους ἠμποροῦν. Ἔπειτα τὸ ἀνώτερον ἀπὸ ὅλα εἶναι ἡ πίστις, ἀλλὰ αὐτὸ τὸ σεβαστὸ ὄνομα διασύρεται ἀπὸ τὶς προσωπικές τους ἔριδες. Ἐξ αἰτίας αὐτῶν δέ, ὅπως εἶναι φυσικόν, μισούμεθα ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες καί, τὸ ἀκόμα χειρότερο, δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι αὐτὸ τὸ πράγμα συμβαίνει ἀδίκως. Συκοφαντούμεθα δὲ καὶ ἀπὸ τοὺς πιὸ ἁπλοϊκοὺς ἀπὸ τοὺς ἰδικούς μας. Δὲν εἶναι δὲ παράδοξον τὸ νὰ συμβαίνη αὐτὸ ἀπὸ τοὺς περισσοτέρους, οἱ ὁποῖοι μόλις καὶ μετὰ βίας  θὰ μποροῦσαν νὰ δεχθοῦν κάτι καλόν.
84. Μηχανεύονται δὲ πολλοὶ πίσω ἀπὸ τὴν πλάτην μας οἱ ἁμαρτωλοί. Καὶ ἐκεῖνα ποὺ ἐπινοεῖ καὶ ἐπιρρίπτει ὁ ἕνας ἀπὸ μᾶς ἐναντίον τοῦ ἄλλου, τὰ χρησιμοποιοῦν αὐτοὶ ἐναντίον ὅλων μας. Καὶ ἔχομεν γίνει νέον καὶ παράδοξον θέμα καὶ θέατρο, ὄχι εἰς τοὺς ἀγγέλους καὶ τοὺς ἀνθρώπους, ὅπως ἔλεγε ὁ πιὸ γενναῖος ἀπὸ τοὺς ἀθλητὲς ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος ἀγωνιζόταν πρὸς τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας τοῦ σκότους, ἀλλὰ εἰς ὅλους σχεδὸν τοὺς πονηροὺς καὶ σὲ κάθε καιρὸ καὶ τόπο, στὶς ἀγορές, στὰ καπηλεία, σὲ ὧρες χαρᾶς καὶ σὲ ὧρες πένθους. Ἔχομεν δὲ φθάσει σὲ τέτοιο σημεῖο, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον ἐνῶ λέγω, εἶμαι ἕτοιμος  νὰ κλάψω, ὥστε νὰ μᾶς διακωμωδοῦν, βάζοντάς μας μαζὶ μὲ τὰ πιὸ διεφθαρμένα πρόσωπα. Καὶ τίποτα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἀκοῦν καὶ βλέπουν οἱ ἄνθρωποι δὲν εἶναι τόσον εὐχάριστον σ’ αὐτούς, ὅσον ἕνας χριστιανός, ὁ ὁποῖος διακωμωδεῖται.
85. Ὅλα αὐτὰ τὰ δυσάρεστα δημιουργεῖ τὸ μίσος καὶ ἡ μεταξύ μας ἔχθρα. Αὐτὰ παθαίνουν ἐκεῖνοι ποὺ ἀγωνίζονται διὰ τὸ ἀγαθὸν καὶ τὴν εἰρήνη μὲ λάθος τρόπο καὶ ἀγαποῦν τὸν Θεὸν μὲ ἄλλον τρόπο ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ συμφέρει. Καὶ δὲν ἐπιτρέπεται μὲν νὰ παλεύει κανεὶς ἔξω ἀπὸ τὰ κεκανονισμένα ὅρια, οὔτε νὰ ἀγωνίζεται παρὰ τὸν νόμο. Διότι θὰ ἀποδοκιμασθεῖ, καὶ θὰ ντροπιασθεῖ, καὶ θὰ χάσει τὴν νίκη ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ξεφεύγει ἀπὸ τὰ ὅρια καὶ ἀγωνίζεται κατ’  ἄλλον τρόπον, χωρὶς νὰ ἐφαρμόζει τοὺς ὅρους τοῦ ἀγῶνος, ἔστω κι ἂν εἶναι γενναῖος καὶ πολὺ τεχνίτης. Ἐὰν δὲ ἀγωνισθεῖ κάποιος διὰ τὸν Χριστόν, ἀλλὰ κατὰ τρόπον ἀντίθετον μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ, μήπως προσφέρει τίποτε στὴν εἰρήνη μὲ τὸ νὰ ἀγωνίζεται γι’ αὐτὴ κατὰ τρόπον μὴ ἐπιτρεπόμενον; 

ΚΕΙΜΕΝΟΝ:
81. Εἰ βούλει δέ, ὡς ἐν νυκτομαχίᾳ, ἐχθρῶν ἢ φίλων ὄψεις οὐ διαγινώσκοντες..., φεῦ τοῦ πάθους! ἀλλήλλοις περιπίπτομεν, καὶ ὑπ' ἀλλήλων ἀναλισκόμεθα.
82. Καὶ οὐχ ὁ λαὸς μὲν οὕτως, ὁ δὲ ἱερεὺς ἑτέρως· ἀλλά μοι νῦν ἐκεῖνο πληροῦσθαι δοκεῖ καθαρῶς, τὸ, Γέγονεν ὁ ἱερεὺς καθὼς ὁ λαὸς, ἐν κατάρᾳ πάλαι λεγόμενον. Καὶ οὐχ οἱ πολλοὶ μὲν οὕτως, οἱ δὲ ἁδροὶ τοῦ λαοῦ καὶ προέχοντες ἐναντίως· ἀλλ᾿ οὗτοί γε καὶ φανερῶς πολεμοῦσι τοῖς ἱερεῦσιν, ἐφόδιον ἔχοντες εἰς πειθὼ τὴν εὐσέβειαν· καὶ ὅσοι μὲν περὶ πίστεως τοῦτο πασχόντων, καὶ τῶν ἀνωτάτω ζητημάτων καὶ πρώτων οὐδ᾿ ἐγὼ μέμφομαι, ἀλλ᾿ εἰ δεῖ τἀληθὲς εἰπεῖν, καὶ προσεπαινῶ, καὶ συνήδομαι. Καὶ τούτων εἷς εἴην τῶν ὑπὲρ ἀληθείας ἀγωνιζομένων καὶ τῶν ἀπεχθανομένων· μᾶλλον δὲ καὶ εἶναι καυχήσομαι. Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον.
83. Νῦν δέ εἰσί τινες οἱ καὶ περὶ μικρῶν πολεμοῦντες, καὶ εἰς οὐδὲν ὅφελος, καὶ κοινωνοὺς, ὅσους ἂν δύνωνται, τοῦ κακοῦ προσλαμβάνοντες, λίαν ἀμαθῶς καὶ θρασέως. Εἶτα ἐπὶ πᾶσιν ἡ πίστις, καὶ τοῦτο τὸ σεμνὸν ὄνομα ταῖς ἰδίαις αὐτῶν φιλονεικίαις παρασυρόμενον. Ἐκ δὲ τούτων, ὡς τὸ εἰκὸς, μισούμεθα μὲν ἐν τοῖς ἔθνεσι, καὶ ὃ τούτου χαλεπώτερον, οὐδὲ εἰπεῖν ἔχομεν, ὡς οὐ δικαίως· διαβεβλήμεθα δὲ καὶ τῶν ἡμετέρων τοῖς ἐπιεικεστέροις· οὐδὲν γὰρ θαυμαστὸν εἰ τοῖς πλείοσιν, οἳ μόλις ἄν τι καὶ τῶν καλῶν ἀποδέχοιντο.
84. Τεκταίνουσι δὲ ἐπὶ τῶν νώτων ἡμῶν οἱ ἁμαρτωλοί· καὶ ἃ κατ᾿ ἀλλήλων ἐπινοοῦμεν, κατὰ πάντων ἔχουσι· καὶ γενόναμεν θέατρον καινὸν, οὐκ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις, οἷον ὁ γενναιότατος τῶν ἀθλητῶν Παῦλος, πρὸς τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας ἀγωνιζόμενος, ἀλλὰ πᾶσι μικροῦ τοῖς πονηροῖς, καὶ ἐπὶ παντὸς καιροῦ καὶ τόπου, ἐν ἀγοραῖς, ἐν πότοις, ἐν εὐφροσύναις, ἐν πένθεσιν. Ἤδη δὲ προήλθομεν καὶ μέχρι τῆς σκηνῆς, ὃ μικροῦ καὶ δακρύω λέγων, καὶ μετὰ τῶν ἀσελγεστάτων γελώμεθα· καὶ οὐδὲν οὕτω τερπνὸν τῶν ἀκουσμάτων καὶ θεαμάτων, ὡς Χριστιανὸς κωμῳδούμενος.
85. Ταῦτα ἡμῖν ὁ πρὸς ἀλλήλους πόλεμος· ταῦτα οἱ λίαν ὑπὲρ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ πράου μαχόμενοι· ταῦτα οἱ πλέον ἀγαπῶντες τὸν Θεὸν ἢ ὅσον συμφέρει· καὶ παλαίειν μὲν οὐκ ἔξεστιν ἔξω τῶν νενομισμένων, οὐδ᾿ ἄλλο τι ἀγωνίζεσθαι· ἢ καταβοήσεται καὶ ἀτιμασθήσεται, καὶ ἀπολεῖ τὴν νίκην ὁ ἐκπαλαίων, ἢ ἄλλο τι μὴ καλῶς ἀγωνιζόμενος, μηδὲ κατὰ τοὺς κειμένους ὅρους τῆς ἀγωνίας, κἂν ὅτι γενναῖος ᾖ καὶ τεχνικώτατος· ὑπὲρ Χριστοῦ δὲ ἀγωνιεῖταί τις οὐ κατὰ Χριστὸν, ἔπειτα χαριεῖται τῇ εἰρήνῃ, πολεμῶν ὑπὲρ αὐτῆς ὡς οὐκ ἕξεστι;
Γρηγορίου Θεολόγου, "Ἀπολογητικὸς περὶ τῆς φυγῆς εἰς τὸν Πόντον ἢ περὶ Ἱερωσύνης"

ΟΙ «ΕΜΦΥΛΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ» ΤΟΥ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΚΤΟΣ ΗΘΙΚΗΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ.


Επειδή όπως έχουμε καταλάβει οι Έλληνες, εφαρμόζεται στην Ελλάδα εκ μέρους κάποιων εγκάθετων νεοταξιτών όπως ο Υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου, το δόγμα: «αποφασίζω και διατάζω» χωρίς να τους ενδιαφέρουν ούτε νόμοι ούτε τίποτα, πρέπει το παρόν να κοινοποιηθεί προς πάσα κατεύθυνση εντός και εκτός Ελλάδος, για να μάθουν και οι εκτός Ελλάδος Έλληνες, τι τραβάμε εμείς στην πατρίδα, μ’ όλους αυτούς τους ανθέλληνες που μας Κυβερνούν, με «αποφασίζω και διατάζω».

ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.
   Κανείς δεν αντιλέγει πως υπάρχουν πολλά θέματα της κοινωνικής ζωής και της Δημοκρατίας, τα οποία δεν διδάσκονται στα παιδιά επαρκώς. Και κανείς δεν αντιλέγει επίσης, πως υπάρχουν δεκάδες

Ο Ναυπάκτου επιμένει "θεοπτικά" στο θέμα με την Ι. Μονή! Θέλει να βγεί νικητής!

 ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Ι. ΜΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

ΣΤΗΝ «ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ», ΤΗΣ 15 Ιαν. 2017 του Μητροπολίτη Ναυπάκτου!



Την Κυριακή 15-1-2017, διεκόπη η Θεία Λειτουργία στους Ναούς της Ναυπάκτου για να αναγνώσει ο Ιερέας προς τον Λαόν μιαν κατηγορητική «ανακοίνωση», κείμενο της Ι. Συνόδου, εις βάρος της Ι. Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου. (Βλ. λινκ: εδώ).
Το γεγονός έλαβε ήδη δημοσιότητα. Η μοναστική Αδελφότητα, ουδέποτε έλαβε κάποιο παρόμοιο έγγραφο, όπως πάντα συμβαίνει με την υπηρεσιακή εκκλησιαστική αλληλογραφία.  Άρα από το γεγονός αυτό και μόνο, ελέγχεται ως αναξιόπιστο το περιεχόμενο του «Συνοδικού» αυτού εγγράφου (εγκύκλιος αριθμ. 2982/2017).

Αγανακτισμένος ο παρών πιστός Λαός, αντέδρασε, και πολλοί έφυγαν από τους ναούς, από την Θ. Λειτουργία, εις ένδειξιν διαμαρτυρίας, φωνάζοντας μεταξύ άλλων: «Πάλι τα ίδια. Δεν βαρέθηκε ο δεσπότης να λέει και να ξαναλέει τα ίδια και τα ίδια».

"Η Διακοπή Μνημοσύνου ...ποτάμι στο Άγιον Όρος! Κι εμείς ακόμα το σκεπτόμαστε"; (π. Θεόδ. Ζήση)

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης:

Το κείμενο της Ι. Κοινότητος του Αγίου Όρους για την Ψευδοσύνοδο


Ο Οικουμενισμός και η εκκοσμίκευση χτυπάει κόκκινο! Τα "κοσμικά" ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ των Δεσποτάδων, τώρα και στο Άγιον όρος!

onomastiria-efraim-1

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ | ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΠΟΛΥΓΕΝΗΣ


Τα Ονομαστήρια του Καθηγούμενου της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου Γέροντος Εφραίμ


Με αγιορειτική λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια τελέστηκε σήμερα, Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου Πανηγυρική Θεία Λειτουργία επί τη εορτή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου στο Καθολικό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.
Την ημέρα αυτή άγει τα ονομαστήριά του ο Καθηγούμενος της Ι.Μ.Μ. Βατοπαίδίου Γέροντας Εφραίμ, ο οποίος προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας.
Επίσης παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Σεβ. Μητροπολίτες, Δωδώνης κ. Χρυσόστομος, Κισάμου κ. Αμφιλόχιος, Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος και ο Μητροπολίτης Αικατερίνμπουργκ κ. Κύριλλος από το Πατριαρχείο Μόσχας.
Πλήθος προσκυνητών από την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ρωσία, την Ουκρανία , την Γεωργία και άλλα μέρη της γης προσήλθαν για να τιμήσουν τον σημερινό εορτασμό και να ευχηθούν από κοντά στον Άγιο Καθηγούμενο.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε Αγιορειτικό κέρασμα στο Συνοδικό της Μονής όπου εκ μέρους των Ιεραρχών μίλησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος.
''Ο Γέροντας Εφραίμ είναι ο άνθρωπος της υπομονής, της ταπείνωσης, της συγχωρητικότητας, και της φιλανθρωπίας'', τόνισε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Μονή Βατοπαιδίου μετέβησαν για να ευχηθούν στον Γέροντα Εφραίμ οι αθηγούμενοι των Ιερών Μονών Ξενοφώντος κ. Αλέξιος, Παντοκράτωρος κ. Γαβριήλ, Σταυρονικήτα κ. Τύχων και Γρηγορίου κ. Χριστοφόρος καθώς και αντιπροσωπείες άλλων Ιερών Μονών.
Φωτογράφιση: AsceticExperience.com




ΦΩΤΟ