Επιστολή από την Αυστραλία προς π. Νικόλαο Μανώλη και ερωτήματα προς π. Εφραίμ Αριζόνας

π. Νικόλαε,

ΔΗΛΩΣΑΤΕ  ΟΤΙ ΠΟΘΕΙΤΕ  ΤΟΝ  ΑΦΟΡΙΣΜΟ

ΚΑΙ  ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΣΘΕ  ΤΗΝ  ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ

ΑΠΟ  ΤΟΥΣ  ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ;

Αγαπητέ μου πατέρα Νικόλαε

 .....................................................

 Σε πρωτάκουσα από μία φαινομενικά "ομολογιακή" και "ιστορική" θα έλεγα ομιλία σου, ένα "βιντεάκι" σου στο ίντερνετ "Ποθώ τον αφορισμό του κ. Σωτηροπούλου". Ακούγοντας αυτή την δεκάλεπτη επιφανειακή, χάριν εντυπωσιασμού μαρτυρία, σε αγάπησα και θαύμασα το θάρρος σου. Ασπάστηκα το "φωτισμό" σου, συμμερίστηκα το πόθο σου.

 Έλεγα μέσα μου, χωρίς ποτέ να μοιραστώ μαζί σου τις σκέψεις μου για σένα, πως εάν θέλεις αληθινά, πάτερ μου, και πραγματικά ποθείς αυτόν τον αφορισμό που τόσο εύκολα, με τα χείλη δηλώνεις παγκοσμίως με αυτή σου την ανάρτηση, τότε δε σου μένει και δεν σου δεικνύεται άλλη οδός από τον Θεό, παρά η Αυθεντική Γραμμή των Αγίων Πατέρων, η Ομολογία της Αληθείας και η Μαρτυρία της Ορθοδοξίας με τέσσερα τινά, όσα είναι και τα Ευαγγέλια, όσοι είναι και οι καβαλάρηδες της Αποκαλύψεως, τέσσερις απλές (υποχρεωτικές και όχι επιλεκτικές) αποκαλυπτικές για το ποιόν σου ενέργειές σου, ως "Πρωτο"-πρεσβύτερο:

1. Απερίφραστη καταδίκη του Οικουμενισμού

2. επίσημη και επώνυμη καταγγελία των ενόχων

3. ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΣΟΥ

4. ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ, ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.

Δυστυχώς, με μεγάλη θλίψη και άκρα απογοήτευση, σε είδα να προχωρείς μόνο στα δύο εύκολα, ανώδυνα και ακίνδυνα πρώτα. Σκάλωσες όμως στο 3 και 4ον, τα οποία τονίζω και υπογραμμίζω με κεφαλαία.

Μου θύμισες την παραβολή του πλουσίου: "Τί χρειάζεται να κάνω για να σωθώ;" ρωτάει το Χριστό. Και παίρνει την πρέπουσα απάντηση: "Πώλησον πάντα και ακολούθει Μοι!" Κίχ, καρφίτσα στο λαιμό, "και απήλθε λυπούμενος".

 Γιατί σας κάθεται στο λαιμό τόσο πολύ η Αποτείχιση, ειλικρινά δεν μπορώ να το καταλάβω... Μα, έχετε τόσα πολλά να χάσετε; Τόσα ανεκτίμητα να θυσιάσετε; Αλήθεια, και ΤΙ μπορεί να σας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού;  Και τα δικαιολογείτε έντεχνα και τα καλύπτετε μαεστρικά όλα με μία αρρωστημένη υπακοή, με μία ύπουλη καθ' εαυτή επίκληση "για λόγους διακρίσεως"...

 Και ποιά είναι ακριβώς, αυτή η διάκριση πάτερ μου; Πού διακρίνεις το θέλημα του Θεού από το θέλημα των ανθρώπων; Πού και πώς διακρίνεις τη υγιή, θεϊκή πειθαρχία από την αρρωστημένη, δουλοπρεπή υπακοή; Πώς διακρίνεις την ενδεχομένως λανθασμένη γραμμή των Γερόντων από την όντως Αλάνθαστη Γραμμή των Θεοφόρων Αγίων Πατέρων; Πώς τολμάς να τους επικαλείσαι σε κάθε κατακλείδα, κάθε προσευχής σου και ιερουργίας "δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών", ενώ αντιθέτως εφαρμόζεις το λαϊκό άσμα "δι' ευχών των αγίων της γης;" Πού ακριβώς έγκειται η διάκριση;

 Πώς διαθέτεις το "χάρισμα" να διαβλέπεις με "ακτινογραφία" τη σύζυγό μου και δεν διαθέτεις την προαπαιτούμενη δυνατότητα να διαβλέπεις την αναγκαιότητα της διακοπής μνημονεύσεως των αιρετικών ηγετών σου; Πώς δεν βλέπεις να ξεχωρίζεις την αλήθεια από το ψεύδος, και το υγιές, το ορθόδοξο από την αίρεση και την πλάνη;

 Κι' εγώ που είμαι βουτηγμένος όλος στην αμαρτία και στα πάθη, πώς μου χαρίζει ο Θεός την απλούστατη διάκριση να μην εφαρμόζω κατ' εντολήν του Θεού, τη διαγνώμη του πνευματικού μου, η οποία αντιστρατεύεται αυτό ακριβώς το θέλημα του Θεού; Και πώς από την μια "ομολογείς" στο παγκόσμιο, διαπλανητικό κοινό πως ποθείς τον αφορισμό του κ. Σωτηροπούλου, ο οποίος επεβλήθη άδικα, και από την άλλη μου λες, να μην κάνω "πρόωρη, σκόρπια, ιδιωτική" Αποτείχιση, χωρίς την ευλογία του πνευματικού μου, όταν αυτός ο ίδιος ο πρώην πνευματικός μου, σε κάθε σχεδόν εξομολόγηση, μου "κοπανούσε" και αράδιαζε το πόσο "δίκαιος και κανονικότατος" είναι ο αφορισμός του κ. Σωτηροπούλου; Τον οποίο εσύ ποθείς... Από τον οποίο όμως Οικουμενιστή πνευματικό επιμένεις να πάρω ευλογία για Αποτείχιση;

 ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΜΑΣ, ΠΑΤΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΕ;;;;;;; Μήπως διερχόμαστε εκκλησιαστική σχιζοφρένεια, εκκλησιολογική πώρωση και θεολογική διαστρέβλωση; Kαταδικάζουμε ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ την ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ του Οικουμενισμού (χαμογελάμε και στην κάμερα), καταγγέλλουμε ΑΝΕΤΑ την αίρεση του Παπισμού και ταυτόχρονα διατηρούμε άμεση επικοινωνία, στενή σχέση και επαφή, αλόγιστη και αστήρικτη συμπόρευση με την ΑΙΡΕΣΗ και τους μνημονεύοντες και συλλειτουργούντες με αυτούς!

 Συγχέεις αδικαιολόγητα το πρόωρο, ανευλόγητο μαρτυρικό φρόνημα με το επιβεβλημένο ομολογιακό, Αγιοπατερικό φρόνημα.

                ...............................................

 Νικόλαος Πανταζής

Αποτειχισθείς θεολόγος, Αυστραλία

(Ὅλη ἡ Ἐπιστολὴ στὴ συνέχεια)

Αγαπητέ μου πατέρα Νικόλαε

Δεν γνωριζόμαστε προσωπικώς. Είχαμε μία μικρή μόνο και μοναδική, πρώτη και τελευταία εν Χριστώ διαδικτυακή επαφή αλλά αυτή διεκόπηκε τραγικώς εκ μέρους σου από τη στιγμή που αποφάσισα συν Θεώ να προχωρήσω στην Θεόσδοτη Αποτείχιση. Έπαψες πλέον να δημοσιεύεις τα άρθρα μου και με αντιμετώπισες ως σχισματικό και πλανεμένο.

 Αν και με αδίκησες, σε συγχώρεσα. Δεν με ένοιαξε ούτε με πόνεσε αυτό. Σημασία έχει για μένα τι λέγει ο Θεός και Αυτός έχει τον τελευταίο λόγο για τον καθένα μας. Εκεί στην Ημέρα της Κρίσεως δεν θα υπάρχουν "φαβορί"... Εκεί θα αποκαλυφθεί η Όλη Αλήθεια, ανθρώπινον πρόσωπον προς Θείον Πρόσωπον.

 Σε πρωτάκουσα από μία φαινομενικά "ομολογιακή" και "ιστορική" θα έλεγα ομιλία σου, ένα "βιντεάκι" σου στο ίντερνετ "Ποθώ τον αφορισμό του κ. Σωτηροπούλου". Ακούγοντας αυτή την δεκάλεπτη επιφανειακή, χάριν εντυπωσιασμού μαρτυρία, σε αγάπησα και θαύμασα το θάρρος σου. Ασπάστηκα το "φωτισμό" σου, συμμερίστηκα το πόθο σου.

 Έλεγα μέσα μου, χωρίς ποτέ να μοιραστώ μαζί σου τις σκέψεις μου για σένα, πως εάν θέλεις αληθινά, πάτερ μου, και πραγματικά ποθείς αυτόν τον αφορισμό που τόσο εύκολα, με τα χείλη δηλώνεις παγκοσμίως με αυτή σου την ανάρτηση, τότε δε σου μένει και δεν σου δεικνύεται άλλη οδός από τον Θεό, παρά η Αυθεντική Γραμμή των Αγίων Πατέρων, η Ομολογία της Αληθείας και η Μαρτυρία της Ορθοδοξίας με τέσσερα τινά, τέσσερις απλές (υποχρεωτικές και όχι επιλεκτικές) αποκαλυπτικές για το ποιόν σου ενέργειές σου, ως "Πρωτο"-πρεσβύτερο:

1. Απερίφραστη καταδίκη του Οικουμενισμού

2. Επίσημη και επώνυμη καταγγελία των ενόχων

3. ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΣΟΥ

4. ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ, ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.

Δυστυχώς, με μεγάλη θλίψη και άκρα απογοήτευση, σε είδα να προχωρείς μόνο στα δύο εύκολα, ανώδυνα και ακίνδυνα πρώτα. Σκάλωσες όμως στο 3 και 4, τα οποία τονίζω και υπογραμμίζω με κεφαλαία.

Μου θύμισες την παραβολή του πλουσίου: "Τί χρειάζεται να κάνω για να σωθώ;" ρωτάει το Χριστό. Και παίρνει την πρέπουσα απάντηση: "Πώλησον πάντα και ακολούθει Μοι!" Κίχ, καρφίτσα στο λαιμό, "και απήλθε λυπούμενος".

 Γιατί σας κάθεται στο λαιμό τόσο πολύ η Αποτείχιση, ειλικρινά δεν μπορώ να το καταλάβω... Μα, έχετε τόσα πολλά να χάσετε; Τόσα ανεκτίμητα να θυσιάσετε; Αλήθεια, και ΤΙ μπορεί να σας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού;  Και τα δικαιολογείτε έντεχνα και τα καλύπτετε μαεστρικά όλα με μία αρρωστημένη υπακοή, με μία ύπουλη καθ' εαυτή επίκληση "για λόγους διακρίσεως"...

 Και ποιά είναι ακριβώς, αυτή η διάκριση πάτερ μου; Πού διακρίνεις το θέλημα του Θεού από το θέλημα των ανθρώπων; Πού και πώς διακρίνεις την υγιή, θεϊκή πειθαρχία από την αρρωστημένη, δουλοπρεπή υπακοή; Πώς διακρίνεις την ενδεχομένως λανθασμένη γραμμή των Γερόντων από την όντως Αλάνθαστη Γραμμή των Θεοφόρων Αγίων Πατέρων; Πώς τολμάς να τους επικαλείσαι σε κάθε κατακλείδα, κάθε προσευχής σου και ιερουργίας "δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών" ενώ αντιθέτως εφαρμόζεις το λαϊκό άσμα "δι' ευχών των αγίων της γης;" Πού ακριβώς έγκειται η διάκριση;

 Πώς διαθέτεις το "χάρισμα" να διαβλέπεις με "ακτινογραφία" τη σύζυγό μου και δεν διαθέτεις την προαπαιτούμενη δυνατότητα να διαβλέπεις την αναγκαιότητα της διακοπής μνημονεύσεως των αιρετικών ηγετών σου; Πώς δεν βλέπεις να ξεχωρίζεις την αλήθεια από το ψεύδος, και το υγιές, το ορθόδοξο από την αίρεση και την πλάνη;

 Κι' εγώ που είμαι βουτηγμένος όλος στην αμαρτία και στα πάθη, πώς μου χαρίζει ο Θεός την απλούστατη διάκριση να μην εφαρμόζω κατ' εντολήν του Θεού, τη διαγνώμη του πνευματικού μου η οποία αντιστρατεύεται αυτό ακριβώς το θέλημα του Θεού; Και πώς από την μια "ομολογείς" στο παγκόσμιο, διαπλανητικό κοινό πως ποθείς τον αφορισμό του κ. Σωτηροπούλου, ο οποίος επεβλήθη άδικα, και από την άλλη μου λες να μην κάνω "πρόωρη, σκόρπια, ιδιωτική" Αποτείχιση, χωρίς την ευλογία του πνευματικού μου, όταν αυτός ο ίδιος ο πρώην πια πνευματικός μου, σε κάθε σχεδόν εξομολόγηση, μου "κοπανούσε" και αράδιαζε το πόσο "δίκαιος και κανονικότατος" είναι ο αφορισμός του κ. Σωτηροπούλου; Τον οποίο εσύ ποθείς... Από τον οποίο όμως Οικουμενιστή πνευματικό επιμένεις να πάρω ευλογία για Αποτείχιση;

 ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΜΑΣ, ΠΑΤΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΕ;;;;;;; Μήπως διερχόμαστε εκκλησιαστική σχιζοφρένεια, εκκλησιολογική πώρωση και θεολογική διαστρέβλωση; Kαταδικάζουμε ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ την ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ του Οικουμενισμού (χαμογελάμε και στην κάμερα), καταγγέλλουμε ΑΝΕΤΑ την αίρεση του Παπισμού και ταυτόχρονα διατηρούμε άμεση επικοινωνία, στενή σχέση και επαφή, αλόγιστη και αστήρικτη συμπόρευση με την ΑΙΡΕΣΗ και τους μνημονεύοντες και συλλειτουργούντες με αυτούς!

 Συγχέεις αδικαιολόγητα το πρόωρο, ανευλόγητο μαρτυρικό φρόνημα με το επιβεβλημένο ομολογιακό, Αγιοπατερικό φρόνημα. Και έχεις μετά το θράσος να μας κατηγορείς για πλανεμένους εκφραστές ενός είδους ιδιότυπου μαρτυρίου...  Και στέκεσαι εχθρικά απέναντί μας (λες και είμαστε εμείς που συμπροσευχόμαστε με τον Πάπα και τον θεωρούμε "Κανονικό Επίσκοπο της Εκκλησίας μας!) κι' έρχεσαι απρόσκλητος να μας "σώσεις" από την πρόωρη, ιδιότυπη αυτή ομολογία λέγοντάς μας: "Κατ' αρχήν, θα ήθελα να τους δώσω μία συμβουλή, αυτό που θα κάνουν, να το κάνουν με ευλογία του πνευματικού!"

 Μία ερώτηση, πατέρα Νικόλαε: Όταν όμως ο πνευματικός δεν Ορθοδοξεί, τότε ΠΩΣ να ακούσω εσένα και όχι ΟΛΟΚΛΗΡΗ την ΕΚΤΗ Οικουμενική Σύνοδο η οποία διά του ΙΘ' Κανόνα λέγει για τους "πνευματικούς" να "ΜΗ παρεκβαίνουν τους ήδη τεθέντας όρους, ή την εκ των Θεοφόρων Πατέρων Παράδοσιν. Aλλά και ει γραφικός ανακινηθείη λόγος, ΜΗ άλλως τούτον ερμηνευέτωσαν, ή ως αν οι της Εκκλησίας Φωστήρες και Διδάσκαλοι!"

 Πώς λοιπόν, πάτερ μου, να ακούσω εσένα και να περιφρονήσω εκατοντάδα Αγίων Πατέρων, και τι λέγω, να απαρνούμαι το Πανάγιο Πνεύμα που επενεργεί και καθιστά την Οικουμενική Σύνοδο ως ΑΛΑΘΗΤΗ;

 Πώς, πατέρα Νικόλαε, και κάθε "ορθόδοξε" πατέρα, Αρχιερέα, ιερέα, μοναχέ, ΟΠΟΥ ΓΗΣ που διαβάζεις αυτές τις πτωχές γραμμές τώρα, πώς να περιφρονήσω π.χ. τον Μέγα Πατέρα και Μέγα Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο που μου επιτάσσει να εξετάζω τη συμβουλή του κάθε Γέροντα και πνευματικού μου εάν είναι σύμφωνη με αυτή των Αγίων Πατέρων και εάν όχι, τότε ΑΠΟΠΕΜΠΕΣΘΑΙ αυτόν!!! (για να μη το μεταφράσω λαϊκά και με κακολογήσουν ότι "άπαπα, ο θεολόγος βρίζει...)

 Και συνεχίζεις, εκεί εσύ τη βελόνα σου, "πολλοί προβληματίστηκαν καὶ προβληματίζονται", να μας βγάλεις εμμέσως και "προβληματικούς" τώρα... Και μιάς και μιλάμε για "προβληματικούς", ΠΑΛΙ άστοχο το κείμενο της ιστοσελίδος "Κατάνυξις" περί του ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ πια, Δεσποτοκράτη Βόλου Ιγνατίου (σκέτο). Και για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, πατέρα Νικόλαε, ΔΕΝ είναι απλά "Προβληματικές" οι θέσεις του καθόλου "Θεοπροβλήτου" μα πάνυ Διαβολοπροβλήτου Ιγνατίου, αλλά ΚΥΡΙΩΣ και καθολικώς ΒΛΑΣΦΗΜΕΣ και ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ!

 Ο Παπισμός ήταν, είναι και θα είναι καταδικασμένος από τους Αγίους Πατέρες ως Αίρεση και Παναίρεση! Και ΔΕΝ είναι "ΕΚΚΛΗΣΙΑ!" Άπαγε της Βλασφημίας! Αλλά, ενώ είναι όντως βλάσφημοι και αιρετικοί, εφ' όσον κηρύττουν δημοσίως, γυμνή τη κεφαλή αιρέσεις, ΔΕΝ απομακρύνεστε από αυτούς και δεν αφορίζεστε εκ μέσου αυτών, όπως σας διατάζει Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ!!!

 Τι φοβείσθε, μη σας εξορίσει, μη σας κακίσει, μη σας αφορίσει; Μα, ΑΥΤΟ δεν ευχόσουν ευθύς εξ' αρχής; Και τώρα που ο Θεός πραγματοποιεί την ιερή επιθυμία σου και εκπληρώνει εν καιρώ ευθέτω τον ομολογιακό σου πόθο, κάνεις απότομα στροφή και τα βάζεις με τους Αποτειχισθέντες αδελφούς σου; ΜΗ ΓΙΝΟΥ αδελφοκτόνος! Αλλού στρέψε τα πυρά σου...

 Και "για να' χουμε καλό ρώτημα", εσύ τον προϊστάμενό σου τον της Θεσσαλονίκης, τον ήλεγξες που δεν κατονομάζει (κι' ούτε πρόκειται) τον Παπισμό ως ΑΙΡΕΣΗ; Και συνεχίζεις να τον μνημονεύεις; Και θεωρείς ότι καλώς ποιείς; Πιστεύεις πως Ορθοδοξείς; Τότε, "αναπαύσου εν ειρήνη..." και περίμενε την ώρα... Όσο για την ώρα, ΝΥΝ ΕΣΤΙ, ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθεί η Ορθοδοξία! Ώρα ημάς εξ ύπνου εγερθήναι! Η Οικουμενιστική νυξ προέκοψεν η δε Αποτειχίσεως Ημέρα ήγγικεν, αποθώμεθα ουν τα οικουμενιστικά έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα Αγιοπατερικά Όπλα του Φωτός!

 Δεν θα υπεισέλθω σε αντιπαράθεση Αγιοπατερικών χωρίων μαζί σου. Εάν είχες μόνο τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια και ταπείνωση να διαβάσεις, δίχως φόβο και πάθος, τα ευλογημένα και ευλογητά Βιβλία του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά, θα είχες προ πολλού Αποτειχιστεί. Θα ΕΣΠΕΥΔΕΣ να διακόψεις την οποιαδήποτε Μνημόνευση οποιουδήποτε Οικουμενιστή και θα ΠΡΟΣΕΤΡΕΧΕΣ με δάκρυα στους Ευαγγελιζομένους πόδες του Πατρός Ευθυμίου και ΙΔΙΩΣ του Ομολογητού Επισκόπου Αρτεμίου, να υπαχθείς κάτω από αυτόν και μόνον!

 Δεν θα καταχραστώ την φράση του λίαν αγαπητού και στους δυό μας, κ. Νικολάου Σωτηροπούλου, "αλλά.... η παπαδιά και τα παπαδόπουλααααα!!" Δεν θέλω να σε αδικήσω. Ο Θεός γνωρίζει τα βαθέα σου. Ένα μόνο σου ζητώ. Μην ασχολείσαι μαζί μας και μην μας καταδικάζεις για την κόλαση. "Ει ούτοι εκ Θεού, σταθήσονται..." σου λέγει το Βιβλίο των Πράξεων.

 Και κάτι άλλο, πατέρα Νικόλαε. Εφ΄ όσον έχεις τόση παρρησία, σε εκλιπαρώ, μιας και οι αδελφοί της Μονής της Αριζόνας αρνούνται να μου απαντήσουν, αλλά και οι διάφοροι επισκέπτες από εδώ στην Αυστραλία, φοβούνται να μεταβιβάσουν το ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟ κατά πάντα επερώτημα και μήνυμά μου, παρακαλώ τη χάρι σου και την ιεροσύνη σου, να μεσολαβήσεις, άγιε του Θεού άνθρωπε, να μας απαντήσει ο τόσο "αγιοποιημένος", μα απολύτως σεβαστός Γέροντας π. Εφραίμ, που κάποτε κατά την πρώτη του παρουσία στην Αμερική εξαπέλυε απειλές για Διακοπή Μνημονεύσεως και Αποτειχίσεως στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, αλλά και στον Πατριάρχη, αλλά ΤΩΡΑ όχι μόνο τηρεί εφάμαρτον σιγήν ιχθύος, αλλά άλλαξε αποτόμως στροφή και στάση και όχι μόνο αρνείται να καταδικάσει τις ενέργειες του Πατριάρχου Βαρθολομαίου αλλά και τον επευλογεί!

 Ας μας απαντήσει λοιπόν ο άγιος Γέροντας, και ΔΕΝ ειρωνεύομαι ούτε αμφισβητώ την αγιοσύνη του, αλλά αναπόσπαστο μέρος της αγιότητος εκτός της θαυματουργίας, είναι και η απαιτούμενη και προσδοκώμενη Ομολογία Ορθής Πίστεως και Λατρείας, η οποία τίθεται στα παρακάτω πέντε διαχρονικά, επιτακτικά ερωτήματα χιλιάδων Ορθοδόξων πιστών ανά τον κόσμο:

Άγιε Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας:

1. Είναι ο Οικουμενισμός Αίρεση και Παναίρεση;

2. Ποιά είναι ακριβώς η Διδασκαλία της Αγίας Γραφής και κυρίως η στάση των Αγίων Πατέρων (οι οποίοι την ερμήνευαν Ορθώς) ως προς τις αιρέσεις και τους αιρετικούς τους ηγέτες;

3. Εσύ Γέροντα, έχεις προβεί σε επίσημη και επώνυμη καταγγελία των ενόχων αιρετικών όπως αυστηρώς και αφόβως προστάζουν οι Άγιοι Πατέρες;

 4. Έχεις επιτελέσει Διακοπή της Μνημονεύσεως των αιρετικών ηγετών σου, όπως κυριολεκτικώς και απεριφράστως προστάζουν οι Άγιοι Πατέρες;

 5. Έχεις δηλώσει άμεση Αποτείχιση και Απομάκρυνση από αυτούς τους Ψευδοποιμένας και Λυκοποιμένας ή συνταυτιζόμαστε και συμπορευόμαστε με αυτούς, συγκοινωνούντες πλήρως με αυτούς παραδεχόμενοι τις φρικτές και κολάσιμες βλασφημίες αυτών;

 Κοντός Ψαλμός, ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ!

 Όσο για σένα, πατέρα Νικόλαε, ό,τι είπα, τα έγραψα ως ανταπόκριση στις δικές σου ασεβείς και ανεπίτρεπτες, διπλωματικές επιθέσεις εναντίον μας. Και να μου απαντήσεις, δεν με ενδιαφέρει πλέον η στάση σου. Με ενδιαφέρουν οι Άγιοι Πατέρες, η στάση τους και η στάση μου. Εξάλλου, έχω και εγώ ιερώτατο σκοπό. Χτίζω Κατ' Οίκον Εκκλησία και θέλω από τώρα τα παιδιά μου να μάθουν, τουλάχιστον από τους σαρκικούς τους γονείς, τη σωστή στάση μας απέναντι στους Αιρετικούς, Οικουμενιστές, διότι οι εδώ πνευματικοί τους γονείς "Αρχιεπισκοπικόν αγρόν ηγόρασαν", ενορία συμφερόντισσα "γυναίκα" ενυμφεύθησαν, όθεν δειλιάζουν και φοβούνται, όχι να Διακόψουν τη Μνημόνευση του Αυστραλίας που αείποτε εξυψώνει, δοξάζει και λιβανίζει τον κάθε Πάπα, αλλά ούτε καν να αναφερθούν και να τοποθετηθούν εναντίον της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού στα τακτά τους κηρύγματα.

 Κατά τ' άλλα, "ο Πανταζής τους φταίει"... Το έγραψα στις τοπικές εφημερίδες, το ξαναδηλώνω και εγγράφως, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΙΕΡΕΑΣ, ουδέ έως ενός, υπάρχει εδώ στην Αυστραλία, Αγιοπατερικός, Ομολογητής, Αντιοικουμενιστής που να υψώσει φωνή διαμαρτυρίας και απειλής, στην αιρετίζουσα και κατά κόρον βλασφημούσα προϊσταμένη τους "Αρχή". Ούτε ένας, ούτε μισός...

Εν κατακλείδι,

 Πίστεψέ με, πάτερ μου, σε αγαπώ, και εάν σε στεναχώρεσα, να με συγχωρέσεις. Το λέγω και το εννοώ, ο Θεός να παίρνει χρόνια από μένα και να δίνει σε σένα να τελείς την Καλή Ομολογία και να φέρνεις πιότερες ψυχές στο Άγιό Του Θρόνο!

  

Προς το παρόν, αρνούμαι να φιλήσω την δεξιά σου.

ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!!!

                                 Μετά συντριβής

                              Νικόλαος Πανταζής

                  Αποτειχισθείς θεολόγος, Αυστραλία