ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ και ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ: Ένα άρθρο από το περιοδικό «ΣΤΑΥΡΟΣ»! Γιατι η αλήθεια δεν κρύβεται!

Πηγή: Περιοδικὸ «Σταυρός»

Παράλληλες ἐποχές:

Οἰκονομία καὶ ὑπομονὴ εὔλογου χρόνου. Ὕστερα Διαχωρισμὸς καὶ Ἀποτείχιση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς!

Γιά τον άγιο Μελέτιο, επίσκοπο Αντιοχείας, μιλήσαμε άλλοτε.

Είδαμε τον τρόπο, μέ τόν όποιο κατήλθε από του θρόνου. Εξωρίσθηκε από τον αρειανό αυτοκράτορα Κωνστάντιο, διότι δεν συμφώνησε προς τις αιρετικές δοξασίες του. Στο παρόν θα ιδούμε τις συνέπειες της εξορίας και του διωγμού του Μελετίου.

Ο λαός της Αντιοχείας δεν έμεινε απαθής θεατής της περιπέτειας του ποιμένα του. Δεν είχε την εσφαλμένη ιδέα, την οποία έχουν πολλοί από τους σημερινούς χριστιανούς, ότι δεν πρέπει να ενδιαφέρωνται για το τι κάνει ο επίσκοπος. Όταν είδε στον θρόνο του Μελετίου να έρχεται ο Ευζώνιος, επίσκοπος αιρετικός, ο λαός επαναστάτησε.

Επί 30 έτη οι Ορθόδοξοι της Αντιοχείας υπέμεναν και ανέχονταν, για χάρη της ενότητας της Εκκλησίας, μία κατάσταση δυσάρεστη. Θα έπρεπε να είχαν επαναστατήσει προ πολλού, από την στιγμή εκείνη, που οι αιρετικοί συκοφάντησαν αισχρώς και εξώντωσαν τον άγιο Ευστάθιο (330 μ.Χ.). Και όμως! Ανέχθηκαν. Όπως λέγει ο Θεοδώρητος: «τριάκοντα έτη μετά τας κατ’ Ευσταθίου του πανευφήμου γεγενημένας επιβουλάς, διετέλεσαν της αρειανικής ανεχόμενοι βδελυρίας». Έμειναν βεβαίως πιστοί στήν μνήμη του επισκόπου τους Ευσταθίου και απετέλεσαν την μερίδα των Ευσταθιανών, αλλά δεν έφθασαν μέχρι σχίσματος. Είχαν την ελπίδα, ότι τα πράγματα συντόμως θα μετεβάλλονταν. Και η ελπίδα φάνηκε ότι δικαιωνόταν, με την άνοδο στον θρόνο του αγίου Μελετίου. Αλλ' η μετά απ' ολίγο εξορία του έδειξε το αντίθετο, και έπεισε πλέον τους Ορθοδόξους, ότι έφθασε η ώρα του χωρισμού από την Εκκλησία, την οποία κυβερνούσαν οι αιρετικοί.

Δεν ήταν δυνατό ν' ανεχθούν περισσότερο την κατάσταση. Έβλεπαν «την ασέβειαν παρ' αυτοίς (τοις αιρετικοίς) αυξανομένην». Έβλεπαν αγίους ανθρώπους, πιστούς στα αποστολικά δόγματα, να διώκωνται, και αντιθέτως ανθρώπους φαύλους και αναξίους ν' ανέρχωνται σε ύψιστα εκκκλησιαστικά αξιώματα. Έβλεπαν ένα Μελέτιο, πρόμαχο της Ορθοδοξίας, να απελαύνεται, και αντιθέτως ένα Ευζώιο, άνθρωπο άσημο, «προστάτην της αιρέσεως», ν’ ανέρχεται στον θρόνο. Και επαναστάτησαν. Επαναστάτησαν όχι γιά τα ατομικά τους συμφέροντα, αλλά για τα ύψιστα συμφέροντα της Πίστεως. Επαναστάτησαν, αποσχίσθηκαν, και εδημιούργησαν ιδική τους Εκκλησία (σ.σ. Στὴν πραγματικότητα παρέμειναν στὴν Αλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, ἀπὸ τὴν ὁποία οἱ αἱρετικοὶ εἶχαν ἐξέλθει). Όπως λέγει ο Θεοδώρητος: «το υγιαίνον πλήθος του την νόσον εισδεδεγμένου αποκριθέν, εις την Αποστολικήν Εκκλησίαν την εν τη καλουμένη παλαιᾳ διακειμένην ηθροίζοντο».

* * *

Στην ενέργεια αυτή οι Ορθόδοξοι της Αντιοχείας αναγκάσθηκαν να προβούν, αφού συμβουλεύθηκαν την Αγία Γραφή. Βρήκαν περιπτώσεις χωρισμού και σχίσματος. Και στην Παλαιά Διαθήκη βρήκαν την περίπτωση του Λώτ. Ο Λώτ, όπως είνε γνωστό, διέμενε στα Σόδομα, ανάμεσα

Περιοδικό "Ο Σταυρός": Παύσετε το μνημόσυνο του Πατριάρχου!

Παύσετε τό μνημόσυνο του Πατριάρχου!

Πηγή: http://niksothropoulos.wordpress.com/2014/07/11/a-610/

Σέ κρίσι συνειδήσεως ευρίσκονται οι Αγιοταφίτες Πατέρες γιά τήν υποδοχή του πάπα καί τή συμπροσευχή, στήν οποία τους παρέσυρε ο Βαρθολομαίος. Μέ ηφαίστεια έτοιμα νά εκραγούν ομοιάζουν καί οι ψυχές πολλών Αγιορειτών, βλέποντας τήν άλλοτε Ακρόπολι της Ορθοδοξίας νά σιωπά  ενόχως καί προκλητικώς εμπρός στίς φοβερές προδοσίες Πίστεως, πού συμβαίνουν στίς ημέρες μας.

 Σέ σύγχυσι καί προβλη- ματισμό έχουν περιέλθει καί πολλοί προσήλυτοι στήν Ορθοδοξία, αναρωτώμενοι, ποιός ο λόγος, πού προσήλθαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, εάν ο Ρωμαιοκαθολικισμός, τον οποίον εγκατέλειψαν είναι αδελφή της Εκκλησία μέ Αποστολική διαδοχή, θεία χάρι καί έγκυρα Μυστήρια; Σέ απόγνωσι ευρίσκονται καί οι Απόδημοι Έλληνες αδελφοί μας καί ανήσυχούν καί μας τηλεφωνούν καί μας ερωτούν τί νά κάνουν γιά νά σωθούν από τήν παναίρεσι του Οικουμενισμού, που προωθούν στό χώρο τους ανάξιοι και προδότες οικουμενισταί αρχιερείς.

Αναστατωμένοι είναι καί πολλοί καλοί αρχιερείς καί ιερείς από τις έντονες διαμαρτυρίες των πιστών, οι οποίοι, όπως μαρτυρεί ο καλός καί άξιος μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας σέ εγκύκλιο κήρυγμά του, τούς σταματούν στούς δρόμους καί τους ελέγχουν με παρρησία, αλλά καί αγανάκτησι, γιά τήν απαράδεκτη σιωπή, ανοχή καί αδράνεια της Ιεραρχίας.

Κατά τήν ταπεινή μας γνώμη, εδώ που φθάσαμε, μία είναι η ενδεδειγμένη λύσι. Η άμεση παύσι του μνημοσύνου του Πατριάρχου Βαρθολομαίου καί των άλλων οικουμενιστών αρχιερέων. Καί τήν αρχή πρέπει να κάνουν οι καλοί καί άξιοι  επίσκοποι, όσον ολίγοι καί αν είναι. Εάν δέν τό κάνουν, θά παύσουν νά είναι καλοί και άξιοι καί θα δώσουν λόγο στό Θεό γιά τή δειλία τους, αλλά καί τόν σκανδαλισμό τόσων ψυχών από τήν παθητική στάσι τους, πού ενθαρρύνει καί αποθρασύνει τούς οικουμενιστάς.

 Από το  νέο τεύχος Ιουνίου 2014 του μηνιαίου ορθόδοξου αγωνιστικού περιοδικού Ο ΣΤΑΥΡΟΣ.