Ο Άγιος «Παΐσιος αποστρεφόταν τον Καζαντζάκη· δεν ήθελε ούτε να ακούει το όνομά του»

Και η "Ορθόδοξη" Ακαδημία Κρήτης στους χορηγούς της ταινίας για τον θεοσοφιστή  Καζαντζάκη!

Δείτε στο τέλος για τον Καζαντζάκη, τη σχετική

μελέτη της Δάφνης Βαρβιτσιώτη

    Μια νέα ταινία έρχεται στο κινηματογραφικό προσκήνιο τις επόμενες ημέρες. Πρόκειται για την ταινία "Καζαντζάκης" του σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή με την οποία σκιαγραφείται η ζωή του βλάσφημου και θεοσοφιστή συγγραφέα που δυστυχώς αναχώρησε αμετανόητος για την άλλη ζωή.

Το ακόμα μεγαλύτερο ζήτημα είναι ότι στους υποστηρικτές και χορηγούς της εν λόγω ταινίας εμφανίζονται πλην αυτών που στηρίζουν τις εκδηλώσεις των Gay Pride και της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης! Την στιγμή κατά την οποία ο πιστός λαός αγωνιά για την ανόθευτη διδασκαλία του Μαθήματος των Θρησκευτικών στις νεανικές ψυχές, κάποιοι άλλοι έχουν επιλέξει από επιστημονικές έδρες Θεολογίας να αλλοιώνουν την ορθόδοξη παράδοσή μας και να προβάλουν προσωπικότητες πνευματικά διεστραμμένες.

Για το ζήτημα "Καζαντζάκης" μας έχουν διαφωτίσει με τον διαυγή λόγο τους
μεγάλες μορφές της πίστης μας. Γράφει ο σπουδαίος Φώτης Κόντογλου σε επιστολή του: "Ο Καζαντζάκης υπήρξε πολύ στενός φίλος μου, είνε καλός άνθρωπος, αλλά είνε επιπόλαιος, και αγαπά τους βερμπαλισμούς και τις φωνές. Αντίποδα των όσων πιστεύουμε και αγαπούμε! Έπαιξε με όλα, με βουδισμούς, με νιτσεϊσμούς, με χριστιανισμούς, με ο,τι θέλεις. Τα γραφόμενά του είνε κούφια, κοινοτοπίες κι’ ολοένα γίνονται χειρότερα. Ο Θεός να τον ελεήσει."

Αλλά και ο βιογράφος του Αγίου Παϊσίου ιερομόναχος Ισαάκ γράφει: «ο π. Παΐσιος αποστρεφόταν τον Καζαντζάκη, λόγω της αθεΐας και των βλασφημιών του και δεν ήθελε ούτε να βλέπει ούτε να ακούει το όνομά του». Είναι παραδειγματική και διδακτική η συμπεριφορά του Οσίου Παϊσίου, αλλά και η φωτισμένη επιχειρηματολογία του, στην περίπτωση που κατέβηκε ο ίδιος στη Θεσσαλονίκη (1988) και πρωτοστάτησε σε διαδήλωση μπροστά σε αίθουσα κινηματογράφου για να ματαιωθεί, όπως και έγινε, η προβολή της βλάσφημης ταινίας του Σκορτσέζε «Ο τελευταίος πειρασμός», που βασιζόταν στο ομώνυμο έργο του Καζαντζάκη. Διηγείται σχετικά ο βιογράφος του: «Πέρα από τις μεμονωμένες αντιδράσεις του ευσεβούς ελληνικού λαού, αποφασίσθηκε από την Εκκλησία συντονισμένη διαμαρτυρία, στις 6-7 Νοεμβρίου (ν.η.) του ιδίου έτους (1988). Ζητήθηκε και η συμμετοχή του Αγίου Όρους. Όμως αρκετοί αντέδρασαν αρνητικά. Δεν θεωρούσαν και τόσο πνευματικό να ασχολούνται με τέτοια θέματα λέγοντας ότι η περιφρόνησή τους προς το έργο γίνεται αιτία να προβληθεί λιγότερο

Ο Γέροντας είχε τελείως αντίθετη άποψη: “Στην περίοδο της εικονομαχίας”, έλεγε “δέκα Χριστιανοί υπερασπίστηκαν δυναμικά την εικόνα του Χριστού στην Χρυσή Πύλη και μαρτύρησαν γι᾽ αυτήν. Τώρα που βλασφημείται το πρόσωπο του Χριστού δεν πρέπει να αδιαφορούμε. Αν ζούσαμε τότε εμείς οι “διακριτικοί” και “γνωστικοί” θα λέγαμε στους δέκα μάρτυρες: “Έτσι δεν ενεργείτε πνευματικά· περιφρονείστε τον Σπαθάριο που ανεβαίνει να γκρεμίσει την εικόνα, και όταν αλλάξει η κατάσταση, θα βάλουμε στη θέση της άλλη εικόνα, και μάλιστα πιο βυζαντινή. Αυτό είναι το φοβερό! Την πτώση μας, την δειλία, το βόλεμά μας το παρουσιάζομε σαν κάτι ανώτερο!”.

ΠΗΓΗ

Καζαντζάκης

Η Συμβολή των Ιδεών του στο "Κοινωνικὸ Ολοκαύτωμα" που συντελείται στην σύγχρονη Ελλάδα

Δάφνης Βαρβιτσιώτη

 

Δάφνη Βαρβιτσιώτη, Ἱστορικός

Στὸ προηγούμενο ἄρθρο μας, μὲ τίτλο «Νίκος Καζαντζάκης. Ἡ Συμβολὴ τῶν Ἰδεῶν του στὸ “Κοινωνικό Ολοκαύτωμα” ποὺ Συντελεῖται στὴν Σύγχρονη Ἑλλάδα», εἴχαμε ἐπικεντρωθεῖ στὰ περιεχόμενα τοῦ προλόγου τοῦ “ταξιδογραφήματός” του, «Ταξιδεύοντας-Αγγλία» (1940), τὸ ὁποῖο προσέφερε, σὲ κυριακάτικο φύλλο της, ἐφημερίδα πανελλαδικῆς ἐμβέλειας.

«Φυσική» Ἠθικὴ καὶ Μετάλλαξη: Στὸ ἄρθρο αὐτό, εἴχαμε ἀναλύσει τοὺς τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους ἡ μεταφυσικὴ ἀντίληψη τοῦ Καζαντζάκη ὁδηγεῖ τὸν ἀνυποψίαστο ἀναγνώστη στὴν ἀποδοχὴ ἑνὸς κόσμου ἱερχαρχημένου βάσει τῆς «φυσικής» ἠθικῆς, ὅπου κυριαρχεῖ ὁ δυνατώτερος καὶ ἐπιζεῖ ὁ πλέον προσαρμοζόμενος, καὶ ὅπου δὲν ὑπεισέρχεται τὸ ἔλεος ἔναντι τῶν ἀδυνάμων, πόσον μᾶλλον θέμα ἐλευθερίας τους (ὅπως συμβαίνει καὶ στὸν σατανισμό, ὅπου, γιὰ τοὺς Δυνατούς, «Το “Θέλω” είναι ο Νόμος», ἄρα «οι σκλάβοι πρέπει να υπηρετούν».

«Να Ενωθοῦμε με τον Θεό»: Στὴν συνέχεια, ἡ ἴδια ἐφημερίδα προσέφερε τὰ βιβλία «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» καὶ «Ο Τελευταίος Πειρασμός» ποὺ είχαν, πρό πεντηκονταετίας, προκαλέσει σάλο καὶ τὸν παρ’ ὀλίγο ἀφορισμὸ τοῦ συγγραφέα ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία- διαφημίζοντας τηλεοπτικῶς ἕνα ἐξ αὐτῶν ὡς λογοτεχνικὸ ἔργο διὰ τοῦ ὁποίου ὁ Καζαντζάκης μᾶς παροτρύνει «να ενωθούμε με το Θεό».

Αὐτὸ μᾶς προβλημάτισε ἰδιαίτερα, διότι, ἤδη ἀπὸ τὸ 1940, ὁ Καζαντζάκης χαρακτήριζε ὡς παρωχημένο τὸν Χριστό, καὶ ἐξωθοῦσε τοὺς ἀναγνῶστες του νὰ Τὸν ἀντικαταστήσουν μὲ κάποιον ἄλλον θεό, πιὸ σύγχρονο καὶ πιὸ ἀποτελεσματικό: «Γιατί γυρίζετε πίσω; (…) Έκαμε ο Χριστός το χρέος του, έδωκε μιαν απάντηση σε άλλες εποχές, σε άλλα προβλήματα (…) Τώρα άλλαξε το πρόσωπο της αγωνίας, γύρισε ο τροχός».

Ὁ «Μεγάλος Ανθρωποφάγος Κεραυνός»: Ἐξάλλου, ὅταν ὁ Καζαντζάκης ἀναφέρεται στὸν «μεγάλο ανθρωποφάγο κεραυνό που ονομάζουμε “Θεό”», ὁπωσδήποτε δὲν ἐννοεῖ τὸν Ἐλεήμονα Τριαδικὸ Θεό· Τὸν Ὁποῖον σαφῶς ἀπορρίπτει...

Ἡ συνέχεια ἐδῶ  κι ἐδῶ.