"Μη χωρίσης, αλλά μοίχευε" --"Ξεκαθαρίστε τη θέση σας ή κρυφτείτε στη τρύπα σας"

Πηγή: «Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ»

Ήρθε η ώρα των πιστών:

"Λέτε, αλλά δεν κάνετε αυτά που λέτε.   Μόνο λέτε"

"Ξεκαθαρίστε τη θέση σας ή κρυφτείτε στη τρύπα σας".

4 "Ανοιχτές επιστολές" πιστών, με αφορμή τη σύγκληση της "Μεγάλης" συνόδου εν Κρήτη...

      

Δημοσιεύουμε σήμερα τις "ανοιχτές επιστολές" 4 πιστών (λαϊκών)

Τις δύο πρώτες επιστολές τις είδαμε εδώ,

     Ακολουθούν δύο ακόμη, οι επιστολές

των Αδαμάντιου Τσακίρογλου 

"Αρνούμαι την Αίρεση, παραμένω στην εκκλησία. Αποτείχιση τώρα"

και του Ιωάννη Ρίζου 
«Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ...... καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς»


Και οι 4 είναι τολμηρές, αποκαλυπτικές και ξεκάθαρες.

Αφού οι δεσποτάδες μας παίζουν κρυφτούλι και δεν μας λένε αν υπέγραψαν ή όχι, αλλά κυρίως τι θα κάνουν τώρα που επίσημα (σύμφωνα με την απόφαση της "Αγίας και Μεγάλης" -ληστρικής κατ' εμάς Συνόδου)

θα αποκαλούνται οι αιρετικοί "εκκλησίες" (πουθενά στην απόφαση δεν αναφέρονται ως "αιρετικοί"), 
ήρθε η ώρα των πιστών.

Ιστολόγιο Ομάδας Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Επιστολή 1η

Πάτερ,

Επειδή έχουνε φτάσει στα χέρια μου από προωθήσεις φίλων διάφορα δημοσιευμένα κείμενά σας σχετικά με την λεγομένη "Μεγάλη Σύνοδο" στα οποία λίγο πολύ ζητάτε γνώμες, ας πω κι εγώ δυό λόγια για να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους και να δούμε τη θέση και τη στάση σας.

Συγχωρέστε με εκ των προτέρων για το απότομο του ύφους, δεν είμαι έτσι, ούτε είχα καμμία πρόθεση και διάθεση να εμπλακώ, αλλά οδηγείτε σε σύγχυση δικούς μου ανθρώπους και, είναι και απότομα τα γεγονότα και η ολιγωρία σας και πρέπει να υπερασπιστώ την πίστη μου έργοις και όχι μόνο λόγοις όπως κάνετε εσείς. Είμαι συνεννοήσιμος άνθρωπος, αλλά τα λόγια και οι πράξεις σας (οι μη-πράξεις σας για να είμαι ακριβής) στα περί της πίστεως δεν επιτρέπουν πλέον μισόλογα.

Είναι πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράφετε, αλλά παίζουν στην πιάτσα και είναι γνωστά εδώ και 100 χρόνια. Και παρόλο που είναι γνωστά εδώ και 100 χρόνια, το ιερατείο της Εκκλησίας των μισθωτών ποιμένων και εραστών του Οικουμενισμού (ναι, αυτούς που ξεφωνίζει ο Κύριος και σας πιάνει κι εσάς μέσα) ποιεί την νήσσαν.

Το αυτό παρατηρώ και στα κείμενά σας, καθώς και σε κείμενα και ομιλίες άλλων ανησυχούντων ορθοδόξων με προχωρημένες γνώσεις στα θεολογικά, εκκλησιολογικά και κανονικά θέματα. Εκκλησιολογικώς όμως τα κείμενα αυτά δεν πατάνε καλά. 
Πού τη βρήκατε αυτή την εκκλησιολογία, δεν καταλαβαίνω.
Περιστρέφονται γύρω από διαμαρτυρίες, διαπιστώσεις, αντριέματα και φιγούρες. Αλλά δεν βλέπω να καταλήγετε στο "δια ταύτα". Τι θα κάνετε εντέλει; Τι προτείνετε ως λύση;
Ο λύκος είναι μέσα στο μαντρί κι εσείς ακόμα το σκέφτεστε; Ακόμα διαμαρτύρεστε; Ακόμα καταστρώνετε σχέδια; Ακόμα ευχολόγια; Ακόμα "θά"; Ακόμα περιμένετε καποιον άλλον να κάνει κάτι; Περιμένετε μήπως ουρανοσημία;

Και το μυαλό και τους Ιερούς Κανόνες γιατί μας τα έδωσε ο Κύριος;

Ο π. Σάββας Αντύπας εδώ και καιρό είχε πεί πολύ εύστοχα
"Μη χωρίσης, αλλά μοίχευε" (https://www.youtube.com/watch?v=hOQh0epp63Y). 

Ωραίο το τσιτάτο, ωραίες οι διαπιστώσεις, αλλά τι έκανε; Συνεχίζει τη μοιχεία;
Έτσι φαίνεται. Εξάλλου η μοιχεία και η απιστία έχουν την ίδια ρίζα, όπως λένε και οι Πατέρες. Καλά είπε ο Κύριος "γενεά πονηρά και μοιχαλίς".
Μπορείτε όμως να καταλάβετε πως, ό,τι και να λέτε είσαστε σε κοινωνία με την αίρεση εδώ και 100 χρόνια;
Αντε να πούμε από το 1948 (ΠΣΕ) ή το 1965 (άρση ακοινωνησίας) επισήμως.

   

Εσείς, πώς υλοποιείτε τις εντολες του Θεού; Εχετε γεμίσει τον αέρα και το δίκτυο με λόγια και ατέρμονα κείμενα. Τί προσπαθείτε να κρύψετε στα ατέλειωτα κατεβατά και τις αναλύσεις σας;

Λάβετε υπ' όψιν σας ότι τα

κείμενα αυτά τα διαβάζουν και άνθρωποι που ξέρουν ότι 1+1 κάνει δύο και πως τα φωνήεντα είναι εφτά.

 Ποιά είναι, ποιά πρέπει να είναι η στάση των ορθοδόξων; 

Το παιχνίδι έχει χοντρύνει, δηλαδή τί λέω χοντρύνει, χοντρύτερο δε γίνεται. 

Τί έχουμε παραλάβει από τους πατέρες; Να κάνουμε διαπιστώσεις και

καταγραφή προβλημάτων σε καιρό κηρυσσομένων αιρέσεων; Ή τις διαμαρτυρίες που κάνετε; Ή το χαρτοπόλεμο στον
οποίο επιδίδεστε; Λάθος κάνετε, σεβαστέ πάτερ. Δεν παραλάβαμε διαμαρτύρηση από τους πατέρες. Μαρτύρηση παραλάβαμε. Μαρτύριο και ομολογία και αποτείχιση. 

Αυτά που κάνετε είναι άγνωστα στην Ορθοδοξία, είναι άλλα φρούτα, ξένα και ξινά. Να σταματήσει το δούλεμα, δηλαδή. 

Δε σας φταίμε τίποτα να βασανίζετε τους ανθρώπους μας που κάθονται και σας διαβάζουν και παθαίνουνε τη σύγχυση της αρκούδας με τις θολούρες σας.

Λέτε, αλλά δεν κάνετε αυτά που λέτε. Μόνο λέτε.

Και η απορία μου (η ρητορική μου απορία) είναι η εξής: Γνωρίζουμε (εσείς, αλήθεια, γνωρίζετε;) τι έκαναν ή τι θά έκαναν σε παρόμοια περίπτωση οι μεγάλοι πατέρες των οποίων τα βήματα υποτίθεται πρέπει να ακολουθούμε και τους οποίους επικαλείσθε; 

Γνωρίζουμε, ας πούμε, τί θα έκανε ο άγιος Νικόλαος, ο μέγος Αθανάσιος, ο μέγας Βασίλειος, ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, ο άγιος Ταράσιος, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο Ιερεμίας ο Τρανός, ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, και τόσοι άλλοι που τους μνημονεύετε και τους λιβανίζετε και τους γεραίρετε;

Τι προτείνετε εντέλει σ' αυτή την κατάσταση που έχουμε φτάσει; Ονομάσατε αρχικά τις αιρέσεις "ομολογίες" και ύστερα "Εκκλησίες" και τώρα μιλάτε μαζί τους επί ίσοις όροις.

Συλλειτουργείτε και συμπροσεύχεσθε με όλο τον εσμό των αιρέσεων. Μέχρι και με παγανιστές συμπροσεύχεσθε. 

Φέρατε τον πάπα για δεύτερη φορά και αυτή μάλιστα ως αρχηγό. Δεν ακούσαμε να πείτε "εκάς οι βέβηλοι". Δεν ακούσαμε κιχ! 

Αντιθέτως, τον βάλατε στη μέση σαν κοτσάνι όρθιο να δεσπόζει και να ευλογεί (τί να ευλογήσει, τρομάρα του, παρεκτός από μουσουλμάνους και προδότες;) με τους άλλους δύο τους δικούς μας εκατέρωθεν σαν μαραμένα σύκα να παριστάνουν, τί να παριστάνουν. Κι αν είπατε κάτι, έτσι το είπατε για να αποκοιμίζετε τους μισοκοιμισμένους χριστιανούς που νομίζουν ότι με τις διαμαρτυρίες επιτελούμε το καθήκον μας στην υπεράσπιση του Ονόματος του Θεού.

Τους εμετούς των συνοδικών στην "Αγία" (αλήθεια, από πού προκύπτει αυτό;) και "Μεγάλη" (αυτό κι αν είναι ανέκδοτο) Σύνοδο των αιρεσιαρχών τους ακούτε; Αλλά και πρό αυτής, οι διάφοροι δεσποτάδες (διότι επίσκοποι δεν είναι) και θεολόγοι (τρόπος του λέγειν πιά) που λέγανε άρες, μάρες, κουκουνάρες, αλλά και πάλι μόνο λέγανε, τους ακούσατε; 

Πώς σας φάνηκαν; Συμφωνείτε; 

Και οι αλλοπρόσαλλοι δεσποτάδες που πρωτοστάτησαν στην ημερίδα στο ΣΕΦ (23-3-2016) κατά της Συνόδου και τώρα συμμετέχουν στη Συνοδο πλέκοντάς της και εγκώμια, πώς σας φάνηκαν ;

Η ιεροσύνη σας τι θα κάνει; Θα αποτειχιστεί; Θα ακολουθήσετε το του Παύλου «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε»; Το μόνο που καταλαβαίνουμε απ' όλα αυτά είναι ότι λέγανε (και λέτε), ό,τι τέλος πάντων λέτε, μόνο και μόνο για να συγκρατήσετε τον κόσμο και να μην αποτειχιστούν και χάσετε την πελατεία (όποιους καταλαβαίνουν ακόμα, διότι τους πολλούς τους έχετε διώξει από την Εκκλησία ή τους έχετε κάνει αδιάφορους). Διότι όπως φαίνεται οι ψυχές δεν σας ενδιαφέρουν. Διότι αν σας ενδιέφεραν θα νοιαζόσασταν και για τη δική σας. Δεν έχετε μάλλον καταλάβει πόσα μενταγιόν έχετε κρεμασμένα στο λαιμό σας (... καὶ νῦν πῦρ τοὺς ὑπεναντίους ἔδεται). Τα κρόσσια του επιτραχηλίου σας τα έχετε μετρήσει;

Παρακαλω ξεκαθαρίστε τη θέση σας ή κρυφτείτε στη τρύπα σας. Νυν καιρός ομολογίας και όχι φιλολογίας. Οχι άλλα λόγια. Μπουχτίσαμε.

Εύχομαι ο Θεός να σας δώσει το θάρρος να ομολογήσετε επιτέλους την αλήθεια έργοις και να λάβετε ορθόδοξη στάση (αν διατηρείτε κάτι από ορθοδοξία).

Βαρεθήκαμε τα σάλια και τα μασημένα λόγια. Ηγέτης είναι αυτός στον οποίο στρέφονται όλα τα μάτια την ώρα του κινδύνου και καθοδηγεί την ομάδα του, το λαό του με ασφάλεια. Ασφάλεια για τους χριστιανούς είναι η σωστή πίστη, η άπαξ παραδεδομένη και ερμηνευμένη δια των αγίων Αποστόλων και των Πατέρων και εσφραγισμένη υπό του Αγίου Πνεύματος δια των αποφάσεων των Αγίων Ζ΄ ή Θ' Οικουμενικών και άλλων τοπικών Συνόδων, διότι αυτή αναρωτιέται ο Κύριος αν θα βρει ζωντανή στη Δευτέρα και Ένδοξη Παρουσία Του. Για να δώ, λοιπόν, έχετε τα κότσια να πράξετε το σωστό; Διότι, είτε σας αρέσει είτε όχι η πίστη μας αναγνωρίζει τους υπερασπιστές της στις αρένες και το μαρτύρο. Οχι στα λόγια και τις ανακοινώσεις. Δεν έχει ο ουρανός γραφείο δημοσίων σχέσεων. Έχει στεφάνους δόξης για τους μάρτυρες.

Και επειδή τα κείμενά σας είναι δημοσιευμένα, είμαι υποχρεωμένος να τοποθετηθώ κι εγώ δημοσία. Για την ώρα όμως απευθύνομαι μόνο σ' εσάς και δημοσιεύω ένα αποπροσωποιημένο μέρος του παρόντος χωρίς ονομαστική αναφορά για να καλύψω και εσάς, αλλά και να προστατέψω και να ξεθολώσω τους φίλους μου, και επιφυλάσσομαι παντός διακαιώματός μου που απορρέει από την υποχρέωσή μου απέναντι στον Πλάστη και Ευεργέτη μου να υπερασπιστώ το Όνομά Του.

Εύχομαι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος να σας φωτίσει. Από καρδίας εύχομαι.

Με τις διαπιστώσεις σας συμφωνούμε. Αναμένουμε και τις πράξεις σας για να καταλάβουμε αν πιστεύετε αυτά που λέτε. Ο ποιήσας και διδάξας, λέει ο Κύριος. Πρώτα λέει ο ποιήσας. Ίδομεν. Κοντός ψαλμός, αλληλούϊα.

Δ.

Πηγή

Επιστολή 2η

Ο "χαρτοπόλεμος" είναι ένα ισχυρό όπλο του οικουμενισμού και πράγματι οι γνήσιοι αντι-οικουμενιστές θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά τις ευθύνες τους. 

Αυτό το οποίο τους εξαπατά, είναι η ιδέα ότι αφυπνίζουν με τα λόγια τους, ενώ τους διαφεύγει το δάσος, το μείζον, δηλαδή το ότι αφύπνιση μόνο δια του παραδείγματος είναι δυνατόν να γίνει (αν γίνει)! Και το παράδειγμα είναι η αποτείχιση! Η φυγή από την καθέδρα των ασεβών, όπως τουλάχιστον καταγγέλονται. 

Εδώ υπάρχει και το έντυπο όργανο των ούτω πως φρονούντων, ο Ορθόδοξος (δια τον) Τύπο(ν)ς. 

Με έμβλημα τον Άγιο Μάρκο, διαμαρτύρονται δεκαετίες τώρα και καταλήγουν στο ευλόγησον και εις πολλά έτη δέσποτα....

Οι διαμαρτυρόμενοι νεροκουβαλητές του Οικουμενισμού, προσφέρουν ύψιστη υπηρεσία στην παναίρεση: 

Την απαξίωση του καταγγελτικού λόγου και κατ' επέκταση και του περιεχομένου του και την διασφάλιση της εδραίωσης στις ψυχές και στα μυαλά των ανθρώπων του οικουμενισμού.

Εσχάτη ώρα εστίν αδελφοί! 

Φεύγετε (το ταχύτερο δυνατόν σε όποια κατεύθυνση σας φωτίσει ο Θεός) και σώζεσθε...!

ΑΚΥΛΑΣ

Επιστολή 3η

Ἀρνοῦμαι τὴν αἵρεση, παραμένω στὴν Ἐκκλησία

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ καταργοῦν τὸν σωτηριολογικὸ χαρακτῆρα τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τὸν ἱερὸ καὶ διαχρονικὸ χαρακτῆρα τῶν Ἱερῶν Κανόνων Της καὶ τὴν ἰσοτιμεῖ μὲ τὶς αἱρέσεις στὸ ὀλἐθριο Π.Σ.Ε..

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ νοθεύουν καὶ ἀλλοιώνουν τὴν διδασκαλία καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου μας καί προσβάλουν τὴν μνήμη, τὸ μαρτύριο καὶ τοὺς ἀγῶνες τῶν Ἁγίων γιὰ τὴν Πίστη.

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ ὀνομάζουν φίλους αὐτούς, τοὺς ὁποίους ἡ Παναγία μας ὀνόμασε ἐχθροὺς τοῦ Υἱοῦ Της.

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ ἐξαφάνισε τὴν λέξη αἵρεση ἀπὸ τὸ λεξιλόγιο τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ κλείνουν τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας τῶν συνανθρώπων μου καὶ ἀποτελοῦν μέγα κίνδυνο γιὰ τὴν ὀρθόδοξη διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν μου.

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ γίνονται ἀρεστὲς στὸν σύγχρονο ἀποστάτη κόσμο ἀλλὰ δυσάρεστες στὸν Θεό.

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, ποὺ ἐξυμνοῦν τὴν ἀξία τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ παράλληλα ὑβρίζουν ὅποιον ἐναντιώνεται σὲ αὐτὲς.

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου, οἱ ὁποῖες ἀποφασίστηκαν ἀπὸ ἐμπαιχτὲς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, οἱ ὁποῖοι ἐπικαλούμενοι τοὺς Ἅγιους Πατέρες καὶ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀψήφισαν τὰ λιτὰ κελιὰ τῶν μοναστηριῶν καὶ διέμεναν σὲ ἀκριβὰ ξενοδοχεῖα, μεταφέρονταν μετὰ ἀπὸ τὶς συνελεύσεις ἀπὸ δεξίωση σὲ δεξίωση καὶ ἀπὸ συναυλία σὲ συναυλία, προφυλάσσονταν ἀπὸ μύριους σωματοφύλακες, ἀπόλαυσαν, ὅ,τι καλὺτερο ὑπάρχει στὴν μαγειρικὴ σὲ μία χώρα ποὺ πλήττεται ἀπὸ τὴν ἀνεργία, τὴν πεῖνα καὶ τὴν ἐξαθλίωση κουνώντας μάλιστα τὸ δάκτυλο  στὸν δοκιμασμένο λαό ἂν τυχὸν δὲν ὑπακοῦσε στὶς ἐντολές τους.

Ἀρνοῦμαι να δεχθῶ τὶς ἀποφάσεις τῆς ληστρικῆς κολυμπαρίου συνόδου καὶ τῶν ἐπισκόπων, ποὺ χαρίζουν κοράνια, συμπροσεύχονται μὲ μούφτηδεςποὺ εἶναι φίλοι τῶν δυναστῶν καὶ ἐχθροὶ τοῦ πτωχοῦ, ποὺ, ἐνὼ ἐτάχθησαν κανονικὰ γιὰ τὴν ὑπερὰσπιση τῆς Μίας Ἀλήθειας, τελικὰ ὑπερασπίζονται μὲ ρηχὲς πολιτικοῦ καὶ κοσμικοῦ περιεχομένου ἀνακοινώσεις τὸ ψέμα.

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ τοὺς ἀντιοικουμενιστὲς αὐτούς, ποὺ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς λεκτικὰ ὀνομάζουν τὴν αἵρεση καὶ πρακτικὰ συλλειτουργοῦν ἢ χαριτολογοῦν μὲ τοὺς αἱρετίζοντες ἀφήνοντας μὲ τὴν διγλωσσία τους ἀνυπεράσπιστο τὸ ποίμνιο καὶ ἔκθετη τὴν Ἐκκλησία.

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ, ὅτι ὡς ἁμαρτωλὸς δὲν ἔχω δικαίωμα νὰ ὁμολογήσω τὸν Χριστό. Ἀκριβῶς ἐπειδὴ εἶμαι ἁμαρτωλός, θὰ τὸν ὁμολογήσω.

Ἀρνοῦμαι νὰ δεχθῶ στὸν ἀγῶνα ἐναντίον τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὁποιαδήποτε προσπάθεια ἐξόδου ἢ ἀπομάκρυνσης ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἀγῶνας εἶναι πάντα μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ σύμφωνα μὲ τοὺς Κανόνες τὶς ἐντολὲς καὶ τὰ πρότυπα τῶν Ἁγίων.

Εἶναι πλέον πιὰ ὁλοφάνερο. Οἱ Ἅγιοί μας διδάσκουν: Ἀποτείχιση τώρα. Ἂς μὴν ἀφήσουμε τοὺς ὀπαδοὺς τοῦ οἰκουμενισμοῦ να μολύνουν μὲ τὴν αἵρεση τους τὸ πανάγιο σῶμα τῆς Εκκλησίας.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου, Ὀρθόδοξος Χριστιανός.

Επιστολή 4η

Το 1924 η Χριστομάχος μασονία με τα όργανα της μέσα στην εκκλησία κατέσφαξε το Ορθόδοξο ποίμνιο επιβάλλοντας  –δια της  βίας και μαφιόζικων μεθόδων– την αποκοπή  του από τις άγιες εντολές των Οικουμενικών Συνόδων.  

Το 1965 ένας νέος Κήρινθος, ένα γνήσιο τέκνο του διαβόλου, και μια μικρή παρέα επισκόπων (ενός ανύπαρκτου ποιμνίου) αίρει τα Συνοδικά αναθέματα κατά των παπικών, και τους ανακηρύσσει  αδελφή εκκλησία βλασφημώντας  χιλιάδες Αγίους και Μάρτυρες που διδαξαν τα αντίθετα και έπαθαν τα φριχτότερα. Οι επόμενοι πατριάρχες άξιοι πολίτες της Βαβυλώνας,  υιοθέτησαν την  Δυτική χολερική διδασκαλία και θυσίασαν στις σκωληκόβρωτες αιρέσεις και τον αιμοδιψή  Μπαθομέτ,   χιλιάδες ψυχές  του ποιμνίου του Θεού.

Το   1991 στο   Μπαλαμάντ αναγνώρισαν τον παπισμό.

Το 1993 στο Σαμπεζύ αναγνώρισαν την  θηριώδη αίρεση των Μονοφυσιτών  ως αδελφή και  «ορθόδοξη εκκλησία».

Το 2006 στο Πόρτο Αλέγκρε αναγνώρισαν όλες τις χριστιανικές αιρέσεις  ως κανονικές εκκλησίες,  καθοδηγούμενες από το Άγιο Πνεύμα.

Η διοίκηση της  Εκκλησία της Ελλάδας, τα υπόλοιπα πατριαρχεία και αυτοκέφαλες Εκκλησίες κρυφοστήριζαν ολόψυχα το Φανάρι όλα αυτά τα χρόνια στο να  ολοκληρώσει  τη «βρώμικη δουλειά», την αναβίωση και προσχώρηση στο άθεο δόγμα του Απελλού. Η απόδειξη έλαμψε στο Κολυμπάρι. Αφού ψιθύρισαν για τα μάτια του κόσμου κάποιες «αγωνιστικές» αντιρρήσεις  υπέγραψαν φαρδιά πλατιά ότι δεν υπάρχουν αιρέσεις άλλα όλες οι κακοδοξίες είναι άγιες και σωτηριώδεις εκκλησίες.

Ποιμένες στην όψη και λύκοι στην πράξη. Εισηγητές της φρενοβλάβειας. Πιστότατοι εργολάβοι που προδίδουν χωρίς διωγμό. Οι λέγοντες: «Δεύτε αποκτείνωμεν Αυτόν, ίνα ημών γέννηται η κληρονομία».[1]

Έτσι, οι Άγιοι (που θα κρίνουν τον κόσμο[2]), και οι οποίοι δίδαξαν ότι οι αιρέσεις οδηγούν στην κόλαση και οι Οικουμενικές Σύνοδοι που επικύρωσαν την διδασκαλία τους και οι Μάρτυρες που θυσιάστηκαν  προασπιζόμενοι αυτήν την Πίστη, στο Κολυμπάρι παρουσιάστηκαν ώς πλανεμένοι. Οι συνδαιτυμόνες του Κολυμπαρίου και οι «δι΄ ευλόγους αιτίες απολειφθέντες», υποθέτω στην επόμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» θα προλάβουν να τους αναθεματίσουν.

Ω!! «Εσείς, παιδιά της μάγισσας, απόγονοι μοιχού και πόρνης πλησιάστε κατά ’δώ. Ποιόν κάνετε περίγελο; Ποιόν έχουν στόχο τα ανοιχτά σας στόματα; Και σε ποιόν βγάζετε την γλώσσα;»[3]Για τους ψυχρούς και αδιάφορους χριστιανούς είστε σπουδαίοι, για τις χιλιάδες χιλιάδων που ακολούθησαν και θα ακολουθήσουν την αίρεση σας έως την απώλεια της κολάσεως  είστε τέκνα της κατάρας[4].   

  Στην ληστρική ψευδοσύνοδο της Κρήτης αποδείχτηκε ότι Ορθόδοξους Επισκόπους δεν έχουμε. Έχουμε «σοφούς εις το κακόν».[5] Οι χειρότεροι υπογράφουν και οι καλύτεροι  υποθέτουμε ότι υπάρχουν. Τους αναζητούμε με βάση πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς. Οι Ηγούμενοι  των μοναστηριών ατενίζουν  από τα καταπράσινα ρετιρέ τους τον κοσμάκη να ανάβει το κερί, να φιλά την εικόνα και να πεζοδρομεί προς τον άδη. Οι αρχαιοφύλακες των  Αγιορείτικων μουσείων προβάλουν  τα εκθέματα της Πίστεως μα όχι και την  Πίστη, αφού είναι κωλυόμενοι σε άλλες δουλειές. «Ουαί αυτοίς ότι την οδόν του Κάϊν επορεύθησαν». «Κάνατε την ψευτιά κατάφύγιο και την απάτη κρυψώνα».[6] «Άνθρωποι καταφθαρμένοι τον νούν, αδόκιμοι περι την πίστιν».[7]Μάθετε ότι: «Δεν ανήκετε στην εκκλησία του Χριστού όσοι δεν βρίσκεστε στην αλήθεια»[8].

Καημένο ποίμνιο! Ιερέ λαέ του Θεού για το οποίο ο Χριστός έκλαψε με αίμα! Που αγωνίζεσαι να ξεφύγεις από την αμαρτία του κόσμου και έπεσες στις αρκούδες της δεσποτοκρατίας και τις ύαινες  της κρυφο-Ουνίας.  Ακολούθησες με εμπιστοσύνη το αγιασμένο ράσο έχοντας στο νου σου τους αγίους που το φόρεσαν άλλα δεν ενδιαφέρθηκες να δείς ότι  τώρα φοριέται από  οχιές και λύκους. Από  κωφάλαλους φαρμακοποιούς  θανάσιμων  υπνωτικών της Ορθόδοξης συνείδησης σου. Από τους Βατικάνειους τεχνίτες της ευθανασίας που διακηρύττουν τις αμαρτίες τους όπως στα Σόδομα. [9]

Αλλα: «Mη τρέμεις Ιακώβ, φτωχέ λαέ Ισραήλ! Εγώ θα σε βοηθήσω έστω κι αν είσαι ανίσχυρος σα σκουλίκι που το πατούν. Εγώ! Ο Κύριος, είμαι ο λυτρωτής σου!»[10]

ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

Σαφή εντολή μας δίνει ο Κύριος μας ότι τα δικά Του πρόβατα δεν πρέπει να ακούν φωνή ξένου ποιμένα άλλα να φεύγουν.[11] Και οι Απόστολοι και οι Σύνοδοι και οι άγιοι να ξεχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τα άτιμα σκεύη [τους ψευδοδιδασκάλους],[12] που ο λόγος τους ξαπλώνεται σαν γάγγραινα μας ορίζουν.

«Ούτε για λίγη ώρα εν δεχόμαστε σχέση με αυτούς που κουτσαίνουν στην πίστη... ακόμα κι αν αυτοί μας φαίνονται πολύ γνήσιοι και επίσημοι, εμείς πρέπει να τους σιχαινόμαστε. Όσοι αγαπάμε τον Κύριο», ορίζει ο Μ. Βασίλειος.[13]

«Κάθε κληρικό του οποίου η πίστις, οι λόγοι και τα έργα δεν συμφωνούν με τις διδασκαλίες των Αγίων πατέρων να τον αποστρεφόμεθα και να τον μισούμε ως δαίμο-να, έστω κι αν ανασταίνει νεκρούς και κάνει άλλα μύρια θαύματα»,[14]επιτάσσει ο Άγ. Συμεών.

«Όχι μόνο αν κάποιοι λένε συνολικά αντίθετα πράγματα που ανατρέπουν τα πάντα άλλα  και το παραμικρό αντίθετο ναδιδάξουν να είναι αναθεματισμένοι», διασαφίζει ο  Ιερός Χρυσόστομος.[15]

«Από αυτούς πρέπει να πεταγόμαστε μακρυά όπως πεταγόμαστε όταν συναντάμε ένα φίδι, και να διακόπτουμε κάθε κοινωνία και να φεύγουμε με όλη μας την δύναμη, ακόμα κι αν μας φαίνονται σεβάσμιοι και πράοι», προειδοποιεί ο Μ. Φώτιος[16]

Αδελφοί, «άν και βρισκόμαστε στο ορθόδοξο φώς αυτό δεν θα μας ωφελήσει αν έχουμε κλειστά τα μάτια».[17] «Τα μη μετ΄ ευσεβών δογμάτων τελούμενα ου προσδέχεται ο Θεός».[18]«Ούτε οι προσευχές, ούτε οι ελεημοσύνες, ούτε οι Λειτουργίες, ούτε άλλη αρετή είναι αποδεκτή από τον Θεό άν ο άνθρωπος έχει λανθασμένες αντιλήψεις για τον Θεό»,[19] γιατί ο Θεός φανερώθηκε στον άνθρωπο κι άνθρωπος μεταλλάζει την εικόνα Του εξ αιτίας της υπερηφάνειας του.

«Η απλότητα και η ακακία δεν θα σας συγχωρεθεί, αν πλανηθήτε από την πανουργία των ψευδοδιδασκάλων».[20]

Λοιπόν, «Έξελθε εξ αυτών ο λαός μου, ίνα μη συγκοινωνήσετε ταίς αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε».[21]

Ιωάννης Ρίζος

kapsala@yahoo.com

---

[1] Λουκ. κ΄ 14.

[2] Α΄ Κορ. στ΄ 2.

[3] Ησ. 57, 3-4.

[4] Β΄ Πέτρ. β΄ 14.

[5] Ιερεμ. δ΄, 22.

[6] Ησ. 8, 20.

[7] Β΄ Τιμ.γ΄ 8.

[8] Αγ. Γρηγορίου Παλαμά, Άπαντα, σ. 627.

[9] Ησ. 3, 9.

[10] Ησ. 41, 14 και 43 1-4.

[11] Ιω. ι΄ 5.

[12] Β΄ Τιμ. β΄17.

[13] Όροι κατ΄ επιτομή, ερωτ. ριδ΄.

[14] Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Λόγος ΣΤ΄.

[15] Ερμηνεία εις την Προς Γαλάτας.

[16] Ε.Π.Ε 12, 400, 31.

[17] Ιερός Αυγουστίνος.

[18] Αγ. Κύριλλος, Κατηχήσεις, 4,2.

[19] Αγ. Ιωάννου Δαμασκηνού, Ιερά παράλληλα.

[20] Άγ. Θεοφύλακτος, Αγ. Νικοδήμου, Ερμηνεία εις τας ΙΔ Έπιστολάς του Απ. Παύλου, τ.β΄.σ.171-172.

[21] Αποκ. ιη΄ 4.