Ἀπάντησι στὸν π. Παῦλο Δημητρακόπουλο ἀπὸ τὴν κ. Χριστίνα Νάκου

Ὁ ἅγ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης μᾶς διδάσκει:

«Σύνοδοι τοίνυν, οὐ τό ἁπλῶς συνάγεσθαι Ἱεράρχας τε καί Ἱερεῖς κἄν πολλοί ὦσι. 
Κρείσσων γάρ φησιν εἷς ποιῶν τό θέλημα τοῦ Κυρίου, ἐν τῇ εἰρήνῃ καί φυλακῇ τῶν Κανόνων ἤ μυριάδες παραβαίνοντες· καί τό δεσμεῖν καί λύειν οὐχ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ' ὡς δοκεῖ τῆ ἀληθείᾳ καί τῷ Κανόνι, καί τῷ γνώμονι τῆς ἀκριβείας.... 
Καί ἐξουσία τοῖς Ἱεράρχαις ἐν οὐδενί δέδοται ἐπί πάσῃ παραβάσει κανόνος· ἤ μόνον στοιχεῖν τά δεδογμένα, καί ἕπεσθαι τοῖς προλαβοῦσιν».

καί

«Ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως.  Ὥστε ὅτε περί Πίστεως ὁ λόγος, οὐκ ἐστιν εἰπεῖν, ἐγώ τίς εἰμί;  Ἱερεύς;  ἀλλ' οὐδαμοῦ.  Ἄρχων;  καί οὐ δ’ οὕτως. Στρατιώτης;  καί ποῦ;  Γεωργός;  καί οὐ δ' αὐτό τοῦτο.  Πένης, μόνον τήν ἐφήμερον τροφήν ποριζόμενος, οὐδείς μοι λόγος καί φροντίς περί τοῦ προκειμένου.  Οὐά, οἱ λίθοι κράξουσι, καί σύ σιωπηλός καί ἄφροντις;» (P.G. 99, 1321 B).

Αὐτό πού ἐμεῖς λοιπόν κάνουμε, τό ἐλάχιστο πού μποροῦμε, εἶναι νά μήν μείνουμε σιωπηλοί, χωρίς νά φροντίζουμε γιά τήν ὁμολογία τῆς πίστεως καί τήν ἀπομάκρυνσή μας ἀπό τήν αἵρεση, γιατί οἱ πέτρες θά βροντοφωνάξουν καί θά μᾶς ἐλέγξουν γιά τήν ἀδιαφορία καί τήν ἀναισθησία μας.

Δυστυχῶς σήμερα φθάσαμε νά παρερμηνεύουμε τούς Ἁγίους γιά νά στηρίζουμε καί νά κατοχυρώνουμε τίς λανθασμένες θέσεις μας καί νά παραπλανοῦμε τούς πιστούς.

 Πρόσφατο παράδειγμα σέ ἱερατική σύναξη στό Βόλο ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Μητροπόλεως Δημητριάδος, στήν ὁποία παρουσιάστηκε ἡ διδασκαλία τοῦ ὁσ. Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ὁ καθηγητής κ. Τσίγκος δέν δίστασε νά δηλώσει ψευδῶς καί ἀναίσχυντα (ἄκουσον - ἄκουσον) ὅτι  ὁ ἁγ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης οὐδέποτε διέκοψε τήν ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μέ τούς προϊσταμένους του!  Οὐδέποτε ἐχωρίσθη ἀπό τήν Ἐκκλησία!

Ἄν αὐτό δέν εἶναι πλήρης διαστρέβλωση τῆς ἀληθείας καί κακοήθεια τότε τί εἶναι;

Τί ἄλλο μποροῦμε νά περιμένουμε πλέον ὅταν ἀλλοιώνεται ἐσκεμμένα ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων, ὅταν διαστρέφεται ἡ ἴδια ἡ διδασκαλία τῆς ἁγ. Γραφῆς, ἀκόμη καί ἡ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας  σχετικά μέ τήν στάση μας ἔναντι τῶν αἱρετικῶν;

Ἔχουμε ἀπαντήσει μέ ἑκατοντάδες ἁγιοπατερικά κείμενα, παραδείγματα ἀλλά καί ἀτράνταχτα ἐπιχειρήματα, ἀλλά δυστυχῶς ἰσχύει τό «οὐ μέ πείσεις κἄν μέ πείσεις».  
 Ὁ καθένας ἄς πράξει κατά συνείδησι λοιπόν, ἔχοντας τήν εὐθύνη τῶν πράξεών του ἄν εἶναι λαϊκός, ἐνῶ ἄν εἶναι κληρικός ἔχοντας τήν εὐθύνη γιά τήν σωτηρία τῶν ψυχῶν πού κρέμονται ἀπό τό πετραχῆλι του. 
 Ὁ νοῶν νοείτω.

Ὅσον ἀφορᾶ στήν ἀποτείχισή μας σεβαστέ π. Παῦλε, σᾶς πληροφοροῦμε ὅτι πρῶτα ἀποτειχίσθηκε ὁ πνευματικός μας πατέρας Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς (πολύ πρίν τιμωρηθεῖ ἐκδικητικά, μὲ φανερή ἐμπάθεια, παράνομα, καί ἀντικανονικά ἀπὸ τά Συνοδικά Διακαστήρια) καί κατόπιν ἐμεῖς ὡς λαϊκοί.

 Ἐπίσης εἴχαμε διακόψει τήν ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μέ τόν οἰκεῖο Μητροπολίτη πολύ πρίν ὑπογράψουμε ἐπισήμως και δημοσίως τήν ἀποτείχισή μας.

 Ἄν σᾶς ἐνοχλεῖ ἡ ἐπίκληση τοῦ 15ου Κανόνος τῆς Α και Β Συνόδου, ἤ ἄν σᾶς ἐνοχλεῖ ἡ λέξη «ἀποτείχιση» τήν ὁποία χρησιμοποιεῖ ὁ ἐν λόγῳ Κανόνας,  τότε ἐπικαλούμαστε σύσσωμη τήν διδασκαλία τῆς Ἁγ. Γραφῆς, τῶν Ἁγίων καί Ὁμολογητῶν Πατέρων καθώς καί τήν Ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας πού μᾶς προτρέπουν νά ἀπομακρυνόμαστε ἀπό τούς αἱρετικούς γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπισκόπους καί νά ἀποκόπτουμε κάθε ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μέ αὐτούς.

Ἐμεῖς προβήκαμε σ' αὐτή τήν πράξη ἐλεγχόμενοι ἀπό τή συνείδησή μας καί μᾶς κατηγορεῖτε καί μᾶς λοιδορεῖτε γι' αὐτό.

Ἐσεῖς πράττετε ὅ,τι πράττετε ἀκολουθοῦντες (θέλουμε νά πιστεύουμε) ὄχι τή συνείδησή σας, ἀλλά τόν Δεσπότη σας.

Θά κριθοῦμε ἅπαντες ἀπό τον δικαιοκρίτη Θεό, ὁ ὁποῖος βεβαίως γνωρίζει τά μύχια τῆς καρδίας μας καί θά ἀνταποδώσει ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως ὅ,τι ἀνήκει στόν καθένα.

Δέν σᾶς κρύβουμε ὅμως ὅτι λυπούμαστε ἰδιαίτερα, γιατί ἀντί νά ἀναλώνεσθε στήν καταδίκη τῆς αἱρέσεως καί τῶν αἱρετικῶν ὀνομαστικά, ὥστε νά προφυλάξετε τό ποίμνιο, ἀσχολεῖσθε μέ ὅλους ἐμᾶς τούς ἀσήμαντους καί ἀνάξιους λόγου ἀποτειχισμένους, γιατί φοβᾶσθε τά σχίσματα καί τίς διαιρέσεις, πλήν ὅμως δέν φοβᾶσθε τήν αἵρεση καί τόν μολυσμό πού αὐτή ἐπιφέρει στίς ψυχές μας.

Ἄς εἶναι λοιπόν εὐλογημένη ἡ κάθε ἐπίπληξη ἀπό μέρους σας εἰς βάρος μας, ἄν εἶναι γιά τό καλό τῆς Ἐκκλησίας καί ἄν γίνεται ἀνυστερόβουλα· 
Σκεφθεῖτε, ὅμως, ἁρμόζει τέτοιες μέρες Μ. Τεσσαρακοστῆς, ἀντὶ γιὰ πνευματικοὺς ἀγῶνες νὰ μᾶς ἀναγκάζετε νὰ ἀπαντοῦμε καί νά ἀντιπαρατιθέμεθα; 
Νά εὔχεσθε γιά τή μετάνοιά μας καί τή σωτηρία μας. 

Καλή Ἀνάστασι

 Απὸ

http://www.apotixisi.blogspot.gr/2013/04/normal-0-false-false-false_22.html#comment-form