Ἡ τραγική εικόνα της θεσμικής Εκκλησίας

 Στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ

ἄρχει καὶ διοικεῖ

ἡ Ἱεραρχία τοῦ Ἀντιχρίστου

τοῦ Λαυρεντίου Ντετζιόρτζιο
Προέδρου τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος»

Δημοσιεύουμε ἀναθεωρημένο τὸ τελευταῖο μέρος τῆς Ὁμιλίας του στὸν Βόλο (Δεκέμβριος 2012).

Αὐτὴ ἡ ἐπιλογὴ― τῆς συγκροτήσεως καὶ ὀργανώσεως τῶν Χριστιανικῶν Κοινοτήτων― ἔπρεπε νὰ εἶναι ἔργο τῆς Ἱεραρχίας· ἐάν, βεβαίως,  ἐπρόκειτο γιὰ πραγματικὴ Ἱεραρχία μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀναδεδειγμένη καὶ λειτουργοῦσα· εἰς τόπον καὶ εἰς τύπον Χριστοῦ εὑρισκομένη καὶ ὀρθοτομοῦσα τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας Του.

Ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν πρόκειται γιὰ πραγματική, ἐν Χριστῷ καὶ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι Ἱεραρχία· πρόκειται γιὰ τὴ Δεσποτοκρατία, ποὺ σφετερίζεται τὴν ἱερωσύνη καὶ τὴν ἀρχιερωσύνη.

Πρόκειται δηλαδὴ γιὰ τὸ αὐθαίρετο, αὐταρχικὸ καὶ ἐξουσιοκρατικὸ καθεστώς, πού, ἐνῶ βρίσκεται ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἔχει ἐπιβληθεῖ ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀσχημονεῖ ἐπὶ τῆς Ἐκκλησίας: γεννᾶ, ὑποθάλπει καὶ καλλιεργεῖ κακοδοξίες καὶ αἱρέσεις, ἀναγνωρίζοντας λ.χ. τὸν Παπισμὸ ὡς ἀδελφὴ «Ἐκκλησία» καὶ συμμετέχοντας στὸ προτεσταντικὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν «Ἐκκλησιῶν», ἀποδεχόμενο καὶ μετερχόμενο τὴν ὑπερτάτη ὕβρι, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας δὲν εἶναι ἡ Μία Ἁγία Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Δημιουργεῖ δὲ ἀτερμόνως ἠθικὰ καὶ οἰκονομικὰ σκάνδαλα, διότι ἡ αἵρεση ὁδηγεῖ καὶ στὴν ἠθικὴ κατάπτωση, ἀλλὰ καὶ ἡ ἠθικὴ κατάπτωση ὁδηγεῖ στὴν αἵρεση· πρόκειται γιὰ συγκοινωνοῦντα δοχεῖα!...

Ἔφθασε μάλιστα στὸ σημεῖο νὰ ζητήσει ἀπὸ τὴν Ἀρχὴ Προστασίας Προσωπικῶν Δεδομένων τὴν προστασία τῶν μελῶν καὶ θιασωτῶν τῆς Δεσποτοκρατίας ἀπὸ τὸν ἔλεγχο τῆς ὁμοφυλοφιλίας τους!!!

Δὲν κάνετε λάθος, καλὰ τὸ ἀκούσατε· αὐτὸ συνέβη ἐπὶ ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου καὶ μάλιστα ἀπὸ τὸν ἴδιο μὲ τὴ συνεργία τῶν ὑπολοίπων ἐπισκόπων, ποὺ συγκροτοῦσαν ἐκείνη τὴν περίοδο τὴν κατ’ εὐφημισμὸν Δ. Ἱερὰ Σύνοδο!...

Αὐτὸ τὸ δεσποτοκρατικὸ καθεστὼς ὄχι περὶ τὴν Πίστη, ἀλλὰ περὶ ἀλλοτρίων τυρβάζει μὲ ἑωσφορικὴ ἀλαζονεία καὶ οἴηση... Καὶ κυρίως ταυτίζεται, συνεργάζεται καὶ ἀλληλοϋποστηρίζεται μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία· ὄχι μόνον μὲ τὶς ἑκάστοτε κυβερνήσεις ―δημοκρατικὲς ἢ δικτατορικές, λαοπρόβλητες ἢ λαομίσητες, ἐθνικὲς ἢ κατοχικὲς― ἀλλὰ καὶ μὲ τὰ ἀφεντικὰ αὐτῶν τῶν κυβερνήσεων, τοὺς σιωνιστὲς καὶ μασώνους, νεοεποχίτες καὶ νεοταξίτες παγκοσμιοκράτες, ποὺ παρεμβαίνουν καθοριστικὰ στὴν ἀνάδειξη τῶν μελῶν καὶ στελεχῶν τοῦ δεσποτοκρατικοῦ καθεστῶτος.

Καὶ ὡς ἀντιπαροχὴ πρὸς τοὺς εὐεργέτες τους, αὐτὰ τὰ μέλη καὶ στελέχη τοῦ δεσποτοκρατικοῦ καθεστῶτος, υἱοθετοῦν καὶ προβάλλουν ―δίκην προπαγανδιστῶν― τὴν ἑωσφορικὴ καὶ ἀποκρυφιστικὴ ἰδεολογία τῆς ἀντι-Χρίστου Νέας Ἐποχῆς!...

Δὲν γνωρίζω καὶ δὲν μπορῶ νὰ τεκμηριώσω ὅτι τὰ μέλη καὶ οἱ παρατρεχάμενοι τῆς Δεσποτοκρατίας εἶναι μέλη μασωνικῶν στοῶν· ἄλλωστε δὲν μὲ ἐνδιαφέρει νὰ τὸ ἀποδείξω, διότι δὲν χρειάζεται!!! Εἶναι αὐταπόδεικτο γεγονός, ἐκ τῶν λόγων καὶ τῶν ἔργων τους, ὅτι εἶναι αὐθεντικοὶ φορεῖς καὶ φορτικοὶ «πλασιὲ» τῆς νεοεποχίτικης καὶ καὶ νεοταξικῆς ἰδεολογίας τῆς σιωνιστομασωνικῆς παγκοσμιοκρατίας, τὴν ὁποία ὑπηρετοῦν μὲ συνέπεια ἀλλὰ καὶ μὲ ἐνθουσιασμό, προωθώντας τὸν διαχριστιανικὸ Οἰκουμενισμὸ καὶ τὸν διαθρησκειακὸ Συγκρητισμό!!!

Βεβαίως καὶ ὑπάρχουν ἐξαιρέσεις, ἀλλὰ ἀφομοιώνονται ―θέλοντας καὶ μὴ― στὴν ἰδεολογία, στὶς δομὲς καὶ καὶ στὶς πρακτικὲς τοῦ φιλαδέλφου τῆς δεσποτοκρατίας. Στὴν προσεχὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας, λ.χ., ἔχει ἤδη ἀποφασισθεῖ νὰ ἀποκατασταθεῖ ὁ πρώην Ἀττικῆς κ. Παντελεήμων Μπεζενίτης, καταδικασθεὶς τελεσιδίκως ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ Δικαιοσύνη καὶ μάλιστα ἐκτείσας ποινὴ καθείρξεως στὶς φυλακές!...

Ἡ Δεσποτοκρατία ἔχει ἀποδεχθεῖ ἀσμένως τοὺς τρεῖς πειρασμοὺς ποὺ ὁ διάβολος ἀπηύθυνε στὸν Χριστό: ἐξουσία, δόξα, πλοῦτο (καὶ τὶς συνακόλουθές τους: ἀλαζονεία καὶ οἴηση, διαφθορά καὶ διαπλοκή, κραιπάλη καὶ ἀκολασία).

Ἰδιαιτέρως ἡ ἐξουσία εἶναι αὐτὸ ποὺ ὁδήγησε τὸν Ἑωσφόρο στὴν ἀνταρσία κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν ἔκπτωσή του ἀπὸ τὸν Οὐρανό· ἀλλὰ καὶ τὸν ἄνθρωπο ὁδήγησε στὴν ἀνυπακοὴ πρὸς τὸν Θεὸ καὶ στὴν πτώση του ἀπὸ τὸν Παράδεισο. Δηλαδὴ ἡ ἐξουσία εἶναι αὐτὸ τοῦτο τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα, ποὺ ἀναπαράγει κάθε γενιὰ καὶ κάθε ἄνθρωπος, κρατώντας τὸ γένος στὴν πτώση καὶ στὴν ἀμετανοησία διὰ τῆς οἰήσεως, τῆς αὐτοδικαιώσεως καὶ τῆς αὐτοθεώσεως!...

Γι’ αὐτὸ συμβαίνει τὸ ἀσυλλήπτου αἰσχρότητος γεγονός: ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ νὰ ἄρχει καὶ νὰ διοικεῖ ἡ ἱεραρχία τοῦ Ἀντιχρίστου!!! Κι αὐτὸ δὲν εἶναι αὐθαίρετο συμπέρασμα, ἀλλὰ ἡ μαρτυρία τῶν γεγονότων· τῶν λόγων καὶ τῶν ἔργων τῆς Δεσποτοκρατίας!

Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνον ὁ ἐπίσκοπος, ὅπως διατείνεται ὁ Περγάμου Ἰωάννης (Ζηζιούλας) καὶ ἄλλοι οἰκουμενιστὲς καὶ ἀντι-οἰκουμενιστές ἐξουσιοκράτες!...

Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἐπισκοποκεντρική, ἀλλὰ Χριστοκεντρική. Ὁ Κύριος εἶπε: ὅπου βρίσκεσθε δυὸ καὶ τρεῖς εἶμαι κι ἐγὼ μαζί σας· δὲν εἶπε: ὅπου βρίσκεται ὁ ἐπίσκοπος εἶμαι κι ἐγὼ ἐκεῖ...

Ὁ Ζηζιούλας ἔφτασε νὰ ὑποστηρίζει ὅτι ἀκόμη καὶ ἡ προσευχὴ τῶν πιστῶν εἰσακούεται ἀπὸ τὸν Κύριο μόνον μέσω τοῦ ἐπισκόπου, ἐνῶ οἰκουμενιστὲς καὶ ἀντι-οἰκουμενιστὲς στὴν πράξη ἀποδέχονται καὶ ἐφαρμόζουν τὴν παπικὴ αἵρεση ὅτι δικαιοδοσία στὴ γῆ δὲν ἔχει ὁ Κύριος καὶ Θεός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἀλλὰ ὁ ἐπίσκοπος: γιὰ τοὺς ρωμαιοκαθολικοὺς μόνον ὁ Πάπας-ἐπίσκοπος, γιὰ τοὺς «ὀρθοδόξους» ὁ κάθε ἐπίσκοπος-Πάπας!!! Ὁ δὲ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος, ζηλώσας τὴν ἐξουσία καὶ τὴ δόξα τοῦ Πάπα τῆς Δύσης, ἐπιδιώκει νὰ ἀναδειχθεῖ ἀπὸ Σατράπης τοῦ Βοσπόρου σὲ Πάπα τῆς Ἀνατολῆς!!!

Ὡστόσο μόνον ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ Ἕνας καὶ ὁ Μέγας Ἀρχιερεὺς τῆς Ἐκκλησίας Του· οἱ ἐπίσκοποι εἶναι εἰς τόπον Χριστοῦ μόνον ὅταν διακονοῦν τὴν Ἐκκλησία Του ὀρθοτομοῦντες τὸν λόγο τῆς Ἀληθείας Του, δηλαδὴ ὅταν εὑρίσκονται εἰς τύπον Χριστοῦ· τὸ ἐπισκοπικὸ ἀξίωμα δὲν ὑφίσταται χωρὶς αὐτὴ τὴν προϋπόθεση, εἶναι ἀνυπόστατο· καὶ ἡ Δεσποτοκρατία τῶν αἱρετικῶν κι αἱρετιζόντων ἐπισκόπων μήτε πληροῖ καὶ μηδὲ τηρεῖ αὐτὸν τὸν ὅρο.

Ἐκκλησία εἶναι τὸ σύνολο τοῦ πιστοῦ λαοῦ καὶ τοῦ κλήρου. Ὁ ἐπίσκοπος καὶ οἱ ἱερεῖς, ὡς λειτουργοὶ τοῦ Ὑψίστου, διακονοῦν τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ ποὺ τοὺς ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος· τὸν ποιμαίνουν, τὸν διδάσκουν καὶ τὸν προστατεύουν ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, διασφαλίζοντας τὴν πορεία του πρὸς τὸν Χριστὸ καὶ τὴ σωτηρία. Ὑπηρέτες πρέπει νὰ εἶναι, ὄχι δυνάστες καὶ τύραννοι. Λειτουργοὶ τοῦ Ὑψίστου πρέπει νὰ εἶναι, ὄχι ἐκκοσμικευμένοι καὶ ἐξουσιαστές. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς διακονεῖ στὴν Ἐκκλησία Του· ἀλλὰ οἱ ἐπίσκοποι ἄρχουν στὴν Ἐκκλησία Του· δηλαδὴ εἶναι πάνω ἀπὸ τὸν Χριστό!!! Αὐτὸ εἶναι τὸ μαράζι τοῦ Ἑωσφόρου ποὺ δὲν μπόρεσε νὰ πραγματοποιήσει, μὲ τὸ ὁποῖο ἐκμαυλίζει τὸν ἄνθρωπο καί, βεβαίως, φυσιώνει τὸν ἐπίσκοπο-δεσπότη!...

Ἐπειδή, λοιπόν, οἱ ἐπίσκοποι καὶ ὁ κλῆρος δὲν εἶναι αὐτοὶ ποὺ τοὺς ὅρισε ὁ Χριστὸς νὰ εἶναι, ἔχουμε μείνει ὀρφανοὶ ἀπὸ ποιμένες. Ἀλλά, ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του, ἔχουμε ὁλόκληρη τὴν εὐθύνη καὶ τὸ καθῆκον ―μάλιστα καθένας ἐξ ἡμῶν εἰς τὸ ἀκέραιον καὶ γιὰ ὅλη τὴν Ἐκκλησία― νὰ διασφαλίσουμε τὴν αὐθεντικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας καὶ νὰ διαφεντεύσουμε τὴν ἀκεραιότητα τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας Του.

Γι’ αὐτὸ πρέπει ἄμεσα νὰ προχωρήσουμε χωρὶς αὐτοὺς καὶ ἐν πολλοῖς ἐναντίον αὐτῶν· στὸν βαθμὸ ποὺ ὡς ἀντι-οἰκουμενιστὲς μᾶς πολεμοῦν, μᾶς συκοφαντοῦν καὶ μᾶς ὑπονομεύουν ὡς εὑρισκομένους τάχα ἐκτὸς Ἐκκλησίας, λόγω τῆς Ἀποτειχίσεώς μας ἀπὸ αἱρετικοὺς κι αἱρετίζοντες ἐπισκόπους, δηλαδὴ ἀπὸ ἀνυποστάτους ἐπισκόπους.

Ἀντιθέτως, ἐκεῖνοι εἶναι ποὺ βρίσκονται ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας καὶ ὑπεράνω τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὄχι ὅμως ἐντὸς Αὐτῆς. Ἀποτειχιζόμενοι ἀπὸ αὐτούς, ἐμεῖς εἴμαστε ποὺ ἐπιστρέφουμε ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας Του, διότι ὅσο τοὺς ἀκολουθοῦμε βρισκόμαστε μακριά Της.

Εἶναι κρίμα, ποὺ αὐτὸ δὲν τὸ ἀντιλαμβάνονται καὶ ἄλλοι ἀδελφοί μας, οἱ ὁποῖοι βρίσκονται ἐγκλωβισμένοι σὲ ἐπαμφοτερίζοντες ἀντι-οἰκουμενιστικοὺς κύκλους καὶ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὰ ἐπίσης ἐπαμφοτερίζοντα ἄτολμα καὶ αὐτοδιαψευδόμενα «βαριὰ» ὀνόματα τοῦ ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ χώρου, ὅπου ―ὡστόσο― ἀναπαράγεται ἀτόφιο καὶ ἀποκρουστικὸ τὸ ἐπάρατο καθεστὼς τῆς Δεσποτοκρατίας!!!

Ὅταν, λ.χ., ἐλέγξαμε εὐλόγως καὶ νομίμως καὶ καθηκόντως τὸν Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ γιὰ τοὺς ἐπανειλλημμένους καὶ ἀσυστόλους ἐπαμφοτερισμούς του, ἐκεῖνος ἀντέδρασε ὡς ἐξουσιοκράτης καὶ ὄχι ὡς Ποιμενάρχης. Μᾶς κατηγόρησε ὅτι ἐκ δεξιῶν μᾶς ἔχει ἁρπάξει ὁ βύθιος δράκων ὡς «οὖ κατ’ ἐπίγνωσιν» ζηλωτές. Μᾶς ἐξαπέλυσε δὲ μίαν «κατὰ παραγγελίαν» ἀνιστόρητη, ἀντι-Πατερικὴ καὶ μετα-Πατερικὴ μελέτη κατὰ τῆς Ἀποτειχίσεως καὶ ὑπὲρ τῆς ἐξουσιοκρατικῆς αὐθεντίας τοῦ ἐπισκόπου, καταβυθιζόμενος στὴν παπιστικὴ ἐκκλησιολογία τοῦ Ζηζιούλα.

Αὐτὸς λοιπὸν ὁ ἐπίσκοπος ―ὁ ἐπὶ παντὸς τοῦ ἐπιστητοῦ σχολιάζων, κατόπιν τῆς κριτικῆς ποὺ τοῦ ἀπευθύναμε, καὶ «περὶ πεοληψίας» ἐμβριθῶς ἀναδιφὼν καὶ διατρίβων― εἶναι ὄχι μόνον ὁ φίλος καὶ συναγελαζόμενος τῶν «ξεφωνημένων» οἰκουμενιστῶν, ἀλλὰ καὶ ὁ ἐκλεκτὸς ὁ περὶ πολλοῦ λαμβανόμενος τῶν θεσμικῶν καὶ καθεστωτικῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν. Οἱ ὁποῖοι ―ἂν καὶ κατὰ δήλωσή τους συμφωνοῦν μὲ τὸ 90% τῆς κριτικῆς καὶ τοῦ ἐλέγχου ποὺ ἀσκοῦμε στὸν Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὡστόσο― μᾶς προτρέπουν νὰ μὴν τὸν ἐλέγχουμε δημοσίως καὶ νὰ μὴν τὸν ἐκθέτουμε, ἀλλὰ νὰ τὸν καλύπτουμε καὶ νὰ τὸν σκεπάζουμε, διότι «μόνον αὐτὸν ἔχουμε ποὺ μιλάει καὶ ὑποστηρίζει τὸν ἀντι-οἰκουμενιστικὸ ἀγῶνα»· βεβαίως τὸν δικό τους, τὸν θεσμικὸ καὶ καθεστωτικὸ «ἀντι-οἰκουμενιστικὸ» ἀγῶνα!!!

Σὲ κάθε περίπτωση, ὅμως, οἱ ἅγιοι καὶ θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, μᾶς ὑποδεικνύουν μὲ τὴ Διδασκαλία τους καὶ μᾶς προτρέπουν μὲ τὴν Πρακτική τους, νὰ προχωρήσουμε ἄμεσα στὴν Ἀποτείχισή μας ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ αἱρετίζοντες ἐπισκόπους!...

Ἐμεῖς, λοιπόν, ποιούς θὰ ἀκούσουμε καὶ θ’ ἀκολουθήσουμε; Τοὺς ἐπαμφοτερίζοντες, ἄτολμους καὶ αὐτοδιαψευδόμενους ἐπισκόπους τῆς Δεσποτοκρατίας ἢ τοὺς ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τοὺς στεφανομένους μὲ τὴ δόξα καὶ τὴ χάρη καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ;

Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ πρέπει νὰ πράξουμε «ἑπόμενοι τῆς ἁγίοις πατρᾶσι» ὡς συνειδητά, συνετὰ καὶ συνεπῆ μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας· τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Ἀμήν.

Λαυρεντιος Ντετζιορτζιο