Έκκληση προς Πάπα, Μέρκελ και άλλους ηγέτες για το Ουκρανικό από τον Πατριάρχη Κύριλλο

Μήνυμα προς τους Προκαθήμενους των Ορθοδόξων Εκκλησιών, τον Πάπα, τον επικεφαλής της αγγλικανικής εκκλησίας, τον Πρόεδρο της Γαλλίας, τη Γερμανίδα Καγκελάριο και ηγέτες άλλων κρατών απέστειλε ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ.κ. Κύριλλος αναφερόμενος στις «πιέσεις που δέχεται η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία και την ανάμειξη του Κιέβου στην εκκλησιαστική ζωή της Ουκρανίας».

Όπως μεταδίδει το πρακτορείο Interfax ο Πατριάρχης Κύριλλος
καλεί Κληρικούς, Πολιτικούς και επικεφαλής διεθνών οργανισμών να πράξουν τα μέγιστα προκειμένου να προστατεύσουν τους επισκόπους, τους ιερείς και τους πιστούς της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, και να υπεραμυνθούν της θρησκευτικής ελευθερίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Πέφτουν οι μάσκες! Οι Αμερικανοί πίσω από την Ουκρανική αυτοκεφαλία

     Σχόλιο "Π.Π.":  Καὶ ἐνῶ στὸ Φανάρι οἱ κακόδοξες ἐνέργειες Φαναριωτῶν καὶ πατρ. Βαρθολομαίου (διὰ τῶν ὁποίων καταλύεται τὸ Δόγμα) συναγωνίζονται τὶς ἀντικανονικὲς μὲ τὴν πρόσφατη κορυφαία πράξη ἀναγνώρισης τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας (διὰ τῆς ὁποίας καταπατοῦνται ξεδιάντροπα οἱ Ἱεροὶ Κανόνες καὶ παίζονται γεωπολιτικὰ παιχνίδια), κάποιοι Γ.Ο.Χ. βλέπουν …ὀφέλη στὸ κυοφορούμενο σχίσμα! Βλέπουν τὴν λύτρωση ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό! Βλέπουν τὴν Ὀρθοδοξία νὰ ἐκπροσωπεῖται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, μετὰ τῆς ὁποίας θὰ πρέπει ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι νὰ ἑνωθοῦν (στὴν περίπτωση ποὺ τὸ σχίσμα ὁλοκληρωθεῖ)! Ὡσὰν ἡ Ρωσία νὰ μὴν παίζει …ἄλλα παιχνίδια, παρόμοια μὲ αὐτὰ τοῦ Φαναρίου! Ὡσὰν ἡ Μόσχα νὰ μὴν ἐμπλέκεται ἀμετανόητα στὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Τί θὰ δοῦμε καὶ τί θὰ ἀκούσουμε ἀκόμα!

   Δυο μέρες μόνο πριν από την Σύνοδο ενοποίησης για να δημιουργηθεί η νέα Ουκρανική Εκκλησία που αναμένεται να διχάσει τον Ορθόδοξο κόσμο, και οι μάσκες για το ποιος είναι πίσω από την όλη ιστορία πέφτουν σιγά σιγά!

Ο μέχρι πρότινος σχισματικός και νυν αποκατεστημένος από το Φανάρι Φιλάρετος Ντενίσενκο, επικεφαλής του σχισματικού «Πατριαρχείου Κιέβου» έδειξε την… εκτίμησή του σε ακόμη έναν Αμερικανό αξιωματούχο για την υποστήριξή του στο εθνικό-εκκλησιαστικό σχέδιο της Ουκρανίας για τη δημιουργία αυτοκέφαλης εκκλησίας.

Ο Denisenko συναντήθηκε στο Κίεβο με τον Jack Devine, τον πρώην εκτελεστικό διευθυντή και τον αναπληρωτή διευθυντή

Οι αγώνες των λαϊκών υπέρ της ορθοδόξου πίστεως (Μέρος Α΄).

 Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

  Ἀναφορικὰ μὲ τοὺς ἀγῶνες τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν Της καὶ κυρίως τῶν αἱρέσεων ἔχουν γραφτεῖ πολλὰ βιβλία καὶ κείμενα. Τὰ βιβλία καὶ κείμενα αὐτὰ προβάλλουν ἰδίως τοὺς ἀγῶνες τῶν κληρικῶν, ἱερέων καὶ μοναχῶν, δὲν ἀναφέρονται ὅμως τὸ ἴδιο συγκεκριμένα καὶ ἐκτεταμένα στοὺς ἀγῶνες τῶν λαϊκῶν. Ἡ παράλειψη αὐτὴ ποὺ παρατηρήθηκε δεκαετίες ὁλόκληρες μαζὶ μὲ τὴν ἐλλειπὴ κατήχηση εἶχε σὰν τραγικὸ ἀποτέλεσμα, οἱ περισσότεροι σημερινοὶ λαϊκοί, τὸ ποίμνιο, νὰ ἀγνοοῦν τὴν βαριὰ κληρονομιὰ καὶ τὸν ρόλο ποὺ ἔχουν καὶ πρέπει νὰ διαδραματίζουν καὶ ἀκολούθως νὰ μὴν διακατέχονται ἀπὸ τὴν ἴδια ἀγωνιστικότητα, αὐτοθυσία καὶ ἀπὸ τὸ ἴδιο πνεῦμα εὐθύνης, ὅπως παλαιότερα. Ἐφ’ ὅσον ὁ ἀγώνας εἶναι γιὰ τὸ «σπίτι» μας, τὴν Ἐκκλησία, καὶ ἐφ’ ὅσον ὁ ἀγώνας αὐτὸς ἀποτελεῖ καὶ Ὁμολογία Πίστεως, ἡ εὐθύνη καταμερίζεται σὲ κάθε Χριστιανὸ ἐξίσου, χωρὶς νὰ παραβλέπεται βέβαια ὁ καθοδηγητικὸς ρόλος τῶν ἱερωμένων καὶ τῶν μοναχῶν.

Ἔτσι λοιπόν, διὰ τῆς καταλυτικῆς ἐπιδράσεως τῆς ἐκκοσμίκευσης, τῆς κατάπτωσης τῶν κληρικῶν καὶ τῆς ἀλλοιώσεως τῆς ἁγιοπατερικῆς μας Παραδόσεως διὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἄλλαξε καὶ συνεχῶς μεταβάλλεται τὸ φρόνημα καὶ τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ (τοῦ φύλακος τῆς Πίστεως), σὲ τέτοιο βαθμὸ ποὺ νὰ μὴν ἀντιδρᾶ σὲ καμιὰ ἀπὸ τὶς οἰκουμενιστικὲς καινοτομίες ἀλλοιώσεως καὶ προδοσίας τῆς Εὐαγγελικῆς Ἀλήθειας. Ἔχουν ἀλλοιωθεῖ, δηλαδή, σὲ τόσο μεγάλο βαθμὸ ὡς πρὸς τὴν πίστη οἱ σημερινοὶ χριστιανοί, ὥστε ὄχι μόνο δὲν ἔχουν διάθεση νὰ ἀντισταθοῦν στοὺς αἱρετικοὺς ἐπισκόπους, ἀλλὰ δυσκολεύονται νὰ κατανοήσουν γιατί μαρτύρησαν οἱ Ἅγιοι, γιατί οἱ Πατέρες πολέμησαν μέχρις αἵματος τὶς αἱρέσεις καὶ γιατί οἱ Ὁμολογητὲς μὲ παρρησία καὶ αὐθορμήτως προσήρχοντο καὶ χωρὶς κανεὶς νὰ τοὺς ἀναγκάσει γιὰ νὰ ὁμολογήσουν τὴν Πίστη, γιατὶ ἀντιστάθηκαν ἐναντίον βασιλέων καὶ ἡγεμόνων (κοσμικῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν) ὑπερασπιζόμενοι μὲ πάθος τὸν θησαυρὸ τῆς ἀληθινῆς Πίστεως.

Οἱ ἀγῶνες τῶν λαϊκῶν ἔχουν ὡς θεμέλιο καὶ ἐκφράζουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ Ἱ. Παράδοση. Ἡ Παράδοση αὐτὴ ἐκφράζεται περίφημα στὸ γνωστὸ χωρίο τοῦ ἁγ. Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου:

«Ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης πίστεως... Ὥστε, ὅτε περὶ πίστεως ὁ λόγος, οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ἐγὼ τίς εἰμι; Ἱερεὺς, ἄρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης;… Οὐά οἱ λίθοι κράξουσι, καὶ σὺ σιωπηλὸς καὶ ἄφροντις;» (P.G. 99, 1321 B).

Ἐδῶ βλέπουμε ὅτι ὁ Ἅγιος δὲν λαμβάνει ὑπ΄ ὄψιν του καὶ δὲν θεωρεῖ ἐμπόδιο τὸν συμβατικὸ χωρισμὸ σὲ κοινωνικὲς τάξεις, γιὰ τὴν ἐνεργῆ συμμετοχὴ στοὺς ἀγῶνες τῆς Πίστεως. Στοὺς ἀγῶνες τῆς Ἐκκλησίας ὅλοι

Οι αγώνες των λαϊκών υπέρ της ορθοδόξου πίστεως (Μέρος Β΄)

 Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Τρίτη στάση ἀγῶνος:

Ἡ ἀποτείχιση τῶν λαϊκῶν ἀπὸ τὴν αἵρεση

     Εἴδαμε παραπάνω, πῶς οἱ λαϊκοὶ τοῦ παρελθόντος ὑπεράσπισαν μὲ κάθε τίμημα τοὺς ἀληθινοὺς ποιμένες καὶ πολέμησαν τοὺς ψευδοποιμένες ἢ τοὺς ἀνάξιους. Τώρα θὰ ἐξετασθεῖ ἡ στάση τῶν λαϊκῶν στὸ θέμα τῆς ὁμολογίας καὶ τῆς ὑπεράσπισης τοῦ δόγματος. Οἱ πιστοὶ λαϊκοί, ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν τους καὶ μιμούμενοι τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων περὶ ψευδεπισκόπων, ἔχοντας κατηχηθεῖ καὶ ζυμωθεῖ μὲ τὸν βίο τῶν μαρτύρων καὶ τῶν ὁμολογητῶν, οἱ ὁποῖοι ἀκόμα καὶ μὲ τὴν ζωή τους ἐπλήρωναν τὴν ὁμολογία καὶ τὴν ἐμμονή τους στὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἀψηφοῦσαν κάθε ψευδεπίσκοπο καὶ ψευτοπατριάρχη καὶ ἦταν ἀπὸ τοὺς πρώτους ποὺ ξεσηκώθηκαν ἐνάντια στὴν ὅποια αἵρεση (αὐτὸ φάνηκε περίτρανα καὶ στὶς προηγούμενες ἀναφορές).

Ὅταν κινδυνεύει ἡ Πίστη, τότε ἡ ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὑπεράσπιση καὶ ἡ ὁμολογία τῆς Ἀληθείας ἀπὸ τοὺς ὀρθοδόξους πιστούς, (ταυτόχρονα μὲ τοὺς Κληρικούς, πόσο μᾶλλον, ὅταν αὐτοὶ συμβιβάζονται ἢ σιωποῦν) δὲν εἶναι ὑπόθεση λίγων ἐκλεκτῶν, δὲν εἶναι θέμα ἐπιστημονικῆς συζητήσεως κοσμικοῦ χαρακτῆρα, ἀλλὰ θέμα ὑπεράσπισης καὶ ὑπακοῆς στοὺς Πατέρες καὶ στὴν μόνη πραγματικὰ ἀσφαλῆ θεολογία τους, ποὺ μᾶς ἔχει παραδοθεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία χωρὶς ἀλλαγὲς ὡς σήμερα.

Σήμερα οἱ κληρικοὶ δὲν θέλουν τοὺς λαϊκοὺς νὰ τοὺς ἐλέγχουν καὶ νὰ ὁμολογοῦν τὴν πίστη τους. Ἀποσιωποῦν ἐντέχνως, ὅτι εἶναι ὑποχρέωση καὶ καθῆκον ἱερὸ τοῦ κάθε Χριστιανοῦ (κληρικοῦ καὶ λαϊκοῦ) ποὺ μὲ τὸ

Στον Παράδεισο δεν πάμε με γραβάτα.

    Έλεγε μοναχός: Στον Παράδεισο δεν πάμε με γραβάτα. Βλέπετε τούς αγίους; Ποιος πήγε με την ανθρώπινη εξυπνάδα του στον Παράδεισο;

     Άλλος χωρίς κεφάλι, άλλος χωρίς χέρια, άλλος χωρίς πόδια, φτωχοί συκοφαντημένοι, άρρωστοι… Στενή είναι η στράτα, πού οδηγεί στην ευρυχωρία τού Παραδείσου .όπως το λέει ο προφήτης Δαυίδ: εν θλίψει επλατυνάς με.

     Μέσα από τη στενότητα των θλίψεων θα πλατυνθούμε και θα ανθίσει ή καρδιά μας από αιώνια χαρά. Μην ζητάμε, λοιπόν, έναν έξυπνο, ατσαλάκωτο πτυχιούχο χριστιανισμό, θεωρώντας όλους εκείνους τούς απλούς και περιφρονημένους, «τα μωρά κόσμου», ως Βλάχους και χωριάτες, πού δεν μπορούν να σταθούν δίπλα στη δόξα τού Χριστού.

     Γιατί αυτοί θέ νά δούν πρώτοι το πρόσωπο τού Θεού. Όράτε μη καταφρονήσητε ενός των μικρών λέγω γάρ υμίν ότι οι άγγελοι αυτών εν ουρανοίς διά παντός βλέπουσι το πρόσωπον τού Πατρός μου του εν ουρανοίς. (Ματθ. ιη΄ 10)

Θυμάμαι στη δεκαετία τού ’80 έμενε εδώ, στο Άγιο Όρος, ένας λαϊκός πολύ ταπεινός και απαρατήρητος. Πριν κοιμηθεί μάλιστα αξιώθηκε και έγινε μοναχός με το όνομα Αγάπιος. Αυτό το πετεινό του ουρανού ήταν περιφρονημένο από κάθε ανθρώπινη δόξα και καταξίωση, λησμονημένο από τον κόσμο τούτο.

     Όταν τυφλός και αργότερο έχασε και την ακοή του. Τί θέρμη θεοαγαπησεως όμως παίρναμε, όταν τον επισκεπτόμασταν, νέο καλογέρια! Κι επειδή δεν μπορούσε ούτε να δει ούτε να ακούσει, παίρναμε το χέρι του και γράφαμε με το δάχτυλό μας πάνω στήν παλάμη του τα αρχικά τού ονόματος μας. Κάναμε, λόγου χάριν έναν κύκλο μέσα στήν παλάμη του.

    -’Άαα, ό πατήρ Όνούφριος είσαι; Νά ’σαι εύλογημένος!

Όμως φεύγαμε «φούρνος πνευματικός» από αύτόν, τον «μωρό» τού κόσμου. Τόση ωφέλεια αντλούσαμε, λες και πηγαίναμε στον άγιο Παΐσιο.

ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ

Θέλει να τον αφήσουν ασύδοτο να εισάγει αιρέσεις και να αναγνωρίζει Σχισματικούς

Οικ. Πατριάρχης:

«Απαράδεκτη η διακοπή κοινωνίας ως μοχλός εξαναγκασμού» (ΦΩΤΟ)

Για μία ακραία απόφαση «της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ρωσίας, του αδελφού Πατριαρχείου της Μόσχας», να διακόψει την ευχαριστιακή Κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με τη Μητέρα του Εκκλησία, έκανε λόγο ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην ομιλία του, στο Ι. Βατοπαιδινό Μετόχιο του Αγίου Ανδρέα, στον Γαλατά, μετά τη θεία λειτουργία κατά την οποία χοροστάτησε σήμερα, Πέμπτη, 13 Δεκεμβρίου, ημέρα κατά την οποία τιμάται, με το Ιουλιανό ημερολόγιο, η Ιερά Μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου και πανηγυρίζει η ρωσόφωνη παροικία της Πόλεως.

Όπως αναφέρει ανακοίνωση από το Γραφείο Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου: «Αυτή την φορά που ευρίσκομαι, όπως κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, ανάμεσά σας, αγαπητά μου παιδιά, γνωρίζω ότι υπάρχει διάχυτος μία ανησυχία και ένα δίλημμα

Σκέψεις για έγκυρα-άκυρα μυστήρια (Ε΄ μέρος)

Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ἔγκυρα καὶ ἄκυρα μυστήρια

* Ὁ μολυσμός

* Ἡ Ἀποτείχιση τῶν πιστῶν

* Ἡ Οἰκονομία 

 Ε΄ μέρος

Συνεχίζονται, ὅπως θὰ δοῦμε στὴ σημερινὴ ἀνάρτηση, ἀμείωτος ὁ ἀγώνας τῶν Ὀρθοδόξων (μὲ ἡγέτη τὸν διωκόμενο Μ. Ἀθανάσιο) ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν Ἀρειανῶν, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν συμπαράσταση τῆς ἐξουσίας προσπαθοῦσαν μὲ κάθε τρόπο νὰ ἐπιβάλλουν τὶς κακοδοξίες τους. Σημαντικότατο ρόλο σ' αὐτὸν τὸν κατὰ τῶν αἱρετικῶν ἀγώνα, ἔπαιξε ἡ συμπαράσταση τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ρώμης.

Ἔτσι, τὸ 343 συνεκλήθη σύνοδος τῶν Ὀρθοδόξων στὴ Σαρδική, ἡ ὁποία ἀποκατέστησε τοὺς παρόντες καθηρημένους Ὀρθοδόξους ἐπισκόπους καὶ πῆρε ἀποφάσεις γιὰ «τὴν οὐσιαστικὴ διασφάλιση τῶν διαδικασιῶν κρίσεως τῶν ἐπισκόπων τῆς Ἀνατολῆς» (Φειδᾶ, ὅπ. παρ., σελ. 494). Ἡ Σύνοδος αὐτὴ -μὲ παρέμβαση τοῦ Μ. Ἀθανασίου- δὲν συνέταξε νέο Σύμβολο Πίστεως, ἀφοῦ «ὁ Μ. Ἀθανάσιος θεωροῦσε ἀπαράδεκτη τὴν τακτικὴ τῶν ἀρειανοφρόνων, οἱ ὁποῖοι σὲ κάθε τοπικὴ σύνοδο συνέτασσαν σύμβολα πίστεως μὲ σκοπὸ τὴν ἐξουδετέρωση τοῦ συμβόλου τῆς Νικαίας» (Φειδᾶ, ὅπ. παρ., 495).

Οἱ ἀρειανόφρονες, τώρα, συνεκάλεσαν «σύνοδο στὴν Ἀντιόχεια (344), ἡ ὁποία καθαίρεσε τὸν Στέφανο καὶ ἐξέλεξε ὡς διάδοχό του τὸν Λεόντιο» (Φειδᾶ, ὅπ. παρ., 495). «Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν ἀποδέχτηκαν τὶς ἀποφάσεις τῆς Σαρδικῆς, οἱ ἀρειανόφρονες τῆς Ἀνατολῆς ἔδειξαν μετριοπάθεια καὶ δὲν ἀντέδρασαν κατὰ τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ Μ. Ἀθανασίου στὴν Ἀλεξάνδρεια (Ὀκτ. 346), ὅπου ἔγινε δεκτὸς ἀπὸ τὸ λαὸ μὲ μεγάλο ἐνθουσιασμό» (Φειδᾶ, ὅπ. παρ., 496).

Ἐν τῷ μεταξὺ δυὸ Ἀρειανόφορνες Ἐπίσκοποι, ἐνῶ τὸ 347 ὑποστήριξαν «ἀντι-αρειανικὸ σύμβολο», μετὰ ἀπὸ λίγο ἀνέλαβαν δράση γιὰ τὴν ἐπικράτηση τοῦ Ἀρειανισμοῦ. Γράφει ὁ Φειδᾶς: «Στὴν ἴδια περίοδο δύο γνωστοὶ ἀρειανόφρονες ἐπίσκοποι, οἱ Οὐάλης Μουρσῶν τῆς Παννονίας καὶ Οὐρσάκιος Σιγγιδούνου, ἔλαβαν μέρος στὴ σύνοδο τῶν Μεδιολάνων (347) καὶ ὑποστήριξαν ἀντιαρειανικὸ σύμβολο, τὸ ὁποῖο ἐπέδωσαν στὸν ἐπίσκοπο Ρώμης Ἰούλιο μαζὶ μὲ τὴν διαβεβαίωση ὅτι δὲν θὰ μετέχουν πλέον σὲ συνόδους ἐπισκόπων τῆς Ἀνατολῆς, χωρὶς τὴν γνώμη του». Ὅταν ὅμως δολοφονήθηκε ὁ ὀρθόδοξος αὐτοκράτορας τῆς Δύσεως Κώνστας καὶ ἔγινε μονοκράτωρ ὁ Κωνστάντιος, ὁ τελευταῖος «συνδέθηκε φιλικὰ μὲ τοὺς μετριοπαθεῖς ἀρειανόφρονες ἐπισκόπους Οὐρσάκιο Σιγγιδούνου καὶ Οὐάλη Μουρσῶν, οἱ ὁποῖοι ἀνέλαβαν πλέον ἡγετικὸ ρόλο γιὰ τὴν δυναμικὴ ἐπιβολὴ τοῦ Ἀρειανισμοῦ ὄχι μόνο στὴν Ἀνατολή, ἀλλὰ καὶ στὴ Δύση… Ἐν τούτοις, στὴν κρίσιμη αὐτὴ περίοδο γιὰ τὴν τύχη τοῦ ἀρειανισμοῦ ἐπιβεβαιώθηκε ἡ πολλαπλῆ ἐσωτερικὴ διάσπαση τῶν ἀρειανοφρόνων σὲ Ἀνομοίους, Ὁμοίους, Ὁμοιουσιανούς. Οἱ δύο τελευταῖες «παρατάξεις ἀπέκλειαν τὴν παραδοχὴ τοῦ ὅρου “ὁμοούσιος” τοῦ συμβόλου τῆς Νικαίας μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι δὲν ἀναφερόταν στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ὅτι εὐνοοῦσε σαβελλιανικὲς ἑρμηνεῖες τῆς σχέσεως τοῦ Υἱοῦ πρὸς τὸν Πατέρα» (Φειδᾶ, ὅπ. παρ., 496-498).

Αὐτὴ τὴν περίοδο:

«Το γενεαλογικό δένδρο του προτεσταντισμού», μέρος του οποίου οι "ορθόδοξοι"!

 Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Όστια ελεύθερη γλουτένης!...

            Εβδομήντα χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από την ίδρυση του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών (ΠΣΕ). Σε αυτό συμμετέχουν οι δώδεκα από τις δεκατέσσερις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες. Δεν συμμετέχουν τα Πατριαρχεία της Βουλγαρίας και της Γεωργίας. Αποτελούν, σε αριθμό, μικρή μειοψηφία στις 338 παραφυάδες του Προτεσταντισμού, που είναι μέλη του.

            Όταν το ΠΣΕ ξεκίνησε το 1948 ήσαν πολλοί οι Ορθόδοξοι Θεολόγοι, που υποστήριξαν τη συμμετοχή της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε αυτό. Βάσισαν την άποψή τους στο ότι η Εκκλησία είναι καθολική, επομένως οικουμενική και βασικό στοιχείο Της είναι η ιεραποστολή. Πίστευαν ότι η συναναστροφή των Προτεσταντών με τους Ορθοδόξους θα τους κάνει να γνωρίσουν την Αλήθεια και να τους απελευθερώσει από τις πλάνες τους. Εβδομήντα χρόνια οι Προτεστάντες ουδεμία θετική επίδραση έχουν

Ένα διαφορετικό πρότυπο ηγέτη

 (Ο Αγιος Σπυρίδων)

      Στην εποχή μας γίνεται ολοένα και περισσότερο λόγος για την απουσία ηγετών, προσωπικοτήτων δηλαδή που με σοφία και αυταπάρνηση θα οδηγήσουν τους πολλούς στην αληθινή πρόοδο, αυτήν που θα έχει και μακροπρόθεσμες ωφέλειες τόσο για την κοινωνία όσο και για τα άτομα, αλλά και θα βλέπει τον κόσμο σε μία προοπτική δικαιοσύνης.

     Αυτή η απουσία εν μέρει πηγάζει και από το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν πιστεύουν σ’ αυτό το ηγετικό πρότυπο. Ηγέτης κατ’ αυτούς είναι εκείνος ο οποίος θα τονώσει την υπερηφάνεια δια των λόγων και δια της μαγκιάς του. 

    Ηγέτης είναι αυτός που θα τον υπολογίζουν διεθνώς, με την έννοια ότι θα απειλεί πως ότι θα προκαλέσει αναστάτωση και θα τον φοβούνται, είναι αυτός που θα δώσει χρήματα, άρτον και θεάματα στους πολλούς, είναι αυτός που θα μας οδηγεί σε ικανοποίηση της φιληδονίας, της φιλαυτίας και της φιλοδοξίας, δηλαδή κάθε επιθυμίας μας. Ηγέτης είναι αυτός που θα είναι μάγκας, που θα παραβιάζει τους κανόνες, τις κοινωνικές συνθήκες, που θα εκφράζει την δίψα μας για ισότητα όχι στο καλό και στην αγάπη, αλλά στην άνεση και την απόλαυση.

   Όμως δεν είναι στην πραγματικότητα αυτό το ηγετικό πρότυπο που μας λείπει. Είναι ο ηγέτης που έχει συνέπεια λόγων και έργων. Είναι ο ηγέτης παιδαγωγός, αυτός που με το ήθος, τον λόγο, το παράδειγμά του θα δείχνει στους ανθρώπους που τον ακολουθούν και τον εμπιστεύονται ότι υπάρχει η οδός μιας αληθινής προόδου, αυτής της αγάπης που γίνεται προσφορά. 

«Ενεργείτε ως ιδεολογικός εμπνευστής μιας εκστρατείας ... μίσους»!

Ανοικτή αιχμηρή επιστολή του Μητροπολίτη Λουκά της Zaporozhye και Μελιτοπόλ

     Αγαπητέ πιστέ υπήκοε της Τουρκικής Δημοκρατίας κ. Βαρθολομαίε! (γνωστότερε ως «Οικουμενικός Πατριάρχης»)

    Έχουμε μάθει από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι στέλνετε προσκλήσεις για το «συμβούλιο των άδικων» (Ψαλμός 1:1) μέσω κυβερνητικών αξιωματούχων. Εν προκειμένω, επιτρέψτε μου να εκφράσω σε εσάς και στους απεσταλμένους σας την ειλικρινή ευγνωμοσύνη μου για τις προσπάθειες που καταβάλλετε μέσω της ουκρανικής κρατικής κατασκευής και την εξαπάτηση των κανόνων του κανονικού δικαίου για την καταστροφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (οι διάδοχοι της Εκκλησίας που γεννήθηκε στο φόντο του Δνείπερου), που προηγουμένως αναγνωρίσατε ως μοναδική κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία! Ευχαριστώ για αυτό, ρωτάτε; Για αυτό που συμβάλλετε με τις ενέργειές σας στο ορθόδοξο ποίμνιο μας στην είσοδο στη Βασιλεία του Θεού, υποτάσσοντάς το στις διακρίσεις και τις διώξεις που αυτή τη στιγμή διαρκούν. Δυστυχώς, πιθανότατα δεν γνωρίζετε το σοφό ρητό του λαού μας: «Η αγάπη δεν μπορεί να εξαναγκαστεί». Οι πράξεις σας είναι αυτές ενός ανθρώπου τυφλωμένου από την απατηλή λάμψη της καισαρικής εξουσίας. Με

Η προδοτική στάση Ιερώνυμου για το «το "ουδετερόθρησκο κράτος" και η επιτροπή της ντροπής».

 

Η πρόταση των άθεων της κυβέρνησης να χαρακτηρίσουν την Ελληνική Πολιτεία «θρησκευτικά ουδέτερη» έχει ως κύριο σκοπό να σπάσει την ισχυρή ταυτότητα των Ελλήνων που συνδέεται άρρηκτα με την Ορθόδοξη Πίστη. Τα μεγαλοπρεπή συλλαλητήρια έδειξαν ότι κρατάμε γερά αυτήν την ταυτότητα, ότι είμαστε το πρότυπο του λαού που απεχθάνεται η νέα τάξη, όπως και το ότι εάν δεν ήμασταν ακέφαλοι θα απειλούσαμε ευθέως την εξουσία τους.
     Δηλώσεις επ’ αυτού είναι άπειρες. Θυμάμαι έτσι στα γρήγορα δήλωση του Φίλη (δεν υπάρχει Ελληνορθοδοξία, υπάρχει Ορθοδοξία) και του Βούτση σε 2 περιπτώσεις (όχι σε μια Ελλάδα Ελλήνων Χριστιανών, και πιο παλιά ότι εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε Ορθόδοξος λαός). Όλα τ’ άλλα περί «εξορθολογισμού των σχέσεων Εκκλησίας-Κράτους» ή το άλλο περί «διακριτών ρόλων Εκκλησίας-Κράτους» έχουν πει και άλλοι καλύτεροι γνώστες του θέματος από μένα ότι είναι ανύπαρκτα θέματα. Μας έχουν όμως βάλει να τα συζητάμε αυτοί που διατηρούν αδιάκριτες, μυστικές και υπόγειες σχέσεις ανάμεσα στην Εκκλησία και στο Κράτος.
Η πρόταση αυτή των άθεων της κυβέρνησης δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από το παρελθόν, ούτε από το μέλλον. Είναι η συνέχεια ενός έργου που αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε ως ενιαίο διότι εάν το κάνουμε θα πρέπει να δικαιολογήσουμε την απραξία μας.
      Όλα τα αντιχριστιανικά νομοσχέδια που ψηφίστηκαν στο παρελθόν αποσκοπούν στο να αλλάξουν το πρόσωπο της Ελλάδος βίαια από τα πάνω προς τα κάτω. Να επιβάλουν αντίχριστα ήθη, να διαφθείρουν και να αποχριστιανοποιήσουν τον λαό. Να τον φέρουν δηλαδή σε σημείο που πραγματικά να χαρακτηρίζει λαό «ουδετερόθρησκου κράτους».

     Σε αυτό συνέβαλε καθοριστικά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄, ο οποίος τα τελευταία τουλάχιστον 3 έτη «διαπραγματευόταν» μυστικά με τον Τσίπρα για μισθοδοσία/περιουσία και για το «ουδετερόθρησκο κράτος» ή αλλιώς, τα θέματα «κοινού ενδιαφέροντος» για τα οποία θα συνεχίσουν τον διάλογο, όπως μας είπαν. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο όχι μόνο δεν προέβαλε καμία αντίσταση στους αντιχριστιανικούς νόμους που βάδιζαν προς την κατεύθυνση του «ουδετερόθρησκου κράτους» αλλά μας το έπαιζε άνετος και υπεράνω με γελοίες δηλώσεις του τύπου «όλα αυτά είναι παιχνιδίσματα, παιχνιδίσματα είναι»! Στο δε κοινό ανακοινωθέν που έδωσε μαζί με τον Τσίπρα, δεν παρέλειψε να τον

Απίστευτη μαρτυρία πίστεως…

 Να σώσει τα παιδιά του από τον Σοδομισμό!

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ορθόδοξος ιερέας εγκατέλειψε τις ΗΠΑ και εγκαταστάθηκε με τα 8 παιδιά του στο Ροστώφ της Ρωσίας… αιτία η αναγνώριση στην Αμερική των "γάμων" των ανωμάλων...Ο Π. Ι. Cleason δήλωσε πως "όταν ένας άνθρωπος αμαρτάνει ο Θεός παιδαγωγεί το άτομο... όταν αμαρτάνει ένα ολόκληρο έθνος ο Θεός τιμωρεί όλο το έθνος... τα παιδιά μου ήθελα να μεγαλώσουν σε ένα ορθόδοξο κράτος με παραδοσιακές αξίες".

Πηγή

Πηγή

Μακριά από τους Οικουμενιστές και όσους τους δέχονται και δεν πολεμούν τους Οικουμενιστές

«Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν»

  

   Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ (ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος) πρέπει νὰ γεμίζει χαρὰ καθένα, ποὺ ἔχει τὴν πληροφορία ὅτι ἀκολουθεῖ τὸν Ποιμένα τῶν ψυχῶν μας Κύριο, περίσκεψη καὶ θλίψη δέ, ἂν μέσα του, δὲν εἶναι ξεκάθαρη ἡ πληροφορία ὅτι ἀκολουθεῖ τὴν κατατεθειμένη στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες σωτήρια θεία διδασκαλία.

     Διότι –πάντα ἐν καιρῷ αἱρέσεως– ἡ φροντίδα καὶ ἡ ἀγωνία τοῦ πιστοῦ εἶναι: Οἱ Ποιμένες ποὺ ἀκολουθῶ, ἀκολουθοῦν τὸν Καλὸ Ποιμένα; Οἱ πράξεις τους καὶ ἡ φωνή τους, εἶναι ἡ φωνὴ τοῦ Καλοῦ Ποιμένος; Ἔχω φτάσει στὸ σημεῖο νὰ γνωρίζω Αὐτοῦ τὴν φωνή; Ἢ μήπως ἔχω ἐμπιστευθεῖ τὴν σωτηρία μου σὲ μισθωτοὺς ποιμένες; Διότι χαρακτηριστικὸ τῶν Χριστιανῶν εἶναι ὅτι γνωρίζουν τὴν φωνή Του. Οἱ δικοί Του πιστοί, τὰ δικά Του «πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ· Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν».

      Σὲ ἀντίθετη περίπτωση, ἂν ἀφήσουν τὸν ἑαυτό τους στὰ χέρια, τὴν καθοδήγηση τοῦ μισθωτοῦ ποιμένος, δηλαδὴ τοῦ «μὴ ποιμένος» («ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον, καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα, καὶ φεύγει, καὶ ἔρχεται ὁ λύκος, καὶ ἁρπάζει αὐτά»), τότε διακινδυνεύουν τὴν σωτηρία τους.

    Τὸ κρίσιμο ἐρώτημα, λοιπόν, εἶναι: Ὅσοι ποιμένες, βλέπουν τὸν «λύκον» Βαρθολομαῖο (καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ) «ἐρχόμενον» καὶ τὸν τιμοῦν, καὶ τὸν ραίνουν μὲ ροδοπέταλα, καὶ τοῦ δωρίζουν πορτραῖτα, συμπεριφέρονται ὡς καλοὶ ἢ ὡς μισθωτοὶ ποιμένες; Δὲν  κάνουν τὸ ἀντίθετο ἀπ' αὐτὸ ποὺ διδάσκει ὁ Κύριος στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο; Δὲν ἀφήνουν τὰ πρόβατα καὶ φεύγουν, δὲν δίνουν τὴν ἐντύπωση -κοινωνοῦντες μὲ τὸν "λύκο"- ὅτι δὲν εἶναι ἐπικίνδυνος καὶ κακός, ἀλλὰ ὅτι εἶναι ἀκίνδυνος καὶ καλός; Καὶ τὸ ἀποτέλεσμα: «Καὶ ἔρχεται ὁ λύκος, καὶ ἁρπάζει αὐτά»!

     Ὅσοι Ποιμένες δέχονται ὅτι στὴν Κολυμπάρια Σύνοδο ἀποφασίστηκαν κακόδοξα πράγματα, καὶ παρ’ ὅλα αὐτὰ ἀποδέχονται καὶ τιμοῦν τὸν «λύκον» πατριάρχη Βαρθολομαῖο, εἶναι καλοὶ ἢ μισθωτοὶ ποιμένες; Ἔχουν κάποια ὁμοιότητα μὲ τὸν ἅγιο Σπυρίδωνα ποὺ φίμωσε θαυματουργικῶς τὸν τότε «λύκο» Ἄρειο; Προστατεύουν τὰ πρόβατα, ἢ τὰ ἀφήνουν στὸ στόμα τοῦ «λύκου»;

    Διδάσκει ὁ Μ. Βασίλειος ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀκολουθοῦμε τὶς διδασκαλίες ἐκεῖνες ποὺ ἀντιτίθενται στὶς θεῖες Ἐντολές, ἀκόμα κι ἂν ἡ ἄρνησή μας νὰ τὶς ἐφαρμόσουμε, προκαλέσει τὸ θάνατό μας!Ὅποιος κι ἂν τὶς διδάσκει. Δὲν κάνουμε ὑπακοή, οὔτε στὸν "εὐσεβῆ" πνευματικό μας,  ἀλλ' οὔτε ἀκόμα καὶ σὲ ἄγγελο, ἢ καὶ σὲ κάποιο τῶν Ἀποστόλων, ἂν δὲν μᾶς προτρέπει νὰ ἐφαρμόζουμε τὸ θεῖο θέλημα. Πόσο μᾶλλον δὲν τὸν ἀκοῦμε, ἂν πρόκειταιγιὰ  Οἰκουμενιστὴ Ἐπίσκοπο ἢ τὸ ὑποτακτικὸ τοῦ Ἐπισκόπου (κι ὄχι τοῦ Χριστοῦ) παπὰ τῆς ἐνορίας μας:

    Γράφει: «…Ὅταν δέ τι ἐναντίον τῇ τοῦ Κυρίου ἐντολή, παραφθεῖρον ἢ μολῦνον αὐτὴν ἐπιταχθῶμεν παρά τινος, καιρὸς εἰπεῖν τότε· Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις· μνημονεύοντας τοῦ Κυρίου λέγοντος· Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν… Ἐξ ὧν παιδευόμεθα, ὅτι, κἂν πολὺ γνήσιός τις ᾖ, κἂν ὑπερβαλλόντως ἔνδοξος ὁ κωλύων τὸ ὑπὸ Κυρίου προστεταγμένον, ἢ προτρέπων ποιεῖν τὸ ὑπ’ αὐτοῦ κεκωλυμένον, φευκτὸς ἢ βδελυκτὸς ὀφείλει εἶναι ἑκάστῳ τῶν ἀγαπώντων τὸν Κύριον» (Μ. Βασιλείου, «Κεφάλαια Ὅρων κατ’ Ἐπιτομήν», Asceticon magnum sive Quaestiones (regulae brevius tractatae): Volume 31, page 1160, line 25).

    Καὶ ἀλλοῦ: «Καὶ τοῦ ἀποστόλου λέγοντος, ὅτι Εἴ τις ἑτεροδιδασκαλεῖ, καὶ μὴ προσέρχεται ὑγιαίνουσι λόγοις τοῖς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, και τη κατ’ εὐσέβειαν διδασκαλίᾳ, τετύφωται, μηδὲν ἐπιστάμενος… Ἀφίστασο ἀπὸ τῶν τοιούτων… Ὥστε εἰ μέν τί ἐστι κατ’ ἐντολὴν τοῦ Κυρίου λεγόμενον, ἢ πρὸς τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου κατευθυνόμενον, κἂν θανάτου ἀπειλὴν ἔχῃ, ὑπακούειν χρή· εἰ δέ τι παρ’ ἐντολήν ἐστιν, ἢ τὴν ἐντολὴν παραβλάπτει, κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ, ἤ τις τῶν ἀποστόλων ἐπιτάσσῃ, κἂν ζωῆς ἐπαγγελίαν ἔχῃ, κἂν θανάτου ἀπειλήν, οὐδαμῶς ἀνέχεσθαι χρή» (Μ. Βασιλείου, «Κεφάλαια Ὅρων κατ’ Ἐπιτομήν», Asceticon magnum sive Quaestiones (regulae brevius tractatae): Volume 31, page 1297, line 31).

Νέο πανθρησκειακό παραλήρημα: Αρμένιοι, Συροϊκαβίτες, Τούρκοι μουσουλμάνοι όλοι ευπρόσδεκτοι (43:00 και εξής)

-Μητροπολίτης Ελπιδοφόρος προς Πατριάρχη: Οι ημέρες είναι πονηρές

-Βαρθολομαίος:

"Αρμένιοι, Συροϊκαβίτες, Τούρκοι μουσουλμάνοι όλοι ευπρόσδεκτοι. Είμαστε όλοι τέκνα ενός Θεού" (ΒΙΝΤΕΟ)

Στη σκήτη του Αγίου Σπυρίδωνα Χάλκης λειτούργησε σήμερα ανήμερα της μνήμης του Αγίου ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

“Είμαστε σίγουροι πως ο Κύριος κατευθύνει το νου σας και εμπνέει τις αποφάσεις σας ιδίως τον τελευταίο καιρό όπου αι ημέραι είναι πονηραί” του απηύθυνε χαιρετισμό ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος.
Ο κ. Βαρθολομαίος μίλησε για το ταξίδι του στην Κορέα, αλλά και για τον εορτάζοντα Άγιο Σπυρίδωνα.

    “Γνωρίζω ότι εδώ προσέρχονται και Αρμένιοι και Συροϊκαβίτες και ενδεχομένως Τούρκοι μουσουλμάνοι. Είναι όλοι ευπρόσδεκτοι σε ένα τέτοιο τόπο όπου λατρεύεται ο ένας και μοναδικός Θεός, του οποίου τέκνα, και πλάσματα και δημιουργήματα είμαστε όλοι μας.  Χαιρόμαστε γι' αυτό το πνεύμα ανοικτοσύνης που διακρίνει το Πατριαρχείο και είμαι βέβαιος ότι ο άγιος Προύσης αυτό το πνεύμα μεταφέρει και διαδίδει εις τους φοιτητάς του. Κι εγώ προσωπικώς, όπου σταθώ κι όπου βρεθώ, αυτό το μήνυμα το οικουμενικό, το παγκόσμιο, το πνεύμα καταλλαγής, αδελφωσύνης προσπαθώ να μεταφέρω” επεσήμανε.

Από τη συναυλία του Σταμάτη Σπανουδάκη στην Κέρκυρα για την επέτειο του θαύματος του Αγίου Σπυρίδωνος το 1716

Χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας: τα «επιχειρήματα» των υποκινητών και η επόμενη μέρα

του Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Βυζαντινής Ιστορίας

    Εντείνεται εσχάτως η συζήτηση για τον χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, καθώς η σημερινή κυβέρνηση μετά από τόσα «προοδευτικά» νομοθετήματα φέρεται αποφασισμένη να κλείσει και αυτό το ζήτημα, υπό το κράτος των δεδομένων ιδεοληψιών της και βάσει κάποιων «επιχειρημάτων» εντελώς προσχηματικών.

     Δεν χρειάζεται ασφαλώς ιδιαίτερη προσπάθεια για να καταδειχθεί πόσο έωλα είναι αυτά τα «επιχειρήματα». Κατ’ αρχάς με το κατά κόρον εσχάτως προβαλλόμενο ότι η επίσημη σχέση Κράτους και Εκκλησίας θίγει συνειδησιακά αλλόθρησκες μειοψηφίες της χώρας μας, δεν αξίζει ίσως καν να ασχοληθούμε. Ο σεβασμός και η προστασία των άλλων θρησκειών αποτελεί

Ελληνορθόδοξη παράδοση, οικογένεια, πατριωτισμός και φιλοπατρία εκτός διδακτέας ύλης!

Ελληνορθόδοξη παράδοση, οικογένεια, πατριωτισμός και φιλοπατρία εκτός διδακτέας ύλης !

Θεοφάνης Μαλκίδης 

Πριν λίγες ημέρες είχαμε αποκαλύψει ότι βγήκε εκτός διδακτέας ύλης από το βιβλίο της Ιστορίας της Γ΄Λυκείου ο Μακεδονικός αγώνας. 

Τώρα με αυτό το έγγραφο αποκαλύπτουμε ότι από το βιβλίο της Πολιτικής Παιδείας της Α΄Λυκείου βγήκε το κεφάλαιο που αναφέρεται σε θεμελιώδεις αξίες της Ελληνικής Ιστορίας, Κοινωνίας και Αντιστασιακής παράδοσης, της Θρησκείας και της προσφοράς του Ελληνικού Πολιτισμού στην Ανθρωπότητα:

Ελληνορθόδοξη παράδοση, οικογένεια, πατριωτισμός και φιλοπατρία εκτός διδακτέας ύλης !

Όταν ο "ευσεβής" καλεί και τιμά τον "ευσεβέστατο"!

Λαμπρός Πανηγυρικός Εσπερινός για τον Πολιούχο του Πειραιά (ΦΩΤΟ)

Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr

---

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκε σήμερα, Τρίτη 11 Δεκεμβρίου ο Εσπερινός του Αγίου Σπυρίδωνος Πολιούχου του Πειραιά στον ομώνυμο περικαλλή και ανακαινισμένο Ιερό Ναό.
Στον πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, συμπροσευχομένου του οικείου Ποιμενάρχη, Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ.
Ο περικαλής Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος ήταν κατάμεστος από

Σκέψεις ενόψει της «ενωτικής συνόδου» σχισματικών

        Του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα (Αλφέγιεφ)

---

«Τίς γὰρ ἐξ ὑμῶν, θέλων πύργον οἰκοδομῆσαι, οὐχὶ πρῶτον καθίσας ψηφίζει τὴν δαπάνην, εἰ ἔχει τὰ πρὸς ἀπαρτισμόν; ἵνα μήποτε, θέντος αὐτοῦ θεμέλιον καὶ μὴ ἰσχύσαντος ἐκτελέσαι, πάντες οἱ θεωροῦντες ἄρξωνται αὐτῷ ἐμπαίζειν, λέγοντες ὅτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος ἤρξατο οἰκοδομεῖν καὶ οὐκ ἴσχυσεν ἐκτελέσαι; ἢ τίς βασιλεύς, πορευόμενος συμβαλεῖν ἑτέρῳ βασιλεῖ εἰς πόλεμον, οὐχὶ πρῶτον καθίσας βουλεύεται εἰ δυνατός ἐστιν ἐν δέκα χιλιάσιν ἀπαντῆσαι τῷ μετὰ εἴκοσι χιλιάδων ἐρχομένῳ ἐπ᾿ αὐτόν; Εἰ δὲ μήγε, ἔτι πόρρω αὐτοῦ ὄντος πρεσβείαν ἀποστείλας ἐρωτᾷ τὰ πρὸς εἰρήνην» (Λουκ. 14.28–32).

    Φαίνεται, πως ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, αφού σχεδίασε τον πύργο της «ενωτικής συνόδου», δεν υπολόγισε τους κινδύνους, οι οποίοι συνδέονται με αυτή την τυχοθηρία.
Με το ποντάρισμα σε σχισματικούς, τους οποίους αναγνώρισε και με τους οποίους ταυτίσθηκε, έκανε εκατομμύρια πιστούς της κανονικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας να αποστρέφονται τόσο αυτόν, όσο και το σχέδιό του.

Η ιστορία του λειψάνου του Αγίου Σπυρίδωνα

   Ο Άγιος Σπυρίδων μετά από πολυετή ευάρεστη διακονία, αφού, ως άλλος Ιώβ, έζησε «ἄμεμπτος, δίκαιος, ἀληθινὸς, θεοσεβής, ἀπεχόμενος ἀπὸ παντὸς πονηροῦ πράγματος» (2). Και αφού από της ζωής αυτής, έδωκε τα δείγματα της αγιότητας δια της θαυματουργίας, παρέδωσε την αγία ψυχή του εις τον Κύριο, πει το έτος 348, στην Κύπρο (3) 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ 

Μετά τον θάνατο του ιερού Σπυρίδωνα, το σεπτό λείψανο του διατηρήθηκε ακέραιο, μέχρι δε σήμερα διατηρείται, δια της χάριτος του Παντοδύναμου Θεού και αποτελεί αστείρευτη πηγή θαυμάτων δια των οποίων δοξάζεται ο άγιος Θεός, τιμάται δε ο Σπυρίδων.
Το ιερό λείψανο του Αγίου έμεινε εις την Κύπρο τριακόσια έτη μετά τον θάνατο του. Κατά τον Ζ΄ αιώνα το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα ήταν κατατεθειμένο εις τον ίδιο Ναό, στην Τριμυθούντα της Κύπρου. Την πληροφορία μας δίδει ο βιογράφος του επίσκοπος

Για όλα να λέτε: «Δόξα σοι, Κύριε!»

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Τα βάσανα σας είναι πολλά.
Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ’ όλες τις μεριές. Αλλά μην απελπίζεστε.

Δοκιμασίες είναι, που σας βρίσκουν με παραχώρηση του φιλάνθρωπου Θεού, για να καθαριστείτε από τα πάθη και τις αδυναμίες σας.

Παραδώστε, λοιπόν, τον εαυτό σας στα χέρια Του με εμπιστοσύνη, ευψυχία, χαρά και ευγνωμοσύνη.

Μη θυμώνετε, μη δυσφορείτε, μην τα βάζετε με κανέναν άνθρωπο.