Ο μασονικός μύθος του Δαρβινισμού

Διόδωρος Ράμμος, Ιστορικός – Αρχαιολόγος

Πρόλογος

Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την Επιστήμη και τους επιστήμονες στην Ευρώπη, είναι θρησκευτικός. Η Επιστήμη, ιδίως οι θετικές επιστήμες, μετατράπηκε σε θρησκεία, η Γνώση αντιμετωπίζεται σαν θεά. Τα Πανεπιστήμια είναι οι ναοί της θεάς Γνώσης και οι καθηγητές των Πανεπιστημίων είναι οι ιερείς της θεότητας.

Η σύγχρονη ευρωπαϊκή Επιστήμη ξεπέρασε σε αλαζονεία και αυταρχικότητα ακόμη και τον Πάπα. Το αλάθητο, από την εποχή του Γαλλικού Διαφωτισμού, πέρασε στον χώρο των επιστημόνων. Ωστόσο, ελάχιστοι γνωρίζουν ότι δεν έχει κοπεί ακόμη ο ομφάλιος λώρος, που συνδέει την Επιστήμη με τον αποκρυφισμό, τα Πανεπιστήμια με τον Σιωνισμό και τις μασονικές στοές.
Ουσιαστικά, η ευρωπαϊκή Επιστήμη είναι η συνέχεια του αρχαίου εβραϊκού Γνωστικισμού, που υπόσχεται να κάνει τον άνθρωπο θεό χωρίς τον Θεό, μέσω της Γνώσης. Μέσα από αυτήν την ένοχη σχέση επιστήμης και αποκρυφισμού γεννήθηκε και η περίφημη θεωρία της εξέλιξης, ο δαρβινισμός.

Απλές ερωτήσεις κατανόησης κειμένου Β΄*

Τοῦ π. Αναστασίου Γκοτσοπούλου

"Π.Π.": Αὐτὴ τὴν πατριαρχικὴ ἀπάτη ὑποστηρίζει ὁ Ναυπάκτου καὶ κάποιοι ἐπαγγελματίες οἰκουμενιστές!

Κείμενο Α΄

Πατριαρχικὸ Γράμμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου
πρὸς τὸν Πατριάρχη Μόσχας Ἀλέξιο

Ἀρ. πρωτ. 1203 τῆς 26^ης Αὐγούστου 1992

      «Εἰς ἀπάντησιν πρὸς σχετικὰ τηλεγράφημα καὶ γράμμα τῆς Ὑμετέρας λίαν ἀγαπητῆς καὶ περισπουδάστου Μακαριότητος, ἐπί τοῦ ἀνακύψαντος προβλήματος ἐν τῇ καθ’ Ὑμᾶς ἀδελφῇ Ἁγιωτάτῃ Ἐκκλησία τῆς Ρωσσίας, ὅπερ πρόβλημα ὁδήγησε τὴν Ἱερὰν Σύνοδον αὐτῆς ὅπως προβῇ, δι’ οὓς οἶδε αὕτη λόγους εἰς τὴν καθαίρεσιν τοῦ ἄχρι προτινὸς ἐκ τῶν τὰ πρῶτα φερόντων Συνοδικοῦ μέλους αὐτῆς Μητροπολίτου Κιέβου κυρίου Φιλαρέτου, ἐπιθυμοῦμεν ἳνα γνωρίσωμεν τῇ Ὑμετέρᾳ Ἀγάπῃ ἀδελφικῶς ὅτι ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία ἀναγνωρίζουσα εἰς τὸ ἀκέραιον τὴν ἐπὶ τοῦ θέματος ἀποκλειστικὴν ἁρμοδιότητα τῆς ὑφ’ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας ἀποδέχεται τὰ Συνοδικῶς ἀποφασισθέντα περὶ τοῦ ἐν λόγῳ, μὴ ἐπιθυμοῦσα τὸ παράπαν ἳνα παρέξῃ οἱανδήποτε δυσχέρειαν εἰς τὴν καθ’  Ὑμᾶς ἀδελφὴν Ἐκκλησίαν.

Υπονομεύει καίρια την οικογένεια (τον γάμο) και καταργεί την Ευαγγελική ηθική!

Ἰδοὺ διατὶ προωθεῖται πυρετωδῶς ὁ σοδομισμός!

    ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ἀπόσπασμα ἀπὸ ἐνδιαφέρουσα μελέτη, ἡ ὁποία δίνει ἀπάντηση γιὰ τὴν ἁλματώδη προώθηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας παγκοσμίως:

    «Τί ἔχει νὰ κερδίσει ἡ ἐλὶτ τῆς Νέας Παγκόσμιας Τάξης μὲ τὴν προώθηση τοῦ “ὁμοφυλοφιλικοῦ προϊόντος”; Ὑπάρχουν πάντα δύο φυσικοὶ ἐχθροὶ τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ κάθε εἴδους: ἡ οἰκογένεια καὶ ἡ θρησκεία. Ἡ προώθηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ ἄλλων μορφῶν ἀποκλίνουσας σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς, ὅπως ἔχουμε δεῖ ἀπὸ τὴν τρέχουσα διαμάχη γιὰ τὸν “γάμο ὁμοφυλοφίλων”, ἔχει σχεδιαστεῖ γιὰ νὰ ὑπονομεύσει τόσο τὸν γάμο καὶ τὴν οἰκογένεια ὅσο τοὺς φυσικοὺς νόμους καὶ τὴν παραδοσιακὴ ἠθική.

Τίποτα ό,τι συμβαίνει, δεν γίνεται χωρίς πρόνοια του Θεού!

Περί μοίρας και προνοίας

(Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Λόγος Α΄

Οι ταραχές και οι θόρυβοι της ζωής μας δεν προέρχονται από τα ίδια τα πράγματα της ζωής αλλά απ’ τη διάθεση της ψυχής μας
Η ζωή μας είναι γεμάτη από μεγάλη ταραχή και ο βίος μας γεμάτος από θορύβους. Το κακό όμως, αγαπητοί, δεν είναι αυτό, αλλά το ότι αυτούς τους θορύβους και τις ταραχές, ενώ μπορούμε ή να τους καταστήσουμε ελαφρότερους ή να τους υπομένουμε χωρίς λύπη, εμείς ούτε το ένα φροντίσαμε ούτε το άλλο, και περνάμε όλο τον καιρό μας μέσα στην απογοήτευση. Και ο ένας θρηνεί για τη φτώχεια του, ο άλλος για την αρρώστια του, άλλος για τις πολλές φροντίδες και για τις ανάγκες της οικογένειας, άλλος για την ανατροφή των παιδιών και άλλος για το ότι δεν έχει παιδιά. Και πρόσεξε να δεις πόσο μεγάλη είναι αυτή η ανοησία. Γιατί δε θρηνούμε όλοι για τα ίδια πράγματα, αλλά θρηνούμε το ίδιο για τα αντίθετα. Και όμως, αν τα ίδια πράγματα ήταν η αιτία για τους θρήνους μας, δεν θα έπρεπε να θρηνούμε το ίδιο και για τα αντίθετα. Αν, δηλαδή, η φτώχεια ήταν πράγμα κακό και αφόρητο, τότε εκείνος που ζει στα πλούτη δεν θα έπρεπε

Θαύμα του π. Ευμενίου μπροστά σε γνωστό τραγουδιστή!

Θαύμα του π. Ευμενίου μπροστά στον γνωστό τραγουδιστή Σταμάτη Κόκοτα!

Σε εκπομπή, που παρουσίαζε γνωστός δημοσιογράφος, παρευρισκόταν και ο τραγουδιστής Σταμάτης Κόκοτας. Το θέμα της εκπομπής ήταν για τα θαύματα και ο τραγουδιστής διηγήθηκε μια προσωπική εμπειρία που είχε.
Βρισκόταν στον Ευαγγελισμό, για να επισκεφθή κάποιον γνωστό του. Περνώντας από τα δωμάτια, είχε δει τον πατέρα Ευμένιο [Ιερομόναχος, π. Ευμένιος Σαριδάκης (1931-1999)].
Όπως ήταν στον διάδρομο και μιλούσε, σε ένα δωμάτιο πιο πέρα γινόταν αναταραχή, ο κόσμος έκλαιγε. Πήγε και ρώτησε, τι συμβαίνει. Ήταν ένα κορίτσι που το περιμένανε.

Επιχειρημάτων αμετανοησίας συνέχεια, προς υποστήριξη των σχισματο-αιρετικών του Φαναρίου!

Ναυπάκτου Ιερόθεος:

Ακρίβεια και οικονομία για τις χειροτονίες των εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας

Ναυπάκτου Ιερόθεος:  «Γιά τήν ἀκρίβεια ὅσο καί γιά τήν οἰκονομία ἤ συγκατάβαση στήν ἐπίλυση διαφόρων προβλημάτων, προϋποτίθεται ἡ συνοδική διαγνώμη θεουμένων Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι ἐνεργοῦν καί ἀποφασίζουν μέ τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».

  [Σχόλιο "Π.Π.": Ὅπως -ἂς ποῦμε- αὐτὴ τῶν Οἰκουμενιστῶν Βαρθολομαίου καὶ τῆς φατρίας του, ποὺ ἀποφάσισαν γιὰ τοὺς ἀχειροτόνητους Οὐκρανούς, δημιουργώντας νέα "ἐκκλησία" καὶ βγάζοντας ἐκτὸς τὴν κανονικὴ Ἐκκλησία. "Θεούμενη" πράξη, "θεουμένων" Οἰκουμενιστῶν" Ἐπισκόπων, ποὺ ὁ κ. Ἱερόθεος συνεχίζει νὰ ὑποστηρίζει!].

Ναυπάκτου Ιερόθεος:

Ακρίβεια και οικονομία για τις χειροτονίες των εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας

     Ἕνα σημαντικό θέμα πού ἐπανέρχεται κατά καιρούς στίς συζητήσεις μας εἶναι πῶς θά γίνωνται ἀποδεκτοί οἱ «Κληρικοί» ἄλλων σχισματικῶν καί αἱρετικῶν ὁμάδων, ὅταν προσέρχωνται στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Βέβαια, αὐτό ἔχει σχέση μέ τήν Ἀποστολική Παράδοση καί τήν Ἀποστολική Διαδοχή, ἀλλά ἐπειδή ὑπάρχουν πολλές λεπτομερεῖς περιπτώσεις, γι’ αὐτό κάθε φορά ἐξετάζεται ἡ συγκεκριμένη περίπτωση καί οἱ προϋποθέσεις κάτω ἀπό τίς ὁποῖες ἔγιναν οἱ «χειροτονίες» Κληρικῶν.

    Ἤδη, σέ κείμενό μου, πού ἔχω δημοσιεύσει μέ τίτλο «Ἀποστολική Παράδοση καί Ἀποστολική Διαδοχή στό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας» ἔχω θίξει τό σοβαρό αὐτό ζήτημα, μέσα στήν προοπτική τῆς ὀρθοδόξου θεολογίας καί ἐκκλησιολογίας.

Οι κατηγορίες των Αγίων

Η Εκκλησία μας χωρίζει τους Αγίους της σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με την ιδιότητα τους. Οι κατηγορίες λοιπόν είναι οι εξής:

Προφήτες: Λέγονται όλοι εκείνοι που κατά την προ Χριστού περίοδο μέχρι και τον Ιωάννη τον βαπτιστή κήρυξαν στον Ιουδαϊκό λαό τον λόγο του Θεού και προφήτευσαν την έλευση του Μεσσία όπως ο Μωυσής, ο Ηλίας, ο Ησαίας και άλλοι.

Υπέρ πολλαπλών Κυρίων;

Ἕνα κείμενο γιὰ τὴν ὀρθόδοξη Ἐξομολόγηση καὶ τὰ γενετήσια ἁμαρτήματα

    Σχόλιο καθηγητοῦ Γεωργίου Παναγόπουλου: «Παραπέμπω στὴ συνέχεια σὲ ἕνα ἐξαιρετικό, "ἅλατι ἠρτυμένον" (Κολ. 4, 6) κείμενο τοῦ συναδέλφου Ἀν. Πολυχρονιάδη...

    Στὴν παρέμβασή του αὐτὴ ὁ Δρ. Πολυχρονιάδης ἀνατέμνει in brevis τὸ "ἀκανθῶδες" ζήτημα τῶν γενετήσιων, κοινῶς σεξουαλικῶν, ἁμαρτημάτων καὶ τοῦ τρόπου ἀντιμετώπισής τους ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Καθολικὴ Ἐκκλησία στὸ πλαίσιο τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τῆς Ἐξομολογήσεως καὶ ἐντός τῆς ἁγιογραφικῆς καὶ

Η Πανθρησκειακή πίστη που έφερε η Κολυμπάριος Σύνοδος και η «ίδρυση ενός πολιτισμού δικαιοσύνης»!

Μήνυμα ενότητας σε όλη την Ορθοδοξία απήθυνε ο πατρ. Βαρθολομαίος

 Μήνυμα ενότητας σε όλη την Ορθοδοξία απήθυνε η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος από το βήμα της 10ης Γενικής Συνέλευσης του Διαθρησκευτικού Διεθνούς Οργανισμού «Religions for Peace».

   Η Γενική Συνέλευση πραγματοποιείται στην πόλη Λίνταου της Γερμανίας, με θέμα: «Caring for our Common Future – Advancing Shared Well-being».
    Κατά την τελετή παρέστη και μίλησε ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Frank-Walter Steinmeir, καθώς επίσης και θρησκευτικοί ηγέτες και εκπρόσωποι Κυβερνήσεων και Διεθνών Οργανισμών, συνολικά περί τα 900 πρόσωπα.

Οι Ιεροί Κανόνες απαγορεύουν τους μικτούς γάμους. Η οικονομία έγινε παρανομία

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

1. Τί εἶναι οἱ μικτοί γάμοι
Μικτοί γάμοι καλοῦνται ἐκεῖνοι, πού τελοῦνται ἀνάμεσα σέ Ὀρθοδόξους καί αἱρετικούς (δηλ. Παπικούς, Προτεστάντες, Διαμαρτυρομένους, Λουθηρανούς, Καλβινιστές, Ἀγγλικανούς, Μεθοδιστές, Βαπτιστές, Εὐαγγελιστές, Πρεσβυτεριανούς, Μονοφυσίτες – Ἀντιχαλκηδονίους, Αἰθίοπες, Ἀρμενίους, Ἰακωβῖτες, Κόπτες κ.ἄ.) ἤ ἀλλοθρήσκους (δηλ. Μωαμεθανούς, Ἰουδαίους, Βουδιστές κ.ἄ.) ἤ ἀπίστους (ἀποκρυφιστές, νεοεποχίτες, μασόνους κ.ἄ.). Οἱ μικτοί γάμοι εἶναι ἕνα ἀπό τά μέσα, μέ τά ὁποῖα προσπαθεῖ ἡ ἀντίχριστη λεγομένη «Νέα Ἐποχή», ἡ «Νέα Τάξη Πραγμάτων» καί ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ νά νοθεύσει καί νά ἀλλοιώσει τήν πίστη τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.

ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ζήτημα, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν τραγική του πλευρά, ἔχει καὶ τὴν κωμική

ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ζήτημα, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν τραγική του πλευρά, ἔχει καὶ τὴν κωμική.

Οἱ ἀποξενωμένοι τῆς θείας χάριτος σχισματικοὶ καὶ ἀχειροτόνητοι «ἐπίσκοποι» τῆς «νέας ἐκκλησίας» στὴν Οὐκρανία, στὴν ὁποία ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος χορήγησε, ὅπως τὴ χορήγησε, αὐτοκεφαλία, ὄχι μόνο δὲν μποροῦν νὰ μονιάσουν, ἀλλὰ ἀντιμάχονται μεταξύ τους μὲ ἰδιαίτερη σφοδρότητα.

Οικουμενισμός-μεταπατερική θεολογία: «παραχαρακτική της Ορθόδοξης εκκλησιολογίας οδός»

EΝΦΙΑ-λωμένη μεταπατερική «θεολογία»

Γράφει ο Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονιάδης στην Romfea.gr

Δρ. Θεολογίας ΑΠΘ

---

     Ο Πέτρος Βασιλειάδης, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, αποτελεί ένθερμο υποστηρικτή της μεταπατερικής «θεολογίας».

Με αφορμή, λοιπόν, κάποιες σημειώσεις του σχετικά με τη σύνοδο της Κρήτης (2016), προβαίνουμε σε μια σύντομη έρευνα, η οποία φανερώνει το χάσμα που υφίσταται μεταξύ της Ορθόδοξης Θεολογίας και της μεταπατερικής, που εκφράζει ο Βασιλειάδης.

Εισαγωγικά

      «3 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ. ΟΙ 10 ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ...ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΦΥΣΙΚΑ. Ή ΜΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΛΛΑΞΑΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ. ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.
Η εκκλησία μας δυστυχώς εκ των πραγμάτων απέδειξε πως θέλει να παραμείνει συνομοσπονδία ανεξάρτητων εκκλησιών, αλλά όχι η ΕΚΚΛΗΣΙΑ του Χριστού, η μία, αγία, καθολική και αποστολική.
Οι ευθύνες είναι φανερές και φυσικά επιμερίζονται
 Θεολογικά, όχι μόνο η Ορθοδοξία είναι ανίκανη να προχωρήσει αποφασιστικά στην εμβάθυνση του "ανθρωπολογικού" ζητήματος, με κορυφαία πτυχή του την θέση και τον ρόλο των γυναικών (διακόνισσες, και όχι μόνον), αλλά έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει και στο "εκκλησιολογικό". 
Μια ΑΝΑΛΗΨΗ θα μας σώσει. Χρόνια πολλά σε όλους».

Εδώ, ο Πέτρος Βασιλειάδης, ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής ΑΠΘ και νυν διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος

«Π.Π.»: Ως πότε οι Γ.Ο.Χ. θα διαστρέφουν τα της Πίστεως και θα "ψαλιδίζουν" τα κείμενα!

Ἀπάντηση

πρὸς τὸν κ. Δημήτριο Χατζηνικολάου

διὰ τὸ κείμενό του

«Διαστροφή και παραλογισμός της ομάδος του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά δια το ημερολογιακό ζήτημα»

Τοῦ Ἱερομονάχου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

           Ἀγαπητὲ ἀδελφέ, κ. Δ. Χατζηνικολάου

                 Χαῖρε ἐν Κυρίῳ

Εἶναι γεγονὸς ὅτι οἱ ἀντιπαραθέσεις, ἔστω καὶ γιὰ πνευματικὰ ἢ ἐκκλησιολογικὰ θέματα, ψυχραίνουν τὶς καρδιὲς μας σὲ σημεῖο νὰ μὴν δυνάμεθα νὰ σταθοῦμε στὸ πνευματικὸ ἐπίπεδο, τὸ ὁποῖο καθορίζει ἡ Ἁγία Γραφή, δηλαδὴ νὰ μὴν ἔχουμε καμιὰ ἐμπάθεια μεταξύ μας, ἔστω κι ἂν ἔχουμε διαφορετικὲς ἀπόψεις, νὰ μὴν ψυχρανθῆ καὶ μεταξύ μας ἡ ἀγάπη, νὰ θεωροῦμε τοὺς ἄλλους ἀδελφούς μας κ.λπ. Αὐτὸ βέβαια τὸ λέγω γιὰ ὅλους μας, καὶ πρῶτα γιὰ τὸν ἑαυτό μου, καὶ αὐτοὺς ποὺ ἀποκαλεῖτε «ὁμάδα» μου. Αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει ὅτι προκειμένου νὰ διατηρήσουμε τὴν μεταξύ μας ἀγάπη, πρέπει νὰ ὑποταχθοῦμε στὶς γνῶμες καὶ τὶς ἀπόψεις τῶν ἄλλων, τὴν στιγμὴ μάλιστα ποὺ τὶς θεωροῦμε λανθασμένες, ἀλλὰ ὅτι πρέπει νὰ ἐκφέρουμε τὶς ἀπόψεις μας ἀπαθῶς καί, κυρίως, χωρὶς σκοπιμότητες καί, βέβαια, νὰ ὑποτασσώμεθα στὴν ἀλήθεια, ἔστω κι ἂν αὐτὴ δὲν μᾶς συμφέρει. Μὲ τὸν σκοπὸ αὐτὸ νομίζω ὅτι πρέπει νὰ γίνεται ὁ διάλογος πρὸς οἰκοδομὴ ὅλων μας καὶ ἂν κάπου παρεκκλίναμε ἀπὸ ἐμπάθεια καὶ ἀδυναμίες νὰ μᾶς συγχωρέσετε.

Ο Σαμουήλ ως Κριτής και Προφήτης

(20 Αυγούστου)

 

Ο Σαμουήλ καταγόταν από την πόλη Ραμά, βόρεια της Ιερουσαλήμ και ανήκε στη φυλή του Εφραίμ.
Γονείς του ήταν οι ευσεβείς Ελκανά και Άννα, οι οποίοι τον απέκτησαν μετά από πολλές παρακλήσεις προς το Θεό, εφόσον για πολλά χρόνια δεν είχαν τη δυνατότητα να αποκτήσουν παιδιά. Άλλωστε, και το όνομα του Σαμουήλ αποκαλύπτει τη σχετική ιστορία αφού Σαμουήλ σημαίνει «Θεαίτητος». Σε αυτό επίσης μας παραπέμπει και η σχετική αναφορά στο Α΄ Βασ. 1:20.

Επειδή, όπως αναφέραμε οι γονείς του Σαμουήλ ήταν ευσεβείς και αναγνώριζαν πως η γέννηση του Σαμουήλ ήταν ένα δώρο από το Θεό γι’ αυτούς, θέλοντας να Τον ευχαριστήσουν και να δείξουν την ευσέβειά τους, αφιέρωσαν το Σαμουήλ από την παιδική του ηλικία στο ιερό της Σηλώ, όπου τέθηκε υπό την προστασία του ιερέα Ηλεί. Όπως πληροφορούμαστε και από το Α΄ Βασ. 2:26, ο Σαμουήλ μεγαλώνοντας διδάχθηκε εκεί τη Μωσαϊκή θρησκεία και εισήλθε στο πνεύμα της.

Τελετουργικά θέματα

 Τό ἐπιτραχήλιο καί ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἀμφίεσής του

Γεωργίου Ζαραβέλα- Θεολόγου ΜΑ Ιστορικής Θεολογίας - Λειτουργικής ΕΚΠΑ

Το επιτραχήλιο ή κοινώς πετραχήλι, είναι άμφιο κοινό για τον αρχιερέα και τον πρεσβύτερο. Αποτελείται από μία λωρίδα υφάσματος, η οποία περιβάλλει τον τράχηλο του λειτουργού και έχει τις δύο απολήξεις της ενωμένες κατά μήκος μπροστά, φθάνοντας έως και τα πόδια του. Η ονομασία του αμφίου προέρχεται από τον τρόπο της περιβολής του γύρω από τον τράχηλο, με τη σύνθεση των λέξεων «επί» και «τράχηλος».

Η ΡΟΕΔ Αγαθάγγελου φέρνει «Άρωμα» της Κολυμπάριας Συνόδου στην Κύπρο!!!

«Άρωμα» προπαγάνδας στην Κύπρο: «Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία Βορείου Κύπρου» με έδρα την Κερύνεια – Οι κίνδυνοι (βίντεο)

«Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία Βορείου Κύπρου», όπως αυτοαποκαλείται, λειτουργεί στα κατεχόμενα και συγκεκριμένα στην Κερύνεια. Οι «λειτουργίες» τελούνται στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου (Πάνω Κερύνεια) και της Παναγίας στο χωριό Κλεπίνη (Arapkoy).
H «Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία Βορείου Κύπρου» έχει εφημέριο τον π. Αλεξέι Ιβάνοφ, ο οποίος χειροτονήθηκε το 2014 στα κατεχόμενα από τον Μητροπολίτη Οδησσού Αγαθάγγελο (Agafangel Pashkovsky), επικεφαλής της Ρωσικής Ορθόδοξης

«Ακουέτωσαν ταύτα και οι “Δυνητιστές”» της Θεσσαλονίκης

«Το δια την κοινωνίαν της ασεβείας...»

(Μ. Βασίλειος – Κατά Ευνομίου – Λόγος Α΄)

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Αναμφίβολα, η κοινωνία με την αίρεση του οικουμενισμού, σήμερα, βρίσκει εύκολο οδηγό την «δυνητική θεωρία», τους πνευματικούς, τους γέροντες, το σύνολο των Ι. Μονών και τους επισκόπους. Αυτή η κοινωνία της αίρεσης δεν μένει δίχως συνέπειες.

Ο Μ. Βασίλειος, για την κοινωνία στην ασέβεια (αίρεση), σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, τονίζει:

«Κοινός γαρ μοι ο λόγος προς άπαν ομού το σύνταγμα, το δια την κοινωνίαν της ασεβείας, ώσπερ τι μέλος νενοσηκός του υγιαίνοντος σώματος της Εκκλησίας απορραγέν».

Μετάφραση (υπό Θεοδώρου Ζήση):

«Ο λόγος μου αναφέρεται εις ολόκληρον την παράταξιν (του Ευνομίου, του Αρειανισμού), η οποία λόγω του ότι κοινωνεί της ασεβείας, απεκόπη από το υγιές σώμα της εκκλησίας ως άρρωστον μέλος» (Μ. Βασίλειος – Ε.Π.Ε., 10).

Άξιο προσοχής, ότι ο Μ. Βασίλειος στο λόγο του «κατά Ευνομίου», υπενθυμίζει την εν Σελευκεία της Ισαυρίας συνελθούσα σύνοδο (359 μ. Χ.), η οποία κατεδίκασε τους Αρειανίζοντες και καθήρεσε τον αρχηγό των Ανομοίων Αέτιο (διδάσκαλο του Ευνομίου).

Στη συνέχεια, όμως, γενικεύει την εκκλησιολογική του τοποθέτηση και απευθύνεται «προς άπαν ομού το σύνταγμα» των αιρετικών, προς το πλήθος δηλ. που έχει «κοινωνίαν της ασεβείας».

Δεν συνδέει την απόφαση της συνόδου της Σελευκείας με την εκκλησιολογική του τοποθέτηση, που είναι πάντα εν ισχύει και χωρίς απόφαση συνόδου: «δια την κοινωνίαν της ασεβείας», τίθεσαι άμεσα εκτός Εκκλησίας, «ώσπερ τι μέλος νενοσηκός… της Εκκλησίας απορραγέν».

π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος: Απλές ερωτήσεις κατανόησης κειμένου Α΄

ΑΣΚΗΣΗ Α΄

    Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στὴν ἐπίσημη ἐπίσκεψή του στὸ Κίεβο στὶς 26 Ἰουλίου 2008 γιὰ τὸν ἑορτασμὸ τῶν 1020 χρόνων ἀπὸ τοῦ βαπτίσματος τῶν Ρῶς, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν Οὐκρανικὸ λαὸ εἶπε μεταξὺ ἄλλων: «Ἡ ἐπί προφανεῖ θυσίᾳ τῶν ἰδίων δικαιωμάτων ὀφειλετική διακονία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ ἔχει τήν περισσοτέραν ἔκφρασιν εἰς τήν ὅλην ἐξέλιξιν τῆς σχέσεως αὐτοῦ πρός τήν ἐκλεκτήν μεταξύ τῶν θυγατέρων Ἐκκλησιῶν, τήν Ἐκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας, ἡ ὁποία ὑπήγετο ὑπό τήν κανονικήν δικαιοδοσίαν του ἐπί ἑπτά συναπτούς αἰῶνας, ἤτοι ἀπό τοῦ Βαπτίσματος τῆς μεγάλης ἡγεμονίας τοῦ Κιέβου (988-1687), μέχρι τῆς προσαρτήσεως αὐτῆς ὑπό τοῦ Μ. Πέτρου εἰς τό ρωσικόν κράτος. Πράγματι, ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία προσέφερε προθύμως ἐπί ἑπτά αἰῶνας καί ἐκ τοῦ ὑστερήματος αὐτῆς,… Οὕτως, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Διονύσιος Δ’, μετὰ τὴν προσάρτησιν τῆς Οὐκρανίας εἰς τὴν Ρωσίαν καὶ ὑπὸ τὴν πίεσιν τοῦ Μ. Πέτρου, ἔκρινεν ἀναγκαίαν, ὑπὸ τὰς περιστάσεις ἐκείνας, καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴν ὑπαγωγὴν αὐτῆς εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας (1687), παρὰ τὴν ὁμόφωνον καὶ σθεναράν ἀντίθεσιν τῆς Ἱεραρχίας τῆς Οὐκρανίας διὰ τὴν ἀπόφασιν ταύτην, καὶ ἐπὶ προφανεῖ ζημίᾳ τῶν κανονικῶν δικαίων τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, ἳνα μὴ αἱ δοκιμασίαι τοῦ εὐσεβοῦς οὐκρανικοῦ λαοῦ καταστοῦν ἐπαχθέστεραι ὑπὸ τὴν ὀρθόδοξον πολιτικὴν ἡγεσίαν»¹.
Ἂς τολμήσουμε, λοιπόν, νὰ ἀπαντήσουμε στὰ ἁπλὰ ἐρωτήματα μὲ βάση τίς ἀνωτέρω σκέψεις τοῦ Πατριάρχου καὶ ὄχι τί θὰ θέλαμε νὰ λέει:

Πηγή

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ματθ. 14,22-34)

   «Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλουςκαὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ. τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος (:Και αμέσως ο Ιησούς, για να μην παρασυρθούν οι μαθητές Του από τον ενθουσιασμό του πλήθους που ήθελε να Τον ανακηρύξει βασιλιά [μετά από το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων] τους ανάγκασε να εισέλθουν στο πλοίο και να περάσουν πριν από Αυτόν στο απέναντι μέρος της λίμνης, ωσότου Αυτός διαλύσει τα πλήθη του

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (:Α΄Κορ. 3,9-17)                     

     «Θεοῦ γάρ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε. (:είμαστε και οι δύο [:και ο Παύλος και ο Απολλώς] ένα, διότι και εκείνοι που φυτεύουν και εκείνοι που φυτεύουν είμαστε συνεργάτες του Θεού στο έργο Του που αποβλέπει στην σωτηρία μας. Είστε αγρός που ανήκει στον Θεό και καλλιεργείται από Αυτόν. Είστε οικοδομή του Θεού που κτίζεται από Αυτόν με όργανά Του και κτίστες Του εμάς)».

    Πρόσεξε ότι αποδίδει και σε αυτούς έργο όχι μικρό, αφού προηγουμένως απέδειξε ότι το παν είναι έργο του Θεού. Επειδή δηλαδή πάντοτε συμβουλεύει πειθαρχία στους άρχοντες, για τον λόγο αυτόν δεν υποτιμά απόλυτα τους διδασκάλους. «Θεοῦ γεώργιον (:είστε αγρός που ανήκει στον Θεό και καλλιεργείται από Αυτόν)». Επέμεινε δηλαδή στη μεταφορά, επειδή είπε «φύτεψα» [βλ. Α΄Κορ. 3,6: «ἐγὼ ἐφύτευσα, Ἀπολλὼς ἐπότισεν, ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς ηὔξανεν (:εγώ ο Παύλος φύτεψα σε σας την πίστη με το κήρυγμά μου, ο Απολλώς πότισε τη νεοφυτεμένη πίστη σας, αλλά ο Θεός την αύξανε. Χωρίς όμως την αύξηση αυτή, η σπορά ούτε θα φύτρωνε, ούτε θα ριζοβολούσε, ούτε θα καρποφορούσατε)»]. «Εφόσον είστε αγρός του Θεού, είναι δίκαιο να ονομάζεστε όχι από το όνομα αυτών, που τον καλλιεργούν, αλλά από το όνομα του Θεού· διότι ένας αγρός δεν παίρνει το όνομά του από αυτόν που το καλλιεργεί, αλλά από τον ιδιοκτήτη».

Ο ξυλουργός που έκτιζε γέφυρες αντί για φράκτες

Μια φορά κι έναν καιρό, μάλωσαν δύο αδέλφια που ζούσαν σε γειτονικές φάρμες. Ήταν το πρώτο σοβαρό ρήγμα στη σχέση τους.
Για 40 χρόνια, εργάζονταν μαζί ως γεωργοί, μοιράζονταν χωρίς κανένα πρόβλημα τα γεωργικά μηχανήματα, και συνεργάζονταν αρμονικά για την εμπορία των προϊόντων τους. Όμως, η μακρά συνεργασία τους διεκόπη απότομα. Η διένεξη ξεκίνησε από μια μικρή παρεξήγηση, εξελίχθηκε σε μια σημαντική διαφορά, και τελικά κατέληξε σε ανταλλαγή πικρών κουβέντων.
Ένα πρωί κάποιος χτύπησε την πόρτα του μεγαλύτερου αδελφού. Εκείνος άνοιξε και αντίκρισε έναν άνθρωπο με την εργαλειοθήκη ενός ξυλουργού.
«Ψάχνω για δουλειά λίγων ημερών» είπε. «Ίσως έχετε ανάγκη για κάποιες μικροεργασίες και θα μπορούσα να σας φανώ χρήσιμος».

Η συμφωνία Πόροσενκο-Βαρθολομαίου δεν ισχύει! --Ούτε εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο, ούτε ο νέος Πρόεδρος δεν την υπέγραψε!

Άκυρη η συμφωνία Βαρθολομαίου-Ποροσένκο

Φήμες για αντικατάσταση Επιφάνιου

Γκρεμίζεται ο “Πύργος της Βαβέλ” της νέας ουκρανικής εκκλησίας και οι Φαναριώτες ζουν στον κόσμο τους!

Διαλύεται στα εις τα εξ ων συνετέθη το εκκλησιαστικό δημιούργημα Κιέβου, Φαναρίου και Ουάσινγκτον και την ίδια στιγμή οι Φαναριώτες όχι μόνο δεν αντιλαμβάνονται την κατάσταση, αλλά προσπαθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο υπογείως να επιβάλλουν την νέα εκκλησία.
Καταρχάς όπως αναφέρθηκε στον αέρα της εκπομπής First Kossack από τον Ruslan Bortnik, διευθυντή του Ουκρανικού Ινστιτούτου Ανάλυσης και Διαχείρισης Πολιτικής η συμφωνία που υπογράφηκε από τον Πόροσενκο και τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, σύμφωνα με την οποία τα ουκρανικά ιερά υποτίθεται ότι μεταφέρονται στο Φανάρι, δεν έχει νομική ισχύ.

Κυριακή Θ΄ Ματθαίου: Η ολιγοπιστία του Πέτρου

(Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

    Ο Θεός μας είναι ο Νικητής. Όλες οι καλές νίκες, μόνιμες ή πρόσκαιρες, από την αρχή του χρόνου ως το τέλος της ιστορίας, ανήκουν σ’ Εκείνον. Είναι νικητής όταν αποκαθιστά την τάξη, μέσα στην αταξία που προκαλούν αμαρτωλοί άνθρωποι. Όταν οι χειρότεροι των ανθρώπων ανέρχονται στην πρώτη θέση και οι καλλίτεροι πέφτουν στην τελευταία, Εκείνος αναποδογυρίζει την αταξία και βάζει τον τελευταίο πρώτο και τον πρώτο τελευταίο. Νικά την κακία και τα τεχνάσματα των πονηρών πνευμάτων που μαίνονται εναντίον των ανθρώπων και τα διαλύει, όπως σκορπίζει ο ισχυρός άνεμος μια άσχημη δυσοσμία. Είναι νικητής σε κάθε έλλειψη: όπου υπάρχει λίγο, το αυξάνει· όπου δεν υπάρχει τίποτα, δίνει με αφθονία. Είναι νικητής στην αρρώστια και στα βάσανα. Λέει ένα μόνο λόγο κι η αρρώστια μαζί με τα βάσανα εξαφανίζονται. Οι τυφλοί βλέπουν, οι κουφοί ακούνε, οι άλαλοι

Με αφορμή ανάρτηση της «Κατάνυξης»: Να ελέγχουμε, ναι! Να ελεγχόμαστε, όχι!

Βλέπουμε ἐδῶ καὶ κάποιες μέρες ὅτι τὸ ἱστολογιο «Κατάνυξις» διατηρεῖ ὡς πρώτη, τὴν ἴδια ἀνάρτηση, καὶ μᾶς δημιουργήθηκε ἡ ἀπορία: Γιατί ἐπὶ τόσες μέρες (ἀπὸ τὶς 12-17 Αὐγούστου), διατηρεῖ πρῶτο θέμα τὴν Οἰκουμενιστικὴ στάση τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου μὲ τὴν φωτογραφία του, ὑποβαθμίζοντας ἀκόμα κι αὐτὴ τὴν γιορτὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου; Δὲν ἐπέμεναν ὅτι εἶναι ἐκλεκτὸς καὶ «εὐσεβὴς» ὁ Ναυπάκτου, ὅταν τόσοι ἄλλοι ἐδῶ καὶ χρόνια ὑπεδείκνυαν τὴν διβουλία του; Δὲν τὸν ἐπαίνεσε πρὶν λίγους μῆνες γλοιωδῶς τὸ μέλος τῆς ὁμάδος Ζήση, ὁ π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, ἀνακηρύσσοντάς τον (μαζὶ μὲ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση) ὡς …παγκόσμιες(!!!) μορφὲς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ὡς ἐκλεκτοὺς τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῆς Παναιρέσεως; Δὲν τὸν καλοῦσαν στὶς Ἡμερίδες τους; Τί ἄλλαξε τώρα;

Εἶναι γνωστό, βέβαια τί ἄλλαξε. Ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος κατηγορεῖ τοὺς ἡγέτες τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας, ὑπερασπιζόμενος ἔμμεσα μονομερῶς καὶ κακῶς τὸν ἀρχιαιρεσιάρχη Βαρθολομαῖο, ἀλλὰ ταυτόχρονα καταδεικνύει καὶ τὶς δικές τους φιλορωσικὲς τοποθετήσεις –γνωρίζοντας ἴσως κάποιες ἄλλες ἄγνωστες σὲ μᾶς διεργασίες– καὶ ἀποκαλύπτει τὶς παλινωδίες τους!

Τά έδωσαν όλα για την Πίστη! Κι εμείς συζητάμε για δυνητικό ψευδομαρτύριο!

Άγιος Δημήτριος ο Μοναχός από τη Σαμαρίνα της Πίνδου († 17 Αυγούστου)

Στύλος και εδραίωμα των σκλαβωμένων Ελλήνων ο μοναχός Δημήτριος, γεννήθηκε στη Σαμαρίνα της Πίνδου στα τέλη του 18ου μ.Χ. αιώνα. 

Έγινε μοναχός στο μοναστήρι της Πατρίδας του, όπου με προσευχή και νηστεία εξάγνισε το σώμα και την ψυχή του. Μετά την κατάπνιξη, από τον Αλή Πασά το 1808, της επανάστασης που υποκίνησε ο παπα Ευθύμιος Βλαχάβας, ο Δημήτριος βγήκε από το μοναστήρι του και γύριζε τα χωριά κηρύττοντας τον λόγο του Θεού και διδάσκοντας υπομονή στις θλίψεις. Μετά από συκοφαντία τον συνέλαβε ο Αλή Πασάς και τον φυλάκισε. Κατόπιν διέταξε τον άγριο βασανισμό του. Έτσι οι δήμιοι με καλαμένιες ακίδες τρύπησαν τους βραχίονες του και έπειτα τις έμπηξαν στα νύχια των χεριών και των ποδιών του. Στη συνέχεια έσφιξαν το κεφάλι του σε μέγγενη και κατόπιν αφού τον κρέμασαν ανάποδα τον έκαιγαν από κάτω με φωτιά. Βλέποντας κάποιος Τούρκος την γενναιότητα του Δημητρίου, πίστεψε στον Χριστό και έπειτα μαρτύρησε. Ύστερα ο Αλή Πασάς έκτισε τον Δημήτριο μέσα σ’ έναν τοίχο, αφήνοντας μόνο το κεφάλι του απ’ έξω για να παρατείνει το μαρτύριο. Ο Μάρτυρας άντεξε έτσι 10 ημέρες. Τελικά παρέδωσε το πνεύμα του στον Θεό, το έτος 1808. Το μαρτύριο του συνέγραψε ο πρόξενος της Γαλλίας στα Ιωάννινα Ε. Pouqueville.
(Το μαρτύριο του οσιομάρτυρα Δημητρίου, αντέγραψε κατόπιν ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης. Να σημειώσουμε εδώ, ότι ο Δουκάκης και ο Άγιος Νικόδημος στους Συναξαριστές τους καθώς και ο Σ. Ευστρατιάδης στο Αγιολόγιο του δεν αναφέρουν τη μνήμη του νεομάρτυρα αυτού. Στην τοπική αγιολογία της Ιεράς Μητροπόλεως Γρεβενών, ένα Ημερολόγιο της Εκκλησίας της Ελλάδος (1963), σελ. 306, αναφέρει τη μνήμη του Αγίου την 18η Αυγούστου. Το Μέγα Ευχολόγιο όμως, καθώς και ο Otto Meinardus, αναφέρουν τη μνήμη του την 17η Αυγούστου).

Πηγή

Η βλασφημία-κοροϊδία σχισματικών και Οικουμενιστών συνεχίζεται!

            (*) Ἐδῶ

Ο σχισματικός Ολβίας Επιφάνιος,

λειτουργός στη Μητρόπολη Λαγκαδά το 15αύγουστο. 

Συλλειτούργησε με κληρικούς της Ι. Μητροπόλεως!

από την ιστοσελίδα των Ουκρανών σχισματικών

ΤΑ ΚΟΡΟΪΔΙΛΙΚΙΑ ΑΥΤΑ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΤΑ ΑΝΕΧΕΤΑΙ. ΘΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΕΝΑ.

---

Με την ευλογία του Μακ. Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφανίου και του οικείου Ποιμενάρχου, Σεβ. Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννου,

όμιλος κληρικών και λαϊκών προσκυνητών από την Αυτοκέφαλο Εκκλησία της Ουκρανίας -κυρίως από την πόλη Ρίβνε- που πραγματοποιούν εδώ και αρκετές ημέρες προσκυνηματικό ταξίδι στην Ελλάδα, συμμετείχαν χθες, 15 Αυγούστου 2019, στην πανηγυρική Αρχιερατική θεία Λειτουργία στον Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λαγκαδά, με ιερουργούντα τον Θεοφ. Επίσκοπο Ολβίας κ. Επιφάνιο, τον πρώτο Έλληνα Επίσκοπο της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας, που εξελέγη και χειροτονήθηκε πριν από λίγο καιρό στο Κίεβο. Μαζί με τον Επίσκοπο και τους κληρικούς της Εκκλησίας της Ουκρανίας συλλειτούργησαν και κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά.
Πρόκειται για τους ίδιους Ουκρανούς προσκυνητές που πρόσφατα είχαν συλλειτουργήσει με τον Καθηγούμενο Αλέξιο και μέλη της Αδελφότητός του, στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους,