Σημαντική συνέντευξη με τον Γέροντα Σάββα τον Λαυριώτη

Ἐρώτηση 1η:

-Εἶναι θεολογικῶς ὀρθόν νά συνδιδάσκονται τό ἀντίχριστο Κοράνιο καί τό Ἰσλάμ, μέ τό Εὐαγγέλιο καί τόν Ὀρθόδοξο Χριστιανισμό, ὑπό τήν κοινή σκέπη μίας Ὀρθόδοξης Θεολογικῆς Σχολῆς, ὅπως αὐτήν τοῦ Α.Π.Θ.;

Ἀπάντηση:

-Τά εὐκόλως ἐννοούμεα παραλείπονται! Τί μποροῦμε νά ποῦμε τώρα; «Τίς γάρ συμφώνησις Χριστῷ πρός Βελίαρ"; Εἶναι ἀπίστευτο αὐτό πού γίνεται! Δέν θά μποροῦσε νά τό φανταστεῖ κάποιος Ὀρθόδοξος πρίν ἀπό 5-10 χρόνια ὅτι θά μποροῦσε νά συμβεῖ αὐτό. Τό κοράνι πού μιλάει τόσο βλάσφημα γιά τόν Χριστό, νά διδάσκεται μέ τό Εὐαγγέλιο;… Ἡ Θεολογική Σχολή ὑποτίθεται ὅτι ἔχει ὀρθόδοξο-ὁμολογιακό χαρακτῆρα κι ὅτι ἀπό κεῖ βγαίνουν Ὀρθόδοξοι Θεολόγοι πού θά καθοδηγήσουνε, θά γίνουν κι αὐτοί μέ τήν σειρά τους καθηγητές καί Ἱερεῖς. Τώρα, αὐτό εἶναι τελείως παράλογο.

Ἐρώτηση 2η:

-Τί πιστεύετε ὅτι φταίει, ὥστε ὀρθόδοξοι Θεολόγοι Πατέρες καί ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἑλλάδος, δέν περιφρουροῦν τήν Πίστη μας, εἴτε μέ τήν συνηγορία τους στό πνεῦμα τῆς Νεάς Ἐποχῆς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, εἴτε μέ τήν σιωπή τους;

Ἀπάντηση:

-Δέν ἔχουνε πατερικό πνεῦμα, ἔχουνε "μεταπατερικό" πνεῦμα. Αὐτό εἶναι ἡ ὅλη ὑπόθεση. Δέν ἔχουν τό ἐκκλησιαστικό φρόνημα. Δέν

φρονοῦν τά τοῦ Εὐαγγελίου. Ἔχουνε μέν περιβολή εὐσεβείας, ἀλλά ἀρνήθηκαν αὐτήν, αὐτό πού λέει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Δέν ἔχουνε καμμία σχέση μέ τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Τό Εὐαγγέλιο στηρίζεται στό ἑξῆς: "ὅστις μέ ὁμολογήσει", λέει ὁ Χριστός. Εἶναι ἡ ὁμολογία. Ὁ Χριστός περιμένει τήν ὁμολογία μας. Ἡ ὁμολογία, βέβαια, εἶναι πάντα σέ διάφορα ἐπίπεδα. Δέν εἶναι πάντα στό ἐπίπεδο ὅτι πρέπει νά ὁμολογοῦμε πάντα τήν πίστη μας (μέ λόγια), αὐτό εἶναι κάτι τό ὁποῖο γιά νά συμβεῖ πρέπει νά ἔχεις καί μία πνευματική κατάσταση. Ὁμολογοῦμε τόν Χριστό μας κατ' ἀρχήν στήν ζωή μας, μέ τήν βιοτή μας, μέ τήν συμπεριφορά μας στόν συνάνθρωπό μας, μέ τήν ἀγάπη μας στόν Χριστό καί μέ ὅλες τίς ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς μας. Λοιπόν, αὐτό τό πρᾶγμα δέν συμβαίνει σήμερα. Ἔχει χαθεῖ αὐτό. Δέν ὐπάρχει πνευματική ζωή. Οἱ πνευματικοί δέν διδάσκουν τά πνευματικά τους τέκνα, ὄπως ἔλεγε κι ὁ Γέρων Παΐσιος, τά φασκιώνουνε. Δουλεύουν γιά τόν ἑαυτό τους. Αὐτό εἶναι τό θέμα. Ὅτι οἱ πνευματικοί σήμερα δέν δουλεύουν γιά τόν Χριστό. Οὔτε οἱ Ἐπίσκοποι δουλεύουνε γιά τόν Χριστό. Ὑπάρχουν ἐξαιρέσεις, μήν τούς βάζουμε ὅλους σέ ἕνα καζάνι, ἀλλά δέν ὑπάρχει πατερικό πνεῦμα. Δέν ὑπάρχει εὐαγγελικό πνεῦμα. Αὐτό εἶναι τό θέμα.

Ἐρώτηση 3η:

-Πῶς βλέπετε τίς πρόσφατες συναντήσεις καί τίς συμπροσευχές τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καί τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στά Ἱεροσόλυμα καί στό Φανάρι, πού εἶναι καί τά πιό πρόσφατα;

Ἀπάντηση:

-Τέλεια, πολύ ὡραῖα! Τί νά σᾶς πῶ... Εἴμαστε ἐνθουσιασμένοι!... Τέτοια ἀγάπη οὔτε ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἶχε, οὔτε ὁ ἀπόστολος Ἀνδρέας, οὔτε ὁ ἀπόστολος Πέτρος. Κανένας, τίποτε! Ὁ Ἅγιος Νικόλαος πού γιορτάζει σήμερα, μέ τό δικό μας ἡμερολόγιο, πού χαστούκισε τόν αἱρετικό, ἄν ζοῦσε τώρα θά τόν εἶχαν ἀφορίσει... Λοιπόν, ἐντάξει, τί νά ποῦμε; Πάλι θά ἔλεγα τό πρῶτο, ὅτι τά εὐκόλως ἐννοούμενα πρέπει νά παραλείπονται. Ἀλλά, δυστυχῶς, ἔχει πέσει τέτοια δειλία, πού εἶναι αὐτό πού εἴπαμε, ὅτι ὁ καθένας φοβᾶται γιά τήν θέση του.

Τίς ἐκκλησιαστικές θέσεις δέν τίς ἔχουν πιά ἄντρες οἱ ὁποῖοι ἐργάζονται γιά τόν Χριστό, ἀλλά θέλουν νά ἐργάζονται γιά τόν ἑαυτό τους. Ἄν ἐργάζονταν γιά τόν Χριστό, θά ἔπρεπε αὐτούς τούς ἀνθρώπους πού κάνουνε αὐτά: τίς συμπροσευχές καί ὅλα αὐτά καί ἀφοῦ "μετά πρώτης καί δευτέρας νουθεσίας...παραιτοῦ" καί ἀφοῦ αὐτοί δέν παραιτοῦνται ἀπό ὅλα αὐτά, να τούς βγάλουν αὐτούς ἀπό τήν Ἐκκλησία. Ἀφοῦ δέν θέλετε νά κάνετε τά τῆς Ἐκκλησίας μας, μπορεῖτε νά πᾶτε κάπου ἀλλοῦ. Εἶναι πολύ εὔκολα, πολύ ἁπλά τά πράγματα. Ἀλλά δέν ὑπάρχουν ἄνθρωποι νά τό κάνουν αὐτό. Ποιός θά καλέσει Σύνοδο σήμερα γιά νά ἐλέγξει καί νά καθαιρέσει ὅλους αὐτούς τούς οἰκουμενιστές; Ἀρχίζοντας μέ τόν Πατριάρχη. Κάθε αἵρεση εἶναι κακοδοξία, δέν εἶναι κάτι ἁπλό. Δέν εἶναι ὅτι κατηγοροῦμε κανένα πρόσωπο, εἶναι ὅτι ὁ ἴδιος βάζει τό κεφάλι του στήν καρμανιόλα. Διότι αὐτός τά κάνει αὐτά, δέν τά κάνει ἄλλος κανείς. Ἐμᾶς μᾶς κατηγοροῦνε γιατί τά λέμε. Δηλαδή ποῦ φτάσαμε; Ποιό εἶναι τό στραβό καί γιατί; "Τό λέτε τό στραβό" (τό νά τό λέμε). Ἀφοῦ εἶναι στραβό, τί νά κάνουμε τώρα; Καταλάβατε;

Ἐρώτηση 4η:

-Πῶς σχολιάζετε τήν δήλωση τοῦ Πάπα Φραγκίσκου ὅτι "ἡ ὀρθοδοξία εἶναι ἀσθενής", δηλαδή τό Σῶμα τοῦ Τέλειου Θεοῦ-ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του, καθώς καί τήν δήλωση τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου ὅτι "ἡ Ἐκκλησία εἶναι διαιρεμένη"; Δηλαδή οἱ αἱρετικοί δέν ἀποσχίστηκαν οἰκειοθελῶς ἀπό τήν Ἄμπελο τῆς Ζωῆς καί ἔχουν κι αὐτοί μέρος τῆς Ἀλήθειας; Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ἡ Ἀλήθεια δέν εἶναι Μία;

Ἀπάντηση:

-Ὁ παπισμός εἶναι ἕνα κοσμικό κράτος. Τό σκιαγραφεῖ πάρα πολύ ὡραῖα ὁ Ντοστογιέφσκυ στό: «ὁ Μέγας Ἱεροεξεταστής". Δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τόν Χριστιανισμό. Διδάσκει ἕναν Χριστό ἀλλότριο, ἕναν Χριστό ὁ ὁποῖος δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τόν Οὐρανό ἀλλά μόνον μέ τή γῆ καί δέν μπορεῖ νά μιλάει γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Λοιπόν, εἶναι ντροπή μας καί ντροπή τοῦ Πατριάρχη μας νά ἀνέχεται νά λέει αὐτά καί μετά νά τόν φιλάει στό Φανάρι. Νά βρίζει τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πού ἔχει ὅλο τό πλήρωμα τῆς Χάριτος. Καί μόνο στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἁγιάζεται ὁ ἄνθρωπος καί μπορεῖ νά σωθεῖ κι αὐτό ἔπρεπε νά ὁμολογοῦνε ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι κι ὄχι νά λένε πώς "ἡ Ἐκκλησία εἶναι διαιρεμένη". Ἡ Ἐκκλησία δέν διαιρέθηκε ποτέ, δέν ὑπάρχει διαίρεση. "Ἰησοῦς Χριστός χθές, σήμερον καί Αύτός εἰς τούς αἰῶνας". Στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, ἄλλο ἄν ἀποκόβονται κάποιοι, ἀλλά δέν διαιρεῖται. Ὁ Χριστός δέν διαιρεῖται. Ἁπλῶς κάποιοι ὅπως οἱ παπικοί, ὅπως οἱ προτεστάντες, κάθε ἕνας πού φρονεῖ αἱρετικά, ἀποκόβεται ἀπό μόνος του ἀπό τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτή ἡ "νέα ἐκκλησιολογία" τοῦ Πατριάρχη εἶναι ἐντελῶς αἰρετική καί πρέπει νά καταδικαστεῖ πρῶτα ἀπό τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Ὁ λαός εἶναι αὐτός πού ἔχει τό κριτήριο. Ἄν χάσει ὁ λαός τό κριτήριο τό ὀρθόδοξο, τότε ποιός θά προβάλλει τήν ἀντίδραση; Καί φυσικά καί οἱ μοναχοί.

Ἐρώτηση 5η:

-Πρέπει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος νά συνεχίζει νά συμμετέχει στό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν μέ τά συλλείτουργα καί τίς συμπροσευχές, τίς δογματικές ἐκπτώσεις, ἑνῶ ἡ εὐαγγελική ἐντολή, ὅπως εἴπατε καί πρίν, εἶναι: "αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά μίας καί δευτέρας νουθεσίας παραιτοῦ";

Ἀπάντηση:

-Καί αὐτό εἶναι αὐτονόητο. Ἀλλά νά σᾶς πῶ τί γίνεται. Κανονικά δέν πρέπει νά ὑπάρχει διάλογος. Δέν ὑπάρχει "διάλογος", νουθεσία ὑπάρχει. Στήν Ἐκκλησία μας ποτέ δέν ὑπῆρχε διάλογος. Ἡ Ἐκκλησία πάντοτε ἦταν "κλειστή", μέ τήν ἔννοια ὅτι δέν δεχότανε τόν καθένα μέσα. Τόν εἶχε στούς κατηχουμένους, ὑπό κατήχηση καί μετά ἀπό χρόνια ἀφοῦ ἔκρινε ὅτι μπορεῖ νά γίνει Χριστιανός, τόν βαπτίζανε. Δέν δίνανε οἱ Ἐπίσκοποι "τά ἅγια τοῖς κυσίν". Ἀλλά ἀφοῦ ἔχουμε φτάσει ἐδῶ πού ἔχουμε φτάσει, ἐγώ προσωπικά ἔχω αὐτήν τήν θέση, τήν πατερική θέση, δέν κάνουμε διαλόγους, κάνουμε νουθεσία! Δέν διαλεγόμαστε, καί νουθετοῦμε!

Ἀλλά πεῖτε ὄτι κάνουμε ἕναν διάλογο μέ σκοπό νά προβάλλουμε τήν Ὀρθόδοξη Πίστη, ἔτσι; Ἄς τό δεχθοῦμε ὅτι γίνεται αὐτό. Ἐντάξει, ἀλλά μέχρι πότε; Ἀφοῦ προβάλλεις τήν Ὀρθοδοξη Πίστη μία φορά καί δεύτερη φορά, διαλογικά καί βλέπεις ὅτι δέν γίνεται τίποτα, τότε πρέπει κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο νά ἀποτραβηχτεῖς καί νά τούς πεῖς ὅτι αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη, ἐδῶ ὑπάρχει ἡ πληρότητα τῆς Χάριτος, ἐδῶ ὑπάρχει σωτηρία. Ἁπλά πράγματα. Νά μήν γίνεται ἔκπτωσις στήν Πίστη. Αὐτό εἶναι ἔκπτωση, εἶναι ἔκπτωση!

Ἐρώτηση 6η:

-Μποροῦν σύγχρονοι Πατέρες -πού δέν ἀνακηρύχθηκαν φυσικά "ἅγιοι"- νά ὁμιλοῦν γιά "μεταπατερική θεολογία", ἀντιμετωπίζοντας τούς Ἁγίους καί Θεοφόρους Πατέρες ὡς παρωχημένους καί τά λεχθέντα τους ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ὡς ἔχοντα ἡμερομηνία λήξεως γιά τό παρόν καί τό μέλλον;

Ἀπάντηση:

-Εἴπαμε: "Ἰησοῦς Χριστός χθές, σήμερον, Αὐτός εἰς τούς αἰῶνας". Ἡ ὁδός καθάρσεως, φωτισμοῦ καί θεώσεως, ἡ ὁδός σωτηρίας μας ἔχει καθοριστεῖ ἀπ' τούς Πατέρες. Εἶναι διαχρονικοί οἱ Πατέρες. Ἡ "μεταπατερικότητα" πού τήν ἔχουν υἱοθετήσει πάρα πολλοί, οἱ ὁποῖοι ἔχουνε καί ὄνομα καί ἰσχύ λόγου, ὑφίσταται πολλά χρόνια, δέν εἶναι τωρινή. Ἁπλῶς τώρα, ἔχει ἀρχίσει καί διαδίδεται πιό πολύ μέ τόν (Ἐπίσκοπο) Δημητριάδος ὁ ὁποῖος τήν ἔχει διαδώσει πιό πολύ. Αὐτό δέν μπορεῖ νά ἰσχύει, δέν γίνεται αὐτό.

Ἐμεῖς ἔχουμε αὐτά πού ἔχουμε παραλάβει ἀπ' τούς Πατέρες μας. Πρέπει νά εἴμαστε "ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατρᾶσι". Εἶναι ἁπλά τά πράγματα. Δέν μποροῦμε νά καινοτομοῦμε μέσα στήν Ἐκκλησία. Ὅποιος καινοτομεῖ μέσα στήν Ἐκκλησία, ἄς πάει νά τό κάνει κάπου ἀλλοῦ. Γι' αὐτό κι ἐμᾶς πολλές φορές μᾶς λένε: δογματίζετε. Μά δέν δογματίζουμε. Αὐτά πού ἔχουν δογματίσει οἱ Πατέρες προσπαθοῦμε νά λέμε καί προσπαθοῦμε νά συνεχίσουμε. Τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο! Ὅποιος κάνει κάτι παραπάνω ἤ ὅποιος κάνει ἔκπτωση, βρίσκεται ἐκτός Ὀρθοδόξου Πίστεως. Καί μπορεῖ σέ αὐτήν τήν ζωή νά μήν τόν ἀφορίσουνε καί ὑποτίθεται νά εἶναι "ὀρθόδοξος", ἀλλά στήν ἄλλη ζωή ὁ Κύριος δέν θά τά δεχθεῖ αὐτά τά πράγματα.

Ἐρώτηση 7η:

-Θεωρεῖτε σκόπιμη τήν σύνταξη τοῦ "ἀντιρατσιστικοῦ" νόμου-καί ἴσως καί σέ μία τέτοια χρονική συγκυρία-καί ἄν ναί, ποιά διακρίνετε ὅτι εἶναι τά ἀδύναμά του σημεῖα;

Ἀπάντηση:

-Κοιτάξτε νά δεῖτε, ἕνα πρᾶγμα πού μᾶς δείχνει ὅτι εἴμαστε σέ ἀντίχριστες ἐποχές καί σέ ἐποχή Ἀντιχρίστου, εἶναι αὐτό τό πρᾶγμα: ὅτι καταλύεται ὁ,τιδήποτε ὑπάρχει χριστιανικό. Καί ἔρχεται τώρα ἕνας νόμος, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀπαγορεύει ἀκόμη καί νά μιλᾶμε γιά τόν Χριστό, μᾶς ἀπαγορεύει νά λέμε: ἡ μοναδική ἀλήθεια βρίσκεται μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία! Αὐτόν τόν σκοπό ἔχει ὁ "ἀντιρατσιστικός" νόμος: νά μήν μποροῦμε νά ὁμολογοῦμε τόν Χριστό! Δέν ἔχουμε ἐλευθερία ἔκφρασης! Δηλαδή ἄν πῶ ἐγώ ὅτι κατέχω τήν ἀλήθεια, θά μέ βάλουν μέσα; Αὐτό εἶναι ρατσιστικό. Ρατσιστικό εἶναι νά μισῶ τόν συνάνθρωπό μου, τό χρῶμα του, τήν φυλή του, ἄν εἶναι ἀπό κάποια ἄλλη θρησκεία... Μπορεῖ τήν θρησκεία τοῦ Ἰσλάμ, γιά παράδειγμα, νά μήν τήν δέχομαι, ἀλλά σέβομαι τό δικαίωμα τοῦ ἄλλου νά ἐπιλέγει ὅ,τι θέλει. Λοιπόν, αὐτοί γιατί δέν σέβονται τό δικαίωμα τό δικό μας νά ὁμολογοῦμε αὐτά πού πιστεύουμε στήν Πίστη μας; Δέν τό σέβονται! Αύτό εἶναι ρατσισμός! Ὄχι αὐτό πού λένε αὐτοί. Αὐτό εἶναι ρατσισμός!

Ἐρώτηση 8η:

-Γιατί ἡ σύγχρονη πορεία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δίνει ἰδιαίτερη βαρύτητα στήν ὑλική ἐλεημοσύνη (μερικές φορές καί μετά διαφημίσεως) καί λιγότερο στήν ὀρθή δογματική κατήχηση (καί ἀπό ἄμβωνος) τοῦ ποιμνίου της, καθώς καί στό ζωντανό παράδειγμα τῶν Ποιμένων της, τήν στιγμή μάλιστα πού ἡ πνευματική ἀποστασία μας εἶναι στό ζενίθ καί κινδυνεύουμε πνευματικῶς καί ἐθνικῶς;

Ἀπάντηση:

-Γιατί ἔχουν υἱοθετήσει τήν "μεταπατερική θεολογία". Γιατί ἔχουν υἱοθετήσει μίαν ἄλλη "θεολογία", ὄχι τήν Θεολογία τής καθάρσεως, τοῦ φωτισμοῦ καί τῆς θεώσεως. Δέν ὑπάρχει Πατερική Θεολογία. Φεύγουμε ἀπό τά τῶν Πατέρων καί πηγαίνουμε στά τοῦ κόσμου. Αὐτό εἶναι. Εἶναι πολύ ἁπλά τά πράγματα. Δέν ὐπάρχει πατερικό πνεῦμα στούς Ἱερεῖς. Φυσικά αὐτό δέν συμβαίνει σέ ὅλους. Ὑπάρχουν ἀξιόλογοι Ἱερεῖς φυσικά καί Ἐπίσκοποι ἀγωνιστές πάνω σέ αὐτό. Ἀλλά δυστυχῶς ὑπάρχουν αὐτοί μέ τήν ἐκκοσμίκευση. Πολλοί λένε πώς δέν εἶναι κακό ἡ ἐκκοσμίκευση. Ἡ ἐκκοσμίκευση εἶναι κόσμος. Ὁ κόσμος ἀνήκει στόν κοσμοκράτορα τοῦ αἰῶνος τούτου, δηλαδή ἐργάζονται ἄλλοι πίσω ἀπό αὐτόν καί δυστυχῶς οἱ δικοί μας Ἱεράρχες ζητοῦν αὐτές τίς μεθόδους πού εἶναι ἀντιχριστιανικές.

Ἐρώτηση 9η:

-Τήν ἑπόμενη Σύνοδο, ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τήν ὀνομάζει "Πανορθόδοξη". Θά ἀνακηρύξουν τήν 8η καί 9η Οἰκουμενική Σύνοδο γιά νά διασφαλιστεῖ τό "ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατρᾶσιν"; Θά συζητηθεῖ ὡς μεῖζον θέμα "ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ";

Ἀπάντηση:

-Οἱ Σύνοδοι ἦταν Οἰκουμενικές, ἀλλά δέν ἔχουν ἀνακηρύξει τήν 8η καί τήν 9η Οἰκουμενικές, τοῦ Μεγάλου Φωτίου καί τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Στήν κάθε Σύνοδο πού γινόταν, δέν κάνανε συνάντηση οἰ Πατέρες γιά νά πιοῦνε καφέ, ἄντε νά κάνουμε μιά Σύνοδο τώρα, νά ποῦμε καί κάτι… Γινότανε γιατί ὑπῆρχε ἔνα πρόβλημα. Λοιπόν, γιά νά λυθεῖ αὐτό τό πρόβλημα γινόταν μία Τοπική Σύνοδος, (ἤ) μία Οἰκουμενική Σύνοδος, θέτοντας ἐπί τάπητος τά προβλήματα, μέ σκοπό φυσικά νά σωφρονίσουν αὐτόν πού ἦταν αἱρετικός. Ὄχι γιά νά τόν ἀποκόψουνε. Νά τοῦ ὑποδείξουνε τά λάθη του καί νά τόν κερδίσουν. Ἀλλά ἄν δέν τό καταφέρναν αὐτό, προέβαιναν στό νά τόν ἀποκόψουν ἀπό τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας γιά νά μήν μεταδοθεῖ ἡ ἀσθένεια στό ὑπόλοιπο ὑγιές πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Λοιπόν, γι' αὐτό γινότανε Σύνοδος. Γι' αὐτό γινότανε σύγκληση μίας Συνόδου.

Τώρα, αὐτό δέν ὑπάρχει. Δηλαδή κι ἄν θά ἔπρεπε νά γίνει, θά ἔπρεπε νά γίνει γιά τόν Οἰκουμενισμό. Γιά ποιόν λόγο θά κάνουν σύγκληση; Ἄρα θέλουνε νά ἀλλάξουν τά τῶν Πατέρων. Γιατί ὅπως ἔχουμε πληροφορηθεῖ γιά τά θέματα πού θά ὑπάρχουνε, τά θέματα εἶναι δευτερεύοντα. Γιά τή νηστεία καί γιά κάποια ἄλλα θέματα δευτερεύουσας σημασίας. Γιατί νά μήν γίνει Σύνοδος γιά νά καταδικαστεῖ ὁ Οἰκουμενισμός; Αὐτό ἐπιβάλλεται νά γίνει. Ὅπως καί γιά τήν ἐκκοπή τοῦ μνημοσύνου, χρησιμοποιοῦνε πατερικούς ὅρους, γιά νά ποῦνε ὅτι ὅποιοι κόβουν τό μνημόσυνο βγαίνουν ἐκτός Ἐκκλησίας. Καί γιά νά διαστρέψουν τά τῶν Πατέρων καί γιά τόν 15ο Κανόνα πού μιλάει γιά τήν ἐκκοπή τοῦ μνημοσύνου. Χρησιμοποιοῦν ὅρους πατερικούς, ἀλλά μέ τήν δική τους ἑρμηνεία!

Ἐρώτηση 10η:

-Πῶς βλέπετε τό μέλλον τῆς Ἑλλάδος μέ ὅλα αὐτά καί τῆς Ὀρθοδοξίας μας; Τί μᾶς συμβουλεύετε νά κάνουμε καί πῶς νά πορευθοῦμε ἀπό δῶ καί πέρα;

Ἀπάντηση:

-Κανένας Πατέρας ποτέ, γιατί ὁ,τιδήποτε λέμε καί τό λέμε βασιζόμενοι στήν Πατερική Θεολογία, στούς Πατέρες μας, στήν Πατερική Παράδοση, κανένας Ἅγιος καί κανένας Πατέρας δέν ἀσχολήθηκε μέ ἔθνη καί μέ πορεῖες λαῶν. Ἀλλά ἀσχολήθηκαν σέ προσωπικό ἐπίπεδο. Γιατί ἡ κάθε ψυχή εἶναι ἀνεπανάληπτη καί ἡ σωτηρία της εἶναι αὐτή πού ἔχει σημασία. Λοιπόν, αὐτό πού πρέπει νά κάνουμε, ἄν θέλουμε νά πᾶμε καί ὡς ἔθνος καλά καί ὁ καθένας προσωπικά, εἶναι ὅτι πρέπει νά κοιτάξουμε σέ προσωπικό ἐπίπεδο νά ἀνέλθουμε. Αὐτό ἔχει σημασία. Δηλαδή νά προσπαθήσουμε νά κάνουμε πνευματική ζωή. Νά γίνουμε πνευματικοί ἄνθρωποι. Αὐτό λείπει σήμερα.

Ἄν ὁ κάθε ἄνθρωπος προσπαθοῦσε νά ἔλθει σέ ἐπαφή μέ τόν Χριστό, νά ἔχει μετάνοια καί νά κοιτάξει τόν ἑαυτό του καί νά εἶναι συνειδητοποιημένος ὅτι εἶναι προσωρινή ἡ ζωή μας κι ὅτι μπορεῖ καί σήμερα-αὔριο-μεθαύριο νά φύγουμε ἀπ' αὐτή τή ζωή κι ὅτι μᾶς περιμένει ἡ αἰώνιος ζωή ἤ ἡ αἰώνιος κόλαση, ἀναλόγως μέ τίς πράξεις μας καί τήν πορεία μας, τότε αὐτομάτως ὅλος ὁ κόσμος θά γινόταν καλύτερος. Πρέπει σέ προσωπικό ἐπίπεδο νά ἀσχοληθοῦμε. Γι' αὐτό καί σέ προσωπικό ἐπίπεδο πρέπει νά ἀσχοληθοῦμε μέ τήν σωτηρία μας καί μέ τήν κάθαρση, νά καθαρίσουμε τόν ἑαυτό μας, νά δεχθοῦμε τήν Θεία Χάρη καί τόν φωτισμό τοῦ Χριστοῦ. Τότε θά μπορέσουμε νά βοηθήσουμε καί τήν Ἐκκλησία καί τούς συνανθρώπους μας, ὄχι ὑλικά, ὅπως σέ μία προηγούμενη ἐρώτηση πού μοῦ κάνατε γιά τήν Ἐκκλησία πού ἀσχολεῖται μέ τήν ὑλική βοήθεια. Σκοπός τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι νά θρέψει, εἶναι νά σώσει! Λοιπόν, αὐτό πού ζητᾶ ὁ Χριστός εἶναι αὐτό πού λέει: νά μήν μεριμνήσετε τί θά φᾶτε καί τί θά πιεῖτε. Κοιτάξτε τή σωτηρία σας! Αὐτό. "Ζητεῖτε τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν... καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν". Αὐτό πρέπει νά κάνουμε. Νά κοιτάξουμε τήν προσωπική μας σωτηρία. Τή μετάνοια μας.

Καί γιά ὅλα αὐτά τά θέματα τά δογματικά καί γιά αὐτή τήν ἀποστασία πού ὑπάρχει σήμερα, ὁ περισσότερος κόσμος εἶναι ἀδιάφορος γι' αὐτόν τόν λόγο: γιατί δέν ἀσχολεῖται μέ τά πνευματικά! Ἄν ὑπῆρχε πνευματική ἐργασία στόν κάθε ἄνθρωπο, τότε καί ὁ ἄνθρωπος πού θά ἐργαζότανε πνευματικά, ὅλα αὐτά πού συμβαίνουν θά "τόν χτυπούσανε", δέν θά μποροῦσε νά τά ἀνεχθεῖ. Κάποιος πού ἀγαπάει τόν Θεό καί ἐργάζεται πνευματικά καί θέλει τήν σωτηρία του, θά θεωροῦσε ὅλα αὐτά πού συμβαίνουν εἰς βάρος τῆς Πίστεως πρωτεύοντα πράγματα. Καταλάβατε; Τό ἐθνικό ζήτημα ὑπάρχει, διότι σέ προσωπικό ἐπίπεδο ἔχουμε ἐκπέσει. Γι' αὐτό ἔχει ἐκπέσει καί ἡ χώρα μας. Ἁπλά φαίνεται τό σύνολο, γιατί ἡ προσωπική μας κατάσταση δέν εἶναι αὐτή στήν ὁποία ἔπρεπε νά εἴμαστε. Ὁπότε, ὅπως καί μία ποδοσφαιρική ὁμάδα ἔχει 11 ἀθλητές, ἄν δέν εἶναι καλοί παῖχτες, αὐτό ἐπηρρεάζει ὄλη τήν ὁμάδα. Δέν μπορεῖ ἕνας παίχτης νά σώσει τήν ὁμάδα.

Ἐρώτηση 11η:

-Πῶς οἱ Οἰκουμενιστές βλέποντας τίς κακές πρωτιές τῆς Ἑλλάδας (στίς ἐκτρώσεις, στά ναρκωτικά, στήν διαφθορά κλπ) πού προφανῶς καταδεικνύουν ὅτι οἱ Ἕλληνες ὡς μονάδες δέν πορευόμαστε καλά, πῶς λοιπόν θεωροῦνε πώς θά μπορέσουμε νά "ἀγαπηθοῦμε" καί νά "εἴμαστε καλοί" μέ ὅλους τούς λαούς καί ἀνθρώπους πού ὁ καθένας πιστεύει ὄ,τι θέλει;

Ἀπάντηση:

-Ὅσον ἀφορᾶ αὐτό, νά πᾶμε λίγο πιό βαθειά, δέν εἶναι παράλογο. Εἶναι ἕνα σχέδιο! Εἶναι ἕνα σιωνιστικό σχέδιο πού ὑλοποιεῖται μέσῳ τῆς Μασονίας. Πού δυστυχῶς ἀκόμη καί ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες ἔχουν σχέση καί δουλεύουν γιά τήν Μασονία καί δέν ξέρω καί γιατί δέν τό λένε. Τί φοβοῦνται; Καί ὅλα αὐτά δουλεύουνε γιά τόν Ἀντίχριστο. Δηλαδή ὅσο πλησιάζουμε πρός τά ἔσχατα, τόσο θά γίνονται καί χειρότερα πράγματα. Εἶναι γιά νά ἔλθει ὁ ἄνομος, πού μᾶς λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γιά νά διαλυθοῦν ὅλα...καί διαλύονται! Καί εἰδικά στόν χριστιανικό κόσμο ὑπάρχει αὐτή ἡ ἀποστασία. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μιλάει καί σκιαγραφεῖ πῶς θά εἶναι ὁ κόσμος ἀργότερα. Δέν μιλάει γιά τούς ἐθνικούς, γιά τούς χριστιανούς μιλάει. Κι αὐτό μᾶς τό λένε κι οἰ Πατέρες. Βλέπουμε τώρα ὅτι αὐτά τά πράγματα, αὐτά πού λέγανε οἱ ἅγιοι Πατέρες καί εἶναι προφητευμένα, βγαίνουνε σήμερα. Ὑπάρχει αὐτή ἡ πύκνωση πρός τά ἔσχατα καί ὅλα δουλεύουνε γιά νά φέρουνε αὐτοί τόν δικό τους "Χριστό". Τόν "Χριστό" τῆς Νέας Ἐποχῆς.

Γι' αὐτό κι ἐμεῖς πρέπει νά εἴμαστε πάντα ὑποψιασμένοι καί πρέπει νά γνωρίζουμε ὥστε νά μᾶς βοηθάει αὐτό στήν πνευματική μας ζωή. Νά ἔχουμε τήν μνήμη τοῦ θανάτου πάνω ἀπ' ὅλα, νά βλέπουμε ὅτι ὄντως πλησιάζουμε. Εἴμαστε σέ ἔσχατα, ζοῦμε στούς ἐσχάτους καιρούς. Γι' αὐτό καί ὑπάρχει αὐτή ἡ ἀποστασία ἀπό τήν Πίστη. Γι' αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἔλεγε ὅτι ὅταν θά φύγω ἐγώ θά ἔλθουν ἄνδρες πού θά μιλᾶνε διαστραμμένα καί θά εἶναι λύκοι βαρεῖς. Αὐτό συμβαίνει σήμερα. Καταλάβατε;

Ἐρώτηση 12η:

-Ἐμεῖς πάτερ, οἱ ἁπλοί λαϊκοί πού ἀγαποῦμε τόν Χριστό, πού ἐκκλησιαζόμαστε, πού θέλουμε νά εἴμαστε "ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατρᾶσι", νά τηροῦνται τά δόγματα, νά προασπίζεται ἡ Πίστη, εἰσπράττουμε τήν ἔχθρα ὄχι ἀπό τούς ἐκτός Ὀρθοδοξίας, ἀλλά ἀπό τούς "ἐντός τῶν πυλῶν", πού πολλές φορές εἶναι ρασοφόροι καί μάλιστα σέ ὑψηλά ἱστάμενες θέσεις. Βλέποντας καί τίς διώξεις ὀρθοτομούντων Ἱερέων, λαϊκῶν ὅπως ὁ ἀείμνηστος Σωτηρόπουλος καί μοναχῶν, εἰσπράττουμε τήν ἔχθρα ἀπό τούς διῶκτες μας πού εἶναι ὑποτιθεται ὀρθόδοξοι! Μένουμε ἔκπληκτοι καί δέν ξέρουμε πῶς νά τό διαχειριστοῦμε αὐτό. Τί ἔχετε νά πεῖτε;

Ἀπάντηση:

-Αὐτό δέν ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος; "Οὐδένα δέδοικα ὡς τούς ἐπισκόπους πλήν ὀλίγων". Αὐτό εἶναι ὄντως πολύ λυπηρό. Ἐκεῖ πού θά περιμένεις νά σέ βοηθήσουνε, δέχεσαι ἐπίθεση. Σοῦ λένε ὅτι εἶσαι φανατικός μέ αὐτά πού κάνεις κλπ. Αὐτό ἀντιμετωπίζεται πάλι, ὄπως εἴπαμε, μέ τήν πνευματική ζωή. Ἡ πνευματική ζωή ἔχει πολύ μεγάλη σημασία. Ἐπιστρέφουμε πάλι ἐκεῖ, γιατί ὁ Χριστιανός ὁ ὁποῖος δέν ὁπλίζεται μέ τήν πνευματική ζωή καί μέ τήν ἐπαφή του μέ τόν Χριστό, μέ τήν προσευχή κυρίως καί μέ μιά σωστή πνευματική καθοδήγηση, δέν μπορεῖ νά σταθεῖ σ' αὐτά. Γι' αὐτό βλέπουμε καί στούς μακαρισμούς τήν ὁμολογία, ἡ ὁποία εἶναι κάτι πολύ ὑψηλό καί ἔρχεται κατόπιν μεγάλου πνευματικοῦ ἀγῶνα. Πρέπει νά εἴμαστε σέ πολύ καλή πνευματική κατάσταση γιά νά μποροῦμε νά ἀγωνιστοῦμε ἀπέναντι σέ αὐτά τά θέματα. Δέν βγάζουμε τήν οὐρά μας ἔξω καί λέμε ὅτι ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά μιλήσουμε γι' αὐτά, ἀλλά προσπαθοῦμε νά μιλᾶμε γι' αὐτά, ἔχοντας τή σωστή τοποθέτηση καί κατάρτιση. Τό πρῶτο πρᾶγμα πού πρέπει νά κάνουμε μέ αὐτά, γιά νά μπορέσουμε νά ἀντέξουμε, εἶναι νά εἴμαστε προσευχόμενοι. Γιατί μέσα ἀπό τήν προσευχή καί μέσα ἀπό μία σωστή καθοδήγηση ἔρχεται ἡ ἀγάπη γιά τόν Χριστό. Κι ὅταν ἔλθει ἡ ἀγάπη γιά τόν Χριστό ὑπάρχει καί ἡ ταπείνωση μέσα, ἡ ἀγάπη γιά τόν συνάνθρωπό μας κι ὑπάρχει ὅλη αὐτή ἡ πνευματική κατάσταση πού μποροῦμε νά ἀγωνιστοῦμε πνευματικά καί νά ὁμολογήσουμε τόν Χριστό. Αὐτό εἶναι τό πρῶτο.

Λοιπόν, τό ἄλλο τώρα εἶναι ὅτι θά πρέπει ἐμεῖς νά πιέζουμε τούς ἐπισκόπους καί εἰδικά ἐσεῖς οἱ λαϊκοί ἔξω, γιατί τόν πόλεμο πού δέχεστε ἐσεῖς τόν δεχόμαστε κι ἐμεῖς μέσα ἀπό τούς ἴδιους τούς συμμοναστές μας. Καί μᾶς λένε: μή μιλᾶτε. Καί τούς λέμε γιά ποιόν λόγο νά μή μιλᾶμε; Ἡ σιωπή κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ εἶναι τό τρίτο εἶδος τῆς ἀθεΐας. Εἶναι ἔκπτωσις ἀπό τήν Πίστη.

Λοιπόν, δέν μποροῦμε νά μή μιλήσουμε. Μιλᾶμε. Θά λέμε, θά κοιτάζουμε τήν πνευματική μας κατάσταση γιατί πατᾶνε σ' αὐτό καί λένε: ν' ἀσχολεῖστε μέ τά πνευματικά σας. Μά, αὐτό δέν εἶναι πνευματικό; Νά χάσεις τήν Πίστη σου δέν εἶναι πνευματικό; Τί εἶναι; Λοιπόν, γι' αὐτό καί ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ὅτι δέν ὠφελεῖ ὁ σωστός βίος ἄν δέν ἔχεις τά σωστά δόγματα! Ἐσεῖς τώρα ὡς λαϊκοί πού εἴσαστε καί ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ὀφείλετε νά πιέζετε τούς Ἐπισκόπους σας καί νά τούς λέτε: ἐσεῖς εἴσαστε ἐκεῖ γιά νά ἐπισκοπεῖτε ἐμᾶς καί νά διαφυλάττετε τήν Πίστη. Τί κάνετε; Θέλουμε ἀπό ἐσᾶς ἔργα! Καί βλέποντας οἱ Ἐπίσκοποι τήν ἀδιαφορία τοῦ λαοῦ, γι' αὐτό τά κάνουν ὅλα αὐτά. Ὁ Πατριάρχης μετράει ἀντιδράσεις, τοῦ κλήρου καί τοῦ λαοῦ. Κι ὅταν βλέπει ὄτι δέν ὑπάρχουνε, προχωράει. Ὅταν βλέπει ὅτι ὑπάρχουν ἀντιδράσεις, ἀπαντάει.

Ἐρώτηση 13η (καί ὑποερωτήματα):

-Ἄρα, γιά νά τό καταλάβει ὁ πολύς κόσμος, τό νά μή μιλᾶμε ἀδιακρίτως, ἐνῶ ὑπάρχουνε θέματα προδοσίας τῆς Πίστεως, εἶναι ἐφάμαρτο;

Ἀπάντηση:

-Εἶναι ἔκπτωση ἀπό τήν Πίστη. Φυσικά καί εἶναι ἁμαρτία.

-Δηλαδή οὐσιαστικά γίνεσαι θεομάχος;

-Φυσικά. Τό νά μή μιλᾶς γιά τήν Πίστη σου...Ὅταν ἔλθει κάποιος καί κατηγορήσει τήν μητέρα σου καί τόν πατέρα σου, τούς βρίσει, ἐσύ θά πεῖς ἐντάξει;

-Τό ρωτᾶμε αὐτό γιατί πολλές φορές καί Ἐπίσκοποι ἀλλά καί Πνευματικοί σοῦ λένε "μή μιλᾶς", "ἔχει ὁ Θεός", "θά τό λύσει ὁ Θεός", ἀλλά χωρίς ὁμολογία γίνεται;

-Ἡ ὁμολογία εἶναι ὑψίστης σημασίας μέσα στό Εὐαγγέλιο. Εἶναι ὑψίστης σημασίας, γι' αὐτό ἄν δεῖς τούς μακαρισμούς, μέ τήν ἀνάλυση πού κάνουν οἱ Πατέρες, ξεκινοῦν "μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι"...δέν θυμᾶμαι τή σειρά, ἔχουν ὅμως μία κλίμακα. Στό τέλος λοιπόν, φτάνει "μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτω γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν". Γιά νά ὁμολογήσεις λοιπόν, πρέπει νά ἔχεις περάσει ἀπ' ὅλα αὐτά τά στάδια (τῶν μακαρισμῶν). Νά ἔχεις καθαρθεῖ, νά εἶσαι πνευματικός ἄνθρωπος πιά, γιά νά μπορεῖς νά ὁμολογεῖς. Εἶναι τό ζητούμενο γιά τόν Χριστιανό. Αὐτά τά πράγματα δέν μποροῦν νά τά λένε. Αὐτά τά πράγματα εἶναι ἄκυρα. Δέν μποροῦν νά προφασίζονται "προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις" καί νά λένε "μή μιλᾶτε". Κι ἄν δέν μιλᾶμε ἐμεῖς, πέστε τους, μιλῆστε ἐσεῖς! Γιατί ἐσεῖς δέν μιλᾶτε; Ἀφοῦ δέν εἴμαστε ἐμεῖς ἐντεταλμένοι, μιλῆστε ἐσεῖς πού εἴσαστε οἱ πνευματικοί, ἀφοῦ ἐμεῖς δέν εἴμαστε πνευματικοί. Αὐτό μπορεῖτε νά τούς πεῖτε: τότε γιατί ἐσεῖς δέν μιλᾶτε;

-Αὐτοί θά ποῦνε μιλᾶμε, ἀλλά δέν ἀκοῦτε αὐτά πού λέμε ἐμεῖς...

-Μά δέν μιλᾶνε. Ἐδῶ εἶναι τό θέμα.

ΤΕΛΟΣ Α΄ ΜΕΡΟΥΣ

(ἕπεται συνέχεια...)