Μπερδεμένα πράγματα! Γνωρίζουμε ὅτι ὁ καρδινάλιος εἶναι ἤδη ἁγιοποιημένος
ἀπὸ τοὺς Παπικούς! Ὁπότε γιὰ ποιά ἁγιοκατάξη συνεδριάζουν μαζί Παπικοὶ καὶ
Ὀρθόδοξοι, τὴν «αποκλειστική δικαιοδοσία» τῆς ὁποίας «έχει ο Πάπας Φραγκίσκος»;
Κι ἂν πρόκειται νὰ τὸν «παύσουν» ἀπὸ Ἅγιο, τί δουλειὰ ἔχουν σ' αὐτὸ οἱ «Ὀρθόδοξοι»;
Συνήλθε στις 12 και 13 Ιουλίου στην έκτη και τελευταία συνεδρίασή του το Ποντιφικό Συμβούλιο των Ιστορικών Επιστημών στο Βατικανό.
Στις εργασίες του συμβουλίου συμμετείχαν τα μέλη της Μικτής Επιτροπής Κροατών Καθολικών και Ιεραρχών του Πατριαρχείου Σερβίας υπό την προεδρία του Μπερνάρντ Αρντούρα, ενώ αντικείμενο των εργασιών αποτέλεσε η ζωή του Καρδινάλιου Στέπινατς.
Να αναφερθεί ότι από το Πατριαρχείο Σερβίας συμμετείχαν
ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαυροβουνίου κ. Αμφιλόχιος, ο Σεβ. Μητροπολίτης
Ζάγκρεμπ κ. Πορφύριος, ο Θεοφ. Επίσκοπος Μπάτσκας κ. Ειρηναίος και ο
Θεοφ. Επίσκοπος Σλαβονίας κ. Ιωάννης.
Οι δύο πλευρές αναγνώρισαν την γενναιοδωρία του Πάπα Φραγκίσκου,
ο οποίος με καλή πίστη αποδέχτηκε τη δήλωση του Πατριάρχη Σερβίας κ.
Ειρηναίου και αποφάσισε να αναπτύξει την Μικτή Επιτροπή για την εξέταση
της ζωής του Καρδινάλιου Στέπινατς.
Στα
μέλη της επιτροπής έγινε γνωστό ότι την αποκλειστική δικαιοδοσία για
την αγιοκατάταξη του Καρδινάλιου Στέπινατς έχει ο Πάπας Φραγκίσκος.
Επίσης η επιτροπή αναγνώρισε ότι κάθε Εκκλησία έχει τα δικά της κριτήρια
αγιοκατάταξης.
Σύμφωνα
με πληροφορίες η επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι διαφορετικά
γεγονότα, μαρτυρίες, συγγράμματα εξακολουθούν να υπόκεινται σε
διαφορετικές ερμηνείες. Στην περίπτωση του Καρδινάλιου Στέπινατς η ερμηνεία που δόθηκε από τα μέλη της επιτροπής εξακολουθεί να είναι διαφορετική.
Τέλος να σημειωθεί ότι τα μέλη της Επιτροπής συμφώνησαν
σε περαιτέρω συνεργασία προκειμένου να μοιραστούν τη μνήμη των Μαρτύρων
και Ομολογητών της Πίστεως και των δύο Εκκλησιών.
Δεῖτε
γιὰ τὴν ἁγιοκατάταξη τοῦ Στέπινατς
και
Ενας... άγιος βάζει φωτιά στις σχέσεις Κροατίας - Σερβίας
Ο αρχιεπίσκοπος της γενοκτονίας: Ο "Παναγιώτατος" ΣτέπινατςΤο Βατικανό και η δικτατορία των Ούστασι στην Κροατία, 1941-1945 |
«Ο Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας» είναι ένα βιβλίο
του ΙΤΑΛΟΥ Μάρκο Αουρέλιο Ριβέλλι (εκδόσεις
«Προσκήνιο - Αγγελος Σιδεράτος») Όπως αναφέρει ο συγγραφέας, στο κράτος της
Κροατίας, δημιούργημα των φασιστών και των ναζί κατά την περίοδο 1941-1945,
γράφτηκε μία από τις πιο φρικτές σελίδες του B' Παγκόσμιου Πολέμου. Οι Ούστασι
του Αντε Πάβελιτς, υποστηριζόμενοι από τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι,
εξολόθρευσαν εκατοντάδες
χιλιάδες ορθόδοξους Σέρβους και δεκάδες χιλιάδες Εβραίους και
Τσιγγάνους, στο όνομα μιας εθνικοθρησκευτικής «οριστικής λύσης». Σ' αυτό το
«θεάρεστο» έργο, που θα μείνει στην ιστορία σαν Βαλκανικό Ολοκαύτωμα,
καθοριστικό ρόλο έπαιξε η Παπική Εκκλησία δια του (αγιοποιημένου,
πλέον, από το Βατικανό!) Αρχιεπισκόπου της στο Ζάγκρεμπ
Αλόιζιγιε Στέπινατς, εξ ου και ο τίτλος του
βιβλίου. Ο Παπικός αρχιεπίσκοπος Στέπινατς, συνεργάστηκε ενεργά με τη δικτατορία
ούστασι. Τμήματα του κροατικού παπικού κλήρου συμμετείχαν προσωπικά στις μαζικές
σφαγές και τους βίαιους «προσηλυτισμούς»
στον παπισμό. Το Βατικανό υποστήριξε την εθνικο-θρησκευτική γενοκτονία που
πραγματοποίησε ο Αντε Πάβελιτς.
Ἡ συνέχεια ἐδῶ: http://www.oodegr.com/oode/papismos/stepinats1.htm
ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ-ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΞΥΠΝΗΣΕ ΜΝΗΜΕΣ ΦΑΣΙΣΜΟΥ
Νέες φωτιές άναψε αυτές τις μέρες στις ήδη
ταραγμένες σχέσεις Σερβίας-Κροατίας η ενέργεια των κροατικών Αρχών να
κάνουν τα αποκαλυπτήρια μιας προτομής του αμφιλεγόμενου καρδινάλιου
Αλοϊσιους Στέπινατς, του επονομαζόμενου και «καρδινάλιου της
γενοκτονίας», ο οποίος στήριξε το φασιστικό καθεστώς των Ουστάσι
(Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας) και την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων
Σέρβων, Εβραίων και Ρομά κατα τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σύγκρουση Σερβίας - Κροατίας για τον «καρδινάλιο της γενοκτονίας»
Νέες φωτιές άναψε αυτές τις μέρες στις ήδη
ταραγμένες σχέσεις Σερβίας-Κροατίας η ενέργεια των κροατικών Αρχών να
κάνουν τα αποκαλυπτήρια μιας προτομής του αμφιλεγόμενου καρδινάλιου
Αλοϊσιους Στέπινατς, του επονομαζόμενου και «καρδινάλιου της
γενοκτονίας», ο οποίος στήριξε το φασιστικό καθεστώς των Ουστάσι
(Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας) και την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων
Σέρβων, Εβραίων και Ρομά κατα τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τα
αποκαλυπτήρια έγιναν μάλιστα στην πόλη Οσιγιεκ της Ανατολικής Σλαβονίας
κοντά στο Βούκοβαρ και λίγες μόλις δεκάδες χιλιόμετρα από τα σύνορα με
την Σερβία. Περιοχή που από το 1991 μέχρι το 1995 ήταν το επίκεντρο του
σερβο-κροατικού πολέμου, με χιλιάδες θύματα και εκτοπισμένους, οι
οποίοι, όπως οι Σέρβοι μειονοτικοί, συνεχίζουν να βρίσκονται και σήμερα
μακριά από τις πατρογονικές τους εστίες. Η ενέργεια των κροατικών Αρχών
προκάλεσε εκατέρωθεν διαβήματα μεταξύ των υπουργείων Εξωτερικών των δύο
χωρών, αφού για το Βελιγράδι το ζήτημα Στέπινατς αντιμετωπίζεται ως
μείζον θέμα εξωτερικής πολιτικής, αντιδρώντας τόσο στην προσπάθεια της
Κροατίας να τον παρουσιάζει ως «εθνομάρτυρα» όσο και του Βατικανού, το
οποίο έχει δρομολογήσει την αγιοποίησή του. Ο Αλοΐσιους Στέπινατς
καταδικάσθηκε το 1946 ως συνεργάτης των Γερμανών και των φασιστών
Κροατών Ουστάσι σε φυλάκιση 16 χρόνων, αλλά έμεινε στις φυλακές μόνο για
πέντε χρόνια. Μετά από πιέσεις του Βατικανού αποφυλακίστηκε, ενώ από το
1951 μέχρι το 1960, που πέθανε, ήταν υπό αστυνομική επιτήρηση. Στο
πλευρό του Βελιγραδίου τάχθηκε ο Εφραίμ Ζούροφ, διευθυντής του Κέντρου
Σιμόν Βίσενταλ, το οποίο συντονίζει τις προσπάθειες να προσαχθούν
ενώπιον της Δικαιοσύνης οι εγκληματίες του Ολοκαυτώματος.
«Δεν του αξίζει μνημείο»
«Ο Αλοΐσιους Στέπινατς, ο άνθρωπος που υποστήριξε το καθεστώς των Ουστάσι, δεν μπορεί να υπάρξει άγιος, δεν είναι ένας ήρωας και δεν του αξίζει ένα μνημείο» είπε ο Εφραίμ Ζούροφ.
«Ο Αλοΐσιους Στέπινατς, ο άνθρωπος που υποστήριξε το καθεστώς των Ουστάσι, δεν μπορεί να υπάρξει άγιος, δεν είναι ένας ήρωας και δεν του αξίζει ένα μνημείο» είπε ο Εφραίμ Ζούροφ.
Η παρέμβαση του διευθυντή του Κέντρου Σιμόν
Βίσενταλ έχει ιδιαίτερη σημασία και για το γεγονός ότι από την περασμένη
Δευτέρα στο Νόβι Σαντ ξεκίνησε κλεισμένων των θυρών η τρίτη συνεδρίαση
της κοινής επιτροπής της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και της
Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, η οποία ερευνά τον ρόλο του Στέπινατς στα
δραματικά γεγονότα στην Κροατία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου
Πολέμου. Η επιτροπή δημιουργήθηκε μετά την έντονη διαμαρτυρία που είχε
εκφράσει με επιστολή του το 2014 ο επικεφαλής της Σερβικής Ορθόδοξης
Εκκλησίας, Πατριάρχης Ειρηναίος, στον Πάπα Φραγκίσκο, με αφορμή τη
δρομολόγηση της αγιοποίησης του Στέπινατς. Στην επιτροπή, που
πραγματοποίησε ήδη δύο συνεδριάσεις τον Ιούλιο στη Ρώμη και τον Οκτώβριο
στο Ζάγκρεμπ, συμμετέχουν επίσκοποι και των δύο Εκκλησιών, καθώς και
ιστορικοί. Σύμφωνα με τα ΜΜΕ της Σερβίας, η σερβική αντιπροσωπεία
επρόκειτο να παρουσιάσει νέα στοιχεία που αποδεικνύουν τη συμμετοχή του
Στέπινατς στη δημιουργία του φασιστικού Ανεξάρτητου Κράτους της
Κροατίας, καθώς και ότι ενημερώνονταν για τις συστηματικές διώξεις και
τις μαζικές δολοφονίες. Εχει συμφωνηθεί να υπάρξει πρόσβαση στα μέλη της
σερβικής αντιπροσωπείας στα αρχεία του Βατικανού και στην αλληλογραφία
του Στέπινατς. Η επιτροπή προβλέπεται να έχει άλλες δύο συνεδριάσεις και
να παρουσιάσει το πόρισμά της πριν από το τέλος του 2017.
Παρά τη συγκρότηση της επιτροπής, οι κροατικές Αρχές προχώρησαν τον
περασμένο Ιούλιο σε ακόμη μία απαράδεκτη ενέργεια. Το περιφερειακό
δικαστήριο του Ζάγκρεμπ ανέτρεψε την απόφαση του δικαστηρίου του 1946
που είχε καταδικάσει τον καρδινάλιο Στέπινατς και τον αθώωσε για όσα
κατηγορούνταν. Ο Εφραίμ Ζούροφ την είχε χαρακτηρίσει ως απόφαση-ντροπή.
Βαρύνουσα
σημασία είχε και η επίσκεψη που πραγματοποίησε τον Σεπτέμβριο στο πρώην
στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γιασένοβατς, το αποκαλούμενο ως «Αουσβιτς
των Βαλκανίων», ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος για να αποτίσει
φόρο τιμής στους μάρτυρες μαζί με τον Πατριάρχη της Σερβίας Ειρηναίο.
‘ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ’
«Είναι
σημαντικό να διατηρηθεί η μνήμη των θυμάτων, η ακριβής μνήμη του
Ολοκαυτώματος, ποιοι ήταν οι δολοφόνοι, όπως ο Αντε Πάβελιτς και ο
διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Γιασένοβατς, Ντίνκο Σάκιτς»
ανέφερε ο Εφραίμ Ζούροφ (στη φωτογραφία με τον Πατριάρχη Σερβίας
Ειρηναίο), προσθέτοντας ότι «αυτοί δεν ήταν ήρωες».
ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΕΛΙΔΗΣ
Ενας... άγιος βάζει φωτιά στις σχέσεις Κροατίας - Σερβίας
Ο Αλοΐσιος Στέπινατς (δεξιά) με τον Αντε Πάβελιτς (τέταρτο
από δεξιά), ηγέτη του φιλοναζιστικού κροατικού κράτους και του
φασιστικού κινήματος Ουστάσι.
Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω από τον
Δούναβη, το φάντασμα ενός καρδιναλίου, και απειλεί να αποσταθεροποιήσει
τις εύθραυστες σχέσεις Σερβίας και Κροατίας, που αποτελούν τους βασικούς
πυλώνες ειρήνευσης στη Δυτική Βαλκανική μετά την κατάρρευση της
Γιουγκοσλαβίας. Με τις πληγές τής μεταξύ τους αιματηρής πολεμικής
σύγκρουσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, να χαίνουν ακόμα και το
εθνικό μίσος να υπονομεύει τις όποιες προσπάθειες για καλή γειτονία, η
πολύκροτη υπόθεση της «αγιοποίησης» από το Βατικανό τού, καταδικασμένου
ως συνεργάτη των Γερμανών Κροάτη καρδιναλίου την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου
Πολέμου, Αλοΐσιου Στέπινατς, ανεβάζει επικίνδυνα την ένταση στις
δαλματικές ακτές.
Για τους Σέρβους, αλλά και τους ορθοδόξους γενικότερα, είναι ο «αρχιεπίσκοπος της γενοκτονίας», «ο μεγαλύτερος κληρικός εγκληματίας πολέμου». Τον κατηγορούν, και έχει καταδικαστεί γι’ αυτό, ότι όχι μόνο ανέχθηκε, αλλά «ευλόγησε» την εξόντωση σε στρατόπεδα συγκέντρωσης της Κροατίας οκτακοσίων χιλιάδων ορθόδοξων Σέρβων, ογδόντα χιλιάδων Εβραίων και τριάντα χιλιάδων Ρομά κατά το διάστημα 1941-1945 από το φιλοναζιστικό κροατικό κράτος των Ουστάσι, που ιδρύθηκε με τη βοήθεια του Χίτλερ και του Μουσολίνι «δι’ ευχών» του Βατικανού.
Για τους Κροάτες, αντιθέτως, ο Στέπινατς είναι ένας σπουδαίος άνδρας, μια πατριωτική φυσιογνωμία που συνέβαλε αποφασιστικά στην ίδρυση, στην Κατοχή, της πρώτης ανεξάρτητης κροατικής οντότητας, η οποία αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο για τη δημιουργία, μισό αιώνα μετά, του σημερινού σύγχρονου κράτους της Κροατίας.
Εκτός από ήρωας, ο αμφιλεγόμενος καρδινάλιος είναι στην Κροατία και εθνομάρτυρας λόγω των διώξεων που υπέστη μετά τον πόλεμο από το γιουγκοσλαβικό κομμουνιστικό καθεστώς του συμπατριώτη του Τίτο, με την κατηγορία για συνεργασία με τους ναζί και εμπλοκή σε εγκλήματα πολέμου. Με τη διάλυση του κράτους των Ουστάσι από τους παρτιζάνους του στρατάρχη και τη συγκρότηση της μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβίας, ο Στέπινατς καταδικάστηκε το 1946 σε κάθειρξη δεκαέξι ετών. Ωστόσο έμεινε στη φυλακή μόνο πέντε χρόνια καθώς αποφυλακίστηκε, κατόπιν πιέσεων του Βατικανού, το 1951, για να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του, έως το 1960 οπότε και πέθανε, υπό αστυνομική επιτήρηση.
Παρότι τα εναντίον του στοιχεία και οι μαρτυρίες για την εξόντωση Σέρβων, Εβραίων και Τσιγγάνων στα διαβόητα στρατόπεδα Jasenovac και Jastrebarsko, τα οποία με εντολή του στελεχώθηκαν από καθολικούς ιερείς και μοναχούς, ήταν συντριπτικά, στη συλλογική κροατική εθνική συνείδηση παρέμενε ένα μυθικό πρόσωπο. Ετσι, μετά τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας το 1991 και τη συγκρότηση ανεξάρτητου κράτους, όχι μόνο κινήθηκαν οι διαδικασίες για την αποκατάστασή του, αλλά το Βατικανό προχώρησε, παρά τις σερβικές φωνές και τις αντιδράσεις αντιφασιστικών, αντιρατσιστικών και εβραϊκών οργανώσεων διεθνώς, στην αγιοποίησή του, το 1998, από τον επίσης αγιοποιηθέντα Πάπα Ιωάννη-Παύλο Β΄. Ο διάδοχός του, μάλιστα, Βενέδικτος ΙΣτ΄, επισκεπτόμενος αργότερα τον τάφο του Στέπινατς, δεν δίστασε να τον χαρακτηρίσει «μεγάλο ιερωμένο» και «υποδειγματική μορφή ανθρωπισμού», προκαλώντας εκ νέου την μήνιν Σέρβων και ορθοδόξων.
Ολα αυτά θα ανήκαν πλέον στην Ιστορία, εάν, πενήντα χρόνια μετά, δεν έρχονταν να ξύσουν πληγές στην προαιώνια σερβοκροατική έχθρα, προκαλώντας, σε συνδυασμό με εν εξελίξει γεωπολιτικές τριβές στη Δυτική Βαλκανική, επικίνδυνους τριγμούς στον άξονα Βελιγραδίου - Ζάγκρεμπ επί του οποίου οικοδομήθηκε, με τη Συνθήκη του Ντέιτον το 1995, η σταθερότητα στο μεταπολεμικό status. Τι συνέβη; Η Κροατία, προκειμένου να ολοκληρωθεί από το Βατικανό η διαδικασία της «κανονικής αγιοποίησης» του Στέπινατς, προχώρησε με απόφαση του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Ζάγκρεμπ (21.07.16) στην ανατροπή της καταδικαστικής απόφασης του 1946 ώστε να τον παραδώσει στην αγιοσύνη άσπιλο και αμόλυντο.
Η σερβική αντίδραση για την αθώωση υπήρξε άμεση, με το Bελιγράδι να επιδίδει νότα διαμαρτυρίας στο Zάγκρεμπ στην οποία επικρίνεται σε υψηλούς τόνους η απόφαση του δικαστηρίου και γίνεται επίκληση αποφάσεων τόσο του ΟΗΕ όσο και της Ε.Ε. περί απαγόρευσης της «αναστήλωσης» του φασισμού και των ιδεολογιών του. Επισημαίνεται ακόμη πως η εξάλειψη της καταδίκης του Στέπινατς με στόχο την αθώωση και αγιοποίησή του και η αποκατάσταση του κράτους των Ουστάσι αποτελούν παραποίηση της Ιστορίας και δικαίωση των διώξεων και των σφαγών εναντίον των Σέρβων.
Οι Κροάτες απάντησαν σε εξίσου υψηλούς τόνους αποδίδοντας στους Σέρβους αδυναμία να απαλλαγούν από «νοοτροπίες Μιλόσεβιτς» και άφησαν να εννοηθεί πως το θέμα Στέπινατς μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην ενταξιακή πορεία της Σερβίας προς την Ε.Ε., για να εισπράξουν την απάντηση του Σέρβου υπουργού Εξωτερικών Ιβιτσα Ντάτσιτς ότι «αν προϋπόθεση για να ενταχθούμε στην Ε.Ε. είναι να γίνουμε όπως η Κροατία, τότε δεν θέλουμε να γίνουμε μέλος της».
Υπό άλλες συνθήκες, ένας τέτοιος «τσακωμός» για το παρελθόν θα περνούσε μάλλον απαρατήρητος εκτός των συνόρων των δύο προαιώνιων εχθρών. Ο σταθεροποιητικός για την περιοχή άξονας Βελιγραδίου - Ζάγκρεμπ όμως υφίσταται ήδη επικίνδυνους τριγμούς (και) από την υπόγεια σύγκρουση επιρροής Δύσης και Ρωσίας, καθώς το μεν ΝΑΤΟ εξοπλίζει στρατιωτικά την Κροατία, η δε Μόσχα το Βελιγράδι, σε μια διελκυστίνδα στρατιωτικής υπεροχής των δύο αντίπαλων γειτόνων και γεωπολιτικής υπεροχής των ισχυρών.
Σύμφωνα με σερβικά ΜΜΕ, σε αυτή την κούρσα των εξοπλισμών, κατόπιν προσωπικής εντολής του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, πρόκειται να παραδοθούν στη Σερβία έως το τέλος του χρόνου έξι μεταχειρισμένα μαχητικά αεροσκάφη τύπου MIG-29, ώστε η χώρα να μην υστερεί σε στρατιωτικά μέσα απέναντι στην Κροατία, η οποία πρόσφατα ενισχύθηκε από τις ΗΠΑ με δεκαέξι πολεμικά ελικόπτερα τύπου OH-58 Kiowa. Οπως επισημαίνουν στρατιωτικοί αναλυτές στο Βελιγράδι, οι δωρεές Πούτιν γίνονται «προκειμένου να αποτραπεί το σχέδιο των ΗΠΑ για ανάδειξη της Κροατίας σε στρατιωτικό ηγέτη της περιοχής», καθώς η Μόσχα εκτιμά ότι «μόνο ένας ισχυρός σερβικός στρατός μπορεί να εγγυηθεί την ειρήνη στα Βαλκάνια».
Με το αίμα από τον εμφύλιο του 1991-1995 να μην έχει στεγνώσει ακόμα, το ζήτημα της επιστροφής των εκδιωχθέντων από τους Κροάτες Σέρβων της Κράινα σε αυτόν τον πόλεμο να πέφτει σαν αλάτι στις παλιές πληγές και με τα γεωπολιτικά παιγνίδια Ανατολής - Δύσης σε εξέλιξη, μόνο ένας «άγιος» καρδινάλιος έλειπε για να προκληθεί τρικυμία στον Δούναβη.
πηγή
Για τους Σέρβους, αλλά και τους ορθοδόξους γενικότερα, είναι ο «αρχιεπίσκοπος της γενοκτονίας», «ο μεγαλύτερος κληρικός εγκληματίας πολέμου». Τον κατηγορούν, και έχει καταδικαστεί γι’ αυτό, ότι όχι μόνο ανέχθηκε, αλλά «ευλόγησε» την εξόντωση σε στρατόπεδα συγκέντρωσης της Κροατίας οκτακοσίων χιλιάδων ορθόδοξων Σέρβων, ογδόντα χιλιάδων Εβραίων και τριάντα χιλιάδων Ρομά κατά το διάστημα 1941-1945 από το φιλοναζιστικό κροατικό κράτος των Ουστάσι, που ιδρύθηκε με τη βοήθεια του Χίτλερ και του Μουσολίνι «δι’ ευχών» του Βατικανού.
Για τους Κροάτες, αντιθέτως, ο Στέπινατς είναι ένας σπουδαίος άνδρας, μια πατριωτική φυσιογνωμία που συνέβαλε αποφασιστικά στην ίδρυση, στην Κατοχή, της πρώτης ανεξάρτητης κροατικής οντότητας, η οποία αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο για τη δημιουργία, μισό αιώνα μετά, του σημερινού σύγχρονου κράτους της Κροατίας.
Εκτός από ήρωας, ο αμφιλεγόμενος καρδινάλιος είναι στην Κροατία και εθνομάρτυρας λόγω των διώξεων που υπέστη μετά τον πόλεμο από το γιουγκοσλαβικό κομμουνιστικό καθεστώς του συμπατριώτη του Τίτο, με την κατηγορία για συνεργασία με τους ναζί και εμπλοκή σε εγκλήματα πολέμου. Με τη διάλυση του κράτους των Ουστάσι από τους παρτιζάνους του στρατάρχη και τη συγκρότηση της μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβίας, ο Στέπινατς καταδικάστηκε το 1946 σε κάθειρξη δεκαέξι ετών. Ωστόσο έμεινε στη φυλακή μόνο πέντε χρόνια καθώς αποφυλακίστηκε, κατόπιν πιέσεων του Βατικανού, το 1951, για να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του, έως το 1960 οπότε και πέθανε, υπό αστυνομική επιτήρηση.
Παρότι τα εναντίον του στοιχεία και οι μαρτυρίες για την εξόντωση Σέρβων, Εβραίων και Τσιγγάνων στα διαβόητα στρατόπεδα Jasenovac και Jastrebarsko, τα οποία με εντολή του στελεχώθηκαν από καθολικούς ιερείς και μοναχούς, ήταν συντριπτικά, στη συλλογική κροατική εθνική συνείδηση παρέμενε ένα μυθικό πρόσωπο. Ετσι, μετά τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας το 1991 και τη συγκρότηση ανεξάρτητου κράτους, όχι μόνο κινήθηκαν οι διαδικασίες για την αποκατάστασή του, αλλά το Βατικανό προχώρησε, παρά τις σερβικές φωνές και τις αντιδράσεις αντιφασιστικών, αντιρατσιστικών και εβραϊκών οργανώσεων διεθνώς, στην αγιοποίησή του, το 1998, από τον επίσης αγιοποιηθέντα Πάπα Ιωάννη-Παύλο Β΄. Ο διάδοχός του, μάλιστα, Βενέδικτος ΙΣτ΄, επισκεπτόμενος αργότερα τον τάφο του Στέπινατς, δεν δίστασε να τον χαρακτηρίσει «μεγάλο ιερωμένο» και «υποδειγματική μορφή ανθρωπισμού», προκαλώντας εκ νέου την μήνιν Σέρβων και ορθοδόξων.
Ολα αυτά θα ανήκαν πλέον στην Ιστορία, εάν, πενήντα χρόνια μετά, δεν έρχονταν να ξύσουν πληγές στην προαιώνια σερβοκροατική έχθρα, προκαλώντας, σε συνδυασμό με εν εξελίξει γεωπολιτικές τριβές στη Δυτική Βαλκανική, επικίνδυνους τριγμούς στον άξονα Βελιγραδίου - Ζάγκρεμπ επί του οποίου οικοδομήθηκε, με τη Συνθήκη του Ντέιτον το 1995, η σταθερότητα στο μεταπολεμικό status. Τι συνέβη; Η Κροατία, προκειμένου να ολοκληρωθεί από το Βατικανό η διαδικασία της «κανονικής αγιοποίησης» του Στέπινατς, προχώρησε με απόφαση του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Ζάγκρεμπ (21.07.16) στην ανατροπή της καταδικαστικής απόφασης του 1946 ώστε να τον παραδώσει στην αγιοσύνη άσπιλο και αμόλυντο.
Η σερβική αντίδραση για την αθώωση υπήρξε άμεση, με το Bελιγράδι να επιδίδει νότα διαμαρτυρίας στο Zάγκρεμπ στην οποία επικρίνεται σε υψηλούς τόνους η απόφαση του δικαστηρίου και γίνεται επίκληση αποφάσεων τόσο του ΟΗΕ όσο και της Ε.Ε. περί απαγόρευσης της «αναστήλωσης» του φασισμού και των ιδεολογιών του. Επισημαίνεται ακόμη πως η εξάλειψη της καταδίκης του Στέπινατς με στόχο την αθώωση και αγιοποίησή του και η αποκατάσταση του κράτους των Ουστάσι αποτελούν παραποίηση της Ιστορίας και δικαίωση των διώξεων και των σφαγών εναντίον των Σέρβων.
Οι Κροάτες απάντησαν σε εξίσου υψηλούς τόνους αποδίδοντας στους Σέρβους αδυναμία να απαλλαγούν από «νοοτροπίες Μιλόσεβιτς» και άφησαν να εννοηθεί πως το θέμα Στέπινατς μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην ενταξιακή πορεία της Σερβίας προς την Ε.Ε., για να εισπράξουν την απάντηση του Σέρβου υπουργού Εξωτερικών Ιβιτσα Ντάτσιτς ότι «αν προϋπόθεση για να ενταχθούμε στην Ε.Ε. είναι να γίνουμε όπως η Κροατία, τότε δεν θέλουμε να γίνουμε μέλος της».
Υπό άλλες συνθήκες, ένας τέτοιος «τσακωμός» για το παρελθόν θα περνούσε μάλλον απαρατήρητος εκτός των συνόρων των δύο προαιώνιων εχθρών. Ο σταθεροποιητικός για την περιοχή άξονας Βελιγραδίου - Ζάγκρεμπ όμως υφίσταται ήδη επικίνδυνους τριγμούς (και) από την υπόγεια σύγκρουση επιρροής Δύσης και Ρωσίας, καθώς το μεν ΝΑΤΟ εξοπλίζει στρατιωτικά την Κροατία, η δε Μόσχα το Βελιγράδι, σε μια διελκυστίνδα στρατιωτικής υπεροχής των δύο αντίπαλων γειτόνων και γεωπολιτικής υπεροχής των ισχυρών.
Σύμφωνα με σερβικά ΜΜΕ, σε αυτή την κούρσα των εξοπλισμών, κατόπιν προσωπικής εντολής του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, πρόκειται να παραδοθούν στη Σερβία έως το τέλος του χρόνου έξι μεταχειρισμένα μαχητικά αεροσκάφη τύπου MIG-29, ώστε η χώρα να μην υστερεί σε στρατιωτικά μέσα απέναντι στην Κροατία, η οποία πρόσφατα ενισχύθηκε από τις ΗΠΑ με δεκαέξι πολεμικά ελικόπτερα τύπου OH-58 Kiowa. Οπως επισημαίνουν στρατιωτικοί αναλυτές στο Βελιγράδι, οι δωρεές Πούτιν γίνονται «προκειμένου να αποτραπεί το σχέδιο των ΗΠΑ για ανάδειξη της Κροατίας σε στρατιωτικό ηγέτη της περιοχής», καθώς η Μόσχα εκτιμά ότι «μόνο ένας ισχυρός σερβικός στρατός μπορεί να εγγυηθεί την ειρήνη στα Βαλκάνια».
Με το αίμα από τον εμφύλιο του 1991-1995 να μην έχει στεγνώσει ακόμα, το ζήτημα της επιστροφής των εκδιωχθέντων από τους Κροάτες Σέρβων της Κράινα σε αυτόν τον πόλεμο να πέφτει σαν αλάτι στις παλιές πληγές και με τα γεωπολιτικά παιγνίδια Ανατολής - Δύσης σε εξέλιξη, μόνο ένας «άγιος» καρδινάλιος έλειπε για να προκληθεί τρικυμία στον Δούναβη.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.