Ο μασόνος πατριάρχης Αθηναγόρας και ο οικουμενισμός

Στό κέντρο ο Ἀθηναγόρας, δεξιά του ὁ νεαρός τότε Βαρθολομαῖος καί ἀριστερά του ὁ ποντίφηκας. [εικόνα από Εδώ]

σ.σ. Άλλη μία εξαιρετική ομιλία του π. Σεραφείμ Ζήση για τον δρόμο (δίχως γυρισμό) της παγκοσμιοποίησης και του οικουμενισμού που ακολουθεί η ανθρωπότητα και, δυστυχώς, μαζί και οι «φυτεμένοι» μασόνοι οικουμενιστές ταγοί της Εκκλησίας. Το ερώτημα για εμάς σήμερα είναι: υπάρχει πατριάρχης που δεν είναι μασόνος; Και εν τέλει, πως θα πορευθεί η Εκκλησία του Χριστού με όλους αυτούς τους κέρβερους μασόνους οικουμενιστές στην διοίκησή Της; Ο Θεός να μας ελεήσει και να μας φωτίσει.

π. Σεραφείμ Ζήσης

Το θέμα μας σήμερα είναι ο μασόνος πατριάρχης Αθηναγόρας, για την ακρίβεια, ο μασόνος πατριάρχης Αθηναγόρας και ο οικουμενισμός.

Για να κάνουμε μία σύνδεση με τα προηγούμενα, αυτήν την χρονιά ασχοληθήκαμε τις δύο προηγούμενες φορές, στην συνάφεια της
μασονίας, με άλλους δύο πατριάρχες, τον Ιωακείμ Γ και τον Μελέτιο Μεταξάκη. Αποδείξαμε την μασονική τους ιδιότητα και αποδείξαμε πραγματικά ότι ήταν στρατευμένοι στον σκοπό της μασονίας που πρωταρχικά είναι ο οικουμενισμός, δεν είναι ούτε ο εωσφορισμός, ούτε ο αποκρυφισμός ευρύτερα αλλά είναι ο οικουμενισμός. 
Και αυτήν την μελέτη που κάνουμε, μολονότι καταλαβαίνω και μου το έχουν πει κάποιοι διότι σκανδαλίζονται από αυτά που ακούν, την κάνουμε όχι για να σκανδαλίσουμε βέβαια. Μερικοί είναι πολύ ευαίσθητοι, δεν πρέπει να είναι τόσο, ας διαβάσουν λίγο παραπάνω εκκλησιαστική ιστορία ίσως -με το θέμα και την πραγματικότητα, ότι κάποιοι κληρικοί μας είναι κατά συνείδηση προδότες.
Αυτό το κάνουμε όχι για να αναφερθούμε έτσι απλά στο παρελθόν, για να κάνουμε μία ιστορική έρευνα. Το κάνουμε για να κάνουμε την αναγωγή με την σημερινή κατάσταση και να καταλάβουμε τι συμβαίνει σήμερα που τα πράγματα έχουν πολύ χειροτερέψει με την παγκοσμιοποίηση και τον οικουμενισμό και να καταλάβουμε ότι αυτό το πράγμα δεν είναι παροδικό, δεν είναι συναισθηματικό, δεν είναι προσωπικό θέμα κανενός αλλά είναι κάτι οργανωμένο, κατευθυνόμενο, σχεδιασμένο, το οποίο προχωράει…
…
… Το Πάσχα του 1972 ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτων, ο γέροντας του σημερινού πατριάρχου Βαρθολομαίου, έγραφε τα εξής για τον πατριάρχη Αθηναγόρα σε ένα κείμενο με τίτλο «Αθηναγόρας ο Α’ ο εν ετέρα μορφή», παραπέμποντας δηλαδή στην φανέρωση του Κυρίου εν ετέρα μορφή στον δρόμο προς Εμμαούς στους μαθητές. Γράφει:
«Τον έβλεπες να έχει ξεπεράσει το φράγμα του μεγάλου και σεπτού αξιώματος. Κάτι επέκεινα της πατριαρχίας, μία παρουσία σαν από τοιχογραφία αρχαίου ναού αποσπασμένη, που βιάζεται να επιστρέψει στην μωσαϊκή της διάταξη. Σαν από έναν άλλης διαστάσεως χώρο, ελθούσα τη μια των Σαββάτων, που δεν περιγράφεται παρά μόνο σε μία στιγμή συλλαμβάνεται και βιούται. Η δύναμις εν ασθενεία. Πέρα από τον οικουμενικό πατριάρχη, ο γέροντας της Ορθοδοξίας».
Είναι ενδεικτικό αυτό του κύρους και της τιμής με την οποία έχουν περιβάλει, σαν έναν άγιο ή πατέρα της Εκκλησίας, οι οικουμενιστές τον Αθηναγόρα. Αλλά είναι και ενδεικτικό του συναισθηματισμού με τον οποίον κάποιοι οικουμενιστές προσεγγίζουν αυτόν και άλλους ηγέτες της αιρέσεως. Συναισθηματισμό, πίσω από τον οποίον κρύπτεται -όπως και πίσω από τον Ελληνικό εθνοφυλετισμό- αφενός κρύπτεται ο κυνισμός της γεωπολιτικής, του ψυχρού πολέμου και ο τωρινός, ο οποίος κατευθύνει την οικουμενική κίνηση και την ενισχύει για δικούς του σκοπούς επίσης. Πριν όμως αυτού του κυνισμού του γεωπολιτικού κρύπτεται και η δολία και σατανική διείσδυση των μασονικών διδαγμάτων στους κόλπους της Ορθοδοξίας μας, ως αίρεση του οικουμενισμού. 

Αναφερόμαστε συναισθηματικά και εθνοκεντρικά στον ήρωα πατριάρχη του γένους, στον ταλαιπωρημένο, στον αιχμάλωτο, στον υπόδουλο, ο οποίος έχει Αβραμιαία μορφή, ο οποίος έχει Αβραμιαία αισθήματα κτλ. Έτσι λένε και για τον τωρινό πατριάρχη και για τους προηγουμένους.

Η συνέχεια στο βίντεο…

Πηγή