Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

Απαντήσεις Αγιορειτών επί εκκλησιολογικών ζητημάτων. -Δήλωση του κ. Ρίζου. -Σχολιασμός του άρθρου των Αγιορειτών Πατέρων

  
      π. Σάββα, Πατέρες,
           Εὐλογεῖτε,

     Χθὲς τὸ πρωῒ μᾶς στείλατε ἕνα σχόλιο στηλιτεύοντας κάποιον ἀπὸ μᾶς, μὲ τὴν “εὐγενικὴ” καὶ εὔηχη λέξη «ντροπή σου» (ἐδῶ, τὸ σχόλιο στὸ τέλος) καὶ τὴν ἴδια μέρα, τὸ μεσημέρι, δὲν διστάσατε νὰ μᾶς στείλετε κείμενο σας γιὰ δημοσίευση!  Ἔτσι ἐννοεῖτε ἐσεῖς τὴν συνεργασία;
    Ἔστω. Ἀλλά, τὸ ἄρθρο σας αὐτό μὲ τίτλο "Ἀπαντήσεις ἐπὶ ἐκκλησιολογικῶν ζητημάτων περὶ τῆς ἱερᾶς ἀποτειχίσεως" (τὸ δημοσιεύουμε στὸ τέλος, γιὰ νὰ διαπιστώσουν οἱ ἀναγνῶστες τὶς ἀπίστευτες θέσεις σας) ἔπρεπε νὰ τὸ εἴχατε δημοσιεύσει μετὰ τὴν ἔκδοση τοῦ βιβλίου τοῦ κ. Ρίζου, ὅταν διαπιστώσατε τὰ ὑποτιθέμενα ἢ πραγματικὰ λάθη του, ἀντὶ νὰ διασπείρετε τὶς κατακρίσεις σας καὶ τὶς ἄδικες κατ’ αὐτοῦ κατηγορίες, χωρὶς τὸν ἀντίλογο τοῦ ἰδίου, σὲ ὅσους σᾶς ἐμπιστεύονται ὡς ἀποτειχισμένους Ἁγιορεῖτες, ζητώντας ἐπιμόνως τὴν ἀπομάκρυνσή του καὶ ἀπομόνωσή του ἀπὸ τὸν ἀγώνα κατὰ τῆς Παναιρέσεως, στὸν ὁποῖο ὁλόψυχα ἔταξε τὸν ἑαυτό του! Μαζί μὲ αὐτὸν κατηγορούσατε καὶ ὅσους συμφωνοῦσαν μαζί του μὲ ἐκφράσεις καθόλου κολακευτικές καὶ μὲ ἀνυπόστατες κατηγορίες περὶ φατρίας κι ὁμαδοποίησης. Ἀλλὰ φαίνεται ὅτι αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν ἀντίλογο δὲν τὸ θέλατε, γιατὶ ἕνα διάλογος δημόσιος θὰ ἀποκάλυπτε, αὐτὰ ἀκριβῶς ποὺ τώρα ἀποκαλύπτονται.
Ὅμως ἡ παρέμβαση τοῦ κ. Ρίζου βοήθησε νὰ φανερωθοῦν οἱ θέσεις σας, ὄχι μόνο μὲ ὅσα ἔγραψε ὁ ἴδιος, ἀλλὰ μὲ ὅσα ἐσεῖς στὸ νέο σας ἄρθρο μᾶς παρουσιάζετε. Εἶναι φανερό, λοιπόν, ὅτι δὲν ἦταν οὔτε ἄσκοπη, οὔτε διχαστικὴ ἡ παρέμβαση Ρίζου, ὅπως ἔσπευσαν πρόχειρα νὰ τὴν χαρακτηρίσουν κάποιοι, ἀλλὰ ἀποτέλεσμα ἀληθινῆς ἀνησυχίας γιὰ τὴν πορεία τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγώνα. Καὶ τὸ ὅτι δὲν ἦταν ἄσκοπη καὶ διχαστικὴ ἡ παρέμβαση Ρίζου, τὸ ἀποδεικνύετε μὲ τὸ περιεχόμενο τοῦ ἄρθρου σας, διὰ τοῦ ὁποίου ἀντὶ νὰ ἀναιρεῖτε τοὺς φόβους του, τοὺς ἐπιβεβαιώνετε, ἀφοῦ ἐπαναλαμβάνετε ἀκριβῶς ἐκεῖνο ποὺ ὁ κ. Ρίζος εἶχε διαπιστώσει.
   Παραθέτουμε τὴν παρακάτω Δήλωση ποὺ ὁ κ. Ρίζος μᾶς ἔστειλε, μετὰ τὴν δημοσίευση τοῦ ἄρθρου σας. Νὰ σημειώσουμε ὅτι αὐτὸ δημοσιεύτηκε πρῶτα στὸ παλαιημερολογίτικο ἱστολόγιο «Κρυφὸ Σχολειό», μετὰ στὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ Νίκᾳ» καὶ σὲ ἄλλα παρόμοια ἱστολόγια. Σημαντικὸ εἶναι ὅτι τὰ 7-8 ἀντι-Οἰκουμενιστικὰ ἱστολόγια δὲν δημοσίευσαν τὸ ἄρθρο σας, ὁπότε ἀναρωτιέται κανείς: Ποιούς ἐκφράζετε καὶ ποιούς ἐκπροσωπεῖτε; Αὐτοὺς τοὺς 2-3 Ἁγιορεῖτες Πατέρες, ποὺ ὑπογράφουν καὶ τὸ ἄρθρο σας;

Ἡ Δήλωση τοῦ κ. Ρίζου:

Μετά τις συκοφαντίες, η δικαίωση

    Θέλω να ευχαριστήσω  δημοσίως τους αγιορείτες π. Σάββα Λαυριώτη, π. Χαρίτωνα Καρεώτη  και π. Επιφάνιο Καψαλιώτη  οι οποίοι στο κείμενο τους   αναφερόμενοι  επικριτικά  στους νεοημερολογίτες  που πιστεύουν ότι οι Γ.Ο.Χ. δεν έχουν μυστήρια, με δικαιώνουν απόλυτα, αποδεικνύοντας ότι  οι φόβοι και οι ανησυχίες  που εξέφρασα με το άρθρο μου «Το λιοντάρι της αίρεσης και η τίγρις του σχίσματος» δεν ήταν ούτε συκοφαντίες, ούτε ψέματα, ούτε δαιμονική επιρροή, ούτε διάσπαση του αγώνα αλλά δυστυχώς πραγματικότητα.
     Έγραψαν: «Κάποιοι νεοημερολογίτες φανατικοὶ “Γ.Ο.Χ.” (πλέον ὑπάρχουν καὶ τέτοιοι!), θεωροῦν ἄκυρα τὰ μυστήρια τῶν παλαιοημερολογιτῶν Γ.Ο.Χ ….(ἔνιοι δὲ ἐξ αὐτῶν θεωροῦν καὶ τὰ τῶν νεοημερολογιτῶν), ἀφοῦ ἀπεκόπησαν ἀπὸ τὴν “Ἐκκλησία”».
     Επιπλέον η θέση τους ότι μέχρι να γίνει Σύνοδος «…δὲν μᾶς ἐπιτρέπεται (ἐάν ἔχουμε τὸν στοιχειώδη φόβο Θεοῦ, καὶ δὲν θέλουμε νὰ βλασφημοῦμε), νὰ κηρύττουμε πρὸ συνοδικῆς διαγνώμης ἄκυρα μυστήρια σὲ ΝέοΠαλαιό»,  είναι ότι πιο αθεολόγητο  έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια.
      Δηλαδή αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζουμε  αν υπάρχουν τα Μυστήρια, στο Παλαιό ή στο Νέο!!!

    Αὐτὴ εἶναι ἡ δήλωση τοῦ κ. Ρίζου.

    Ὅμως, ἐπειδὴ Πατέρες, ἀναφερθήκατε καὶ στὸ ἱστολόγιό μας (ἐσεῖς καὶ τὰ πνευματικοπαίδια σας) μὲ ὑβριστικό τρόπο, ἀλλὰ καὶ στὸ ἄρθρο σας ἐπαναλαμβάνετε τὶς ὑποτιμητικὲς ἐναντίον μας ἐκφράσεις, ὁμιλεῖτε γιὰ λάσπη ἐναντίον σας κ.λπ., καὶ ἔτσι στρέφετε ἀνθρώπους –ποὺ σᾶς ἐκτιμοῦν γιὰ τὸ σχῆμα ποὺ φέρετε– ἐναντίον μας, θὰ σχολιάσουμε ἀκροθιγῶς κάποια σημεῖα τοῦ ἄρθρου σας, γιὰ νὰ καταδείξουμε τὴν ζημιὰ ποὺ κάνετε. Καὶ κάνετε ζημιὰ πολεμώντας ὅσους σᾶς ἀποδεικνύουν καλοπροαίρετα –κι ὄχι ὅπως διαδίδετε ἐμπαθῶς– τὴν λανθασμένη τακτική σας, ἀντὶ νὰ ἀφουγκραστεῖτε τὴν δικαιολογημένη σὲ καιροὺς σύγχυσης ἀγωνία τους· κάνετε ζημιά, ὄχι σὲ μᾶς, ἀλλὰ στὴν ἀποτείχιση τὴν ὁποία κι ἐσεῖς ἐφαρμόζετε (νὰ ὑποθέσουμε χωρὶς νὰ τὸ ἀντιλαμβάνεστε;) καὶ διχάζετε τοὺς πιστούς. Ἐλπίζουμε νὰ λάβετε σοβαρὰ ὑπ’ ὄψιν σας τὶς παρατηρήσεις μας, ὄχι ὡς ἐναντίωση στὰ πρόσωπά σας, ἀλλὰ ὡς ἀφορμὴ γιὰ ὡριμότερες σκέψεις, ὡς ἀφορμὴ γιὰ εὐθυγράμμιση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ παράδοση.
        Γράφετε:

«Τὸ Ἅγιον Ὄρος σιωπᾶ, καὶ σιωπᾶ ἐμφρόνως καὶ διακριτικῶς, ὁμιλώντας ὅταν καὶ ἐφ’ ὅσον χρειάζεται. Ὁ ἁγιορειτικὸς μοναχισμὸς δὲν περιφέρεται ὅποτε καὶ ὅπως τὸ θέλουν κάποιοι, δίκην θεάματος καὶ ἀργόσχολης ἐπιδείξεως γνώσεων, στὸ διαδίκτυο ἤ ὅπου ἀλλοῦ... Ὀφείλουμε νὰ ἐπιστήσουμε τὴν προσοχὴ σὲ αὐτὰ τά, ποιμαντικοῦ χαρακτῆρα, ζητήματα, καθὼς τὸ Ἅγιον Ὄρος, καὶ ἄς μᾶς διαψεύσουν, ΠΟΙΜΑΙΝΕΙ (συμβουλευτικά) καὶ ὄχι ἁπλῶς σὲ ἐνοριακὸ ἐπίπεδο, ἀλλὰ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ».
    Τὸ Ἅγιον Ὄρος, Πατέρες, σιωπᾶ, ὄχι ἐμφρόνως καὶ διακριτικῶς, ὅπως γράφετε, ἀλλὰ ἀφρόνως καὶ προδοτικῶς. Τοῦτο ἔχει καταστεῖ φανερό, προκαλώντας θλίψη στοὺς ἁπανταχοῦ ὀρθόδοξους πιστούς. Τὸ Ἅγιον Ὄρος, Πατέρες, αὐτὴ τὴν στιγμή, δὲν ΠΟΙΜΑΙΝΕΙ, δὲν ΟΜΟΛΟΓΕΙ, ἀλλὰ βρίσκεται στυλοβάτης τῆς αἱρέσεως. Ἄρα μὲ τὶς παραπάνω ἐκφράσεις σας, (οἱ ὁποῖες εἶναι σὲ χρόνο ἐνεστώτα, δηλ. ἀναφέρεστε στὸ παρόν), ἢ ἐννοεῖτε τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἡγουμένους καὶ μοναχοὺς τοῦ Ἁγίου Ὄρους –πρᾶγμα παράλογο νὰ ὑμνεῖτε τοὺς αἱρετικοὺς καὶ διῶκτες σας ὡς Ἅγιον Ὄρος–,  ἢ ἐμφανίζετε τοὺς ἑαυτούς σας ὡς τοὺς ἐκφραστὲς τῆς ἁγιορείτικης ποιμαντικῆς πρακτικῆς, αὐτοχαρακτηριζόμενοι συγχρόνως ὡς ποιμένες παγκοσμίου ἐμβέλειας! Μὴ ταράζεσθε λοιπόν, ἂν κάποιοι σᾶς ἐλέγχουν γιὰ ἔπαρση, καθὼς μάλιστα νομίζετε ὅτι ἐκφράζετε ὅλους τοὺς ἀποτειχισμένους. Ὅλοι –εἶναι ἀλήθεια σᾶς βοηθήσαμε– ἀλλὰ πιστεύοντας ὅτι ἐκφράζετε τὴν γνήσια Ἁγιορείτικη Παράδοση.
       Γράφετε:
Ἀρχικῶς ἐπαινεθήκαμε καθολικά, δίχως νὰ εἶναι ὁ στόχος τῶν δράσεών μας αὐτός, ἀπὸ ὅλους ὅσοι συνδέθηκαν μὲ τὴν ἀποτείχιση, αὐτὸ ὅμως στὴν ἀρχή. Ἡ συνέχεια ἦταν ἡ ἀναμενόμενη: …συνεχῶς ἀντιμετωπίζουμε, μία ἐκστρατεία λάσπης καὶ ψευδοῦς πληροφόρησης ἀπὸ γνωστοὺς καὶ ἀγνώστους.
   Πατέρες, τόσα κείμενα ὑποστήριξης γράφτηκαν καὶ γράφαμε τόσους μῆνες γιὰ σᾶς, κι ἐσεῖς μιλᾶτε γιὰ λάσπη; Λέτε ὅτι δὲν εἶναι αὐτὸς ὁ στόχος σας, δηλ. ὁ ἔπαινος, ἀλλὰ ξέρετε πολὺ καλά, ἀπὸ πότε καὶ γιατί σταμάτησαν νὰ σᾶς ἐπαινοῦν. Κι ἂν ὑποθέσουμε ὅτι ἔχετε δίκιο –ποὺ δὲν ἔχετε– ἀντὶ νὰ ρωτήσετε μὲ μία διάθεση αὐτοκριτικῆς, γιατὶ συνέβη αὐτό, κατηγορεῖτε τοὺς ἄλλους ὡς ὑποδεέστερους καὶ δόλιους.
  Γράφετε:
Τίποτε ὅμως δὲν φαίνεται νὰ πτοεῖ κάποιους “ἀγωνιστὲς τοῦ πληκτρολογίου”, οἱ ὁποῖοι, ἀνέξοδα καὶ ἐν πλήρει ἀσφαλείᾳ στὰ σπίτια τους, πετοῦν μύδρους, ἐπιτιθέμενοι σὲ ὅποιον ἔχει τὴν ἀτυχία νὰ διαφωνεῖ σὲ κάτι μαζύ τους.
Πῶς ἐξηγεῖτε ὅτι χρησιμοποιεῖτε τὸ ἴδιο ἀκριβῶς προσβλητικὸ λεξιλόγιο μὲ τὸν π. Παΐσιο, τὸν ὁποῖο παρεμπιπτόντως δὲν ἀναφέρετε καθόλου στὴν κριτική σας παρότι τὰ λόγια του διχάζουν καὶ ὑβρίζουν; Πῶς γίνεται νὰ παρουσιάζετε τὶς ἴδιες μὲ αὐτὸν γνώσεις μέντιουμ, στὸ τί γίνεται στὸ σπίτι τοῦ καθενὸς ἀρθρογράφου, καὶ μάλιστα συνεχίζοντας τὶς σπόντες κατὰ τοῦ κ. Τσακίρογλου («ἀνέξοδα»), ἀλλὰ καὶ τοῦ κάθε ἀγωνιζομένου πιστοῦ λαϊκοῦ;
Ὥστε, Πατέρες, αὐτοὶ ποὺ προηγήθηκαν ἀπὸ σᾶς 10 καὶ 15 χρόνια στὴν ἀποτείχιση, καὶ σήκωσαν τὶς λοιδορίες, τὴν ἀπομόνωση καὶ τὶς ὕβρεις πρὶν ἀπὸ σᾶς, «πατρικὰ» τοὺς διαγράφετε· καὶ ὄχι μόνο, ἀλλὰ τοὺς ὀνομάζετε “ἀγωνιστὲς τοῦ πληκτρολογίου”, σύμφωνα μὲ τὸ “πνεῦμα” τοῦ π. Παϊσίου; Καὶ ποῦ εἴδατε ὅτι κομπάζουμε, ἐμεῖς οἱ «ἀργόσχολοι» γιὰ τὴν θεολογική μας ἰδιότητα; Ἰδιῶτες καὶ χειρώνακτες εἴμαστε, κι ἀγωνιζόμαστε γιὰ τὴν κινδυνεύουσα Πίστη σύμφωνα μὲ τὶς Ἐντολὲς τῶν Ἁγίων τώρα μάλιστα ποὺ οἱ μεγάλοι θεολόγοι ἐφησυχάζουν στοχαζόμενοι καὶ σιωπῶντες!
 Γράφετε σχετικῶς:
Ἡ –ἐπιεικῶς– μετρία θεολογική τους κατάρτιση, προδίδεται ἀπὸ τὸ ἐπίπεδο καὶ τὸ ὕφος τῶν κειμένων τους, ἐνῶ αὐτοὶ κομπάζουν θεωρώντας ἑαυτοὺς ὡς “θεολόγους”. Οἱ Πατέρες διδάσκουν ποιὲς εἶναι οἱ προϋποθέσεις τοῦ θεολογεῖν, ἄς κάνουν τὸν κόπο οἱ ὑπ’ ὄψιν “ἀγωνιστές”, καθὼς καὶ οἱ ὁπαδοί τους, νὰ τὶς μάθουν...
Ἀσφαλῶς καὶ δὲν διανοηθήκαμε νὰ ποῦμε ὅτι εἴμαστε θεολόγοι, μὲ τὴν κυριολεκτικὴ σημασία τῆς λέξεως (ὁ τίτλος τοῦ καθηγητοῦ τοῦ Γυμνασίου, δὲν μᾶς κάνει θεολόγους). Ἐσεῖς, ὅμως τί; Εἶστε ἀκαδημαϊκοὶ καθηγητὲς θεολογίας ἢ Θεολόγοι τῆς Ἐκκλησίας, καὶ μιλᾶτε πρὸς ἐμᾶς, ὡς ἐὰν νὰ εἴμαστε φοιτητές σας; Ἐσεῖς ποὺ ξέρετε αὐτὲς τὶς περὶ τοῦ θεολογεῖν προϋποθέσεις, μήπως ...κομπάζετε ὡς θεολόγοι, καὶ ἀπαγορεύετε σὲ μᾶς, τοὺς ἄγευστους θεολογίας νὰ μιλήσουμε χωρὶς τὴν ἄδειά σας; Μήπως, αὐτὸ τὸ δικαίωμα τὸ ἔχετε, ἐπειδὴ εἶστε μοναχοί; Γιὰ θυμηθεῖτε, λοιπόν· αὐτὰ τὰ ἴδια ἐπιχειρήματα δὲν χρησιμοποιοῦν καὶ οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι γιὰ νὰ φιμώσουν τὸ λαό; Ἀκριβῶς τὸ ἴδιο λέει καὶ ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος Σαββᾶτος, τὸ ἴδιο καὶ ὁ Σιδηροκάστρου Μακάριος στὸν π. Φώτιο Τζούρα κ.ἄ.
     Γράφετε:
Πρόσφατο παράδειγμα, ἡ περιέργως συντονισμένη -χρονικά- ἐπίθεση τῶν κυρίων Ἰωάννου Ρίζου καὶ Παναγιώτου Τελεβάντου ἐναντίον ἡμῶν, ὅπου καὶ αὐτὴ ἡ συμβουλὴ τοῦ Εὐαγγελίου (Μτ. 18, 15-17), βάναυσα παρέμεινε ἀργή... Οἱ θέσεις τῶν κατηγόρων μας σὲ ἄλλα θέματα ταυτίζονται, ἐνῶ σὲ ἄλλα ἀποτελοῦν κυριολεκτικὰ τοὺς ἀντίποδες, καθιστώντας τους... τὰ δύο ἄκρα.
Τὸν μακαριστὸ π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο τὸν κατηγορεῖτε στὸ κείμενό σας καὶ τώρα τὸν μιμεῖστε. Ποιά ὅμως εἶναι ἡ ὁμοιότητα Ρίζου καὶ Τελεβάντου παραμένει ἄγνωστο γιὰ τὸν τακτικὸ ἀναγνώστη τῶν ἱστολογίων. Ὅσο γιὰ τὸν χαρακτηρισμὸ «συντονισμένη», σὲ δικαστήριο θὰ σᾶς ἔλεγαν· «ἔνσταση κ. πρόεδρε, χαρακτηρισμοὶ χωρὶς ἀποδείξεις δὲν ἐπιτρέπονται». Ἀσφαλῶς θὰ γελᾶνε εἰς βάρος σας, Πατέρες, οἱ καλῶς πληροφορημένοι περὶ τῶν θεμάτων αὐτῶν, γιὰ τὴ συκοφαντία ποὺ ἐκτοξεύσατε, ὅτι τάχα Τελεβάντος καὶ Ρίζος συντονίστηκαν γιὰ νὰ ἐπιτεθοῦν ταυτόχρονα ἐναντίον σας. Εἶναι ὀφθαλμοφανὲς ὅτι διαφέρουν παρασάγγας οἱ θέσεις τοῦ σιγονταροοικουμενιστῆ Τελεβάντου μὲ τὶς θέσεις τοῦ κ. Ρίζου.
Κι αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὴν δική σας στάση. Ἐσεῖς, Πατέρες, δὲν ἐκφράσατε τὴν ἀντίθεσή σας καὶ ἔντονες «ἰδιωτικὲς» κριτικὲς ἐναντίον τοῦ κ. Ρίζου ἐδῶ καὶ μῆνες, ἀπὸ τότε ποὺ δημοσίευσε τὸ βιβλίο του «Οὐ βουλόμεθα ζῆν ψευδολογοῦντες»; Πῶς ἦταν, λοιπόν, δυνατὸν νὰ συντονιστοῦν χρονικὰ αὐτοὶ οἱ δύο, ἀφοῦ ὁ Τελεβάντος τελευταίως ἐναντιώθηκε; Καὶ πῶς λέτε, ὅτι δὲν ἐνδιαφέρει τὸν κ. Ρίζο ὁ διάλογος, ἡ ἐνδεδειγμένη συζήτηση, τὴν στιγμὴ ποὺ τὸν ἐπιζητεῖ, καθὼς ἐκτίθεται δημοσίως μὲ τὴν ἔκδοση βιβλίου, ἐνῶ ἐσεῖς δὲν ἀπαντήσατε τόσους μῆνες δημοσίως, ἀλλὰ ἀντίθετα διασπείρατε ὑπογείως τὶς κατά-κρίσεις σας; Πατέρες, μήπως ἔπρεπε, ἀντὶ νὰ κατηγορεῖτε τὸν κ. Ρίζο, νὰ κατηγορήσετε τὸν ἑαυτό σας;
Γράφετε:
Ἡ ὅποια ἀντιδικία μαζύ τους (σ.σ.: ἐννοεῖ τοὺς κύριους Ρίζο καὶ Τελεβάντο) σαφῶς καὶ δὲν ἔχει προσωπικὸ χαρακτῆρα (τοὺς γνωρίζουμε ἀπὸ ἐλάχιστα ἕως καὶ καθόλου).
 Πατέρες, πῶς δὲν γνωρίζετε τὸν κ. Ρίζο; Δὲν εἶχε πνευματικὴ σχέση μαζί σας, δὲν σᾶς βοήθησε, δὲν ἔγραφε καὶ κάποιες ὁμιλίες σας;
Γράφετε:
Σύνολοι οἱ σήμερον κατηγοροῦντες ἡμᾶς καλοὶ αὐτοὶ ἀδελφοί, ἐπαίνεσαν τὴν Ὁμολογία Πίστεως μας, τότε ποὺ εἶχε κυκλοφορήσει (Αὔγουστος 2016), δίχως κἄν νὰ ἔχουν κάνει, ὅπως ἀποδεικνύεται, τὸν κόπο νὰ τὴν ἀναγνώσουν.
Ναί, ἀλλὰ οὐδέποτε φανταστήκαν καὶ φανταστήκαμε, Πατέρες, ὅτι πίσω ἀπὸ τὴν «Ὁμολογία» σας ἐκρύπτοντο τέτοιες κακόδοξες θέσεις. Ἀντίθετα μὲ καλὴ διάθεση καὶ προαίρεση χαιρετίσαμε τὴν ἀποτείχισή σας, καὶ χαρήκαμε ποὺ ἄνθρωποι τῆς ἀσκήσεως καὶ τῆς προσευχῆς προστέθηκαν στοὺς ἤδη ἀποτειχισμένους καὶ ἔδωσαν ἐγκυρότητα καὶ θεολογικὴ βαρύτητα στὸν δικό μας φτωχὸ καὶ λοιδορούμενο ἀγώνα, ποὺ προχωροῦσε καὶ παραδόξως «ξύπνησε» κι ἐσᾶς, οἱ ὁποῖοι, παρόλο ποὺ εἴχατε τὶς «προϋποθέσεις τοῦ θεολογεῖν» κοινωνούσατε μὲ τὴν αἵρεση. Κι ἐμεῖς, παρότι εἴχαμε κι ἔχουμε μέτρια, μετριοτάτη θὰ ἔλεγα, θεολογικὴ κατάρτιση, χάριτι Θεοῦ εἴχαμε βγεῖ στὸν ἀγώνα. Νὰ εἶστε βέβαιοι, λοιπόν, Πατέρες, ὅτι ἂν εἴχαμε ἀντιληφθεῖ ὁ,τιδήποτε, θὰ κάναμε ὅ,τι κάνουμε καὶ τώρα.
Καὶ νὰ τώρα, ποὺ ἐσεῖς οἱ θεολόγοι, γράφοντας ἐναντίον μας τὰ παρακάτω, δὲν μπορέσατε νὰ κατανοήσετε τὸ μεγάλο θέμα καὶ μεγάλο παραλογισμό· αὐτὸ τῆς ἀρνήσεως τῶν Παλαιοημερολογιτῶν νὰ κοινωνήσουν μαζί μας, ἐφ’ ὅσον μὲ τὴν ἀποτείχιση ἀπομακρυνθήκαμε ἀπὸ τὴν αἵρεση· εἴμαστε γι’ αὐτοὺς ὡσὰν ψωριασμένοι, γιατὶ δὲν μᾶς θεωροῦν ὀρθόδοξους, ἐὰν δὲν ἀποδεχθοῦμε καὶ τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο ὡς προϋπόθεση σωτηρίας καὶ κοινωνίας μαζί τους· δηλαδὴ τὸ δογματοποιοῦν! Κι ἐσεῖς γι’ αὐτό τσιμουδιά!
Γράφετε:
Οἱ παράγοντες οἱ ὁποῖοι ζητοῦσαν, ὅπως πλέον ἀπὸ τὰ γεγονότα καθίσταται σαφές, τὴν προβολὴ καὶ ἐπικράτηση τῶν προσωπικῶν τους ἀπόψεων, ἐμφανίζονται ἐκ τῶν ὑστέρων ὡς τιμητὲς τῶν πατρικῶν παραδόσεων, ἐν πλήρει ἀντιθέσει πρὸς τοὺς ἁγίους Πατέρες, τῶν ὁποίων ἡ γραμματεία βρίθει προσωπικῶν ἐπιστολῶν γιὰ τὰ οὐσιώδη (ἤ μή) ζητήματα ποὺ ἀπασχολοῦσαν τὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα. Ὁποία ἀντίθεσις μὲ τὴν σημερινὴ διαδικτυακὴ “καταιγίδα” τῶν θεολόγων τοῦ πληκτρολογίου καὶ τῶν δημοσίων τοποθετήσεων.
Μά, Πατέρες, ἀπουσιάζετε παντελῶς ἀπὸ τὸν καθημερινὸ ἀγώνα τῶν ἱστολογίων καὶ ἔρχεσθε ἀπὸ πάνω κι ὡς τιμητές; Ἀντὶ νὰ μᾶς ἐνισχύετε στὸν δυσκολο αὐτὸ ἀγώνα, μᾶς ἐγκαλεῖτε; Ἐσεῖς, ἀκολουθεῖτε τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τοὺς ὁποίους μᾶς μιλᾶτε, γράφοντας “ἐπιστολὲς” στὰ ἱστολόγια (στὰ ὁποῖα πραγματοποιεῖται καθημερινὰ μιὰ μορφὴ τοῦ ἀγώνα) γιὰ τὶς καθημερινὲς ἀθλιότητες καὶ κακοδοξίες τῶν αἱρετικῶν; ΟΧΙ. Καὶ ἔρχεστε νὰ προσθέσετε λοιδορία στὶς λοιδορίες τῶν «ἐκτός», συκοφαντία στὶς συκοφαντίες καὶ ὕβρεις στὶς ὕβρεις τους και, ἐπὶ πλέον, ἀπειλές;
      Γράφετε:
Πάντως φαίνεται ὅτι σκοπὸς αὐτῶν τῶν (διαπλεκόμενων) κύκλων εἶναι ἡ διασπορὰ συγχύσεως ἐντὸς τῶν ὀρθοδόξων. Τονίζουμε ὅτι ἄλλο εἶναι ἡ πληροφόρηση περὶ τῶν ἐνεργειῶν τῶν οἰκουμενιστῶν καὶ τῶν θεολογικῶν πλανῶν τους, τὴν ὁποία ἐπαινοῦμε, καὶ ἄλλο ἡ διαπήδησις ἐπὶ καιρίων, στρατηγικοῦ χαρακτῆρα, ζητημάτων, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι τοῦ καθενὸς γιὰ νὰ “παίζει” μαζύ τους, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου.
     Αὐτὸ θέλουμε νὰ ξεκαθαρίσουμε, Πατέρες· ποιός σπέρνει τὴν σύγχυση; Αὐτὸς ποὺ ἀντιλαμβάνεται ὅτι κάτι δὲν πάει καλά καὶ ρωτᾶ νὰ μάθει, ἢ ἐκεῖνος ποὺ ἀποκρύπτει καὶ διαλέγεται στὶς ἄλλες Ὀρθόδοξες χῶρες, ἀπὸ μόνος του καὶ χωρὶς νὰ ἐνημερώνει τοὺς ἀδελφούς του; Ἐπὶ πλέον ἐσεῖς, μὲ ποιό δικαίωμα αὐτοανακηρυχτήκατε εἰδήμονες μοναδικοί, ἐπιτροπὴ ποὺ πρέπει νὰ ρωτᾶμε γιὰ τὸ τί, καὶ πότε πρέπει νὰ γράφουμε καὶ νὰ λέμε τὴν γνώμη μας; Ἐσεῖς ἢ ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων πρέπει νὰ εἶναι ὁ σύμβουλός μας; Καὶ γιατί νὰ ἀκοῦμε ἐσᾶς τοὺς τρεῖς κι ὄχι τοὺς Ἡγουμένους τῶν Μοναστηριῶν; Ἀλλὰ δὲν ἀκοῦμε οὔτε τοὺς Ἡγουμένους ὡς συμβιβασμένους μὲ τὴν αἵρεση, οὔτε ἐσᾶς, ἐφ’ ὅσον ἔχουμε ἀμφιβολία γιὰ τὸ ποῦ μᾶς ὁδηγεῖτε.
    Κι ἀκόμα· ἀπὸ πότε ὁ ἔλεγχος ἀπαγορεύεται; Αὐτὸ μᾶς δίδαξαν οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Ἅγιοι; Ἔτσι μίλησε, Πατέρες, ὁ Ἀπ. Πέτρος ὅταν τὸν ἔλεγξαν οἱ πιστοί, δημοσίως κι ὄχι κρυφά; Ἔτσι φέρθηκε ὁ Μ. Βασίλειος ὅταν τὸν ἔλεγξαν οἱ πιστοί, τί τελικὰ πιστεύει γιὰ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα (δημοσίως κι ὄχι κρυφά;). Ὅταν ὁ Μ. Ἀθανάσιος καὶ ὁ Ἅγιος Κύριλλος κι ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης παρότρυναν τοὺς πιστοὺς νὰ ἐλέγχουν τοὺς ὁποιουσδήποτε ρασοφόρους, τοὺς ρώταγαν πρῶτα, ἂν ἔχουν σπουδάσει θεολογία,  τί ἐπάγγελμα κάνουν ἢ ἂν χρειάζεται πρῶτα νὰ πάρουν τὴν εὐχή τους;
Γράφετε:
Ὅπως μαρτυρεῖ σωρία οἰκουμενιστικῶν πηγῶν, ἡ ἀλλαγὴ ἡμερολογίου ἀποτέλεσε στρατηγικοῦ χαρακτῆρα ἀπόφαση τῶν πρώιμων οἰκουμενιστῶν, πρὸς ἐξυπηρέτησιν τοῦ ὁράματός τους γιὰ τὴν πανθρησκεία. Ἐπ’ αὐτοῦ οὐδεὶς ποὺ θέλει νὰ λέγεται ὀρθόδοξος ΔΕΝ διαφωνεῖ. Οἱ μαρτυρίες ἐκ τῶν πηγῶν ἔχουν παρουσιασθεῖ ἐξαντλητικὰ ἀπὸ πολλούς, δὲν εἶναι ἀνάγκη ἐδῶ νὰ τὶς ἐπαναλάβουμε, ἀρκεῖ κάποιος ν’ ἀνατρέξει, σὺν τοῖς ἄλλοις, καὶ στὴν εἰσήγηση τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση στὴν ἡμερίδα τῆς Ἱ.Μ. Πειραιῶς πρὶν τὸ Κολυμπάρι.
Τὸ ἡμερολογιακὸ ἔσχισε de facto τὴν Ἐκκλησία (ἐννούμενο ἐδῶ ὡς χωρισμὸς τῶν ὀρθοδόξων μεταξύ τους).
Ἐδῶ Πατέρες, παραλείπετε νὰ μᾶς πεῖτε κάτι πολὺ σημαντικό. Δὲν μᾶς λέτε ποιός ἔκανε τὸ σχίσμα! Τί σχίσμα εἶναι αὐτὸ καὶ ποιὲς θεολογικὲς ἐπιπτώσεις ἔχει ὡς πρὸς τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς δὲν τὸ λέτε (μᾶλλον γιατὶ δὲν θὰ τὴν καταλάβουμε;). Τὸ γεγονὸς ὅτι ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ἀνεξαρτήτως ἡμερολογίου, ἐκτὸς τῆς παράταξης τῶν Γ.Ο.Χ., ἦταν σὲ κοινωνία κι ὄχι σὲ σχίσμα, δὲν τὸ ἀναφέρετε, ἀλλὰ τὸ ἀποσιωπεῖτε. Ὁ λόγος εἶναι ἐμφανής.
Γράφετε:
Τὸ σχίσμα δὲν ἀντιμετωπίσθηκε εἰσέτι συνοδικά σὲ πανορθόδοξο ἐπίπεδο (καθότι πλέον ὑφίσταται σὲ ὅλες τὶς τοπικὲς Ἐκκλησίες ποὺ υἱοθέτησαν τὸ “Νέο”) [σ.σ.: γιὰ νὰ εἴμαστε σαφεῖς, ἐδῶ ἐννοεῖτε ὅτι οἱ τοῦ «Νέου» εἶναι σχισματικοί;] καὶ μετὰ τὶς ἐξελίξεις τοῦ Κολυμπαρίου μᾶλλον πᾶμε καὶ γιὰ ἀλλαγὴ πασχαλίου... Οὐδέποτε τέθηκε, ἀπὸ τοὺς σοβαροὺς τουλάχιστον, ὅτι ἡ καινοτομία εἶναι οἱ 13 ἡμέρες, ἀλλὰ ἡ λειτουργικὴ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Δὲν θὰ εἰσέλθουμε στὸν λαβύρινθο τῶν ἀντεγκλήσεων ἐπὶ τοῦ ζητήματος, ὄχι μόνον διότι δὲν εἶναι τῆς παρούσης, ἀλλὰ διότι βαθειά μας πεποίθηση εἶναι ὅτι τὸ ζήτημα τοῦ ἡμερολογίου συνδέεται μὲ τὸ ὅλο πρόβλημα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἑπομένως ὀφείλει νὰ ἀντιμετωπισθεῖ στὴ μέλλουσα νὰ συνέλθει Ὀρθόδοξη οἰκουμενικὴ Σύνοδο.
Εἶχαν ἤ ὄχι δίκιο οἱ πιστοὶ ποὺ ἀποτειχίστηκαν τὸ 1924 ἀπὸ τὴν καινοτομοῦσα ἱεραρχία, (καὶ ὄχι βεβαίως ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὅπως ὑποστηρίζουν διάφοροι ἐπισκοποκεντρικοὶ ζηζιουλιστές); Στὸ βαθμὸ ποὺ ἀποτειχίστηκαν ἕνεκεν καινοτομίας περὶ τὴν Παράδοση (δηλ. τὸν λειτουργικὸ χαρακτῆρα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητος, ποὺ φυσικὰ καὶ συνδέεται μὲ τὸ ἑορτολόγιο), ἔπραξαν ὀρθῶς, ἐφ’ ὅσον παρέμεναν στὰ “ὄρια” ποὺ καθορίζει ὁ 15ος κανὼν τῆς Α΄-Β΄ Συνόδου.
Τὰ προβλήματα ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν σταδιακὴ ὑπερίσχυση τῆς “σκληρῆς” μερίδος ἐντὸς τῶν παλαιοημερολογιτῶν (ὅπως χλευαστικῶς τοὺς ἀποκαλοῦσαν), ἕνεκεν βεβαίως καὶ τοῦ ἀγρίου καὶ ἀληθινὰ διοκλητιάνιου διωγμοῦ ποὺ ἐξαπέλυσε ἐναντίον τους ὁ τότε ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ὁ καὶ ἀρχιτέκτονας τῆς, μὲ δόλιο τρόπο, ἀλλαγῆς ὡς κατήγγειλαν τότε συγκεκριμένοι εὐλαβεῖς συνοδικοὶ ἀρχιερεῖς.
Τὰ εἰσαγωγικὰ σημαίνουν ὅτι γιὰ ἐσᾶς δὲν ἦταν πραγματικὰ σκληρή μερίδα. Τότε γιατί μιλᾶτε γιὰ προβλήματα; Ὅλη σας ἡ ἐπιχειρηματολογία εἶναι δίγλωσση, γεμάτη ὑπονούμενα, ἀντιφάσεις καὶ θεολογικὰ ἐπικίνδυνη, ὅπως ἀναφέρει στὸ σχόλιο του ὁ κ. Ρίζος.
Γράφετε:
Ἡ ἕως καὶ ποδοπάτησις(!) τιμίων δώρων ὑπὸ τῶν διωκτικῶν ἀρχῶν, τὰ ξυρίσματα τῶν ἱερέων, οἱ ἐξορίες (π.χ. ἁγιορειτῶν), ὁ φόνος (Αἰκατερίνη Ρούτη) κ.λπ. ὡδήγησαν σὺν τοῖς ἄλλοις στὴν υἱοθέτηση (ὑπὸ τῆς μειοψηφίας), τῆς λανθασμένης θεωρήσεως περὶ ἀκύρων μυστηρίων τοῦ “Νέου”. Τὸ πάθος καὶ ἡ πόλωση ἔπνιξε τὶς νηφάλιες φωνὲς καὶ στὶς δύο μερίδες, νέου καὶ παλαιοῦ, μὲ καταστροφικὰ ἀποτελέσματα γιὰ τὴν εἰρήνη καὶ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἀπόφαση δημιουργίας ἱεραρχίας ὑπὸ τῶν Γ.Ο.Χ. καὶ οἱ χειροτονίες ἐπισκόπων, ἀπετέλεσε τὸ τελικὸ πλῆγμα τῆς ὅλης ὑποθέσεως. Ἔκτοτε τὰ σχίσματα καὶ ἡ διάσπαση τῶν Γ.Ο.Χ. ἀποτελεῖ τὴν θλιβερὴ παρακαταθήκη ἑνὸς κατ’ ἀρχὰς τιμίου ἀγῶνα...
Νά, γιατὶ χάρηκαν οἱ Παλαιοημερολογίτες κι ἔσπευσαν νὰ δημοσιεύσουν τὸ ἄρθρο σας. Ποιός ἀμφισβητεῖ ὅσες ἀπὸ τὶς διώξεις εἶναι ἀληθινές; Κι αὐτὲς οἱ διώξεις, οἱ κακῶς γενόμενες δικαιολογοῦν τὸ σχίσμα;
Καί· ἄρα σήμερα τί εἶναι γιὰ ἐσᾶς οἱ Γ.Ο.Χ., ἂν ὄχι μία θλιβερὴ παρακαταθήκη; Ἀπαντήστε ἐπιτέλους ξεκάθαρα: Ἐπιθυμεῖτε ἐσεῖς μὲ αὐτὴν τὴν «θλιβερή παρακαταθήκη» ἐκκλησιαστική κοινωνία (παρεμπιπτόντως παρατηροῦμε, ὅτι εἶστε πολὺ προσεκτικοί, ἀκόμα καὶ σὲ θέματα σχίσματος, μὲ τοὺς χαρακτηρισμούς σας, ἐνῶ γιὰ τοὺς «ἀγωνιστὲς τοῦ πληκτρολογίου» εἶστε λαῦροι); Ναὶ ἢ ὄχι; Μᾶλλον ναί.
Γράφετε:
Ἡ θέση μας εἶναι ὅτι ἕως τὸ 1935 (ἔτος δημιουργίας τῆς πρώτης συνόδου τῶν Γ.Ο.Χ.), ἡ ἀποτείχισις τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν ἦταν κανονικῶς ὀρθὴ καὶ πρέπουσα, καὶ ἐντὸς τοῦ πλαισίου ποὺ καθορίζει ὁ 15ος τῆς Α΄-Β΄. Δὲν ἰσχύει τὸ ἴδιο ὅμως μετὰ τὸ 1935. Οἱ αἰτιάσεις τῶν Γ.Ο.Χ. γιὰ τὴν ἀνάγκη ὑπάρξεως “ἱεραρχίας” δὲν πείθουν, ἐκτὸς καὶ ἄν ὄντως εἶναι ἄκυρα τὰ μυστήρια τοῦ Νέου (ὤ τῆς βλασφημίας). Οἱ καλοπροαίρετοι Γ.Ο.Χ. δὲν κατανοοῦν ὅτι ἡ ὕπαρξις “συνόδων” αὐτὸ ἀκριβῶς σημαίνει: ἄκυρα μυστήρια αὐτοῦ μὲ τὸν ὁποῖον δὲν κοινωνεῖς. Ἀποτείχισις πλέον ἄς μᾶς συγχωρήσουν οἱ ἀδελφοὶ τοῦ παλαιοῦ δὲν ὑπάρχει πλέον σ’ αὐτούς, ἀφοῦ δὲν ἔχουν ἀποτειχισθεῖ ἀπὸ τὸν καινοτόμο ἐπίσκοπό τους, ἀλλὰ ἔχουν πλέον κάποιον δικό τους.
Πάλι διγλωσσεῖτε. Τί ὑπάρχει τότε; Σχίσμα, παρασυναγωγή, θλιβερὴ παρακαταθήκη, τί ἐπιτέλους; Ἐσεῖς σὰν ὑψηλοὶ θεολόγοι πῶς χαρακτηρίζετε τοὺς Γ.Ο.Χ. ἐκκλησιολογικά; Ἡ ἀπάντηση σας ποὺ ἀκολουθεῖ εἶναι ἀπίστευτη.
Γράφετε:
Ποιὰ εἶναι ἡ ἐκκλησιολογικὴ ὑπόστασις τῶν Γ.Ο.Χ.; Κάποιοι νεοημερολογίτες φανατικοὶ “Γ.Ο.Χ.” (πλέον ὑπάρχουν καὶ τέτοιοι!), θεωροῦν ἄκυρα τὰ μυστήρια τῶν παλαιοημερολογιτῶν Γ.Ο.Χ (ἔνιοι δὲ ἐξ αὐτῶν θεωροῦν καὶ τὰ τῶν νεοημερολογιτῶν), ἀφοῦ ἀπεκόπησαν ἀπὸ τὴν “Ἐκκλησία”. Τὸ ἐάν ἡ “Ἐκκλησία” (ταυτίζοντας ζηζιουλικά τὸ ὅλον τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν ἱεραρχία της), εἶναι καινοτόμος δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει (ὅπως καὶ τοὺς οἰκουμενιστὲς π.χ. μὲ τὸν “ἁγιώτατο πάπα” κ.λπ.). Δὲν μποροῦν ὅμως οἱ καινοτόμοι νὰ κρίνουν τοὺς ἀκαινοτομήτους!
 Νά, λοιπόν, καὶ τό …καταπληκτικό! Κατὰ τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, καινοτόμοι εἶναι οἱ Νεοημερολογίτες καὶ ἀκαινοτόμητοι οἱ Παλαιοημερολογίτες! «Τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων»; Ὁμιλοῦν ὡς γνήσιοι Παλαιοημερολογίτες! Τὸ ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔγινε τότε ἀποδεκτὴ ἀπὸ ΟΛΑ τὰ ἄλλα Πατριαρχεῖα καὶ τὶς ἄλλες Ἐκκλησίες, οἱ ὁποῖες, ἂν καὶ μὲ τὸ Παλαιό, κοινωνοῦσαν ΟΧΙ μὲ τοὺς Παλαιοημερολογίτες, ἀλλὰ μὲ τοὺς Νεοημερολογίτες, καὶ ἄρα αὐτοὶ ἔκαναν τὸ σχίσμα, αὐτὸ εἶναι ἀδιάφορο γιὰ τὸν π. Σάββα, τὸν π. Ἐπιφάνιο καὶ τὸν π. Χαρίτωνα!
Σ’ αὐτὴ τὴν παράγραφο, ἐπίσης, μᾶς λένε ὅτι ἕνας τοῦ «Νέου» δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ κρίνει τοὺς Γ.Ο.Χ., ἀλλὰ αὐτοὶ οἱ τρεῖς, ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ κρίνουν τοὺς «φανατικοὺς» νεοημερολογίτες!!!
Καὶ πάλι, Πατέρες, δὲν ἀπαντήσατε: ποιά εἶναι ἡ ἐκκλησιολογικὴ ὑπόστασις τῶν Γ.Ο.Χ.;
Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ καθιστᾶ τὴν Ὀρθόδοξο οἰκουμενικὴ Συνόδο ἀναγκαία, ἡ ἐπίλυσις δηλαδὴ ὅλων τῶν συναφῶν πρὸς τὸν Οἰκουμενισμὸ προβλημάτων. Γεγονὸς πάντως εἶναι ὅτι ἅπαντες οἱ ΓΟΧικοὶ “ἐπίσκοποι” καὶ αὐτοὶ εἶναι πλέον ὑπόλογοι ἐνώπιον τῆς Ὀρθοδόξου οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἡ ἐπίσκοποι ποὺ θὰ τὴν συγκαλέσουν θὰ εἶναι αὐτοὶ ποὺ θὰ “ἐπιστρέψουν”, λόγω τῆς κλιμάκωσης τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγῶνος, ἐκ τῶν ἐπισήμων ἱεραρχιῶν τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὅπως ἔγινε καὶ στὴ περίπτωση τῆς 7ης οἰκουμενικῆς Συνόδου. Μόνον τότε θὰ καταδικασθεῖ τελεσιδίκως ἡ αἵρεσις καὶ θὰ συζητηθοῦν τὰ περὶ μυστηρίων ζητήματα. Ἕως τότε δὲν μᾶς ἐπιτρέπεται (ἐάν ἔχουμε τὸν στοιχειώδη φόβο Θεοῦ, καὶ δὲν θέλουμε νὰ βλασφημοῦμε), νὰ κηρύττουμε πρὸ συνοδικῆς διαγνώμης ἄκυρα μυστήρια σὲ Νέο ἤ Παλαιό.
Τελικὰ στὸ ἐρώτημα ποὺ οἱ ἴδιοι θέτετε, δηλ. «ποιά εἶναι ἡ ἐκκλησιολογικὴ ὑπόστασις τῶν Γ.Ο.Χ.;», δὲν ἀπαντᾶτε! Καὶ ὄχι μόνο δὲν ἀπαντᾶτε, ἀλλὰ μᾶς ἀπαγορεύετε καὶ νὰ καταθέσουμε τὶς ἀπόψεις μας (ὅπως στὸν κ. Ρίζο) διότι· «Δὲν μποροῦν ὅμως οἱ καινοτόμοι νὰ κρίνουν τοὺς ἀκαινοτομήτους!»!!! Διαπράττετε δηλαδή τὸ ἑξῆς πρωτοφανές, ποὺ οἱ Παλαιοημερολογίτες δὲν τὸ φαντάζονταν οὔτε στὰ τρελλά τους ὄνειρα: Θέτετε τὴν Ἐκκλησία καὶ τὰ Μυστήριά Της σὲ ἀμφισβήτηση, μέχρι τὴν συγκρότηση Συνόδου λόγω ἡμερολογίου (αὐτὸ ἐννοεῖ ἂν προσέξετε ὁ κ. Ρίζος) καὶ ζητᾶτε τὴν κεφαλή μας ἐπί πίνακι, διότι τολμήσαμε νὰ σᾶς ἐλέγξουμε γι΄ αὐτό. Ἐμεῖς τουλάχιστον τολμοῦμε. Ἐσεῖς;
Καὶ συνεχίζετε:
Ὁ λειτουργὼν εἰς τοὺς διωκωμένους παλιοημερολογῖτες, κρυφὰ καὶ σὲ ἀπόμερα ἐκκλησάκια, ἅγιος Νικόλαος Πλανᾶς ἤ οἱ δὺο ἐπιστραφέντες, χειροτονηθέντες δὲ εἰς τὸ “Παλαιόν”, ἐπίσκοποι εἰς τὸ “Νέο” (ἄνευ οὐδεμίας ἀναχειροτονήσεως ἤ καὶ χειροθεσίας, ἀντιθέτως μὲ τὴν πρακτικὴ τοῦ βλασφήμου αἱρεσιάρχου Βαρθολομαίου), Πολύκαρπος Λιώσης καὶ Χριστοφόρος Χατζῆς, οἱ ὁποῖοι ἐκοιμήθησαν ἐν ἐνεργείᾳ μητροπολῖτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἄς συνετίσουν καὶ συγκρατήσουν κάποιους “βασιλικοτέρους τοῦ Βασιλέως”...
ἅγ. Νικόλαος Πλανᾶς, ἀγαπητοί Πατέρες (δυστυχῶς γιὰ σᾶς, συλλαμβάνεσθε ἐδῶ νὰ κάνετε αὐτό, ποὺ κάνουν οἱ Οἰκουμενιστές, δηλ. διαστρεβλώνετε καὶ τὰ γεγονότα ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τοὺς Ἁγίους), δὲν ἀποτειχίσθηκε γιὰ τὸ ἡμερολόγιο, ἀλλὰ αὐτὴν τὴν σημαντικὴ λεπτομέρεια δὲν τὴν ἀναφέρετε. Ἀντιθέτως εἶπε: «ἀπὸ πεποίθηση τὸ Παλαιό, ἀπὸ ὑπακοὴ τὸ Νέο». Δὲν ἀναφέρετε, ὅτι λειτουργοῦσε καὶ μὲ τὸ Νέο! Δὲν ἀναφέρετε, ὅτι δὲν κήρυξε τὴν «Εκκλησία τοῦ Νέου» καινοτόμο ἢ σχισματική. Τελικά, τί ἰσχύει γιὰ ἐσᾶς; Ἀφοῦ θεολογεῖτε, γιατὶ ἐπιχειρηματολογεῖτε ἐπιλεκτικὰ καὶ πρὸς μία μόνο κατεύθυνση;

Αὐτή σας ἡ ἐπιστολὴ θεωρεῖται γιὰ ἐσᾶς μία ἐπιστολὴ ποὺ βάζει τὰ πράγματα στὴν θέση τους καὶ ἀποδεικνύει τὸν κ. Ρίζο ὡς διασπαστικό; Σᾶς βεβαιώνουμε ὡς ἀναγνῶστες, ὅτι ὄχι μόνο δὲν τὰ βάζει ἀλλὰ τὰ περιπλέκει ἀκόμα πιὸ πολύ.
Ὁ ἀμαθὴς γιὰ σᾶς πιστὸς μπορεῖ, ἀνάλογα μὲ τὴν ἐπιχειρηματολογία σας, νὰ κοινωνεῖ καὶ στοὺς ναοὺς τῶν Γ.Ο.Χ., μιᾶς καὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἀποφανθεῖ γιὰ τὰ Μυστήρια τους πρὶν ἀπὸ τὴν Σύνοδο. Ἔτσι προκαλεῖτε ἀκόμα μεγαλύτερη σύγχυση στὸ ποίμνιο καὶ ἀφαιρεῖτε τὸν μαρτυρικὸ χαρακτῆρα τῆς Ἀποτειχίσεως, ἀφοῦ ὁ πιστός, ἂν δὲν μπορεῖ νὰ πηγαίνει στοὺς Οἰκουμενιστές, μπορεῖ νὰ πηγαίνει στοὺς Γ.Ο.Χ. ἢ ἀκόμα καὶ νὰ προσχωρήσει σ’ αὐτούς.
Μήπως γι’ αὐτὸ τόσο μένος ἐνάντια στὸν κ. Ρίζο καὶ στοὺς «ἄλλους»;
Συγχωρέστε μας γιὰ τὰ σχόλια αὐτά, ἀλλὰ μὴν ξεχνᾶτε, ὅτι οἱ πιστοὶ μπορεῖ νὰ εἶναι ἀθεολόγητοι ἀλλὰ ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ ἀκοῦν ξεκάθαρα πράγματα καὶ νὰ τὰ δέχονται ἢ νὰ τὰ ἀρνοῦνται.
Ἀλήθεια ὅσοι δὲν δεχθοῦν αὐτές σας τὶς θέσεις δὲν μᾶς εἴπατε, πῶς θὰ τοὺς χαρακτηρίσετε;
Σημάτης Παναγιώτης

Σχόλιο π. Σάββα:
Ανώνυμος12/10/17, 7:57 π.μ.
ΝΡΟΠΗ ΣΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ. ΠΟΙΟΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΕ; ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΡΙΖΟΣ. ΕΓΩ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΑ ΕΙΔΑ ΑΥΤΑ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΑ ΣΤΗΝ Π.Π. ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΠΗΡΑ ΤΗΛ ΝΑ ΣΟΥΖΗΤΗΣΩ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΝΕΒΑΣΕΣ ΠΡΩΤΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ ΑΝ ΕΙΝΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ. ΚΑΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΙΠΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΚΑΙ ΑΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ. ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΤΑΙ
 Γ. ΣΑΒΒΑΣ ΛΑΥΡΙΩΤΗΣ

Υ.Γ.: Πρὸς ἐπίρρωση ὅσων γράψαμε, δεῖτε κάποια σχόλια σὲ ἱστολόγιο τῶν Γ.Ο.Χ. Προσπαθοῦν νὰ καθησυχάσουν τοὺς ὀπαδούς τους, γιὰ ὅσα σημεῖα οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες ρίχνουν μομφὴ σὲ ἐνέργειες τῶν Γ.Ο.Χ., ἐπισημαίνοντας τὰ θετικὰ γι’ αὐτοὺς σημεῖα. Εἶναι δηλαδή, τόσο παραπλανητικὴ ἡ ἐπιχειρηματολογία τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, ὥστε ἄλλους Γ.Ο.Χ. ἐπέτρεψε νὰ ὑποστηρίζουν τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες –σὰν νὰ περίμεναν αὐτὸ τὸ ἄρθρο, σὰν νὰ ἦσαν ὅλα μιλημένα– καὶ ἄλλους ἄφησε ἄναυδους καί… μπερδεμένους! Μπορεῖ ἀπὸ τὸ ἄρθρο τους, ὁ ἕνας νὰ καταλαβαίνει αὐτὸ καὶ ὁ ἄλλος τὸ ἄλλο! Πάντως οἱ «μυημένοι», ἄλλα περίμεναν κι ἄλλα εἶδαν. Καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες, κατάφεραν νὰ ἐκτεθοῦν καὶ στὶς δυὸ πλευρές! Αὐτὰ ἔχει ἡ μυστικότης καὶ ἡ διπλοπροσωπία!

ΣΧΟΛΙΑ (krufo-sxoleio ἐδῶ):
δάσκαλος (Μάννης Ν.)
Δεδομένων των συνθηκών (με τους Τρικαμηνικούς να καραδοκούν να τους στιγματίσουν ως ΓΟΧ για να τους διαπομπεύσουν στους αδιακρίτους οπαδούς τους) οι Αγιορείτες μια χαρά τα λένε. Και το λεξιλόγιο είναι προσεγμένο. Γράφουν για τους ΓΟΧ επισκόπους ότι είναι "υπόλογοι" (όχι "υπόδικοι") στην Μεγάλη Σύνοδο. Και είναι ορθόν, διότι άπαντες είναι υπόλογοι εκεί, άπαντες θα δώσουν λόγο για το τί έπραξαν εν καιρώ αιρέσεως. Και φυσικά αν η Μεγάλη Σύνοδος είναι πραγματικά ορθόδοξη θα δικαιώσει εκείνους τους ΓΟΧ επισκόπους (όχι όλους, διότι έχουμε και τους παρασυναγώγους) που έπραξαν σωστά και με γνώμονα την διαφύλαξη της πίστεως.
Επίσης, δεν πιστεύω ότι βλασφημούν τον Άγιον πρ. Φλωρίνης. Άλλωστε και ο ίδιος ο Άγιος είχε χαρακτηρίσει τις χειροτονίες του 1935 και την σύσταση Συνόδου ως εγχείρημα "από Κανονικής απόψεως παρακεκινδυνευμένον ως πρωθύστερον", το οποίο όμως έγινε με την ελπίδα πως το διάβημα αυτό θα επίσπευδε την σύγκληση της Πανορθοδόξου Συνόδου. Θεωρούσε δε ως προσωρινή την Σύνοδο των ΓΟΧ "μέχρι της εγκύρου και τελεσιδίκου λύσεως του ζητήματος υπό Πανορθοδόξου Συνόδου"! Γι'αυτό πιστεύω πως μόνον οι επίσκοποι της γραμμής του Αγίου πρ. Φλωρίνης (εκείνοι δηλαδή που αγωνίζονται για την Μεγάλη Σύνοδο) θα δικαιωθούν!

Δημήτριος Χατζηνικολάου
    Ὁ Ἅγιος πρ. Φλωρίνης εἶναι σύγχρονος Ὁμολογητής τῆς Ὀρθοδοξίας καί δέν μποροῦν νά τόν ἐγκαλοῦν γιά σχίσμα, καθ' ἥν στιγμήν αὐτός ὑπῆρξεν ἀνάχωμα κατά τῆς αἱρέσεως.
   
δάσκαλος (Μάννης Ν.)
    Δεν εγκαλούν πουθενά στο κείμενο τον Άγιο για σχίσμα.

Γιάννης Καραγιαννάκης
Όχι Νίκο εγώ προσωπικά δεν είμαι ικανοποιημένος από την διατύπωση όλων των θέσεών τους.
Για παράδειγμα λένε:…

Δημήτριος Χατζηνικολάου
Ἀγαπητέ μου Διονύση, δέν πρόκειται νά λάβῃς Ὀρθόδοξον ἀπάντησιν στό ἐρώτημά σου, διότι ἁπλῶς δέν ὑπάρχει τοιαύτη. Ἀντιφάσκουν οἱ συντάκται τοῦ ἄρθρου, θυσιάζοντες τήν Ἀλήθειαν, γιά νά μήν τούς ἐγκαλέσῃ ὁ Τρικαμηνᾶς γιά "Παλαιομερολογητισμόν"!

Kyriakos Varveris
Λέει ο πατήρ Σάββας:
"Δὲν μποροῦν ὅμως οἱ καινοτόμοι νὰ κρίνουν τοὺς ἀκαινοτομήτους!"
Αλλά ταυτόχρονα λέει πάλι:
"Οἱ ἐπίσκοποι ποὺ θὰ τὴν συγκαλέσουν θὰ εἶναι αὐτοὶ ποὺ θὰ “ἐπιστρέψουν”, λόγω τῆς κλιμάκωσης τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγῶνος, ἐκ τῶν ἐπισήμων ἱεραρχιῶν" (δηλαδή οι καινοτόμοι και αυτοί που είχαν κοινωνία με αιρετικούς).

Συμπέρασμα: Βράσε ρύζι !!!



Ἀπαντήσεις ἐπὶ ἐκκλησιολογικῶν ζητημάτων περὶ τῆς ἱερᾶς ἀποτειχίσεως


Τὸ Ἅγιον Ὄρος σιωπᾶ, καὶ σιωπᾶ ἐμφρόνως καὶ διακριτικῶς, ὁμιλώντας, ὅταν καὶ ἐφ’ ὅσον χρειάζεται. Ὁ ἁγιορειτικὸς μοναχισμὸς δὲν περιφέρεται ὅποτε καὶ ὅπως τὸ θέλουν κάποιοι, δίκην θεάματος καὶ ἀργόσχολης ἐπιδείξεως γνώσεων, στὸ διαδίκτυο ἤ ὅπου ἀλλοῦ...
Ἤδη ἀπὸ τὴ πρώτη στιγμὴ τῆς εὐλογημένης καὶ διόλου εὔκολης ἀποτειχίσεώς μας, ἐν μέσω ἀκραίων φωνῶν, κατηγοριῶν καὶ λοιδοριῶν ἐκ τῶν οἰκουμενιστῶν καὶ τῶν ἀφελῶν ἤ μὴ συνοδοιπόρων τους, κρατήσαμε εὐθαρσῶς καὶ μὲ κάθε συνέπεια αὐτὰ ποὺ ἐκθέσαμε, ἀρχῆς ἐξ ἀρχῆς, στὴν Ὁμολογία Πίστεως, δηλαδὴ στὸ κείμενο αὐτῆς τούτης τῆς ἀποτειχίσεώς μας. Ἀρχικῶς ἐπαινεθήκαμε καθολικά, δίχως νὰ εἶναι ὁ στόχος τῶν δράσεών μας αὐτός, ἀπὸ ὅλους ὅσοι συνδέθηκαν μὲ τὴν ἀποτείχιση, αὐτὸ ὅμως στὴν ἀρχή...
Ἡ συνέχεια ἦταν ἡ ἀναμενόμενη: συκοφαντίες, ὕβρεις (ἀκουστήκαν πράγματα ἀνοίκεια γιὰ τὸ μοναχικὸ σχῆμα ἀπὸ πολλούς...), ἐνῶ ἀντιμετωπίσαμε, καὶ συνεχῶς ἀντιμετωπίζουμε, μία ἐκστρατεία λάσπης καὶ ψευδοῦς πληροφόρησης ἀπὸ γνωστοὺς καὶ ἀγνώστους. Ὅλα αὐτά, ἄς σημειωθεῖ, νὰ γίνονται ἐν μέσῳ διωγμοῦ ὑπὸ τῶν μοναστηριακῶν διοικήσεων, ποὺ ὡδήγησε πολιοὺς γέροντες ἀλλὰ καὶ νεαρώτερους μοναχοὺς “νὰ πάρουν τό ρασάκι τους καὶ νὰ ἀναχωρήσουν ἐκ τῶν μονῶν τῆς μετανοίας τους”.
Τίποτε ὅμως δὲν φαίνεται νὰ πτοεῖ κάποιους “ἀγωνιστὲς τοῦ πληκτρολογίου”, οἱ ὁποῖοι, ἀνέξοδα καὶ ἐν πλήρει ἀσφαλείᾳ στὰ σπίτια τους, πετοῦν μύδρους, ἐπιτιθέμενοι σὲ ὅποιον ἔχει τὴν ἀτυχία νὰ διαφωνεῖ σὲ κάτι μαζύ τους. Ἡ -ἐπιεικῶς- μετρία θεολογική τους κατάρτηση, προδίδεται ἀπὸ τὸ ἐπίπεδο καὶ τὸ ὕφος τῶν κειμένων τους, ἐνῶ αὐτοὶ κομπάζουν θεωρώντας ἑαυτοὺς ὡς “θεολόγους”. Οἱ Πατέρες διδάσκουν ποιὲς εἶναι οἱ προϋποθέσεις τοῦ θεολογεῖν, ἄς κάνουν τὸν κόπο οἱ ὑπ’ ὄψιν “ἀγωνιστές”, καθὼς καὶ οἱ ὁπαδοί τους, νὰ τὶς μάθουν...
Πρόσφατο παράδειγμα, ἡ περιέργως συντονισμένη -χρονικά- ἐπίθεση τῶν κυρίων Ἰωάννου Ρίζου καὶ Παναγιώτου Τελεβάντου ἐναντίον ἡμῶν, ὅπου καὶ αὐτὴ ἡ συμβουλὴ τοῦ Εὐαγγελίου (Μτ. 18, 15-17), βάναυσα παρέμεινε ἀργή... Οἱ θέσεις τῶν κατηγόρων μας σὲ ἄλλα θέματα ταυτίζονται, ἐνῶ σὲ ἄλλα ἀποτελοῦν κυριολεκτικὰ τοὺς ἀντίποδες, καθιστώντας τους... τὰ δύο ἄκρα. Καὶ οἱ δύο ἔχουν ἀποδείξει ὅτι ἡ, μὲ τὸν ἐνδεδειγμένο τρόπο, συζήτηση ΔΕΝ τοὺς ἐνδιαφέρει, ἁπλᾶ θέλουν νὰ “εἰποῦν τῇ ἐκκλησίᾳ”, συγχέοντας τὸν δημόσιο χῶρο τοῦ διαδικτύου μ’ αὐτήν... Ἡ ὅποια ἀντιδικία μαζύ τους σαφῶς καὶ δὲν ἔχει προσωπικὸ χαρακτῆρα (τοὺς γνωρίζουμε ἀπὸ ἐλάχιστα ἕως καὶ καθόλου), καὶ ἀποτελεῖ εὐκαιρία γιὰ νὰ ἀναδείξουμε εὐρύτερα θεολογικὰ προβλήματα ἐντὸς τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ χώρου.
Ἐπὶ τῆς οὐσίας, ἔχουμε κατ’ ἀρχὰς νὰ παρατηρήσουμε ὅτι σύνολοι οἱ σήμερον κατηγοροῦντες ἡμᾶς καλοὶ αὐτοὶ ἀδελφοί, ἐπαίνεσαν τὴν Ὁμολογία Πίστεως μας, τότε ποὺ εἶχε κυκλοφορήσει (Αὔγουστος 2016), δίχως κἄν νὰ ἔχουν κάνει, ὅπως ἀποδεικνύεται, τὸν κόπο νὰ τὴν ἀναγνώσουν. Συκοφαντούμεθα σήμερα, μὲ τὶς πλέον βαρειὲς κατηγορίες, αὐτὲς τοῦ σχίσματος καὶ τῆς αἱρέσεως(!), διότι κάναμε τὸ “λάθος” νὰ ζητοῦμε ἐμπόνως, τόσο δημοσίως ὅσο καὶ προσωπικῶς, τὴν ἐπικέντρωση τῶν προσπαθειῶν τῶν ἀντιοικουμενιστικῶν δυνάμεων ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον στὴν θεολογικὴ ἀντιμετώπιση τοῦ ἐπάρατου Οἰκουμενισμοῦ, καὶ ὄχι στὴν ἀνακίνηση δευτερευόντων ζητημάτων, καὶ μάλιστα ἐξαιρετικῶς πρώιμα καὶ μὲ λανθασμένο τρόπο (τὴν δημόσια δηλαδή, ἄνευ προσεκτικῆς διαβούλευσης, τοποθέτηση). Ὑπάρχουν πράγματα ποὺ καλὸν εἶναι νὰ τὰ γνωρίζουν ὅλοι, ὑπάρχουν ὅμως καὶ ζητήματα τὰ ὁποῖα ἄνευ τῆς ἐνδεδειγμένης καὶ προσεκτικῆς διαβούλευσης, εἶναι καὶ ἐπικίνδυνο νὰ δημοσιοποιοῦνται. Ἀναφερόμαστε φυσικὰ σὲ θεολογικὰ ζητήματα.
Οἱ παράγοντες οἱ ὁποῖοι ζητοῦσαν, ὅπως πλέον ἀπὸ τὰ γεγονότα καθίσταται σαφές, τὴν προβολὴ καὶ ἐπικράτηση τῶν προσωπικῶν τους ἀπόψεων, ἐμφανίζονται ἐκ τῶν ὑστέρων ὡς τιμητὲς τῶν πατρικῶν παραδόσεων, ἐν πλήρει ἀντιθέσει πρὸς τοὺς ἁγίους Πατέρες, τῶν ὁποίων ἡ γραμματεία βρίθει προσωπικῶν ἐπιστολῶν γιὰ τὰ οὐσιώδη (ἤ μή) ζητήματα ποὺ ἀπασχολοῦσαν τὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα. Ὁποία ἀντίθεσις μὲ τὴν σημερινὴ διαδικτυακὴ “καταιγίδα” τῶν θεολόγων τοῦ πληκτρολογίου καὶ τῶν δημοσίων τοποθετήσεων...
Ἔστω καὶ μέσω τῶν ἀντιξόων συνθηκῶν ποὺ δημιουργήθηκαν, θὰ ἐπιχειρήσουμε τὴν παρουσίαση τῆς ἀρχῆθεν θεολογικῆς τοποθετήσεώς μας ἐπὶ τῶν ἀνακινηθέντων ζητημάτων, ὑπὸ μορφὴν ἐκθέσεως.


Α΄.       Ὁ  “Ἐντὸς-ἐκτὸς”  τῆς Ἐκκλησίας ἀγών
Ἐξ ἀρχῆς ὑπῆρξαν διαφοροποιήσεις στό ἀκανθῶδες ζήτημα τοῦ ἀγῶνος “ἐντός” ἤ “ἐκτός” τῆς Ἐκκλησίας.
Οὐσιαστικῶς ἐγκαταλείποντας κατὰ μέρος τὸ κύριο ἔργο τῆς κρίσιμης τούτης μετακολυμπάρειας περιόδου, αὐτὸ τοῦ θεολογικοῦ ξεγυμνώματος τῆς ψευδοσυνόδου καὶ τῆς νέας αἱρετικῆς θεολογίας ποὺ παρήχθη ἐκεῖ, κάποιοι κύκλοι (Τελεβάντος κ. ἄ.), ξεκίνησαν εὐθὺς τὴν πολεμικὴ περὶ ὑποχρεωτικοῦδυνητικοῦ χαρακτῆρα τοῦ 15ου κανόνος τῆς πρωτοδευτέρας Συνόδου ἐπὶ Μ. Φωτίου (861), καὶ τοῦτο στὸ δημόσιο χῶρο τοῦ διαδικτύου, λές καὶ ἡ θεολογία εἶναι ἐλαφρὺ life-style θέμα...
         Τὸ εὐαίσθητο τοῦτο σημεῖο, ἄμεσα συνδεδεμένο μὲ τὴν εὐλογημένη καὶ κανονικῶς ὁρισμένη ἐκκλησιαστικὴ (καὶ ὄχι βεβαίως “προσωπική”) πράξη τῆς ἀποτειχίσεως (ἤτοι διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου τοῦ αἱρετικὰ κηρύττοντος ἐπσκόπου), ἄνευ οὐσιαστικῆς μελέτης, πόσον μᾶλλον συζητήσεως, πῆρε σὲ ἐξαιρετικὰ σύντομο διάστημα κεντρικὴ θέση στὶς δημόσιες διαδικτυακὲς “συζητήσεις” καὶ σχολιασμούς, συνήθως καφενιακοῦ τύπου. Κάποιοι δὲν ἐννοοῦν ὅτι ἡ συζήτηση ἐπὶ θεολογικῶν ζητημάτων ἀπαιτεῖ ὄχι μόνον “γνώσεις” ἀλλὰ καὶ κάθαρση μετὰ φόβου Θεοῦ, καθὼς εὔκολο εἶναι κάποιος νὰ ἐκτροχιασθεῖ ἐπὶ ἀπωλείᾳ τῆς σωτηρίας του, ὅσο καὶ αὐτῆς τῶν ὅσων τυχὸν τὸν ἀκολουθήσουν. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ὁ ὁλοένα καὶ μεγαλύτερος σκανδαλισμὸς καὶ σύγχυση πολλῶν ἐκ τῶν πιστῶν οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς ἀφήνονται νὰ “ἐνημερώνονται” ἀποκλειστικῶς ἀπὸ τὸ τὶ γράφει ὁ τάδε ἤ δεῖνα σχολιαστὴς τοῦ διαδικτύου... Πάντως φαίνεται ὅτι σκοπὸς αὐτῶν τῶν (διαπλεκόμενων) κύκλων εἶναι ἡ διασπορὰ συγχύσεως ἐντὸς τῶν ὀρθοδόξων. Τονίζουμε ὅτι ἄλλο εἶναι ἡ πληροφόρηση περὶ τῶν ἐνεργειῶν τῶν οἰκουμενιστῶν καὶ τῶν θεολογικῶν πλανῶν τους, τὴν ὁποία ἐπαινοῦμε, καὶ ἄλλο ἡ διαπήδησις ἐπὶ καιρίων, στρατηγικοῦ χαρακτῆρα, ζητημάτων, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι τοῦ καθενὸς γιὰ νὰ “παίζει” μαζύ τους, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου. Ὀφείλουμε νὰ ἐπιστήσουμε τὴν προσοχὴ σὲ αὐτὰ τά, ποιμαντικοῦ χαρακτῆρα, ζητήματα, καθὼς τὸ Ἅγιον Ὄρος, καὶ ἄς μᾶς διαψεύσουν, ΠΟΙΜΑΙΝΕΙ (συμβουλευτικά) καὶ ὄχι ἁπλῶς σὲ ἐνοριακὸ ἐπίπεδο, ἀλλὰ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ.
Μετὰ τὶς ὀφειλόμενες τοῦτες ἐξηγήσεις, ἀπαντοῦμε ὅτι ἤδη ἀπὸ τὴν Ὁμολογία Πίστεώς μας ξεκαθαρίσαμε ὄτι:
ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἀγώνας τὸν ὁποῖον ἀναλαμβάνουμε γίνεται πρωτίστως γιὰ λόγους σωτηριολογικῆς φύσεως, ἐμμένοντες πιστοὶ στὴν ἐκκλησιολογία τῆς ὀρθοδόξου πατερικῆς παραδόσεως, καὶ ἕνεκα τούτου, ἐντὸς τοῦ Σώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Δὲν προβαίνουμε εἰς σύστασιν ἑτέρας “ἐκκλησίας”, ἄπαγε τῆς βλασφημίας, οὔτε προσχωροῦμε σὲ κάποια παλαιοημερολογητικὴ ἐπισκοπικὴ παράταξη. Μένοντας πιστοὶ εἰς τὸ Σύμβολον τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, παραμένουμε ἁπλᾶ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ καὶ ὁμολογοῦμε τὴν διαχρονικὴ ἁγιοπατερικὴ σωτήριο ἀλήθεια ποὺ παραλάβαμε, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μία Ἁγία Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία. Καταδικάζουμε καὶ ἀναθεματίζουμε τὴν Παναίρεση τοῦ Διαχριστιανικοῦ, Διαθρησκειακοῦ, Συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καθὼς καὶ τὶς ἀποφάσεις τῆς λεγομένης ΑκΜΣ. Ὅ,τι ἄλλο κυκλοφορήσει εἰς βάρος μας, θὰ ἀποτελεῖ κατάπτυστη συκοφαντία.

Ἑπομένως ἡ Τελεβάντια κακόνοια ὅτι -δῆθεν- ἐξήλθαμε τῶν ὁρίων τῆς Ἐκκλησίας ὡς ἄλλοι Νοβατιανοί(!), καθιστάμενοι ἔτσι σχισματικοί, παίρνει ἀπάντηση ἀπὸ τὸ ἀνωτέρω χωρίο. Οἱ ἱεροὶ Κανόνες, εἴτε ἀρέσει σὲ κάποιους εἴτε ὄχι, εἶναι ὑποχρεωτικοί κάτι ποὺ εἰς τοὺς ἐπαΐοντας ἦταν γνωστὸ ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή, τότε ποὺ μᾶς ἐπαινοῦσαν, τὸ ἐπαναλάβαμε δὲ καὶ στὴν ἐπιτυχημένη ἡμερίδα τοῦ Ὡραιοκάστρου. Δὲν εἴμαστε ἐμεῖς κ. Τελεβάντε ποὺ ἀλλάξαμε ἀπόψεις ἐπὶ τοῦ ζητήματος, ἄλλοι εἶναι, ψᾶξτε νὰ τοὺς βρεῖτε...
Τώρα ἀναφορικῶς μὲ τὴν τελεβάντια διάγνωση περὶ τοῦ ἐάν εἶναι τρεῖς ἤ ὀκτὼ οἱ αἱρετίζοντες ἐπίσκοποι στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, (ἀλήθεια πόσοι εἶναι στὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, ἐρωτοῦμε τὸν κύπριο κ. Τελεβάντο...), τὸ ἀφήνουμε στὴν κρίση τῶν ἐχόντων γνώση τῶν γεγονότων μετὰ τὸ Κολυμπάρι, πιστῶν. Νὰ θυμήσουμε ἐν παρόδῳ, στὴν πρὸ ἡμερῶν ψηφοφορία πρὸς πλήρωσιν δὺο ἐπισκοπικῶν θρόνων, τὶς 34 ψήφους (τῶν “ὀρθοδόξων” κατὰ Τελεβάντο), ποὺ ἔλαβε ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ ἀρχιεπισκόπου, πρωτοσύγγελος τῆς Ἱ. Μ. Δημητριάδος, γνωστῆς γιὰ τοὺς “ὁμολογιακούς” της ἀγῶνες... Πῶς θὰ ἐννοήσουμε αὐτὲς τὶς ψήφους (ὄχι ὅτι οἱ ὑπόλοιποι 42 εἶναι καλύτεροι...), ὡς ὀρθοδόξων ἤ οἰκουμενιστῶν;
Ἐάν ἐξαιρέσουμε δὲ ἕναν μοναχὸ καὶ ἕναν κληρικὸ (κεκοιμημένοι ἀμφότεροι), οἱ ὁποῖοι ἄνευ προσφυγῆς στὴν κανονικὴ ἐκκλησιαστικὴ παράδοση, κάνοντας χρήση λογικοφανῶν ἐπιχειρημάτων (ταυτίζοντας, ἀντιμεθοδολογικά, ἔννοιες κατὰ τὸ σχῆμα τῆς ὁμωνυμίας), καὶ ἐξάγοντας ἄκυρα ἀπὸ λογικῆς ἀπόψεως συμπεράσματα, ἡ Ἐκκλησία διαχρονικὰ κατανοεῖ τοὺς ἐν ἁγίῳ Πνεύματι θεσπισθέντας ἱεροὺς Κανόνες ὡς ὑποχρεωτικούς. Τὸ δὲ ἐπιχείρημα περὶ τῆς διαφορᾶς κανόνων βάσει τῆς ὑπάρξεως ἐπιτιμίου ἤ μή, τό ἀκυρώνει αὐτὸς τοῦτος ὁ ἱερὸς Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἤδη στὰ εἰσαγωγικά του σχόλια στὸ Πηδάλιο (Πηδάλιον, ἐκδ. Ἀστήρ, 1957, σελ. ιθ΄). Τέλος νὰ σημειώσουμε τὴν ἀναφορὰ τοῦ ὁσ. Νικοδήμου στὴν σχετικὴ συμφωνία μετὰ τῶν λοιπῶν ἱερῶν Κανόνων τοῦ 15ου κανόνος τῆς Α΄-Β΄ συνόδου, ὅπου ἀναφέρει τὸν β΄ τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ συνόδου (στὸν ὁποῖον παραπέμπουν καὶ οἱ ἁγιορεῖτες ὁσιομάρτυρες καὶ ὁμολογητὲς ἐπὶ λατινόφρονος πατριάρχου Ἰωάννου Βέκκου), ποὺ ἐν ὀλίγοις ὁρίζει ὅτι ὅποιος κοινωνεῖ πρὸς τοὺς ἀκοινωνήτους, ὁμοίως νὰ καθίσταται ἀκοινώνητος. Ἡλίου φαεινότερον λοιπὸν τὸ ποιὸς ἀκολουθεῖ τοὺς Πατέρες καὶ τὴν διαχρονικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ποιὸς νέες ἀμάρτυρες διδασκαλίες.
Καταληκτικὰ ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ σχετικισμοῦ στὴν κατανόηση τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως, κατὰ τὰ πρότυπα τῆς οἰκουμενιστικῆς θεολογίας, κάτι ποὺ μαρτυρεῖ τὴν αἰχμαλωσία τῆς ἀκαδημαϊκῆς θεολογίας σὲ ἀλλότριες πρὸς τὴν ὀρθοδοξία ἀρχὲς (καθὼς καὶ ὅσων θεολογοῦν ἔχοντας “δανεισθεῖ” ἀξιωματικὲς ἀρχὲς ἀπ’ αὐτήν), μὲ συνακόλουθη συνέπεια νὰ πολεμεῖται ἡ αἵρεσις κάνοντας χρήση (καί) αἱρετικῶν ὅπλων. Φυσικὰ δὲν λέμε ὅτι πάντες ποὺ ἀκολουθοῦν τὸν (κάθε) Τελεβάντο, ἀνεπιγνώστως ὡς πρὸς τὶς θεολογικὲς συνέπειες, εἶναι αἱρετικοῦ φρονήματος, πλὴν καλὸν εἶναι νὰ μελετήσουν προσεκτικὰ σύνολη τὴν ἱερὰ Παράδοση καὶ μετὰ νὰ ἀποφασίσουν.

Β΄.       Περὶ “παλαιοῦ” ἡμερολογίου
Ὅπως μαρτυρεῖ σωρία οἰκουμενιστικῶν πηγῶν, ἡ ἀλλαγὴ ἡμερολογίου ἀποτέλεσε στρατηγικοῦ χαρακτῆρα ἀπόφαση τῶν πρώιμων οἰκουμενιστῶν, πρὸς ἐξυπηρέτησιν τοῦ ὁράματός τους γιὰ τὴν πανθρησκεία. Ἐπ’ αὐτοῦ οὐδεὶς ποὺ θέλει νὰ λέγεται ὀρθόδοξος ΔΕΝ διαφωνεῖ. Οἱ μαρτυρίες ἐκ τῶν πηγῶν ἔχουν παρουσιασθεῖ ἐξαντλητικὰ ἀπὸ πολλούς, δὲν εἶναι ἀνάγκη ἐδῶ νὰ τὶς ἐπαναλάβουμε, ἀρκεῖ κάποιος ν’ ἀνατρέξει, σὺν τοῖς ἄλλοις, καὶ στὴν εἰσήγηση τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση στὴν ἡμερίδα τῆς Ἱ.Μ. Πειραιῶς πρὶν τὸ Κολυμπάρι.
Τὸ ἡμερολογιακὸ ἔσχισε de facto τὴν Ἐκκλησία (ἐννούμενο ἐδῶ ὡς χωρισμὸς τῶν ὀρθοδόξων μεταξύ τους), γι’ αὐτὸ καὶ μετὰ τὰ γεγονότα τοῦ μασονικῆς ἔμπνευσης “συνεδρίου” τοῦ Μεταξάκη, ὅσο καὶ αὐτῶν τοῦ 1924, ἀποφασίσθηκε τὸ ζήτημα νὰ λυθεῖ τελεσιδίκως στὴν σχεδιαζόμενη -τότε- οἰκουμενικὴ Σύνοδο (ὅπως π.χ. συμφωνήθηκε καὶ καταγράφηκε στὰ -ἐκδοθέντα προσφάτως- πρακτικὰ τοῦ πανορθοδόξου συνεδρίου τοῦ 1930 ἐν Ἁγίῳ Ὄρει).
Τὸ σχίσμα δὲν ἀντιμετωπίσθηκε εἰσέτι συνοδικά σὲ πανορθόδοξο ἐπίπεδο (καθότι πλέον ὑφίσταται σὲ ὅλες τὶς τοπικὲς Ἐκκλησίες ποὺ υἱοθέτησαν τὸ “Νέο”), καὶ μετὰ τὶς ἐξελίξεις τοῦ Κολυμπαρίου μᾶλλον πᾶμε καὶ γιὰ ἀλλαγὴ πασχαλίου... Οὐδέποτε τέθηκε, ἀπὸ τοὺς σοβαροὺς τουλάχιστον, ὅτι ἡ καινοτομία εἶναι οἱ 13 ἡμέρες, ἀλλὰ ἡ λειτουργικὴ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Δὲν θὰ εἰσέλθουμε στὸν λαβύρινθο τῶν ἀντεγκλήσεων ἐπὶ τοῦ ζητήματος, ὄχι μόνον διότι δὲν εἶναι τῆς παρούσης, ἀλλὰ διότι βαθειά μας πεποίθηση εἶναι ὅτι τὸ ζήτημα τοῦ ἡμερολογίου συνδέεται μὲ τὸ ὅλο πρόβλημα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἑπομένως ὀφείλει νὰ ἀντιμετωπισθεῖ στὴ μέλλουσα νὰ συνέλθει Ὀρθόδοξη οἰκουμενικὴ Σύνοδο.
Εἶχαν ἤ ὄχι δίκιο οἱ πιστοὶ ποὺ ἀποτειχίστηκαν τὸ 1924 ἀπὸ τὴν καινοτομοῦσα ἱεραρχία, (καὶ ὄχι βεβαίως ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὅπως ὑποστηρίζουν διάφοροι ἐπισκοποκεντρικοὶ ζηζιουλιστές); Στὸ βαθμὸ ποὺ ἀποτειχίστηκαν ἕνεκεν καινοτομίας περὶ τὴν Παράδοση (δηλ. τὸν λειτουργικὸ χαρακτῆρα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητος, ποὺ φυσικὰ καὶ συνδέεται μὲ τὸ ἑορτολόγιο), ἔπραξαν ὀρθῶς, ἐφ’ ὅσον παρέμεναν στὰ “ὅρια” ποὺ καθορίζει ὁ 15ος κανὼν τῆς Α΄-Β΄ Συνόδου.
Τὰ προβλήματα ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν σταδιακὴ ὑπερίσχυση τῆς “σκληρῆς” μερίδος ἐντὸς τῶν παλαιοημερολογιτῶν (ὅπως χλευαστικῶς τοὺς ἀποκαλοῦσαν), ἕνεκεν βεβαίως καὶ τοῦ ἀγρίου καὶ ἀληθινὰ διοκλητιάνιου διωγμοῦ ποὺ ἐξαπέλυσε ἐναντίον τους ὁ τότε ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ὁ καὶ ἀρχιτέκτονας τῆς, μὲ δόλιο τρόπο, ἀλλαγῆς ὡς κατήγγειλαν τότε συγκεκριμένοι εὐλαβεῖς συνοδικοὶ ἀρχιερεῖς.
Ἡ ἕως καὶ ποδοπάτησις(!) τιμίων δώρων ὑπὸ τῶν διωκτικῶν ἀρχῶν, τὰ ξυρίσματα τῶν ἱερέων, οἱ ἐξορίες (π.χ. ἁγιορειτῶν), ὁ φόνος (Αἰκατερίνη Ρούτη) κ.λπ. ὡδήγησαν -σὺν τοῖς ἄλλοις- στὴν υἱοθέτηση (ὑπὸ τῆς μειοψηφίας), τῆς -λανθασμένης- θεωρήσεως περὶ ἀκύρων μυστηρίων τοῦ “Νέου”. Τὸ πάθος καὶ ἡ πόλωση ἔπνιξε τὶς νηφάλιες φωνὲς καὶ στὶς δύο μερίδες, νέου καὶ παλαιοῦ, μὲ καταστροφικὰ ἀποτελέσματα γιὰ τὴν εἰρήνη καὶ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἀπόφαση δημιουργίας ἱεραρχίας ὑπὸ τῶν Γ.Ο.Χ. καὶ οἱ χειροτονίες ἐπισκόπων, ἀπετέλεσε τὸ τελικὸ πλῆγμα τῆς ὅλης ὑποθέσεως. Ἔκτοτε τὰ σχίσματα καὶ ἡ διάσπαση τῶν Γ.Ο.Χ. ἀποτελεῖ τὴν θλιβερὴ παρακαταθήκη ἑνὸς κατ’ ἀρχὰς τιμίου ἀγῶνα...
Ἡ θέση μας εἶναι ὅτι ἕως τὸ 1935 (ἔτος δημιουργίας τῆς πρώτης συνόδου τῶν Γ.Ο.Χ.), ἡ ἀποτείχισις τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν ἦταν κανονικῶς ὀρθὴ καὶ πρέπουσα, καὶ ἐντὸς τοῦ πλαισίου ποὺ καθορίζει ὁ 15ος τῆς Α΄-Β’. Δὲν ἰσχύει τὸ ἴδιο ὅμως μετὰ τὸ 1935. Οἱ αἰτιάσεις τῶν Γ.Ο.Χ. γιὰ τὴν ἀνάγκη ὑπάρξεως “ἱεραρχίας” δὲν πείθουν, ἐκτὸς καὶ ἄν ὄντως εἶναι ἄκυρα τὰ μυστήρια τοῦ Νέου (ὤ τῆς βλασφημίας). Οἱ καλοπροαίρετοι Γ.Ο.Χ. δὲν κατανοοῦν ὅτι ἡ ὕπαρξις “συνόδων” αὐτὸ ἀκριβῶς σημαίνει: ἄκυρα μυστήρια αὐτοῦ μὲ τὸν ὁποῖον δὲν κοινωνεῖς. Ἀποτείχισις πλέον -ἄς μᾶς συγχωρήσουν οἱ ἀδελφοὶ τοῦ παλαιοῦ- δὲν ὑπάρχει πλέον σ’ αὐτούς, ἀφοῦ δὲν ἔχουν ἀποτειχισθεῖ ἀπὸ τὸν καινοτόμο ἐπίσκοπό τους, ἀλλὰ ἔχουν πλέον κάποιον δικό τους.
Ποιὰ εἶναι ἡ ἐκκλησιολογικὴ ὑπόστασις τῶν Γ.Ο.Χ.; Κάποιοι νεοημερολογίτες φανατικοὶ “Γ.Ο.Χ.” (πλέον ὑπάρχουν καὶ τέτοιοι!), θεωροῦν ἄκυρα τὰ μυστήρια τῶν παλαιοημερολογιτῶν Γ.Ο.Χ (ἔνιοι δὲ ἐξ αὐτῶν θεωροῦν καὶ τὰ τῶν νεοημερολογιτῶν), ἀφοῦ ἀπεκόπησαν ἀπὸ τὴν “Ἐκκλησία”. Τὸ ἐάν ἡ “Ἐκκλησία” (ταυτίζοντας -ζηζιουλικά- τὸ ὅλον τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν ἱεραρχία της), εἶναι καινοτόμος δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει (ὅπως καὶ τοὺς οἰκουμενιστὲς π.χ. μὲ τὸν “ἁγιώτατο πάπα” κ.λπ.). Δὲν μποροῦν ὅμως οἱ καινοτόμοι νὰ κρίνουν τοὺς ἀκαινοτομήτους! Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ καθιστᾶ τὴν Ὀρθόδοξο οἰκουμενικὴ Συνόδο ἀναγκαία, ἡ ἐπίλυσις δηλαδὴ ὅλων τῶν συναφῶν πρὸς τὸν Οἰκουμενισμὸ προβλημάτων. Γεγονὸς πάντως εἶναι ὅτι ἅπαντες οἱ ΓΟΧικοὶ “ἐπίσκοποι” καὶ αὐτοὶ εἶναι πλέον ὑπόλογοι ἐνώπιον τῆς Ὀρθοδόξου οἰκουμενικῆς Συνόδου. Οἱ ἐπίσκοποι ποὺ θὰ τὴν συγκαλέσουν θὰ εἶναι αὐτοὶ ποὺ θὰ “ἐπιστρέψουν”, λόγω τῆς κλιμάκωσης τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγῶνος, ἐκ τῶν ἐπισήμων ἱεραρχιῶν τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὅπως ἔγινε καὶ στὴ περίπτωση τῆς 7ης οἰκουμενικῆς Συνόδου. Μόνον τότε θὰ καταδικασθεῖ τελεσιδίκως ἡ αἵρεσις καὶ θὰ συζητηθοῦν τὰ περὶ μυστηρίων ζητήματα. Ἕως τότε δὲν μᾶς ἐπιτρέπεται (ἐάν ἔχουμε τὸν στοιχειώδη φόβο Θεοῦ, καὶ δὲν θέλουμε νὰ βλασφημοῦμε), νὰ κηρύττουμε πρὸ συνοδικῆς διαγνώμης ἄκυρα μυστήρια σὲ Νέο ἤ Παλαιό.
Ἐδῶ ὀφείλουμε νὰ ξεκαθαρίσουμε ὅτι ἡ ἄποψη περὶ ἀκύρων μυστηρίων, (εἴτε ἀπὸ παλαιοημερολογῖτες, εἴτε ἀπὸ νεοημερολογῖτες, εἴτε ἀπὸ “ἀποτειχισμένους”), συνδέεται μὲ τὴν θεώρηση περὶ αὐτομάτου ἀπωλείας τῆς χάριτος, ἡ ὁποία δὲν ἀνήκει στὴν ὀρθόδοξη κανονικὴ Παράδοση ἀλλὰ στὴν παπική, ὅπου ἤδη ἀπὸ τὸν 13ο αἰῶνα καταγράφεται ἐντὸς τοῦ πλαισίου τῆς νέας παπικῆς ἐκκλησιολογίας, ἐχούσης θεμέλιο τὴν φραγκικὴ ἀντίληψη (ἐν ἀντιθέσει πρὸς αὐτὴν τῆς βυζαντινῆς παποσύνης) περὶ τοῦ παπικοῦ πρωτείου. Ἡ ὑπ’ ὄψιν θεώρηση (στὰ λατινικὰ Latae sententiae), ἡ ὁποία παραμένει καὶ στὸν νέο ἀναθεωρημένο κώδικα τῶν (παπικῶν) κανόνων τοῦ 1983, ἀναπτύσσεται στοὺς κανόνες 1321-1330. Συμφώνως πρὸς αὐτὴν ΔΕΝ χρειάζεται ἐπισκοπικὴ σύνοδος γιὰ ὁρισμένη κατηγορία ἁμαρτιῶν, στὶς ὁποῖες ἀνήκει καὶ ἡ αἵρεσις, ἀλλὰ αὐτομάτως αἴρεται ἡ χάρις, ποὺ στὴν περίπτωση κληρικοῦ σημαίνει τὴν αὐτόματη καθαίρεσή του. Ὁ ὁσ. Νικόδημος ἀντιτιθέμενος σὲ μία τέτοια θεώρηση σχολίασε ὅτι μόνον ἐπισκοπικὴ σύνοδος μπορεῖ νὰ καθαιρέσει, καθὼς οἱ κανόνες δὲν ἐνεργοῦν “μόνοι τους” (ὅ.π. Πηδάλιον, ὑποσ. 2 στὸν γ΄ ἀποστολικὸ κανόνα, σελ. 4-5).
Ὁ λειτουργὼν εἰς τοὺς διωκωμένους παλιοημερολογῖτες, κρυφὰ καὶ σὲ ἀπόμερα ἐκκλησάκια, ἅγιος Νικόλαος Πλανᾶς ἤ οἱ δὺο ἐπιστραφέντες, χειροτονηθέντες δὲ εἰς τὸ “Παλαιόν”, ἐπίσκοποι εἰς τὸ “Νέο” (ἄνευ οὐδεμίας ἀναχειροτονήσεως ἤ καὶ χειροθεσίας, ἀντιθέτως μὲ τὴν πρακτικὴ τοῦ βλασφήμου αἱρεσιάρχου Βαρθολομαίου), Πολύκαρπος Λιώσης καὶ Χριστοφόρος Χατζῆς, οἱ ὁποῖοι ἐκοιμήθησαν ἐν ἐνεργείᾳ μητροπολῖτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἄς συνετίσουν καὶ συγκρατήσουν κάποιους “βασιλικοτέρους τοῦ Βασιλέως”...

Ἐπίλογος
Ἀφορμῆς γενομένης ἐκ τοῦ σάλου ποὺ προεκάλεσαν οἱ Τελεβάντος-Ρῖζος, καταθέσαμε στοὺς ἀγωνιῶντες πιστούς, ξεκάθαρα τὶς θέσεις μας. Ἡ κλιμάκωση τοῦ ἀγῶνος εἶναι πάντοτε τὸ ζητούμενο, καθὼς καὶ ἡ θεολογικὴ ἀντιμετώπιση τῆς αἱρέσεως, καὶ ὄχι τὰ ἔγκυρα-ἄκυρα κ.λπ. ζητήματα. Ἄς ἀφήσουμε τοὺς ἐπισκόπους τῆς Ὀρθοδόξου οἰκουμενικῆς Συνόδου νὰ ἀποφασίσουν, αὐτοὺς δηλαδὴ ποὺ εἶναι καὶ οἱ μόνοι ἁρμόδιοι. Ὁ σάλος ποὺ ἐπιχειρεῖται, φυσικὰ καὶ ἐξυπηρετεῖ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ ἀπομακρύνει τὴν χαρμόσυνο ἡμέρα τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου. Ἄς μὴν κάνουμε τὴν χάρη στοὺς ἐχθροὺς τῆς πίστεως νὰ ἐπιχαίρουν μὲ ἀθεολόγητες θέσεις ἤ διασπαστικὲς κινήσεις τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος.


Συντακτικὴ Ἐπιτροπὴ Ἁγιορειτῶν Πατέρων

Γέρων Σάββας Λαυριώτης
Ἱερομόναχος Χαρίτων Ἁγιορείτης
Μοναχὸς Ἐπιφάνιος Καψαλιώτης


ὑ.γ. Οἱ ἀπόψεις τοῦ μοναχοῦ Μακαρίου Κουτλουμουσιανοῦ ἐκφράζουν ἀποκλειστικῶς αὐτὸν, ἑπομένως ἄς μὴν μᾶς συσχετίζουν διόλου μὲ ὅσα λέγει (ἄκυρα μυστήρια κ.λπ.) ἤ πράττει.

37 σχόλια:

  1. Ανώνυμος13/10/17, 4:47 μ.μ.

    Bρείτε τα γιατί έχουν γίνει μαντάρα τα πράγματα και έχουν σκανδαλισθεί οι πιστοί
    Ν.Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος13/10/17, 5:45 μ.μ.

    Τελικά ο προβληματισμός του κ. Ρίζου φαίνεται να είχε μεγάλη, μα πολύ μεγάλη βάση.
    Το κείμενο των αγιορειτών ουσιαστικά απαιτεί:

    1) Αναγνώριση των μυστηρίων των ΓΟΧ (άρα θα μπορούσαμε να κοινωνούμε και σ'αυτούς;).
    2) Μη αναγνώριση των ΓΟΧ ως εκκλησιαστικό σχίσμα (άρα έχουμε 2 ή περισσοτέρους επισκόπους ανά πόλη / νομό;).
    3) Να συσχετίζεται οπωσδήποτε το ημερολογιακό με την παναίρεση του οικουμενισμού (άρα κακώς δεν είμασταν αποτειχισμένοι εδώ και έναν αιώνα;).
    4) Συνεργασία με παλαιοημερολογήτες πριν το 1935 αλλά και με τους ΓΟΧ για το καλό του "αγώνα" (άρα και οι οικουμενιστές έχουν κάποιο δίκαιο να ζητούν συνεργασία με τις αιρέσεις για να μεταφερθούμε στην εποχή προ του 1054;).
    5) Εμμέσως να αναγνωριστεί η ομάδα τους ως ηγέτες του "αγώνα", ο οποίος θα είναι κοινός ανάμεσα σε παλαιοημερολογήτες και νεοημερολογήτες (άραγε κάναμε λάθος που όταν αποτειχιστήκαμε ψάχναμε μόνο για ιερέα που απλώς δεν μνημονεύει, και δεν ενδιαφερθήκαμε για τη δημιουργία κοινού "αγώνα" και εκλογή 'ηγετών';).

    Πού τα λέει αυτά κύριοι ο 15ος Κανόνας της πρωτοδευτέρας; Και ποιος σας δίνει το δικαίωμα να θέλετε να τα επιβάλλετε στους αποτειχισμένους;

    Αντιγράφοντας σχόλιο από άλλο άρθρο της Π.Π. λοιπόν, σας κάνω τον εξής έλεγχο:

    Το 99% του λαού που έχει κάποια σχέση με την Εκκλησία ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ ούτε καν για την ύπαρξη της ψευδοσυνόδου της Κρήτης. Τόσο δόλιο είναι το παιχνίδι σήμερα. Ακόμα και όσοι ξέρουν κάτι, η συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχει φτάσει ακόμα καν στο στάδιο να κατανοήσει τη φύση της παναίρεσης και να δεχθεί έλεγχο συνειδήσεως (ώστε μετά να προχωρήσει ενσυνείδητα στην αποτείχιση). Κι όμως κάποιοι από αυτούς είναι πιο ευσεβείς και πιο αληθινοί Χριστιανοί από όλους τους αποτειχισμένους μαζί. Αφού λοιπόν κόπτεσθε τόσο πολύ για τους παλιοημερολογήτες, εκείνοι οι αδελφοί δεν σας ενδιαφέρουν καθόλου; Εκείνοι δηλαδή δεν είναι Εκκλησία; Τους έχετε καταδικάσει ήδη αφού δεν έχουν εγκαταλείψει ακόμα τους ναούς; Πώς θέλετε λοιπόν να ορίζετε ηγέτες, να κάνετε συνόδους, να παίρνετε αποφάσεις, να αλλάζετε ημερολόγια, κλπ κλπ κλπ εν εγνοία όλων εκείνων;; Αυτό δεν είναι ΚΑΘΑΡΟ σχίσμα; Αυτά λέει ο 15ος Κανόνας της ΑΒ`;;; Δεν θα έπρεπε σε αυτή τη φάση να ενημερώνετε όλους αυτούς τους ανθρώπους (έξω από τους ναούς, και όχι μέσα στα αντικοικουμενιστικά σάιτς που οι περισσότεροι αγνοούν την ύπαρξή τους) αντί να σχεδιάζετε αγώνες και ενώσεις;; Και όταν λέμε να ενημερώνετε, εννοούμε ενημέρωση, όχι πίεση να αποτειχιστούν με το ζόρι... Πόση υποκρισία πια... Πιο πολύ συνδικαλιστές θυμίζετε πια παρά αγωνιστές του Κυρίου. Συνέλθετε, γιατί έτσι πως έχετε κάνει τα πράγματα, προτιμότερο κανείς να μην αποτειχισθεί καθόλου, παρά να κάνει μαζί σας μια εκκοσμικευμένη "συνδικαλιστική" αποτείχιση που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο Σχίσμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος14/10/17, 11:28 π.μ.

      Το κείμενο δεν λέει τίποτα από αυτά που γράφεις και εσυ και ο κ.Ρίζος .
      Αυτά που κάνετε είναι παρ-αλογικά..άλματα.. παρα τη λογική..!
      Οπότε να καταλάβετε πρώτα τι λέει ο π.Σάββας στο κείμενο διότι δεν έχετε καταλάβει.

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος13/10/17, 6:15 μ.μ.

    Ευχαριστούμε την Π.Π. για αυτόν τον καταπέλτη. Την ευχαριστούμε που δεν έπεσε κι αυτή στη επίθεση λάσπης που εξαπολύθηκε τον τελευταίο καιρό.Τους αγαπάμε όμως τους Πατέρες κι επιθυμούμε ως ποίμνιο να συνεχίσουμε μαζί. Το κείμενο δεν τους προσβάλλει αλλά τους εγκαλεί. Μακάρι να φανούν πρα;γματικά ήρωες και να ζητήσουν συγγνώμη. Λάθη κάνει ο καθένας. Ας μην τους καταδικάσουμε. Χρειαζόμαστε τους Πατέρες με υγιή όμως πατερική διδαχή και νουθεσία. Πρέπει όμως να ζητήσουν συγγνώμη από το ποίμνιο που αυτούς περιμένει πολλά κι από αυτούς που κατηγορήθηκαν αδίκως.
    Κ. Ρίζο, κ. Τσακίρογλου, σας παρακαλώ δείξτε ανωτερότητα, συνεχχίστε τον αγώνα σας με τα γραπτά σας, που τόσο μας οφελούν αλλά προσέξτε κι εσείς μην πέσεται σε ανάλογα λάθη. Όλοι πρέπει να ελέγχονται για να μείνουμε αγνοί.
    Συγχωρέστε με.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος14/10/17, 8:24 π.μ.

      δεν ιερετε τι λετε . Οι πατερες εχουν δικιο.

      Διαγραφή
  4. ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ13/10/17, 7:17 μ.μ.

    Θέλουμε Παρ όλα αυτά που μας εξηγήσατε να συμπορευτούμε με τους αγωνιστές αγιορείτες και τον πάτερ Τρικαμηνα γιατί τώρα σποτειχιστηκαμε ήδη και θέλουμε ενωμένοι να πολεμήσουμε την αίρεση της εποχής μας. Αγαπάμε όλους τους πατέρες που διώκονται και παρακαλούμε να συναχθουν για να αποφασίσουν μαζί τι πρέπει να γίνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος13/10/17, 8:01 μ.μ.

    Συγγνώμη, το κείμενο δεν λέει ότι δεν θα συμπορευτούμε. Αλλά δεν μπορεί να λέι ο καθένας ότι θέλει ούτε να επιβάλει. ΚΑΘΑΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ θέλει το ποίμνιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος13/10/17, 9:13 μ.μ.

    Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Πατερική Παράδοση! Επιτέλους! ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ! ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ! ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥ ΠΙΣΤΟΥ!ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ στις θέσεις που είχε η αποτείχιση από τότε που ξεκίνησε μέχρι και σήμερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παναγιώτης Φλώρινα13/10/17, 11:44 μ.μ.

    Σας προτείνω να πάτε στον Βαρθολομαίο να σας παρασημοφορήσει! Έχετε πετύχει να διαλύσετε το αντιοικουμενιστικό μέτωπο. Να δείτε πως τρίβει ο διάβολος τα χέρια του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας χαρίζουμε το παράσημο, κ. Παναγιώτη, αλλά ο αγώνας αποφασισμένων ανθρώπων δεν λύνεται με την κάποια καλοπροαίρετη διαφωνία. Αν υπάρχει ειλικρίνεια και καλή διάθεση, χωρίς απειλές (που δεν παρουσιάσαμε) και "Ντροπή" σου, οι διαφωνούντες συναντούνται, λύνουν τις παρεξηγήσεις και ο αγώνας συνεχίζεται δυνατότερος.

      Διαγραφή
  8. Ανώνυμος14/10/17, 8:29 π.μ.

    Ευχαριστούμε θερμά την Πατερική Παράδοση,γιατί είχε την εντιμότητα να μας αποκαλύψει ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΜΑΣ,χωρίς να μας ρωτήσουνε.

    Και γιατί είχε την ειλικρίνεια να μας παρουσιάσει ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ τα λάθη κάποιων,αλλά και να δώσει ξεκάθαρες και ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ απαντήσεις πάνω στα φλέγοντα αυτά θέματα.

    Σας ευχαριστούμε και γιατί αποδείξατε ότι ΕΧΕΤΕ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑΘΕΡΟΙ στις θέσεις της ιερής αποτείχισης εδώ και πολλά χρόνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος14/10/17, 9:43 π.μ.

      Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΑΣ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟ !! ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ ΛΥΠΑΜΑΙ ΟΥΤΕ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΛΕΤΕ !
      Ο π.ΣΑΒΒΑς ΈΧΕΙ ΔΙΚΙΟ .

      Διαγραφή
  9. Ανώνυμος14/10/17, 10:19 π.μ.

    Αν κατάλαβα καλά,π.Σάββα σχεδιάζετε να στείλετε στην αναμενόμενη από όλους ορθόδοξη σύνοδο,εκ μέρους της ελλάδας,τους ομόφρονές σας ως αντιπρόσωπούς μας,και ας γνωρίζετε ότι αλλιώς φρονούμε η συντριπτική πλειοψηφία των αποτειχισμένων!!!!!!!!!!!!

    Τελικά σας άρεσε λιγάκι η σύνοδος στο Κολυμπάρι.Στο ίδιο στυλ πορεύεστε.Περιφρονώντας την συντριπτική πλειοψηφία των (αποτειχισμένων)πιστών και με μυστικότητα.

    Θα μας το ανακοινώνατε μια-δυο μέρες πριν,για να μην προλάβουμε να αντιδράσουμε.Έτσι πορεύονταν οι Άγιοι Πατέρες π.Σάββα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος14/10/17, 11:24 π.μ.

      κανεις λαθος φιλε μου εχεις βγαλει λαθος συμπερασματα οπως οι συντακτες του κειμενου που διαβαζεις παραπανω . Δυστυχως

      Διαγραφή
    2. Διαφώτισέ μας εσύ, Ανώνυμε, και δείξε συγκεκριμένα ποια είναι τα λάθη.

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος14/10/17, 12:36 μ.μ.

      Τι να σας διαφωτίσω τόσα σας έγραψαν !! Ξαναδιαβάστε και εσείς τι έγραψε ο π.Σάββας !

      Διαγραφή
  10. Μαν. Νταλας14/10/17, 10:58 π.μ.

    Σταματηστε επι τέλους να ασχοληστε με το ζήτημα του παλαιού ημερολογίου! Εδώ και τόσα χρόνια δεν έχει λυθεί, τώρα ξαφνικά θα το λύσει ο Ρίζος, ο Σημάτης και ο Τσακίρογλου; Εάν θεωρείτε τους εαυτούς σας τόσο φωτισμένους, δείξτε και την ανάλογη ταπείνωση! Εκτος αν ευελπιστείτε να αναδειχθείτε ως οι σύγχρονοι τρείς φωστήρες της εκκλησίας μας! Αρκετή ζημιά κάνατε αρκετά διχάσατε τον κόσμο, δεν σας φτάνει αυτό;;; ΤΌΣΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΑΛΑΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΟΛΗΣΑΤΕ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από την μιά μας λές να σταματήσουμε κ. Ντάλα, κι από την άλλη μας κατηγορείς και ταυτίζεσαι με π. Σάββα, Χαρίτωνα και Επιφάνιο, των οποίων τις θέσεις και τις προτροπές για το Παλαιό παρουσιάσαμε. Δεν κολλήσαμε εμείς στο Παλαιό, άλλοι θέλουνε να μας κολλήσουνε στο Παλαιό. Εμείς χρόνια και πρί ο π. Σάββας και Επιφάνιος και Χαρίτων βγούν στην αποτείχιση λέγαμε: Αποτείχιση των νεοημερολογιτών από την αίρεση και των Παλαιοημερολογιτών από τα σχίσματα. Αλλά αυτό σε κάποιους δεν αρέσει, δεν θέλουν καν να το συζητήσουν, και εξ αιτίας τους έγινε αυτή η εμπλοκή, την οποία προσπαθώντας ο π. Σάββας να διευθετήσει, έστω κι αν δεν τα πιστεύει, επέτρεψε να προκληθεί αυτή η αναστάτωση. Εμείς δεν διχάσαμε τον κόσμο. Όποιος αποκαλύπτει την αλήθεια δεν διχάζει. Αντίθετα διχάζει αυτός που εργάζεται παρασκηνιακά. Το ότι δεν πραγματοποίησαν την δέσμευση για συνέχεια της Σύναξης στη Λάρισα, της Σύναξης στην Πτολεμαΐδα, ο τρόπος που χειρίστηκαν την Ημερίδα του Ωραιοκάστρου, αδειάζοντας τον π. Θεόδωρο Ζήση (ασχέτως αν αυτός επέμενε στο δυνητικό του Κανόνος) και γυρίζουν στην Ευρώπη χωρίς να γνωρίζει η Σύναξη ή οι Πατέρες τί κάνουν και τί συμφωνούν, τί δείχνει; Δεν σας θυμίζει τους αδιαφανείς διαλόγους των Οικουμενιστών; Τα κείμενά τους λοιπόν και οι ενεργειές τους αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Οι Πατέρες δεν κατάφεραν ΟΥΤΕ μεταξύ τους να συμφωνήσουν μια συνάντηση για να συζητήσουν!!! Γιατί δεν το κάνουν; Αν αυτοί δεν μπορούν να τα βρούν μεταξύ τους σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή, εμείς δεν πρέπει να σταματήσουμε να θέτουμε ερωτήματα και να παρουσιάζουμε την γνώμη μας. Την φίμωση και την αδιαφάνεια, ας την αφήσουμε να την διαχειρίζονται οι Οικουμενιστές.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος14/10/17, 12:34 μ.μ.

      πατερική παράδοση δεν φταίνε μόνο εκείνοι όλοι μαζί φταίμε που δεν μπορούμε να τα βρούμε μεταξύ μας !! αν κατηγορούμε ο ένας τον άλλον αν δεν σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και προσπαθούμε με ντεντεκτιβικές μεθόδους να βρούμε κάτι ύποπτο και όλοι είναι ύποπτοι κτλ κτλ έ πως να γίνει ΣΥΝΑΞΗ ;;;; ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΠΑΤΕ ΚΑΙ ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ ΕΤΣΙ !! Ο Π.ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕ ΕΣΑΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΠΑΤΕ ! ΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ Π.ΠΑΪΣΙΟ !! Ο Π.ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΉΣΗΣ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ Π.ΝΙΚΟΛΑΟ ΜΑΝΩΛΗ !!
      ΛΟΙΠΟΝ ΑΣ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ !! ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟ !

      Διαγραφή
    3. Το πρόβλημα είναι για κάτι ύποπτο. Μιλήσαμε για συγκεκριμένες ενέργειες και κείμενα, τα οποία αν επικρατήσουν μας βγάζουν έξω από την αγιοπατερική αποτείχιση. Αυτή είναι η αγωνία μας. Όχι μια αποτείχιση της εμπνέυσεώς μας, αλλά αυτή των Πατέρων. Γι' αυτό και εναντιωθήκαμε στις αντιπατερικές θέσεις του π. Θ. Ζήση και π. Ν. Μανώλη.
      Μερικά νέα σχόλια συνεχίζουν να μην καταλαβαίνουν, να επαναλαμβάνουν τα ίδια, να λοιδωρούν και να αποπροσανατολίζουν και γι' αυτό δεν τα δημοσιεύουμε. Να σημειώσουμε μόνο ότι σε δημοσίευμα άρθρο τον Απρίλιο για το Ωραιόκαστρο, λέγαμε για τον π. Θεόδωρο και τους Αγιορείτες αυτά που λέμε και στο παραπάνω σχόλιο, παρότι τότε δεν ξέραμε λεπτομέρειες που αποκαλύφτηκαν μετά. Λέγαμε:
      "Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι στὴν συνεννόηση ποὺ ἔκαναν ὁ π. Θεόδωρος καὶ ὁ π. Νικόλαος μὲ τοὺς Ἁγιορεῖτες, οἱ τελευταῖοι κάτι «άλλαξαν από τη συμφωνία». Τὸ ἐρώτημα εἶναι: ἡ «συμφωνία» εἶχε νὰ κάνει μὲ τὴν Ἁγιοπατερική μας Παράδοση; Δηλαδή, «συμφώνησαν» κι οἱ δυὸ πλευρὲς νὰ βάλουν «νερό στὸ κρασί» τους; Αὐτό, ὡς ἐκδοχή, φαίνεται ἀδιανόητο καὶ μεμπτό (ἂν ἰσχύει) καὶ γιὰ τὶς δύο πλευρές"!

      Διαγραφή
  11. Μαν. Νταλας14/10/17, 11:10 π.μ.

    Και ποιά είναι αυτή η συντριπτική πλειοψηφία των αποτειχισμένων, ανώνυμε 10.19π.μ. και μή εξαιρεταίε που γράφεις συνέχεια για να δικαιωθεί η άποψή σου καλά και ντέ;; Έχεις κάνει κάποιο γκάλοπ και γνωρίζεις τόσο ακριβή στοιχεία;; Εγώ λέω να ταπεινωθούμε όλοι μας και να εξετάσουμε τα πραγματικά κίνητρα που μας οδήγησαν ως εδώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος14/10/17, 11:41 π.μ.

    Παρακαλώ σταματήστε να χτυπάτε τον π.Σάββα !
    Τον κατηγορήσατε αρχικά ότι θα μας πάει στους ΓΟΧ
    μετά μόλις σας εξήγησε πως έχουν τα πράγματα και ότι δεν έχει τέτοιο σκοπό αντι να πείτε συγνώμη και ότι κάνατε λάθος
    πήγατε το θέμα στο αν υπάρχουν μυστήρια στους ΓΟΧ επειδή ο κ.Ρίζος λανθασμένα λες και είναι πάπας της ρώμης θεωρεί ότι δεν υπάρχουν Μυστήρια στους ΓΟΧ και επίσης θεωρεί με το μυαλό του ότι αν κάποιος πει ότι υπάρχουν στους ΓΟΧ Μυστήρια ότι είναι σαν λέει ότι πρέπει να πάμε στους ΓΟΧ και άρα ο π.Σάββας κατά τον κ.Ρίζο θέλει να μας πάει στους ΓΟΧ επειδή τον άκουσε να λέει ότι έχουν και οι ΓΟΧ Μυστήρια.
    Άρα όλοι οι αποτειχισμένοι για να είμαστε σωστοί πρέπει να πιστεύουμε ότι και ο κ.Ρίζος
    για το θέμα Μυστηρίων αλλιώς είμαστε ύποπτοι όλοι ότι θα σας πάμε στους ΓΟΧ.
    Λοιπόν επειδή αυτά είναι άρρωστα πράγματα δείξτε λίγη ταπείνωση . Πείτε ότι κάνατε λάθος
    και από εδώ και πέρα πριν γράψετε κάτι να είστε προσεκτικοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχεις διαβάσεις όλα τα κείμενα ή δεν θέλεις να τα καταλάβεις. Τα άρρωστα αλλού να τα αναζητήσεις. Δεν γνωρίζεις τα παρασκήνια που προκάλεσαν αυτή την συζήτηση. Πώς θα πούμε ότι κάναμε λάθος, ενώ ξέρουμε την αλήθεια;

      Διαγραφή
  13. Μαν. Νταλας14/10/17, 11:41 π.μ.

    Καταγγέλλω τον Σημάτη Παναγιώτη και το ιστολογιό του γιατί βάζει μονομερώς σχόλια για να δημιουργήσει λανθασμένη εικόνα των σχολιαστών και να ενισχύσει κάποια συγκεκριμένη άποψη! Λυπούμαι ειλικρινά γιατί αυτό δεν ειναι μόνον αντιχριστιανικό, αλλά είναι και ανέντιμο και αντιδεοντολογικό! Ηεπιλογή σχολίων κατα το δοκούν είναι απαράδεκτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα απαράδεκτα, τα εμπαθή και υβριστικά σχόλια ή εκείνα που δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις δεν τα αναρτούμε. Τέτοια σχόλια υπάρχουν εναντίον μας ή εναντίον του π. Σάββα.

      Διαγραφή
  14. Ανώνυμος14/10/17, 11:52 π.μ.

    Σε περίπτωση που γίνει μια μέρα η αναμενόμενη από όλους ορθόδοξη σύνοδος,π.Σάββα,οι αντιπρόσωποί μας από ελλάδα θα είναι όλοι οι αποτειχισμένοι ιερείς της ελλάδας που βρίσκονται σε κοινωνία.

    Και τιμητικά μπροστά οφείλουμε να βάλουμε τον ηρωικότατο π.Φώτιο Τζούρα,που παλεύει πλέον καθημερινά να επιβιώσει μαζί με τα δυο παιδάκια του.Ο π.Φώτιος,να σας θυμήσουμε π.Σάββα,το δήλωσε ξεκάθαρα ότι ΔΕΝ ΘΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ.

    Οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ από ελλάδα,π.Σάββα,και όχι αυτοί που αρέσουν σε εσάς,είναι και η πρώτη ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ για να θεωρηθεί η σύνοδος έγκυρη στην ελλάδα,και όχι ΑΚΥΡΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος14/10/17, 12:08 μ.μ.

      άνθρωπε μου έχει γίνει παρανόηση αν κατάλαβες ο π.Σάββας ποτέ δεν είπε να είναι όλοι οι αποτειχισμένοι με το παλαιό όπως τον κατηγόρησαν ούτε θέλησε ποτέ να μας πάει στους Γοχ όπως τον κατηγόρησαν ! Τα λέει ξεκάθαρα στο κειμενό του απλά δεν λένε να τα δεχτούν αυτοί που τον κατηγόρησαν .
      Γεώργιος

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος14/10/17, 1:00 μ.μ.

      Πρέπει επειγόντως να ενημερωθούν για αυτές τις εξελίξεις και για τις θέσεις του π.Σάββα,όπως καταγράφονται στο ανακοινωθέν του,όλοι οι αποτειχισμένοι αγιορείτες,γιατί αρκετοί από αυτούς ΕΧΟΥΝ ΑΓΝΟΙΑ αυτήν την στιγμή.

      Και κατά συνέπεια,κρίνεται αναγκαίο,να γίνει συγκέντρωση όλων των αποτειχισμένων αγιορειτών,για να συζητήσουν το θέμα και να αποφασίσουν ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΛΕΟΝ,ποιούς επιθυμούν για ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ τους.

      Διαγραφή
  15. Ανώνυμος14/10/17, 12:38 μ.μ.

    ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΕΔΩ ! ΔΕ ΒΓΑΖΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ !
    ΕΛΕΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ !!!! ΣΚΑΝΔΑΛΙΖΕΤΕ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΟΥΜΕ !!
    ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος14/10/17, 3:57 μ.μ.

      Οι εχθροί από την αρχή χαίρονταν λέγοντας ότι είμαστε ή θα πάμε στους Γ.Ο.Χ. Τώρα μάλλον δεν χαίρονται διατί βλέπουν ότι αυτό δεν ισχύει, γιατί κάποιοι αντιδρούν. Δεν βλέπετε ότι αυτό γίνεται τώρα. Τους αποδομούμε την κατηγορία.

      Διαγραφή
  16. Ανώνυμος14/10/17, 3:38 μ.μ.

    Είναι ντροπή να ενοχοποιούμε τους λαϊκούς, υπέρ και κατά της μίας και της άλλης μεριάς, όταν οι υποτιθέμενοι μεγάλοι θεολόγοι γράφουν κείμενα με μη ξεκάθαρο μήνυμα. Όταν καταλαβαίνεις π. Σάββα και οι υπόλοιποι Πατέρες, ότι το κείμενο δεν ωφέλησε, αλλά σκανδάλισε, τότε βγαίνεις δημόσια και ζητάς συγγνώμη, ξεκαθαρίζεις και προχωράς. Σταράτα πράγματα. Εμείς που διαβάζουμε τα ιστολόγια θυμόμαστε ότι όταν οι κύριοι που κατηγορείτε, έγραφσαν για την στάση του π. Ζήση και των άλλων κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε ότι χαλάνε των αγώνα. Τελικά τι είναι οι λαϊκοί, υποχείρια όταν μας υπερασπίζουν καλοί και όταν μας ελέγχουν κακοί; Έχετε το θάρρος να δέχεσθε έλεγχο.
    Εμένα με έπεισαν οι κύριοι λαϊκοί που κατηγορούνται να αποφασίσω να αποτειχισθώ, ετοιμάζω τώρα το κείμενο μου κι όχι ο π. Επιφάνιοςς ή κάποιος άλλος πάτερ που δεν ήλθε ποτέ στην Αθήνα,στο κέντρο της κόλασης (ελάτε να ζήσετε εκί που μένω εγώ, εσείς έχετε το αποκούμπι σας δεν ζείτε μέσα στο χάος της Αθήνας) να μου μιλήσει. Τονίζω αν θα τελικά αποφασίσω να αποτειχιστώ θα το κάνω για την πίστη μου και για τους αδελφούς μου λαϊκούς, το τονίζω που ξημεροβραδιάζονται για να με ενημερώνουν κι όχι για υψηλούς θεολόγους. Τέτοιους έχουν κι οι οικουμενιστές και δεν βγάλαμε άκρη. Επιτρέψτε μου μάλιστα να σας πω ότι αυτή η συζήτηση δεν κάνει κακό στον αγώνα, γιατί στην εκκλησία μας τόσο καιρό κοιμόμασταν, κανείς δεν έλεγχε και δεν γινόταν τίποτα. Ευτθχώς που υπάρχουν κι αυτοί οι πιστοί που δεν φοβούνται. Εγώ το ομολογώ, φοβόμουν.
    Αν θέλετε τυφλά πιόνια που να εκτελούν κατά γράμμα ότι και όποτε εσείς το θέλετε πείτε το μου να μείνω εκεί που είμαι. Εμένα πάντως οι αδελφοί μου που με ενημερώνουν σε όλα τα ιστολόγια δεν με σκανδαλίζουν, ότι κι αν γράφουν. Δεν είμαι χαζός να γίνομαι πιόνι του καθενός, έχω και κρίση. Το αμφισβητείτε αυτό;
    Λοιπόν Πατέρες αποφασίστε, θέλετε κριτική ή είστε έξω από αυτήν επιδή είστε Αγιορείτες;
    Γιατί αποφάσισα να μην ξαναπάω στο Άγιον Όρος μετά από αυτά που εκεί έζησα. Αντί να πηγαίνετε στην Ρωσία θα έλθετε κατά Αθήνα μεριά ή να αποφασίσουμε να μείνουμε σπίτια μας;
    Και κάτι ακόμα. Δεν μπορείτε να μιλάτε για Πατέρες και να βγάζετε τόση εμπάθεια, ακόμα κι αν είναι δικαιολογημένη.
    Π. Σάββα σας το λέω δημοσίωςΕντάξει οι ενστάσεις σας για το παλιό τις κατηγορίες για τον κ. Τσακίρογλου που ο άνθρωπος εξαφανίστηκε, για να μην κάνει κακό, όπως είπε, θα τις ανιαρέσει κανείς ή θα μείνει ο άνθρωπος με την ρετσινιά του απατεώνα.Κι αυτός φταίει για τον αγώνα; Τοτε φταίω κι εγώ που γράφω τώρα.Βαρέθηκα ποιά το μή μιλάς εσύ, μην μιλάς εσύ ποιός είσαι. Αυτό έφαγε την Ελλάδα και την πίστη.
    Δημήτριος, Σεπόλια (το επώνυμο μου δεν το γράφω για ευνόητουςς λόγους)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος14/10/17, 3:47 μ.μ.

    Είναι και τα θέματα που έχουν προκύψει ΕΝΤΟΣ των ορίων του Αγίου Όρους,για τα οποία θα ήταν ευχής έργον,το να συζητηθούν σε μία μελλοντική ορθόδοξη σύνοδο.Με την συμμετοχή φυσικά των ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ των αποτειχισμένων αγιορειτών.Αυτών που θα οριστούν βέβαια ως οι πραγματικοί και αδιαμφισβήτητοι αντιπρόσωποι,ΜΕΤΑ από τις πρόσφατες εξελίξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗΝ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΑΠΕΙΝΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΛΑΤΡΙΚΗ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΗ ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΑΜΕΤΡΗΤΩΝ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΩΝ ΓΟΧ;

    ΓΙΑΤΙ ΡΩΤΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΡΙΖΟΣ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ https://paterikiparadosi.blogspot.ro/2017/10/blog-post_66.html :
    1. Γιατί από το 325 μ.Χ. έως το 800 μ.Χ. που έλαβαν χώρα οι Οικουμενικές Σύνοδοι και δεκάδες Τοπικές Σύνοδοι της Ανατολικής Εκκλησίας, καμία Σύνοδος ή άγιος δεν ανακήρυξε την Εκκλησία της Δύσης (Ορθόδοξης τότε) ως σχισματικής και άμοιρης Χάριτος και Μυστηρίων, αφού η Δυτική Εκκλησία και ειδικά η Ρώμη, σποραδικά και ανά τους αιώνες δεν τηρούσε την ίδια εορτολογική τάξη με αυτήν της Ανατολικής Εκκλησίας και μάλιστα στο μείζον θέμα που αφορά τον εορτασμό του Πάσχα το οποίο οριζόταν αυστηρά από την Α΄ Οικουμενική και τον Α΄ Κανόνα της Αντιοχείας;
    2. Πώς αυτό που δεν ήταν δογματικό και σωτηριολογικό θέμα για τους αγίους της παραπάνω περιόδου (Αθανασίου, Χρυσοστόμου, Γρηγορίου, Ιωάννη Δαμασκηνού, Μαξίμου, κ.ά) οι οποίοι κοινωνούσαν κανονικά με τους εφαρμόζοντας άλλο Πασχάλιο και έγινε ξαφνικά δογματικό και σωτηριολογικό το 1924, και μάλιστα την στιγμή που δεν θίχτηκε ο Πασχάλιος Κανόνας της Α΄ Οικουμενικής όπως ομολογεί ο πρ. Φλωρίνης;
    3. Πώς οι άγιοι Πατέρες και οι Οικουμενικές και Τοπικές Σύνοδοι της παραπάνω περιόδου δεν κατάλαβαν ότι η
    εορτολογική ασυμφωνία Ανατολής και Δύσης αθετεί τον 9ο όρο του Συμβόλου της Πίστεως περι της «ΜΙΑΣ, Αγίας και Αποστολικής Εκκλησίας…» και αυτό το κατάλαβαν μόνο οι παλαιοημερολογίτες του 1924;

    Υπενθύμιση:
    Στα παραπάνω τρία ερωτήματα επιχείρησε να απαντήσει ο κ. Νικ. Μάννης, διαχειριστής του παλαιοημερολογίτικου ιστοτόπου «Κρυφό σχολειό».

    Στο πρώτο ερώτημα μου απάντησε ότι κάνω λάθος που έγραψα ότι δεν εμφανίστηκε ποτέ σχίσμα λόγω της ασυμφωνίας του εορτασμού του Πάσχα στην αρχαία εκκλησία, και μου απάντησε επιδεικνύοντας το λάθος μου: «…Στα τέλη της βασιλείας του Ιουστίνου δημιουργήθηκε σχίσμα ανάμεσα στις Εκκλησίες της Γαλλίας και της Ισπανίας [τον 5ο αι.] για τον χρόνο της εορτής του Πάσχα. Αποδεικνύεται λοιπόν πως παρόλο που υπήρχε εορτολογική ασυμφωνία και μετά την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, αυτό δεν ήταν αδιάφορο, όπως το παρουσιάζεται, αλλά θεωρούνταν κακό, μιας και δημιουργούνταν σχίσματα και έριδες, και οι Πατέρες και οι Σύνοδοι προσπαθούσαν συνεχώς για την θεραπεία του, την οποία τελικώς κατάφεραν! Θα έρθουμε εμείς σήμερα να πετάξουμε τους αγώνες τους στον κάλαθο των αχρήστων;»
    (Ξαναδιαβάστε παρακαλώ ποια ήταν η ερώτηση και ποια ήταν η απάντηση).

    Στο δεύτερο και τρίτο ερώτημα φυσικά δεν δόθηκε καμία απάντηση.

    Κι όμως η μία απάντηση και οι δύο μη απαντήσεις θεωρήθηκαν θρίαμβος των παλαιοημερολογιτών –και των νεόκοπων φίλων τους– και κατατρόπωση των (οικουμενιστικών) γραφομένων μου!

    Αδελφοί, τα μάτια σας δεκατέσσερα!

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ...

    ΓΡΑΦΕΤΕ ΠΑΤΕΡΑ ΣΑΒΒΑ ΛΑΥΡΙΩΤΗ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ https://paterikiparadosi.blogspot.ro/2017/10/blog-post_431.html ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΡΙΖΟ :
    “Ποιὰ εἶναι ἡ ἐκκλησιολογικὴ ὑπόστασις τῶν Γ.Ο.Χ.; Κάποιοι νεοημερολογίτες φανατικοὶ “Γ.Ο.Χ.” (πλέον ὑπάρχουν καὶ τέτοιοι!), θεωροῦν ἄκυρα τὰ μυστήρια τῶν παλαιοημερολογιτῶν Γ.Ο.Χ (ἔνιοι δὲ ἐξ αὐτῶν θεωροῦν καὶ τὰ τῶν νεοημερολογιτῶν), ἀφοῦ ἀπεκόπησαν ἀπὸ τὴν “Ἐκκλησία”. Τὸ ἐάν ἡ “Ἐκκλησία” (ταυτίζοντας –ζηζιουλικά– τὸ ὅλον τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν ἱεραρχία της), εἶναι καινοτόμος δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει (ὅπως καὶ τοὺς οἰκουμενιστὲς π.χ. μὲ τὸν “ἁγιώτατο πάπα” κ.λπ.). Δὲν μποροῦν ὅμως οἱ καινοτόμοι νὰ κρίνουν τοὺς ἀκαινοτομήτους!

    ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ «ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ»:
    Νά, λοιπόν, καὶ τό …καταπληκτικό! Κατὰ τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, καινοτόμοι εἶναι οἱ Νεοημερολογίτες καὶ ἀκαινοτόμητοι οἱ Παλαιοημερολογίτες! «Τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων»; Ὁμιλοῦν ὡς γνήσιοι Παλαιοημερολογίτες! Τὸ ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔγινε τότε ἀποδεκτὴ ἀπὸ ΟΛΑ τὰ ἄλλα Πατριαρχεῖα καὶ τὶς ἄλλες Ἐκκλησίες, οἱ ὁποῖες, ἂν καὶ μὲ τὸ Παλαιό, κοινωνοῦσαν ΟΧΙ μὲ τοὺς Παλαιοημερολογίτες, ἀλλὰ μὲ τοὺς Νεοημερολογίτες, καὶ ἄρα αὐτοὶ ἔκαναν τὸ σχίσμα, αὐτὸ εἶναι ἀδιάφορο γιὰ τὸν π. Σάββα, τὸν π. Ἐπιφάνιο καὶ τὸν π. Χαρίτωνα!
    Σ’ αὐτὴ τὴν παράγραφο, ἐπίσης, μᾶς λένε ὅτι ἕνας τοῦ «Νέου» δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ κρίνει τοὺς Γ.Ο.Χ., ἀλλὰ αὐτοὶ οἱ τρεῖς, ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ κρίνουν τοὺς «φανατικοὺς» νεοημερολογίτες!!!
    Καὶ πάλι, Πατέρες, δὲν ἀπαντήσατε: ποιά εἶναι ἡ ἐκκλησιολογικὴ ὑπόστασις τῶν Γ.Ο.Χ.;”

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ...

    ΔΗΛΑΔΗ ΜΗΠΩΣ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΡΙΝΩ, ΓΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΩΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΞΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΠΟΙΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΕΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΟΛΑΤΡΩΝ ΓΟΧ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΙΡΕΣΗ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΗ-ΗΜΕΡΟΛΑΤΡΙΚΗ;;; ΑΦΟΥ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΡΙΣΑΝ ΝΕΕΣ ΑΝΤΙΚΡΟΥΟΜΕΝΕΣ, ΑΦΟΡΙΖΟΝΤΑΣ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΤΟΠΙΚΕΣ ΓΟΧικες «ΑΝΙΕΡΕΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ» ΚΑΙ ΔΗΘΕΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΕΓΚΡΙΣΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΟΥ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΟΠΩΣ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΜΟΝΟ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ, ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ, ΝΑ ΟΡΙΖΕΙ ΝΕΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΙ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟ Ή ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΙΖΕΙ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ;

    ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ (ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, Β΄ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6, ΣΤΙΧΟΣ 17: «ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς») ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ ΑΚΑΘΑΡΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ «ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗ ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ, Ή ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΟ ΝΕΟ ΙΟΥΛΙΑΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΣΥΝΟΔΙΚΑ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ «ΠΑΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ» ΑΦΟΥ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΚΑΝΟΝΑ ΠΟΥ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΝ ΘΕΤΕΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΒΑΤΟ ΚΑΝΟΝΑ Η ΠΡΩΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΠΟΥ Η ΙΔΙΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΟΡΙΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ (ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΗΜΕΡΑ Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ http://www.freevolition.gr/orthodoxy-homology.htm ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος15/10/17, 1:07 μ.μ.

    Κοιτάξτε να τα βρείτε γιατί οι διαμάχες δεν οδηγούν πουθενά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.