ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Μετά τήν Συμφωνίαν

τό οὐδετερόθρησκον κράτος

   Τελικά, ὅπως ἀναμενόταν, ἡ ἐπαίσχυντος, προδοτική καί προσχεδιασμένη πολλές δεκαετίες τώρα συμφωνία τῶν Πρε­σπῶν ψηφίσθηκε καί ὅπως ὅλα δείχνουν πορευόμεθα στήν ἑπόμενη φάση, ὅπου ἡ ἄθεη ἑλληνική κυβέρνηση θά ὁλοκληρώση τήν ἐργασία πού τῆς ἔχουν ἀναθέσει τά σκοτεινά κέντρα, γιά νά παραδώση τήν σκυτάλη στούς ἑπόμενους ὀλετῆρες τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους. Καί βέβαια ἡ τελευταία σκηνή ἔχει νά κάνη μέ τήν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος, τήν θεσμοθέτηση τοῦ οὐδετερόθρησκου κράτους καί τήν ἁρπαγή τῶν τελευταίων φιλέτων τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας ἀλλά καί τήν ἀλλαγή στό καθεστώς μισθοδοσίας τοῦ κλήρου καί στήν ἀποδέσμευσή της ἀπό τό Δημόσιο. Αὐτό ὅμως πού πληγώνει εἶναι ὅτι, ἄν ἐξαιρέσουμε κάποιους μεμονωμένους Ἱεράρχες, ὁ Μακαριώτατος καί ἡ πλειοψηφία τῶν Ἀρχιερέων ἐπιδεικνύουν προκλητική ἀπάθεια καί σιωπή. Πολέμιοι τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας του πάντοτε ὑπῆρχαν καί θά ὑπάρχουν, ὅμως τέτοια ἀδιαφορία ἀπό αὐτούς πού ἐξ ὁρισμοῦ εἶναι φύλακες τῆς Πίστεως καί τοῦ Γένους δέν γνωρίζουμε, ἐάν ἔχη ξανασυμβῆ.

Δυστυχῶς, περιορισμένοι εἶναι οἱ Ἀρχιερεῖς πού ἔχουν συναίσθηση τῶν ὑποχρεώσεών τους, οἱ περισσότεροι ἀρκοῦνται στήν διαποίμανση τῆς Μητροπόλεώς των καί ξέχασαν ὅτι εἶναι καί μέλη τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἔχουν καίριες εὐθύνες γιά τά γενικώτερα προβλήματα τόσο τῆς Ἐκκλησίας ὅσο καί τῆς Πατρίδας. Ὅμως παλαιότερα ὑπῆρχαν Ἱεράρχες, οἱ ὁποῖοι τιμοῦσαν τήν Ἀρχιερωσύνη τους καί εἶχαν συναίσθηση τῶν εὐθυνῶν τους. Πρέπει τέλος νά σημειώσουμε ὅτι τά προβλήματα πού διακυβεύονται μέ τήν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν εἶναι γνωστά δεκαετίες τώρα καί γιά τόν λόγο αὐτό δέν δικαιολογεῖται καμία ὀλιγωρία οὔτε ἀδιαφορία.

Ὁ ἄξιος Ἱεράρχης

Ὅπως οἱ παλαιότεροι θά θυμοῦνται καί οἱ νεώτεροι θά ἔχουν διαβάσει, τό 1967 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φλωρίνης ὁ μακαριστός καί ἄξιος Ἱεράρχης Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ὁ ὁποῖος ἐποίμανε θεοφιλῶς τήν Μητρόπολή του μέχρι τήν παραίτησή του (25-1-2000). Ὁ μακαριστός Ἱεράρχης κατά τήν διάρκεια τόσο τῆς ἱερωσύνης του ὅσο καί τῆς ἀρχιερωσύνης του δέν δίστασε οὔτε μία στιγμή νά ἔλθη σέ σύγκρουση μέ τό Παλάτι (τόν τότε Βασιλέα καί τήν Βασίλισσα), μέ τούς στρατιωτικούς τήν ἐποχή τῆς ἑπταετίας, ἀργότερα μέ τούς πολιτικούς ἀλλά καί μέ ἀρχιεπισκόπους, ὅταν θίγονταν ἡ ἐκκλησιαστική τάξη καί τά ἐθνικά ζητήματα.

Ὁ ἅγιος Ἱεράρχης καί σθεναρός ἀγωνιστής τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Γένους, ὅσοι θά θυμοῦνται, τήν 18η Δεκεμβρίου 1990 εἶχε ἀφορίσει τόν Ἕλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρο Ἀγγελόπουλο, διότι δέν εἶχε εἰσακούσει τήν προειδοποίησή του νά ἐγκαταλείψη τήν Φλώρινα, ὅπου ἐκείνη τήν περίοδο γύριζε στήν ἀκριτική πόλη τῆς Μακεδονίας τήν ταινία του «Τό μετέωρο βῆμα τοῦ πελαργοῦ», ἀλλά προχώρησε στά γυρίσματα τῆς ταινίας, ἀγνοώντας τόσο τόν ἀφορισμό ὅσο καί τίς ἀντιδράσεις τῶν κατοίκων τῆς Φλώρινας.

Ἡ Ἑλλάδα παύει νά εἶναι ἐλεύθερον καί αὐτόνομον κράτος

Τό περιοδικό «Χριστιανική Σπίθα», τό ὁποῖο ἐξέδιδε τότε ὁ Αὐγουστῖνος Καντιώτης καί συνεχίζει μέχρι σήμερα νά κυκλοφορῆ ἀπό τούς πατέρες τῆς Ἱ. Μ. Λογγοβάρδας, τήν ἐποχή ἐκείνη ἔγραφε «Ἠρχίσαμεν τήν κριτικήν τοῦ κινηματογραφικοῦ ἔργου τοῦ κ. Θ. Ἀγγελόπουλου, καί ἡ μέχρι σήμερον διεξαχθεῖσα σφοδρά συζήτησις ἀπέδειξεν ὅτι ἡ Ἑλλάς, ἡ ἀγαπητή μας πατρίς, μετά τήν ἔνταξίν της εἰς τήν Ε.Ο.Κ. παύει νά εἶνε ἐλεύθερον καί αὐτόνομον κράτος ρυθμίζον τά κατ’ αὐτό ἄνευ ξένων ἐπεμβάσεων, ἀλλ’ ὑπεράνω αὐτῆς ὑπάρχει πλέον τό ΥΠΕΡΚΡΑΤΟΣ πού λέγεται Ε.Ο.Κ., καί ὑπό τήν ἐπίδρασιν αὐτοῦ ἡ Ἑλλάς κινδυνεύει νά χάση τήν θρησκευτικήν καί ἐθνικήν της ταὐτότητα. Ὄπισθεν δέ τοῦ ὑπερκράτους τίς οἶδεν ὁποῖαι σκοτειναί δυνάμεις κρύπτονται! Πολλά εἶνε τά σημεῖα πού δεικνύουν ὅτι εἰσήλθομεν ἤδη εἰς περίοδον σατανοκρατίας, ἡ ὁποία ὠνομάσθη ἐποχή ὑδροχόου, οἱ δέ ὀπαδοί αὐτῆς εἰς Ἀμερικήν λέγουν ὅτι κυριαρχία τοῦ ὑδροχόου –κατ’ αὐτούς- σημαίνει κατάλυσιν τῆς ἐποχῆς τοῦ ΙΧΘΥΟΣ…. Ἤδη αἱ ἀνησυχίαι ἐκεῖναι ἤρχισαν ν’ ἀποδεικνύωνται βάσιμοι. Ἡ παροῦσα φωνή τοῦ γέροντος ἐπισκόπου Φλωρίνης εἶνε ὡς φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ. Εἴθε ν’ ἀκουσθοῦν φωναί ἰσχυρότεραι καί νά συντελεσθῆ ἀφύπνισις τῆς θρησκευτικῆς καί ἐθνικῆς συνειδήσεως ὅλων τῶν πατριωτῶν Ἑλλήνων. Ἄλλως….».

Ὁ κυρὸς Αὐγουστῖνος ἔστεκεν ἀκοίμητος φρουρός εἰς τά Ἑλληνικά σύνορα

Ὁ μακαριστός Νικόλαος Ψαρουδάκης σέ ἄρθρο του ἐκείνη τήν ἐποχή στόν «Ὀρθόδοξο Τύπο» ἔγραφε σχετικά μέ τήν ταινία τοῦ Θ. Ἀγγελόπουλου «Συμβαίνει ὅμως ἡ Φλώρινα νά μή εἶναι ξέφραγο μαντρί. Ἔχει ποιμένα τόν Αὐγουστῖνο Καντιώτη, ποιμένα ἀληθινό καί ὄχι μισθωτό. Ἔτσι πληροφορίες πού ἔφτασαν στά αὐτιά του, τόν ἔκαμαν νά ἐρευνήσει τό θέμα τῆς ταινίας καί νά βεβαιωθεῖ ὅτι καί τό σενάριο καί ἡ ἐπιλογή τῆς Φλώρινας, δέν εἶναι τυχαῖα καί ὅτι ὑπηρετοῦσαν σκοπούς ὄχι καλούς καί γιά τό ποίμνιό του καί γιά τό Ἔθνος! Καί ἀντέδρασε, ὡς ὤφειλε ἄλλωστε… Ρωτᾶμε τόν κ. Ἀγγελόπουλο: Γιατί εἶναι ἀπαραίτητο σέ κάθε ταινία νά μπαίνει, ὡς μαϊντανός, ἡ πορνεία, ἡ μοιχεία, ἡ διαστροφή, τό ἔγκλημα καί τά ἄλλα παρόμοια, πού βλέπουμε στήν τηλεόραση;… Στήν Φλώρινα βρῆκες νά διακηρύξεις τίς διεθνικές σου ἀντιλήψεις καί νά στραφεῖς κατά τῶν συνόρων; Ἐκεῖ πού οἱ γελοῖοι καί ἀνιστόρητοι προπαγανδιστές τῶν Σκοπίων στρέφουν τά βέλη τους πῆγες νά διακηρύξεις κατά τῶν συνόρων;… Γιατί κατάργηση τῶν συνόρων σημαίνει ἀπώλεια τῆς ταυτότητας. Καί χωρίς ταυτότητα δέν μπορεῖ νά ζήσει κανείς οὔτε ἄτομο, οὔτε λαός». Καί καταλήγει ὁ μακαριστός Νικόλαος Ψαρουδάκης «Ἡ ντόπια καί ξένη ‟συναγωγή πονηρευομένων” πρέπει κάποτε νά καταλάβει: ‟Σκληρόν πρός κέντρον λακτίζειν”! Ἄς πάψει ἡ συναγωγή αὐτή, ὅποιο χρῶμα κι ἄν ἔχει -ὅλοι οἱ γύφτοι μιά γενιά- νά μιλᾶ γιά σκοταδισμό καί μεσαίωνα στόν Λόγο τοῦ Θεοῦ! Πρός Θεοῦ: Οὔτε στό χεῖλος τοῦ κρημνοῦ δέν θά ὑπάρξει ἀφύπνιση; Σέ μία ὥρα πού τά εἴδωλα τοῦ ὑλισμοῦ γκρεμίζονται καί συντρίβονται, σ’ Ἀνατολή καί Δύση, πού ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ θριαμβεύει στόν αἰώνιο θρόνο του, ἐμεῖς ἐδῶ θά μιλᾶμε γιά σκοταδισμό καί μεσαίωνα, ἐπειδή ἕνας ἀληθινός Ἐπίσκοπος στέκει ἀκλόνητος στήν ἔπαλξη τῆς Ἐκκλησίας καί δέν ἐννοεῖ, γιά κανένα λόγο, ν’ ἀφήσει τό ποίμνιό του στήν διάθεση τῶν λύκων; Ξεχνᾶτε, κύριοι, ὅτι στούς ‟τρελούς” τῆς Ἐκκλησίας, σάν τόν Αὐγουστῖνο Καντιώτη, χρωστᾶμε τήν Ἐθνική καί πνευματική μας ὑπόσταση; ‟Τρελοί” ἦσαν οἱ προφῆτες, πού ἤλεγξαν τήν ἀνομία τῆς ἐποχῆς τους, ‟τρελός” ἦταν ὁ Ἰωάννης πού ἤλεγξε τόν Ἡρώδη, ‟τρελός” ἦταν ὁ Χρυσόστομος, πού ἤλεγξε τήν ‟ἡρωδιάδα” Αὐτοκράτειρα, ‟τρελός” ἦταν ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πού ἐμπόδισε τόν ἐξισλαμισμό τῆς Βαλκανικῆς καί πού ἄν ἔλειπε, θά φοράγαμε ὅλοι κόκκινο φέσι, ‟τρελός” εἶναι ὁ Αὐγουστῖνος σήμερα πού στέκει ἀκοίμητος φρουρός στά Ἑλληνικά σύν­ορα, γιά νά ὑπάρχομε καί αὔριο καί μετά».

Ἡ ὑπογραφή τῆς Συμφωνίας ἀπέδειξεν ὅτι δέν ὑπάρχουν σήμερον φρουροί

Καί ἐμεῖς σήμερα πορευόμεθα μόνον μέ γνωστικούς Ἐπισκόπους, χωρίς κανένα ‟τρελό”, χωρίς Χρυσόστομο, χωρίς Προφήτη, χωρίς Πρόδρομο, χωρίς Κοσμᾶ Αἰτωλό, χωρίς Καντιώτη καί ἔχει θριαμβεύσει ἡ ἀθεΐα, ἔχουμε χάσει τήν Ἐθνική καί πνευματική μας ὑπόσταση, ἔχουμε σχεδόν ἐξισλαμισθῆ, μόνον φέσια δέν φορᾶμε, τά σύνορα δέν τά φυλάει κανείς, ἡ ἡρωδιάδα καί ἡ ἀνομία δέν ἐλέγχεται ἀπό κανένα, καί δέν ξέρουμε ἄν θά ὑπάρχουμε αὔριο ὡς Ἕλληνες, διότι δέν ὑπάρχει ἕνας ‟τρελός”, «ἕνας ἀληθινός Ἐπίσκοπος πού νά στέκει ἀκλόνητος στήν ἔπαλξη τῆς Ἐκκλησίας καί νά μή ἐννοεῖ, γιά κανένα λόγο, ν’ ἀφήσει τό ποίμνιό του στήν διάθεση τῶν λύκων». Ὅμως οἱ γνωστικοί δέν θά μείνουν στήν ἱστορία, ἐνῶ ὁ Αὐγουστῖνος Καντιώτης καί κάθε ‟τρελός” θὰ μένη εἰς τόν αἰῶνα.

Γιά τήν ἱστορία νά ἀναφέρουμε ὅτι:

Ὁ μακαριστός Ἱεράρχης γιά πρώτη φορά καί μοναδική κατά τήν ἐπισκοπική του σταδιοδρομία ἀφόρισε καί μάλιστα εἶχε δώσει προθεσμία στόν σκηνοθέτη καί στούς συνεργάτες του, τούς ὁποίους καί αὐτούς εἶχε ἀφορίσει, δύο χρόνια, γιά νά μετανοήσουν. Ὁ Θεόδωρος Ἀγγελόπουλος πέθανε χωρίς νά ἀρθῆ ὁ ἀφορισμός του καί μάλιστα πέθανε στίς 24 Ἰανουαρίου τοῦ 2012, δηλαδή ἑπτά χρόνια πρίν την ψήφιση τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν, ἡ ὁποία ὑπερψηφίσθηκε ἀπό τό Ἑλληνικό κοινοβούλιο στίς 25 Ἰανουαρίου τοῦ 2019. Τέλος, νά σημειώσουμε ὅτι ἡ ταινία «Τό μετέωρο βῆμα τοῦ πελαργοῦ» εἶχε χρηματοδοτηθῆ ἀπό εὐρωπαϊκά κονδύλια.

Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος

Πηγή