Ψαρουδάκης Νικόλαος: Ο "Χρυσόστομος Σμύρνης. Εθνομάρτυς, ναί, Άγιος, ΟΧΙ! --Ο ρόλος του μητροπ. Κονίτσης κ. Ανδρέα, η τοποθέτηση του π. Θ. Ζήση και του μητροπολίτη Ηλείας Γερμανού.

Καὶ φέτος —τὴν ἐρχομένη Κυριακή— θὰ συνεχιστεῖ ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Ἐθνομάρτυρος Μητροπολίτη Χρυσοστόμου Σμύρνης, ὡς Ἁγίου. Κι ὅμως, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ὅταν πρωτοστατοῦσε στὴν ἁγιοποίηση τοῦ Χρυσοστόμου, ὑπέδειξε στοὺς διαμαρτυρόμενους —γιὰ τὴν ἁγιοποίηση ἑνὸς μασώνου Ἐπισκόπου— χριστιανούς, νὰ προσκομίσουν στοιχεῖα ποὺ ἀποδεικνύουν τοῦ λόγου τὸ ἀληθές! Καὶ τότε, εἶπε, θὰ …ξαναδοῦμε τὴν περίπτωση!

Τὰ ντοκουμέντα προσκομίστηκαν, ἀλλὰ ἡ προαποφασισμένη ἁγιοποίηση παραμένει καὶ μάλιστα ὑποστηρίζεται ἀπὸ Μητροπολίτες ὅπως ὁ Κονίτσης Ἀνδρέας· γιορτάζεται λαμπρῶς ἀπὸ μητροπολίτες ὅπως ὁ Γλυφάδας καὶ ὁ Δημητριάδος· προπαγανδίζεται ἀπρεπῶς ἀπὸ τὸ Ραδιοφωνικὸ σταθμὸ Μητροπόλεων, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται λάβροι κατὰ τῶν μασώνων, ὅπως ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ!

Μὲ ἀφορμή, λοιπόν, τὶς γιορτὲς γιὰ τὸν Χρυσόστομο Σμύρνης ποὺ δώδεκα (12) ἄνθρωποι τῆς τότε Δ. Ἱ. Συνόδου ἁγιοποίησαν, δημοσιεύουμε:

1. Τὴν —τουλάχιστον— ἀτυχὴ συνογορία σ’ αὐτὴν τὴν ἁγιοποίηση τοῦ μητροπολίτη Κονίτσης Ἀνδρέα, μὲ τίτλο «Εἶναι καιρὸς πλέον νὰ σοβαρευθῶμεν» καὶ

2. Τὴν συντριπτικὴ ἀπάντηση τοῦ Νικολάου Ψαρουδάκη, πρὸς τὸν ἀρχιεπ. Χριστόδουλο (ὁ ὁποῖος προωθοῦσε μὲ πάθος τὴν ἁγιοποίηση). Ἡ ἀπάντηση Ψαρουδάκη εἶναι καταπέλτης, καθόσον εἶχε ἀσχοληθεῖ μὲ τὸν μασωνισμὸ καὶ τὴν μασωνικὴ ἰδιότητα τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης. Ἀποτελεῖ δὲ ἀποστομωτικὴ ἀπάντηση καὶ γιὰ τὸν μητροπολίτη Κονίτσης.

Προτάσσουμε τὶς γνῶμες τῶν ἀοιδίμων Ἀρχιεπ. Χριστοδούλου καὶ τοῦ μητροπ. Πατρῶν Νικοδήμου, τοῦ καὶ συγγράψαντος τὴν ᾀσματική ἀκολουθία τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης, στὶς ὁποῖες φαίνεται καθαρὰ τὸ ἑξῆς φοβερό:

ὅτι δέχονταν ὅτι ὑπῆρχε πρόβλημα ἢ καὶ ...ἀμφέβαλαν(!) καὶ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ποὺ τὸν ἁγιοποίησαν, γιὰ τὴν ἁγιότητα τοῦ Σμύρνης, κι ὅμως προχώρησαν!!!

Ὁ πρ. Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ἔγραψε:

 «Ἐάν ποτέ ἡ Ἐκκλησία ἐλέγχουσα τίς διδόμενες πληροφορίες (σ.σ. ὅτι εἶναι μασῶνος, οἰκουμενιστής, ἀρχαιολάτρης...) ὡς ἀληθεῖς ἀποφασίσει  νά διαγράψει τόν Χρυσόστομον Σμύρνης ἀπό τίς δέλτους τῶν ἁγίων της, τότε ὑποχρεούμεθα νά σταματήσομε κι ἐμεῖς νά τόν τιμῶμεν ὡς ἅγιον»!!! (σ.σ. Ἐκκλησία γιὰ τὸν Χριστόδουλο καὶ τοὺς Ἐπισκόπους, εἶναι στὴν πράξη ἡ Ἱ. Σύνοδος, ποὺ γράφει καὶ ξεγράφει κατὰ βούλησιν). 

Ὁ πρ. Μητροπ. Πατρῶν Νικόδημος ἔγραψε (στὸ τευχίδιο τῆς  ᾀσματικῆς ἀκολουθίας γιὰ τὸν Χρυσόστομο Σμύρνης):

 «Κατά ταῦτα, ἡ συνεπίνευσις τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως, διά τήν ἀνακήρυξιν τῆς ἁγιότητος τοῦ μάρτυρος Ἱεράρχου Χρυσοστόμου Σμύρνης, τυγχάνει μέν ἀπαραίτητος, δύναται ὅμως νά συντρέξῃ αὕτη ἐκδηλότερον οὐχί πρωθυστέρως, ἀλλ' ἐπί τῇ ἀναμενομένῃ ὑπό πολλῶν σχετικῆ Πράξει τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου» (δηλ. ὁμολογεῖ τὸ ἑξῆς φρικτόν: ὅτι δὲν ὑπάρχει μὲν συναίνεση [=συνεπίνευσις] τοῦ λαοῦ στὴν ἁγιοποίηση, ἀλλὰ αὐτὴ θὰ «ἐπιτευχθεῖ» διὰ τῆς ἐκ τῶν ὑστέρων ἀποδοχῆς=ὑπακοῆς τοῦ λαοῦ εἰς τὰ κελεύσματα τῆς 12μελοῦς Συνόδου, δηλ. τοῦ Ἀρχιεπ. Χριστόδουλου!!!).

1. Ἡ στάση τοῦ Κονίτσης κ. Ἀνδρέα:

Τὸ 2003 ὁ Σεβ. Κονίτσης Ἀνδρέας, δημοσίευσε ἕνα ἐμπαθὲς ἄρθρο στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο», μὲ τίτλο: «Εἶναι καιρὸς νὰ σοβαρευθῶμεν». Πρόκειται γιὰ τὴν «αὐθόρμητη» ὑποστήριξη ἀπὸ τὸν Κονίτσης, μιᾶς ἀντιεκκλησιαστικῆς-οἰκουμενιστικῆς ἐνέργειας τοῦ Δημητριάδος (καὶ ἔπειτα Ἀρχιεπισκόπου) Χριστοδούλου: τὴν ἁγιοκατάταξη (καλύτερα τὴν ἄνευ θείου σημείου «ἁγιοποίηση») τοῦ Ἐθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης.

Ἀνέλαβε λοιπόν, ὁ Κονίτσης –Κύριος οἶδε γιατί– μόνος αὐτὸς ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἐπισκόπους νὰ ἐπιτεθεῖ (χρησιμοποιώντας τὴν Δεσποτικὴ αὐθεντία) μὲ ὑποτιμητικοὺς χαρακτηρισμούς, κατὰ  τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ, ὁ ὁποῖος ἐμπεριστατωμένα ὑποστήριξε καὶ ἀπέδειξε μὲ δεκάδες κείμενα, ὅτι αὐτὴ ἡ ἁγιοκατάταξη ἔγινε ἐνάντια στὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ πρώτη φορὰ ἁγιοκατατάσσεται Ἐπίσκοπος, μὲ πρωτοβουλία τῆς Συνόδου, καὶ παρὰ τὶς διαμαρτυρίες πιστῶν, ὅτι ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης ἐμφορεῖτο ἀπὸ πανθεϊστικές, εἰδωλολατρικὲς καὶ Οἰκουμενιστικὲς ἰδέες καί εἶναι κατηγορημένος ὡς Ἅγιος τέκτων!

[Ὑπ’ ὄψιν ὅτι ἐναντίον τῆς ἁγιοκατατάξεως τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης ἔχουν ἐκφρασθεῖ πολλοί. Μνημονεύουμε τὸν ἀείμνηστο καθηγητὴ Πατρολογίας Στυλιανὸ Παπαδόπουλο –ποὺ ἐκοιμήθη ὡς μοναχὸς Γεράσιμος– τὸν π. Θεόδωρο Ζήση καὶ π. Γεώργιο Μεταλληνό, αλλὰ καὶ τὸν μητροπολίτη Ἠλείας Γερμανό (ἐδῶ). 

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Θεοδ. Ζήση "Ἱεράρχες, Εθνάρχες". Μνημονεύεται ἡ κριτικὴ ἀναίρεση τῆς παρανόμου ἁγιοποιήσεως τοῦ Χρυσ. Σμύρνης ἀπὸ τὸν π. Εὐθ. Τρικαμηνᾶ.

Έπίσης, πρόσφατα ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης μιλώντας γιὰ τοὺς συγχρόνους Ἁγίους, ἔγραψε: «Τοὺς Ἁγίους φανερώνει καὶ ἀναδεικνύει πρῶτα ὁ Θεὸς μὲ διάφορα σημεῖα τῆς Χάριτος, μυροβλυσία καὶ ἀφθαρσία λειψάνων, θαύματα, ἔκτακτα ἄλλα χαρίσματα παραμυθίας καὶ διδαχῆς, τοὺς ἀναγνωρίζει καὶ τοὺς ἀποδέχεται ἡ συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀκολουθεῖ ὡς ἐπισφράγισμα ἡ ἐπίσημη ἔνταξή τους στὸ Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὄχι τὸ ἀντίστροφο, ὅπως γίνεται στὸν Παπισμό, ὅπου, ἐπειδὴ ὡς αἵρεση στεροῦνται τῆς Θείας Χάριτος ποὺ ἀναδεικνύει τοὺς Ἁγίους, ἀναλαμβάνουν τὰ παπικὰ δικαστήρια κυριολεκτικὰ τὴν «ἁγιοποίηση» ὅσων προήγαγαν, ἐνίσχυσαν καὶ ἐστερέωσαν τὸν Παπισμό. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς ἡ μόνη ἀληθὴς Ἐκκλησία καὶ ταμιοῦχος τῆς Θείας Χάριτος συνέχισε καὶ στὸν 20ὸ αἰώνα καὶ θὰ συνεχίσει καὶ στοὺς ἑπόμενους αἰῶνες νὰ παράγει Ἁγίους, ὡς καρποὺς τοῦ ἐν αὐτῇ οἰκοῦντος καὶ ὁδηγοῦντος εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν Ἁγίου Πνεύματος» (Θεοδώρου Ζήση, «Θεοδρομία», τ. 2, Ἀπρ.-Ἰουν. 2015, σελ. 182)].

Ὁ Μητροπολίτης Κονίτσης, λοιπόν, χρησιμοποιώντας ἀνοίκεια γλῶσσα, προκειμένου νὰ ὑπερασπιστεῖ τὴν ἀντιεκκλησιαστικὴ ἔμπνευση τοῦ ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου (μετὰ τοῦ ὁποίου στὸ θέμα αὐτὸ συνέπλευσε προτεσταντικά-Οἰκουμενιστικά), ἀποδέχτηκε καὶ ὑποστήριξε τὴν ἁγιοκατάταξη τοῦ Ἐθνομάρτυρα ὡς καλῶς γενομένη!

Γράφει συγκεκριμένα στὸ παραπάνω ἄρθρο του γιὰ τὸν π. Εὐθύμιο ὅτι «ἐκφράζεται μὲ τόσην σκληρότητα, ...καταφέρεται μετὰ βανασυσότητος καὶ μανίας πρωτοφανοῦς κατὰ τῆς προσωπικότητος τοῦ ἀοιδίμου Χρυσοστόμου. Τὸν ἀποκαλεῖ οἰκουμενιστή, μασῶνον, ἄπιστον».

Ἀπάντησε τότε ὁ π. Εὐθύμιος:

«Κατ’ ἀρχὰς ἀπὸ τὸ περιεχόμενο τοῦ ἄρθρου του διαφαίνεται ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Ἀνδρέας ἐθίχθη ἀπό τους χαρακτηρισμούς μου γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης, ἰσχυριζόμενος χαρακτηριστικὰ ὅτι καταφέρομαι «μετὰ βαναυσότητος καὶ μανίας» ἐναντίον του, χωρὶς βέβαια νὰ προσπαθήση νὰ ἀπόδειξη ψευδεῖς κι ἀστήρικτους αὐτοὺς τοὺς χαρακτηρισμούς. Δηλαδὴ τὸν Σεβασμιώτατο τὸν ἐνόχλησε τὸ ὅτι ἀπεκάλεσα τὸν Χρυσόστομο Σμύρνης Μασόνο καὶ αἱρετικὸ καὶ δὲν τὸν ἐνόχλησαν οἱ μασονικὲς ἀντιλήψεις τοῦ Χρυσοστόμου, τὰ αἱρετικά του φρονήματα, οἱ εἰδωλολατρικὲς καὶ πανθεϊστικές του ἀντιλήψεις, οἱ ἀντιμοναχικές του ἰδέες, τὸ κοσμικό του φρόνημα, ὁ ἀχαλίνωτος οἰκουμενισμός του, οἱ ἑρμηνευτικὲς πλάνες του στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως, τὶς ὁποῖες συνδυάζει καὶ συσχετίζει μὲ τὶς ἐξελίξεις τῶν στρατιωτικῶν γεγονότων στὴ Σμύρνη, οἱ συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς (σ.σ. ἀπὸ τότε!) καὶ ἡ ἀναγνώρισίς των ὡς ὀρθοδόξων, ἡ πίστις του στὴ θεωρία τῶν κλάδων καὶ τόσα ἄλλα...».

Καὶ παρακάτω: Δὲν τὸν ἐνόχλησε ποὺ «ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης ἐδίδασκε πρὶν ἑκατὸ περίπου χρόνια τέτοια ἀνανεωτικὰ καὶ ἐξωφρενικά, ὅπως κατάργησι τοῦ ράσου, κατάργησι νηστειῶν καὶ ἀργιῶν, συντόμευσι ἱερῶν ἀκολουθιῶν, κατάργησι μοναχισμοῦ, χριστιανικὸ σοσιαλισμὸ (εἶναι δική του ἡ ἔκφρασις), συμπόρευσι τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν ἐπιστήμη, θεολόγους σπουδαγμένους στὴν Εὐρώπη γιὰ πλήρη κατάρτισι κ.λπ., ποὺ σήμερα ὁ πιὸ τολμηρὸς οἰκουμενιστὴς καὶ ἀνανεωτὴς δὲν τολμᾶ ὄχι νὰ τὰ ἐκφράση, ἀλλὰ οὔτε καὶ νὰ τὰ σκεφθῆ»!

Δὲν ἐνόχλησε τὸν Σεβασμιώτατο Κονίτσης ὅτι ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης καλοῦσε Προτεστάντες «νὰ ἔλθουν στὴν Σμύρνη καὶ νὰ διδάξουν τοὺς ὀρθοδόξους πιστοὺς παραχωρώντας αἴθουσες καὶ ναοὺς καὶ μετὰ ἀπὸ τὴν ὁμιλία των παρουσίαζε στὶς στῆλες τοῦ περιοδικοῦ "Ἅγιος Πολύκαρπος”, ποὺ αὐτὸς ἐξέδιδε, μὲ ἔκδηλο ἐνθουσιασμὸ τὸ κήρυγμά των καὶ τὸ πόση ἐπιτυχία εἶχε. Δηλαδὴ μὲ ἁπλὰ λόγια καλοῦσε τοὺς λύκους νὰ ἔλθουν στὸ κοπάδι του καὶ μὲ τὴν εὐλογία του νὰ τὸ κατασπαράξουν»! («Ὀρθ. Τύπος», φ. 1517, 1918, 1919, Σεπ. 2003).

Βέβαια, ὁ Σεβασμιώτατος κ. Ἀνδρέας δὲν καταδέχτηκε οὔτε νὰ ἀπαντήσει, οὔτε νὰ διορθώσει τὸ λάθος του, παίρνοντας αἰώνιο βάρος πάνω του!

Καὶ πῶς ἀποκαλεῖ ὁ Κονίτσης τὸν ἐθνομάρτυρα Χρυσόστομον Σμύρνης; «Μεγαλομάρτυρα “Ἄγγελον” τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σμύρνης».

Καὶ μὲ ποιά στοιχεῖα ἐνισχύει τὶς θέσεις του; Μὲ τὸ γεγονὸς ὅτι παρέμεινε στὴν θέση του καὶ θυσιάστηκε γιὰ τὸ ποίμνιό του· ὅτι τέλεσε Θ. Λειτουργία καὶ εὐλόγησε τὸ ποίμνιο! Αὐτὸ συνιστᾶ γιὰ τὸν Κονίτσης ἀξιόπιστη μαρτυρία καὶ ἀκαταμάχητο τεκμήριο, ὅτι ὁ Ἐθνομάρτυς ἦταν καὶ Ἅγιος! Θυσιάστηκαν, Σεβασμιώτατε, καὶ ὁ Λεωνίδας στὶς Θερμοπύλες καὶ ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος, καὶ ὁ Ἀθανάσιος Διάκος κ.ἄ.π., ἀλλὰ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν τοὺς ἁγιοποίησε, γιατὶ τότε δὲν ὑπῆρχαν Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι –ὡς ὁ Χριστόδουλος– ποὺ ὑπήκουαν σὲ Νεοταξικὰ καὶ Βατικάνεια κέντρα, γιὰ νὰ ἁγιοποιοῦν Οἰκουμενιστὲς καὶ μασώνους Ἐπισκόπους!

Ἐξέτασε ποτὲ ὁ Σεβασμιώτατος τὶς ἐκτιμήσεις ἱστορικῶν καὶ βιογράφων τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης, οἱ ὁποῖοι τοῦ ἀποδίδουν εὐθύνη, ἀκόμα καὶ γιὰ τὴν σφαγὴ χιλιάδων ἀνθρώπων, ποὺ κράτησε ἐγκλωβισμένους ἐκεῖ, λόγῳ τοῦ μεγαλοϊδεατισμοῦ καὶ τῆς ἐθνικῆς δράσης του; Φαίνεται ὅτι ἡ παρόμοια πατριωτικὴ δράση τοῦ Σεβασμιωτάτου Κονίτσης, ὁ ὁποῖος θέτει τὴν ὑπεράσπιση τῆς πατρίδος καὶ τῶν Βορειοηπειρωτῶν πάνω ἀπὸ τὴν ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως, τοῦ ὑπαγορεύει νὰ τὸν ὑπερασπίζεται, τὸν κάνει νὰ βλέπει μὲ συμπάθεια, ὡς προσφιλῆ καὶ ὁμοϊδεάτη του καὶ ὡς Ἅγιο, τὸν Ἐθνομάρτυρα Χρυσόστομο Σμύρνης καί, ταυτόχρονα, νὰ ἀρνεῖται νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τοὺς ἐχθροὺς τῆς Πίστεως, νὰ κατονομάσει τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές, ὅπως καὶ νὰ διακόψει τὸ μνημόσυνό τους.

Καὶ πῶς προσπάθησε τότε, νὰ κατατροπώσει τὶς ἰσχυρότατες ἀποδείξεις ποὺ ὑπῆρχαν ὅτι ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης ἐμφορεῖτο ἀπὸ Μασωνικὲς ἰδέες καί –κατὰ δεύτερον λόγο– τὶς πληροφορίες ὅτι ἦτο μέλος τῆς μασωνικῆς στοᾶς; Μὲ σοβαροφανεῖς ἀστειότητες, δεσποτικὲς διαβεβαιώσεις καὶ προτροπές, ἀλλὰ χωρὶς κανένα πειστικὸ ἐπιχείρημα! Ἔγραφε ὁ κ. Ἀνδρέας:

«Φρονῶ πῶς εἶναι καιρὸς νὰ σοβαρευθοῦμε. Καὶ βεβαίως, νὰ μὴ ἐνστερνιζώμεθα τοὺς ἰσχυρισμοὺς τῶν μασώνων, ὅτι δῆθεν ὁ Χρυσόστομος ἦτο τέκτων. Οἱ μασῶνοι... ἂς λέγουν ὅ,τι θέλουν. Οἱ ἰσχυρισμοί των μένουν ἀναπόδεικτοι»!

Σκεφτήκατε ποτέ, ἔκτοτε, Σεβασμιώτατε, πὼς ἴσως οἱ δικοί σας ἰσχυρισμοί μπορεῖ νὰ εἶναι ἀναπόδεικτοι; Σκεφτήκατε ποτὲ ὅτι οἱ Μασῶνοι θὰ γελᾶνε κάτω ἀπὸ τὰ μουστάκια τους, διότι ἕνας συνειδητὰ «ἀντιμασῶνος» Ἐπίσκοπος, ἔπαιξε τὸ παιχνίδι τους, ὥστε νὰ ἁγιοποιηθεῖ ἕνας μασῶνος; Εἶναι ἐπιχείρημα ἁγιότητος ἡ μαρτυρία (στὴν ὁποία στηρίζεσθε καὶ λανθασμένα χρησιμοποιεῖτε), ὅτι ὁ Χρυσόστομος, «ἀφ’ ἧς στιγμῆς οἱ Τοῦρκοι εἰσῆλθαν εἰς τὴν Σμύρνην..., ἐμελέτα τὴν Καινὴν Διαθήκην βρέχων μετὰ θαλερῶν δακρύων τὰς σελίδας» της; Ἐπίσκοπος ἦτο. Τί θέλατε νὰ διαβάζει; Τὸ Κοράνιον; Τὸ ἴδιο δὲν θὰ ἔκανε καὶ ἕνας Παπικὸς ἢ ἕνας Προτεστάντης στὴ θέση του; Ἢ μήπως οἱ Μασῶνοι δὲν προσέρχονται (μὴ συνειδητοποιώντας τί κάνουν) στὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες τὶς ἐπίσημες γιορτές; Δὲν ἰσχυρίζονται οἱ Μασῶνοι ὅτι ἀποτελοῦν «καλὰ» μέλη τῆς Ἐκκλησίας; Δὲν κοινωνοῦν τῶν ἀχράντων μυστηρίων (κοινωνοῦντες εἰς κρίμα καὶ κατάκριμα, κυρίως οἱ γνωρίζοντες) καὶ δὲν κάνουν καὶ φιλανθρωπίες;

Καὶ συμβούλευσε, τότε, τὸν «Ὀρθ. Τύπο» ὁ Σεβασμιώτατος «νὰ ἀποφεύγη τὴν καταχώρησιν τέτοιων δημοσιευμάτων» ποὺ «προκαλοῦν τάραχον καὶ σκανδαλισμὸν εἰς τὸν ὀρθόδοξον λαόν μας»! Μόνο τὰ δικά σας δημοσιεύματα πρέπει νὰ δημοσιεύει ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος»! (Σᾶς ἄκουσε, βέβαια, ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος», ἔστω καὶ καθυστερημένα καὶ ἔπαυσε τελευταίως νὰ δημοσιεύει κείμενα τοῦ π. Εὐθυμίου, ἐνστερνίστηκε δὲ γι’ αὐτόν, τὶς γνῶμες τῶν λεγόμενων ἀντιΟἰκουμενιστῶν).

Ἡ μασωνικὴ ἰδιότητα καὶ ἡ Οἰκουμενιστικὴ ἰδεολογία, βέβαια, τοῦ Ἐθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης, ἀπεδείχθη ἀπὸ τὶς δημοσιεύσεις πολλῶν, ἀρκούντως, ἀφοῦ ἡ Μασωνικὴ ἰδιότητα κάποιου, δὲν διαπιστώνεται (καὶ δὲν κρίνεται) μόνο ἀπὸ ὅσα ἰσχυρίζονται οἱ Μασῶνοι γι’ αὐτόν, ἀλλὰ ἀπὸ ὅσα ὁ ἴδιος ἔχει γράψει, καὶ ἀπὸ ὅσα παρέλειψε ἐναντίον τῶν Μασώνων νὰ πράξει, καθ’ ὃν χρόνο μοιραζόταν τὸν ἴδιο κοινωνικὸ χῶρο, καὶ προέβαινε σὲ κοινὲς ἐκδηλώσεις μὲ αὐτούς.

Ἀλλὰ πρέπει νὰ ληφθεῖ ὑπ'  ὄψιν καὶ αὐτό. Καὶ πρὶν καὶ μετὰ τὸ ἄρθρο τοῦ Σεβασμιώτατου, δημοσίευσε πολλὲς μαρτυρίες ὁ π. Εὐθύμιος, ἦρθαν δὲ στὸ φῶς κι ἄλλα ντοκουμέντα περὶ τῆς μασωνικῆς ἰδιότητος τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης. Μήπως παρακολούθησε καὶ ἔδειξε, ὁ Σεβασμιώτατος, γιὰ αὐτὸ τὸ θέμα τῆς Πίστεως (στὸ ὁποῖο κακῶς ἐνεπλάκη) τὴν ἴδια εὐαισθησία ποὺ δείχνει γιὰ τὴ Β. Ἤπειρο; Μήπως ἔδειξε ὅτι τὰ νέα στοιχεῖα, ἔστω, τὸν προβλημάτισαν; Δὲν μάθαμε κάτι τέτοιο. Παρέμεινε στὶς θέσεις του ἐκεῖνες, μὲ τὶς ὁποῖες τάχθηκε ὑπὲρ τῆς ἁγιοποιήσεως ἑνὸς ἀνθρώπου, ποὺ πρέσβευε καὶ δίδασκε αἱρετικὲς ἰδέες, ὅπως περίτρανα ἀποδεικνύουν τὰ γραπτά τοῦ Σμύρνης. Στὸ ἱστολόγιό μας μπορεῖ νὰ βρεῖ κανεὶς τὶς δημοσιεύσεις στὸ ὄνομα τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης, ὅπου παρατίθενται τὰ σχετικὰ κείμενά του.

Ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἕνα ἄλλο γεγονὸς σκανδαλῶδες, ποὺ προσπερνᾶ ὁ Σεβασμιώτατος. Δὲν τὸ ἔμαθε, ἄραγε, ὁ Σεβασμιώτατος Κονίτσης; Ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης, πρὶν τὸν ἁγιοποιήσει ἡ Ἑλληνικὴ Ἱ. Σύνοδος, ἁγιοποιήθηκε πρῶτα ἀπὸ τοὺς Προτεστάντες!!! Ἀπὸ τὴν «Ὀρθόδοξη» Σύνοδο καὶ τὸν Χριστόδουλο (καὶ τὸν ὑποστηριχτή τους κ. Ἀνδρέα Κονίτσης) ἁγιοποιήθηκε μετὰ ἀπὸ δεκαετίες!!! Ἔχουμε δηλ. τὸν πρῶτο Ἅγιο κοινὸ μὲ αἱρετικούς!!! [Δὲς Χρ. Σολομωνίδης (Β' τόμος, σελ. 254): Ἡ  ἀμερικανική  ἐπισκοπική Ἐκκλησία σέ Συνέλευση 110 Ἱεραρχῶν τόν Ἰούνιο τοῦ 1923, ἀνεκήρυξε ἅγιο καί μάρτυρα τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας τόν Χρυσόστομο, θῦμα τῆς τουρκικῆς θηριωδίας..."»].

Τὸ δεχτήκατε αὐτὸ Σεβασμιώτατε καὶ ἔχετε ἥσυχη τὴ συνείδησή σας;

Τελικά, εἶναι θλιβερὸ ὅτι ὑπακούοντας ἢ θέλοντας νὰ ἐξυπηρετήσει ἀνωτέρους του στὴν Ἱεραρχία, δέχθηκε ὁ Σεβασμιώτατος νὰ ὑποστηρίξει τὴν ἁγιοποίηση τοῦ Ἐθνομάρτυρος Χρυσ. Σμύρνης, ἔχοντας ἄγνοια τοῦ θέματος, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς πενιχρὲς πηγὲς καὶ τὰ ἄστοχα ἐπιχειρήματα ποὺ χρησιμοποιεῖ στὸ ἄρθρο του.

Δὲν ἀναρωτήθηκε ὁ κ. Ἀδρέας: Εἶναι ἄνευ σημασίας ἡ ὀρθότητα ἢ τὸ ἐσφαλμένο τῶν πιστευμάτων τοῦ ἀνθρώπου ποὺ θὰ ἁγιοποιήσουμε; Ἀρκεῖ ὅτι θυσιάστηκε γιὰ τὴν πατρίδα; Τότε γιατί ἡ Ἐκκλησία δὲν ἁγιοποίησε τὸν Σαλώνων Ἡσαΐα, τὸν Ἀθανάσιο Διᾶκο κ.ἄ., παρόλο ποὺ ὑπῆρξε πρὸς τοῦτο αἴτημα ἀπὸ πιστοὺς καὶ μάλιστα τὸν καθηγητὴ Δογματικῆς κ. Μ. Φαράντο;

Δὲν πρέπει νὰ παραβλέψουμε κι ἄλλη μιὰ παράμετρο, ποὺ ἀγνόησε ὁ Σεβασμιώτατος. Δὲν ἔδωσε σημασία, δὲν ἔκανε οὐδεμία νύξη, δὲν πρόφερε καμιὰ δικαιολόγηση τοῦ γεγονότος ὅτι, μαζὶ μὲ τὴν ἁγιοποίηση καὶ προκειμένου νὰ δικαιολογηθεῖ(;) ἡ ἁγιοποίηση τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης, ἁγιοποιηθήκαν (ἔγινε ἡ ἁγιοκατάξη) καὶ τοῦ λαοῦ καὶ μάλιστα τῶν στρατιωτῶν ποὺ ἐθανατώθηκαν καὶ ἐσφαγιάσθηκαν στὴν Μικρασιατική καταστροφή!!!

Καὶ τὸν ρώτησε ὁ π. Εὐθύμιος, χωρὶς νὰ πάρει ἀπάντηση ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο: Σεβασμιώτατε, «μποροῦμε νὰ ἁγιοποιοῦμε τὸν ἀνώνυμο ὄχλο, ὁ ὁποῖος δὲν ξέρουμε τί ἐπίστευε, καὶ τοὺς στρατιῶτες, ...πολλοὶ τῶν ὁποίων, ὅπως μαρτυροῦν οἱ ἴδιοι οἱ ἐπιζήσαντες, προέβησαν σὲ βιασμούς;».

2. Οἱ θέσεις τοῦ Νικολάου Ψαρουδάκη:

Τὸ 1992 στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» (φ. 1002, 11.12.1992) ὁ Ἀρχιεπ. Χριστόδουλος, ἀπαντώντας στὸ ἄρθρο τοῦ Ν. Ψαρουδάκη «Ἐθνομάρτυς, ναί, “Ἅγιος, ὄχι”», ἔστειλε Ἐπιστολή, μὲ τὴν ὁποίαν ὑπερασπιζόταν τὴν ἁγιοποίηση τοῦ Ἐθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης («Ἐπιστολὴ τοῦ Σεβ. Δημητριάδος Χριστοδούλου διὰ τὴν ἁγιοποίησιν τοῦ Σμύρνης Χρυσοστόμου»). Σὲ αὐτὴν ὁ ἀρχιεπ. Χριστόδουλος μεταξὺ ἄλλων ἰσχυριζόταν καὶ ὅτι:

* Οἱ Μασῶνοι ἀνακοινώνουν τὴν μασωνικὴ ἰδιότητα κάποιου, ὄχι πρίν, ἀλλὰ μετὰ τὸν θάνατό του κι ἔτσι μετὰ θάνατον δὲν μπορεῖ νὰ ἐλεγχθεῖ ἡ ἀλήθεια τῆς ἀποκαλύψεως αὐτῆς.

* Κι ἂν ἀκόμα ἦταν Μασῶνος ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης, ἔχει ἕνα ἐλαφρυντικό. Τὸ 1922 δὲν εἶχε ἀποφανθεῖ ἡ Ἐκκλησία ὅτι ἡ Μασωνία εἶναι θρησκεία!

* Ἡ Ἐκκλησία δέχεται τὸ μαρτύριον ὡς βάπτισμα αἵματος καὶ διὰ τοῦτο ἀνακηρύσσει ἁγίους τοὺς μάρτυρες τῆς Πίστεως.

* Ἡ θυσία τοῦ Χρυσοστόμου ἦταν, «τολμῶ νὰ πῶ κυρίως ὑπὲρ Χριστοῦ …καὶ δευτερευόντως ὑπὲρ Πατρίδος».

* Καὶ τέλος ὁ ἀρχιεπ. Χριστόδουλος δήλωνε: «Καυχῶμαι διότι συνήργησα εἰς τὴν προώθησιν τῆς ἁγιοκατατάξεως» τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης»!

 Ἀκολουθοῦν τὰ ἄρθρα τοῦ Μητροπολίτη Κονίτσης καὶ τοῦ Ν. Ψαρουδάκη:

 

 

ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΨΑΡΟΥΔΑΚΗ 
(στὸν Ἀρχιεπ. Χριστόδουλο καὶ ἔμμεσα στὸν Κονίτσης κ. Ἀνδρέα)

Στην καταχωρούμενη στο φύλλο αυτό, από 27.11.92, επιστολή του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Χριστοδούλου, σχετικά με το άρθρο μας «Εθνομάρτυς, ναι. Άγιος, όχι», πού δημοσιεύθηκε στο φύλλο του «Ο.Τ.» της 20.11.92, έχω να απαντήσω, τόσο στον Σεβασμιώτατο, όσο και την Ι. Σύνοδο που πιστεύουν ότι καλώς έπραξαν αγιοποιούντες τον εθνομάρτυρα Χρυσόστομο Καλαφάτη, Μητροπολίτη Σμύρνης, τα εξής:

1. Όπως και στο άρθρο μας «Εθνομάρτυς, ναι. Άγιος, όχι» υποστηρίζω, ότι ο Σμύρνης Χρυσόστομος κακώς κηρύχθηκε Άγιος και πρέπει να ανακληθεί η απόφαση της αγιοποίησής του, το ίδιο πιστεύω και μετά την ανάγνωση της επιστολής του Σεβασμιωτάτου κ. Χριστοδούλου και μάλιστα περισσότερο ενισχυμένος τώρα, μετά την τόσο καχεκτική επιχειρηματολογία της αγιοποιήσεως, πού εμφανίζει την Ι. Σύνοδο να πάσχει από επικίνδυνη επιπολαιότητα, σε ένα τόσο σοβαρό θέμα!

2. Πράγματι η Μασονία συνηθίζει μέλη της, πρόσωπα επώνυμα, να τα αποκαλύπτει μετά τον θάνατό τους, για διαφημιστικούς σκοπούς! Πράγμα που αυξάνει την ευθύνη ενός κληρικού, που γίνεται μασόνος, ενώ γνωρίζει, πώς κάποτε το όνομά του θα μπει δόλωμα στην παγίδα της Μασονίας, για να πέσουν κι άλλοι στα δίκτυα της!  Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.  Η Μασονία είναι εχθρός —σατανικός εχθρός!— της Εκκλησίας και από έναν εχθρό αυτά περιμένει κανείς και άλλα πολλά! Το θέμα είναι τί κάνει η Εκκλησία; Τί κάνει, όταν πληροφορείται ότι ο εχθρός παρουσιάζει ως μέλη του, στελέχη δικά της και καπηλεύεται το σχήμα τους; Δεν πρέπει να αντιδράσει; Δεν πρέπει να ζητήσει την επέμβαση του Εισαγγελέως, για να υποχρεώσει την Μασονία να παρουσιάσει τα ντοκουμέντα που αποδείχνουν τον ισχυρισμό της;

Με ποιά σοβαρότητα, Σεβασμιώτατε, θα πούμε ότι η Μασονία ψεύδεται, όταν ισχυρίζεται στι ο Α' ή ο Β' κληρικός (Πατριάρχης, Μητροπολίτης ή Αρχιεπίσκοπος) υπήρξε μέλος της, αφού είναι άγνωστα τα ντοκουμέντα της;

Αλλά υπάρχει κι ένα άλλο θέμα: Η Μασονία παρουσιάζει έναν μικρό αριθμό επώνυμων, ως μέλη της, γιατί λοιπόν παρουσιάζει μόνον αυτά και όχι όλα ή τουλάχιστον τα περισσότερα όπως οι άλλες χώρες (Αγγλία, Η.Π. A.); Η Μασονία έχει καλά δεμένο το κάθε μέλος της, ώστε κανένας να μην μπορεί να της ξεφύγει και είναι τόσο σκοτεινή, που μόνο η κρατική δύναμη μπορεί να την ξεδοντιάσει! Εκεί πρέπει το ταχύτερο να προσφύγει η Ι. Σύνοδος και να ζητήσει τα ντοκουμέντα για τον Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο Καλαφάτη. Κι αν πράγματι η Μασονία αποδειχθεί ψευδομένη, να ζητήσει την ηθική και υλική καταδίκη της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, (να την διαλύση), της οποίας τα δημοσιογραφικά όργανα τόσο δεινώς συκοφάντησαν την Εκκλησία στο πρόσωπο ενός επίλεκτου μέλους της!

Αν όμως η Μασονία έχει αποδείξεις σε βάρος του Χρυσοστόμου, υπάρχει κανένας που να μπορεί να πει ναι, στην αγιοποίησή του; Μόνον μετά από ένα τέτοιο ξεκαθάρισμα, Σεβασμιώτατε, θα μπορείτε να γράφετε περί “δήθεν μασονικής ιδιότητος ενίων Πατριαρχών και απλών Αρχιερέων” και να είσθε πειστικός, χωρίς να εκτίθεσθε!...

2(α). Το επιχείρημά σας, Σεβασμιώτατε ότι, αν ο Χρυσόστομος Σμύρνης ήταν μασόνος, έχει το ελαφρυντικό ότι το 1922 η Εκκλησία μας δεν είχε ακόμα καταδικάσει την Μασονία, ως θρησκεία αντίθετη προς την χριστιανική πίστη, είναι ολότελα λανθασμένο και απαράδεκτο! Κι' αυτό γιατί ήδη από τον 17^ο αιώνα είχε αρχίσει στην Ευρώπη έντονος αντιμασονικός αγώνας με επίσημες αποφάσεις της Παπικής Εκκλησίας, αγώνας που άρχισε και στην Χώρα μας με πρωτοπόρο τον Απόστολο Μακράκη, Δ. Καρατζά καί άλλους (1866 και εξής), τον Επίσκοπον Πατρών Ιερόθεο, ο οποίος εζήτησε την απομάκρυνση από εκπαιδευτήριο της πόλεως ωρισμένων μελών του Δ.Σ., επειδή ήσαν μασόνοι, γεγονός που προκάλεσε πανελλήνιο σάλο, ιδιαίτερα στις πόλεις Χαλκίδα, Σύρο, Ιωάννινα, Βόλο και στην Κύπρο, όπου το 1900 η I. Σύνοδος της Εκκλησίας “επετέθη δριμύτατα κατά των εκεί Τεκτόνων”, εξαιτίας “διαμάχης περί την εκλογήν Αρχιεπισκόπου(!)” και ασφαλώς κάποιοι ψύλλοι θα είχαν μπει και στ' αυτιά των Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος, σχετικά με το τί είναι και τί πιστεύει η Μασονία, ώστε να μην έχουν το επιχείρημα της αγνοίας!

Εκτός όμως από όλα αυτά ο Σμύρνης Χρυσόστομος είχεν ο ίδιος προσωπική αντίληψη του αντιχριστανικού περιεχομένου της Μασονίας, την οποία απέκτησε κατά την μύησή του και είναι αδικαιολόγητος για δυο λόγους: Και γιατί έδωσε όρκο στη Μασονία, χωρίς να εξετάσει πρώτα το “πιστεύω” της και γιατί παρέμεινε, αφού το γνώρισε και μάλιστα ως ενεργόν μέλος! Αν έπρεπε κάποτε να μαρτυρήσει, τότε ήταν η ώρα: Ν’ αποκαλύψει και να καταγγείλει τον Εχθρό και να βαδίσει στο μαρτύριο για του Χριστού την πίστη την Αγία!

Σεβασμιώτατε, όχι ένας μορφωμένος και μάλιστα θεολόγος, όπως ήτο ο Χρυσόστομος, αλλά ένας ολιγογράμματος αλλά πιστός χριστιανός, είναι σε θέση με πρώτη ματιά, νε καταλάβει ότι η Μασονία όχι απλώς είναι εχθρός του Χριστιανισμού, αλλά είναι σαφώς αντίχριστη κατασκευή μια σατανική καρικατούρα της Χριστιανικής Εκκλησίας!! Πώς λοιπόν, σεις, ο τόσο καταρτισμένος και δραστήριος Επίσκοπος, μπορέσατε να δείτε ελαφρυντικά στην περίπτωση του Χρυσοστόμου; Όχι, Σεβασμιώτατε, έχετε λάθος!

Τί είναι, η Μασονία και τί πιστεύει, είναι γνωστό. Ένα μόνο θα πω: Ο μυούμενος στη Μασονία ορκίζεται, καθιερώνεται και προσεύχεται εις το όνομα και προς Δόξαν ενός θεού, που η Μασονία τον αποκαλεί Μέγαν Αρχιτέκτονα του Σύμπαντός!  Ποιός είναι αυτός ο Θεός και τί βάρος μπορεί να έχει για έναν χριστιανό που γνωρίζει το αληθινό όνομα του Θεού; Και πώς ένας Επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας μπορεί να ορκίζεται και να προσεύχεται σ’ έναν ανθρωποποίητο θεό; Τί σημαίνει Σεβασμιώτατε το “Ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλην εμού” (Έξοδος 20. 3), για έναν χριστιανό που γνωρίζει το όνομα του θεού, όπως το απεκάλυψε ο Ιησούς Χριστός; Υπάρχει στον μασονικό θεό Μ.Α.Τ.Σ., η Αγία Τριάδα, αφού τον Ιησού Χριστό τον θεωρούν Μύστη και όχι θεό; Κι αφού η Μασονία δεν πιστεύει στον Ι. Χριστό, πώς μπορεί να πιστεύει σε αληθινό Θεό, αφού ο Λόγος του Θεού είναι ρητός: “Πας ο αρνούμενος τον υιόν ουδέ τον πατέρα έχει” (Α' Ιω. 2, 23); Δεν το ήξερε αυτό ο Χρυσόστομος, όταν ορκίζονταν στον μασονικό θεό ΜΑΤΣ; Έπρεπε να του το πει κάποιος άλλος, για να το καταλάβει; Επί τέλους, όταν του έγινε η πρόταση να μυηθεί σε μια τόσο κραυγαλέα σκοτεινή οργάνωση, όπως η Μασονία, δεν έπρεπε να συμβουλευθεί την προϊσταμένη του Αρχή; Όχι, Σεβασμιώτατε, κανένα ελαφρυντικό δεν έχει ούτε ο Χρυσόστομος Καλαφάτης, που έγινε και παρέμενε μασόνος, ούτε σεις και η Ι. Σύνοδος που θέλετε να τον αγιοποιήσετε!

3. Λέτε, Σεβασμιώτατε, ότι “η Εκκλησία δέχεται το μαρτύριο ως βάπτισμα αίματος υπέρ Χριστού και διά τούτο ανακηρύσσει αγίους τους μάρτυρες της Πίστεως, έστω κι αν ωρισμένοι εξ αυτών δεν ήσαν καν βαπτισμένοι”! Αυτό στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι επιχείρημα, είναι δικολαβισμός! Αυτός που χωρίς να έχει βαπτισθεί θυσιάζεται για τον Χριστό, ασφαλώς ήταν αβάπτιστος, για λόγους ανώτερους της θελήσεώς του και θα εβαπτίζετο σε πρώτη ευκαιρία κι η ευκαιρία ήρθε στην κολυμβήθρα του μαρτυρίου κι όχι της Εκκλησίας. Έτσι επέτρεψε ο Θεός! Ο Χρυσόστομος όμως ήταν βαπτισμένος στην κολυμβήθρα του Χριστού και με τη θέλησή του ξεβαπτίστηκε στο “Σκοτεινό θάλαμο” της Μασονίας, την “κολυμπήθρα” του Σατανά! Αυτοί που θέλησαν να τον σώσουν ασφαλώς κινήθηκαν από την μασονική αλληλεγγύη και όχι από χριστιανική πίστη. Γιατί αν ήσαν χριστιανοί, θάπαιρναν στα βαπόρια τους όλους τους κυνηγημένους πρόσφυγες και δεν θα τους άφηναν να σφαγούν σαν τ’ όρνια από τους βάρβαρους διώκτες τους! Να προσεύχεται η Εκκλησία για την σωτηρία του Χρυσοστόμου, όπως και όλων των αμαρτωλών, το καταλαβαίνει κανείς. Να τον ανακηρύξει όμως Άγιο, για να προσευχόμαστε εμείς σ’ αυτόν και το μυαλό μας να πηγαίνει στον Μ.Α.Τ.Σ. αυτό δεν θα είναι αγιοποίηση του Χρυσοστόμου —ο Θεός ού μυκτηρίζεται!—  αλλά σατανοποίηση της προσευχής!  Αν κι’ αυτό το μπορεί η Σύνοδος του Σεραφείμ, ας το κάμει!...

4. Τό τέταρτο επιχείρημά σας, Σεβασμιότατε, είναι κάπως μακάβριο! Στέκεσθε, η Εκκλησία κι η Μασονία, μπροστά στο λείψανο του Χρυσοστόμου και φιλονικείτε σε ποιόν από τους δυό σας ανήκει! Μάνα η Εκκλησία για τον χριστιανό, Μάνα η Στοά για τον μασόνο! Σεις λέτε: Ο Χρυσόστομος ήτανε ποιμένας της Εκκλησίας και ο ποιμένας “την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων”. Οι μασόνοι λένε: Ο Χρυσόστομος ήτανε δικός μας και ως μασόνος θυσιάστηκε “υπέροχο σύμβολο και παράδειγμα εκπληρώσεως του χρέους μέχρι και της υπάτης θυσίας, σαφέστατη και αυτή τεκτονική υποθήκη”!

Προτού λοιπόν τον αγιοποιήσετε, ξεκαθαρίσετε σε ποιόν από τους δυό σας ανήκει. Ποιός του έδωσε την δύναμη του μαρτυρίου, ο Θεός της Εκκλησίας ή ο Θεός της Στοάς; Γιατί ο Θεός της Εκκλησίας δεν τον δέχεται Άγιο, αν ήταν μασόνος· αν πάλι ήταν πιστός Ορθόδοξος χριστιανός, δεν τον υποφέρει ο διάβολος! Και θα κινδυνεύσει να μην τον θέλει τελικά ούτε ο ένας ούτε ο άλλος! Γι' αυτό λυπηθείτε τον! Αφήστε τον στο έλεος του Θεού. Μην ζητάτε παραπάνω!

5. Το πέμπτο επιχείρημά σας, Σεβασμιώτατε, αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο το θέμα της αγιοποίησης του Χρυσοστόμου. Όλα αυτά που λέτε για τον Χρυσόστομο είναι σε βάρος του, αν πράγματι ήταν μέλος και μάλιστα ενεργόν, της Μασονίας! Ο Λόγος του Θεού είναι σαφής: “Ο γνους και μη ποιήσας δαρήσεται πολλάς” (Λουκ. 12, 47). “Ει μη ήλθον και ελάλησα αυτοίς, αμαρτίαν ουκ είχον. Νυν δε πρόφασιν ουκ έχουσι περί της αμαρτίας αυτών” (Ιω. 15. 12). Αν τέτοιο άγιο θέλετε, κάντε τον: Σας αξίζει!...

6. Το έκτο επιχείρημά σας είναι δημαγωγία, απαράδεκτη για την Εκκλησία! Ο Χριστιανός και όταν ακόμα κάνει το καθήκον του λέει: “Είμαι αχρείος δούλος, γιατί απλούστατα αυτό που είχα υποχρέωση να κάμω, έκαμα” (Λουκ. 17, 10). Αλλά ας μπούμε στην ουσία του προβλήματος, Σεβασμιώτατε: Γράφετε: “Γιατί φταίνε για την Καταστροφή αυτοί που διακονούσαν την Εκκλησίαν...;”. Το ερώτημα είναι: Πώς την διακονούσαν; διακονούσαν την Εκκλησία ή τον Εαυτό τους; Ποιόν διακονεί σήμερα ο (Ἀρχιεπίσκοπος) Σεραφείμ και η πλειοψηφία της Ιεραρχίας του, την Εκκλησία ή τον εαυτό τους; Όταν το Έθνος αντιμετωπίζει θανάσιμο κίνδυνο από τα σκυλιά που τόχουν ζώσει γύρω τριγύρω, τί κάνει η Εκκλησία; Με τί ασχολείται ο Σεραφείμ και η Ιεραρχία του; Ένα είναι το πρόβλημα γι’ αυτούς, ένα πράγμα τους απασχολεί. Ο Θεολόγος, ο Νικόδημος, ο Κωνσταντίνος! Γιατί; Γιατί ο Σεραφείμ και οι περί αυτόν, φταίνε σε πολλά κι αλλοίμονό τους αν κάποτε ζητηθούν ευθύνες!

Δεν καταλαβαίνετε, Σεβασμιότατε, ότι η σημερινή Διοίκηση της Εκκλησίας προκαλεί βάναυσα την υπομονή του Θεού; Αν ο Θεός εξαιτίας των αμαρτιών μας επιτρέψει κάποια συμφορά για το Έθνος μας, ποιος άλλος θα φταίει εκτός από την Διοίκηση της Εκκλησίας; Υπάρχει μέσα στο Έθνος, ηγεσία ανώτερη από την Εκκλησιαστική; Δεν είναι πρόβατα της Ποιμαίνουσας Εκκλησίας και η Πολιτική και η Πνευματική και η Οικονομική ηγεσία; Αν όλοι αυτοί παρανομούν, αν όλοι ρημάζουν το ποίμνιο σαν λύκοι, ποιός φταίει αν όχι οι ποιμένες; Και ποιός στην ουσία πληγώνεται, αν όχι ο Μεγάλος Ποιμένας Ι. Χριστός; Έτσι κάποτε έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας! Έτσι κάποτε ήρθε η συμφορά και στις Εκκλησίες της Ιωνίας. Είθε η τιμωρία να σταματήσει εκεί...

7. Mηv καυχάσθε, Σεβασμιώτατε, για την συμμετοχή σας στην αγιοκατάταξη του Χρυσοστόμου. Αν από τα παραπάνω δεν πεισθήκατε ότι εκάματε λάθος, το λάθος ζητείστε το αλλού! Αν πεισθήκατε, διορθώστε το! Θα είναι έγκλημα για την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη, να δώσετε στη συναγωγή του Σατανά, Μασονία, το δικαίωμα να παρουσιάζεται ιδιοκτήτρια Αγίων! Γιατί τότε θ’ ανοίξει διάπλατα η πόρτα για κάθε εχθρό της Χριστιανικής πίστεως Θεοσοφία, Μασωνία, Νέα Εποχή, Γκουρουϊσμό, Αποκρυφισμό, Μαγεία, Σατανολατρεία και άλλους πολλούς! Για την δήλωση περί μη συμμετοχής στη Μασονία των Ιεραρχών του 1972, μην είσθε και πολύ βέβαιος. Την απόφαση του 1933 την υπέγραψαν όλοι, μεταξύ των όποιων και πολλοί μασόνοι!...

Αυτά, Σεβασμιώτατε, και έτσι, επειδή πονώ πολύ την Εκκλησία του Χριστού!

Νικόλαος Ψαρουδάκης

Μαρούσι 20-11-92