Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες του αιρεσιάρχη με τους συναδέλφους του και μεταξύ αυτών τον Ραβίνο σκέφτηκα οτι Η ΑΑΡΩΝΙΚΗ ΙΕΡΩΣΥΝΗ εξέλιπε Ο Ραβίνος είναι λαϊκός χωρίς ιερατικό αξίωμα, παρ΄ ότι τελεί τις θρησκευτικές τελετές των Εβραίων παρ΄ ότι κηρύττει, διδάσκει τα θρησκευτικά στις σχολές παρ΄ ότι προΐσταται των ιουδαϊκών κοινοτήτων παρ΄ ότι διορίζεται κατόπιν δοκιμασίας και χειροτονείται. Η ΑΑΡΩΝΙΚΗ ΙΕΡΩΣΥΝΗ εξέλιπε και ο Ναός των επίσης ! Ουτε καν οι ίδιοι οι ραβίνοι δεν τολμούν να πουν είμαστε ιερείς του Θεού του Αβραάμ και Ισαάκ και οι ίδιοι οι ραβίνοι παραδέχονται ότι είναι λαϊκοι και οτι η ιεροσύνη ΕΚ του Θεού εξέλιπε ανάμεσα τους και οτιν ΝΑΟ ΘΕΟΥ δεν έχουν ....
Και όμως οι οικουμενιστές τιμούν ως ιερείς τους ραβίνους και σαν ναούς τις συναγωγές !
Αν τον ρωτήσεις τον Βαρθολομαίο θα σου πεί οτι οι ραβίνοι έχουν την ίδια ιεροσύνη με τους παπικούς ιερείς , τους προτεστάντες ιερείς και φυσικά και με την δικιά του ιεροσύνη , ότι τον ίδιο θεό έχουν και οτι τα μυστήρια τους είναι μυστήρια αυτού του κοινού Θεού και ενώνουν τους πιστούς που μετέχουν σε αυτά με αυτόν τον κοινό Θεό κτλ κτλ Και θα το πάει και παραπέρα ο Βαρθολομαίος με τα "ιερα κοράνια" του για να συμπεριλάβει και χοτζάδες και βουδιστές ... " ινα παντες έν ωσι "
Συμφωνώ με τον Βαρθολομαίο σε αυτό .Οτι έχουν δηλαδή όλοι αυτοί , και αυτός μαζί τον ίδιο θεό κτλ κτλ .
Πλήν όμως «πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψαλμ. 95,5) Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους .
Τώρα στην χειρότερη θέση δεν είναι ο άθεος η ο αιρετικός αλλά εκείνος ο Ορθοδοξος που ενώ είναι του Θεού αμαρτάνει , που ενώ είναι του Θεού Τον προδίδει Τον αρνείται που δίνει τα Άγια στα σκυλιά "
Ματ. 7:6 Μη δώσητε το άγιον εις τους κύνας μηδέ ρίψητε τους μαργαρίτας σας έμπροσθεν των χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς με τους πόδας αυτών και στραφέντες σας διασχίσωσιν."
Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες του αιρεσιάρχη με τους συναδέλφους του και μεταξύ αυτών τον Ραβίνο
ΑπάντησηΔιαγραφήσκέφτηκα οτι Η ΑΑΡΩΝΙΚΗ ΙΕΡΩΣΥΝΗ εξέλιπε
Ο Ραβίνος είναι λαϊκός χωρίς ιερατικό αξίωμα,
παρ΄ ότι τελεί τις θρησκευτικές τελετές των Εβραίων
παρ΄ ότι κηρύττει, διδάσκει τα θρησκευτικά στις σχολές
παρ΄ ότι προΐσταται των ιουδαϊκών κοινοτήτων
παρ΄ ότι διορίζεται κατόπιν δοκιμασίας και χειροτονείται.
Η ΑΑΡΩΝΙΚΗ ΙΕΡΩΣΥΝΗ εξέλιπε και ο Ναός των επίσης !
Ουτε καν οι ίδιοι οι ραβίνοι δεν τολμούν να πουν είμαστε ιερείς του Θεού του Αβραάμ και Ισαάκ
και οι ίδιοι οι ραβίνοι παραδέχονται ότι είναι λαϊκοι και οτι η ιεροσύνη ΕΚ του Θεού εξέλιπε ανάμεσα τους και οτιν ΝΑΟ ΘΕΟΥ δεν έχουν ....
Και όμως οι οικουμενιστές τιμούν ως ιερείς τους ραβίνους και σαν ναούς τις συναγωγές !
Αν τον ρωτήσεις τον Βαρθολομαίο θα σου πεί οτι οι ραβίνοι έχουν την ίδια ιεροσύνη με τους παπικούς ιερείς , τους προτεστάντες ιερείς και φυσικά και με την δικιά του ιεροσύνη , ότι τον ίδιο θεό έχουν και οτι τα μυστήρια τους είναι μυστήρια αυτού του κοινού Θεού και ενώνουν τους πιστούς που μετέχουν σε αυτά με αυτόν τον κοινό Θεό κτλ κτλ
Και θα το πάει και παραπέρα ο Βαρθολομαίος με τα "ιερα κοράνια" του για να συμπεριλάβει και χοτζάδες και βουδιστές ... " ινα παντες έν ωσι "
Συμφωνώ με τον Βαρθολομαίο σε αυτό .Οτι έχουν δηλαδή όλοι αυτοί , και αυτός μαζί τον ίδιο θεό κτλ κτλ .
Πλήν όμως «πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψαλμ. 95,5)
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους .
Λέγοντες γάρ τώ εξεταζομένω: Πιστεύεις αιώνιον ζωήν καί άφεσιν αμαρτιών λαμβάνειν; ουκ άλλο τι λέγομεν, ει μή ό,τι εν τή καθολική Εκκλησία δοθήναι δύναται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρά δέ τοίς αιρετικοίς, όπου Εκκλησία ουκ έστιν, αδύνατον αμαρτημάτων άφεσιν λαβείν.
Καί διά τούτο οι τών αιρετικών συνήγοροι ή τήν επερώτησιν εναλλάξαι οφείλουσιν ή τήν αλήθειαν εκδικήσαι, ειμή τι αυτοίς καί τήν Εκκλησίαν προσνέμουσιν, ούς βάπτισμα έχειν διαβεβαιούνται.
Ανάγκη δέ εστι καί χρίεσθαι τόν βεβαπτισμένον, ίνα, λαβών χρίσμα, μέτοχος γένηται Χριστού.
Αγιάσαι δέ έλαιον ου δύναται ο αιρετικός, ο μήτε θυσιαστήριον έχων, μήτε Εκκλησίαν.
Όθεν ου δύναται χρίσμα τό παράπαν παρά τοίς αιρετικοίς είναι.
Πρόδηλον γάρ εστιν ημίν, μηδαμώς δύνασθαί παρ' εκείνοις αγιάζεσθαι έλαιον εις ευχαριστίαν. Ειδέναι γάρ καί μή αγνοείν οφείλομεν, ότι γέγραπται: Έλαιον αμαρτωλού μή λιπανάτω τήν κεφαλήν μου, ό δή καί πάλαι εμήνυσε τό Πνεύμα τό άγιον εν Ψαλμοίς.
Μήπως, εξιχνιασθείς τις καί από τής ευθείας οδού πλανηθείς, παρά τοίς αιρετικοίς, τοίς τού Χριστού αντιπάλοις, χρισθή.
Πώς δέ εύξεται υπέρ τού βαπτισθέντος ουχί ιερεύς, αλλ' ιερόσυλος καί αμαρτωλός, λεγούσης τής Γραφής, ότι ο Θεός αμαρτωλών ουκ ακούει, αλλ' εάν τις θεοσεβής ή καί τό θέλημα αυτού ποιή, τούτου ακούει; Διά τής αγίας Εκκλησίας νοούμεν άφεσιν αμαρτιών: τίς δέ δύναται δούναι, όπερ αυτός ουκ έχει ή πώς δύναται πνευματικά εργάζεσθαι ο αποβαλών Πνεύμα άγιον;
Διά τούτο καί ανανεούσθαι οφείλει ο πρός τήν Εκκλησίαν ερχόμενος, ίνα έσω διά τών αγίων αγιασθή, γέγραπται γάρ ότι: Άγιοι έσεσθε, καθώς εγώ άγιός ειμι, λέγει Κύριος, ίνα καί ο πλάνη βουκοληθείς εν τώ αληθεί καί εκκλησιαστικώ βαπτίσματι καί αυτός τούτο αποδύσηται, όστις πρός Θεόν ερχόμενος άνθρωπος καί ιερέα επιζητών εν πλάνη ευρεθείς, ιεροσύλω προσέπεσε. Δοκιμάζειν γάρ εστι τό τών αιρετικών καί σχισματικών βάπτισμα, τό συνευδοκείν τοίς υπ' εκείνων βεβαπτισμένοις.
Ου γάρ δύναται εν μέρει υπερισχύειν: ει ηδυνήθη βαπτίσαι, ίσχυε καί άγιον Πνεύμα δούναι: ει ουκ ηδυνήθη, ότι έξω ών, Πνεύμα άγιον ουκ έχει, ου δύναται τόν ερχόμενον βαπτίσαι, ενός όντος τού βαπτίσματος, καί ενός όντος τού αγίου Πνεύματος, καί μιάς Εκκλησίας τού Χριστού τού Κυρίου ημών, επάνω Πέτρου τού αποστόλου, αρχήθεν λέγοντος, τής ενότητος τεθεμελιωμένης. Καί διά τούτο τά υπ' αυτών γινόμενα, ψευδή καί κενά υπάρχοντα, πάντα εστίν αδόκιμα.
Ου γάρ δύναταί τι δεκτόν καί αιρετόν είναι παρά τώ Θεώ τών υπ' εκείνων γινομένων, ούς ο Κύριος πολεμίους καί αντιπάλους αυτού λέγει εν τοίς Ευαγγελίοις: Ο μή ών μετ' εμού κατ' εμού εστί, καί ο μή συνάγων μετ' εμού σκορπίζει.
Καί ο μακάριος απόστολος Ιωάννης, εντολάς Κυρίου τηρών, εν τή επιστολή προέγραψεν: Ηκούσατε, ότι ο αντίχριστος έρχεται, καί νύν δέ αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν: όθεν γινώσκομεν, ότι εσχάτη ώρα, εστίν. Εξ ημών εξήλθον, αλλ' ουκ ήσαν εξ ημών.
Όθεν καί ημείς συνιέναι οφείλομεν καί νοείν, ως οι εχθροί Κυρίου καί οι αντίχριστοι ωνομασμένοι, δυνατοί ουκ είεν χάριν δούναι τώ Κυρίω.
Καί διά τούτο ημείς οι σύν Κυρίω όντες καί ενότητα Κυρίου κρατούντες καί κατά τήν αξίαν αυτού χορηγούμενοι, τήν ιερατείαν αυτού εν τή Εκκλησία λειτουργούντες, όσα οι αντικείμενοι αυτώ, τουτέστι πολέμιοι καί αντίχριστοι, ποιούσιν αποδοκιμάσαι καί αποποιήσαι καί απορρίψαι καί ως βέβηλα έχειν οφείλομεν.
Καί τοίς από πλάνης καί στρεβλότητος ερχομένοις, επί γνώσει τής αληθινής καί εκκλησιαστικής πίστεως, δούναι καθόλου θείας δυνάμεως μυστήριον ενότητός τε καί πίστεως καί αληθείας.
ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΝΟΝΩΝ: Αποστολικοί μς’, μζ’, ξη’- Β’ ζ’ – ΣΤ , κε’ - Λαοδικείας μη’"
Τώρα στην χειρότερη θέση δεν είναι ο άθεος η ο αιρετικός αλλά εκείνος ο Ορθοδοξος που ενώ είναι του Θεού αμαρτάνει , που ενώ είναι του Θεού Τον προδίδει Τον αρνείται που δίνει τα Άγια στα σκυλιά "
Ματ. 7:6 Μη δώσητε το άγιον εις τους κύνας μηδέ ρίψητε τους μαργαρίτας σας έμπροσθεν των χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς με τους πόδας αυτών και στραφέντες σας διασχίσωσιν."