Ελεεινή προπαγάνδα από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για τα Θρησκευτικά, και

Η Διαμαρτυρία της Π.Ε.Θ.

και ο Οικουμενιστικός-Πανθρησκειακός

«Περί απαλλαγών λόγος και αντίλογος…»

του Πανελλ. Θεολογικού Συνδέσμου «Καιρός»!

 ___________________

Ελεεινή προπαγάνδα από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για τα Θρησκευτικά και η απάντηση του ΕΚΚΛΗΣΙΑonline αποκατάσταση της αλήθειας

Για πολλοστή φορά σε αυτόν τον τόπο η αμφιβόλου σκοπού Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έρχεται να πάει κόντρα στο κοινό αίσθημα κα ι στην περίπτωση των Θρησκευτικών παραμερίζει την απόφαση του Εφετείου των Χανίων κρίνοντας ως  "Νόμιμη και συνταγματική την δήλωση για την απαλλαγή μαθητή από τα θρησκευτικά για λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως".

Το όργανο αυτό πατάει πάνω στην δική του ερμηνεία της εγκυκλίου του υπ. Παιδείας και αναφέρει πως σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας του περασμένου Ιανουαρίου - όπως αναφέρει η Αρχή - στη επίμαχη δήλωση του μαθητή ή του γονέα στην οποία αναφέρεται ότι «ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος ή επικαλείται λόγους θρησκευτικής συνείδησης, δεν είναι υποχρεωτική η αναφορά του θρησκεύματος στο οποίο ανήκει».
Και συνεχίζει η Αρχή, ότι «παρέχεται η δυνατότητα στους γονείς που δε επιθυμούν
να παρακολουθεί το παιδί τους το μάθημα των θρησκευτικών ή να υποβάλλουν υπεύθυνη δήλωση ότι δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος ή εναλλακτικά να ζητούν την απαλλαγή από την υποχρέωση παρακολούθησης με επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης οι οποίοι επιβάλλουν τη μη συμμετοχή στο μάθημα των θρησκευτικών». Κατά συνέπεια αναφέρει η Αρχή, «δεν απαιτείται άνευ ετέρου δήλωση ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος».
Ακόμη, στην εν λόγω απόφασή της η Αρχή αναφέρει ότι η επίμαχη δήλωση είναι «σύμφωνη με τις διατάξεις του άρθρου 13 του Συντάγματος οι οποίες κατοχυρώνουν την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και τη θρησκευτική ελευθερία, ως συνταγματική αρχή και ως ατομικό δικαίωμα» και προσθέτει: «Η ελευθερία της θρησκευτικής εκπαίδευσης που συνιστά στο δικαίωμα εκείνου που έχει την επιμέλεια του ανήλικου να προσδιορίζει τη θρησκευτική εκπαίδευση του τέκνου του σύμφωνα με τις δικές του πεποιθήσεις αποτελεί έκφανση και μορφή της προβλεπόμενης στο άρθρο 13 παράγραφος 2 του Συντάγματος θρησκευτικής ελευθερίας».
Την Αρχή απασχόλησε περίπτωση γονέων που ζήτησαν να απαλλαγεί από τα Θρησκευτικά ο γιος τους, μαθητής της Α' τάξης Λυκείου, για λόγους θρησκευτικής συνείδησης αλλά ο διευθυντής Γενικού Λυκείου της Αθήνας απέρριψε το αίτημα, αρχικά προφορικά και ύστερα και εγγράφως, επικαλούμενος την εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας.Όμως, η μητέρα του μαθητή προσέφυγε στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, που ακύρωσε την απάντηση του διευθυντή λόγω έλλειψης αιτιολογίας, ξαναστέλνοντάς του την υπόθεση για νέα νόμιμη κρίση.Ο διευθυντής επέμεινε στην απορριπτική του θέση, επικαλούμενος ότι στο απολυτήριο του γυμνασίου αναγραφόταν ως θρήσκευμα του μαθητή «Χριστιανός Ορθόδοξος».Ακολούθησε νέα προσφυγή της μητέρας, που έγινε εν μέρει δεκτή, αλλά για να δοθεί η απαλλαγή από τα Θρησκευτικά, ζητήθηκε από τη μητέρα να υποβάλει ρητή αναφορά ότι ο γιος της δεν είναι Ορθόδοξος Χριστιανός.
Βέβαια επειδή την βολεύει έτσι η Αρχή ξεχνάει αυτά που ορίζει η απόφαση του Εφετείου των Χανίων. Το ΕΚΚΛΗΣΙΑONLINE λοιπόν της θυμίζει:
Η εν λόγω απόφαση (παράγραφος 5 αυτής – οριστική - καταληκτική) δέχεται τα εξής σημεία παρατιθέμενα κατωτέρω επί λέξει::
«Ειδικότερα καθίσταται σαφές, ότι η παρεχομένη δυνατότητα απαλλαγής αφορά «μόνον τους μη Χριστιανούς Ορθοδόξους στο θρήσκευμα μαθητές, δηλαδή «αποκλειστικά τους ετεροδόξους ή αθρήσκους, που επικαλούμενοι λόγους «θρησκευτικής συνείδησης ζητούν, να απαλλαγούν από την παρακολούθησή του. «Τούτο δε διασφαλίζεται με την αναγραφή στην υποβαλλομένη για την απαλλαγή «από το μάθημα των θρησκευτικών , υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 του ιδίου «του μαθητή (εάν είναι ενήλικος) ή και των δύο γονέων του αν είναι ανήλικος) ή και «του ενός εξ αυτών, μόνο στην περίπτωση που η γονική μέριμνα ασκείται από τον «ένα γονέα, ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και εξ αυτού επικαλείται «λόγους θρησκευτικής συνείδησης, χωρίς στην περίπτωση αυτή να είναι «υποχρεωτική η αναφορά του θρησκεύματος στο οποίο ανήκει, εκτός εάν το «επιθυμεί, προσαπαιτείται δε, να συνυπογράφει και ο διδάσκων το μάθημα για να «καθίσταται εφικτός ο έλεγχος της νομιμότητας της μη παρακολούθησης του «μαθήματος των Θρησκευτικών. Επίσης ρητά ορίζεται ότι η ως άνω υπεύθυνη «δήλωση με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής αυτών που κατά τα ανωτέρω «δικαιούνται να την υπογράφουν θα πρέπει να υποβάλλεται και να παραλαμβάνεται «από τον Διευθυντή της Σχολικής Μονάδος εντός της αποκλειστικής προθεσμίας από «1ης έως 20ης Σεπτεμβρίου κάθε σχολικού έτους, η δε δήλωση αυτή δίδει δικαίωμα «απαλλαγής ετησίας διαρκείας και ανανεώνεται για κάθε νέο σχολικό έτος. Κάθε άλλη «απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών, δεν είναι νόμιμη. Από αυτά παρέπεται «ότι δεν είναι νοητή η απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών των Ορθοδόξων «στο θρήσκευμα Χριστιανών μαθητών προς τους οποίους, ως εκ τούτου, δεν «υφίσταται πλέον κανένα πεδίο ασαφείας για την υποχρέωσή τους να «παρακολουθούν το μάθημα αυτό κατά το οριζόμενο σε κάθε σχολείο ωρολόγιο «πρόγραμμα. Με την αποσαφήνιση του θέματος αυτού, οι Διευθυντές των κατά «τόπον σχολείων, συμπεριλαμβανομένων των διδασκόντων, υποχρεώνονται να «ενεργούν εντός του καθορισμένου σαφούς ως άνω πλαισίου, άλλως υπέχουν τις «κατά νόμον ευθύνες, για μη τήρηση των προδιαληφθέντων.

Δελτίο τύπου τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)
σχετικὰ μὲ δηλώσεις τῆς Ἀναπλ. Ὑπουργοῦ Παιδείας
καὶ τῆς ΟΛΜΕ γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Ἀθήνα 25 Σεπτεμβρίου 2015

.             Μὲ ἀφορμὴ ἀφ᾽ ἑνὸς ὅσα δήλωσε ἡ νέα Ἀναπληρώτρια Ὑπουργὸς Παιδείας, κ. Σία Ἀναγνωστοπούλου, σὲ συνέντευξή της «Στὸ Κόκκινο» καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου ἕνα Δελτίο Τύπου τῆς ΟΛΜΕ, σχετικὰ μὲ τὸ ζήτημα τῶν ἀπαλλαγῶν ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων αἰσθάνεται τὴν ὑποχρέωση νὰ ὑπενθυμίσει πρὸς ὅλους ὅτι τὸ ζήτημα ἔχει λυθεῖ ὁριστικὰ μὲ τελεσίδικες ἀποφάσεις τῶν ἑλληνικῶν δικαστηρίων, ποὺ δεσμεύουν τὴ διοίκηση καὶ ἑπομένως τὴν ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας. Ἅπαντες οἱ ἁρμόδιοι γιὰ τὴ λήψη ἀποφάσεων ἀλλὰ καὶ οἱ συνάδελφοι συνδικαλιστὲς ὀφείλουν νὰ μελετήσουν σὲ βάθος τὸ περιεχόμενο τῆς τελευταίας Ἐγκυκλίου καθὼς καὶ τῶν σχετικῶν δικαστικῶν ἀποφάσεων, πρὶν προβοῦν σὲ προτάσεις καὶ διατυπώσουν ἀπόψεις γιὰ τὸ ζήτημα.
.              Ἡ ἐν λόγῳ Ἐγκύκλιος τοῦ τ. Ὑπουργοῦ Παιδείας Α. Λοβέρδου γιὰ τὶς ἀπαλλαγὲς ἀποτελεῖ ἀκριβῶς συμμόρφωση τῆς ἡγεσίας τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας μὲ τὸ περιεχόμενο τῶν δικαστικῶν ἀποφάσεων ποὺ προέκυψε μετὰ ἀπὸ ἐντατικὴ ἐνασχόληση μὲ τὸ ζήτημα στελεχῶν τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καὶ τὶς σχετικὲς ἀπαραίτητες παρεμβάσεις τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Θεολόγων.
.           Ἐὰν ἡ Ἕνωση Ἀθέων, ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ 15-20 μέλη, θεωρεῖ «Ἐλπιδοφόρο ξεκίνημα γιὰ τὴν νέα ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας» τὶς δηλώσεις τῆς Ἀν. Ὑπουργοῦ, τοῦτο θὰ πρέπει νὰ βάλει σὲ σκέψεις τὴν ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας γιὰ τὸ ποιοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἀνακινοῦν ἕνα ζήτημα ποὺ ἔχει ὁριστικὰ ἐπιλυθεῖ καὶ ποιὲς σκοπιμότητες ἐξυπηρετοῦν.
.                 Ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων περίμενε ἀπὸ ὅσους στελεχώνουν αὐτὴν τὴν Κυβέρνηση νὰ ἔχουν τὴν διάθεση νὰ διαλέγονται μὲ τοὺς κλάδους τῶν ἐκπαιδευτικῶν, πρὶν νὰ ἀποφασίζουν γιὰ θέματα ποὺ τοὺς ἀφοροῦν ἄμεσα. Πιστεύουμε ὅτι ἀποφάσεις ποὺ λαμβάνονται ἐν βρασμῷ καὶ χωρὶς συζήτηση καὶ ἀναζήτηση λύσεων σὲ ἄμεση συνεργασία μὲ τοὺς ἐνδιαφερόμενους ἐκπαιδευτικούς, μόνον σὲ κακὰ ἀποτελέσματα  γιὰ τὴν παιδεία μας μποροῦν νὰ ὁδηγήσουν.
.             Ἡ παιδεία μας ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ σοβαροὺς καὶ ἐμπεριστατωμένους, ἀπὸ παιδαγωγικῆς πλευρᾶς, χειρισμοὺς καὶ σὲ κάθε περίπτωση δὲν ἀντέχει σὲ ἄλλους ἐπιπόλαιους πειραματισμούς.

Γιὰ ὅλα τὰ παραπάνω ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων:

1. Ἐκφράζει τὴν ἀντίθεσή της σὲ ἀποφάσεις ποὺ ἀφοροῦν τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ λαμβάνονται αὐθαίρετα καὶ αὐταρχικὰ καὶ ἐν ἀγνοίᾳ τῶν Θεολόγων ἐκπαιδευτικῶν.

2.  Δηλώνει ἕτοιμη νὰ συνεργασθεῖ στενὰ μὲ τὴ νέα ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ὥστε νὰ ὑπάρξει σαφὴς καὶ ἐμπεριστατωμένη ἐνημέρωση σχετικὰ μὲ τὸ ζήτημα τῶν ἀπαλλαγῶν ἀπὸ τὰ Θρησκευτικά, ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ὅσων ἔχουν προκύψει ἀπὸ τὸ 2008 καὶ ἑξῆς, ὁπότε καὶ δημιουργήθηκε, ὡς μὴ ὄφειλε, τὸ ἐν λόγῳ ζήτημα. Εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ὁ διάλογος καὶ ἡ ἐνημέρωση μὲ τὴ νέα Ἀν. Ὑπουργὸ Παιδείας εἶναι ὁ μόνος τρόπος ποὺ μπορεῖ νὰ λειτουργήσει γόνιμα γιὰ ἀποφάσεις τοῦ Ὑπουργείου ποὺ ἀφοροῦν ἄμεσα τοὺς ἐκπαιδευτικούς.

3. Λυπούμαστε γιὰ τὴν διοίκηση τῆς ΟΛΜΕ ποὺ ἀποφάσισε νὰ μὴν συνεργάζεται μὲ τὸν κλάδο μας γιὰ θέματα ποὺ μᾶς ἀφοροῦν, ἀλλὰ νὰ ἐνεργεῖ αὐθαίρετα σὲ βάρος καὶ ἐν ἀγνοίᾳ μας, κάτι τὸ ὁποῖο θεωροῦμε ὅτι δὲν τιμᾶ καθόλου τὸ ΔΣ τῆς ΟΛΜΕ.

Τὸ ΔΣ τῆς ΠΕΘ

ΠΗΓΗ: petheol.gr

«Περί απαλλαγών λόγος και αντίλογος…»

Ανακοίνωση του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου «Καιρός»

Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ - για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης» παρακολουθεί με ζωηρό ενδιαφέρον αλλά και ανησυχία την έντονη κριτική που αναπτύχθηκε πρόσφατα απέναντι στην τελευταία εγκύκλιο για την απαλλαγή από το Μάθημα των Θρησκευτικών. Ως θεολόγοι που μοχθούμε για να εκπαιδευθούν νέοι άνθρωποι στο να αναστοχάζονται πάνω στις πνευματικές και θρησκευτικές τους αναζητήσεις και να κατανοούν το αποτύπωμα αυτών των αναζητήσεων μέσα στην ελληνική κοινωνία και την ιστορία της, είμαστε οι τελευταίοι που θα επιδιώκαμε έναν βιασμό συνειδήσεων και παραβίαση της θρησκευτικής τους ελευθερίας.

Ωστόσο, η σχολική πραγματικότητα βεβαιώνει, όπως επισημάναμε και παλαιότερα με υπόμνημά μας και στις συναντήσεις μας με τις κατά καιρούς πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας και τελευταία με τον κ. Λοβέρδο,  πως  συχνά η χρήση της επίκλησης λόγων θρησκευτικής συνείδησης για απαλλαγή από το ΜτΘ, ανάλογα με τις εκάστοτε και ανά πάσα στιγμή μεταβαλλόμενες συνθήκες στη σχολική αίθουσα και συνηθέστερα στο Λύκειο, γινόταν με σκοπό την αποφυγή ενός μαθήματος από το σύνολο των μαθητικών υποχρεώσεων και του βαθμολογικού Μέσου Όρου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αναίρεση της ισονομίας των μαθητών, επιτρέποντας την αβασάνιστη διάκριση στις εκπαιδευτικές τους υποχρεώσεις και την εκπαιδευτική ύλη που διδάσκονται, παιδαγωγικά προβλήματα γιατί ενθάρρυνε τη φυγοπονία και μπορούσε να οδηγήσει σε περιθωριοποίηση του απαλλασσόμενου μαθητή έναντι της υπόλοιπης τάξης, διοικητική αταξία λόγω των μετακινήσεων μαθητών από τμήμα σε τμήμα, καθιστώντας τελικά ένα μάθημα του σχολικού προγράμματος οιονεί επιλεγόμενο και μετατρέποντας ταυτόχρονα κατά μοναδικό τρόπο τον διδάσκοντα σε όμηρο της ανάγκης να διαφημίσει το γνωστικό του αντικείμενο και ίσως να «εκμαυλίσει» τους μαθητές για να ανταποκρίνεται στο ρόλο του.

Η αντίδραση του κόσμου των θεολόγων εκπαιδευτικών που από τη μεριά του Συλλόγου μας μεταφέρθηκε με την επισήμανση όλων των παραπάνω στις επανειλημμένες επαφές μας με την πολιτική ηγεσία και τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου και του ΙΕΠ αλλά και σε γραπτές εκθέσεις και ανακοινώσεις μας,  συνεισέφερε μαζί με άλλες εξελίξεις (όπως η υπ’ αρ. 115/2012 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων) στην τελευταία Εγκύκλιο (23.1.2015), που λύνει τα προβλήματα αυτά, αντιμετωπίζοντας με ρεαλισμό την υπάρχουσα κατάσταση και τερματίζοντας μια περίοδο μεγάλης αναταραχής, που ξεκίνησε το 2008, με την έκδοση τότε τριών διαδοχικών εγκυκλίων για το θέμα.

Για το Σύλλογό μας η εξέλιξη αυτή είναι ένα βήμα προς την επίτευξη ενός ευρύτερου στόχου για το μάθημα, που είναι ένα μάθημα υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές, επιτρέποντάς τους τη διείσδυση στη θρησκευτική τους αναζήτηση καθώς παρέχει τα γνωστικά μέσα για την κατανόηση της επίδρασης της θρησκείας στη συγκεκριμένη κοινωνία (την ελληνική) ιστορικά, αλλά και την ταυτότητα του «διαφορετικού» που ζει δίπλα του. Προς την κατεύθυνση αυτή κινείται και το νέο Πρόγραμμα Σπουδών Θρησκευτικών του Δημοτικού-Γυμνασίου που ολοκληρώθηκε το 2011 και αναθεωρήθηκε το 2014 ενώ εφαρμόστηκε πιλοτικά επί διετία, καθώς και το αντίστοιχο ΠΣ του Λυκείου. Ένα σύγχρονο ΜτΘ με τα χαρακτηριστικά αυτά θα λύσει σταδιακά τα προβλήματα περιεχομένου, χαρακτήρα, αλλά και διδακτικών στόχων, χωρίς να δημιουργεί προβλήματα συνείδησης, επιβολής κάποιου δόγματος κλπ. Επομένως, η λύση βρίσκεται προς την εξέλιξη του περιεχομένου του ΜτΘ και όχι στη μεγέθυνση της δυνατότητας απαλλαγής, με την απλούστευση της διαδικασίας, που έχει τελικό αποτέλεσμα τον κατακερματισμό της σχολικής τάξης.

Με τις θέσεις αυτές ο Σύλλογός μας είναι πρόθυμος να συζητήσει αναλυτικά με τη νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου αλλά και με άλλους ενδιαφερόμενους, όπως την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, την ΟΛΜΕ,  ακόμη και την Ένωση Αθέων, με γνώμονα πάντοτε τους γενικούς μορφωτικούς σκοπούς της παιδείας, τους ειδικούς στόχους του μαθήματος των Θρησκευτικών σε συνδυασμό με το σεβασμό της προσωπικότητας του μαθητή και των δικαιωμάτων του.

Το ΔΣ

Ο Πρόεδρος Δ. ΜΟΣΧΟΣ Επικ. Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΕΚΠΑ

O Aντιπρόεδρος ΓΡ. ΜΑΥΡΟΚΩΣΤΙΔΗΣ, Θεολόγος, Διευθυντής Λυκείου

Ο Γ. Γραμματέας Γ.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Θεολόγος, Διευθυντής Λυκείου

Τα Μέλη

ΑΙΚ. ΠΕΝΙΡΤΖΗ Θεολόγος Δ.Ε

ΧΡΥΣ.ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ Καθηγητής Θεολογικής   σχολής  ΑΠΘ

Θ. ΓΙΑΓΚΟΥ Καθηγητής Θεολογικής σχολής ΑΠΘ

ΑΝΔΡ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ Σχολ. Σύμβουλος Δ. Μακ/νίας

ΑΝΤ. ΠΑΝΑΓΑΚΗΣ Εκπαιδευτικός Α/θμιας εκπ/σης- Θεολόγος

ΧΡΙΣΤ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Θεολόγος Δ.Ε

Πηγή