Καὶ ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν ὑπὲρ τῶν μεταμοσχεύσεων
ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ
ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Ἡ Ἱ. Σύνοδος στὴ δίνη τῆς
παγκοσμιοποιήσεως
Ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία εἶναι ἀποῦσα ἀπὸ ὅλα τὰ
κρίσιμα θεολογικὰ θέματα ποὺ ἀπασχολοῦν τοὺς πιστούς, ἀλλὰ καὶ τὸν σύγχρονο
κόσμο. Συζητᾶ χωρὶς νὰ ἀποφασίζει. Ὁρίζει ἐπιτροπὲς γιὰ τὰ θέματα ποὺ δὲν θέλει
νὰ πάρει ἀπόφαση. Συνεδριάζει χωρὶς νὰ γνωρίζει τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τί
συζητᾶ, ποιό εἶναι τὸ περιεχόμενο τῶν συζητήσεων, ἀφοῦ –περίτρομη– ἀπαγορεύει τὴ
δημοσιοποίησή τους. Ποιός πιστὸς γνωρίζει ποιά εἶναι ἡ θέση τῆς Ἱεραρχίας γιὰ
τὸν Παπισμὸ καὶ τὸν Οἰκουμενισμό; Εἶναι ἢ δὲν εἶναι αἱρέσεις; Ποιά θέση
ξεκάθαρη καὶ δυναμικὴ πῆρε γιὰ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν; Ποιά θέση πῆρε γιὰ
τὸ θέμα τῆς ἐκλογῆς ἐπισκόπων, ποὺ κατὰ δήλωση πολλῶν θεολόγων καὶ Ἐπισκόπων,
μὲ τὸν τρόπο ποὺ πραγματοποιεῖται, ἐμπαίζεται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα; Ποιά γενναία θέση
πῆρε γιὰ τὴ βλάσφημη παράσταση «Corpus Christi»; Ποιά ξεκάθαρη θέση πῆρε γιὰ τὸ
θέμα τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου καὶ τῶν μεταμοσχεύσεων; Ἕνας ἑρμαφροδιτισμὸς
διέπει τὸ σῶμα τῶν Ἐπισκόπων.
Ἀφορμὴ γιὰ τὸ
παρὸν εἶναι ἕνα ἄρθρο τοῦ Μητροπολίτου Πατρῶν κ. Χρυσοστόμου ποὺ δημοσίευσε στὴν
ἐφημ. «Ὁ Ἐκκλησιολόγος» Πατρῶν (10/11/2012,
φ. 276). Ὁ τίτλος τοῦ ἄρθρου εἶναι: «Ὁ
ἄγγελος ποὺ φεύγοντας γιὰ τὸν οὐρανό χάρισε ζωή».
Μιλᾶ γιὰ ἕνα
παιδὶ ποὺ κτυπήθηκε ἀπὸ αὐτοκίνητο, καὶ λέγει: «Ὁ μικρός μας ἄγγελος πέταξε γιὰ τὸν οὐρανό, ἀλλὰ ἤδη ζεῖ καὶ ἐδῶ στὴ
γῆ ἔχοντας χαρίσει ζωὴ σὲ ἄλλους συνανθρώπους του, τόσο στὴν Ἑλλάδα, ὅσο καὶ
στὸ ἐξωτερικό, ἀφοῦ ἡ καρδιά του κτυπάει στὸ σῶμα ἑνὸς ἄλλου παιδιοῦ καὶ
διάφορα ἄλλα ὄργανά του ἤδη πάλλουν χαρίζοντας δύναμη καὶ ζωντάνεια σὲ ἀρκετοὺς
συνομηλίκους του».
Τὸ παιδὶ αὐτὸ «ἦλθε στὸν κόσμο ἀπὸ σπάνιους, πιστεύω,
γονεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐπιβεβαίωσαν τὴν ἀνθρωπιά τους καὶ τὴν ἀγάπη τους, τόσο πρὸς
τὸ παιδί τους, ὅσο καὶ πρὸς τὰ πάσχοντα ἄλλα παιδιά, λαμβάνοντας τὴν μεγάλη
ἀπόφαση, τὴν πολὺ μεγάλη ἀπόφαση νὰ χαρίσουν τὰ ὄργανα τοῦ παιδιοῦ τους».
Καὶ συνεχίζει παραθέτοντας
(ὑποτίθεται) τὶς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας:
«Ἡ Ἐκκλησία μας μὲ πολλὴ σύνεση ἀσχολήθηκε
μὲ τὸ ἐν λόγῳ ζήτημα... Μάλιστα ἔχει συσταθῆ ἀπὸ τὴν ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας
τῆς Ἑλλάδος εἰδικὴ Ἐπιτροπὴ, ἐκείνη τῆς Βιοηθικῆς... Παρακολουθοῦμε ἐκ τοῦ
σύνεγγυς τὴν ὅλη πορεία ἐπὶ τοῦ θέματος, καὶ μὲ κατάλληλες παρεμβάσεις, ἐρειδόμενες
ἐπὶ τῆς διδασκαλίας τοῦ Κυρίου, βοηθοῦμε ὥστε νὰ ἐξάγονται τὰ ἀπαραίτητα
συμπεράσματα. Θὰ ἀναφερθῶ μόνο σὲ ἕνα σημεῖο, ἀπὸ ὅσα περιλαμβάνονται στὸ
κείμενο τῆς ἱερᾶς Συνόδου μὲ τίτλο “Βασικὲς θέσεις ἐπὶ τῆς ἠθικῆς τῶν
μεταμοσχεύσεων”: “Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ
δεχθῆ τὶς μεταμοσχεύσεις μόνο μέσα σὲ ἀτμόσφαιρα ἀγάπης..., ἐνίοτε αὐτοθυσιαστικοῦ
φρονήματος, ἐξόδου ἀπὸ τὸν κλοιὸ τῆς φιλαυτίας... Κατόπιν τούτου οἱ μεταμοσχεύσεις
προσεγγίζονται ὡς ἀφορμὴ μετάδωσης ζωῆς σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους, κυρίως ὅμως ὡς
εὐκαιρία μετάγγισης πνευματικοῦ ἤθους στὴν κοινωνία».
Ἀλήθεια, πότε
ἡ Ἱ. Σύνοδος, μὲ ποιά Ἐγκύκλιό της καὶ μὲ ποιές λέξεις πῆρε τελεσίδικη θέση
ὑπὲρ τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου καὶ δὲν τὸ καταλάβαμε; Ἢ –κατὰ τὸν Μητροπολίτη
Πατρῶν– τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τὴν ἐκφράζουν κάποιες γνῶμες ἢ κάποιες
ἀμφισβητούμενες μελέτες ἐπισκόπων καὶ ἰατρῶν; Καὶ οἱ ἀντίθετες γνῶμες ἰατρῶν, χριστιανῶν
ἐπιστημόνων, ἁπλῶν πιστῶν, Ἐπισκόπων, Πατριαρχείων, Συνόδων ἄλλων τοπικῶν
Ἐκκλησιῶν διαγράφονται μὲ μιὰ μονοκονδυλιά; Μήπως ἐπειδὴ ἔπεσε θύμα καὶ ὁ
Πατρῶν κ. Χρυσόστομος (ὡς ἀρχιγραμματέας τῆς Ἱ. Συνόδου τότε) τοῦ ἀρχιεπ.
Χριστοδούλου, ποὺ ἐπέλεξε νὰ κινήσει τὶς διαδικασίες ἐπιβολῆς τῶν
μεταμοσχεύσεων καὶ ὅδευσε ἀνεπιτυχῶς
πρὸς μεταμόσχευση στὴν Ἀμερική;
Παραθέτω τὴν
γνώμη τοῦ λόγιου Μητροπολίτου Ναυπάκτου, ὁ ὁποῖος μελέτησε τὸ θέμα καὶ ἐξέδωσε
καὶ βιβλίο. Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου,
λοιπόν, ἔχει διατυπώσει γιὰ τὸ θέμα μιὰ ἐντελῶς διαφορετικὴ ἄποψη.
Συγκεκριμένα: Στὴν εἰσήγησή του στὴν Ι.Σ.Ι. τῆς Ε.Ε., ἐπὶ τοῦ θέματος γράφει: «Τὴν ὥρα ποὺ χωρίζεται ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα,
τότε γίνονται πολλὰ πράγματα, καὶ τὸ μυστήριο τοῦ ἀποχωρισμοῦ εἶναι φοβερὸ καὶ
ἄγνωστο τώρα στὰ ἀνθρώπινα δεδομένα. Καὶ τότε, πῶς ἐπεμβαίνουμε βίαια σὲ ἕναν ἄνθρωπο τοῦ ὁποίου δὲν λειτουργοῦν
μερικὲς ἐγκεφαλικὲς λειτουργίες ἀλλά, ἐπειδὴ
λειτουργεῖ ἡ καρδιὰ ὑπάρχει ἀκόμη ἡ ψυχή; Μήπως στὴν κατάσταση ἐκείνη τῆς
διαδικασίας ἐξόδου, ποὺ γίνονται καὶ πολλὰ πνευματικὰ γεγονότα, στεκόμαστε ἀνάλγητοι, ὅταν λαμβάνουμε
τὰ ὄργανα τοῦ σώματος, ἐνῷ ὡς πρόσωπο
ζεῖ ὁ ἄνθρωπος;».
Ἄραγε, μπορεῖ
νὰ μᾶς πεῖ ὁ κ. Χρυσόστομος πότε ἀποχωρεῖ ἡ ψυχή ἀπὸ τὸ σῶμα; Μπορεῖ νὰ μᾶς
παρουσιάσει ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν, τί λένε σχετικὰ οἱ Πατέρες; Νὰ μᾶς
παρουσιάσει ἂν ἀποδέχεται σύμπασα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τὶς μεταμοσχεύσεις –πλὴν τῶν διπλῶν ὀργάνων–
καὶ τὴν Νεοταξικὴ ἔννοια τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου;
Περιμένουμε μὲ σοβαρὸ ἐνδιαφέρον.
Σημάτης
Παναγιώτης