(Άγιος Νικόδημος)
Συγγραφέας: kantonopou στις Απριλίου 14, 2014
Όσοι από σας, Χριστιανοί, πηγαίνετε στην Εκκλησία του Χριστού, φυλαχθείτε καλά να μην είσθε διαιρεμένοι και χωρισμένοι μεταξύ σας, έχοντας έχθρες και μίση και διχόνοιες, αλλά να έχετε αγάπη και ομόνοια και συμφιλίωση, όλοι να έχετε το ίδιο φρόνημα, «πάντες το εν πνέοντες», όλοι να είστε σαν ένα σώμα και ένα πνεύμα, με μία ελπίδα της κλήσεώς μας,
κατά τον Απόστολο. Και ας σας παρακινεί σ’ αυτήν την πνευματική αγάπη
και ένωση αυτό το όνομα της Εκκλησίας στην οποία συναθροίζεστε, επειδή Εκκλησία σημαίνει ένωση και συγκέντρωση. Και καθώς αυτή ενώνει όλους εσάς τους Χριστιανούς σωματικά σε έναν τόπο και σας δίνει ένα κοινό λόγο της διδασκαλίας, έναν άγιον άρτο, το σώμα του Κυρίου, και ένα κοινό ποτήριο του αίματος του Χριστού, έτσι παρόμοια απαιτεί αυτή από εσάς να είσθε ενωμένοι κατά το πνεύμα, το φρόνημα και την διάθεση.
Για
αυτό και ο μακάριος Παύλος θέλοντας να παρακινεί στην αγάπη και στην
ένωση τους τότε Χριστιανούς συνήθιζε να αναφέρει συχνά το όνομα της
Εκκλησίας· γι’ αυτό λοιπόν πότε μεν έγραφε· «Προς τους πιστούς της
Εκκλησίας του Θεού στην Κόρινθο» (Α΄ Κορ. 1:2), πότε δε «Προς τις
εκκλησίες της Γαλατίας» (Γαλ. 1:1), τα οποία ερμηνεύοντας ο
Χρυσορρήμων, σχετικά με το πρώτο έλεγε· «Ονομάζει Εκκλησία Θεού,
δείχνοντας ότι πρέπει να είναι ενωμένοι [...] διότι το όνομα της
Εκκλησίας είναι όνομα ενώσεως και όχι διαχωρισμού»· και για το
δεύτερο έλεγε· «Γι’ αυτό έβαλε και το όνομα της Εκκλησίας, για να τους
κάνει να ντραπούν και να συγκεντρωθούν σε ένα· διότι όσοι είναι διαιρεμένοι σε πολλά μέρη, δεν μπορούν να ονομάζονται με αυτή την ονομασία· διότι το όνομα της Εκκλησίας είναι όνομα συμφωνίας και ομόνοιας».
Έξω λοιπόν από την Εκκλησία του Χριστού οι διχόνοιες, έξω οι έχθρες, έξω τα μίση και οι μνησικακίες· μέσα στην Εκκλησία του Θεού η ομόνοια, μέσα η αγάπη, μέσα η συμφωνία.
Γι’ αυτό λοιπόν ένα από τα δύο από ανάγκη πρέπει να κάνετε, Χριστιανοί·
ή να αφήνετε την έχθρα και το μίσος προς τους αδελφούς σας και τότε να
μπαίνετε στην Εκκλησία του Θεού ή έχοντας μίσος και διχόνοια δεν είσθε
άξιοι να μπείτε στην αγία Εκκλησία. Διότι Εκκλησία και έχθρα, Εκκλησία
και μίσος, Εκκλησία και διχόνοια, είναι δύο άκρα αντίθετα, που δεν είναι δυνατόν να σμίξουν ποτέ.
(Απόσπασμα από το «Χρηστοήθεια Χριστιανών», του αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη, σελ. 409-410).
Για αυτήν την ενότητα την ημέρα του Πάσχα μαρτύρησε ο Aγίος Mάρτυρας Eρμινιγγέλδος !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤήν ενότητα με τον Κύριο μας τον Ιησού Χριστό . Η Ενότητα στην εκκλησία είναι ενότητα Πίστεως . Σε καμία περίπτωση δεν είναι ενότητα με τους αιρετικούς " χριστιανούς" των οποίων το μόλυσμα ας σιχαθούμε και αποστραφούμε ίνα ενωθούμε με τον Κύριο μας .
Διαβάστε τον βίο εδώ http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=1813&search=3 01/11 - Ερμινιγγέλδου Μάρτυρος.
Mνήμη του Aγίου Mάρτυρος Eρμινιγγέλδου.
Eρμινίγγελδος εκπλυθείς βαφήν πλάνης,
Σφαγήν υποστάς βάπτεται λύθρου κόχλω.
Oύτος ο Άγιος, εγεννήθη μεν από πατέρα καλούμενον Λιουβίγγελδον (όστις ήτον ρήγας των Oυϊσιγότθων, ή έσω Γότθων, έχων την αίρεσιν του Aρείου ομού με όλον το έθνος του), εδιδάχθη δε την Oρθόδοξον πίστιν από τον Λέανδρον Eπίσκοπον των Oρθοδόξων. O δε πατήρ αυτού μαθών την μεταβολήν ταύτην του υιού του, βαρέως τούτο υπέφερεν. Όθεν και εμεταχειρίζετο εις αυτόν καθ’ εκάστην ημέραν διαφόρους κολακείας και ύβρεις. Aλλ’ ο υιός του επειδή εστέκετο εις την Oρθοδοξίαν ακλινής και ασάλευτος, τούτου χάριν, εστερήθη μεν από την κληρονομίαν του πατρός του και απόκληρος έγινε. Δεθείς δε χείρας και πόδας, εκλείσθη μέσα εις σκοτεινήν φυλακήν. Όταν δε έφθασεν η του Πάσχα ημέρα, έστειλεν ο πατήρ του εις την φυλακήν τον ιερέα των Aρειανών, διά να επιχειρισθή να πείση τον Eρμινίγγελδον, εις το να δεχθή να κοινωνήση τα μυστήρια των Aρειανών. Eκείνος δε δεν επείσθη, αλλά και σιγχανθείς και αποστραφείς αυτόν, τον έστειλεν οπίσω άπρακτον. Tούτο δε μαθών ο σκληρότερος και από τα θηρία πατήρ του, επρόσταξε να θανατώσουν τον υιόν του, σιδηροδέσμιον όντα εις την φυλακήν. Tούτου δε γενομένου, επέμφθησαν από τον Θεόν λαμπάδων φωτοχυσίαι, και μελωδίαι Aσωμάτων και Aγγελικών Δυνάμεων, τριγύρω εις το σώμα του μακαρίου Eρμινιγγέλδου. Όθεν το παράδοξον αυτό θέαμα, τους μεν Oρθοδόξους Xριστιανούς, επαρακίνει εις ευχαριστίαν και δοξολογίαν Θεού, τον δε φονέα πατέρα του, έκαμνε να θαυμάζη και να εκπλήττεται, και εβίαζεν αυτόν να μετανοή διά τον άνομον φόνον οπού εποίησε. Δεν επέρασε καιρός πολύς, και ήλθε μία ασθένεια εις το έθνος των Γότθων, και πολλούς ανθρώπους διέφθειρε. Όθεν εκ τούτων αναγκασθείς ο πατήρ του Λιουβίγγελδος, καλεί τον ανωτέρω Eπίσκοπον των Oρθοδόξων Λέανδρον, και αφ’ ου ανηγόρευσε βασιλέα τον μεγαλίτερον υιόν του Pεκχάδερον, παρακαλεί τον Eπίσκοπον να διδάξη και αυτόν, και να τελέση, όσα εδίδαξε και ετέλεσε και εις τον πρώτον υιόν του Άγιον Eρμινίγγελδον, και ταύτα ειπών, ετελεύτησεν. O δε Pεκχάδερος δεχθείς τα σπέρματα της Oρθοδοξίας, έπεισε και τους υπηκόους του να γένουν Oρθόδοξοι και αυτοί όλοι. Kαι βλέπε εδώ, ω αναγνώστα, πρόνοιαν Θεού, διότι ο Θεός, εσυγχώρησε μεν, να θανατωθή ο Άγιος Eρμινίγγελδος διά την ευσέβειαν, διά μέσου δε του θανάτου εκείνου, μετέβαλεν όλον το έθνος του εις την Oρθοδοξίαν.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α΄. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Αυτό που λέει ο Αγιος Νικόδημος είναι μεγάλη Αλήθεια, αλλά δυστυχώς βλέπουμε σχίσματα και διαιρέσεις, που συνήθως έχουν ως αιτία την επίδραση του Πειρασμού στις ψυχές μερικών ανθρώπων, τα πάθη που έχουμε μέσα μας, και δυστυχώς μερικές φορές στην επίδραση ψυχικών διαταραχών, από τις οποίες υποφέρουν μερικοί συνάνθρωποι μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Παναίρεση του Οικουμενισμού-Πανθρησκεία του αντιχρίστου φανερώνει την ψυχική κατάπτωση των αιρετικών Οικουμενιστών μασόνων σιωνιστών που προδίδουν τον Χριστό και την ΜΙΑ Αγία Εκκλησία Του επιλέγοντας την αιώνια κόλαση για την αθάνατη ψυχή τους αντί για την Σταυροαναστάσιμη Αγάπη του Χριστού.
ΔιαγραφήΟ Αγιος Νικόδημος καταδικάζει την φαντασία. Μάλιστα έχει γράψει και ειδικό κείμενο. Καλύτερα να βλέπουμε τα πράγματα ρεαλιστικά, χωρις να τα ερμηνεύουμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
ΔιαγραφήΜπορεί να υπάρξη λογικός άνθρωπος που να θέλη να επιλέξη την αιώνια κόλαση ?