Επιστολή στον π. Βασίλειο Βολουδάκη από τον κ. Πανταζή, θεολόγο

Αγαπητέ μου π. Βασίλειε!

Ζητώ πρωτίστως να με συγχωρέσεις για το μονοτονικό. Το "αγαπητέ" το εννοώ. Μου είσαι όντως αγαπητός και μου ήσουν από τους πιό αγαπητούς Ιερείς που είχα γνωρίσει κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στην Αθήνα, ενώ σε είχα, δόξα τω Θεώ, δυό βήματα μόνο από το Φοιτητικό Οικοτροφείο της Ζωοδόχου Πηγής 44. Σε απολάμβανα τις Κυριακές, σε θαύμαζα στις ομιλίες σου και τις νεολαίες....  μα τώρα.... συγχώρα με πάτερ, ντρέπομαι, λυπάμαι, διότι δεν άκουσα ποτέ από σένα, ούτε κατ' ίδίαν για την ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ-ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ από τους Αιρετικούς.

 Αντιθέτως, βλέπω τώρα ότι γράφεις εναντίον της Αγιοπατερικής αυτής γραμμής, στάσεως και αντιμετωπίσεως των αιρετικών και αιρετιζόντων. Αναμασάς και εσύ, ως μη ώφειλε, την ανυπόστατη και ανωριμότατη κατηγορία περί υποτιθεμένου "σχίσματος" όσων απομακρύνονται από τον αιρετικό, οικουμενιστή Πατριάρχη, ενώ όλως περιέργως περιφρονείς –και τολμώ να πω καταπατείς– την ισχυροτάτη και Θεόπνευστη διαβεβαίωση εκατοντάδων Θεοφόρων Αγίων Πατέρων, συν του Προεδρευομένου της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, Μεγάλου Φωτίου:

 "Ου γαρ Επισκόπων, αλλά ψευδεπισκόπων και ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, και ΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΙ την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον, αλλά σχισμάτων και μερισμών την Εκκλησίαν εσπούδασαν ρύσασθαι".

Συγγνώμη, πατέρα Βασίλειε, θα το επαναλάβω με κεφαλαία:  "ΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΕΤΕΜΟΝ, ΑΛΛΑ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΡΙΣΜΩΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΕΣΠΟΥΔΑΣΑΝ ΡΥΣΑΣΘΑΙ". Μπορείς σε παρακαλώ πολύ, π. Βασίλειε, αυτό το απλούστατο να μας το ερμηνεύσεις;

 Πάντοτε μου άρεσε η ερμηνεία σου της Αγίας Γραφής. Κυριολεκτικά θαύμαζα το ωραιότατο και δυναμικότατο έργο σου "Ο Χριστός ανθρώπων επέκεινα" (Αθήνα 1990) το οποίο χαροποιώς, ενθουσιωδώς και ιεραποστολικώς μοίραζα σε πολλούς εδώ στην Αυστραλία! Εκεί, με πλειάδα Αγιοπατερικών χωρίων και παραπομπών, εμμέσως πλην σαφώς, αφόβως και παρρησιακώς (Κρητικοί όντες και οι δύο) σαφέστατα αποδεικνύεις και ξεκάθαρα καταδεικνύεις τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό Χαρκιανάκη ως όντως ΜΕΓΑ ΒΛΑΣΦΗΜΟ  και ΑΙΡΕΤΙΚΌ, υπόλογο για Συνοδική ΚΑΤΑΔΙΚΗ και ΑΦΟΡΙΣΜΟ!

 Τότε έλεγα, "Θεέ μου, τί τολμηρός Ιερεύς, τί ομολογητής μέγας, τί δύναμη ψυχής, τί υπεροχή λόγου!" Σήμερα όμως λέγω: "Λόγια, μόνο λόγια, στον αέρα και στο βρόντο λόγια....εν τοις χείλεσι τιμή..."

 Κατά τ' άλλα, "ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!" "Ζει και βασιλεύει ο "Στελάρας", (έτσι τον αποκαλούν οι δικοί του κύκλοι, οι ομόφρονές του και οι θαυμαστές του, θέλοντας, οι ταλαίπωροι, να τονίσουν "το ύψος και το πλάτος" της εκ περάτων και διά περάτων "αγιοπατερικότητός του!" Ειδικά κάτι ΓΛΥΦΤΕΣ και ΔΟΥΛΟΙ Αρχιμανδρίτες, που συχνά-σαχλά "σαλιαρίζουν" και αναπιπιλίζουν την πεφιλημένη τους καραμέλα στις αποθεωτικές ομιλίες τους, κάθε, μα κάθε χρόνο, κατά τους εορτασμούς της ονομαστικής του εορτής, λέγοντας: "Ο Άγιος Γέροντάς μας", κι' "ο Άγιος Γέροντάς μας"... Το λένε και το ξαναλένε και "γεμίζει το στόμα τους" και ενώ το λένε κατασυγκινημένοι, οι δουλοπρεπώς υποταγμένοι και απελπιστικώς νυχτωμένοι, ταυτοχρόνως τον κοιτούν με τα ίδια δακρυσμένα μάτια που κοιτάζει ο Γερμανίας τον Πάπα, πριν τον ασπαστεί ασφυκτικότατα και αδελφικότατα!

 Σήμερα, ποιός ξέρει, π. Βασίλειε, ίσως οι δυό σας "να τα πίνετε και μαζί" σε κάποια Ταβέρνα Κρητική και παραλιακή, ίσως να τελείτε και Συλλείτουργο Αρχιερατικό με κάθε άνεση συνειδησιακή και πράξη συμπροσευχητική. Κατά τ' άλλα "πέρα βρέχει", και "ασ' τα κορόϊδα να τρώγονται μεταξύ τους!"

 Κι' έρχεσαι σήμερα, πάτερ μου, εσύ (!!) να μας προτρέπεις να παραμένουμε σε κοινωνία με τους δεινούς, φρικτούς και βδελυρούς Οικουμενιστές. Έρχεσαι εσύ να μας πεις "σχισματικούς". Κι' έρχεται, και σε αντιπαρέρχεται ο Μέγας Πατήρ και Πνευματοφόρος Ανήρ, ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης και σε προσπερνά και σε ακυρώνει! Γράφει με αυστηρότητα ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ καθώς και εγκυρότητα ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ: 

 «Τίνι λόγω επιζητείη σου η τιμιότης φάναι με περί της θείας Κοινωνίας, και τίνος χάριν τοσαύτα έτη σπανίως μετέχεις· τούτο γαρ λόγον οφείλει τινά έχειν. Ου γαρ το σπανίως, ή το καθεκάστην απλώς, αλλά το μετά καθαράς συνειδήσεως μεταλαμβάνειν δέον· Ο γαρ αναξίως, φησίν, εσθίων και πίνων, κρίμα εαυτώ εσθίει καί πίνει, μη διακρίνων το Σώμα του Κυρίου......... Ει δε διακρίνηται αυ πάλιν δι’ αίρεσιν, τούτο αναγκαίον. Το γαρ κοινωνείν παρά αιρετικού ή προφανούς διαβεβλημένου κατά τον βίον, αλλοτριοί Θεού, και προσοικειοί τω διαβόλω! ...Γνωστόν δε πάσιν ότι νυν αίρεσις εν τη καθ’ ημάς Εκκλησία κατακρατούσα των Μοιχιανών εστί. Φείσαι τοίνυν της τιμίας σου ψυχής μετά των αδελφών και της κεφαλής. Έφης δε μοι, ότι δέδοικας ειπείν τω πρεσβυτέρω σου, μη αναφέρειν τον αιρεσιάρχην. Και τί περί τούτου ειπείν σοι το παρόν, ου καθορώ. Πλην ότι μολυσμόν έχει η κοινωνία εκ μόνου του αναφέρειν, καν ορθόδοξος είη ο αναφέρων».(P.G. 99, 1668 C , Φατ. 553,846,16).

 Συγγνώμη, πατέρα Βασίλειε, θα επαναλάβω δύο καίρια και επίμαχα σημεία, με κεφαλαία:

 α) "ΤΟ ΓΑΡ ΚΟΙΝΩΝΕΙΝ ΠΑΡΑ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ Η ΠΡΟΦΑΝΟΥΣ ΔΙΑΒΕΒΛΗΜΕΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΒΙΟΝ, ΑΛΛΟΤΡΙΟΙ ΘΕΟΥ, ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΙΚΕΙΟΙ ΤΩ ΔΙΑΒΟΛΩ!"

 β) "ΠΛΗΝ ΟΤΙ ΜΟΛΥΣΜΟΝ ΕΧΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΚ ΜΟΝΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΝ, ΚΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΙΗ Ο ΑΝΑΦΕΡΩΝ!"

 Συγγνώμη, πατέρα Βασίλειε, μιας και εσύ ως "αναφέρων" ορθόδοξος είσαι, μπορείς σε παρακαλώ, σε ρωτώ ταπεινά και όχι πειρακτικά, μπορείς να μας τα αναλύσεις αυτά λιγάκι; Για ΠΟΙΟΝ ΜΟΛΥΣΜΟ μας ομιλεί και προειδοποιεί ο Άγιος;

Ας δούμε και τι άλλα μας προειδοποιεί:

 "ΦΕΥΓΕΙΝ ΔΕΙ την αίρεσιν, ήγουν τους αιρετικούς, του μήτε κοινωνείν αυτοίς μήτε αναφέρειν εν τη ευαγεστάτη αυτής μονή επί της θείας Λειτουργίας˙ ότι ΜΕΓΙΣΤΑΙ ΑΠΕΙΛΑΙ ΚΕΙΝΤΑΙ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΚΦΩΝΗΘΕΙΣΑΙ ΤΟΙΣ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΙΝΟΥΣΙΝ ΑΥΤΟΙΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΕΣΤΙΑΣΕΩΣ. (Οι δικοί μας στρογγυλοκάθονται εις Πανθεϊστικήν Συνεστίασιν πνευματικήν, στρογγυλοτρώγουν και στρογγυλοπίνουν. Και όλα αυτά -σου λέει- προκειμένου να τους ευηγγελίσουμε!) ...Επεί δε εξήλθεν εις προύπτον η αιρετική ασέβεια διά Συνόδου (επίσημη αναγνώριση και μνημόνευση του Πάπα ως Κανονικού Πρώτου και Παναγιωτάτου Επισκόπου) εις τουμφανές ΔΕΙ άρτι (πρέπει υποχρεωτικώς και ουχί δυνητικώς) και την σην ευλάβειαν συν πάσι ορθοδόξοις παρρησιάζεσθαι διά του ΜΗ ΚΟΙΝΩΝΕΙΝ ΤΟΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΟΙΣ, ΜΗΔΕ ΑΝΑΦΕΡΕΙΝ ΤΙΝΑ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΜΟΙΧΟΣΥΝΟΔΩ ΕΥΡΕΘΕΝΤΩΝ, Ἠ ΟΜΟΦΡΟΝΟΥΝΤΩΝ ΑΥΤΗ» (Φατ. 39, 113, 51· P.G. 99, 1048 D).

 Γέμισε ο τόπος σήμερα από αθλίους ομοφρονούντες και συνευδοκούντες Οικουμενιστές, "κι' η παρέα ειν' ωραία και οι φίλοι διαλεχτοί!" Κι' είμαστε μεις οι σχισματικοί. Τι καλά.... Το δέσαμε το γαϊδαρο και δε κλωτσάει πια...

 Είμαι σίγουρος, π. Βασίλειε, να έχεις διαβάσει τί λέγει και πως το ερμηνεύει ο ΑΓΙΟΣ ΣΟΥ, ο Μέγας Βασίλειος, το χωρίο του Χριστού περί αποκοπής

του οφθαλμού που μας σκανδαλίζει... Οφθαλμός ημών, λέγει, ο επίσκοπος εστί. Ει σκανδαλίζει σε ο επίσκοπός σου, έκκοψον αυτόν και παύσον κοινωνίαν μετ' αυτού. ΣΕ ΣΥΜΦΕΡΕΙ, λέγει, να σωθείς ΧΩΡΙΣ αυτόν παρά να κολαστείς από τις ΕΤΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΟΥ!

 Και έρχεσαι εσύ, πατέρα Βασίλειε, να μας καθυσυχάζεις, να εφυσηχάζεσαι και να συμβιβάζεσαι με αυτούς, τους γυμνή τη κεφαλή κηρύσσοντας την κατεγνωσμένη παναίρεση του Οικουμενισμού. Έρχεσαι ξαφνικά εσύ, ποιός να το περίμενε, να μας προτρέπεις να πειθόμαστε στους αιρετικούς μας ηγουμένους. Έρχεται όμως στη συνείδησή μας αυτός ο Μέγας εν Πατράσι, του οποίου την Λειτουργία συ κάθε Κυριακή επιτελείς, την βασιλική του Χριστού Οδό να επιτελέσει, θέλων ίνα τω Θεώ αρέσει. Ερμηνεύει και διασαφηνίζει υπερ-σαφέστατα ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:

 «ΠΩΣ ουν ο Παύλος φησίν, πείθεσθαι τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε; Ανωτέρω ειπών, ων αναθεωρούντες την έκβασιν της αναστροφής, τότε είπε 'πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε. Τί ουν, φησίν, όταν πονηρός ή και μη πειθώμεθα; πονηρός πώς λέγεις; ει μεν περί πίστεως, ΦΕΥΓΕ ΚΑΙ  ΠΑΡΑΙΤΗΣΑΙ, μή μόνον αν άνθρωπος η, αλλά καν άγγελος εξ ουρανού κατιών. Ει δε βίου ένεκεν, μη περιεργάζου (Εις την Προς Εβραίους P.G. 63, 231).

 Μπορείς σε παρακαλώ, π. Βασίλειε, αυτό το άκρως σημαντικό, λειτουργικό και μυστηριακό "ΦΕΥΓΕ ΚΑΙ  ΠΑΡΑΙΤΗΣΑΙ", να μας το ερμηνεύσεις και λεπτομερώς να μας το εξηγήσεις; Σε παρακαλώ. Ιδού.

 Ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας αναφωνεί: "Παραγγείλατε (αυτή μου την εντολή) τοις πιστοίς  παντοίως αυτών (των αιρετιζόντων ιερέων) απέχεσθαι και μήτε λόγω μήτε προσευχαίς κοινωνείν αυτοίς. Ούτοι γαρ εισίν αντίδικοι και επίβουλοι της Εκκλησίας, οι διαφθείροντες το ποίμνιον και ΜΟΛΥΝΟΝΤΕΣ την κληρονομίαν, οι δοξόσοφοι και παμπόνηροι … Ούτοι εισίν, περί ων ο Κύριος πικρώς και αποτόμως απεφήνατο λέγων, ότι εισίν ψευδόχριστοι και ψευδοδιδάσκαλοι…,  οι Θεόν τον επί πάντων βλασφημούντες και τον Υιόν αυτού καταπατούντες και την διδασκαλίαν του Πνεύματος διαπτύοντες, (το πτύουν κατά πρόσωπον) οι τους θείους λόγους αρνούμενοι ή μεθ' υποκρίσεως προσποιούμενοι δέχεσθαι, εφ' ύβρει Θεού και απάτη των προσιόντων αυτοίς, οι τας ιεράς γραφάς ενυβρίζοντες... (και καθυβρίζοντες). ΦΕΥΓΕΤΕ ΟΥΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΥΤΩΝ και της προς αυτούς ειρήνης ΑΛΛΟΤΡΙΟΙ ΤΥΓΧΑΝΕΤΕ· περί αυτών γαρ ο Προφήτης απεφήνατο, λέγων, ότι “Ουκ έστιν χαίρειν τοις ασεβέσιν, λέγει Κύριος”. Ούτοι γαρ εισίν οι κρύφιοι λύκοι, οι ενεοί κύνες οι ου δυνάμενοι υλακτείν, οι νυν μεν εισίν ολίγοι, προκόψαντος δε του χρόνου και της συντελείας εγγιζούσης πλείονες και χαλεπώτεροι έσονται, περὶ ων ο Κύριος έλεγεν, ότι “Άρα ο Υιός του ανθρώπου ελθών ευρήσει την (Ορθόδοξον) Πίστιν επί της γης;” Καί· “Διά το πληθυνθήναι την ανομίαν ψυγήσεται η αγάπη των πολλών, και ελεύσονται ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία εν τω ουρανώ, ώστε εί δυνατόν και τους εκλεκτούς απατήσαι”.

 ΜΕΓΑΛΗ ΛΟΙΠΟΝ, ΠΑΤΕΡ ΜΟΥ, ΑΠΑΤΗ ΕΠΙΤΕΛΕΙΤΑΙ! ΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΟΡΓΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ "ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΕΝΙΣΤΕΣ ", ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΑ ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ ΣΤΑ ΟΡΓΙΑ ΤΟΥΣ!

 Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, επικαλείται λόγο του Αγίου Θεοφόρου Ιγνατίου:

 «Ειώθασί τινες δόλω πονηρώ το όνομα Χριστού περιφέρειν, άλλα τινὰ πράσσοντες ανάξια Θεού, ους δει υμάς ως θηρία εκκλίνειν. Εισί γαρ κύνες λυσσώντες λαθροδήκται· ους δει υμάς (προ)φυλάσσεσθαι όντας δυσθεραπεύτους... ΜΗ πλανάσθε, αδελφοί μου· οικοφθόροι βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσιν. Ει ουν οι κατά σάρκα ταύτα πάσχοντες απέθνησκον, πόσω μάλλον εάν πίστιν εν κακοδιδασκαλία φθερεί, υπὲρ ης Ιησούς Χριστός εσταυρώθη; Ότι ούτος ρυπαρός γενόμενος, εις το πυρ το άσβεστον χωρήσει, ομοίως και ο ακούων αυτού». (Δαμασκηνού Ιωάννου, Ιερά Παράλληλα, Εκ της προς Εφεσίους Επιστολής του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, V. 96, P. 508, l. 10-30).

 Μπορείς σε παρακαλώ πολύ, π. Βασίλειε, να αναπτύξεις αυτό το Θεαρχικό: "ΟΥΣ ΔΕΙ ΥΜΑΣ ΩΣ ΘΗΡΙΑ ΕΚΚΛΙΝΕΙΝ!" Και ξέρεις πολύ καλά σε ποιά θηρία αναφαίρεται και με ποιά ακριβώς θηρία τω ζωϊκού βασιλείου τους παρομοιάζει... "ΕΙΣΙ ΓΑΡ ΚΥΝΕΣ ΛΥΣΣΩΝΤΕΣ ΛΑΘΡΟΔΗΚΤΑΙ!" Ο Άγιος του αποκαλεί "λυσσασμένα σκυλιά" που ζητούνε ξανά να ξεσκίσουν σα σάρκα του Χριστού τον Χιτώνα! Εάν αποκαλούσα εγώ έτσι όλους τους σημερινούς Οικουμενιστές, (και το κάνω θαρσαλέως): ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΑ ΣΚΥΛΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ "ΦΟΛΑ", θα βγουν αμέσως να μας πούν "ο Πανταζής βρίζει".

 Σήμερα που σου τα γράφω αυτά, π. Βασίλειε, 16 Φεβρουαρίου, εορτάζει ο Άγιος Φλαβιανός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ από μέγα αιρετικό ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ, τον πάνυ κακόδοξο Πατριάρχη Αλεξανδρείας Διόσκορο ο οποίος συνεκάλεσε Συνόδου στη Έφεσο τον Αύγουστο του 449 μ.Χ. και επιστράτευσε με το "αζημίωτο" ένα "τσούρμο τρομακτικούς τραμπούκους" μοναχούς, στυγνούς εγκληματίες, χειρότεροι και από τους Παπικούς Σταυροφόρους, με αισχρή και εωσφορική εκπροσώπιση ένα "Ρασοφόρο Τέρας!" (κατά μαρτυρία ιστορικών), τον δουλοπρεπή και διαβολεμένο-βολεμένο Αρχιμανδρίτη Βαρσουμά! (ο Θεός να μας φυλάει από κάτι σημερινούς αντι-οικουμενιστές "Αρχιμανδρίτες!") τα οποία ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ "καθάρισαν" τελεσίδικα σα λυσασμένα ΣΚΥΛΙΑ τον Άγιο και ΜΑΡΤΥΡΑ Φλαβιανό!

 Πατριάρχης λοιπόν δολοφόνος! Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση. Οι Αιρετικοί και δή Οικουμενιστές Πατριάρχες, είναι οι χειρότεροι ΚΑΚΟΥΡΓΟΙ και οι πιό αδίστακτοι παρασκηνιακοί εγκληματίες! (ίδε περίπτωση Βέκκου!). Κι' αυτοί οι αιμοσταγείς ρασοφόροι την ίδια ακριβώς διαβρωμένη Εκκλησιολογία είχαν, ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ ΥΠΑΚΟΗ στον Πατριάρχη, "μη κατακρίνετε τον Πατριάρχη" είναι ο "καλύτερος" είναι "άγιος" και "Πανάγιος σαν τον Παναγιώτατον ημών Πάπα", είναι "ο Πράσινος Πατριάρχης", κι' ας κατέληξε ασπροκόκκινος να προσκυνά δουλικά τις "διεθνώς κατουρημένες μασονικές ποδιές" της ηγεσίας της Κοκα-κόλας-αρπακόλας και να μοιράζει ιεραποστολικά "ΑΓΙΑ Κοράνια!" τα οποία εν ενόματι και εν ευδοκία του Αλάχ ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ τον ΒΑΡΒΑΡΟ αποκεφαλισμό των "ΑΠΙΣΤΩΝ Χριστιανών" (infidels) ὀπως τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό!

 "Μη κατακρίνετε λοιπόν τον Πατριάρχη του Γένους", αφήστε τον μόνο να ασχημονεί αισχρότατα εναντίον της Αληθούς Ορθοδόξου Πίστεως και εναντίον σας, να σας "βιάζει" την ψυχή, να σας θανατώνει ΑΓΡΙΩΣ σαν αγρίμι και θηρίο ενώ μάλιστα επικαλείται Οικουμενικότητα και Πατρότητα... ΝΑ ΤΗ ΒΡΑΣΩ! Βράζει το καζάνι του Οικουμενισμού και οι ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΘΕΟΛΟΓΙΣΚΟΙ και ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΕΣ συνεχίζουν να αυτοπροβάλλονται ως "παρλαπίπες" που με πλείστα "παραλειπόμενα" πιπιλίζουν σαπουνόφουσκες ότι "Οικουμενισμός δεν υφίσταται!!" Τώρα, μάλιστα! Ας παιδιαρίσουμε. Ας πάρουμε μια μαργαρίτα και ας κόψουμε ένα-ένα τα φύλλαράκια της: Υφίσταται Οικουμενισμός - δεν υφίσταται Οικουμενισμός. Χραπ! Υφίσταται Οικουμενισμός - δεν υφίσταται Οικουμενισμός... Που θα πάει, θα την βρούμε την άκρη! Έχουμε γεμίσει ασφυκτικά με παπόφιλο και πρόστυχο καπνό ως απάνω, και ο Πάπας μας γελάει σα παιδί...

 Κι' έρχονται οι βέβηλοι Βέκκοι να δολοφονούν "δόλω πονηρώ" όπως λέγει ο Άγιος Θεοφόρος Ιγνάτιος, ψυχές, σώματα και συνειδήσεις. Εάν μπορούσαν, ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ πάτερ μου, θα με έβγαζαν και εμένα από τη μέση, με καλοστημένη και ακριβοπληρωμένη "δουλειά", αλλά δεν θέλουν να μου κάνουν αυτή την υψίστη τιμή και δεν την αξίζω φυσικά... Αυτοί είναι πραγματικά αποφασιμένοι "όλα για όλα". Ο "Πανταζής" τους ενοχλεί, τους ταράζει τα νερά, "τους τα λέει χοντρά κι' ωμά" (σύμφωνα με δικές τους δηλώσεις) και "εάν δεν είχε και τρία μικρά παιδιά, θα τον αφορίζαμε κιόλας!"

 Ω της φιλευσπλαχνίας τους! Είναι βλέπεις συμπονετικοί και "φιλάνθρωποι" σαν τους Μασκαράδες Μασόνους που από τη μια ποζάρουν διαφημιστικώς στο Ύπατο Δικαστήριο της Μελβούρνης ως "Ευαγές Φιλανθρωπικό Ίδρυμα" και από την άλλη απαρτίζουν Σκοτεινή, Σατανική Εταιρεία ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ και Διεθνών Εντολοδόχων για ξέπλυμα "εμποδίων" και αντιφρονούντων. Ψεκασμένες και αναμασημένες Συνομωσιολογίες; Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του...

 Συνεχίζω. Απαριθμώ. Σφιγμομετρώ. Αγιος Νικηφόρος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ο Ομολογητής:

«ΟΥ ΧΡΗ (δε χρειάζεται, δεν είναι καθόλου ανάγκη) το καθόλου εις τοιαύτας εκκλησίας (που υπάγονται σε αιρετικούς-Οικουμενιστές) εισιέναι, κατά τους ειρημένους τρόπους (χάριν ευχής και ψαλμωδίας) … άμα γαρ τω εισαχθείναι την (παν)-αίρεσιν, απέστη ο έφορος των εκείσε Άγγελος, κατά την φωνήν του μεγάλου Βασιλείου, και κοινός οίκος ο τοιούτος χρηματίζει ναός. Και, ου μη εισέλθω, φησίν, εις Εκκλησίαν πονηρευομένων και ο Απόστολος πάλι φησίν, τις συγκατάθεσις ναού Θεού μετά ειδώλων;» (Ρ-Π., δ, 431δ) ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΑ.

Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γερμανός Β’ (1240):
«Όθεν και επισκήπτομαι (παραγγέλλω υποχρεωτικώς και όχι "δυνητικώς") πάσι τοις λαϊκοίς, (συγγνώμη να κάνω ένα σημαντικότατο "Rewind" στο Θεαρχικό και Αγιοπατερικό αυτό "CD": "πάσι τοις λαϊκοίς") όσοι της Καθολικής Εκκλησίας εστέ τέκνα γνήσια, φεύγειν (ΟΛΟΤΑΧΩΣ) όλω αγαλλομένω ποδί από των υποπεσόντων ιερέων τη λατινική υποταγή . Και μηδέ εις εκκλησίαν τούτοις συνάγεσθε, μηδέ ευλογίαν εκ των χειρών αυτών δέχεσθε την τυχούσαν. (Για αυτό, πάτερ, μην παρεξηγηθείς, που στο τέλος δεν θα πω αυτό που σου έλεγα προσωπικώς και ολοψύχως, όταν σύγκρομος σου καταφιλούσα την δεξιά: "Την ευχή σου πάτερ!" Όχι, δεν θα το πω, συγγνώμη αλλά η αίτηση ευχής δεν είναι απλή αίτηση ευλογίας, αλλά αποτελεί και ομολογία αποδοχής της πίστεως του παρέχοντος αυτήν!) Κρείσσον γαρ εστίν εν τοις οίκοις υμών (ω Κατ' Οίκον μου Εκκλησία!) τω Θεώ προσεύχεσθε κατά μόνας ή επ’ Εκκλησίας συνάγεσθαι μετά των λατινοφρόνων».

Ας σημειωθεί, π. Βασίλειε, ότι εδώ δεν αναφέρεται σε Παπικούς, αλλά σε Ορθοδόξους κληρικούς λατινόφρονες!

Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Ε'  και η περί αυτόν Ιστορική, Πατριαρχική Αγία Σύνοδος του 1749: «Εντελλόμεθα και παραγγέλλομεν (ουχί δυνητικώς), πατρικώς και πνευματικώς …εις το εξής μη τολμήσετε το σύνολον να συγκοινωνείτε μετά των αυτόθι φρατόρων και φραγκοπατέρων (του Οικουμενιστικού Πατριαρχείου και των υπαγομένων υπ' αυτώ) και λοιπών (φιλο)-Δυτικών, (ΦΙΛΟ-Παπικών) εις τα τε ιερά της καθ’ ημάς Εκκλησίας Μυστήρια και εις τας λοιπάς εκκλησιαστικάς τελετάς, προσευχάς τε και ιερουργίας, αλλά ΝΑ ΦΥΛΑΤΤΕΤΕ … ΤΟ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΝ όλως μετ’  εκείνων εν πάσαις ταις ιεραίς τελεταίς και ιερουργίαις. Εάν δε μετά την Πατριαρχικήν και Συνοδικήν ημών επιτίμησιν, πατρικήν τε και πνευματικήν παραίνεσιν και νουθεσίαν ταύτην, τολμήση τις από λόγου σας να φανή απειθής και ενάντιος και είτε τις εκ των αυτόθι ιερέων τολμήση και φωραθή συνευχόμενος τοις Λατίνοις η προσφοράς δεχόμενος εκείνων η μνήμας άγων υπέρ αυτών … ο τοιούτος ιερεύς καθυποβληθήτω τελεία καθαιρέσει της ιερωσύνης αυτού!» Αλλ' αντ' αυτών καθαιρούνται οι Θεοφόροι, Επίσκοπος Αρτέμιος και π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς!

Επιπροσθέτως, η Σύνοδος Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων (1848) αποφαίνεται πάλι σήμερα συνοδικώς …ότι (ο Παπισμός) είναι Αίρεση και Παναίρεση και οι οπαδοί του πανθομολογουμένως αιρετικοί … Επίσης οι συνάξεις που συγκροτούνται από αυτούς είναι αιρετικές και κάθε κοινωνία πνευματική των Ορθοδόξων τέκνων … με αυτούς είναι αντικανονική,ένοχη και ΕΦΑΜΑΡΤΗ, όπως ορίζει ο Ζ' Κανόνας της Γ' Οικ. Συνόδου».

Αλλά και ο αυτός ο ΜΕΓΑΣ Ιωσήφ ο Βρυέννιος τί λέγει, πάτερ Βασίλειε;

 «Ών τό φρόνημα ΑΠΟΣΤΡΕΦΟΜΕΘΑ, τούτοις καί της κοινωνίας ΠΡΟΣΗΚΕΙ ΦΕΥΓΕΙΝ»

Το "προσήκει" εδώ, π. Βασίλειε, δεν σημαίνει απλά "ταιριάζει κάπως" αλλά ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ να κάνουμε, να ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ κάθε κοινωνία μαζί τους! Ελληνικά ομιλούμε! (Ιωσήφ Βρυέννιου, Τα Ευρεθέντα, Τόμ. Β΄, σελ. 25 καὶ Μ. Αθανασίου, Επιστολή «Τοις τὸν μονήρη βίον ασκούσι»).

Η Αγιοπατερική Αποστροφή, δεν σημαίνει μόνο, και κακώς νοείται έτσι, ως περιφρόνηση και μη απόδοση καμίας σημασίας... Δεν πρόκειται δηλαδή για "σφαλιαρίτσα" προσωπική όπου χρειάζεται εκεί, κατά τα λόγια του Χριστού να στρέψουμε και το άλλο μάγουλο, αλλά Αποστροφή εδώ,  σημαίνει ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ, ΑΠΟΚΟΠΗ και ΔΙΑΚΟΠΗ κάθε κοινωνίας και επι-κοινωνίας, με άλλα λόγια: Αποτείχιση! Η Αποκοπή γίνεται από τους Οικουμνιστές Εισκόπους, ΟΧΙ από το Σώμα του Χριστού.

 ΕΔΩ είναι το πρόβλημα: ΤΙ γίνεται όταν αυτή καθεαυτή η ΗΓΕΣΙΑ ολοκλήρου της Ορθοδοξίας και όλα τα Πατριαρχεία είναι υπόδουλα στον Οικουμενισμό και προσκυνούν τον Πάπα; Αποκοβόμαστε, Αποτειχιζόμαστε; ΒΕΒΑΙΩΣ ΝΑΙ!

 Η Αποκοπή, πάλι, γίνεται από ΟΛΟΥΣ τους Οικουμενιστές Πατριάρχες, ΟΧΙ όμως από το Σώμα του Χριστού, την Κιβωτό του Ιησού! Δεν την απαρτίζουν αυτοί, οι Μητροπολιτομανείς Δεσπότες. Και αυτοί ΑΠΛΑ μέλη είναι. ΙΔΟΥ η εσφαλμένη Εκκλησιολογία των "Δεσποτάδων" μας! Εδώ έγκειται η αιρετίζουσα πολιτικάντικη νοοτροπία της Δεσποτοκρατίας. Κατήντησαν την Εκκλησία ΔΕΣΠΟΤΟΚΕΝΤΡΙΚΗ και όχι ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΚΗ. Και αυτήν ακριβώς την πλάνη πωλούν στα Πανεπιστήμια Θεολογίας.

 Ο 33^ος Αποστολικός Κανών όμως λέγει: «Μηδένα των ξένων Επισκόπων, ή Πρεσβυτέρων, ή Διακόνων άνευ συστατικών προσδέχεσθαι.  Και επιφερομένων δε αυτών, ανακρινέσθωσαν: και εί μεν ώσι κήρυκες της ευσεβείας, προσδεχέσθωσαν, εί δε μήγε, τα προς χρείαν αυτοίς επιχωρηγήσαντες ΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΜΗ ΠΡΟΣΔΕΞΗΣΘΕ. Πολλά γάρ κατά συναρπαγήν γίνεται». Η λεπτομερής λοιπόν εξέταση της πίστεως του κάθε επισκόπου και η άμεση διακοπή κοινωνίας μαζί του σε περίπτωση αιρετικών φρονημάτων, αποτελεί ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ!

Με την παράκλησή σου όμως, πατέρα Βασίλειε, να συμπορευόμαστε με αυτούς, παρουσιάζεσαι αυθαιρέτως να διαφωνείς δριμύτατα και να έρχεσαι σε οξυτάτη, και άρα καθ' όλα ύποπτη, αντίθεση με την Αγία Γραφή και τους Αγίους Πατέρες. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΕ ΤΙΜΑ.

 ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΥΡΙΟΙ, να διαφθείρετε και να ακυρώνετε τους Αγίους Πατέρες και τους Διαχρονικούς Ιερούς Κανόνες που εθέσπισαν και παρουσιάζουν τους Λατινόφρονες Επισκόπους ως ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΕΣ, (και υπ' όψιν, πάτερ, κατονομάζονται έτσι βαρειά ως ψευδεπίσκοποι και λυκοποιμένες, όχι διότι έχουν καταδικαστεί από κάποια Σύνοδο αλλ' επειδή έχουν αιρετικά φρονήματα μόνον! Η αίρεσή τους, αυτή καθεαυτή, τους χωρίζει από το Θεό και όχι η απόφαση κάποιας Συνόδου) ενώ εσείς αντιθέτως να μας τους παρουσιάζετε ως "ΑΓΙΟΥΣ επισκόπους εις τύπον και εις τόπον Χριστού". Μη τρελλαθούμε! ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ, κάποιος έχει ΛΑΘΟΣ! Αλλιώς, είμαστε όλοι σχιζοφρενείς και λέγουμε ο καθένας του κεφαλιού του! ΠΟΥ είναι λοιπόν η Διαχρονική Συμφωνία μας με τους Πατέρες;

 Εσύ, πάτερ μου, διαβάζεις τα Αναθέματα; Ένας και μόνο απλός άνθρωπος-πλανάνθρωπος Αθηναγόρας αντικατέστησε "υπερηφάνω γνώμη" την Συνοδική Διαγνώμη της Ζ' Οικουμενικής Σύνοδου η οποία αφορίζει όσους δεν τα διαβάζουν και πήγε και ακύρωσε, ήρε τα Αναθέματα "για να μην ταράσσεται ο Πάπας!" Όλοι τώρα οι λοιποί Αρχιερείς και ιερείς, φοβούνται την σκιά του, αντί να φοβούνται το Θεό, και αρνούνται να διαβάσουν τα Αναθέματα, αρνούμενοι τον Δεσπότη τους Χριστό! Και δεν τους αφορίζει κανείς!

 Ο Άγιος Νικηφόρος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Θεοπρεπώς δογματίζει και ορίζει "τῇ ζύμῃ μὴ συμφύρεσθαι τῶν αἱρετιζόντων (δεν λέγει "αιρετικών" καθ' ότι δηλωμένοι αυτοί εισί, αλλά "αιρετιζόντων"=πάντων των "συνευδοκούντων" ιεραρχών και λαϊκών, κατά την Αγίαν Ζ' Οικουμενικήν Σύνοδον!) Επίσης διατάζει: "ἀπέτρεπεν (φεύγε, απομακρύνσου, ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΟΥ) ὡς ἰὸν καὶ ὡς κύημα ἐχιδνῶν τὰ τῆς διδασκαλίας αὐτῶν ἀλλόφυλα προφεύγειν ἀμβλώματα. "Οὐ γάρ", ἔλεγε, "σωματικὸν ἐπάγουσι μώλωπα φαρμάκοις ἰατρικῆς ὑπείκειν δυνάμενον· τοῖς τῆς ψυχῆς δὲ μυχοῖς ἐνιεῖσι τὸν κίνδυνον, τὴν ἐξ ἐπιπολῆς ἀναινόμενα μότωσιν…"» (Βίος ἁγίου Νικηφόρου Κων/πόλεως, ὑπὸ Ἰγνατίου, p. 166, l. 27 - p 167, l. 7). – «Ει δηλαδή ο μώλωψ και ο σκώλωψ τη σαρκί φοβερός εστί, πόσω μάλλον ο του πνεύματος και δόγματος θανατών την ψυχήν, τούτον πάντως αποστρέφεσθαι ΧΡΗ»! ΠΡΕΠΕΙ! ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ!

 Ὁ Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης συνιστούσε αυστηρώς οι πιστοί  –ιδιαιτέρως δε οι ιερείς– να ΜΗΝ “κοινωνούν” με τους αιρετικούς: «προσοχήν περί του ΜΗ ΚΟΙΝΩΝΕΙΝ ΤΟΙΣ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΙΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ!» (Ερμηνεία περί τε του θείου Ναού..., Κεφ. ΟΓ΄, P.G. 155, 725B).

 Αλλά, π. Βασίλειε, και ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός βροντοφωνάζει: «ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι διδάσκαλοι της Εκκλησίας, όλες οι Θείες Γραφές, ΜΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΟΥΝ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΦΡΟΝΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ!» (P.G. 160, 1097AB, 105C).

 Και ΣΥ μου λέγεις πάτερ πως η ψυχή μου δεν κινδυνεύει ουδόλως, αλλ' είναι "μια χαρά" (και δυό τρομάρες) εκεί που ήμουν με τον Αυστραλίας Στυλιανό, τον οποίο επαναλαμβάνω, εμμέσως πλην σαφώς απέδειξες και κατέδειξες ως ΒΛΑΣΦΗΜΟ  και ΑΙΡΕΤΙΚΌ, υπόλογο για Συνοδική ΚΑΤΑΔΙΚΗ και ΑΦΟΡΙΣΜΟ!  ("Ο Χριστός ανθρώπων επέκεινα").

Συγγνώμη, πατέρα Βασίλειε, θα επαναλάβω προαναφερθείσα την φράση του Αγίου Νικηφόρου με κεφαλαία: "ΤΗ ΖΥΜΗ ΜΗ ΣΥΜΦΥΡΕΣΘΑΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΖΟΝΤΩΝ"! Συγγνώμη, πατέρα Βασίλειε, μπορείς να μας αναλύσεις αυτές τις βαριές έννοιες "ζύμη" και "αιρετιζόντων" και τις επεκτατικές του παραμέτρους;

 Αλλά και την τελευταία του πρόταση θα την επαναλάβω με κεφαλαία: "ΦΕΥΓΕ ΩΣ ΙΟΝ ΚΑΙ ΩΣ ΚΥΗΜΑ ΕΧΙΔΝΩΝ ΤΑ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΑΛΛΟΦΥΛΑ ΠΡΟΦΕΥΓΕΙΝ ΑΜΒΛΩΜΑΤΑ"! Μπορείς, σε παρακαλώ, να μας αναλύσεις τις φράσεις: "κύημα εχιδνών" και "αλλόφυλα αμβλώματα;"

 Πάλιν ο Ιερός Φώτιος ο Μέγας, δογματικώς αναφωνεί, ερμηνεύοντας τον ΙΕ' Κανόνα που ο ίδιος διά Συνόδου εθέσπισε, ως μάλιστα υποχρεωτικό:

 "Αιρετικός εστίν ο ποιμήν; λύκος εστίν˙ φυγείν εξ' αυτού και αποπηδάν δεήσει, μηδ' απατηθήναι προσελθείν, καν ήμερον περισαίνειν δοκή˙ φεύγε την κοινωνίαν αυτού και την προς αυτόν ομιλίαν (επικοινωνία) ως ιόν όφεως, ἀγκίστρῳ μέν καί δελέατι ἰχθύες ἁλίσκονται, ὁμιλία δέ πονηρά καί τόν αἱρετικόν ἰόν ὑποκαθήμενον ἔχουσα πολλούς τῶν ἁπλουστέρων προσιόντας καί μηδέν βλάβος παθεῖν ὑφορωμένους ἐζώγρησε· φεύγειν οὖν παντί σθένει διά ταῦτα προσήκει τούς τοιούτους".

 Σε παρακαλώ πάρα πολύ, πατέρα μου Βασίλειε εσύ, εξήγησέ μας το "ΦΥΓΕΙΝ ΕΞ' ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΠΗΔΑΝ ΔΕΗΣΕΙ!"  Τί άραγε να σημαίνει το "ΦΕΥΓΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΟΜΙΛΙΑΝ ΩΣ ΙΟΝ ΟΦΕΩΣ;"

 Η ΒΛΑΣΦΗΜΗ ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑ ΤΟΥ ΑΦΕΛΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΟΦΕΩΝ

Μιας και μιλούμε για ΟΦΕΙΣ, για φίδια φαρμακερά, π. Βασίλειε, όλοι εσείς οι σύγχρονοι–μοντέρνοι–αντι-οικουμενιστές ιερείς, που μας προτρέπετε να συμπορευόμαστε αφόβως με αυτά τα ΛΙΑΝ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΦΙΔΙΑ, να κοινωνούμε μαζί τους ακινδύνως –σε θλιβερή κόντρα με τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι επιτάσσουν την απομάκρυνσή μας– όλοι εσείς που μας παροτρύνεται να χαριεντιζόμαστε με αυτά τα φίδια, να τα φυλάμε στον κόρφο μας, να τα χειριζόμαστε "εις ζωήν αιώνιον", μου θυμίζετε τον διάσημο προτεστάντη πάστορα Mark Wolford ο οποίος πέθανε από δάκγωμα φιδιού, το οποίο χειριζόταν για επίδειξη ορθής ερμηνείας (εκκλησιολογίας ας πούμε) του χωρίου "ιδού δέδωκα υμίν την εξουσίαν του πατείν επάνω όφεων και σκορπίων!" (Λουκά ι', 19). Συγκεκριμένα, το ρεπορτάζ αναφέρει πως "οι χειριστές φιδιών επικαλούνται την Αγία Γραφή ως απόδειξη ότι ο Θεός τους καλεί να συμμετάσχουν σε μια τέτοια πράξη δείχνοντας την πίστη τους σε Αυτόν!"  http://redskywarning.blogspot.com.au/2012/06/blog-post_05.html

 Και σεις λοιπόν χειρίζεστε λίαν προκλητικώς αυτούς τους όφεις και κοινωνείτε μαζί τους "ως απόδειξη ότι ο Θεός σας καλεί να συμμετάσχετε σε μια τέτοια λειτουργική πράξη δείχνοντας την πίστη τους σε Αυτόν!" Αυτή η πίστη σας είναι πρόκληση, πείραγμα, Θεομπαιξία! Και ενώ "πάλιν γέγραπται, ουκ εκπειράσεις, Κύριον τον Θεόν σου!" (Ματθ. δ' 7) εσείς εκπειράζεται και Αυτόν και εμάς που απομακρυνόμαστε από αυτούς τους σιχαμερούς και θανατηφόρους όφεις! Δεν είμαστε και ούτε ενδιαφερόμαστε να γίνουμε, παρατολμηροί, ριψοκίνδυνοι κασκαντέρ "χειριστές εκκλησιαστικών όφεων". Εάν εσάς, σας αναπαύει και σας ερεθίζει την ψυχή αυτό, σα πνευματικό "extreme sports", συνεχίστε τότε να παίζετε με την φωτιά...

 Εμείς, απλούστατα, δεν αντέχουμε τη φωτιά της συνειδήσεως να μας κατακαίει που καταπατήσαμε τους Αγίους Πατέρες, ούτε πάλι αντέχουμε τη φωτιά της κολάσεως!

Χαίρετε!

ΧΩΡΙΣ το "την ευχή σας!"

Νικόλαος Πανταζής,

Αποτειχισθείς θεολόγος, Μελβούρνη.