ΑΛΛΑΓΗ ΦΡΟΥΡΑΣ

Ἦρθε καιρὸς καὶ ἡ «Πατερικὴ Παράδοση» ἀλλάζει φρουρά. Ἀνανεώνεται μὲ ἐπιτελεῖο νέων ἀνθρώπων.

Ὡς διαχειριστὴς μέχρι σήμερα τοῦ ἱστολογίου, ἀγωνίστηκα κι ἐγὼ μὲ πολλὰ λάθη καὶ ἐλλείψεις στὸν ἀγώνα αὐτὸ ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἡ ἐπιδείνωση τῆς ὑγείας μου, ὅμως, καὶ τὰ προβλήματα ποὺ ὑπόγεια προκαλοῦν οἱ Οἰκουμενιστὲς στὸ χῶρο ὅσων ἀγωνίζονται κατὰ τῆς Παναιρέσεως, δὲν μοῦ ἐπιτρέπουν νὰ κρατήσω ἄλλο τὴν ὑπεύθυνη θέση τῆς διαχείρησης τοῦ ἱστολογίου καὶ νὰ ἀντέξω τὶς ἐντάσεις ποὺ δημιουργοῦνται.

Ἀφήνοντας, λοιπόν, τὸ ἱστολόγιο στὰ χέρια νέων διαχειριστῶν, θέλω νὰ ζητήσω συγγνώμη ἀπὸ ὅσους λύπησα ἢ καθ’ οἱονδήποτε τρόπο ἔβλαψα ἀρθρογραφώντας, σχολιάζοντας ἢ ἀναρτώντας τὰ διάφορα ἄρθρα, ἐπίσης, γιὰ ὅσα κείμενα περιεῖχαν (παρὰ τὴν θέλησή μου) ἀνακριβῆ, ἐμπαθῆ ἢ συκοφαντικὰ στοιχεῖα, ὅπως –ἀκόμα περισσότερο– γιὰ ὅσα κείμενα ἢ ἄρθρα περιεῖχαν λάθη ποὺ ἅπτονται θεμάτων Πίστεως, παρότι πάντα πρόθεσή μου, γνώμονας καὶ ἀγωνία μου ἦταν νὰ ἀναδεικνύω τὴν Ἁγιοπατερική μας διδασκαλία, ἰδιαίτερα ὡς πρὸς τὴν στάση μας κατὰ τῶν αἱρετικῶν.

Ὑπῆρξε καὶ ἡ κατηγορία ἀπὸ κάποιους ὅτι, ἐπιμένοντας στὴν Πατερικὴ Παράδοση τῶν Ἁγίων, στάθηκα ἐμπόδιο στὴν ἑνότητα τῶν ἀποτειχισμένων καὶ ὅτι ὑποστήριξα λανθασμένες θέσεις ὡς πρὸς τὴν ἐγκυρότητα τῶν μυστηρίων τῶν Οἰκουμενιστῶν. Δὲν ἀποδέχομαι αὐτὲς τὶς κατηγορίες· τὸ ἀντίθετο ἐπεδίωξα: Νὰ καταδειχθεῖ μὲ χιλιάδες κείμενα, ἄρθρα, ὁμιλίες καὶ σχόλια ἡ κρυστάλλινη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας στὰ θέματα τῆς Ἀποτείχισης, μὴ ὑποχωρώντας σὲ προτάσεις ποὺ νόθευαν τὴν Πατερικὴ Παράδοση. Θὰ χρεωστῶ ὅμως εὐγνωμοσύνη σὲ ὅποιον καταδείξει ἁγιοπατερικὰ τὰ ὅποια λάθη, ὥστε νὰ ἐπανορθώσω αὐτὰ καὶ δημόσια.

Ἀνακοίνωσα τὰ παραπάνω στὸ κ. Ἀδαμάντιο Τσακίρογλου, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε πολύτιμος συναγωνιστὴς καὶ συμπαραστάτης στὸν ἀγώνα αὐτὸ τὰ τελευταῖα χρόνια (καὶ θέλω νὰ ἐλπίζω ὅτι θὰ συνεχίσει τὸν ἀγώνα του μὲ τὴν μαχητικὴ καὶ ἐμπεριστατωμένη ἀρθρογραφία του) καὶ μὲ παρακάλεσε νὰ καταθέσω καὶ τὴ δική του συμφωνία στὰ σημεῖα αὐτά. Νοιώθει κι αὐτὸς τὴν ἀνάγκη (ὡς στενὸς συνεργάτης) νὰ ζητήσει συγγνώμη, ἂν τυχὸν μὲ τὰ γραπτά του στὴν θέρμη τῆς συγγραφῆς ὑπερέβη τὰ ὅρια καὶ πλήγωσε ἢ ἀδίκησε κάποιον. Σκόπος του ἦταν πάντα (καὶ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Κυρίου θὰ εἶναι) ἡ ὑπεράσπιση τῆς ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἐπίτευξη τῆς ἑνότητας ἐνάντια στὴν αἵρεση, βασισμένης, ὅμως, πάνω σὲ αὐτὴ τὴν Ἀλήθεια. Καὶ ὁ κ. Τσακίρογλου ἔλεγξε, ἀλλὰ παράλληλα παρακάλεσε νὰ ἑνωθοῦν ὅλοι ὅσοι ἀγωνίζονται κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, γιατὶ διαφορετικὰ θὰ ἔχουν αἰώνια εὐθύνη, ἀφοῦ διηρημένοι, ὄχι μόνο τὴν Ἐντολὴ τοῦ Κυρίου γιὰ ἑνότητα δὲν ἐφαρμόζουν, ἀλλὰ καὶ ζημιώνουν τὸν ἀγώνα.

Ελπίζω κι ἐγώ, οἱ ἀδελφοὶ ποὺ θὰ ἀναλάβουν τὸ ἱστολόγιο νὰ συντελέσουν στὴν ἑνότητα αὐτή. Ὅσο μπορῶ θὰ συμβάλλω, πάντα στὴ γραμμὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων.

Τελειώνοντας θέλω νὰ εὐχαριστήσω ἰδιαιτέρως τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, ποὺ πολλάκις μου συμπαραστάθηκε κατὰ τὴν διάρκεια αὐτῶν τῶν ὀκτὼ χρόνων καὶ βέβαια ὅλους τοὺς ἄλλους ἀδελφοὺς ποὺ ποικιλοτρόπως στάθηκαν δίπλα μου.

Εὔχομαι καλὴ προετοιμασία κατὰ τὴν Σαρακοστὴ πρὸς τὰ Χριστούγεννα κι ὁ «Θεὸς τῆς εἰρήνης καὶ Πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν» νὰ μᾶς δίνει δύναμη στὸν ἀγώνα αὐτὸ κατὰ τῶν παθῶν μας καὶ τῆς Παναιρέσεως, στὸν ὁποῖο «πιαστήκαμε» ἀπροετοίμαστοι.

Παναγιώτης Σημάτης