Απάντηση δεύτερη σε πρώτο πρόσωπο στον π. Β. Βολουδάκη, του Ν. Πανταζή

π. Βασίλειε,

Το δις εξαμαρτείν, ουκ ιερέως σοφού. Έκανες μια πρώτη επίθεση στους εν Χριστώ αδελφούς σου. Απολογηθήκαμε. Διότι είμαστε αδελφικώς διακείμενοι στη διάθεσή σου, "έτοιμοι αεί προς απολογίαν παντί τω αιτούντι" (Α' Πέτρου 3, 15).

Και αντί να δείξεις σχετική κατανόηση και σεβασμό στη σωτηριολογική σοβαρότητα και σωρεία Αγιοπατερικών μας επιχειρημάτων, επανέρχεσαι τώρα δριμύτερος και ασεβέστερος των εχθρών ημών πάντων. Εμείς σεβαστήκαμε τη θέση σου, και δεν σε θεωρήσαμε εχθρό μας. Εσύ δεν σεβάστηκες τη Στάση μας, η οποία δεν είναι αποκλειστικά δική μας αλλά Κανονολογικά Θεσπισμένη εν Πνεύματι Αγίω.

Και είχες μάλιστα διαμαρτυρηθεί στον αδελφό μας Οδυσσέα γιατί να γράφει τόσο σκληρά εναντίον σου ο Πανταζής. Παράλληλα μας είχες διαβεβαιώσει πως δεν καταδίκαζες εμάς αλλά τα Παλαιοημερολογιακά Σχίσματα, τα οποία και εμείς συστηματικά αποφεύγουμε, αυστηρά απορρίπτουμε και σταθερά πολεμούμε.

Κι έρχεσαι τώρα, όχι μόνο να μας χτυπήσεις πισώπλατα αλλά να μας προσβάλλεις βάναυσα την τιμή του Πνευματικού μας. Να "πατάξεις τον ποιμένα" μήπως τυχόν διασκορπισθούν και τα πρόβατα. Η απρόσμενη, άκαιρη και ευκαιριακή σου επίθεση, αποδεικνύεται θλιβερά ανέντιμη και προσβλητική για το ήθος σου και την ιερατική σου υπόληψη. Και ενώ σου απαντούμε και πάλι επαρκέστατα, εναργέστατα και καταλυτικά, με πλούσιες θεολογικές παραπομπές και επιχειρήματα υπεράφθονα Αγιοπατερικά, εσύ εμμένεις φαυλοκρατικά και ανεπίτρεπτα πεισματικά στις διαστρεβλωτικές σου ιδέες.

π. Βασίλειε,

Διαισθάνομαι πως ενοχλήθηκες πολύ από εμάς, τους "επικριτάς" σου. Και ενώ εσύ ο ίδιος επέκρινες σφοδρώς τον εν Κυρίω Αγώνα μας, την εν Αγίω Πνεύματι Στάση μας και εν Αγίοις Πατράσι Αντιμετώπισή μας επί της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού, και απέρριψες ανευλαβέστατα την διά Βίου και Πράξεως σημασία του Κανόνα, δίδοντας μια δική σου ορθολογιστική, υποκειμενική και εξόφθαλμα εμπαθή ερμηνεία, έρχεσαι τώρα και τα αλλάζεις λιγάκι, ενώ
ταυτόχρονα χύνεις πάλι ανελέητο φαρμάκι. Κατηγορείς. Υβρίζεις. Συκοφαντείς. Τον εαυτό σου όμως αδικείς και την αθάνατη ψυχή σου.

Και όταν λέγω "υβρίζεις" δεν εννοώ την απόδοση κακοφήμου φρασεολογίας, αλλά εκουσίας διαστρεβλώσεως της Ιεράς, Πατερικής Παραδόσεως και απόρριψη της Ορθοδόξου Κανονολογίας. Και ενώ υπάρχει πλειάδα εξόχων παραδειγμάτων εκ της Πατρολογίας για την συγκεριμένη, αποκεκαλυμμένη Στάση και Αποτειχίσεως Γραμμή, ενώ υπάρχουν σημαντικότατες, τρανότατες Αγιοπατερικές Μορφές και μαρτυρίες άλλες τόσες ικανές περί Διακοπής Μνημονεύσεως και Αμέσου Διακοπής Κοινωνίας μετά Επισκόπων αιρετικά φρονήματα εχόντων, προ Συνοδικής Διαγνώμης, εσύ τα αγνοείς (επιτρέπεται ποτέ αυτό;) και τα διαγράφεις όλα με μία σκληροτράχηλη κακοσερβιρισμένη μονοκονδυλιά.

Η εκδικαστική σου απόφαση τελεσίδικη, αυταρχική: Η Αποτείχιση ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΑ!

Επεσε πέλεκυς βαρύς και καίρια τσεκουριά, της αχαριστίας πισώπλατη μαχαιριά σαν κεραυνός εν αιθρία. Έπεσε αστραπιαία, όπως και ο Εωσφόρος: «Εθεώρουν τον Σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα» (Λουκ. ι΄, 18). Κι' έρχεται σαν αστραπή η απόρριψή σου η συκοφαντική και δυσφημιστική. Απεφάνθης, οπωσδήποτε αυτοί σχισματικοί εκτός Εκκλησίας υπάρχουν, εκτός της Κιβωτού.

Και αντί να γίνεις βιαστής και να αρπάξεις μετά βίας την Αγιοπατερική Βασιλεία του Θεού, εξετάζοντας λεπτομερώς και εις βάθος τα Συγγράματά τους και το δικό τους το Προσωπικό Παράδειγμά Απομακρύνσεως και Αυτο-αφορισμού τους, βιάζεις τη συνείδησή μας, αρπάζεις ότι ιερό από την υπόληψή μας και μας χαντακώνεις στα τάρταρα του Άδη τα Σχισματικά. Καθ' υπερβολήν προκλητικά, τα λόγια σου τα επιθετικά. Σα λυσσασμένα πτηνά αρπακτικά τα νύχια σου τα ιερατικά.

"Απαλλοτρίωση" πνευματική την θεωρώ, βέβηλη βιαιοπραγία. Όλες οι κυβερνήσεις μιλούν για "απαλλοτρίωση", σύμφωνα με την οποία το "δεινοπαθόν" δημόσιο για ευαγείς και κοινωφελείς σκοπούς αρπάζει κυριολεκτικά, κλέβει την οποιαδήποτε περιουσία του κάθε αδικημένου και αιματορουφηγμένου ιδιώτη, και μάλιστα χωρίς καμία συγκατάθεσή του, ενώ παράλληλα τον ρίχνει και μια μικρή, χαϊδευτική "καρπαζιά" στο πρόσωπο με μια μικρή, μηδαμινή αποζημίωση.

π. Βασίλειε,

Αφαιρείς το δικαίωμά μας για Οδό, Αλήθεια και Ζωή. Διαστρεβλώνεις την Οδό ως Σχισματική και την βαπτίζεις ως απάγουσαν εις την απώλειαν τη παντοτινή. Παρουσιάζεις την Αλήθεια ως Ψέμα "Απορριπτέο" και νεκρώνεις εγκληματικά τη θέληση για εν Χριστώ ζωή χωρίς ουδεμία κοινωνία με την Αίρεση. Επιβάλλεις δολίως τον δογματικό σου συμβιβασμό. Με ορθολογιστικό, ασύνετο και σφαλερό στοχασμό στηρίζεις ασυνάρτητα τη συμπόρευσή σου. Προωθείς ως φωτισμένη και σωτήρια πρακτική την συνύπαρξη τη Λειτουργική με το Βδέλυγμα της Ερημώσεως, την διαμυστηριακή ένωση με την Πανθρησκειακή Πλάνη.

Αλλάζεις την διδασκαλία του Χριστού και των Αποστόλων ως προς την απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη Χριστοκεντρικότητα της Ορθοδοξίας με την επάρατη και θεοκρατική Επισκοποκεντρικότητα της Παποκρατίας. Δεν είναι και τόσο περιφρονητέα η πολλαπλή δωρεά και πυγμή της υπολογίσιμης θέσεώς σου, το κράτος του θρόνου και η δόξα της Δεσποτοκρατίας. Το αντάλλαγμα γερό και ασύγκριτα πιο ελκυστικό από ατόφιο χρυσάφι.

Τί δώσει ιερέας αντάλλαγμα εάν κερδίσει επί γης την εύνοιαν δεσπότου, την ευμένειαν του Πατριάρχου και ζημιωθεί αιωνίως την ψυχήν αυτού; Τί δώσει έπειτα εάν εκπέσει άμεσα της ιερωσύνης αυτού, ως ακοινώνητος ων, υποτασσόμενος και κοινωνών μετά ακοινωνήτων;

π. Βασίλειε,

Όσο γράφεις, άλλο τόσο ξεγράφεις τον εαυτό του από τα Δίπτυχα της Διαχρονικής Εκκλησίας του Χριστού.

Όσο αποδέχεσαι θεωρίες καινοτομιακές, ορθολογιστικές και συμβιβαστικές, άλλο τόσο ασύνετα Απορρίπτεις Πλάκες Αποτειχισιακές εγγεγραμένες Θείω και Αγιοπατερικώ Δακτύλω.

Όσο χαράσσεις δική σου σύγχρονη μέθοδο αντιμετωπίσεως της αιρέσεως, άλλο τόσο διαγράφεις και εξαλείφεις την τιμή σου διότι μεζούρα μετρήσεώς σου δεν είναι το μέτρο το Αγιοπατερικό αλλά το μέτρο το διπλωματικό. Και μετριέσαι, και ζυγίζεσαι και συνεχίζεις να ευρίσκεσαι τραγικότατα ελλιπής! “Μανή, θεκέλ, φάρες!" (Δαν. 5, 25).

Αν και κατά βάθος το περιμέναμε, πάτερ, κι είμασταν βέβαιοι πως δεν επρόκειτο να λάβουμε τίποτε σοβαρό από έναν υποτίθεται "σοβαρό και σεβαστό" ιερέα σαν και σένα, παρ' όλα αυτά όμως, μας απογοήτευσες οικτρά. Έπεσες χαμηλά. Ενήργησες φθονερά. Αντέδρασες μηχανικά. ΟΥΤΕ ΕΝΑ χωρίο Αγιογραφικό δεν προσκόμισες, ούτε ένα επιχείρημα Αγιοπατερικό δεν παρουσίασες, ούτε μισό για δείγμα! Ούτε μία αξιότιμη, αξιόλογη και αξιόπιστη παραπομπή σε κάποιον ΑΓΙΟ ΠΑΤΕΡΑ.

Μ' αυτή την ορθολογιστική αντιπατερική νοοτροπία, εμμέσως πλην σαφώς κηρύσσεις και εσύ με τη σειρά σου, μιαν άλλη Σύγχρονη Αίρεση, τον "Επιφανισμό", η οποία απροκάλυπτα πρεσβεύει πως "η Ορθόδοξη Αγιοπατερική Διδασκαλία, από την Ζ'  Οικουμενική Σύνοδο και εξής, "απωλέσθη, κατηργήθη" και ύστερα από μια ολόκληρη Χιλιετία, αποκαταστάθηκε με την ανακαινίζουσα και ανορθούσα παρουσία του π. Επιφανίου στον 20ο αιώνα!"

Δηλαδή η Διαχρονική Εκκλησία του Χριστού χάθηκε πάνω από χίλια χρόνια (κάτι τέτοιο διακήρυσσε και ο Joseph Smith της Ψευτο"εκκλησίας" των Μορμόνων) και τώρα έγινε η αποκατάσταση, ανανέωση και αναθεώρηση της τέως Αγιοπατερικής Διδασκαλίας με την γεροντική, Επιφανιακή, Βολουδακική διδασκαλία.

Κι' έρχεσαι τώρα εσυ, π. Βασίλειε, ως αυθεντία του είδους να αναλύσεις τον Κανόνα, να τον περιορίσεις στα στενά "προστατευτικά" όρια, να "μεταθέτεις όρια ά έθεντο οι Πατέρες ημών", να τον "πακετάρεις" ως παραποιημένη κονσέρβα και να τον ξεπετάς στον προδοτικό σου κάλαθο της Απορρίψεως. Το καλάμι της νοθευμένης Εκκλησιολογίας καβαλάς, διασχίζοντας ως Θριαμβευτής τους διαδικτυακούς αιθέρες.

Και όσο απαντάς, εκτίθεσαι ανεπανόρθωτα. Και είναι άκρως επίπονον και λίαν δυσχερές έπειτα, να συναγάγεις τα αδιακρίτως διασκορπισθέντα. Αποκαλύπτεσαι σταδιακά, απογυμνώνεσαι επιχειρηματολογιακά και εξευτελίζεσαι σε ολόκληρο το πλανήτη! Και φανερώνεις πλέον με χρώματα μελανά και καταθλιπτικά τα άσοφα και πεζά της απορρίψεως καμώματα. Ανεμομαζώματα-ανεμοσκορπίσματα. Κι' όπου φυσάει ο άνεμος του συμβιβασμού. Κι' όπου λάμπει ο ήλιος του βολέματος και του εφησυχασμού.

Ας δούμε κάποια αποσπάσματα από την απάντησή σου στους "επικριτάς" σου... Όταν εσύ επικρίνεις και απορρίπτεις τους Κανόνες, ουδέν πρόβλημα. Όταν κάποιοι πιστοί όμως επικρίνουν την απόρριψή σου, διαμαρτύρεσαι και απολογείσαι στους "επικριτάς" σου. Πάτερ, κρινόμεθα άπαντες.

Και γράφεις: "Ο όρος ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ είναι άγνωστος ως εκκλησιαστική πρακτική."

Και προσθέτεις: "Η μετοχή «αποτειχίζοντες» (=προστατεύοντες), στη συγκεκριμένη χρήση της έχει νόημα λόγω των συμφραζομένων της αλλά δεν προσφέρεται για τη μετατροπή της σε ουσιαστικό = Απο-τείχιση, με σκοπό να δηλώση μια εκκλησιαστική πρακτική, δεδομένου ότι χωρίς άλλο προσδιοριστικό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, ούτε είναι καταγεγραμμένη σε κάποιο λεξικό."

Παρατηρούμε πως τώρα, η ερμηνεία σου διαφέρει αρκετά από την πρώτη, λαθεμένη και τραγικά ναυαγισμένη απόπειρα Αποτειχισιοκτονίας, κατά την οποία τότε είχες αποφανθεί:

«Ο όρος “Αποτείχιση” είναι απορριπτέος, διότι (όταν) αποτειχίζεται κάποιος, βγαίνει από τα τείχη της Εκκλησίας. (Μέγα και Άτοπον Ερμηνευτικόν Σφάλμα!) Δηλαδή, εκτός των τειχών, είσαι έξω από την Εκκλησία. (Ουδεμία σχέση!!) Τί θα πει “αποτειχίζομαι”; Μόνος σου, δηλαδή ομολογείς ότι είσαι εκτός Εκκλησίας. Άρα, τί επιδιώκεις;».

Τώρα όμως, διορθώνεις τον εαυτό σου, επανορθώνεις το ανεπίτρεπτο σφάλμα σου και γράφεις:

"Ἡ μετοχή «ἀποτειχίζοντες» σημαίνει προστατεύοντες". Και συμπληρώνω εγώ ο τελευταίος: Προστατεύοντες, στήνοντες Τείχη  γύρω από την Πίστη! Τείχη-από,  Από-τείχιση.

π. Βασίλειε,

Ψεύδεσαι ενσυνειδήτως όταν προφασίζεσαι πως ο όρος δεν υπάρχει σε κανένα Λεξικό. Βεβαίως υπάρχει! Αλλά κριτήριο Ορθοπραξίας δεν είναι η επιβεβλημένη καταγραφή του όρου σε λεξικά εκτός του της Εκκλησίας χώρου. Και να μην υπήρχε στα λεξικά των θνητών, ΥΠΑΡΧΕΙ στα λεξικά των Αθανάτων Αγίων Πατέρων, που την χρησιμοποίησαν κατ' έμπνευσιν του Αγίου Πνεύματος και την ερμήνευσαν με τη δικής τους διά βίου και ισοβίου Στάσεως και Απομακρύνσεως απο τους λογείς Ψευδεπισκόπους και Λυκοποιμένες.

Εσύ όμως, επιμένεις: "Στη συγκεκριμένη χρήση της, (η μετοχή) έχει νόημα λόγω των συμφραζομένων της αλλὰ δεν προσφέρεται για τη μετατροπή της σε ουσιαστικό!"

Δηλαδή, μας λέγεις, δεν έχει κανένα τελείως νόημα η μετοχή, είναι (με στερητικό άλφα) "α"-νόητη και α-νόητοι και οι Πατέρες που την χρησιμοποιούν. Δεν έχει νόημα αλλά αποκτά "νόημα λόγω των συμφραζομένων". Τα συμφραζόμενα δίδουν νόημα, όχι οι Πατέρες.

Και άκρως επιπόλαια προσθέτεις:

"Δεν προσφέρεται"...  Ε, πως να το κάνουμε; Θέλεις πάτερ, να μας το "προσφέρουνε στο πιάτο και να μας πουν ορίστε φάτο!" Αφού δεν προσφέρεται, άρα δεν εφαρμόζεται. Κι' αφού δεν εφαρμόζεται, δεν χρειάζεται, είναι "απορριπτέος" ο όρος. Από το όρος έρχομαι και στην κορφή τα συμφραζόμενα!

Και συνεχίζεις τον ξέφρενο παραλογισμό σου:

"Δεν δηλώνει μια εκκλησιαστική πρακτική, δεδομένου ότι χωρίς άλλο προσδιοριστικό, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα..." (Ωχ, να 'το και το "τίποτα" του Πειραιώς...) Όλα για το τίποτα και οι τίποτα για όλα, αλλά μεις οι ιερείς, μέσα σ' όλα! Το πιο βαρυσήμαντο "προσδιοριστικό" κακόβουλε "πάτερ" μου είν' αυτό!! Προσεξέ το, σε παρακαλώ, αυτό το ΚΡΙΣΙΜΟΤΑΤΟ προσδιοριστικό!

"Τη Κανονική επιτιμήσει ουχ υπόκεινται,  προ συνοδικής διαγνώσεως!" Οι απομακρυνόμενοι από ΛΥΚΟΥΣ και προστατευτικά Τείχη στήνοντες γύρω από την Πίστη, ΔΕΝ είναι υπόλογοι και υπόδικοι επιτιμίου από κάποιον Κανόνα! Η Αποτείχιση δεν είναι μόνο το προστατευτικό στήσιμο νοητών τειχών (διακοπή κοινωνίας, αυτο-αφορισμός και εξερχομός) αλλά ο ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ των επισκόπων ως ΨΕΥΔΟ-επισκόπων, των "ποιμένων" ως ΛΥΚΩΝ και των Οικουμενιστών (και των "Συνευδοκούντων αυτοίς") ως ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ!

Για ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ "πάτερ" μου, προσθέτει, ορίζει και προσδιορίζει ο απορριπτέας τάχα για σένανε Κανόνας: "προ Συνοδικής διαγνώσεως"!

Τι κάνει μία Σύνοδος; Εξετάζει, προσδιορίζει, εντοπίζει, ξεχωρίζει, σταμπάρει και ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ!

Αυτά ακριβώς κάνουν και οι "αποτειχίζοντες εαυτούς της προς τον καλούμενον Επίσκοπον κοινωνίας". ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ προκαταρκτικά το ρόλο Συνοδικής Διαγνώσεως! Για αυτό και δεν επιτιμώνται! Αλλά δεν αντικαθιστούν τη Σύνοδο. Δεν την εκτοπίζουν και σε καμία περίπτωση δεν ίστανται υπεράνω αυτής!

Τί κάνει ένας τσοπάνης; Βλέπει και αναγνωρίζει το λύκο από μακρυά. Κι' απ' την όψη, κι' απ' την κόψη. Διακρίνει τον λύκο, τον εντοπίζει, τον ξεχωρίζει κρατώντας τα πρόβατα ξεχωριστά και μακριά από κάθε πρόσβαση, στήνοντας τείχη προστατευτικά, Αποτειχισιακά! ΑΛΛΑ, τον σταμπάρει καλά, τον προσδιορίζει προκαταρκτικά.

ΔΕΝ λέει: "Για καθίστε ρε παιδιά, μπας και δεν είναι λύκος και είναι κάνας σκύλος που μαθαίνει ξένες γλώσσες στα λιβάδια!" Μήπως απατώμαι απ' τα συμφραζόμενα και στήνω τα τείχη για το τίποτα; Μα, τα τσοπανόσκυλά μου, μήπως δεν είμαι στα καλά μου κι έχω παραισθήσεις; Μήπως πρέπει να περιμένω το δήμαρχο, το βουλευτή, το δεσπότη να έρθουν και να μας κάνουν μια επιτόπια γνωμάτευση (με το αζημίωτο φυσικά) και να μας πουν αυτοί επισήμως εάν είναι λύκος ή όχι; Μήπως αδικώ τον καϋμένο το λύκο;

Λύκε, λύκε είσαι δω; Λύκε; Λύκε; Πάπα; Βαρθολομαίε; Είστε δω; Μήπως σας αδικώ;

Και συνεχίζεις π. Βασίλειε, της παραλογίας σου το "φευγιό"...

"Να σημειωθή ότι ο Κανών της Πρωτοδευτέρας αφορά αποκλειστικά σε Κληρικούς και όχι σε λαϊκούς, εφ’ όσον οι λαϊκοί δεν έχουν εξουσία ούτε να μνημονεύουν τον Επίσκοπο της Επαρχίας τους, ούτε να παύουν το μνημόσυνον αυτού. Αυτό δεν είναι λεπτομέρεια αλλά το ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ, δεδομένου ότι οι μέχρι σήμερα φανερά ‘’αποτειχισμένοι’’ είναι όλοι λαϊκοί, πλην ενός καθηρημένου κληρικού!"

Αυτό το τελευταίο πατέρα Βασίλειε, που δεν θα έπρεπε να σε αποκαλώ πατέρα, "δεν θα σε πούμε πλάστη πια..." αποτελεί την πιο μεγάλη προσβολή, διότι, ενώ απορρίπτεις την Αποτείχιση, αναγνωρίζεις την ασεβή και δίχως ήθος ψευδοκαθαίρεση αυτή! Εμείς, βεβαίως, ξέρουμε πολύ καλά για ποιό λόγο το κάνεις!
 
Διότι εάν θεωρήσεις την καθαίρεση άκυρη, θα πρέπει τότε αυτομάτως να συμπαρασταθείς ΩΣ ΟΦΕΙΛΕΙΣ στο πλευρό του αδικημένου και Ομολογητού π. Ευθυμίου και όχι να συμπορεύεσαι με αιρετικούς, ταραξίες και αδικοπραξίες ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΕΣ.

Αλήθεια, πάτερ, εσύ τί υπέφερες και πόσο διώχτηκες για την Ορθοδοξία;

Και επειδή σε θεωρώ όντως διπλοπρόσωπο (αναλαμβάνω κάθε ευθύνη των λεγομένων ενώπιον της Αδεκάστου Κρίσεως) διότι προτιμάς την εύκολη βολική λύση της αναγνωρίσεως μιας αποδεδειγμένης απεχθούς, σιχαμερούς και ανηθίκου καθαιρέσεως  από τους δίχως ουδενός Πατερικού ήθους Οικουμενιστές Αρχιερείς!

Οι καθαιρέσεις του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου ήταν βρώμικες κι αυτές, διότι αποκαλύπτουν την εσωτερική βρωμιά και σαπίλα εντός των προσφιλών, δουλοπρεπών της Ευδοξίας επισκόπων που σατανικώς τις επέβαλαν!

π. Βασίλειε,

Και η καθαίρεση του π. Ευθυμίου, είναι μεγάλη βρωμιά, ανηθικότητα και σαπίλα πνευματική και όποιος την αναγνωρίζει ως έγκυρη και κανονική, ΣΥΝΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ και "βορβόρω συμφύρεται" με την ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΣΑΠΙΛΑ και Διαθρησκειακή ΑΠΑΤΗ!