Η Εκκλησία διαλύεται από τους Οικουμενιστές

Γιὰ τοὺς θεολόγους τῆς «Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Βόλου»

καὶ τοῦ «ΚΑΙΡΟΥ»:

 

Η  ΕΚΚΛΗΣΙΑ   ΓΙΝΕΤΑΙ   ΚΑΙ   ΑΠΟΓΙΝΕΤΑΙ;

 

Οἱ στυλοβάτες τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Φαναρίου

παλιοὶ θεολόγοι, ἄγευστοι τῶν Πατέρων,

ἀλλὰ  καὶ  οἱ  νέοι ἀνεξέλεγκτοι μετα-πατερικοὶ οἰκουμενιστὲς θεολόγοι, κρυπτόμενοι

πίσω ἀπὸ κενοὺς ἀκαδημαϊκοὺς τίτλους

–ἀλληλοεπαινούμενοι καὶ θαυμαζόμενοι

ἀπὸ τοὺς ἀγνοοῦντας Πιστοὺς

καὶ τοὺς μειονεκτοῦντας θεολογικὰ Ἐπισκόπους–

ἀ π ο δ ο μ ο ῦ ν   συστηματικὰ τὴν Παράδοση

–ὡς «ἐλεύθερα», τάχα, πνεύματα– διδάσκοντες

κάθε εἴδους κακοδοξία ὡς θεολογικὴ ἐπιστημοσύνη!

Ποιοί θὰ θελήσουν νὰ ἀσχοληθοῦν

ἁγιοπατερικὰ μὲ τοὺς τοιούτους;

Πρὸ ἡμερῶν δημοσιεύτηκε ἕνα ἄρθρο, «Ἡ Ἐκκλησία ὡς πρόσκληση πρὸς τὰ Ἔσχατα», ποὺ παρουσίαζε κάποιες θέσεις τοῦ θεολόγου καὶ διευθυντῆ τοῦ περιοδικοῦ «Σύναξη», τοῦ κ. Θαν. Παπαθανασίου.

Μερικὲς φράσεις κλειδιά: «Ἡ Ἐκκλησία σύμφωνα μὲ τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία δὲν εἶναι κάτι τὸ στατικὸ ἀλλά ἐξελίσσεται». Ἡ Ἐκκλησία «γίνεται ὅταν ἀνοίγεται πρὸς τὸν κόσμο πορευόμενη μέχρι τὴ Βασιλεία».

Τὸ ἄρθρο ἐδῶ: amethystosbooks.blogspot.gr/2013/06/blog-post_9133.html

 

Θέσεις σὰν κι αὐτές, σχολίασε το ἱστολόγιο «Ἀμέθυστος» ὡς ἑξῆς:

Σχόλιο: Πρόκειται για μία σύνοψη όλου του Οικουμενισμού. Όλων των κακοδοξιών στις οποίες στηρίζεται η Ακαδημία Βόλου και η Θεολογική Θεσ/νίκης. Η αίρεση του Ντα Φιόρε και η αίρεση της ιστορικής Εκκλησίας, τίς οποίες έχουμε διαφωτίσει με κάθε τρόπο απο τις πηγές τους, έχουν γίνει αποδεκτές απο τους Χριστιανούς λόγω άγνοιας. Όχι επειδή αγνοούν την πίστη μας, αλλά διότι σήμερα οι Χριστιανοί πιστεύουν στην άγνοια. Αυτό είναι εξάλλου το υποκείμενο. Σήμερα οι Χριστιανοί δέν έχουν την οντότητα να αναμετρηθούν με την Ορθόδοξη διδασκαλία των Πατέρων. Προτιμούν να λικνίζονται στον αφρό της θάλασσας όπως ο Παπαθανασίου και οι λοιποί νάρκισσοι που ευωδιάζουν με το πρόσκαιρο άρωμα τους σήμερα τα θεολογικά πράγματα της Ελλάδος. Δυστυχώς οι Πατέρες όπως και οι ήρωες έχουν χαθεί αμετάκλητα.

Πρὸς τὸν ἱστολόγο εἴδαμε ότι έγινε το ἑξῆς ἐρώτημα-παρατήρηση:

«Συμφωνώ με το σχόλιό σου Αμέθυστε. Όμως, αν έβαζες ένα διαγώνισμα, "Ποιες θέσεις του Παπαθανασίου και των ομοϊδεατών του, δεν συμφωνούν με τις θέσεις της Εκκλησίας", θα "έκοβες" πολλούς μαθητές-πιστούς.

Θα ήταν καλό, λοιπόν, να απαντήσεις εσύ περιληπτικά στην ερώτηση, αφού -όπως παρακολουθώ- έχεις σε άλλες αναρτήσεις ασχοληθεί αναλυτικά με αυτούς. Και όσοι πιστοί, ας πάρουν αφορμή για καλύτερη μελέτη και κατανόηση.

Κ.Ε., εκπαιδευτικός».

Στὸ ἐρώτημα αὐτὸ δόθηκε ἡ παρακάτω ἀπάντηση:

Σχολιασμός στον Οικουμενισμό!

Σχολιασμός στο κείμενο Η Εκκλησία ως πρόσκληση προς τα έσχατα

 Η Εκκλησία εξελίσσεται μόνον εφόσον δέχεται ή συμπεριλαμβάνει νέους χριστιανούς καθώς οι γενιές των ανθρώπων αλλάζουν. Δεν είναι μία ανεξάρτητη οντότης, ένα πλοίο, ένα τρένο, που πορεύεται πρός την Βασιλεία, αλλάζοντας. Διότι το γίγνεσθαι σημαίνει αλλαγή.

Εκκλησία και Βασιλεία είναι ο Κύριος, ο Αυτός, ο Α και ο Ω. Διότι Εκκλησία είναι το σώμα του Κυρίου, το χαρισματούχο σώμα, οι Άγιοι. Δέν είναι η Σύναξη της Κυριακής, όπως πρεσβεύει ο κλήρος.

Πολλοί οι κλητοί, λίγοι οι εκλεκτοί, λέει ο Κύριος. Εκκλησία είναι αυτοί οι λίγοι. Σήμερα ο Οικουμενισμός και ο κληρικαλισμός ονομάζουν Εκκλησία τους κλητούς. Γι’ αυτό και έχουν το θράσος να μας λένε πώς η Εκκλησία καλεί και προσκαλεί τον κόσμο να γίνει Βασιλεία.

Υπάρχει σαφώς μία αυτονομημένη έννοια της Εκκλησίας, από τον Κύριο. Η Εκκλησία, όπως και η Δημιουργία του Κάντ, κατασκευάστηκε και έμεινε ελεύθερη να πορευθεί πρός τα έσχατα όπου θα την περιμένει και όπου θα πρέπει να είναι ολόκληρη και τέλεια. Την κατασκεύασε και της έδωσε μία κλωτσιά αφήνοντας την στην μοίρα της, παρακολουθώντας την έκτοτε από τον θρόνο του.

Πώς μπορεί η Εκκλησία να ανοιχθεί πρός τον κόσμο!; Που βρίσκεται όταν είναι κλειστή; Και κλεισμένη στον ου τόπο, συνεχίζει να είναι εκκλησία; Δέν αποτελείται δηλαδή απο ανθρώπους; Η Εκκλησία για τον Παπαθανασίου είναι θεσμός. Κληρικαλισμός. Ένας τάφος που ανοίγει κάθε πανσέληνο για να πάρει μέσα του καινούργιο αίμα, μέχρι την Βασιλεία.

Μία συντήρηση μετά διαιωνίσεως, διότι εξελίσσεται μαζί με τον κόσμο, μέσα στον κόσμο, προσπαθώντας να τον πείσει να πηδήξει στο δικό της τραίνο που πάει πρός την Βασιλεία. Μία παράλληλη πορεία μέ διαφορετικό τέλος!; Ή έχουν το ίδιο;

Η Εκκλησία ανήκει στο πνεύμα και αγκαλιάζει όλον τον κόσμο. Δηλαδή είναι κάτι άλλο απο τον κόσμο! Που βρίσκεται; Στον αέρα; Στόχος της Εκκλησίας είναι η μεταμόρφωση της κτίσης και η ένωσή της με τον Θεό! Δυστυχώς έχουμε καθαρά μία τέταρτη θεότητα! Γιατί στόχος του Κυρίου ποιός είναι;

Για τους οικουμενιστές η Εκκλησία αποτελείται απο στατικά στουρνάρια ή απο εξελιγμένους, προοδευμένους νέους σαν τους ίδιους.

Το κείμενο είναι μία κουρασμένη σούπα με τις γνωστές έννοιες της αιρέσεως της οικονομίας του Αγίου Πνεύματος. Που σημαίνει την υπέρβαση της Εκκλησίας του Κυρίου, στην Εκκλησία του Αγίου Πνεύματος, το οποίο όπου θέλει πνεί. Και εκεί που είδαμε και πάθαμε να μάθουμε την ταπεινότητα τού Κυρίου, με το γεννηθήτω το θέλημά Σου. Ιδού δούλοι Κυρίου γεννητό μας κατά το Ρήμα Σου, ξαφνικά βρίσκουμε το Άγιο Πνεύμα μπροστά μας που μας ελευθερώνει απο τα δεσμά του Κυρίου, διότι αυτό όπου θέλει πνεί. Έχει διαφορετική θέληση απο τον Κύριο και απο τον Πατέρα.  Απελευθέρωση των νέων Χαρισματούχων.

Μπράβο στον Παπαθανασίου. Δέν μπορεί να κάνει το θέλημά του. Αλλά μπορεί να κάνει το θέλημα τού Αγίου Πνεύματος που κάνει ό,τι θέλει, όπου θέλει πνεί. Αγάπα και κάνε ό,τι θές. Μήν πιέζεσαι.

Ο Αυγουστίνος ο μόνος και λατρευτός Μετα-Πατέρας.

Μαζί με τον Τρεμπέλα.

Αναρχος κατά αναλογίαν καί ο άνθρωπος, αλλά αυτή τή φορά κατ' ουσίαν. ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Διότι η Ελευθερία είναι η ουσία του ανθρώπου. 
Είναι απλές αντιγραφές και περιλήψεις δυτικής θεολογίας μόνο που οι δικοί μας εισαγωγείς στη θέση των επιχειρημάτων βάζουν τά Πρέπει. Και νομίζουν ότι παρουσιάζουν πρωτότυπη εργασία. Φτηνή αίρεση είναι.

Αμέθυστος