Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012


H   Κ Α Κ Ο Δ Ο Ξ Η   Δ Ο Γ Μ Α Τ Ι Κ Η

ΤΟΥ ΜΗΤΡ. ΠΕΡΓΑΜΟΥ κ. ΙΩ. ΖΗΖΙΟΥΛΑ


Πώς ξέφυγε τόσα χρόνια η ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ του Ζηζιούλα από την κριτική και τον έλεγχο λογίων Μητροπολιτών, αντι-οικουμενιστών ηγετών (που αφόβως συλλειτουργούν μαζί του), ορθόδοξων Αδελφοτήτων, από την ίδια Ι. Σύνοδο, από ακαδημαϊκούς θεολόγους;

Πώς κοίμησε τους πάντες και αφέθηκε να διδάσκεται στους φοιτητές μας, θαυμαζόμενη μάλιστα ως το πεντόσταγμα της ορθόδοξης θεολογίας του 20ου αιώνος;
Πώς αυτόν τον παναιρετικό διδάσκαλο υποδέχονται σήμερα στην Κοζάνη και συμπροσεύχονται μαζί του πλέον των τριάντα (30) μητροπολιτών;

Διαβάζοντας κανείς στον Ο.Ο.Δ.Ε. τα κείμενά του Ζηζιούλα και την παρακάτω κριτική, τρομάζει με την αλλοίωση του ορθοδόξου φρονήματος. Είναι τόσο μεγάλη η αλλοίωση, που στο παρακάτω κείμενο που αλιεύσαμε από το ιστολόγιο του "Αμέθυστου" με δυσκολία γίνεται κατανοητή η αιρετική διάσταση της κακοδοξίας Ζηζιούλα.

Καλές είναι οι λόγιες μελέτες του μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεου, καλά τα κηρύγματα και οι ομιλίες των π. Γεώργιου Μεταλληνού και π. Θεόδωρου Ζήση, αλλά θα προσφέρουν υπηρεσία στην Εκκλησία, αν αναλάβουν την αναίρεση της κακοδοξίας Ζηζιούλα. Δύσκολο το εγχείρημα και χλωμή η ελπίδα μας αυτή, αν αναλογισθεί κανείς ότι ο Ναυπάκτου συμπρόσευχεται μετά του κ. Ζηζιούλα και τον ηγέτη του Οικουμενισμού κ. Βαρθολομαίο στην Κοζάνη.

Αλλά ας ελπίζουμε. 



 H ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ (4)

Πηγή: amethystos

Και ερχόμαστε στο κρίσιμο σημείο της Δογματικής. Στο περί του Αγίου Πνεύματος, του Ζηζιούλα. Στην αποκορύφωση της καταστρεπτικής του μανίας, στην φανέρωση της δαιμονικής φρενοβλάβειας για όσους έχουν ακόμη αμφιβολίες!
Γιατί φτάνει να πεί αυτόν τον ασεβέστατο λόγο; Το Άγιο Πνεύμα κάνει τον Χριστό! Χριστό!; Διότι αφαιρώντας την ουσία από τον Θεό, και επομένως και από την Αγία Τριάδα, οι υποστάσεις μένουν γυμνές από περιεχόμενο. Και γεμίζει κακήν κακώς αυτό το κενό με το Άγιο Πνεύμα. Μοναδικό περιεχόμενο των ‘προσώπων’ της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα! Ο Χριστός γίνεται ο πρώτος Άγιος! ‘`Ενας Θεωμένος. Όποιος γνωρίζει τήν λατινική ‘θεολογία’ γνωρίζει επίσης πώς τό Άγιο Πνεύμα γιά πρώτη φορά μέσω τών σχέσεων τού Αυγουστίνου καταλήγει τό μοναδικό περιεχόμενο τών υποστάσεων, μόνο πού ονομάζεται αγάπη, διότι τό Άγιο Πνεύμα είναι η αγάπη τού Πατρός πρός τόν Υιό καί τού Υιού πρός τόν Πατέρα, δηλ δέν υπάρχει σάν υπόσταση. Ο Ζηζιούλας όπως βλέπουμε εξαφανίζει καί τόν Υιό.
Ο μεγάλος αυτός κωμικός, κυριαρχεί ακόμη στα ανύπαρκτα μυαλά των Ελλήνων, και με την ευλογία του Γιανναρά, μην το ξεχνάμε! Στο βιβλίο του «Ανατολή και Δύση» γράφει πως ο Ζηζιούλας είναι ο μεγαλύτερος Ορθόδοξος Θεολόγος μετά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά! Ο ΚΕΝΟΛΟΓΟΣ!
«Το πνεύμα είναι Αυτό το οποίο συμπαρίσταται στις μεγάλες αποφάσεις που παίρνει ο Χριστός, προκειμένου να ασκήσεις την Ελευθερία Του (ο μεγάλος διαστρεβλωτής του Αγίου Μαξίμου, δεν έμαθε ακόμη πως  η Θεότης του Κυρίου δεν διαθέτει Γνωμικό Θέλημα. Δεν το έμαθε ο κωμικός). Το πνεύμα λοιπόν, επειδή είναι το πνεύμα της ελευθερίας (είναι λογικό λοιπόν), όπου πνέει αίρονται οι δεσμεύσεις, οι αναγκαιότητες της Φύσεως και ελευθερώνεται το όν (ξέχασε ότι μιλάει για τον Κύριο, ...και τον αποκαλεί Όν) από τις αναγκαιότητες αυτές. Αλλά ελευθερώνεται και ώς πρόσωπο (δεν ήταν λοιπόν ούτε πρόσωπο, γίνεται και απογίνεται κάθε φορά που πνέει το Πνεύμα και τον Ελευθερώνει) για να ελευθερωθεί από τις αναγκαιότητες ελεύθερα, δηλ. με την δική του συγκατάθεση και όχι διότι του Επεβλήθη.»!...
Η εποχή του Αγίου Πνεύματος λοιπόν, του απελευθερωτού, σφραγίζεται στην Καλλιφόρνια με το κίνημα τών Hippies, το οποίο εξαπλώνεται στον πολιτισμό και απελευθερώνεται από τα όρια της φύσεως πλέον μαζικά, γεννώντας, το τρίτο πρόγραμμα, το τρίτο φύλλο, την τρίτη δημοκρατία, την τρίτη γενιά νέων. Το Άγιο Πνεύμα είναι η Εγελιανή σύνθεση των αντιθέτων.
«Το Πνεύμα συνοδεύει τον Χριστό στην Έρημο, προκειμένου να πειρασθεί από τον σατανά (φοβόταν...). Ο Χριστός ως Χριστός και η λέξη το λέει (τι Χαρά), είναι κεχρισμένος από το Πνεύμα, δηλ. έχει το Πνεύμα μαζί Του πάντοτε (για κάθε ενδεχόμενο, μήπως χρειαστεί να πάρει καμμιά απόφαση και δεν ξέρει τι να κάνει)».
«Ο Θεός ήγειρε τον Χριστό διά του Πνεύματος». Βεβαίως δεν είμαστε σίγουροι αν το λέει η Γραφή, η ο Απόστολος Παύλος, ότι ο Χριστός ηγέρθη διά, του Πνεύματος. Πάντως επιμένει στην θέση του: η Χριστολογία δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς αναφορά στον ρόλο του Πνεύματος! Αυτό είναι αδελφοί μου. Είδομεν το Φώς το αληθινόν. Τον παρεξηγήσαμε τον άνθρωπο. Δεν μιλούσε για τον Χριστό, αλλά για την Χριστολογία. Μια Ιδιαίτερη πνευματική ασθένεια που πλήττει τους εκλεκτούς νέους που σπουδάζουν σε Γερμανικά Πανεπιστήμια.
«Το Πνεύμα όχι μόνον ενοικεί στον Χριστό και τον κάνει Χριστό, αλλά περνώντας από αυτά τα κρίσιμα σημεία της πορείας της Χριστολογίας, που είναι οι μεγάλες αποφάσεις, καθιστά την Χριστολογία ένα γεγονός ελευθερίας, στο οποίο μετέχει ο άνθρωπος ελεύθερα (όχι βαπτιζόμενος), διότι ο Χριστός ως άνθρωπος (όχι ως Θεάνθρωπος) παίρνει αυτές τις αποφάσεις. Το πνεύμα το οποίο απελευθερώνει από τους πειρασμούς του κτιστού, που είναι η φθορά και ο θάνατος, περνάει πλέον στην ανθρώπινη φύση δια του Χριστού(Φιλιόκβε).                                                                             
 Το πρόσωπο του Χριστού καθίσταται πλέον ένα σώμα (ταυτίζεται τελικώς το σώμα με το πρόσωπο;) Επάνω στο οποίο η όλη ανθρωπότης (πολυπολιτισμικά ίσως; Δεν ξέρουμε τι να εννοήσουμε με την έκφραση: ένα σώμα πάνω στο όποιο ολόκληρη η ανθρωπότης γίνεται μέτοχος Χαράς. Δεν ξέρουμε), γίνεται μέτοχος του Αγίου Πνεύματος. ΚΑΙ ΕΤΣΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΟΘεραπεύει την ανθρωπότητα και από τον θάνατο και από την ατομικότητα! Δύο σε ένα, για να συμφέρει!
«Έτσι η Χριστολογία δεν είναι απλώς το πρόσωπο του Χριστού, που παίρνει το Άγιο Πνεύμα, αλλά επίσης το πρόσωπο του Χριστού που δίνει το Άγιο Πνεύμα, (επιτέλους η κοινωνία, τό πάρε-δώσε, μάς έλλειπε τόση ώρα η έννοια, ο Χριστός κοινωνικοποιείται!) κάτι που οδηγεί τελικά στην σημασία της Εκκλησιολογίας (και του Επισκόπου που σαν εικόνα δίνει πλέον το Άγιο Πνεύμα).»
Η Θεολογία μια Ιδεολογία που θα προσπαθήσει τώρα, μετά την αποτυχία των υπολοίπων Ιδεολογικών, να σώσει τον κόσμο. Για την Ειρήνη, και την Ευτυχία. Έστω με μια μικρή Ιεραρχία. Δεν πειράζει!
Αμέθυστος

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Υπάρχουν –πέρα από τις θεσμικές– κι άλλες απόψεις για τον Πατριάρχη




Φιέστα στην Κοζάνη με σπατάλη 110.000 ευρώ
για την υποδοχή ενός αμφιλεγόμενου Πατριάρχη

Και καλά ο λαός αγνοεί, οι 32 Επίσκοποι, όμως, που γνωρίζουν
πώς θα τον υποδεχθούν μαζί με τον «μεγάλο αιρετικό» κ. Ιω. Ζηζιούλα;



Οι δημοσιογράφοι της Κοζάνης ανέδειξαν το θέμα της σκανδαλώδους δαπάνης (έως 110.000 ευρώ!) για την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη σε Κοζάνη–Καστοριά. Η είδηση αυτή προκάλεσε (σύμφωνα με το kozan.gr) έντονες αντιδράσεις από τους πιστούς και από τον πολιτικό κόσμο της περιοχής για τις δαπάνες της Περιφέρειας για την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Επίσης, μεγάλο σκάνδαλο αποτελεί και η πληροφορία, ότι κατακρατούνται και 50 ευρώ από τον μισθό των πτωχών ιερέων της περιοχής, για να καλυφθούν τα έξοδα υποδοχή και δώρων προς τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο!
Πέρα, όμως, από το πολιτικό και ηθικό θέμα που δημιουργείται λόγω αυτής της σπατάλης σε καιρό λιτότητας, υπάρχουν και δύο άλλα θέματα: Το ένα είναι εκκλησιαστικό-διοικητικό και το άλλο θεολογικό.
α) Ποια σκοπιμότητα, αλήθεια, κρύβουν οι συχνότατες επισκέψεις του Πατριάρχη στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια; Γιατί, πάνω από μία δεκαετία (επί Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ) ήταν ανεπιθύμητος και στη συνέχεια την τελευταία πενταετία επισκέπτεται την Ελλάδα δυο και τρεις φορές το χρόνο; Η απάντηση είναι πως θέλει να επεκτείνει την εξουσία του και στην Ελλάδα, να πάρει στα χέρια του την Διοίκηση της ελλαδικής Εκκλησίας, γι’ αυτό έφτασε στο σημείο να ...«αφορίσει» ακόμα και τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, που πρόβαλε αντίσταση σ’ αυτή του την επιδίωξη, δείχνοντας μια αδίστακτη επιμονή στην πραγματοποίηση των σχεδίων του.
Έτσι, οι Επίσκοποι –για τους οποίους τότε ο Πατριάρχης ήταν ανεπιθύμητος– αντί να καυτηριάσουν τις  αιρετικές ιδέες του, τώρα μάλιστα που πρόσθεσε κι άλλες, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο «εξαναγκάστηκαν να υποκύψουν, παρόλο που τους είναι γνωστές οι αντορθόδοξες θέσεις του (όπως σημειώνουμε στη συνέχεια). Και χωρίς καμία δικαιολογία αυτής της ασυνέπειας στη στάση τους, τριάντα (30) περίπου χρυσοστόλιστοι μιτροφόροι ραβδούχοι Επίσκοποι (φοβερό σκάνδαλο μπροστά στα μάτια του οικονομικά εξαθλιωμένου λαού) θα αποτελέσουν μέρος της φιέστας υποδοχής του υψηλότατου επισκέπτη!!!
β) Στο θεολογικό τομέα τώρα. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, που υποτίθεται ότι εκφράζει την αλήθεια του Χριστού, άλλα διακηρύττει και άλλα πράττει, χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να δικαιολογήσει την παραβατική εκκλησιαστική συμπεριφορά του. (Ελπίζουμε πως δεν ακούτε πρώτη φορά, πως πολλοί εκκλησιαστικοί ηγέτες, είναι αυτοί που ...πρώτοι παραβιάζουν το Ευαγγέλιο!). Έτσι, το 2010 στην Καλαμάτα είπε πως «όσο σπουδαιότερες και υπεύθυνες θέσεις κατέχομεν, τόσον προσεκτικώτερον και με άκραν συνέπειαν και ευλάβειαν οφείλομεν να τηρούμεν τους Νόμους, “νομοφυλακείν οφείλομεν”»! (2/2/2010 romfea.gr).
Αυτός λοιπόν, που παρουσιάζεται ως φύλακας των εκκλησιαστικών Νόμων, είναι ο σημαντικότερος παραβάτης τους. Δεν θα κουράσουμε εδώ με λεπτομέρειες θεολογικές, αλλά θα μείνουμε σε λίγες χειροπιαστές και κατανοητές από όλους εκτροπές του από την Πίστη που εκπροσωπεί:
1. Ο εκπρόσωπος του Χριστού κ. Βαρθολομαίος, είναι υπέρμαχος –με λόγους και πράξεις– της νεοταξικής πανθρησκείας! Γι’ αυτό και δεν δίστασε επανειλημμένως να παρευρεθεί σε αιρετικές, εβραϊκές και μουσουλμανικές τελετές, και να δωρίσει «Κοράνιο» στα γραφεία της Coca-Cola της Ν. Υόρκης, ονομάζοντας μάλιστα «Άγιο» το Κοράνιο, που υβρίζει πρόστυχα τον Ιησού Χριστό και την Παναγία! Στο Ιράν (Μάρτιος 2002) ο Πατριάρχης δήλωσε, ότι το Κοράνιο είναι «ίσο με την Αγία Γραφή και ιερό, όπως αυτή»! Στις 10/8/2004 ισχυρίστηκε πως «το θείο θέλημα συναντάται σε κάθε θρησκεία»!
Είναι, επίσης, υπέρ της διεθνιστικής οικουμενιστικής ιδεολογίας και χαιρέτησε και υπεστήριξε την θέση της Ν. Τάξης και του ΔΝΤ περί υπαγωγής των ελεύθερων κρατών σε μια παγκόσμια διακυβέρνηση! Και παλαιότερα είχε δηλώσει βαρύγδουπα: «Το Πατριαρχείο μας και η Αμερική υπηρετούμε τα ίδια ιδανικά δικαιοσύνης, ελευθερίας, όλες τις μεγάλες ηθικές και πνευματικές αξίες που ισχύουν διαχρονικώς, παγκοσμίως…»! (14/5/2008).
Κάθε δημοκρατικός και ελεύθερος πολίτης, μπορεί να έχει παρόμοιες ή και πιο προχωρημένες ιδέες περί θρησκείας και αθεΐας. Είναι έντιμο, όμως, ο Πατριάρχης που ως επίσκοπος βρίσκεται «εις τόπον και τύπον Χριστού», να συντελεί στην κατεδάφιση του Ευαγγελίου και να διακηρύττει τα ακριβώς αντίθετα από όσα δίδαξε ο Χριστός;
Αν έχουμε τέτοιο φύλακα της Πίστεώς μας, τι να τους κάνουμε τους εχθρούς και όσους υπονομεύουν την Παράδοσή μας;
2. Ο θεωρούμενος ως ορθόδοξος Πατριάρχης, λοιπόν, έχει διατυπώσει αυτές και άλλες αντι-εκκλησιαστικές θέσεις, και έχει κατηγορηθεί  με συγκεκριμένα στοιχεία ως αιρετικός, όσο κι αν ξενίζει αυτό τους πολλούς, που αγνοούν την πραγματικότητα, επειδή τα ΜΜΕ παρουσιάζουν ένα εξωραϊσμένο, εκκοσμικευμένο και, ως εκ τούτου, αποδεκτό στον πολύ κόσμο προφίλ του. Κι ο Πατριάρχης, μια τέτοια φοβερή κατηγορία, όχι μόνο δεν προσπάθησε χρόνια τώρα να την αποκρούσει (όπως ενστικτωδώς θα έκανε π.χ. ένας συνειδητός γιατρός, αν τον αποκαλούσαν «αλμπάνη»), αλλά τις επαναλαμβάνει, τις επαυξάνει και, εκμεταλλευόμενος την εξουσία που διαθέτει, ζήτησε πριν από μερικούς μήνες την τιμωρία από την Εκκλησία της Ελλάδος, εκείνων που αποκαλύπτουν τις αιρέσεις του!!!
Τέτοιο αμοραλισμό δεν συναντά κανείς ούτε στους πολιτικούς οι οποίοι (όταν ψεύδονται) αισθάνονται τουλάχιστον την ανάγκη να δικαιολογήσουν όπως-όπως τις ασυνέπειές τους. Συγκεκριμένα στα θεολογικά θέματα:
α) Ο αμετροεπής πατριάρχης Βαρθολομαίος είχε δηλώσει τη δεκαετία του 1990 ότι το Filioque, που πρόσθεσε ο Πάπας αυθαίρετα στο Σύμβολο της Πίστεως, αποτελεί αίρεση. Δεν πέρασαν, όμως, παρά 13 χρόνια, και ο κ. Βαρθολομαίος, που άλλα λέγει κι άλλα πράττει, σε εκδήλωση παπικών στην Κων/πολη (Ιούνιος 2003) δήλωσε ότι ο Πάπας (ο διδάσκων την αίρεση του Filioque και δεκάδες άλλες αιρέσεις), είναι «όντως απεσταλμένος του Θεού»!!! Να λοιπόν, που ο ίδιος ο Θεός (κατά τον Πατριάρχη) αποστέλλει και τοποθετεί ως εκπρόσωπό του, ένα αιρετικό Πάπα!
β) Στο τελευταίο συνέδριο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), το 2006 στο Porto Alegre, οι «ορθόδοξοι» σύνεδροι συμφώνησαν με τους  Προτεστάντες, ότι δεν υπάρχει μόνο «Μία», αλλά εκατοντάδες Εκκλησίες, μία εκ των οποίων είναι και η Ορθόδοξη Εκκλησία!!! Και το παιδί του δημοτικού, βέβαια, γνωρίζει ότι όσοι πιστεύουν ομολογούν δια του «Συμβόλου της Πίστεως» πίστη μόνο «εις Μίαν Ἐκκλησίαν». Ο «ορθόδοξος» πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, όμως, συνεχάρη ενθέρμως το Π.Σ.Ε. που με την απόφασή του στο Porto Alegre ακύρωσε το Σύμβολο της Πίστεως, που ομιλεί περί «Μίας» Εκκλησίας! Δεν του μένει πλέον παρά, ή να καταργήσει το «Πιστεύω», ή να πάψει να είναι εκπρόσωπος όσων πιστεύουν ότι ανήκουν στη «Μία» Εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός.
Τέλος, ο κοπτόμενος υπέρ του γένους των Ελλήνων κ. Βαρθολομαίος, στον ενθρονιστήριο λόγο του το 1991 είπε και το εξής ανθελληνικό και προσβλητικό για την Ελλάδα, η κυβέρνηση της οποίας χρηματοδοτεί το πατριαρχείο του οποίου προΐσταται: «Δυστυχώς οι 2 λαοί (Τούρκοι και Έλληνες) διέκοψαν την υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων. Ξεσηκώθηκαν το 1821 κάτι ξεβράκωτοι και δημιούργησαν τις γνωστές προστριβές» (Αθηναϊκές εφημ. 27 και 30 Οκτωβρίου 1991, ιστολ. μητροπ. Καλαβρύτων mkka.blogspot.gr, 31/1/2010), http://filostratos.pblogs.gr/2009/03/bartholomaios-pros-toyrkoys-xeshkwthhkan-to-1821-kati-xebrakwtoi.html).
Εκείνοι, λοιπόν, που επαναστάτησαν το 1821, κατά τον Πατριάρχη, δεν ήσαν αγωνιστές και ήρωες, αλλά κάποιοι αχάριστοι προς τους αφέντες Τούρκους, αλιτήριοι και ξεβράκωτοι  ραγιάδες!
Μετά από όλα αυτά, θεωρούμε προσβλητική για την Πίστη και την Πατρίδα μας, αυτή την επίσκεψη του κ. Βαρθολομαίου στην Κοζάνη και Καστοριά. Θεωρούμε προδοτική την πρόσκλησή του από τον τοπικό Μητροπολίτη και προκλητική την υποδοχή του από 30 επισκόπους, οι οποίοι αφήνουν τις μητροπόλεις τους και σπεύδουν σαν στρατιωτάκια στην υποδοχή ενός αιρετίζοντος Πατριάρχη, την στιγμή που πάλι οι ίδιοι κύκλοι οδηγούν στην ανέχεια τον ελληνικό λαό.
Είναι καιρός όλοι οι Ορθόδοξοι Έλληνες (κι όχι μόνο για τις 110.000 ευρώ που θα σπαταληθούν κατά την επίσκεψή του) να αποδοκιμάσουν όλους αυτούς που συμμάχησαν με τις νεοταξικές δυνάμεις για την ταπείνωση και εξουδετέρωση κάθε ελληνικού και ορθόδοξου στοιχείου.

«ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΩΣΙΣ “ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ”»
«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ “ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ”»






Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Εξομολόγηση μετανοίας ή καταδίκης;


Τα δάκρυα του μητροπολίτου Αμφιλοχίου

(Μητροπολίτη Ράσκας Αρτέμιου)


Την ημέρα του εορτασμού του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς 14 Ιουνίου 2012 εις τη μονή Τσέλιε κοντά στο Valjevo, μπροστά στους λίγους προσκυνητές διεξήχθη μια πρωτοφανής σκηνή. Ο μητροπολίτης Αμφιλόχιος επάνω στον τάφο του αγίου Γέροντος εξεφώνησε ένα βαθύ εξομολογητικό, αλλ’ ευσεβιστικής χροιάς λόγο.
Άρχισε με τα δάκρυα, όπως κάθε ειλικρινά μετανοημένος αμαρτωλός θα ρ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽λ δκού του αγίου Ιουστάρχιζε την εξομολόγησή του: «Αββά! Συγχώρεσε Αββά! Συγχώρεσε Αββά!...». Και αντί να συνεχίσει να απαριθμεί τις αμαρτίες και τα παραπτώματά του (σ. μτφρ.: προς τον γέροντά του άγιο Ιουστίνο) δια τα οποία μετανοεί και ζητάει συγχώρηση (και είχε όντως λόγους να μετανοεί), αυτός συνέχισε όχι μόνο με δικαιολογίες αλλά και με απίθανα ψέματα και κατηγορίες για τον πλησίον του. Και ποιον άλλον θα κατηγορούσε παρά τον αδελφόν του Αρτέμιον; Γι΄ αυτόν με σπαραξικάρδια φωνή και δάκρυα έλεγε:

«Ο αδελφός μας Αρτέμιος εκλήθη να είναι σήμερα εδώ.
Διατί αρνήθηκε να παρευρεθεί στον τάφο του αγίου Γέροντος;
Διατί δραπετεύει απ’ αυτόν;
Διατί απομακρύνεται από τα Άγια του Θεού;
Διατί σχίζει τον χιτώνα τον Αγιοσαββιτικό, τον χιτώνα του αγίου πατρός Ιουστίνου;
Δεν είναι καλό αυτό...».

Ο πρώτος ισχυρισμός στην απαρίθμιση των αμαρτιών του άλλου (του Αρτεμίου) είναι ψεύτικος –«ο αδελφός μας Αρτέμιος εκλήθη να είναι σήμερα εδώ».
Ένεκα της αλήθειας του Θεού οφείλει να απαντήσει και να δείξει: πότε αυτός (ο Αρτέμιος) εκλήθη, από ποιον εκλήθη και με ποιο τρόπο εκληθ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽κλήθη και με ποιο τρ΄πν εκλήθη; Και τότε μόνο θα γίνει κατανοητό, διατί ο Αρτέμιος δεν ήλθε. Και ξέρει αυτός πολύ καλά τους λόγους και τις αιτίες της διετούς απουσίας του Αρτεμίου από την αγία μονή Τσέλιε, μέσα εις την οποία εκάρη μοναχός πριν από 52 χρόνια. Και (οφείλει) να παρουσιάσει τους λόγους και τις αιτίες, των οποίων αυτός προσωπικά ήτο ο κυριότερος αλλά όχι και μοναδικός υπεύθυνος. Θα πρέπει να εξηγήσει, τι τον κατηύθυνε και τίνος απόφαση εκτελούσε όταν, παραβαίνοντας τον Καταστατικό Χάρτη της Σερβικής Εκκλησίας και καταπατώντας τους αγίους Κανόνας της Ορθοδόξου Εκκλησίας, απομάκρυνε και εδίωξε τον αδελφό του Αρτέμιο από την επισκοπική του έδρα της μητροπόλεως Ράσκας και Πριζρένης, όταν με τον έτερο αδελφό του παρανόμως εισέβαλε εις την ξένη μητρόπολη, εξεδίωκε και καθαιρούσε τους μοναχούς από μοναστήρια του Κοσσόβου και των Μετοχίων, αφήνοντας πίσω του πνευματική ερήμωση, όταν εισήγαγε καινοτομίες στην λατρεία και πνευματική ζωή, ρημάζοντας και καταστρέφοντας όλα όσα, αυτός ο Αρτέμιος, έκανε και δημιούργησε σχεδόν είκοσι χρόνια.
Αντί να αναλογισθεί αυτές και τις άλλες ανομίες του, αυτός ρωτάει τον «αδελφό Αρτέμιο» διατί «σχίζει τον χιτώνα τον Αγιοσαββιτικό, τον χιτώνα του αγίου πατρός Ιουστίνου», διατί δημιουργεί σχίσμα «πρώτη φορά στην ιστορία της Αγιοσαββιτικής Σερβικής Εκκλησίας». Αφού τόσο καλά γνωρίζει την ιστορία της Σερβικής Εκκλησίας, θα έπρεπε να γνωρίζει και για τα δύο πρόσφατα σχίσματα (αμερικάνικο και μακεδονικό)(3), όπως και δια ποιον λόγο δημιουργήθηκαν. Και εάν θα ήθελε πιο αντικειμενικά να εξετάσει τα πιο πρόσφατα γεγονότα στην Σερβική Εκκλησία, θα έπρεπε να διερωτηθεί: αλήθεια ποιος είναι σε σχίσμα και με ποιον; Είναι σε σχίσμα αυτός που προσπαθεί να παραμείνει σε κοινωνία με τους Αγίους Πατέρες, με τον Άγιο Σάββα, τον άγιο Ιουστίνο του Τσέλιε, να φυλάει τις παραδόσεις τους και να ακολουθεί τον δρόμο τους, τον δρόμο του Θεανθρώπου Χριστού, ή εκείνοι που έχουνε παρεκκλίνει από τον δρόμο αυτό και έχουνε λοξοδρομήσει στην ζούγκλα του Οικουμενισμού, του Παπισμού και λοιπών παρεκτροπών;
Αρκετό θα ήταν (σ. μτφρ.: για να αντιληφθεί ποιος δημιουργεί το σχίσμα) να ρίξει μόνο μια ματιά στο χέρι του και στο καρδινάλιο δαχτυλίδι που υπάρχει σ΄ αυτό, καθώς και στο καρδινάλιο σταυρό που του δώρισε ο «Άγιος Πατήρ» Πάπας! Αυτό θα του υπενθυμίσει τις συμπροσευχές με διάφορους αιρετικούς, τη συναίνεση σε απαράδεκτα πράγματα, που όλα απομακρύνουν από την Εκκλησία του Θεού και οδηγούν σε αίρεση και σχίσμα. Ας αναρωτηθεί εάν τέτοιος ήταν ο δρόμος του αγίου Γέροντος Ιουστίνου, πάνω στον τάφο του οποίου αυτός ούτως μοιρολογεί.
Ύστερα ερωτά: «Διατί (ο Αρτέμιος) απομακρύνεται από τα αδέρφια του;». Μήπως πρόκειται για εκείνα τα αδέρφια, το ένα εκ των οποίων δεκαπέντε χρόνια κοπιάζει, ώστε να του «σπάσει την σπονδυλική στήλη»(4), το άλλο εδώ και δέκα χρόνια περιμένει(5) και εντατικά δουλεύει για την απομάκρυνση του αδελφού Αρτεμίου από την έδρα της θεόσδοτης μητροπόλεώς του; ή μήπως εκείνο το τρ΄﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽του αδελφού Αρτεμίου απεεκλίτο(6) το οποίο δεν σταματά «ευκαίρως, ακαίρως» να συκοφαντεί και να κατηγορεί τον αδελφό Αρτέμιο για οτιδήποτε, χωρίς να προσκομίζει την παραμικρή απόδειξη εκτός από σκαιούς και υβριστικούς λόγους;
Και συνεχίζει: «Τον καλέσαμε να συζητήσουμε. Δεν θέλει. Γιατί δεν θέλει;».
Γιά όλα τα παραπάνω, αγαπητέ μου αδελφέ· επειδή όλα έως τώρα έχουν ειπωθεί και συντελεστεί. Τι εξυπηρετεί η περαιτέρω συζήτηση πάνω σ’ επώδυνα τραύματα; Δεν θέλει (σ. μτφρ.: ο Αρτέμιος) να συζητήσει, όχι «επειδή ασφαλώς φαντάζεται τον εαυτό του Άγιο του Θεού και υπερηφανεύεται»(7), αλλά επειδή απαξιώθηκε και περιφρονήθηκε ως ακάθαρτο κουρέλι («ως ράκκος αποκαθημένης», Ησ. ξδ΄ 6). Ο Θεός όμως γνωρίζει την καρδία του καθενός και τι έχει μέσα, και σύμφωνα με αυα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽υδυζητήσει, όχι επειδ΄πεεκλτά θα κρίνει.
Προαναγγέλλεις «ανακομιδή λειψάνων του Αγίου Αββά» για το επόμενο έτος. Μήπως και τότε ο Αρτέμιος θα κληθή όπως εκλήθη και φέτος; Και εάν κληθεί, με ποια ιδιότητα θα κληθεί; (σ. μτφρ. ως μοναχός ή ως επίσκοπος;). Σκέψου λίγο, έχεις χρόνο. Μεγάλη είναι η χρονιά.
Και στο τέλος η διακαής του ευχή: «Ο Θεός να του δώσει (του Αρτεμίου) σοφία και γνώση και πρωτίστως μετάνοια και ταπείνωση...».
Ούτως προσεύχεται για τον πλησίον εκείνος που δεν έχει αμαρτίες, για τις οποίες θα είχε ανάγκη να μετανοεί, και ο οποίος έχει τόση ταπείνωση, ώστε να μην χρειάζεται περισσότερη.
Μη με παρεξηγήσει ο αδερφός Αμφιλόχιος με το να τροποποιήσω λίγο την ευχή του, διότι κατ' εμέ θα έπρεπε να είναι: «Ο Θεός να ΜΑΣ δώσει...». Τέτοια ευχή ίσως, άμα είναι εκ καρδίας, θα εισακουόταν από τον πανεύσπλαγχνο και πανσυγχωρητικό Κύριο.

19-6-2012                                     + Ο Μητροπολίτης Ράσκας Αρτέμιος


______________________________
(1) Εννοεί εδώ τον πρώην Ερτζεγοβίνης Αθ. Γιέφτιτς, που εχρημάτησε για ένα χρονικό διάστημα (το 2010) εναλλάξ με τον Μαυροβουνίου Αμφιλόχιο, Τοποτηρητής της μητροπόλεως Ράσκας και Πριζρένης.
(2) Εννοεί την θητεία του ως Τοποτηρητή της μητροπόλεως Ράσκας και Πριζρένης.
(3) Και τα δυό του δευτέρου ήμισυ του 20ου αιώνα.
(4) Πρόκειται για τον επίσκοπο Μπάτσκας Ειρηναίο Μπούλοβιτς ο οποίος πρίν από δεκαπέντε χρόνια δήλωσε, και αυτό δημοσιεύτηκε σε σερβική εφημερίδα, ότι επιθυμεί να «σπάσει την σπονδυλική στήλη» του Αρτεμίου.
(5) Ο λόγος είναι για τον Μαυροβουνίου Αμφιλόχιο, ο οποίος δίνοντας συνέντευξη (αμέσως μετά την καθαίρεση του Αρτεμίου τον Νοέμβριο 2010) σε σερβική εφημερίδα, σε σχόλιο του δημοσιογράφου ότι η απόφαση για καθαίρεση του Σεβ. Αρτεμίου ελήφθη πολύ σύντομα, απήντησε χαρακτηριστικά: «Εμείς περιμέναμε την απόφαση αυτή δέκα ολόκληρα χρόνια! Αυτό είναι η ολοκλήρωση όλων εκείνων των ενεργειών που έγιναν έως τώρα». Στην ίδια συνέντευξη ο Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος δήλωσε ότι ο Αρτέμιος είναι «σαν τον ναρκομανή»! Και πρόσθεσε: «Ο Αρεμιος﷽﷽﷽﷽﷽ν ναρκομανό τα αδέρφιακεεκλτέμιος πλέον δεν είναι εκείνος ο άνθρωπος τον οποίον γνωρίζω εδώ και πενήντα χρόνια. Φαίνεται ότι κατελήφθη από το πονηρό πνεύμα... Μόνο ο άνθρωπος που έχασε τα λογικά του δύναται να συμπεριφέρεται σαν τον Αρτέμιο... Σαν να παίρνει ναρκωτικά, δεν ξέρω πώς αλλιώς να εξηγήσω τη συμπεριφορά του... Το φάρμακο για τον Αρτέμιο είναι η μετάνοια. Φοβάμαι όμως πως η πνευματική του πλάνη είναι τόσο μεγάλη ώστε να είναι ήδη αργά».
(6) Αναφέρεται στον πρώην Ερτζεγοβίνης Αθ. Γιέφτιτς.
(7) Έτσι τον χαρακτήρισε στην Ομιλία του ο Αμφιλόχιος στη μονή Τσέλιε.


Εδημοσιεύθη στην ιστοσελίδα μητροπόλεως Ράσκας και Πριζρένης - http://www.eparhija-prizren.org/episkop/tekstovi/774-suze-mitropolitove.html

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Σερβική Εκκλησία

Συνέντευξη Μητροπολίτη Ράσκας Αρτέμιου:

 

Δεν πρόκειται να προβώ

σε χειροτονίες επισκόπων

 

  • Είπε για τον Πάπα και την Πανορθόδοξο Σύνοδο:

"Ο Πάπας θα πρέπει να κληθεί σε αυτή την Σύνοδο, όχι βέβαια ώς επίσκοπος Ρώμης αλλά ως αιρετικός για να απολογηθεί. Να κριθεί".

  • "Αρνήθηκε την πιθανότητα κοινωνίας με σχισματικές ομάδες ή με με κάποιες Παλαιοημερολογητικές ομάδες"


Σε πρόσφατη συνέντευξή του (1) ο Μητροπολίτης Ράσκας και Πριζρένης κ. Αρτέμιος αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι πρόκειται να κάνει χειροτονίες επισκόπων. Και πρόσθεσε: Αυτό θα ήταν δημιουργία μιας άλλης πραγματι-κότητας, εκτός των κόλπων της Σερβικής Εκκλησίας. Εγώ είμαι επίσκοπος της Σερβικής Εκκλησίας και δεν πρόκειται να δημιουργήσω κάτι άλλο.
 
Ο Μητροπολίτης Αρτέμιος δήλωσε ότι δεν αρνήθηκε ποτέ την χάρι στη Σερβική Εκκλησία και διέψευσε τις φήμες ότι προτίθεται να δημιουργήσει την δική του Εκκλησία. Εγώ ποτέ δεν έπαυσα να είμαι μέλος της Σερβικής Εκκλησίας, παρόλο που μερικοί νομίζουν ότι κάνω δική μου Εκκλησία, παρασυναγωγή, σέκτα κλπ. Αυτά δεν στέκονται.
Ένα άλλο φλέγον θέμα που αρκετά απασχόλησε το κοινό είναι η τυχόν κοινωνία του με διάφορες σχισματικές ομάδες. Και εδώ ο Μητροπολίτης Αρτέμιος ήταν κατηγορηματικός λέγοντας ότι τέτοιο θέμα δεν τίθεται κάν! Και σε συγκεκριμένες ερωτήσεις αρνήθηκε την πιθανότητα κοινωνίας με όποιες σχισματικές ομάδες των Ρώσων (σαν τον Αγαθάγγελο, πρώην Μητροπολίτη της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς) είτε με κάποιες Παλαιοημερολογητικές ομάδες (σαν τον Ωρωπού και Φύλης Κυπριανό).
 
Σχετικά με την πρόσκληση μετά την φετινή συνεδρίαση Ιεραρχίας (Μάϊος 2012) να «μετανοήσει», να δεχτεί δηλαδή τις αντικανονικές αποφάσεις και ως μοναχός πλέον να υπαχθεί σε κάποιον επίσκοπο της Σερβικής Εκκλησίας, αναφέρθηκε στη συνάντηση που είχε με τον Πατριάρχη Σερβίας κ. Ειρηναίο πέρυσι, και του γνωστοποίησε πως οι διαπραγματεύσεις μπορούν να γίνονται μόνο με την προϋπόθεση να τον δεχτούν ως επίσκοπο Ράσκας και Πριζρένης. Μετά την συνάντηση αυτή δεν υπήρχε άλλη επαφή ούτε ήρθε κανένα μύνημα από την άλλη πλευρά. Και πρόσθεσε πως μερικοί επίσκοποι της Σερβικής Εκκλησίας δεν παύουν να διαδίδουν αναλήθειες και συκοφαντίες. Ενόψει και άλλων μέτρων εις βάρος του που προανήγγειλε η Ιερά Σύνοδος ο Μητροπολίτης Αρτέμιος σχολίασε πως δεν πρόκειται να δεχτεί όποιες άλλες αντικανονικές αποφάσεις ακολουθήσουν.
 
Σε ερώτηση για την μέλλουσα να γίνει Πανορθόδοξο Σύνοδο είπε τα εξής χαρακτηριστικά. Αυτή η Σύνοδος ετοιμάζεται εδώ και πολύ καιρό αλλά όχι με ορθόδοξο τρόπο. Τα θέματα που ορίστηκαν για την Σύνoδο έχουνε λυθεί από παλιά, ούτως ώστε να μην έχει νόημα να συζητείται τώρα ο Κανόνας των Αγιογραφικών βιβλίων, ποιά βιβλία ανήκουν εκεί, το ζήτημα της νηστείας, κλπ. Ένα και μόνο θέμα αξίζει για Πανορθόδοξη Σύνοδο –και εάν θα είναι Οικουμενική εξαρτάτατι από τις αποφάσεις της και αποδοχής των αποφάσεων από το πλήρωμα της Εκκλησίας- και αυτό είναι το ζήτημα της παπικής αιρέσεως. Ο Πάπας θα πρέπει να κληθεί σε αυτή την Σύνοδο, όχι βέβαια ώς επίσκοπος Ρώμης αλλά ως αιρετικός για να απολογηθεί. Να κριθεί. Μόνο έτσι αυτή η Σύνοδος θα είναι δικαιολογημένη. Χωρίς αυτό, ή με την υποστηρίξη του Βατικανού και του Πάπα για την σύγκληση της Σύνοδου, δεν μπορούμε να μιλάμε για Πανορθόδοξη Σύνοδο.
 Και ποιός την ετοιμάζει; Οι κορυφαίοι σύγχρονοι Οικουμενισταί. Ώστε, άν θα συγκληθεί μια τέτοια Σύνοδος, άν θα γίνει δεκτό το Πρωτείο του Πάπα (υπό οποιαδήποτε μορφή) είτε κάποια μορφή Ουνίας, δεν έχει καμμία σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι τέτοιες ενέργειες δεν θα γίνουν δεκτές εκ μέρους της Εκκλησίας του Χριστού, της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Εμείς θα πρέπει να παραμένουμε με την Αλήθεια, η οποία είναι πάντα η ίδια. Αυτό είναι που μας οι άγιοι Πατέρες παρέδωσαν, αυτό είναι που από αυτούς παραλάβαμε. Να παραμένουμε σε αυτή την οδό και με αυτή την Αλήθεια. Άσχετα από τις επιπτώσεις που μπορεί να μας ακολουθήσουν – είτε σταύρωση είτε στέμμα στο κεφάλι.
 

http://www.nspm.rs/hronika/artemije-bilo-je-kontakta-izmedju-mene-i-patrijarha.html

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012



Ο γνωστός για τους αγώνες του υπέρ των ιερών ησυχαστηρίων και των ιερών μονών, δικηγόρος των Πατρών κύριος Ιωάννης Κανελλόπουλος, στέλνει προς όλους, όσους πιστεύουν σε Χριστό, ένα σημαντικό μήνυμα αποκαλύπτοντας την εκκλησιαστική προδοσία των ηγετών της εκκλησίας, αλλά και των πολιτικών κομμάτων της χώρας μας. Αξίζει να διαβαστεί.


ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ;


Με τη βοήθεια του Θεού και τους αγώνες και τις θυσίες των πατέρων μας, αποκτήσαμε συντεταγμένη και ευνομούμενη πολιτεία. Αυτοί που έχυσαν το αίμα τους πρώτα υπέρ πίστεως και μετά υπέρ πατρίδος, συνέταξαν και επικύρωσαν το ελληνικό Σύνταγμα «εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος». Οι Έλληνες πολιτικοί και οι Έλληνες πολίτες οφείλουμε να σεβόμαστε και να τηρούμε αυτό το Σύνταγμα. Οι Συνταγματικοί νομοθέτες ορθά φρονώντας και αναγνωρίζοντας ως ανώτερον πάντων, τον Θεό, θέσπισαν αυτό το Σύνταγμα στο όνομά Του, και συνεπώς εντός του Συντάγματος το ανώτερο όλων είναι το Όνομα του Θεού, στο Οποίο ομνύει και κατοχυρώνεται το Σύνταγμα.


Είναι γνωστό πού κατάντησαν τα κόμματα και οι πολιτικοί την πατρίδα μας, πού κατάντησαν τα νοσοκομεία, τα ασφαλιστικά ταμεία, την δημόσια περιουσία, την εθνική κυριαρχία, την ελληνική αξιοπρέπεια, τον ελληνικό Λαό. Τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα εξουσίας, όλα αυτά τα χρόνια έπαιρναν δάνεια στο όνομα του Λαού και του έβαζαν θηλιά στον λαιμό του. Τα δε κόμματα που δεν συμμετείχαν στις κυβερνήσεις (ιδιαιτέρως τα λεγόμενα κόμματα της αριστεράς), γνωρίζοντας ότι τα δύο κόμματα της εξουσίας είχαν υπερχρεώσει την πατρίδα μας και ότι η πατρίδα μας αδυνατούσε όχι απλώς να ξεπληρώσει το χρέος, αλλά αδυνατούσε ακόμα και τους τόκους των δανείων να καλύψει (και συνεπώς έσφιγγε η θηλιά στον λαιμό του Λαού), τι έκαναν; Έβγαιναν στον δρόμο, απαιτούσαν αύξηση των μισθών, αύξηση των συντάξεων, μονιμοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων,…. δηλαδή στην ουσία πίεζαν (προκειμένου να φανούν αυτοί καλοί στα μάτια του Λαού) τα δύο κόμματα εξουσίας να δανείζονται όλο και περισσότερα, με αποτέλεσμα να σφίγγει ακόμα πιο επικίνδυνα η θηλιά στον λαιμό των Ελλήνων. Έτσι όλοι τους, δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί, ο καθένας από τη θέση του, συνέβαλε με τον τρόπο του ώστε η θηλιά στον λαιμό της πατρίδας και των Ελλήνων να σφίξει ασφυκτικά και να επιφέρει τον φυσικό πνιγμό. 


Το μόνο που μπορεί να σώσει την πατρίδα μας και τους Έλληνες, δεν είναι φυσικά όλοι αυτοί που μας έσφιξαν την θηλιά ασφυκτικά στον λαιμό μας. Μόνο σε ένα ΘΑΥΜΑ μπορούμε να ελπίζουμε (το οποίο μπορεί να το κάνει μόνον Αυτός στου Οποίου το όνομα ομνύει το ελληνικό Σύνταγμα). Όμως, ενώ πέρυσι τον Ιούνιο 2011 η χώρα μας προσπαθούσε να μην πτωχεύσει και να μη βουλιάξει και ψήφιζε μεσοπρόθεσμα προγράμματα, δανειακές συμβάσεις και μνημόνια, στην Αθήνα, στο φεστιβάλ Αθηνών 22-25 Ιουνίου 2011, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, προβλήθηκε η προκλητική και βλάσφημη παράσταση του σκηνοθέτη Ρομέο Καστελούτσι με τίτλο «Το περί της έννοιας του προσώπου του Υιού του Θεού». Η παράσταση προσέβαλε το πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού με αφόδευση μπροστά στην εικόνα με το πρόσωπο του Χριστού. Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού λοιπόν,εβλασφημείτο, προσεβάλλετο, υβρίζετο, Αυτός στο όνομα του Οποίου ομνύει το Σύνταγμα. Λίγο πριν αυτός ο Υπουργός είχε ορκισθεί υπό του Αρχιεπισκόπου στο Όνομα του Χριστού και στο Ευαγγέλιο, και μετά την υπό του Αρχιεπισκόπου ορκωμοσία του,ο Υπουργός έβαλε υπό την αιγίδα του Υπουργείου του την βλάσφημη προσβολή. Μήπως είδατε ή ακούσατε,από όλους αυτούς που ζητούν την ψήφο μας σήμερα, έστω και ένας, τυπικά, να αντιδράσει και να καταδικάσει αυτή την ενέργεια; Ουδείς!! Όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων αδιαφόρησαν για το γεγονός ότι υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού εβλασφημείτο το Όνομα Αυτού στον Οποίο ομνύει το Σύνταγμά μας. Και εάν κάποιοι πολίτες διεμαρτύροντο, ονειδίζοντο από αυτούς που έχουν επωμισθεί την τήρηση του Συντάγματος.


Φέτος, ενώ η πατρίδα μας βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου, ενώ η παγκόσμια κοινή γνώμη είναι στραμμένη με αγωνία προς εμάς, ενώ βρισκόμαστε στην χειρότερη κατάσταση από της συστάσεως του ελληνικού έθνους και από στιγμή σε στιγμή μπορεί να βιώσουμε σε όλο το μεγαλείο της την κόλαση που επιλέξαμε για την πατρίδα μας και για τους εαυτούς μας, εν μέσω προεκλογικής περιόδου και την στιγμή που η πατρίδα αδυνατεί να σχηματίσει κυβέρνηση και που τα πάντα καταρρέουν, διοργανώθηκε στην Αθήνα (στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών που βρίσκεται υπό την πνευματική ευθύνη του Αρχιεπισκόπου), στο θέατρο «Ανεσις» (Κηφισίας 14, στους Αμπελοκήπους), από τις 7-12 Ιουνίου 2012,να παρουσιασθεί το βλάσφημο έργο του αμερικανού Terrence Mcnally με τον τίτλο «Corpus Christi», δια του οποίου καθυβρίζεται χυδαία το πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, στο όνομα του Οποίου ομνύει το ελληνικό Σύνταγμα, και στον Οποίο ο βλάσφημος σκηνοθέτης αποδίδει διαστροφικά πάθη (σημειωτέον ότι το συγκεκριμένο έργο απαγορεύθηκε σε όλες τις χριστιανικές χώρες όπου επιχειρήθηκε η παρουσίασή του). Είδατε λοιπόν, κάποιο πολιτικό αρχηγό να παίρνει θέση, να διαμαρτύρεται, να καταδικάζει αυτό το γεγονός; Κανένας απολύτως. Ο Θεός, στο Όνομα του Οποίου ομνύει το Σύνταγμα, είπε ότι θα πρέπει να γνωρίζουμε πολύ καλά ότι: «ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσι». Εφ’ όσον αυτή την στιγμή όλοι οι πολιτικοί είναι σε δεινή θέση, σε θέση που το αδιέξοδο να τους δημιουργεί την υποδομή να επικαλεσθούν την βοήθεια του Θεού, και αυτοί αντ’ αυτού θέτουν υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού βλάσφημα έργα και αφήνουν αδιαμαρτύρητα να κακοποιείται ο Δημιουργός τους, στον Οποίο ομνύει το ελληνικό Σύνταγμα, να βλασφημείται, να διαπομπεύεται, να υβρίζεται με τον χυδαιότερο τρόπο, τι πιστεύετε; Ότι όλοι αυτοί θα ενδιαφερθούν για να μην κακοποιηθείτε εσείς; Έλληνες, ας ξυπνήσουμε! Πιστεύετε ότι αυτό το πνεύμα από το οποίο εμφορούνται όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί, οι οποίοι μας έφθασαν μέχρι εδώ, αυτό το πνεύμα θα μας σώσει; Έχει γραφτεί: «Μη πεποίθατε επ’ άρχοντας επί υιούς ανθρώπων,οις ουκ έστι σωτηρία». Η απαράδεκτη στάση τους για την βλασφήμιση του ονόματος του Θεού είναι τόσο απαράδεκτη, όσο και η στάση τους για όλους εσάς. Όλοι αυτοί μαζί, σε τι κατάσταση έφεραν τους Έλληνες; Κόβουν μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και βοηθήματα σε αναπήρους και σε κατάκοιτους, στερούν τα φάρμακα από ασθενείς ανίατων ασθενειών και βαρέως ασθενούντας (στερούνται καρκινοπαθείς τα φάρμακά τους, διαβητικοί την ινσουλίνη τους), πλειστηριάζονται σπίτια, περιουσίες, επιβάλλουν δυσβάστακτους φόρους, συνάνθρωποί μας υφίστανται από τα οικονομικά αδιέξοδα εγκεφαλικό, εμφράγματα, χιλιάδες αυτοκτονούν, κατά χιλιάδες προστρέχουν στα συσσίτια των ενοριών για να συτισθούν, τα πεζοδρόμια γέμισαν αστέγους. 


 Όλοι αυτοί λοιπόν, πώς ενεργούν; Κάνουν ακριβώς ό,τι και για την κακοποίηση του Θεού και κάτι χειρότερο. Την στιγμή που καρκινοπαθείς βγαίνουν στα ΜΜΕ και κάνουν εναγώνια έκκληση για το γεγονός ότι δεν βρίσκουν και αδυνατούν να προμηθευθούν τα φάρμακά τους, την στιγμή που διαβητικοί δεν βρίσκουν πλέον την ινσουλίνη τους και αδυνατούν να την προμηθευθούν και κάνουν εκκλήσεις ότι πεθαίνουν, την ίδια λοιπόν στιγμή που δεν υπάρχουν φάρμακα για να κρατηθούν στην ζωή οι Έλληνες και κάνουν εναγώνιες εκκλήσεις στα ΜΜΕ, την ίδια στιγμή δεκάδες (αν όχι εκατοντάδες) εκατομμύρια ευρώ ξοδεύονται από τα κόμματα, για να διαφημισθούν. Σας ερωτώ λοιπόν: Είδατε κάποιον πολιτικό αρχηγό, κάποιο κόμμα, την ώρα που σας βλέπει να πεθαίνετε χωρίς φάρμακα, να πει: «Αυτά τα χρήματα που είναι για την διαφήμιση του κόμματός μου, τα δίνω για αγορά φαρμάκων των καρκινοπαθών»; Όχι, βεβαίως, κανένας. Τι λοιπόν πιστεύετε; Ότι αυτοί που σας βλέπουν τώρα να πεθαίνετε χωρίς φάρμακα, που ταυτόχρονα ενισχύονται οικονομικώς από τη δική σας φορολόγηση αλλά προτιμούν αυτά τα χρήματα να τα διαθέσουν για την διαφήμισή τους παρά για να σώσουν την ζωή σας, ότι θα σας κοιτάξουν; 


 ΕΛΛΗΝΕΣ, ΞΥΠΝΗΣΤΕ!




Όλοι αυτοί με αυτό το πνεύμα από το οποίο διακατέχονται και έφεραν την Ελλάδα και τον λαό σε αυτή την άθλια κατάσταση, πρέπει να πάνε «οι μισοί» στην φυλακή και οι υπόλοιποι στα σπίτια τους. Και όλοι εμείς που τους εκλέγουμε, πρέπει επιτέλους να αλλάξουμε πνεύμα, να αγαπήσουμε κατ’ αρχάς το Πνεύμα του Θεού και με αυτό πλέον να αξιολογούμε και να κρίνουμε το ποιος μπορεί με Πνεύμα Θεού να μας κυβερνήσει.
Δυστυχώς, ως έθνος έχουμε γενικώς εξαχριωθεί. Ακόμα και η διοικούσα Εκκλησία (εκτός φυσικά ελαχίστων λαμπρών εξαιρέσεων, επισκόπων και κληρικών), όλο αυτό το διάστημα που βλέπει (ο Αρχιεπίσκοπος στην Αρχιεπισκοπή του μέσα) να βλασφημείται χυδαία ο Χριστός, τι έπραξε; Αρκούνται σε ένα τυπικό δελτίο τύπου; Βλασφημείται ο Χριστός, συκοφαντείται, διαπομπεύεται, κακοποιείται, και οι «άγιοι Αρχιερείς Συνοδικοί και ο Πρόεδρος της Ι.Συνόδου» αρκούνται σε ένα τυπικό δελτίο τύπου; Και όμως, ναι! Αυτή είναι προφανώς η προς τον Θεό αγάπη τους. Όταν όμως ο Αρχιεπίσκοπος είχε συκοφαντηθεί από Αρχιερείς για τα οικονομικά, κατέφυγε στα δικαστήρια. Άλλοι Αρχιερείς αυτή την στιγμή που γράφονται αυτά, έχουν καταθέσει πλήθος μηνύσεων και αγωγών για χριστιανούς και ιερείς και ζητούν για την κατ αυτούς δυσφήμισή τους εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ως αποζημίωση. Μάλιστα αυτή την στιγμή ένας Αρχιερέας στρέφεται κατά περιουσιακού στοιχείου ενός απόρου Ιερέα και βγάζει στον πλειστηριασμό το μοναδικό εξ’ αδιαιρέτου με τους γονείς του ιερέως ακίνητό του. Δείχνουν λοιπόν οι Αρχιερείς τι αγαπούν, ποιον υπερασπίζουν και πότε καταφεύγουν στα δικαστήρια. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς πριν αρχίσει η βλάσφημη παράσταση «Corpus Christi» απέστειλε επιστολή-έκκληση προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και την Ιερά Σύνοδο, διά της οποίας έκανε έκκληση μεταξύ άλλων γράφοντας: «Η παρουσίασις ενός τοσούτον αισχίστου και χυδαίου έργου εις βάρος της αμωμήτου ημών πίστεως αντίκειται ευθέως εις τας κειμένας ποινικάς διατάξεις περί κακοβούλου καθυβρίσεως των θείων και επομένως δέον όπως νομικώς προσφύγωμεν διά την αποτροπήν της ειρημένης χυδαίας προσβολής διά των ενδίκων μέσων, που προβλέπει το δικαιϊκόν σύστημα». Τι έπραξαν; Εξέδωσαν δελτίο τύπου σαν να ήταν κομματική παράταξη, και ενώ δύο δικηγόροι προσέφυγαν στην δικαιοσύνη και οι ηθοποιοί συνελήφθησαν και ακολουθήθηκε η διαδικασία του αυτοφώρου, η Ιερά Σύνοδος εξέδωσε νέο Δελτίο Τύπου, που αναφέρει: «Ανακοινωθέν του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου. Προς αποφυγή οιασδήποτε παρανόησης, διευκρινίζεται ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ούτε προχώρησε στην υποβολή μήνυσης σε βάρος των συντελεστών της θεατρικής παράστασης "Corpus Christi", ούτε φυσικά έδωσε σε οιονδήποτε «εντολή» προς τούτο».


Δεν χρειαζόμαστε Δελτίο Τύπου για να μας γνωστοποιήσει η επίσημη Εκκλησία ότι δεν προχώρησε σε υποβολή μήνυσης. Τις μηνύσεις και τις αγωγές τις νομιμοποιούν προφανώς μόνον όταν θίγονται τα δικά τους πρόσωπα, τα οικονομικά, και οι λοιπές δικαιοδοσίες. Όταν θίγονται τα δικαιώματα του Θεού, το καταλάβαμε ότι το έχουν «για κακό» να τα διεκδικήσουν και ας διαβάζουν συνεχώς το ψαλμικό: «Τα δικαιώματά σου εξεζήτησα…». 


Το Δελτίο Τύπου το εξέδωσαν, για να εκθέσουν τους δύο ευλαβείς δικηγόρους που προσέφυγαν στην ελληνική δικαιοσύνη, ώστε να δώσουν και δικαιολογητικά στους βλάσφημους ότι η Εκκλησία δεν συμφωνεί με την προσφυγή στην Δικαιοσύνη;
Όσον αφορά τώρα το ενδιαφέρον της επίσημης εκκλησίας για τον Λαό, ας θυμηθούμε ότι με το ίδιο πνεύμα αποφάσισε να συνεργασθεί με το τηλεοπτικό κανάλι «ΣΚΑΪ», που την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα πρόβαλε αισχρότητες που καθύβριζαν τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και Τον παρουσίαζαν ως «ερωτύλο», ως «κοινό θνητό», ως «πλάνο», ως «κινηματία», ως «έχοντα σύζυγο», υποστηρίζοντας ότι δήθεν «ανευρέθησαν ο τάφος, τα λείψανα (του Χριστού), ως και τα λείψανα της δήθεν συζύγου και των τέκνων αυτού»!!! Αυτούς λοιπόν τους συγκεκριμένους επέλεξε η επίσημη Εκκλησία να κάνει συνεργάτες της για να βοηθήσει το Λαό. Συγχαρητήρια!!! Βλέπει η επίσημη Εκκλησία να πεθαίνει κόσμος ο στους δρόμους, βλέπει τους καρκινοπαθείς να μην δύνανται να πάρουν τα φάρμακά τους, και ποιες είναι οι ενέργειες της Εκκλησίας σε όλη αυτή την κόλαση που βιώνουμε; Ήλεγξε κανέναν; Όχι, φυσικά. Η επιλογή της ήταν αυτή, να συνεργασθεί με το κανάλι που βλασφημεί τον Χριστό. Τις μετοχές της Εθνικής Τράπεζας ας τις αφήσει η Εκκλησία εκεί στην θέση τους έως ότου γίνουν χαρτιά άνευ αξίας για τον σκουπιδοτενεκέ, και ας συνεχίσει να συνεργάζεται με το βλάσφημο κανάλι (σύμφωνα με την από 15-5-2012 επιστολή του Σεβ. Πειραιώς προς την Ι.Σύνοδο), προσπαθώντας να μαζέψει από τον δύστυχο λαό χρήματα.


Αν σε αυτή την χώρα έχει απομείνει έστω λίγο ελληνικό φιλότιμο (ώστε να μην κάθονται απαθώς και βλέπουν να κακοποιείται και να βλασφημείται ο Θεός, στο όνομα του Οποίου έχει θεσπισθεί το Σύνταγμα), θα πρέπει να συμβάλουμε, ώστε όλοι που ζητούν την ψήφο μας και που όχι μόνον «κακοποίησαν» τους Έλληνες και την Ελλάδα, αλλά «κακοποιούν» και τον ίδιο τον Δημιουργό τους, να πάνε στα σπίτια τους, αν όχι στην φυλακή. Καιρός «εξ ύπνου εγερθήναι».

Ιωάννης Κανελλόπουλος


Πηγή: pentapostagma.gr/2012/06/blog-post_5316.html

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ: Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ



«ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ» ΣΥΜΒΙΒΑΣΘΗΤΕ ΜΕ «ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ»
ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ ΑΥΤΟΥΣ ΑΘΕΤΕΙΝ
«ΠΑΝΤΑ ΟΣΑ ΕΝΕΤΕΙΛΑΜΗΝ ΥΜΙΝ»



     Μὲ ἀφορμὴ τὸ Ἑωθινὸ Εὐαγγέλιο


πισημαίνει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος πώς, κατὰ τὶς ἡμέρες τῶν μεγάλων ἑορτῶν τῶν Ἰουδαίων, ὁ Χριστὸς βρισκόταν συστηματικὰ ἀνάμεσα στοὺς Ἰουδαίους ποὺ συνέρρεαν στὰ Ἱεροσολύμα, γιὰ νὰ γιορτάσει μαζί τους καί, διὰ τῶν θαυμάτων καὶ τῆς διδασκαλίας Του, νὰ ἑλκύσει τὸν ἄδολο καὶ ἁπλὸ λαό. Διότι ὁ Χριστὸς εἶχε μεγαλύτερο ἐνδιαφέρον νὰ τοὺς ἰατρεύσει καὶ νὰ τοὺς προσφέρει τὴν σωτηρία, ἀπ’ ὅσο οἱ ἴδιοι ἐπιθυμοῦσαν τὴν θεραπεία.
 «Τίνος οὖν ἕνεκεν τὰ Ἱεροσόλυμα συνεχῶς ὁ Χριστὸς καταλαμβάνει, καὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς ἐπιχωριάζει τοῖς Ἰουδαίοις; ὥστε ἐπιλαβέσθαι τῶν ἀσθενούντων, ἵνα τὸ πλῆθος ἐπισπάσηται τὸ ἄδολον; Οὐ γὰρ τοσαύτην οἱ κάμνοντες εἶχον ἐπιθυμίαν ἀπαλλαγῆναι τῶν νοσημάτων, ὅσην ὁ ἰατρὸς ἐπεποίητο σπουδὴν ἀπαλλάξαι αὐτοὺς τῆς ἀρρωστίας. Ὅτε τοίνυν πλήρης ὁ σύλλογος αὐτῶν ἦν, τότε εἰς μέσον ἐρχόμενος τὰ πρὸς τὴν σωτηρίαν τῆς ἐκείνων ψυχῆς ἐπεδείκνυτο».
(Χρυσοστόμου Ἰω., Πρὸς Ἀνόμοιους, ὁμιλ. 12, καὶ Ὑπόμνημα εἰς Ἰωάννην).


Ὑπάρχουν καὶ σήμερα ἄνθρωποι ποὺ θὰ ἤθελαν νὰ βροῦν τὴν Μία Ἀλήθεια, ἀναζητοῦν νὰ θεραπευθοῦν ἀπὸ τὴν παράλυση τῆς κάθε ἁμαρτίας καὶ κακοδοξίας. Μὰ τὸ δυστύχημα εἶναι πὼς δὲν ὑπάρχουν οἱ θεραπευτές! Ἡ πλειονότης τῶν συγχρόνων «εἰς τύπον καὶ τύπον Χριστοῦ» ποιμένων ἔχουν καταντήσει ἀπὸ μαθητὲς Χριστοῦ, διεκπεραιωτὲς ἱεροπραξιῶν ἢ ἕνα εἶδος κοινωνικῆς πρόνοιας μὲ θρησκευτικὸ ἐπίχρυσμα, ἐκκοσμικευμένοι καὶ ἀδιάφοροι γιὰ τὴν οὐσία αὐτοῦ ποὺ ἦρθε νὰ προσφέρει ὁ Χριστὸς στὸν ἄνθρωπο.


Ὑπάρχουν, ἀσφαλῶς, καὶ ἐκεῖνοι οἱ πνευματικοὶ πατέρες ποὺ δίνουν ὅλες τους τὶς δυνάμεις γιὰ τὴν καθοδήγηση τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου, ἀλλὰ περιπίπτουν σὲ ἕνα ἄλλο «ἐκ δεξιῶν» πειρασμό: δείχνουν νὰ «ἀδιαφοροῦν» γιὰ τοὺς σύγχρονους «ἐντὸς τῶν τειχῶν» αἱρετικούς, τὴν καταπολέμηση τῆς αἱρέσεως καὶ τὴν ἐπιστροφὴ τῶν αἱρετικῶν στὴν Μία, Ἁγία, Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Τὸ δυστύχημα, ὅμως, εἶναι, πὼς αὐτὴ ἡ φαινομενικὴ «ἀδιαφορία», δὲν εἶναι πραγματικὰ ἀδιαφορία, ἀλλὰ μιὰ δειλία νὰ ἀντιπαρατεθοῦν μὲ τὴν ὀλιγομελῆ, ἀλλὰ καλὰ ὀργανωμένη οἰκουμενιστικὴ φατρία· καὶ ὡς ἐκ τούτου ἀποτελεῖ ἀποδοχὴ τῆς συνωμοσίας σιωπῆς ποὺ ἔχει ἐπιβάλει πρωτίστως τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, ὥστε νὰ μὴν ἐνημερώνονται οἱ πιστοὶ γιὰ τὴν αἱρετίζουσα πολιτικὴ τοῦ Φαναρίου!!! Ἀρνοῦνται, δηλαδή, οἱ πνευματικοὶ πατέρες, ἐπικαλούμενοι τὴν «διάκριση», νὰ προσεγγίσουν, νὰ κηρύξουν καὶ νὰ θεραπεύσουν, ὅσους ἔχουν προσβληθεῖ ἀπὸ τὴν παραλυσία τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (ἀλλὰ καὶ τοῦ Παπισμοῦ, καὶ τοῦ Π.Σ.Ε.).


Ἀγνοοῦν ἄραγε τὴν πατερικὴ διδασκαλία, ὅτι ἡ αἵρεση ἀποτελεῖ μολυσματικὴ καὶ δυσθεράπευτη ἀσθένεια; «Μὴ συμφιλιάζῃς αἱρετικοῖς, ἵνα μὴ συγκοινωνήσῃς τῇ κοινωνίᾳ αὐτῶν· ...ἕκαστος γὰρ θερίσει ὃ ἔσπειρε» (Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου, Περ μετανοας κα κατανξεως). «Εἰ δὲ ἐπὶ τῶν ἐν τοῖς ἠθικοῖς σφαλλομένων τοσαύτη ἐστὶν ἡ βλάβη, τί χρὴ λέγειν περὶ τῶν περὶ Θεοῦ κακοδοξούντων, οὓς ἡ κακοδοξία οὐδὲ ἐν τοῖς ἄλλοις ὑγιαίνειν ἐᾷ, παραδιδομένους ἅπαξ δι' αὐτὴν τοῖς τῆς ἀτιμίας πάθεσιν;» (Μ. Βασιλείου, Ὅροι κατ’ Ἐπιτομήν, Ἐρώτησις κʹ). Καί: «Τῶν αἱρετικῶν ἡ κακοδοξία, πάντοτε πηγαίνει εἰς τὸ χειρότερον  καὶ γίνεται μεγαλυτέρα πληγή... Διὰ τοῦτο πρέπουν νὰ ἀποφεύγουν οἱ Χριστιανοὶ τούτους καὶ πάντας τοὺς αἱρετικοὺς ὡσὰν λοιμοὺς καὶ πανούκλας, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ μὲ αὐτούς... ἀπωλεσθοῦν» (Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἑρμηνεία εἰς τὰς ΙΔ΄ Ἐπιστολὰς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τ. 3ος, σελ. 318-319).


Πῶς εἶναι, λοιπόν, δυνατόν, στρουθοκαμηλίζοντας, νὰ ἀντιπαρέρχονται οἱ ποιμένες τὴν ζημίαν ποὺ ὑφίστανται οἱ πιστοί, ἐπικοινωνοῦντες μὲ ἐγχώριους αἱρετικοὺς οἰκουμενιστὲς (τῶν ὁποίων ἀγνοοῦν τὴν ὕπαρξη καὶ τὴν αἵρεση), ἀλλὰ καὶ τὴν «βλασφημία» ποὺ ἔγκειται στὴν διαστρέβλωση τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως καὶ τῆς δογματικῆς ἀλήθειας ποὺ διαπράττουν οἱ Οἰκουμενιστές; Πῶς ἀνέχονται τὴν ἐπίκληση φτηνῶν δικαιολογιῶν, ὥστε νὰ μὴ κατονομάζουν τοὺς αἱρετικούς, καὶ πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ἀντιλαμβάνονται ὅτι αὐτὲς οἱ «δικαιολογίες» ἐκφράζουν τὴν πεμπτουσία τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὶς ἔχουν ὑποβάλει οἱ ἴδιοι οἱ Οἰκουμενιστές;


1) Λέγουν π.χ. ἔνιοι πνευματικοὶ ὅτι ὁ Πατριάρχης διδάσκει «καὶ» ὀρθόδοξα πράγματα· λὲς καὶ δὲν διάβασαν ποτὲ ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, λὲς καὶ δὲν γνωρίζουν ὅτι οἱ περισσότεροι αἱρετικοὶ ξεκίνησαν «κατὰ τὰ ἄλλα» ὡς ὀρθόδοξοι, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἕνα σημεῖο ποὺ ἐδίδασκαν κακοδόξως· λές καὶ δὲν γνωρίζουν (καὶ μᾶς ἔχουν οἱ ἴδιοι διδάξει), ὅτι ἡ αἵρεση συνίσταται στὴν ἀθέτηση «ἰῶτα ἑνὸς ἢ μιᾶς κεραίας», κατὰ τὴν διδασκαλία τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου!


2) Λέγουν, ἐπίσης (ἀναλόγως σὲ ποιοὺς κάθε φορὰ ἀπευθύνονται): ἂς κοιτάξουμε τὸν ἑαυτό μας, τὴν κάθαρση ἀπὸ τὰ πάθη (κι αὐτὸ εἶναι πολὺ σωστό)· τὰ θέματα Πίστεως καὶ τῶν σχέσεών μας μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι τῆς ἁρμοδιότητος τῶν ποιμένων (αὐτό, ὅμως, εἶναι μεγάλο λάθος καὶ σαφῶς ἀντιπατερικὴ θέση). Πῶς δὲν ἀντιλαμβάνονται, οἱ κληρικοί, ὅτι ἔτσι καταλύουν τὴν ἑνότητα τοῦ ὀρθόδοξου κηρύγματος καὶ τῆς ὀρθόδοξης ποιμαντικῆς;


Ὥστε, λοιπόν, οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ποὺ συνέδεαν ἄρρηκτα τὴν Πίστη καὶ τὸ Ἦθος, ποὺ θεωροῦσαν ἀδιανόητο τὴν πρόοδο στὴν πνευματικὴ ζωή, χωρὶς τὴν προϋπόθεση τῆς ὀρθῆς Πίστεως, χωρὶς τὴν ὁμολογία αὐτῆς τῆς Πίστεως καὶ τὴν διατήρηση ἀπαραχάρακτων τῶν Δογμάτων –ἀκόμη καὶ διὰ τοῦ μαρτυρίου, ὅλοι οἱ Ἅγιοι, λοιπόν, ἔσφαλαν; Ἀσφαλῶς καὶ ὄχι.


Γράφει ὁ Μ. Βασίλειος: Ὁ Κύριος εἶπε: «”Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, διδάσκοντες αὐτούς, οὐχὶ τὰ μὲν τηρεῖν, τῶν δὲ ἀμελεῖν, ἀλλὰ τηρεῖν πάντα», χωρὶς νὰ παραβλέπετε οὔτε καὶ ἕνα μικρό «τῶν διατεταγμένων», ἀφοῦ ὅλα εἶναι ἀναγκαία γιὰ τὴν σωτηρία σας. «Ἡμεῖς δὲ μίαν που τῶν ἐντολῶν πεποιηκέναι νομίσαντες (οὐ γὰρ ἂν φαίην ὅτι ποιήσαντες· πᾶσαι γὰρ ἀλλήλων ἔχονται, κατὰ τὸν ὑγιῆ τοῦ σκοποῦ λόγον, ὡς ἐν τῇ λύσει τῆς μιᾶς καὶ τὰς λοιπὰς ἐξ ἀνάγκης συγκαταλύεσθαι), οὐκ ἐπὶ τοῖς παρεθεῖσι τὴν ὀργὴν ἐκδεχόμεθα, ἀλλ' ἐπὶ τῷ κατορθωθέντι δῆθεν τὰς τιμὰς ἀναμένομεν» (Μ. Βασιλείου, Ἠθικοὶ λόγοι, Περὶ ἀρετῆς καὶ κακίας, λόγ. α΄).


Κι ἐδῶ βρίσκεται ὅλη ἡ εὐθύνη, τὸ προσωπικὸ δρᾶμα καὶ ἡ πτώση συγχρόνων κληρικῶν: ἐνῶ τὰ γνωρίζουν αὐτά, ἀποδέχονται σιωπηρὰ τέτοιες ἀντιπατερικὲς «λογικὲς» καὶ υἱοθετοῦν αὐτὴ τὴ στάση, διασπώντας καὶ καταλύοντας ἔτσι ὀφθαλμοφανῶς –καθ΄ ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπ’ αὐτοὺς– τὴν ἑνότητα τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ὡς ἑνότητα Πίστεως καὶ Ἤθους, ἡ ὁποία μᾶς συνδέει μὲ τὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἐμποδίζοντας –ἀντὶ νὰ διευκολύνουν– τὴν ἀληθινὴ ἕνωσή μας μὲ τὸν Κύριο.


Γράφει ὁ ἱ. Χρυσόστομος: «Οὐ γὰρ ἀρκεῖ μία μόνον ἀρετὴ παραστῆσαι τῷ βήματι τοῦ Χριστοῦ μετὰ παρρησίας ἡμᾶς, ἀλλὰ πολλῆς δεῖ καὶ ποικίλης καὶ παντοδαπῆς καὶ πάσης αὐτῆς. Ἄκουε γὰρ αὐτοῦ λέγοντος τοῖς αὐτοῦ μαθηταῖς· Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» (Χρυσοστόμου Ἰω., Ἐκλογαὶ ἀπὸ διαφόρων λόγων).


Ἀρνοῦνται οἱ Ποιμένες ἐπίσημα καὶ –παρὰ τὶς ἐπισημάνσεις– ἐπίμονα, ὅτι ἡ ἑνότητα ὑπάρχει ὅπου συναντᾶται ἡ ὀρθὴ Πίστη καὶ ἐφαρμόζεται ἡ ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση, δηλ. στὴν Μία, Ἁγία Ἐκκλησία, ἀφήνοντας ἔτσι νὰ διεισδύουν στὸ σῶμα τῶν χριστιανῶν οἱ πρακτικὲς τῶν ἑκατοντάδων αἱρετικῶν ὁμολογιῶν, συνισταμένη τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ ὁ Οἰκουμενισμός. Τοῦτο σημαίνει ὅτι συμβιβάζονται μὲ τὴν αἵρεση καὶ παραδίδονται ἀμαχητὶ στοὺς ἡγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.


Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον ἐξοικειώνονται οἱ ἀκατήχητοι πιστοὶ μὲ τὴν αἵρεση καὶ ἐμποδίζεται ἡ θεραπεία τῶν αἱρετικῶν. Συμβαίνει, ὅμως, καὶ ἄλλη μιὰ ἀθέτηση· ἀρνοῦνται μιὰ βασικὴ Ἐντολή, ἐκείνη τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῶν ἑτεροδόξων, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὑπάρχουν πολλοί, ποὺ διψοῦν τὴν γνώση τῆς ἀληθινῆς ὀρθοδόξου ζωῆς καὶ διδασκαλίας.


Ἀρνοῦνται νὰ ἀπευθυνθοῦν καὶ νὰ συνομιλήσουν μὲ τὸν ἀγνοοῦντα λαὸ τῶν ἑτεροδόξων, ὅπως ἔκανε ὁ Κύριος, καὶ ἀντιθέτως –«ἀγαλλομένῳ ποδὶ»– διαλέγονται ἐπὶ δεκαετίες μὲ τοὺς ἀρχηγοὺς καὶ τὶς σκληρυμένες δομὲς τῆς κάθε αἵρεσης, τοὺς «ἀρχιερεῖς» δηλαδή, τοὺς «Σαδδουκαίους» καὶ τοὺς «Φαρισαίους» τῆς ἐποχῆς μας, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν καὶ τοὺς συνδαιτυμόνες τους.


Καὶ ἀρνοῦνται ἐπί δεκαετίες τώρα, νὰ ἀπευθυνθοῦν καὶ νὰ κηρύξουν Χριστὸ πρὸς τοὺς λαούς, γιατὶ δὲν θέλουν νὰ τὰ χαλάσουν μὲ τὶς ἐξουσίες τοῦ κόσμου τούτου, τοὺς ἄθεους Πάπες καὶ ὁμοφυλόφιλους ἱερεῖς καὶ ἱέρειες τῶν ἑτεροδόξων, αὐτοὺς ποὺ ἀποτελοῦν τοὺς συνευωχούμενους συνομιλητές τους, οἱ ὁποῖοι ἔχουν εἰσαγάγει πληθώρα κακοδοξιῶν (ποιά νὰ πρωτομνημονεύσουμε;), ἔχουν καταλύσει πολλὲς ἀπὸ τὶς Ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ οὐδεμία διάθεση δείχνουν νὰ ἐπανορθώσουν καὶ νὰ ἐπανέλθουν στὴν Μία Ἐκκλησία. Ἔχουν πάθει ἀμνησία καὶ δὲν ἐνθυμοῦνται τὴν Ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ, «ὅστις λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν».


Ἔχουν, μὲ ἄλλα λόγια, ἐμπιστευθεῖ τὴν σωτηρία τῶν αἱρετικῶν στοὺς ἀρχηγοὺς τῶν αἱρέσεων(!), κατὰ τῶν ὁποίων ὁ Κύριος ἐξαπέλυσε τὰ «οὐαί». Ἀρνοῦνται οἱ ἴδιοι νὰ μιμηθοῦν τὸ Χριστό, νὰ παρευρεθοῦν στοὺς χώρους τῶν ἁπλῶν αἱρετικῶν, νὰ διδάξουν πὼς μόνο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσφέρει ἀληθινὴ ζωὴ καὶ σωτηρία, καὶ ἔτσι, νὰ ὁμολογήσουν Χριστό. Καὶ τὸ ἀρνοῦνται, γιατὶ ἔχουν συμφωνήσει μὲ τοὺς συνομιλητὲς τους ἑτερόδοξους, νὰ μὴ διδάσκουν τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, νὰ μὴ καλοῦν πρὸς σωτηρία τοὺς αἰρετικοὺς τῆς Δύσεως!


Κάνουν δηλαδὴ τὸ ἀντίθετο ἀπ’ αὐτὸ ποὺ ἐδίδαξε ὁ Χριστός, ὁ Ὁποῖος ἔδωσε Ἐντολὴ νὰ πορευτοῦν σὲ ὅλα τὰ ἔθνη, ὄχι συμβιβαζόμενοι εἰς τὰ τῆς Πίστεως, ἀλλὰ κηρύττοντες «Μίαν πίστιν», «ἓν βάπτισμα», «Μίαν Ἐκκλησίαν».


Ἔτσι, ἐμποδίζουν οἱ ἴδιοι οἱ ὀρθόδοξοι κληρικοὶ μὲ τὴ θεσμικὴ ἐξουσιαστικὴ παρουσία τους, κάποιους ἐλάχιστους Ποιμένες, ποὺ ἐπιμένουν ὀρθόδοξα, καὶ προσπαθοῦν νὰ  ἐφαρμόσουν τὴν Ἐντολὴν τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ πρὸς εὐαγγελισμὸ τῶν μὴ ὀρθῶς πιστευόντων.


Γράφει, ὅμως, ὁ ἅγιος Ἐπιφάνιος:


«...Ἐδίδαξε (ὁ Κύριος) βασιλείαν οὐρανῶν κηρύσσειν ἐν ἀληθείᾳ, ...καὶ λέγων “μαθητεύσατε τὰ ἔθνη”, τουτέστιν μεταβάλετε τὰ ἔθνη ἀπὸ κακίας εἰς ἀλήθειαν, ἀπὸ αἱρέσεων εἰς μίαν ἑνότητα, “βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς ὄνομα πατρὸς καὶ υἱοῦ καὶ ἁγίου πνεύματος”, εἰς τὴν κυριακὴν ὀνομασίαν τῆς τριάδος, ...ἵνα δείξῃ ἐκ τοῦ ὀνόματος μηδεμίαν ἀλλοίωσιν εἶναι τῆς μιᾶς ἑνότητος. ὅπου γὰρ οἱ βαπτιζόμενοι κελεύονται ὑπ' αὐτοῦ <σφραγίζεσθαι> εἰς ὄνομα... ”ἁγίου πνεύματος” οὐ διῃρημένος ὁ σύνδεσμος οὐδὲ ἀπηλλοτριωμένος, τῆς μιᾶς θεότητος ἔχων τὴν σφραγῖδα» (Ἐπιφανίου Κύπρου, Πανάριον).


Καὶ ὁ ἐκκλησιαστικὸς συγγραφεὺς Εὐσέβιος: «”Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη”. Βούλεται γὰρ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον συντόνῳ καὶ ἀδιαστάτῳ σπουδῇ ἐπιτελεῖν αὐτοὺς τὸ εὐαγγελικὸν ἔργον· τῇ γάρ, “ἡμέρᾳ ἐξ ἡμέρας”, τοῦτο παρίστησι, τὸ διηνεκῶς αὐτοὺς εὐαγγελίζεσθαι τὸ σωτήριον...» (Εὐσεβίου, Εἰς τὰς ἐπιγραφὰς τῶν Ψαλμῶν, Ἑρμηνεία τινῶν κατ’ ἐπιλογήν).


χω συνείδηση πὼς ἐπιρρίπτω εὐθύνη (μὲ ὅσα, ὄχι γιὰ πρώτη φορά, γράφω) σὲ σεβαστοὺς πνευματικοὺς πατέρες. Πολλὲς φορὲς ἔχω ἀναρωτηθεῖ: ποιός εἶμαι ἐγώ, ποὺ τολμῶ νὰ ἐπισημαίνω κάποιες παραλείψεις τους; Νιώθω, ὅμως, μέσα μου ἰσχυρὴ τὴν πεποίθηση, πὼς ὅ,τι γράφω, δὲν εἶναι δικές μου θέσεις (γιατὶ τότε δὲν θὰ τολμοῦσα νὰ τὶς θέσω κἀν), ἀλλὰ ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση. Καὶ παρόλο ποὺ παρόμοιες σκέψεις ἔχουν γραφεῖ πολλὲς φορές, δὲν ἔχω δεῖ κάποιο ἀντίλογο. Πρᾶγμα ποὺ σημαίνει, ὅτι οἱ πνευματικοί μας πατέρες, ἢ δὲν ἔχουν νὰ ἀπαντήσουν στὰ πατερικὰ κείμενα ποὺ παρατίθενται, ἢ ἀδιαφοροῦν, ὡς διδάσκαλοι, νὰ παρουσιάσουν καὶ νὰ διδάξουν τὴν ἀκριβῆ καὶ ἀναντίρρητη τοποθέτηση τῆς Ἐκκλησίας στὸ θέμα, ὡς ποιμένες δὲ καὶ πατέρες νὰ διορθώσουν καὶ μένα μὲ τὸν γνήσιο πατερικὸ λόγο καὶ ὄχι μὲ προσωπικὲς ἐκτιμήσεις ποὺ διαφέρουν ἀπὸ γέροντα σὲ γέροντα, ὥστε νὰ ἀντιληφθῶ (ὅπου σφάλλω) τὴν σωστή θέση.
Σημάτης Παναγιώτης