"Η Αλήθεια να λέγεται..."

Πρωτίστως πρέπει να ξεκαθαριστεί κάτι. Η κράτος και οι πολιτικοί είναι οι πλείστοι άθεοι. Είναι ματαιοπονία να πιστεύουμε πως θα αλλάξουμε εμείς οι Ορθόδοξοι το μαεστρικά οργανωμένο σύστημα που επιβάλλεται "σταλινικά" από άλλες, ανώτερες, ξένες, παγκόσμιες, κυρίαρχες και σκοτεινές δυνάμεις.

Οι πολιτικοί κάποτε κάνουν πως διαμαρτύρονται, "γαβγίζουν" που και που, έτσι για τα μάτια του ανυποψίαστου λαού  που τους ψηφίζει. Παρασκηνιακά όμως, είναι υποχρεωμένοι, δεσμευμένοι μάλιστα με όρκους "θανατικούς", να τηρήσουν επακριβώς κατά γράμμα, όλα όσα
τους επιβάλλουν και τους πλασάρουν της παγκοσμιοποίησης οι διεθνείς Εντολοδόχοι.

Αυτοί που κατευθύνουν τα νήματα της κοινωνικής ζωής, τα ρεύματα παροικίας, δεν υπηρετούν εμάς αλλά εξυπηρετούν τα παγκόσμια συμφέροντα της υπεράνω πάσης υποψίας και καμουφλαρισμένης Ιεράς Εξέτασης που λέγεται "Διεθνή Κοινότητα".

Οι πολιτικοί, όταν κατέλαβαν τις θέσεις, δεν τις πήραν "με το αζημίωτο" αλλά υπέγραψαν μυστικό προσύμφωνο και ορκίστηκαν παρασκηνιακά πως θα εφαρμόσουν και θα ακολουθήσουν πιστά όλα όσα τους υποδειχθούν.

Στην ουσία και την κυριολεξία είναι άβουλα όντα, πιόνια της διεθνούς σκοτεινής σκακιέρας και ανήμπορες μαριονέτες στο παράλογο αυτό και πονηρό, στο αντίχριστο αυτό και διαπλανητικό, πανδαιμόνιο και διαβολικό θέατρο σκιών.

Εμείς, απλοί θεατές, αναγνώστες και ακροατές, πειθήνια όργανα και εκτελεστές, κάποτε και εκτελεσμένοι δίχως κάποια απαγγελθείσα κατηγορία και κλήση για απολογία στης παγκόσμιας Καισαριανής τον Τοίχο. "Τα Παιδιά της Ελένης" σήμερα έγιναν περισσότερο παιδιά της μοντέρνας, παγκοσμιοποιημένης εποχής τους, παρά τέκνα της Ελληνορθόδοξης καταγωγής τους.

Η επικρατούσα Δεσποτοκρατική Εκκλησία διενεργεί με τη σειρά της κι' αυτή κάνα διαδικτυακό, ανυπόστατο και αναποτελεσματικό ψήφισμα, πάλι "δια το θεαθήναι" και "διά τον φόβον των Ιουδαίων" μη τυχόν και αυτοί αποσυνάγωγοι βρεθούν και ντροπιαστούν στα μάτια των προβάτων που τυφλά τους ακολουθούν.

Ο "πράσινος" Πατριάρχης κόπτεται πιότερο για την προστασία του περιβάλλοντος παρά για την υγιή και διαχρονική διατήρηση της ανόθευτης Ορθόδοξης Πίστεως που δεν ξέρει να υποτάσσεται σε ξένα συμφέροντα, σε Παπικές ίντριγκες και παράνομες περιπτύξεις διαθρησκειακές, που δεν υποδουλώνεται από διάφορες χρηματικές δωρεές και δεν ξεπουλιέται με ύποπτους συμβιβασμούς παραδόσεων, παζαρέματα δογμάτων και δώρων πονηρών ανταλλαγές.

Εν προκειμένω, δεν ενδιαφέρει τους Ορθοδόξους τί πρεσβεύουν οι άθεοι ούτε "τί νομίζει" ο καθένας... ("τα νομίσματα στη Τράπεζα") οι τραγουδιστές, οι ηθοποιοί, οι διάφοροι ετερόδοξοι αιρετικοί, που μερικοί υποστηρίζουν την ομοφυλοφιλία και προωθούν ακόμη και "ιέρειες".

Για τους Ορθόδοξους (το τονίζω αυτό) ανώτατη αξία και σημασία έχει το θέλημα του Θεού, ο Νόμος του Θεού, η Θεόπνευστη Αγία Γραφή και διδασκαλία των Αγίων Πατέρων.

Στη Παλαιά Διαθήκη, από την πρώτη κιόλας στιγμή, "άρσεν και θήλυ" εποίησεν αυτούς, όχι άρσεν με άρσεν, ούτε θήλυ με θύλη, "και πήγε ο ποντικός και πήρε το φιτίλι μέσ' από το καντήλι που έφεγγε και έπλεκε η κόρη το μαντίλι, ντίλι ντίλι ντίλι...". Γελάτε; Είμαστε για γέλια και για κλάματα.

Ο Ορθόδοξος Πιστός, δεν πνίγει την συνείδησή του, δεν φοβάται "μη θίξει κάποιους" ούτε θυσιάζει το "Πιστεύω του" διπλωματικά για να τα 'χει καλά με όλους.

Τον νοιάζει μόνο να τα έχει καλά με το Θεό και τη συνείδησή του. Το ένα είναι κατ' εντολήν και ευλογίαν Θεού κατά φύση, το άλλο είναι παρά φύσιν, εναντίον του Θεού. Η ομοφυλοφιλία δεν υπάρχει ούτε και στα ζώα.

Στο Λευϊτικόν 18:22, ονομάζεται "βδέλυγμα", σίχαμα και αηδία από το Θεό και τιμωρούνταν με θάνατο! Το είδαμε τραγικά στα Σόδομα και Γόμορα. Ο Χριστός ακύρωσε τη θανατική ποινή αλλά δεν ακύρωσε τη βδελυρότητα και σιχαμερότητα αυτής της πράξη.

Ακόμη και ο ρουχισμός δεν επιτρέπεται να μπερδεύεται. "Η γυναίκα δεν θα φορέσει αυτό που ανήκει στον άνδρα ούτε ο άνδρας θα ντυθεί στολή γυναίκας, επειδή όλοι εκείνοι που πράττουν έτσι, είναι βδέλυγμα στον Κύριο τον Θεό σου" (Δευτ. 22:5). 

Στην Καινή Διαθήκη απαγορεύεται και καταδικάζεται αυστηρά. "Οι αρσενικοί, άφησαν τη φυσική χρήση του θηλυκού, κατακάηκαν από την όρεξή τους ο ένας προς τον άλλο, αρσενικοί με αρσενικούς, ενώ κατεργάζονταν άσχημες πράξεις και λάβαιναν στους εαυτούς τους το μισθό της πλάνης τους". Ακόμη και κάποιοι ψευτο-χριστιανοί "ενώ γνώρισαν καλά τη δίκαιη απόφαση του Θεού, ότι όσοι πράττουν τέτοιου είδους πράγματα είναι άξιοι (πνευματικού) θανάτου, όχι μόνο κάνουν αυτά, αλλά και ευαρεστούνται συμφωνώντας με όσους τα πράττουν" (Ρωμ. 1:24-27).

Τέλος, "οι αρσενοκοίτες (αυτοί που κοιμούνται με άνδρες) δεν μπορούν να κληρονομήσουν την βασιλεία του Θεού" (δεν θα σωθούν εάν πεθάνουν αμετανόητοι) (Α' Κορ. 6:9, Α΄ Τιμοθ.1:10) και προειδοποιούν πως "όσοι διδάσκουν τέτοια πράγματα είναι πλάνοι, ασεβείς, και βλάσφημοι που θα έχουν αιώνια απώλεια!" (Β' Πέτρου 2:10-18, Ιούδα 7-13).