Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας μετὰ τὴν λῆξιν τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς ἐν Ἐφέσῳ Συνόδου, γράφει:
«Τοῖς εὐλαβεστάτοις καὶ θεοσεβαστάτοις Πατράσι Μοναχοῖς καὶ τοῖς σὺν ὑμῖν τὸν μονήρη βίον ἀσκοῦσι, καὶ ἐν πίστει Θεοῦ ἱδρυμένοις…», μετὰ τὴν καθαίρεσιν τοῦ Νεστορίου:
«Πέπαυται γὰρ τὸ δύσφημον στόμα, καὶ σεσίγηκεν ἡ μιαρωτάτη γλῶσσα, οὐκέτι τὰς κατὰ τοῦ Χριστοῦ προφέρουσι βλασφημίας, ἐν ἐξουσίᾳ διδασκαλικῇ τε καὶ ἀρχιερατικῇ. καὶ οἳ τὴν φιλίαν αὐτοῦ δυσωπηθέντες μᾶλλον, καὶ οὐχὶ τῆς πρὸς Χριστὸν ἀγάπης πεφροντικότες, ἀτιμίας ὄνομα τὰ πρόσωπα μεστά… ἀνδριζέσθω τοίνυν ἡ θεοσέβεια ὑμῶν ἐν προσευχαῖς, καὶ ὡς τέκνα γνήσια πατράσι συμπράττετε, νόσον ὥσπερ τινὰ λοιμικήν, τὴν Νεστορίου κακοδοξίαν ἐκκόψαντες…».
(Ἐπιστολὴ XXVI, PG τ. 77, 141) (ἐδῶ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.