ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ «ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ»  ΤΟΥ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ

     Μέσα στη δισχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας οι άγιοι αποτελούν από ανθρωπίνης πλευράς το πιο λαμπρό και ένδοξο μέρος της και την  καθαρότερη θυσία της Εκκλησίας προς το Θεό. Είναι οι διαχρονικοί οδοδείκτες για τούς  Χριστιανούς και η ακριβής στάθμη, η οποία δεν επιδέχεται το λιγότερο ή το περισσότερο.  Είναι επί πλέον οι προστάτες μας και οι μεσίτες για τα δικά μας λάθη στον θρόνο του Θεού,  είναι οι θεωμένοι άνθρωποι, οι επίγειοι άγγελοι, οι ουρανοβάμονες, οι τα πάντα θυσιάσαντες για τον Θεό και ως εκ τούτου τα αληθινά πρότυπά μας.

         Στην εποχή μας όμως, η οποία χαρακτηρίζεται ως η εποχή της αμφισβητήσεως των πάντων, στο πρόσωπο του Εθνομάρτυρα Χρυσοστόμου Καλαφάτη Μητροπολίτου Σμύρνης αμφισβητήθηκε και προσεβλήθη το ιερώτερο μερος της Εκκλησίας μας, δηλαδή το αγιολόγιό της.  Και όχι μόνο αυτό, το οποίο είναι φοβερό και αδιανόητο ως προς τις συνέπειές του, αλλά επί πλέον έγινε συστηματική προσπάθεια από τους Επισκόπους να εξαπατηθεί ο λαός και να αποδεχθεί  ένα Μασόνο και αιρεσιάρχη ως άγιο και τον έβαλαν να τον προσκυνήσει, διότι συνήθισε ο λαός μας όπου βλέπει φωτοστέφανο και εικόνα να βάζει μετάνοια και να σταυροκοπιέται. Και τοιουτοτρόπως κατά το αγιογραφικό «εστάθη το βδέλυγμα της ερημώσεως εν τόπῳ αγίῳ», απεδείχθη ότι η Εκκλησία

χειραφετείται φανερά από τους Μασόνους, οι οποίοι πλέον διακηρύσσουν στα μασονικά περιοδικά τους  απροκάλυπτα ότι έχουν τον τέκτονα άγιό τους και επί πλέον ότι δεν θα μπορούσε ο Χρυσόστομος Σμύρνης να φθάσει στην αγιότητα αν δεν ήταν τέκτονας, χωρίς βεβαίως να θιγούν οι αγιοποιήσαντες αυτόν Επίσκοποι.

        Είναι όμως άξιον απορίας το εξής.  Γιατί οι αγιοποιήσαντες τον Χρυσόστομο Σμύρνης Επίσκοποι, οι οποίοι σήμερα διαλέγονται με τους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους, δεν δέχονται όχι συζήτηση, αλλά ούτε κουβέντα για την μασονική αυτή αγιοποίηση; Γιατί κατεσκεύασαν έναν «άγιο» και τον άφησαν μετά απροστάτευτο στις επικρίσεις του λαού, εις τρόπον ώστε να δίδουν την εντύπωση ότι πλέον οι αγιοποιήσεις δεν γίνονται με αγιοπνευματικά κριτήρια, αλλά με παπικά,  μασονικά και νεοεποχίτικα, και αντιμετωπίζουν το εκκλησιαστικό πρόβλημα το οποιο οι ίδιοι εδημιούργησαν με κυνική αδιαφορία;  Γιατί τέλος πάντων να φαίνεται σήμερα ότι αυτοί ετίμησαν ιδιαιτέρως ένα εθνομάρτυρα με το να του φορέσουν φωτοστέφανο και απεναντίας εμείς ότι πολεμούμε την μνήμη ενός νεκρού; Τί σχέση έχουν οι πατριωτικοί αγώνες με την αγιότητα και γιατί επιτέλους, αν έχουν έτσι τα πράγματα και πιστεύουν ότι το οιοδήποτε μαρτύριο δημιουργεί αγίους, δεν αγιοποιούν και τους άλλους εθνομάρτυρες, οι οποίοι αν μη τι άλλο είχαν πιο ορθόδοξο φρόνημα από τον Χρυσόστομο Σμύρνης;  Ποιό άλλο παρόμοιο φαινόμενο έχουμε στην εκκλησιαστική ιστορία, αγιοποιήσεως δηλαδή κάποιου ο οποίος διακρίθηκε μόνο για τους πατριωτικούς αγώνες ενώ διά τους θρησκευτικούς ήτο πάντοτε και μονίμως απών;

          Επειδή λοιπόν επί σειρά ετών δεν πήραμε απάντηση στα ως άνω ερωτήματα, επαναφέρουμε δημόσια πάλι την καταγγελία που είχαμε καταθέσει στις 6/9/2002 ενώπιον της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για όλους τους παρακάτω λόγους:

        1. Ο Χρυσόστομος Σμύρνης ήταν μασόνος σύμφωνα με στοιχεία, τα οποία καταθέτουν οι μασόνοι και ήταν μέλος της μασονικής στοάς «ΙΩΝΙΑ» τουλάχιστον κατά την τριετία 1919-1922, καθώς επίσης και στενότατοι συνεργάτες του στη Μητρόπολη ήταν ηγετικά στελέχη της μασονίας (ίδ. Τεκτ. Δελτ. Ιαν.- Απρ. 1969, Νοεμβρ. - Δεκέμβρ. 1970 κ.α.)

        2. Ο Χρυσόστομος Σμύρνης ήταν μέγας Οικουμενιστής σύμφωνα με τα δικά του προσωπικά κείμενα, πίστευε στην προτεσταντική θεωρία των κλάδων, συμπροσευχόταν με τους αιρετικούς και εκφωνούσε λόγους στις τελετές τους, πίστευε ότι οι αιρετικοί αγγλικανοί -προτεστάντες - επισκοπιανοί έχουν έγκυρα μυστήρια και είναι καθ'όλα ορθόδοξοι κ.ά. (ίδ. επιστολ. στο βιβλίο του Χρ. Σολομωνίδη, βραβευθέν από την Ακαδημία Αθηνών -Χρυσόστομος Σμύρνης σελ. 57, 58, 60, 77, τόμος β' και εφημερ. Εκκλησιαστική Αλήθεια φυλ. 1-10-94 κ.ά.)

        3. Ο Χρυσόστομος Σμύρνης είχε ως πρότυπο το δυτικό χριστιανισμό και αποτελούσε «μύχιο πόθο του» η επιθυμία του να εκσυγχρονίσει την Εκκλησία σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Ν. Εποχής.

        4. Ο Χρυσόστομος Σμύρνης  μαρτύρησε  για την Πατρίδα κι όχι για τον Χριστό, είχε δε υποδουλώσει την αρχιερωσύνη στο θεσμό της Πατρίδας και το διεκήρυσσε δημοσίως (ίδ. ως άνω βιβλ. σελ. 38 τομ. α').

        5. Ο Χρυσόστομος Σμύρνης είχε αντιλήψεις σύμφωνα με τα κείμενά του ειδωλολατρικές και πανθεϊστικές, οι οποίες ταιριάζουν άριστα με τις απόψεις της μασονίας, χρησιμοποιούσε δε στις επιστολές τους ειδωλολατρικές και υβριστικές εκφράσεις (ίδ. ενθρονιστήριο λόγο του στο ως άνω βιβλίο σελ. 86, 77, 272 τομ. α' σελ. 80 β' τόμος κ.ά).

        6. Ο Χρυσόστομος Σμύρνης οπλοφορούσε μονίμως και σε καιρό ειρήνης, έθετε δε πρότυπο τον εαυτό του για την εκπαίδευση στα όπλα, στους υπόδουλους Έλληνες (ίδ. ως άνω βιβλίο σελ. 64 τόμος α).

        7. Ο Χρυσόστομος Σμύρνης απεχθανόταν τό μοναχισμό και τον ασκητισμό και δίδασκε την προσήλωση στο κάλλος του σώματος, που δίδουν οι αισθήσεις.

        8. Γενικώς, υπήρχε στον Χρυσόστομο μία σύγχυση και σαφής απόκλιση και διαστροφή ως προς την ορθόδοξη πίστη και παράδοση και το μόνο στο οποίο ήταν ξεκάθαρος και απόλυτος, ήτο η πίστη, η λατρεία και η αφοσίωση στην πατρίδα.

        9. Ο  Χρυσόστομος Σμύρνης σύμφωνα με το βιογράφο του Χρυσόστομο Ευγ. Καλαφάτη, ανιψιό του, γιο του μεγαλυτέρου αδελφού του Ευγένιου Καλαφάτη (ίδ. Ιστορία Εικονογραφημένη, 446/8-05, σελ. 17), είχε ως όραμα την ένωση όλων των μονοθεϊστικών   θρησκειών σε μία θρησκεία και Εκκλησία, αφού κατ' αυτόν η θρησκεία είναι μια και μόνη, διότι ένας είναι και ο Δημιουργός του Σύμπαντος·  Οι  Προφήτες και Δάσκαλοι μπορεί να είναι πολλοί (Χριστός, Μωάμεθ, Μωϋσής, Βούδας  κ.ά.) όλοι όμως μιλούν την ίδια γλώσσα για την ειρήνη του κόσμου, την αγάπη και την αδελφοσύνη των ανθρώπων.  Οι θέσεις του αυτές τόν κατατάσσουν στους πρωτεργάτες της αιρέσεως του Οικουμενισμοῦ και όχι βεβαίως στην χορεία των αγίων.

           10. Τέλος  ο Χρυσόστομος Σμύρνης  δεν έχει  κανένα κοινό γνώρισμα με τους καταξιωμένους αγίους και μάρτυρες  της Εκκλησίας μας ανα τους αιώνας.

    Επειδή η Παράδοση της Ορθοδοξίας θέλει και το λαό εκφραστή της συνείδησης της Εκκλησίας θέτουμε στη διάθεση οιουδήποτε καλοπροαίρετου όλα τα παραπάνω στοιχεία, όπως αυτά έχουν καταχωρηθεί στο  βιβλίο του Ιερομονάχου Ευθυμίου Τρικαμηνά με τίτλο «Ο ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ - ΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ  ΤΟΥ  ΚΑΙ  ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ  ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΣ  ΑΥΤΗΣ», του οποίου η α΄ έκδοση,  ως συνημμένο έγγραφο, υπεβλήθη στην ως άνω καταγγελία μας προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

             Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ « ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ»

                              ΝΟΜΙΜΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΜΕΝΟΣ

               Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                              Η    ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ

          ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ  ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ             ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΞΑΝΘΑ