«Προστάται θερμοί, πυροσβεστών υπάρχοντες, ω Παίδες Θεού και θείοι αντιλήπτορες, πυροσβεστών επαρήγεις αεί τω σώματι, και δύναμιν και θάρρος αεί τούτοις παρέχεις, ορμωσι πρός τήν σβέσιν πυρκαϊών, μη ελλείπητε Άγιοι ότι υμάς αντιλήπτηρας και θερμούς, εν παντί έχομεν φύλακας».
   Στη μακρόχρονη πορεία προσφοράς του Πυροσβεστικού Σώματος στην αντιμετώπιση της ΠΥΡΚΑΪΑΣ μαζί με το φιλότιμο του Έλληνα Πυροσβέστη ευτυχώς υπάρχει και το χέρι της ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ για να αντισταθμίζει την υψηλή επικινδυνότητα και την έλλειψη των μέσων.
 Η Πυρoσβεστική Οικογένεια σύμφωνα με την εθνική μας παράδοση όπου οργανωμένες επαγγελματικές ομάδες να βρίσκουν καταφύγιο προστασίας σε Αγίους που είχαν σχέση με την εργασία τους βρήκε στα πρόσωπα των «Αγίων Τριών Παίδων των εν τη Καμινω βληθέντων» τους ακοίμητους προστάτες που μεσιτεύουν διαρκώς στον Ύψιστο για την προστασία μας στη δύσκολη αναμέτρηση με τις παμφάγες φλόγες των πυρκαϊών. Με το Π.Δ. 1186/1981 οι Άγιοι Τρείς Παίδες αναγνωρίζονται ως προστάτες
Άγιοι του Πυροσβεστικού.Σώματος και καθιερώνεται ως η επίσημη ημέρα δοξολογίας και εορτασμού του Πυροσβεστικού Σώματος. Με το Π.Δ. του 1993 καθιερώνεται ως επίσημη Αργία.
Οι Άγιοι Τρεις Παίδες γεννήθηκαν στην πόλη των Ιεροσολύμων στις αρχές του 6ου π.Χ. αιώνος. Ανήκαν στη φυλή του Ιούδα και κατάγονταν από βασιλική οικογένεια. Πατέρας τους ήταν ο Βασιλιάς Εζεκίας και μητέρα τους η Καλλίνικη.
Περί το 605 π.Χ. ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ κυριεύει την πόλη των Ιεροσολύμων σφάζοντας , λεηλατώντας και αιχμαλωτίζοντας πολλά παιδιά Εβραίων. Μεταξύ των αιχμαλώτων και οι Τρείς Παίδες που ήταν τότε σε ηλικία 8-10 ετών,μαζί με τον φίλο τους, τον Δανιήλ τον μετέπειτα Προφήτη και οι οποίοι μεταφέρονται στη Βαβυλώνα
Εκεί ο Δανιήλ μετά την εξήγηση του ενυπνίου του Ναβουχοδονόσορ αποκτά την εμπιστοσύνη του και διορίζεται Γενικός Επίτροπος των επαρχιών της Βαβυλώνας. Μετά από παράκληση του οι Τρείς Παίδες λαμβάνουν σημαντικά αξιώματα στη Δημόσια Διοίκηση της Βαβυλώνας.
Το 579 π.Χ.κατά τα ήθη των ειδωλολατρών βασιλέων ο Ναβουχοδονόσορ κατασκεύασε μια εικόνα δική του χρυσή, ύψους εξήντα πηχών και πλάτους έξη πηχών. Στα Αποκαλυπτήρια της εικόνας προσκλήθηκαν να παραστούν όλοι οι Αξιωματούχοι, Στρατηγοί και Τοπικοί Άρχοντες του Κράτους. Το πρόγραμμα περιλάμβανε προσκύνηση της εικόνας από τους προσκεκλημένους μόλις ηχούσε η σάλπιγγα. Οι παραβάτες θα ρίπτονται σε μια κάμινο πεπυρωμένη. Οι τρεις παίδες ως πιστοί Ιουδαίοι δεν υπάκουσαν στο βασιλικό πρόσταγμα και αρνήθηκαν να προσκυνήσουν την εικόνα, τηρώντας ευλαβικά τον Θείο Νόμο που πρόσταζε:
«ου ποιήσεις εαυτόν είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα, όσα εν τω Ουρανω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις υδασι τοις υποκάτω της γης... Ου προσκυνήσεις αυτοις,  ουδέ μη λατρεύσεις αυτής».
Το γεγονός κατήγγειλαν στο βασιλιά ο οποίος εξοργισμένος διέταξε να εμφανιστούν ενώπιόν του οι τρεις παίδες ώστε να απολογηθούν για την ανυπακοή τους..
Οι ευσεβείς νέοι δεν αρνήθηκαν την καταγγελία, ούτε ζήτησαν την εύνοια του οργισμένου βασιλιά. Με παρρησία χωρίς να φοβηθούν τον θάνατο του αποκρίθηκαν:
«Ου χρειάν έχομεν ημείς από του ρήματος τούτου αποκριθηναι σοι. Εστί γαρ Θεός ημών εν ουρανοις, ω ημείς λατρεύομεν, δυνατός εξελέσθαι ημάς εκ της καμίνου του πυρός, της καομένης και εκ των χείρων σου Βασιλευ,σώσηται ημας. Και αν μη γνωστόν έστω σοι, Βασιλευ, ότι τοις Θεοις σου ου λατρεύομεν, και τη εικόνι, η έστεισαν ου προσκυνουμεν».
Οργισμένος από την θαρραλέα τους απάντηση ο Ναβουχοδονόρ διέταξε τους άνδρες του να δυναμώσουν τη φλόγα στην κάμινο και να ρίξουν μέσα τους Τρεις Παίδες. Αυτοί τότε πρόθυμα από μόνοι τους γεμάτοι χαρά έπεσαν στην κάμινο , υμνούντες και ευλογούντες τον Θεό και περπατούσαν μέσα στο καμίνι χωρίς να τους αγγίζει καθόλου η φωτιά. Αντίθετα οι φλόγες κατέκαυσαν τους βασιλικούς υπηρέτες που προσπαθούσαν να υπερπυρώσουν την κάμινο. Όταν είδε το θαύμα ο Ναβουχοδονόσορ γεμάτος έκσταση και θαυμασμό πλησίασε προς την κάμινο και διέκρινε μέσα στις φωτιές τέσσερις άνδρες Ταπεινωμένος τους κάλεσε να βγούνε έξω. Ήταν υγιείς ,ακέραιοι χωρίς να έχει φλογιστεί ούτε μια τρίχα από το κεφάλι τους. .Στην ερώτηση του βασιλιά για τον τέταρτο άνδρα που είχε δει οι Τρεις Παίδες του αποκρίθηκαν ότι ήταν Άγγελος του Θεού ο οποίος τους φύλαξε από την φωτιά. Ο βασιλιάς τότε έσκυψε ευλαβικά μπροστά τους και ξεχνώντας την ειδωλολατρική του πίστη διακήρυξε ότι: «Ουκ εστι Θεός έτερος, όστις δυναθήσεται ρύσοισθαι ούτως». Στη συνέχεια περιέβαλε με μεγάλη εύνοια τους Τρεις Παίδες δίνοντας τους μεγαλύτερα αξιώματα. Για την μετέπειτα ζωή των τριών παίδων δεν υπάρχουν στοιχεία. Έζησαν όμως πολλά χρόνια και ετελείωσαν εν ειρήνη.
Αυτούς τους Τρεις Παίδες εμείς οι ΠυροσβέστεςΤιμούμε και Γιορτάζουμε κάθε χρόνο 17 Δεκεμβρίου και τους παρακαλούμε όπως μεσιτεύουν και μας προστατεύουν στην δύσκολη αποστολή μας που είναι κυρίως η μάχη κατά της φωτιάς.
«Εκτενώς πρεσβεύσατε, υπέρ ευσεβών πυροσβεστών, ενισχύοντας, αυτούς, εν τη κατασβέσει πυρός ολεθρίου. Τω Σώματι Παίδες πυροσβεστών, αεί βοηθειτε, των ανδρείους κατά πυρός, ημίν, απειλουντος μαχομένων, οία προστάται ημών ετοιμόταται».

Σταμούλης Ιωάννης
Πυραγός