Η ΚΑΤΗΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΤΟ!!!

ΝΕΑ ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

ΥΠΟΒΙΒΑΖΕΙ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ ΑΠΟ ΥΠΕΡΑΓΙΑ, ΣΕ «ΑΓΙΟΠΡΩΤΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»,

ΩΣ ΜΕΣΟΝ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΧΩΒΑΔΕΣ, ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙΑ ΤΟΥΣ!

Γράφει σὲ ἐγκύκλιο του, γιὰ νά: «Ἀναγνωσθήτω ἐπ᾿ ἐκκλησίας κατά τήν Κυριακήν τῆς Τυρινῆς, ι΄ Μαρτίου [2019], ἀμέσως μετά τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον».

• «…Εὔχεσθε καί προσεύχεσθε, τιμιώτατοι ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, νά ἀξιωθῶμεν, ἄνωθεν ἐπινεύσει καί ἀρωγῇ, πρεσβείαις δέ τῆς Ἁγιοπρώτου Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων…» (ἐδῶ).
  

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ, Νάρκη στὴ διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας

& στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ. 64

Οταν κηρυττεται η αιρεση απο τον αμβωνα,
τι πρεπει να κανουν οι Χριστιανοι

• Τὰ παρακάτω λόγια τὰ εἶπε ὁ ἀγωνιστὴς Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστῖνος Καντιώτης, μετὰ ἀπὸ ἀπαράδεκτη ὁμιλία τοῦ καρναβαλιστῆ καὶ οἰκουμενιστῆ καὶ μασόνου μητροπολίτη τοῦ πατριαρχείου Μελίτωνος Χατζῆ, γιὰ νὰ μὴ πιάνωνται στὸν ὕπνο οἱ χριστιανοί.

«Κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία δὲν ἐπιτρέπεται διακοπή. Ἀλλ’ ἐὰν ὑπάρχῃ μιὰ περίπτωσι, κατὰ τὴν ὁποία ὄχι μόνο ἐπιτρέπεται, ἀλλὰ ἐπιβάλλεται διακοπὴ καὶ διαμαρτυρία, εἶνε ἡ παραπάνω περίπτωσι. Μόλις ἀκούσθηκαν οἱ πρῶτες λέξεις ὑπὲρ τοῦ καρναβαλικοῦ αἴσχους ἢ τῶν αἱρέσεων, ὅλος ὁ ἐκκλησιαζόμενος λαὸς ἔπρεπε, μὲ ὅλη τὴ δύναμι τῶν πνευμόνων του, νὰ ἄρῃ φωνὴ διαμαρτυρίας καὶ νὰ πῇ· Ἀνάξιος! Αἶσχος! Κάτω!… 

Σὲ τέτοιες περιπτώσεις ποὺ τὸ κινδυνευόμενο εἶνε ἡ Ὀρθοδοξία ὡς κανόνας πίστεως καὶ ἠθικῆς, εὐγένεια καὶ σιωπὴ δὲν ἐπιτρέπονται. Ὁ Κύριος δὲν ὕψωσε μάταια τὸ φραγγέλλιο ὅταν εἶδε τὴν βεβήλωσι τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ. Καὶ ὁ εὐσεβὴς λαός, ποὺ ἀγαπᾶ περισσότερο ἀπὸ ὅλους τὸν Κύριο καὶ τὴν ἁγία του Ἐκκλησία, ὅταν ἀκούῃ καὶ βλέπῃ βεβήλωσι τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων, ἂς ὑψώνη ἀντὶ φραγγελλίου τὴ φωνή του. Εἶνε καὶ ἡ αὐστηρὴ φωνὴ εἶδος φραγγελλίου. Οἱ φωνὲς ἀποδοκιμασίας ἐκ μέρους τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ πλήττουν τοὺς ἐνόχους περισσότερο τοῦ φραγγελλίου. Εἶνε ὅπως οἱ ἰσχυρὲς φωνὲς ποιμένων καὶ ποιμενικῶν σκυλιῶν οἱ ὁποῖες τρέπουν σὲ φυγὴ τοὺς λύκους.
Εἰς ἐνδόξους ἡμέρας τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὰς ὁποίας ὁ εὐσεβὴς λαὸς συναγωνίζετο μετὰ τῶν ποιμένων του, ἔδιδε τὴν μαρτυρίαν τῆς πίστεώς του ζωηρῶς. Μὲ ἰσχυρὰς φωνὰς, καὶ μόνον μὲ φωνάς ἐξεδίωκε ἐκ τοῦ Ναοῦ τοὺς ἐπιβουλευομένους τὴν Πίστιν του, τοὺς προβατοσχήμους λύκους, τοὺς ὑπὸ τὸ ἔνδυμα τοῦ Ὀρθοδόξου κληρικοῦ λαλοῦντας σκολιὰ καὶ διεστραμμένα. Ἡ φωνὴ «Μαρὰν ἀθά», φωνὴ ὀργῆς καὶ καθάρσεως, ἀκούετο βροντώδης.
Δὲν ἦσαν οἱ χριστιανοὶ ἐκεῖνοι ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν Λαοδίκειαν. Δὲν ἦσαν χλιαροί. Ἦσαν θερμοί, «τῷ Πνεύματι ζέοντες τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες», καὶ οὐχὶ τῷ κόσμῳ. Ἦσαν ἀγωνισταὶ καὶ ἀποφασιστικοί, ἕτοιμοι νὰ σφραγίσουν τὴν μαρτυρίαν των καὶ μὲ τὸ αἷμα των. Ἰδοὺ γιατί ἐθριάμβευε τότε ἡ Ἐκκλησία καὶ κατέπλησσε τὸν κόσμο. Οἱ παντὸς εἴδους αἱρετικοί, οἱ παρεκκλίνοντες ἔστω καὶ κατ’ ἐλάχιστον ἐκ τῶν γραμμῶν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἀπεδοκιμάζοντο καὶ ἀπεβάλλοντο ἐκ τῆς ἱερᾶς ποίμνης τοῦ Ἰησοῦ ὡς ψωραλέα πρόβατα, διὰ νὰ μὴ μεταδώσουν εἰς τὰ ὑγιᾶ πρόβατα τὴν ψώρα τῆς αἱρέσεως.
Ἀλλὰ δυστυχῶς τὸ ἐνθουσιαστικὸν καὶ ἀγωνιστικὸν στοιχεῖον τῶν ἀρχαίων ἐκείνων ἡμερῶν… ἐξατμίσθη. Εὐγενεῖς σήμερα οἱ «πιστοί», εὐγενέστατοι ὅταν αἱρετικοὶ καὶ ἄπιστοι προσβάλλουν τὰ ὕψιστα τῆς Ὀρθοδοξίας συμφέροντα. Ἀλλ’ οἱ κύριοι αὐτοί, οἱ τόσην εὐγένειαν ἐπιδεικνύοντες ἀπέναντι τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως, αἴφνης ἀποβάλλουν τὴν εὐγένειάν των, ἐξάπτονται, ἐξαγριώνονται, κραυγάζουν, ὑβρίζουν, ὑποβάλλουν μηνύσεις, τρέχουν εἰς τὰ δικαστήρια, ἐπιστρατεύουν μάρτυρες καὶ ἀναπτύσσουν ὅλη τὴν δραστηριότητά των, πότε; Ὅταν προσβάλλωνται τὰ προσωπικὰ καὶ ποταπὰ συμφέροντά των… Τὰ ὅρια τὰ αἰώνια τὰ ὁποῖα ἔθεσαν οἱ Προφῆται καὶ οἱ Ἀπόστολοι, ὅρια πνευματικὰ ἐντὸς τῶν ὁποίων εἶνε ἀσφαλὴς ἡ σωτηρία, τὰ ὅρια αὐτὰ δὲν προκαλοῦν συγκίνησι, δὲν προκαλοῦν ὀργὴν καὶ ἀγανάκτησιν, ὅταν μετατίθενται ὑπὸ ἀσεβῶν. Ἂς καταργηθοῦν οἱ φραγμοί. Ἄς προχωρήσουν οἱ ἐχθροί. Ἂς καταληφθῇ τὸ ἔδαφος τῶν Ὀρθοδόξων. Ἂς ἁπλωθῇ παντοῦ ἡ αἵρεσις. Ἂς πέσουν τὰ φρούρια καὶ οἱ ἀκροπόλεις. Ἂς ὑποσταλοῦν παντοῦ οἱ σημαῖες τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂς ὑψωθοῦν οἱ σημαῖες τῶν αἱρέσεων. Ἂς ὑπεραίρωνται καὶ ἂς γαυριοῦν οἱ ποικιλώνυμοι αἱρετικοί. Καὶ ἂς χαιρεκακοῦν οἱ ἄπιστοι καὶ οἱ ἄθεοι, καὶ ἐμεῖς … νὰ βλέπουμε τὴν ἅλωσι τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπαθῶς!

Πηγή