Ο σκοπός της πνευματικής ζωής δεν είναι οι αρετές· είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος.

Εἰσαγωγὴ περὶ τῶν ἀρετῶν

(π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, Ὁμιλία 1^η)

 

 Ἕνα θαυμάσιο ὁρισμὸ τοῦ τί εἶναι νῆψις, μᾶς παραθέτει ὁ ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Σιναΐτης. Ἀκοῦστε τί λέγει: «Νῆψις ἐστι μέθοδος πνευματική».

    Ἡ νῆψις εἶναι μία πνευματική μέθοδος. Εἶναι μέθοδος, δὲν εἶναι σκοπός, εἶναι ὁδός. Γιατί τὸ ὑπογραμμίζω αὐτό; Διότι πολλοὶ ἄνθρωποι κάνουν σκοπὸ τῆς ζωῆς τους τὴν πνευματικὴ ζωή. Φέρ’ εἰπεῖν. Βάζω τὰ δυνατά μου νὰ μὴ λέγω ψέματα. Ἅμα ρωτήσω, γιατί θέλω νὰ πετύχω «νὰ μὴ λέγω ψέματα», δὲν εἶμαι σὲ θέση νὰ ἀπαντήσω. Βάζω τὰ δυνατά μου νὰ μὴ κουτσομπολεύω. Γιατί ὅμως προσπαθῶ «νὰ μὴ κουτσομπολεύω». Γιὰ νὰ εἶμαι καλὸς ἄνθρωπος, καλὸς χριστιανός. Γιατί;

      Ὁ σκοπὸς τῆς πνευματικῆς ζωῆς, δὲν εἶναι ἡ νῆψις καὶ ὁ ἀγών. Δὲν εἶναι ἡ τήρησις τῶν Ἐντολῶν. Ὁ σκοπὸς τῆς πνευματικῆς ζωῆς εἶναι ἡ ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δὲν λέγω ψέματα, διότι τὸ ψέμα λυπεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον καὶ συνεπῶς τὸ διώχνω καὶ δὲν μένει μέσα μου. «Καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τοῦ Θεοῦ, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεω». «Καὶ μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους ὅτι ἀλλήλων μέλη ἐσμέν». (Ὁ σκοπὸς τῆς πνευματικῆς ζωῆς εἶναι ἡ ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος). Καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι ὁ Θεός. Καὶ μετὰ τοῦ Θεοῦ ἀποκτῶ τὴν ἕνωσιν. Αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπός. Ὁ σκοπὸς δὲν εἶναι οἱ ἀρετές.