"Η εργασία των θείων Εντολών"

«Ἐὰν τὰ Μυστήρια παρέχουν στὸν ἄνθρωπο μὲ ἱεραρχημένο τρόπο τὶς θεῖες Ἐνέργειες καὶ τοὺς ἄκτιστους λόγους, οἱ ὁποῖοι διέπουν τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ,  ἡ ἐργασία τῶν θείων Ἐντολῶν, ποὺ ἐνεργεῖται μὲ τὴν δράση τοῦ γνωμικοῦ θελήματος, καθιστᾶ κατ’ ἐξοχὴν ἔκδηλη καὶ ἐνεργὸ αὐτὴν τὴν κοινωνηθεῖσα Δωρεὰ τῶν Ἐνεργειῶν καὶ τῶν λόγων.

Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ καινοῦ νόμου εἶναι ἔνδειξη ἔμπρακτης ἐφαρμογῆς τῆς Ἀγάπης, κατὰ τὴν μαρτυρία τοῦ ἴδιου τοῦ Λόγου: «ἐάν τις μὲ ἀγαπᾶ τὸν λόγον μου τηρήσει» (Ἰω. 14, 23). Καθὼς δὲ «ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἐνυπάρχει μυστικὰ σὲ καθεμιὰ ἀπὸ τὶς ἐντολές», εἶναι ἑπόμενο ὅτι, «ὅποιος ἐφαρμόζει τὴν θεία ἐντολή, δέχεται καὶ τὸν μέσα σὲ αὐτὴν ἐνυπάρχοντα Λόγο» (Μαξίμου, Περὶ Θεολογίας καὶ Οἰκονομίας 2, 71, P.G. 90, 1156D).

 Χρυσοστόμου μοναχοῦ Διονυσιάτου, Θεὸς Λόγος καὶ Ἀνθρώπινος Λόγος, Ἱ. Μ. Ἁγίου Δονυσίου, Ἅγιον Ὄρος, 1998, σελ. 255.