Τα επιτυχή "μετα-πατερικα" συνέδρια της Ακαδ. Θεολ. Σπουδών Βόλου συνεχίζονται, υπο την αιγίδα του Δημητριάδος, «ἐκλεκτοῦ τοῦ Θεοῦ» κατά τον Πειραιώς

Συναφειακή θεολογία

 Διεθνές Συνέδριο Cluj-Napoca

 Ρουμανία, 23-26 Μαΐου 2013

Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου, σε συνεργασία με το Ρουμανικό Ινστιτούτο Διορθοδόξων, Διαχριστιανικών και Διαθρησκειακών Σπουδών (INTER, Cluj-Napoca), το Κέντρο Ορθόδοξων Χριστιανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Fordham (Νέα Υόρκη), την Έδρα Ορθοδόξου Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Münster (Γερμανία), το Χριστιανικό Πολιτιστικό Κέντρο Βελιγραδίου/Κέντρο για τη Μελέτη του Πολιτισμού και του Χριστιανισμού (Σερβία), το Βιβλικό Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Ανδρέα (Μόσχα), και το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Ορθόδοξων Θεολογικών Σχολών (EFOST, Βρυξέλλες), με την υποστήριξη της Ορθοδόξου Μητροπόλεως του Cluj και της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Babes-Bolyai (Cluj-Napoca, Ρουμανία), διοργανώνει από τις 23 έως τις 26 Μαΐου 2013 διεθνές συνέδριο στο Cluj-Napoca της Ρουμανίας με θέμα: «Ορθοδοξία και συναφειακή θεολογία. Εναύσματα από την εκκλησιαστική Παράδοση».
    Όπως είναι γνωστό, τον Ιούνιο του 2010 πραγματοποιήθηκε στο Βόλο με μεγάλη επιτυχία διεθνές συνέδριο με θέμα: «“Νεο-πατερική” σύνθεση ή “Μετα-πατερική” Θεολογία; Το αίτημα της θεολογίας της συνάφειας στην Ορθοδοξία». Το συνέδριο αυτό συνδιοργανώθηκε από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών, σε συνεργασία με πολλούς από τους φορείς που συνδιοργανώνουν και το παρόν συνέδριο στο Cluj-Napoca.

       Στο συνέδριο εκείνο του Βόλου οι εισηγήσεις ήταν ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου, η συμμετοχή του κόσμου μεγάλη, ενώ οι διαδικτυακές επισκέψεις της διοργάνωσης που μεταδίδονταν απευθείας (στα ελληνικά και αγγλικά) από την ηλεκτρονική τηλεόραση in.tv ανήλθαν στον αριθμό των 12.000 και κάλυψαν 32 χώρες. Το συνέδριο προκάλεσε επίσης -και συνεχίζει να προκαλεί- μια πολύ ζωντανή συζήτηση στην Ελλάδα και στον Ορθόδοξο κόσμο εν γένει, γεγονός που τεκμηριώνει περαιτέρω την επιτυχία του.
         Στο πλαίσιο αυτό κρίθηκε επιτακτική η διοργάνωση ενός δεύτερου συνεδρίου το οποίο θα προωθήσει ...περαιτέρω την προαναφερθείσα προβληματική, προβάλλοντας ταυτόχρονα συγκεκριμένα παραδείγματα ορθόδοξης συναφειακής θεολογίας.

         Με  τη  διοργάνωση  και  αυτού  του  συνεδρίου εκφράζεται ευκρινώς η πρόθεση των συνεργαζόμενων Ορθδόδοξων Ινστιτούτων, Θεολογικών Σχολών και Ακαδημιών για την επεξεργασία ενός ορθόδοξου θεολογικού λόγου ικανού να απαντήσει στις προκλήσεις και τα ερωτήματα του σύγχρονου κόσμου. Το συνέδριο ουδόλως θα επιχειρήσει να αγνοήσει τους Πατέρες. Αντιθέτως, φιλοδοξεί να αναδείξει τη σημασία του λόγου τους για το σήμερα. Λαμβάνοντας δε υπ’ όψιν σύγχρονα ερωτήματα και προκλήσεις, άγνωστες στην εποχή των Πατέρων, θα υπογραμμίσει την ανάγκη γόνιμης αφομοίωσης της σκέψης τους.
        Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών θα φροντίσει με καθημερινά Δελτία Τύπου να κρατήσει ενήμερους τους φίλους της για την πρόοδο των εργασιών του εν λόγω συνεδρίου.

Σχόλιο:

Οι οικουμενιστές γλεντάνε και πανηγυρίζουν την νίκη τους και οι αντι-οικουμενιστές ας αρχίσουν καλύτερα να κλαίνε την μοίρα τους. ΤΑ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.

   Αμέθυστος

 

Μετὰ τὴν ἀνάρτησή μας ὁ "Τρελογιάννης"  δημοσίευσε τὸ ἀξιόλογο παρακάτω κείμενο τοῦ μητροπολίτη Πειραιῶς. Τὸ δημοσιεύουμε κι αὐτὸ γιατὶ συμπληρώνει τὸ προηγούμενο καὶ "ἐπεξηγεῖ" τὸ εἰσαγωγικό μας σημείωμα μὲ τὸν καλύτερο τρόπο,ὡς πρὸς τὸ γεγονὸς τοῦ νὰ συμπορεύεται κανεὶς μὲ τοὺς ἐκφραστὲς τῆς αἱρέσεως ποὺ κατηγορεῖ καὶ νὰ τοὺς βραβεύει! 

  

Γνήσιο τέκνο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι καί ἡ ἐσχάτως ἀναφυεῖσα μεταπατερική ἤ νεοπατερική ἤ συναφειακή αἵρεση.

Απο Εγκύκλιο του  Μητρ. Πειραιώς π. Σεραφείμ για την Κυριακή της Ορθοδοξίας 

Ἡ μεταπατερική ἤ νεοπατερική αἵρεση κάνει λόγο γιά τήν ὑπέρβαση, τό ξεπέρασμα, τήν περιθωριοποίηση τοῦ συνόλου τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τήν ἀντικατάστασή τους ἀπό τούς σημερινούς, συγχρόνους δῆθεν «νέους πατέρες», τούς μεταπατερικούς οἰκουμενιστές. Στόχος αὐτῆς τῆς πατρομαχίας εἶναι ἡ προλείανση τῆς ὁδοῦ πρός τήν ψευδοένωση μέ τούς αἱρετικούς καί τούς ἑτεροδόξους, ἐφόσον πλέον μεταίρονται τά ὅρια, «ἅ οἱ Πατέρες ἡμῶν ἔθεντο» μεταξύ ἀληθείας καί πλάνης, Ὀρθοδοξίας καί αἱρέσεως, ὅπως ἐπιτυχῶς ἀποδείχθηκε στό μεγάλο ἐπιστημονικό καί θεολογικό συνέδριο, πού διοργάνωσε πέρισυ τόν Φεβρουάριο τοῦ 2012 ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας μέ θέμα : «Μεταπατερική αἵρεση καί πατερική θεολογία».

Ἡ συναφειακή αἵρεση ἀφορᾶ στήν Ἱεραποστολή καί στόν Εὐαγγελισμό καί νοεῖται ὡς ἡ ἀποφυγή τῶν διαφόρων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν νά ἐμφανισθοῦν, ἐνώπιον τῶν μή χριστιανῶν, ὡς διχασμένες λόγω τῶν δογματικῶν διαφορῶν τους. Γι’αὐτό καί καλοῦνται νά δείξουν ἑνότητα, θέτοντας σέ προτεραιότητα θέματα κοινωνικῆς δικαιοσύνης καί καταπιέσεως τῶν κοινωνικῶν τάξεων. Αὐτό, ὅμως, ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα ἡ ἱεραποστολή καί τό κήρυγμα νά στραφοῦν στή διατύπωση τρόπων ἀποκαταστάσεως τῶν κοινωνικῶν ἀδικιῶν καί ὄχι στή μετάδοση τῶν ἀληθειῶν τοῦ Εὐαγγελίου .

Κανείς δέν ἀγνοεῖ ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀπό τή φύση της εἶναι ἀνοιχτή στό διάλογο. Ὁ Θεός πάντοτε διαλέγεται μέ τόν ἄνθρωπο καί οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας δέν ἀρνήθηκαν ποτέ τή διαλεκτική ἐπικοινωνία τους μέ τόν κόσμο. Οἱ Ἅγιοι, ἔχοντας αὐτοσυνειδησία τῆς κοινωνίας τους μέ τό Θεό, προσπαθοῦσαν μέ τό διάλογο νά μεταδώσουν τήν ἐμπειρία τῆς ἀληθείας, πού βίωναν. Γι΄ αὐτούς ἡ ἀλήθεια δέν ἦταν ἀντικείμενο ἔρευνας. Δέν τήν ἀναζητοῦσαν, δέν τήν διαπραγματεύονταν, ἁπλά τήν πρόσφεραν. Ἄν ὁ διάλογος δέν ὁδηγοῦσε τούς ἑτερόδοξους στήν ἀπόρριψη τῆς πλάνης τους καί στήν ἀποδοχή τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, δέν τόν συνέχιζαν.

Οἱ σύγχρονοι οἰκουμενιστικοί διάλογοι, πού γίνονται μεταξύ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Παπισμοῦ, Προτεσταντισμοῦ, Μονοφυσιτισμοῦ, Ἰσλαμισμοῦ καί Ἰουδαϊσμοῦ, διαφέρουν ριζικά ἀπό τούς διαλόγους τῶν Ἁγίων, γιατί διεξάγονται μέ βάση τίς ἀρχές τῆς διευρυμένης Ἐκκλησίας καί τοῦ δογματικοῦ μινιμαλισμοῦ. Γι΄ αὐτό εἶναι ἄκαρποι. Ἀπόδειξη ὅτι στά ἑκατό σχεδόν χρόνια της διεξαγωγῆς τους δέν ἔχουν προσφέρει τίποτε τό ἀξιόλογο στήν ἑνότητα τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου. Ἀντίθετα μάλιστα, κατάφεραν νά διχάσουν τούς Ὀρθοδόξους! «Δέν ὑφίσταται μεγαλυτέρα ἐπιτυχία τοῦ δολίου δράκοντος καί αἰσχίστου ἐχθροῦ τῆς ἀληθείας καί τῆς σωτηρίας καί ἀρχαίου πτερνιστοῦ δαίμονος ἀπό τίς ἀνωτέρω τραγικές ἐκδηλώσεις τοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ πού μέ τό πρόσχημα τῆς δῆθεν εἰρήνης ἀπομειώνει καί εὐτελίζει πλήρως τήν ἀλήθεια τῆς διά Χριστοῦ τοῦ μόνου ἀληθινοῦ Σωτῆρος τοῦ κόσμου ἀποκαλύψεως. Μεγαλειωδῶς, ὁ θεῖος Παῦλος «προφητεύει» καί στηλιτεύει τό ὄνειδος καί τό κανονικό ἔγκλημα τοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ, πού ἀποτελεῖ τήν ἐσχάτη πλάνη καί τόν αἴσχιστο πρόδρομο τοῦ Ἀντιχρίστου.