Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2018

Αρχή της Ινδίκτου, ήτοι του νέου (εκκλησιαστικού) Έτους --Γιατί ξεκινάει το εκκλησιαστικό έτος 01 Σεπτεμβρίου;

Τῌ Α' ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου, ἤτοι τοῦ νέου Ἔτους, καὶ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Συμεὼν τοῦ Στυλίτου καὶ Ἀρχιμανδρίτου, καὶ ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῶν Μιασηνῶν, καὶ τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Ἀειθαλᾶ, καὶ τῶν Ἁγίων τεσσαράκοντα Γυναικῶν, καὶ Ἀμμοῦν διακόνου καὶ διδασκάλου αὐτῶν, καὶ τῶν Ἁγίων μαρτύρων Καλλίστης, Εὐόδου καὶ Ἑρμογένους τῶν αὐταδέλφων, καὶ μνήμη Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, καὶ ἡ ἀνάμνησις τοῦ μεγάλου ἐμπρησμοῦ


 Αρχή της Ινδίκτου.

Γιατί ξεκινάει το εκκλησιαστικό έτος 01 Σεπτεμβρίου;



Η Εκκλησία του Χριστού εορτάζει σήμερα, 01 Σεπτεμβρίου, την αρχή της Ινδικτιώνος –από την λατινική λέξη «indictio», η οποία σημαίνει ορισμός– δηλαδή την έναρξη του εκκλησιαστικού έτους.

Ο όρος προήλθε από την συνήθεια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων να ορίζουν δια θεσπίσματος για διάστημα δεκαπέντε ετών το ποσόν του ετησίου φόρου, που εισέπρατταν αυτήν την εποχή για την συντήρηση του στρατού.
Κατ’ επέκτασιν καθιερώθηκε να ονομάζονται ινδικτιώνες και οι δεκαπενταετείς αυτοί κύκλοι που άρχισαν επί Καίσαρος Αυγούστου, τρία χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού.

Επειδή ο Σεπτέμβριος είναι εποχή συγκομιδής καρπών και προετοιμασίας για τον νέο κύκλο βλαστήσεως, ταίριαζε να εορτάζουν οι χριστιανοί την αρχή της γεωργικής περιόδου αποδίδοντας ευχαριστίες στον Θεό για την εύνοιά του προς την κτίση.
Είναι αυτό που ήδη έκαναν οι Ιουδαίοι σύμφωνα με τις εντολές του Μωσαϊκού Νόμου· την πρώτη δηλαδή ημέρα του εβδόμου ιουδαϊκού μηνός, αρχές Σεπτεμβρίου, τελούσαν την εορτή της Νεομηνίας ή των Σαλπίγγων, κατά την οποίαν σχόλαζαν από κάθε εργασία, για να προσφέρουν θυσίες ολοκαυτωμάτων «εις οσμήν ευωδίας Κυρίω» (Λευϊτ. 23,18).

Ο Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο δημιουργός του χρόνου και του σύμπαντος, ο προάναρχος Βασιλεύς των αιώνων, ο οποίος εσαρκώθη, για να αποκαταλλάξη τα πάντα εις Εαυτόν και να συναγάγη Ιουδαίους και εθνικούς εις μίαν Εκκλησίαν, ήθελε να ανακεφαλαιώσει εν Εαυτώ τον αισθητό κόσμο και τον γραπτό Νόμο.
Έτσι, αυτήν την ημέρα που η φύσις ετοιμάζεται να διατρέξει ένα νέο κύκλο εποχών, εορτάζουμε το γεγονός, κατά το οποίο ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εισήλθε στην Συναγωγή και ανοίγοντας το βιβλίο του Ησαϊου ανέγνωσε το χωρίο, όπου ο Προφήτης ομιλεί επ’ ονόματι του Σωτήρος «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ού είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, κηρύξαι ενιαυτόν (= έτος) Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. 4,18).

Όλες οι Εκκλησίες, συναθροισμένες «επί το αυτό», αναπέμπουν σήμερα δοξολογία προς τον ένα τρισυπόστατο Θεό, ο οποίος διαμένει στην αιώνια μακαριότητα, διακρατεί τα πάντα εν τη ζωή και στέλνει άφθονες τις ευλογίες του κάθε εποχή στα κτίσματά του.
Ο ίδιος ο Χριστός ανοίγει τις θύρες του νέου έτους και μας προσκαλεί να τον ακολουθήσουμε, για να γίνουμε μέτοχοι της αιωνιότητός του.

Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Μακαρίου ιερομονάχου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος, τόμος πρώτος (Σεπτέμβριος)


Μνήμη τῶν ἁγίων ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΩΝ καί ΑΜΜΟΥΝ τοῦ διακόνου καί διδασκάλου αὐτῶν

Δεν διατίθεται αυτόματο εναλλακτικό κείμενο.


Τά ὀνόματά τους ἔχουν διασωθεῖ στό ἀρχαῖο Μαρτύριόν τους (Bibliotheca Hagiographica Graeca 2280-2281) καί εἶναι: Λαυρεντία ἡ διά­κονος, Κελσίνα, Θεοκτίστη (ἤ Θεόκλεια), Δωροθέα, Εὐτυχιανή, Θέκλα, Ἀρισταινέτη, Φιλαδέλφη, Μαρία, Βερονίκη, Εὐλαλία (ἤ Εὐ­θυ­μία), Λαμπροτάτη, Εὐφημία, Θεοδώρα, Θεοδότη, Τετεσία, Ἀκυλί­να, Θεοδούλη, Ἁπλοδώρα, Λαμπαδία, Προκοπία, Παῦλα, Ἰουλιάνα, Ἀμπλι­ανή, Περσίς, Πολυνίκη, Μαύρα, Γρηγορία, Κυρία (ἤ Κυριαίνη), Βάσσα, Καλλινίκη, Βαρβάρα, Κυριακή, Ἀγαθονίκη, Ἰούστα, Εἰ­ρή­νη, Ματρῶνα (ἤ Ἀγαθονίκη), Τιμοθέα, Τατιανή, Ἄννα (ἤ Ἀνθοῦ­σα).

Ὡστόσο, στήν ἀσματική Ἀκολουθία καί σέ νεότερους Συναξαριστές ἀπαντοῦν τά ἑξῆς ὀνόματα: Ἀδαμαντίνη, Ἀθηνᾶ, Ἀκριβή, Ἀντιγόνη, Ἀριβοία, Ἀσπασία, Ἀφροδίτη, Διόνη, Δωδώνη, Ἐλπινίκη, Ἐρα­σμία, Ἐρατώ, Ἑρμηνεία, Εὐτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Θε­ανόη, Θε­όνυμφη, Θεοφάνη, Καλλιρρόη, Καλλίστη, Κλειώ, Κλεονίκη, Κλεοπάτρα, Κοραλλία, Λάμπρω, Μαργαρίτα, Μαριάνθη, Μελπομένη, Μόσχω, Οὐ­ρανία, Πανδώρα, Πηνελόπη, Πολύμνια, Πολυνίκη, Σαπ­­φώ, Τερψιχόρη, Τρωάς, Χάϊδω καί Χαρίκλεια 


 
[Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου (Ἱερομονάχου), Νέος Συναξαριστής τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τόμ. A΄ Σεπτέμβριος (Ὁρμύλια: Ἱ. Κοιν. Εὐαγγ. Θεοτόκου, 2007), 1-3, 11-13].


 Ιησούς του Ναυή


Ο Ιησούς του Ναυή υπήρξε επιφανής αρχηγός των Ισραηλιτών και διάδοχος του Μωυσή, που οδήγησε τον λαό του στη Γη της Επαγγελίας. H Εκκλησία τον έχει εντάξει στο Αγιολόγιό της και τιμά την μνήμη του κάθε χρόνο την 1η Σεπτεμβρίου, επειδή στο πρόσωπό του διείδε την προτύπωση χριστιανικών αληθειών.

Ο Γεχοσούα μπιν Νουν (Ιησούς του Ναυή, κατά την μετάφραση των Εβδομήκοντα), καταγόταν από τη φυλή του Εφραίμ και ήταν γιος του Ναυή. Το όνομά του στα Εβραϊκά σημαίνει «ο Γιαχβέ (Θεός) είναι η σωτηρία».
Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες στην έρημο, κατά την πορεία των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο προς την Γη Χαναάν, την Γη της Επαγγελίας (Έξοδος). Ύστερα από το θάνατο του Μωυσή, οδήγησε τους Ισραηλίτες στην διάβαση του Ιορδάνη Ποταμό, στην κατάληψη της Ιεριχούς καί την κατάκτηση της Χαναάν, την οποία μοίρασε στις 12 φυλές του Ισραήλ. Πέθανε σε ηλικία 110 ετών.
Η Χριστιανική Εκκλησία διείδε στο πρόσωπο του Ιησού του Ναυή και την διάβαση του Ιορδάνη την προτύπωση χριστιανικών αληθειών. Αναγνώρισε στον Ιησού του Ναυή τον τύπο του Ιησού Χριστού και στην Χαναάν τον τύπο της βασιλείας των ουρανών. Όπως ο Ιησούς του Ναυή ηγήθηκε τού παλαιού Ισραήλ στην κατάκτηση της Γης της Επαγγελίας, έτσι και ο Ιησούς Χριστός ηγείται του νέου Ισραήλ, των πιστών μελών της Εκκλησίας του, στην κατάκτηση τής βασιλείας τών ουρανών.
«Ιησούς του Ναυή» ονομάζεται το έκτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, που ακολουθεί την Πεντάτευχο. Γράφτηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος του από τον Ιησού του Ναυή και εξιστορεί τα γεγονότα από τον θάνατο του Μωυσή έως τον θάνατο του Ιησού του Ναυή. Κύριος σκοπός του βιβλίου είναι να καταδειχθεί η αξιοπιστία του Θεού με την εκπλήρωση των υποσχέσεών του για την εγκατάσταση του «περιούσιου λαού» στην Γη της Επαγγελίας και ως εκ τούτου να ενισχυθεί η πίστη προς τον Θεό τόσο των συγχρόνων όσο και των μεταγενεστέρων.

1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος1/9/18, 11:05 μ.μ.

    Καλή χρονιά κι ευλογημένη αγαπητό ιστολόγιο και πάντα να βρίσκεστε στην α' γραμμή του αντοικουμενιστικου αγώνα όπως πάντα με συνέπεια, ειλικρίνεια και ευθύτητα. Η Παναγία μας να σας σκεπάζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.