Μία συνέντευξη ποταμό, στὴν ὁποία ἀπροκάλυπτα
προπαγανδίζει τὶς αἱρετικὲς θέσεις τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἔδωσε πρὶν τὴν ἔναρξη τῆς
"Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου" ὁ μητροπολίτης Δημητριάδος Ἰγνάτιος, ἡ ὁποία
ὡστόσο εἶναι ἀποκαλυπτικὴ τῶν ἀποφάσεων
ποὺ μᾶς ἑτοιμάζουν ἐκεῖ στὴν Κρήτη καὶ τῶν ἐξουσιαστικῶν παιχνιδιῶν περὶ
"Πρώτου" ποὺ παίζουν οἱ ..."θυσιαζόμενοι" γιὰ τὸ Ποίμνιό τους Ποιμένες.
Παραθέτουμε τὸ Α΄ μέρος της μὲ μικροὺς
σχολιασμούς.
Σημάτης Παναγιώτης
Δημοσιογρ.: Ἀρχίζει στὴν Κρήτη ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος…, ἡ ὁποία θὰ εἶναι Ἁγία, ἀλλὰ δὲν θὰ εἶναι τόσο Μεγάλη ὅσο περιμέναμε…
Μητρ. Ιγνάτιος: Ἐγὼ πιστεύω ὅτι Μεγάλη εἶναι
ἤδη. [σ.σ.: Γιατί; Μὲ ποιά κριτήρια; Νά, ποιά εἶναι τὰ
κριτήρια τοῦ Δημητριάδος Ἰγνάτιου:]. Γιατὶ ἔχει διαρκέσει πολὺς χρόνος προετοιμασίας, ὑπάρχει κόπος, εἶναι οἱ προκάτοχοί
μας ποὺ ξεκίνησαν τὸ ὅραμα καὶ τὴν πραγματικότητα τῆς Μεγάλης αὐτῆς
Συνόδου γιὰ ὁλόκληρη
τὴν Ὀρθοδοξία, ἔχει χυθεῖ πολὺ μελάνι, ἔχουν γραφεῖ κι ἔχουν γίνει συναντήσεις σ’ ὅλο τὸν κόσμο καὶ τώρα φτάνουμε στὸ ἀποκορύφωμα. [σ.σ.: Καὶ ποιοί εἶναι οἱ προκάτοχοι ποὺ ὁραματίστηκαν καὶ προετοίμασαν τὴν Σύνοδο: ὁ Μέγας Οἰκουμενιστὴς-Πανθρησκειαστὴς πατρ. Ἀθηναγόρας (καυχήθηκε ὅτι «λειτούργησε καὶ ὡς Ραββίνος!), ὁ «ἐξώλης καὶ προώλης μητρ. Χαλκηδόνος Μελίτων Χατζῆς (ἐδῶ), ὁ Πανθρησκειαστὴς πατρ. Ἀλεξανδρείας Παρθένιος, ὁ μητρ. Τρανουπόλεως Δαμασκηνός καὶ ἄλλοι ὅμοιοί τους! Καὶ τὸ ἀποκορύφωμα; Οἱ σημερινοὶ συνεχιστές τους: Ὁ Μεγάλος αἱρετικὸς Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας, ὁ ἐπίσης μεγάλος αἱρετικὸς (κυρίως στὴν ὑλοποίηση τῆς Παναιρέσεως) πατρ. Βαρθολομαῖος, ὁ Γερμανίας Αὐγουστῖνος, ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος καὶ ἡ μεταπατερικῶν-οἰκουμενιστικῶν προδιαγραφῶν ἀφεντιά σας κ. Ἰγνάτιε, ὅπως φαίνεται καὶ ἀπὸ ὅσα στὴν συνέχεια, λίγο παρακάτω, ἀποκαλύπτετε!]. Ἐγὼ πιστεύω ἀκλόνητα ὅτι τὸ «Μεγάλη» δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ ἂν καὶ κατὰ πόσον ὅλες οἱ Ἐκκλησίες θὰ ἀνταποκριθοῦν στὸ τελικὸ κάλεσμα, ἀλλὰ στὸ πόσο σημασία ἔχει γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ γιὰ ὁλόκληρο τὸν Χριστιανισμὸ αὐτὴ ἡ Σύνοδος…
τὴν Ὀρθοδοξία, ἔχει χυθεῖ πολὺ μελάνι, ἔχουν γραφεῖ κι ἔχουν γίνει συναντήσεις σ’ ὅλο τὸν κόσμο καὶ τώρα φτάνουμε στὸ ἀποκορύφωμα. [σ.σ.: Καὶ ποιοί εἶναι οἱ προκάτοχοι ποὺ ὁραματίστηκαν καὶ προετοίμασαν τὴν Σύνοδο: ὁ Μέγας Οἰκουμενιστὴς-Πανθρησκειαστὴς πατρ. Ἀθηναγόρας (καυχήθηκε ὅτι «λειτούργησε καὶ ὡς Ραββίνος!), ὁ «ἐξώλης καὶ προώλης μητρ. Χαλκηδόνος Μελίτων Χατζῆς (ἐδῶ), ὁ Πανθρησκειαστὴς πατρ. Ἀλεξανδρείας Παρθένιος, ὁ μητρ. Τρανουπόλεως Δαμασκηνός καὶ ἄλλοι ὅμοιοί τους! Καὶ τὸ ἀποκορύφωμα; Οἱ σημερινοὶ συνεχιστές τους: Ὁ Μεγάλος αἱρετικὸς Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας, ὁ ἐπίσης μεγάλος αἱρετικὸς (κυρίως στὴν ὑλοποίηση τῆς Παναιρέσεως) πατρ. Βαρθολομαῖος, ὁ Γερμανίας Αὐγουστῖνος, ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος καὶ ἡ μεταπατερικῶν-οἰκουμενιστικῶν προδιαγραφῶν ἀφεντιά σας κ. Ἰγνάτιε, ὅπως φαίνεται καὶ ἀπὸ ὅσα στὴν συνέχεια, λίγο παρακάτω, ἀποκαλύπτετε!]. Ἐγὼ πιστεύω ἀκλόνητα ὅτι τὸ «Μεγάλη» δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ ἂν καὶ κατὰ πόσον ὅλες οἱ Ἐκκλησίες θὰ ἀνταποκριθοῦν στὸ τελικὸ κάλεσμα, ἀλλὰ στὸ πόσο σημασία ἔχει γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ γιὰ ὁλόκληρο τὸν Χριστιανισμὸ αὐτὴ ἡ Σύνοδος…
Δημοσιογρ.: Ὑπῆρχαν καὶ φωνὲς στὸ ἐσωτερικὸ
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ποὺ ἦταν ἀντίθετες στὴν διεξαγωγὴ τῆς Συνόδου.
Μητρ. Ἰγνάτιος: Εὐχαριστῶ γιὰ τὸ ἐρώτημα,
διότι ἐδῶ ἀποδεικνύεται, πῶς μπορεῖ νὰ λειτουργήσει τὸ συνοδικὸ σύστημα.
Βεβαίως ὑπῆρξαν φωνές. Ὅμως ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μὲ κύρος, μὲ συνοδικότητα,
συζητήσαμε ὅλα τὰ θέματα στὴν τελευταία Ἱεραρχία, εἴχαμε μιὰ ἐξαιρετικὴ
προεδρία ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ κατορθώσαμε… νὰ ἔχουμε μία κοινή, σχεδὸν ὁμόφωνη
ἀπόφαση. Γιὰ μένα αὐτὸ δείχνει τὴν ὡριμότητα μιᾶς Ἐκκλησίας… καὶ ἡ Ἱεραρχία μας
βγῆκε ἑνωμένη ἀπὸ αὐτὴν τὴν συζήτηση· …ὑπῆρξαν
φωνὲς ποὺ ὄντως κάποια στιγμὴ φάνηκαν πιὸ δυνατές, ἐν τούτοις καὶ στὰ κείμενα ἔχουμε
παρεμβάσεις καὶ θέσεις, θὰ κρατήσουμε στὴ Σύνοδο, πάντοτε ὅμως μ’ αὐτὴ τὴν
σοφία ποὺ ἔχει ἕνα συνοδικὸ σῶμα… [σ.σ.: Δέστε πῶς τὰ
στρογγυλεύει ὅλα. Τὶς ριζικὲς διαφωνίες τὶς παρουσιάζει σὰν «πιὸ δυνατὲς
φωνές», ποὺ πάει πέρασαν, ἔπεσαν καὶ εἰρηνεύσαμε, ἀλλὰ φασιστικά-Οἰκουμενιστικά,
ἀφοῦ ὅ,τι κι ἂν εἶπαν οἱ διαφωνήσαντες, θὰ ριφθεῖ στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων καὶ
θὰ περάσει ἡ ψῆφος τοῦ ἑνός. Τοῦ Οἰκουμενιστῆ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου!].
Δόξα
τῷ Θεῷ ποὺ θὰ γίνει Σύνοδος. Κι αὐτὸ θὰ συντελέσει στὸ νὰ κλείσουμε καὶ νὰ ὁλοκληρώσουμε
θέματα, τὰ ὁποῖα τέθησαν πρὶν ἀπὸ 50 καὶ 60 χρόνια. Ἄρα κλείνει
ἕνας κύκλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, εἴτε ἔτσι εἴτε ἀλλέως· εἶτε εἶναι
παρόντες ὅλοι εἴτε ἀπουσιάζουν κάποιοι. [σ.σ.:
Κατάμουτρα, λοιπόν, μᾶς λέει, εἴτε τὸ θέλετε εἴτε ὄχι, κλείνει ὁ κύκλος τῆς
παραδοσιακῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀνοίγει ὁ κύκλος τῆς μεταπατερικῆς Ἐκκλησίας, τῆς
«νέας ἐκκλησίας» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τοῦτο φαίνεται καὶ ἀπὸ ὅσα ἀκολουθοῦν].
Τὸ ἑπόμενο βῆμα εἶναι ἡ ἑνότητα μέσα
στὴν Ὀρθοδοξία, ποὺ θὰ εἶναι πολὺ πιὸ δύσκολο βῆμα… [σ.σ.:
Ἀντιλαμβάνεται, πάντως, ὅτι θὰ ὐπάρξουν Ὀρθόδοξοι ποὺ θὰ ἀντιδράσουν· ποὺ δὲν θὰ
ἀφήσουν τοὺς Οἰκουμενιστὲς νὰ πραγματοποιήσουν τὰ σχέδιά τους, δὲν θὰ ὐποταχθοῦν].
Δημοσιογρ.: Μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθεῖ αὐτό,
γιατὶ ὅπως ἐπισημάνατε αὐτὸ εἶναι καὶ θέμα πολιτικῆς…
Μητρ. Ἰγνάτιος: Ἐδῶ λοιπόν εἶναι, πόσο θὰ
μπορέσουμε νὰ ἀποφύγουμε τὸν πειρασμὸ τῆς πολιτικῆς,
τὸν πειρασμὸ τοῦ Ἐθνοφυλετισμοῦ, ποὺ
εἶναι αἵρεση γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία …καὶ νὰ δώσουμε
τὸ μήνυμα τῆς ἑνότητας. Αὐτὸ ἐλπίζαμε καὶ ἐλπίζουμε ὅτι θὰ τὸ κάνει ἡ Κρήτη ἔτσι
κι ἀλλιῶς. Ξέρετε, θὰ μετρήσει τὸ μήνυμα (τῆς ἑνότητος). Μακάρι νὰ εἶχε τὶς ὑπογραφὲς ὅλων.
Κάποια στιγμὴ θὰ τὶς ἀποκτήσει. Ἡ ἱστορία θὰ τὸ ὁδηγήσει αὐτό. Ἀλλὰ τὸ μήνυμα θὰ
δοθεῖ σ’ ὅλη τὴ χριστιανοσύνη. [σ.σ.: Μᾶς ἔχουν «ζαλίσει τὰ αὐτιὰ» γιὰ τὴν αἵρεση τοῦ Ἐθνοφυλετισμοῦ
(ποὺ μὲ τὸν τρόπο τους τὸν ὑπηρετοῦν!), ἀλλὰ βέβαια δὲν βλέπουν τὴν μόνη αἵρεση ποὺ Ἅγιοι ἄνθρωποι ἔχουν καταγγείλει
δεκαετίες, τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! ].
Δημοσιογρ.: Ἡ Μόσχα εἶχε ἀφήσει νὰ ἐννοηθεῖ
ὅτι μπορεῖ νὰ εἶναι διασπαστική;
Μητρ. Ἰγνάτιος: Νὰ σᾶς πῶ· ὅσοι ἔχουμε τὴν ἐμπειρία
τῶν Διο-Ορθοδόξων συναντήσεων ξέρουμε καὶ ξέραμε πάντα ὅτι ὑπάρχει πάντα μιὰ
πλευρὰ ποὺ εἶναι ἀπρόβλεπτη...
(Τὸν
ρωτᾶ ὁ Δημοσιογράφος γιὰ τὶς θέσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας καὶ ὁ
Δημητριάδος ἀπαντᾶ).
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
Ἀναστάσιος, πιστέψτε με, εἶναι τὸ πιὸ νεανικὸ μυαλὸ μέσα (στὴ Σύνοδο), μὲ τὴν ἔννοια
ὅτι κατορθώνει πάντα νὰ ἀρθρώνει ἕνα λόγο, ὁ ὁποῖος ἔχει ἑνότητα καὶ κυρίως ἀνοικτότητα,
οἰκουμενικότητα. Ξέρετε, ἔχουμε τὸν ἐθνοφυλετισμό, ἔχουμε τὸν πειρασμὸ τῆς αὐτάρκειας
καὶ τῆς ἐσωστρέφειας [σ.σ.: Πάλι ὁ ἐθνοφυλετισμός! Γιὰ
τὸν Οἰκουμενισμὸ πότε θὰ πεῖτε κάτι κ. Ἰγνάτιε; Εἴτε ὑπέρ, εἴτε κατά;]. Ἡ
ἀποκλειστικότητα,
εἶναι μέν, σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν οὐσία τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶναι ἡ Μία, Ἁγία,
Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ἡ Ὀρθόδοξη, ἀλλὰ στὸν τρόπο ποὺ δίνεις τὸ μήνυμα, δὲν
μπορεῖ νὰ εἶναι οὔτε ἐσωστρεφής, οὔτε νὰ ὁδηγεῖ σὲ μιὰ αὐτάρκεια ποὺ νὰ διακόπτει
διαλόγους, οὔτε νὰ κτίζεις τείχη. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀναστάσιος εἶναι
ὁ ἄνθρωπος ποὺ ρίχνει…, χτίζει γέφυρες, τὶς ὁποῖες ἔχουμε παρὰ πολὺ ἀνάγκη στὴν
ἐποχή μας. Σ’ αὐτὸ τὸ πνεῦμα εἶναι καὶ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης καὶ οἱ ὑπόλοιποι
Ἱεράρχες στὴν Κρήτη… [σ.σ.: Σ’ αὐτὲς τὶς διαστροφικὲς τῆς ἀνάλογης διδασκαλίας τῆς Ἁγίας
Γραφῆς φράσεις στηρίζεται ὅλο τὸ οἰκοδόμημα τῶν Οἰκουμενιστῶν περὶ
Διαλόγων. Παρόμοιες θέσεις πιπιλίζουν οἱ Οἰκουμενιστές, μὲ πρῶτον τὸν «Πρῶτο»
πατριάρχη Βαρθολομαῖο! Αὐτὲς οἱ θέσεις ὅμως, ἀνατρέπουν τὶς Ἐντολὲς τοῦ ἴδιου
τοῦ Κυρίου, ὅπως διατυπώθηκαν ἀπὸ τὴν Π. Διαθήκη διὰ τῶν Προφητῶν καὶ στὴν Κ.
Διαθήκη διὰ τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων. Διὰ τὴν ἀσφάλεια τῶν πιστῶν (γιὰ νὰ μὴν παρασυρθοῦν, μολυνθοῦν καὶ
φθαροῦν ἀπὸ τὶς κακοδοξίες τῶν ἀντιτιθεμένων) καὶ τὴν συνειδητοποίηση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς τῶν κακοδοξιῶν τους, ἡ διατρέχουσα ὅλην τὴν Ἁγία Γραφὴ Ἐντολὴ εἶναι:
«Ἐξέρχεσθε ἐκ μέσου αὐτῶν» καὶ «αἱρετικὸν ἄνθρωπον, μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν
νουθεσίαν παραιτοῦ». Αὐτὲς τὶς Ἐντολὲς οἱ Οἰκουμενιστὲς (ὅπως ἐδῶ ὁ κ. Ἰγνάτιος)
τὶς καταργοῦν αὐθαίρετα καὶ βλάσφημα, χαρακτηρίζοντάς τες «ἐσωστρέφεια» καὶ «αὐτάρκεια»
καὶ ὡς «κτίσιμο τειχῶν»].
Στὴν
ὀρθοδοξία ἔχουμε αὐτόν (τὸν Πρῶτο), ὁ ὁποῖος συντονίζει. Ξέρετε ἡ
Σύνοδος εἶναι συνέχεια τῆς Ἁγίας Τραπέζης. Ὅπως ἀπὸ κανένα δὲν περνάει στὸ νοῦ,
ὅτι θὰ εἶναι παρὼν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης καὶ δὲν θὰ εἶναι ὁ Πρῶτος στὴν Θ.
Λειτουργία, δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ μὴν εἶναι Πρῶτος καὶ στὴν Σύνοδο. Ὄχι γιὰ νὰ ἐξουσιάσει.
Ἀλλὰ γιὰ νὰ ἑνώσει, νὰ συντονίσει. [Ὁποία παραπλάνηση
τῶν πιστῶν. Ὁ κατ’ ἐξοχὴν ἐξουσιαστικὸς Πατριάρχης, ὁ χρησιμοποιῶν φασιστικὲς
καὶ σατανοκίνητες μεθόδους γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς Παναιρέσεως, ὁ δι-αιρετικὸς ὡς αἱρετικός,
ὁ κ. Βαρθολομαῖος Ἀρχοντώνης, προβάλλεται ὡς εἰρηνοποιός, ἑνωτικός! Ταυτόχρονα,
ἄθελά του ὁ κ. Ἰγνάτιος, δίνει ἕνα μάθημα στοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές· τοὺς ὑπενθυμίζει τὴν μεγάλη σημασία ποὺ ἔχει ἡ
μνημόνευση τοῦ προϊσταμένου τῆς Θ. Λειτουργίας. Μνημονεύοντας τὸν Πατριάρχη,
δείχνουμε ὅτι ἔχουμε τὰ ἴδια πιστεύματα μαζί του καὶ μὲ ὅσους συμμετέχουν στὴν
Θ. Λειτουργία -ἀλλὰ καὶ στὴν Σύνοδο].
Δημοσιογρ.: Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος θὰ
ἐξετάσει θέματα ὄχι θεολογικὰ ἀπ’ ὅ,τι γνωρίζω,
Μητρ. Ἰγνάτιος: Δὲν θὰ ἐξετάσει θέματα
Πίστεως μὲ τὴν ἔννοια τῶν Δογμάτων ποὺ ἔχουν ὁριστικοποιηθεῖ μὲ τὶς Οἰκουμενικὲς
Συνόδους. [σ.σ.: Πάλι παραπλανᾶ ὁ κ. Ἰγνάτιος. Διότι τὸ
θέμα τῆς ἀναγνωρίσεως τῶν Ὁμολογιῶν ὡς Ἐκκλησιῶν καὶ τὸ θέμα τῶν μεικτῶν γάμων,
ἀνατρέπουν τὰ ἐκκλησιολογικὰ καὶ δογματικὰ θέματα περὶ Μίας Ἐκκλησίας, περὶ ἑνὸς
Βαπτίσματος, περὶ μὴ ὐπάρξεως μυστηρίων στὶς ὁμολογίες].
Δημοσιογρ.: Θὰ ἐξετάσει θέματα διαδικαστικά…;
Μητρ. Ἰγνάτιος: Ἅπτονται, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν εἶναι αὐτὰ ποὺ θὰ ἀνατρέπουν
πράγματα, δὲν εἶναι αὐτὰ ποὺ θὰ ἀλλάξουν τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὴν μία μέρα
στὴν ἄλλη.
Δημοσιογρ.: Ἀπὸ τὴν Σύνοδο θὰ ληφθοῦν ἀποφάσεις.
Αὐτὲς οἱ ἀποφάσεις δὲν θὰ δευσμεύουν τὰ τέσσερα Πατριαρχία καὶ Ἐκκλησίες ποὺ δὲν
θὰ δώσουν τὸ παρὸν στὴ Σύνοδο;
Μητρ. Ἰγνάτιος: Πιστεύω ἀκλόνητα ὅτι ὅλα
αὐτὰ τὰ κείμενα ἔχουν προσυπογραφεῖ ἀπὸ ὅλες τὶς Ἐκκλησίες,
παρεκτὸς ἑνὸς
κειμένου τὸ ὁποῖον ἀφορᾶ τοὺς μεικτοὺς γάμους,
εἶναι τὸ μόνο κείμενο ποὺ δὲν προσυπέγραψε ἡ Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας,
Δημοσιογρ.: μεικτοὺς γάμους;
Μητρ. Ἰγνάτιος: Μπράβο, νὰ σᾶς τὸ ἐξηγήσω
τώρα, τί σημαίνει αὐτό. Ἔχουμε πλέον οὐσιαστικὰ καθιερώσει οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ὅτι, ὅταν ἔχουμε
συγκρότηση οἰκογένειας μεταξὺ Χριστιανῶν ποὺ ἔχουν βαπτιστεῖ στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας
Τριάδος, δηλαδὴ μεταξὺ ἑνὸς Ὀρθοδόξου κι ἑνὸς Ρωμαιοκαθολικοῦ, ἑνὸς
Προτεστάντη, ποὺ ὅμως πιστεύει στὴν Ἁγία Τριάδα (ὅπως εἶναι οἱ Ἀγγλικανοὶ καὶ ἄλλοι),
ἐμεῖς ἱερολογοῦμε τὸ μυστήριο…. Τὸ
ξέρετε αὐτὸ ἐξ ἄλλου ἀπὸ παραδείγματα φαντάζομαι στὶς οἰκογένειες ποὺ σᾶς πλαισιώνουν.
Σὲ κάθε οἰκογένεια σχεδὸν ὑπάρχει ἕνας τέτοιος γάμος. Γιατί; Γιὰ νὰ σᾶς φέρω τὸ
παράδειγμα (σᾶς τὸ ἔχω ξαναπεῖ). Αὐτὴ τὴν στιγμὴ στὴ διασπορά, δηλ. οἱ Ἕλληνες ἁπανταχοῦ,
πέραν τῆς Ἑλλάδος, ξέρετε σὲ τί ποσοστὸ ἔχουμε μεικτοὺς γάμους; 80%, 90%, 95%!!
Ποὺ σημαίνει ὅτι σὲ μιὰ οἰκογένεια ἔχουμε τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, ποὺ εἶναι
δύο διαφορετικῶν Ὁμολογιῶν! Ἕνας Ὀρθόδοξος καὶ κάποιος ἄλλος. Ἔ, λοιπόν, ἡ Γεωργιανὴ Ἐκκλησία ἀρνεῖται νὰ τελέσει αὐτοὺς τοὺς
γάμους! Μὰ αὐτὸ ποὺ λέμε εἶναι μιὰ πάγια οἰκονομία ὄντως (ἔτσι
τὸ ὀνομάζουμε ἐμεῖς ἐκκλησιαστικά), δηλαδὴ μιὰ παραχώρηση, διότι προέχει γιὰ μᾶς ἡ οἰκογένεια. Βεβαίως βάζουμε
ἕνα ὅρο. Τὰ παιδιὰ νὰ ἀνατραφοῦν Ὀρθόδοξα. Ὅμως ἱερολογοῦμε τὸ μυστήριο. Τελοῦμε
μυστήριο. Γιατί; Γιατὶ τὸ μεῖζον προέχει τῆς οἰκογένειας. Καὶ νὰ
μπορέσεω νὰ βαπτίσω καὶ τὰ παιδιὰ μὲ δύο χριστιανοὺς γονεῖς.
Δημοσιογρ.: Αὐτὸ λοιπὸν αὔριο θὰ ἐπικυρωθεῖ;
Μητρ. Ἰγνάτιος: Μία Ἐκκλησία, λοιπόν, ὅπως
εἶναι αὐτή, ἀρνεῖται αὐτὸ νὰ τὸ κάνει
[σ.σ.: Να, λοιπόν, πῶς καθιερώνεται
ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστὲς ἡ ἀντικανονικότητα,
ἡ παράβαση τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἡ αἵρεση. Κατηγορεῖται ἡ Ἐκκλησία ποὺ τηρεῖ τὸ Εὐαγγέλιο,
ὡσὰν νὰ κάνει κάποιο ἔγκλημα! Τὸ ἴδιο
οὐσιαστικὰ γίνεται μὲ τὶς συμπροσευχὲς
καὶ ἄλλα θέματα. Στὴν ἀρχὴ παραβαίνουν οἱ Οἰκουμενιστές (ἢ ὅσοι τοὺς μιμοῦνται ἐξ
ἀγνοίας) τὶς Εὐαγγελικὲς Ἐντολὲς καὶ τοὺς Ἱ. Κανόνες κατ’ Οἰκονομίαν, ἀπὸ «ἀγάπη»
τάχα καὶ κατανόηση στὸν σύγχρονο ἄνθρωπο (καὶ ἔτσι, βέβαια, μᾶς διδάσκουν ἔμμεσα,
ὅτι αὐτή τὴν δική τους «ἀγάπη»,- δὲν τὴν εἶχαν οἱ Ἅγιοι!) καὶ στὴν συνέχεια μᾶς
λένε (μὲ λόγια ἢ πράξεις) ὅτι αὐτὸ πλέον ἔχει
καθιερωθεῖ, γίνεται νόμος τῆς Ἐκκλησίας! Γιὰ τὸν κ. Ἰγνάτιο
προέχει ἡ οἰκογένεια, ὄχι ἡ ἐφαρμογὴ
τῶν Ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ].
Δημοσιογρ.: Αὐτὸ θὰ ἐπικυρωθεῖ στὴ
Σύνοδο;
Μητρ. Ἰγνάτιος: Αὐτὸ φαίνεται θὰ ἐπικυρωθεῖ στὴ Σύνοδο
Δημοσιογρ.: Αὐτὸ λοιπόν, ἐγὼ βγάζω ἔξω
τὴν Ἐκκλησία τὴν συγκεκριμένη ποὺ εἴπατε, εἶναι ὑποχρεωμένο (νὰ τὸ
δεχτεῖ) τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας;
Μητρ. Ἰγνάτιος: Οἱ ὑπόλοιπες Ἐκκλησίες (καὶ ἡ τῆς
Ρωσίας) τὸ ἔχουν ἤδη ἀποδεχτεῖ. Γι’ αὐτὸ σᾶς λέω ὅτι δὲν θὰ ἀλλάξει
κάτι.
Δημοσιογρ.: Δὲν θὰ ἀλλάξει κάτι!
Μητρ. Ἰγνάτιος: Ἀκριβῶς. Δὲν ἀλλάζουν, δηλαδή, ριζικὰ πράγματα· ἂς
ποῦμε τὸ ἂν θὰ συνεχίσουμε ἢ ὄχι τοὺς
Διαλόγους μὲ τὶς ὑπόλοιπες χριστιανικὲς ὁμολογίες…
Δημοσιογρ.: Ἄρα αὐτὸ ἐνισχύει αὐτὸ ποὺ
λέγαμε πρίν, ὅτι ὅλο ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν πρωτοκαθεδρία.
Μητρ. Ἰγνάτιος: (Πλατὺ χαμόγελο ἱκανοποιήσεως
καὶ συνάμα ἀμηχανίας).
Δημοσιογρ.: Ἔτσι εἶναι.
Μητρ. Ἰγνάτιος: Ἐντάξει.
Δημοσιογρ.: Γιατὶ ἂν μοῦ λέτε ὅτι οἱ ἀποφάσεις
εἶναι προειλημμένες, τότε τί εἶναι τὸ σημαντικό; Τὸ σημαντικὸ εἶναι αὐτό, τὸ
ποιός θὰ εἶναι πρῶτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.