Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019

Η σκλαβιά του φόβου


Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου


   Βλέποντας αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν σήμερα, παρακολουθώντας πόσο ραγδαῖα προχωρεῖ ἡ ὑποταγὴ τοῦ κόσμου στὸ σκότος ὅλοι μας διερωτώμαστε, πῶς μπόρεσε νὰ συμβεῖ αὐτό. Ὡς ἀπάντηση ἔχουν δωθεῖ πολλὲς ἑρμηνεῖες καὶ ἔχουν διαπιστωθεῖ πολλὰ αἴτια. Ἕνα ὅμως ἀπὸ αὐτὰ δὲν τονίζεται ὅσο ἔπρεπε: ὁ φόβος (ὅταν μιλοῦμε ἐδῶ γιὰ φόβο ἐννοοῦμε τὸν παθολογικὸ φόβο ἢ ἀλλιῶς φοβία).
Ποτὲ ἄλλοτε ἡ ἀνθρωπότητα δὲν ἔζησε σὲ τέτοιο καθεστὼς φόβου ὅσο σήμερα. Πέρασαν πόλεμοι, ἐπιδημίες, πείνα, φτώχεια, σκλαβιά, ἀναταραχὲς καὶ παρόλα αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος εἶχε νὰ ἐπιδείξει λαμπρὰ παραδείγματα γενναιότητας καὶ ἐλπίδας, εἶχε νὰ ἀντιτάξει ἀρχὲς καὶ ἰδανικά, τὴν πίστη του. Ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου καὶ μετά, γρήγορα καὶ σταθερά, ὁ φόβος ἐπικράτησε καὶ ἔγινε ὁ κύριος παράγοντας ὑποταγῆς τοῦ ἀνθρώπου σὲ αὐτὸ ποὺ πιὰ γνωρίσαμε ὅτι πράγματι ὑπάρχει: Τὴν Νέα Τάξη Πραγμάτων. Μία τάξη ποὺ ποτὲ δὲν θὰ ἐπικρατοῦσε ἂν ἔλειπε ὁ φόβος. Ὁ φόβος ἐξαφάνισε τὶς ἀντιδράσεις, ἰσοπέδωσε τὴν φυσικὴ ἄμυνα τοῦ ἀνθρώπου, διαστρέβλωσε τὴν ἀλήθεια.

Στὴν ἀρχὴ μᾶς σκίαζε ὁ φόβος μὴν ἐπαναληφθεῖ ὁ ὀλέθριος πόλεμος, μὴν ξαναεμφανιστεῖ ἕνας Χίτλερ. Μετὰ ὁ φόβος αὐτὸς αὐξήθηκε ὑπὸ τὴν ἀπειλὴ τῶν πυρηνικῶν ὅπλων. Παράλληλα στὴν Δύση ζοῦσε ὁ φόβος τοῦ Κομμουνισμοῦ καὶ στὴν Ἀνατολὴ ὁ φόβος τοῦ Καπιταλισμοῦ. Ὁ νεοφιλελευθερισμὸς τὰ κατήργησε αὐτὰ καὶ ἐπέβαλε τὸν φόβο τῆς ἀπώλειας τῆς εὐημερίας, τῆς ἀνάπτυξης, τῆς συμπόρευσης. Φοβόμαστε μὴ χάσουμε τὰ ὑλικὰ καὶ φοβόμαστε νὰ φοβηθοῦμε μὴ χάσουμε τὰ πνευματικά, τὰ οὐράνια. Φοβόμαστε μὴ χάσουμε τὴν χαρὰ καὶ τὴν διασκέδαση μας. Φοβόμαστε μήπως ἀπομονωθοῦμε, μὴ χάσουμε τὴν κοινωνικὴ ἀναγνώριση, τὴν οἰκονομικὴ δυνατότητα, ἀλλὰ δὲν φοβόμαστε μὴ χάσουμε τὴν πατρίδα μας, τὴν κληρονομιά μας. Φοβόμαστε μὴ χάσουμε τὴν καριέρα, τὴν ἐπαγγελματικὴ σιγουριά, ἀλλὰ δὲν φοβόμαστε μὴν χάσουμε τὸν ἑαυτό μας, τὴν ἀνθρωπιά μας.
Ἡ δὲ ἄκρατη καὶ ἀδιάκριτη ἐλευθερία μεγιστοποίησε αὐτὸν τὸν φόβο. Ποτὲ ἄλλοτε δὲν ὑποτάχθηκε καὶ δὲν φοβήθηκε ὁ ἄνθρωπος τόσο πολὺ καὶ σὲ κανένα καθεστώς, ὅσο στὸ καθεστὼς τῆς ἀσυδοσίας καὶ τῆς ὑποτιθέμενης ἐλευθερίας, ὅσο παράδοξο καὶ ἂν ἀκούγεται αὐτό. Φοβόμαστε μὴ τυχὸν χάσουμε τὰ προνόμιά της, μὴ τυχὸν καὶ δὲν τὴν ἀπολαύσουμε. Ἀπειλὲς ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ τὴν ἐξαφανίσουν κρέμονται συνέχεια πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι μας ὡς δαμόκλειος σπάθη. Ἐχθροὶ ἐμφανίστηκαν ἀπὸ παντοῦ: Τρομοκράτες, ληστές, τράπεζες, λόμπυ, δυνάμεις ἀσφαλείας, συντηρητικοί, ἐξτρεμιστές, πολιτικοί, ἀκόμα καὶ τὸ δελτίο καιροῦ μᾶς φοβίζει. Ὁ φόβος, ἕνας ὑπόγειος, ἀδιόρατος φόβος/φοβία, ἔγινε ἡ ἀσθένεια τῆς σύγχρονης ἐποχῆς. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος φοβᾶται παθολογικά. Εἶναι μονίμως φοβισμένος. Ἔτσι ἡ Νέα Τάξη χρησιμοποιώντας κάθε μέσο ποὺ μπορεῖ νὰ διαδίδει καὶ νὰ συντηρεῖ τὸν φόβο προχωράει ἀκάθεκτη καὶ μᾶς ὑποτάσσει ὅλο καὶ πιὸ πολύ. Οἱ καταγεγραμμένες φοβίες φτάνουν πιὰ στὶς 7 χιλιάδες.
Παράλληλα στὸν χῶρο τῆς πίστεως ὁ Οἰκουμενισμὸς προωθήθηκε καὶ προωθεῖται καὶ αὐτός, μὲ τὴν βοήθεια τῶν ἴδιων παραγόντων τῆς Ν.Τ.Π., μέσα ἀπὸ τὸν φόβο.
Μὴν μείνουμε ἀπομονωμένοι, λένε οἱ Οἰκουμενιστές. Φόβος!
Πέρασαν οἱ ἐποχὲς τῶν Πατέρων καὶ τοῦ κατ’ ἐπίγνωση ζηλωτισμοῦ. Φόβος!
Πρέπει νὰ ἀφουγκραστοῦμε τὸ μήνυμα τῶν καιρῶν. Φόβος!
Ἡ Ὀρθοδοξία δὲν μπορεῖ νὰ μείνει ἀμέτοχοι στὸ παγκόσμιο κίνημα ἀδελφοσύνης καὶ εἰρήνης. Φόβος!
Πρέπει να ἀφήσουμε τὸν συντηρητισμό. Φόβος!
Ἀσχολήσου μὲ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς σου καὶ ἄσε τὶς ὁμολογίες. Φόβος!
Ὅποιος ἀντιδρᾶ εἶναι φανατικὸς φονταμενταλιστής. Φόβος!
Ἀλλὰ καὶ οἱ ἀντιφρονοῦντες φοβοῦνται.
Ποιός εἶμαι ἐγὼ ποὺ θὰ ἀντιδράσω; Φόβος!
Δὲν θὰ μποροῦμε νὰ ἐκκλησιαζόμαστε. Φόβος!
Ὁ Δεσπότης θὰ μέ διώξει. Φόβος!
Ποῦ θὰ βροῦμε ἱερέα; Φόβος!
Δὲν θὰ μοῦ μιλάει κανεὶς πιά. Φόβος!
Ἄχρι καιροῦ. Φόβος!
Καὶ τώρα πιὰ ὁ φόβος ἐπεκτείνεται καὶ στοὺς ἀποτειχισμένους.
Ἀπομονώμαστε. Φόβος!
Ἂς μὴν εἴμαστε τόσο ἀκραῖοι. Φόβος!
Μὴν διασπᾶτε τὴν «ἑνότητα». Φόβος!
Σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν τραγωδία τοῦ φόβου ἕνας μόνο φόβος δὲν ὑπάρχει: ὁ φόβος Θεοῦ. Ἂν τὸν διαθέταμε δὲν θὰ φοβόμασταν, οὔτε νὰ μιλήσουμε, οὔτε νὰ ἀντιδράσουμε, οὔτε νὰ ἀπομονωθοῦμε, οὔτε νὰ διωχθοῦμε, οὔτε νὰ ὑποστηρίξουμε τὴν ἀλήθεια. Ἀπόδειξη τῆς ἐλευθερίας, τῆς πραγματικῆς ἐλευθερίας, ποὺ μᾶς ἐκφυσεῖ ὁ φόβος Θεοῦ εἶναι οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Ἅγιοι καὶ οἱ Μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ ἀληθινοὶ Χριστιανοί. Ἡ μόνη τους ἔγνοια, τὸ μόνο ποὺ φοβόντουσαν ἦταν νὰ μὴν χάσουν τὸν Θεό, καὶ ἔγιναν ἀτρόμητοι, δὲν ὑποτάχτηκαν σὲ ἐγκόσμια, δὲν πρόδωσαν, δὲν συμβιβάστηκαν, δὲν διαστρέβλωσαν, δὲν ἔκρυψαν τὴν ἀλήθεια, δὲν ὑποχώρησαν. «Tίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ χριστοῦ; Θλίψις, ἢ στενοχωρία, ἢ διωγμός, ἢ λιμός, ἢγυμνότης, ἢ κίνδυνος, ἢ μάχαιρα;» (Ρωμ. 8:35). Στὸ νοῦ τους ἀντηχοῦσαν τὰ λόγια τοῦ Κυρίου: «Μὴ ταρρασέσθω ὑμῶν ἡ καρδία (Ἰω. 14, 1,6) «Μή φοβοῦ, μόνον πίστευε» (Μάρκ. ε’ 36).
Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸ πιὸ δυνατὸ ὅπλο γιὰ νὰ πολεμήσουμε τὶς δυσκολίες στὴν πνευματική μας πορεία (Ἰω. ὁ Χρυσόστομος) ἀλλὰ καὶ τὶς δυσκολίες τῆς σημερινῆς ἐποχῆς. Ἂς διώξουμε τὸν φόβο καὶ ἂς φοβηθοῦμε τὸν Θεό. Ὁ φόβος Θεοῦ μᾶς κάνει πραγματικὰ ἐλεύθερους καὶ μᾶς στηρίζει νὰ πολεμήσουμε τὸν φόβο/τὶς φοβίες τῆς ἐποχῆς μας.
Καλὸ Τριώδιο
Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

11 σχόλια:

  1. Εύγε! Τα είπατε όλα, βρήκατε την μεγαλύτερη αιτία έκπτωσης της ανθρωπότητας και της πίστης..Άλλωστε να μην ξεχνάμε και τον φόβο αυτών που εντάσσονται σε αποκρυφιστικες ομάδες και φοβούνται την προδοσία του όρκου τους και το μένος του διαβόλου.

    Ο Φόβος είναι το στήριγμα της πίστης και το πρώτο στάδιο στην πνευματική ζωή. Φόβος Θεού Αρχή Σοφίας! Μην Ξεχνούμε ποτέ το μετά Φόβου Θεού Πίστεως και Αγάπης, τον συμβολισμό των τριών πνευματικών επιπέδων του Χριστιανού.
    Χωρίς φόβο Θεού κανείς δεν πηγαίνει ψηλά στην κλίμακα των αρετών. Οι φοβούμενοι τον Θεό αναφέρονται μαζί με τους Αγίους, σαν η ευσεβής κατηγορία που σώνεται.

    Αποκ 11:18 καὶ τὰ ἔθνη ὠργίσθησαν, καὶ ἦλθεν ἡ ὀργή σου, καὶ ὁ καιρὸς τῶν ἐθνῶν κριθῆναι καὶ δοῦναι τὸν μισθὸν τοῖς δούλοις σου τοῖς προφήταις καὶ τοῖς ἁγίοις καὶ τοῖς φοβουμένοις τὸ ὄνομά σου, τοῖς μικροῖς καὶ τοῖς μεγάλοις, καὶ διαφθεῖραι τοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν.

    Το σημαντικό του διαχρονικού φόβου και σεβασμού στον Θεό μας το θυμίζει και το

    ΛΟΥΚ 1:50 καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς γενεῶν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε σε αυτά τα χάλια όχι από φόβο, από τον πνευματικό ευνουχισμό, της νοθείας της Πίστεως στα έργα και στο πιστεύω.
    Ο Φόβος είναι αποτέλεσμα, οι αιτίες είναι η πνευματική αποχαύνωση, τα ληγμένα ψέμματα που μας ταΐζουν και μας δηλητηριάζουν. Δυστυχώς κατά το λαό και οι άρχοντες ημών. Όσο οι πνευματικοί ηγέτες, οι Εκκλησιαστικοί, οι Θεολόγοι σκορπίζουν ψέμματα, άλλο τόσο ο αποχαυνωμένος λαός τα τρώει και δηλητηριάζεται. Δρα το ψέμα όπως η αίρεση.
    Αυτή η δηλητηρίαση της ψυχής, νεκρωσε τα υγιεί κύτταρα, ψόφησαμε ως λαός, και παρατηρούμε τα γεγονότα αντιδρώντας όπως οι πεθαμένοι στο μνήμα.
    Γι αυτο η Μακεδονία χάνεται, το Κράτος γίνεται αντίχριστο με τη Βούλα, η Αλβανία θέτει θέμα συνόρων, η Τουρκία θέτει θέμα Θράκης και Αιγαίου, και οι λαθρομετανάστες με καλαζνικοφ έχουν πλημμυρίσει την Ελλάδα από μέσα.
    .
    Ἐμίσησας πάντας τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν, ἀπολεῖς πάντας τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πραγματικό και σωστό το κείμενο.
    Σωστό και τα εδαφια του σχολιαστή.
    Συμπληρώνω,εγώ είπα Κύριε ελεησόν με, ότι συ ο Θεός,ο Χριστός μου είς στους αιώνας των αιώνων.Αμήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος18/2/19, 10:35 π.μ.

    Κύριε Τσακίρογλου, ελπίζουμε σε ανθρώπους σαν κι εσάς που έχουν την ίδια με εσάς εργατικότητα, αξιοπιστία και φιλαλήθεια! Ο φόβος όπως σωστά επισημαίνετε έχει απονευρώσει και αποχαυνώσει τις ψυχές μας ιδιαίτερα στην χρονική συγκυρία των ημερών μας οταν απαιτείται ανδρείο φρόνημα και αδιαπραγμάτευτο ήθος.

    Συνεχίστε τον αγώνα σας! Είμαστε κι εμείς συνοδοιπόροι σας!

    Α.Να.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος18/2/19, 5:33 μ.μ.

      Οχι κύριε Τσακίρογλου. Μην τα ακούτε σας παρακαλούμε αυτά. Οι άνθρωποι που επαινούν και κολακεύουν έτσι μόνο κακό σας κάνουν. Κατ αυτό τον τρόπο ριζώνουν και βαθαίνουν τα πάθη και οι υπερηφάνιες. Εσείς να θυμάστε καλύτερα πάντοτε τον λόγο του Θεού που μας λέει ότι η αρετή μας εμάς των ανθρώπων είναι σαν ράκος αποκαθημένης. Ετσι αν πορεύεστε θα πάτε καλά. Σας το ευχόμαστε.

      Διαγραφή
    2. @Ανώνυμος18/2/19, 5:33 μ.μ.

      Αν και δίνετε κλασική συμβουλή και αληθινά ενδιαφέρεστε για την αποφυγή κινδύνου κάθε πτώσης, νομίζω αδερφέ ότι υπερβάλλετε λίγο. Με το μέτρο, την μέση Οδό, χρειάζονται και οι έπαινοι στη σκληρή εργασία, με σύνεση και διάκριση.
      Ο έπαινος ήταν ήπιος, ήταν δημόσιος και με ευχή και προτροπή Να ακολουθηθεί το παράδειγμα του για το κοινό καλό των πνευματικών μαχητών.Ο κύριος Τσακίρογλου κατά κοινή πιστεύω διαπίστωση, είναι έμπειρος πνευματικός μαχητής και γνωρίζει τα όρια και του επαίνου και της σημασίας του ταπεινού φρονήματος. Αυτά τα γράφω αδερφέ μου Και για να μην αισθάνεται ο επαινετής ότι έκανε μέγα πνευματικό σφάλμα και ξεπέρασε τα όρια αλλά και για να τονίσω τη δική σας όμορφη τεχνική με το μαστίγιο και μετά με το καρότο με αγαθό πάντα σκοπό!

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος19/2/19, 1:33 π.μ.

      Παρακαλώ να μελετήσετε τι διδάσκει η Αγία Γραφή σχετικά με τον έπαινο και τις κολακίες. Ολα τα άλλα είναι προσωπικές σας εκτιμήσεις. Σημασία και αξία έχει μόνο τι λέει η Αγία Γραφή.

      Διαγραφή
    4. Τα σχόλια του 5:33 και 1:33 είναι εκτός θέματος για να αρχήσει ένας διάλογος εκτός θέματος.Καλό είναι να διαγραφούν και να απαντήσει ο σχολιογράφος στην ατομική βόμβα του κ.Τσακίρογλου.Αν δεν υπήρχαν σχόλια σαν αυτά που στηρίζουν τον κ.Τσακίρογλου και τον προστατεύουν από τους δαίμονες,o κ.Αδαμάντιος θα ήταν στον πάγκο και οι εχθροί θα οργίαζαν.
      Κύριε Τσακίρογλου,χτύπα τους δαίμονες με τις βόμβες σου και θα σβήσεις πολλές αμαρτίες σου.Το Πνεύμα του Θεού να είναι μαζί σου και να σκεπάζει την φαμήλια σου.

      Διαγραφή
  5. Φίλε, αξίζει να ξαναδιαβάσει κάποιος προσεκτικά το άρθρο του κ.Τσακίρογλου για την κατανόηση και σημασία της διαφοράς του φόβου Θεού και των υπολοίπων φόβων. Έτσι λοιπόν η έλλειψη του φόβου του Θεού απομακρύνει από την πίστη με συνέπεια να δημιουργούνται όλοι οι υπόλοιποι φόβοι. Άρα υπό αυτή τη διαπίστωση, Ο φόβος του Θεού, σαν δομικό συστατικό της πίστης, λειτουργεί σαν αντίστροφη αιτία για τους υπόλοιπους ανθρωποκεντρικούς φόβους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος19/2/19, 7:56 π.μ.

    Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες. Μια μικρή συμπλήρωση στο περί φοβου θεμα! Έχουμε όλοι μας πιστευω κάποια ασχημη εμπειρια από την τακτική κάποιων που μας πλησιασαν αρχικά με δώρα και δωρεές....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.