Οἱ ἔπαινοι τοῦ π. Διονυσίου Τάτση καὶ τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση γιὰ τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ.

Εἶναι γνωστὸ ὅτι ἡ ἔλευση τοῦ Πάπα στὴν Ἑλλάδα, προκάλεσε σεισμὸ ἀντιδράσεων στὸν ὀρθόδοξο λαό μας καὶ φάνηκε ὅτι ἡ προκλητικὴ αὐτὴ ἐνέργεια τῶν Οἰκουμενιστῶν θὰ ἀφυπνίσει τοὺς πιστοὺς καὶ θὰ ἀποτελέσει ἀφετηρία ἀγώνων. Γρήγορα ὅμως αὐτὴ ἡ ἐλπίδα ἀποδείχτηκε φρούδα, γιατὶ οἱ «στρατηγοὶ» τοῦ ἀγώνα, ἀκολούθησαν δικῆς τους ἐμπνεύσεως τακτική, ἀντὶ τῆς στάσεως ποὺ ἀνέκαθεν ἡ Ἐκκλησία κράτησε κατὰ πάσης αἱρέσεως καὶ ἐπέβαλαν ἕνα ἀγώνα ποὺ ὀνομάστηκε «χαρτοπόλεμος» ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο καθηγητὴ Ἰωάννη Κορναράκη.

Δὲν θελήσαμε νὰ συνεχίσουμε τὴν συμπόρευση στὸν ἀγώνα ὑπὸ τὴν σκέπη «χαρτοπολεμιστῶν» καὶ μὲ τὴν παρότρυνση καὶ ἐνίσχυση τοῦ καθηγητὴ Κορναράκη τολμήσαμε νὰ ἐφαρμόσουμε τὴν στάση τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ ὑποστηρίξαμε τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας περὶ ἀποτειχίσεως καὶ Διακοπῆς τοῦ Μνημοσύνου τῶν ἡγετῶν τῆς Παναιρέσεως (τὰ αἴσχη τῶν ὁποίων πρόσφατα προκάλεσαν ἀκόμα καὶ φωτιὰ σ’ αὐτὸν τὸν τόπο τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου). Αὐτὴν μας τὴν ἐνέργεια δὲν μᾶς τὴν συγχώρησαν οἱ κληρικοὶ ποὺ προΐστανται στὸν εὐνουχισμένο, πλέον, ἀγώνα κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Καὶ ἐνῶ στὴν ἀρχὴ (ὅπως ξαναγράψαμε) μᾶς ἐπαίνεσαν—ὅπως εἶχαν ἐπαινέσει καὶ τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ ποὺ ἐφάρμοζε τὴν γραμμὴ τῶν Πατέρων— στὴν συνέχεια ἐπέτρεψαν ἕναν ὑπόγειο πόλεμο ἐναντίον μας διὰ τῶν ἱστολογίων ποὺ τοὺς προβάλλουν. Καὶ ἔφτασαν νὰ μᾶς θεωροῦν
ἀκόμα καὶ ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἐπειδὴ ἐφαρμόζουμε τὴν παραδεδομένη στάση τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν!

Ζητήσαμε καὶ ζητᾶμε νὰ ἐπανέλθουν στὴν γραμμὴ τῶν Πατέρων, αὐτὴ ποὺ πρὶν λίγα χρόνια καὶ αὐτοὶ διακήρυτταν, ὥστε καὶ πάλι νὰ προσφέρουμε ὑπὸ τὴν καθοδήγησή τους –ποὺ θὰ μιμεῖται τὴν στάση τῶν Ἁγίων Πάντων– καὶ τὴ δική μας προσπάθεια. Ἡ εὐλογημένη ἑνότητα, προϋποθέτει ταπείνωση, μετάνοια ὅλων μας καὶ τὴν ὑπακοὴ στοὺς Ἁγίους μας. Ἂς ἀντιληφθοῦν ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς χαίρονται ποὺ κατάφεραν νὰ διασπάσουν τὸν ἀγώνα ἐναντίον τους.

Ἡ ἀνάρτηση αὐτὴ ὀφείλεται σὲ δύο δημοσιεύματα ποὺ βρῆκε στὸ ἀρχεῖο της καὶ μᾶς ἀπέστειλε κάποια ἐνθέως ἀγωνιζόμενη καὶ ἀποτειχισμένη ἀδελφή.

Τὸ πρῶτο εἶναι τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση καὶ δεύτερο τοῦ π. Διονυσίου Τάτση.

1. Ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης μετέβη στὸ Βόλο μὲ δεκάδες Θεσσαλονικεῖς τὸ 2007, ὅπου καὶ μίλησε μὲ θέμα: «Κινδυνεύει τώρα σοβαρὰ ἡ Ὀρθοδοξία».

Κλείνοντας τὸ λόγο του ἀναφέρθηκε στὸν ἀγώνα τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ, ὁ ὁποῖος εἶχε καθαιρεθεῖ ἀπὸ τὴν «αἰχμάλωτη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία, γιὰ τὴν ἀντι-οἰκουμενιστική του δράση,  καὶ εἶχε ἤδη διακόψει τὸ μνημόσυνο τοῦ Ἐπισκόπου του καὶ εἶπε τὰ ἑξῆς:

«Μπροστά, λοιπόν, στὸν ἐμφανῆ αὐτὸν κίνδυνο, ποὺ τώρα εἶναι σοβαρός, πολὺ σοβαρότερος ἀπὸ τὸ πρόσφατο παρελθόν, τί πρέπει νὰ κάνουμε;

Ἐν πρώτοις νὰ φροντίσουμε νὰ μὴ μιανθοῦμε κι ἐμεῖς ἀπὸ τὶς  αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Νὰ μὴν ἔχουμε καμία ἐπικοινωνία μαζί τους, ὅπως συνιστοῦν ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ Πατέρες. Ἐπικοινωνία ὄχι συγκυριακή, βέβαια, ἀλλὰ ἠθελημένη καὶ σχεδιασμένη... Γιὰ συμπροσευχὴ οὔτε ἡ παραμικρὴ σκέψη. Αὐτὸ τηρούσαμε ἐπί αἰῶνες...

Νὰ ἐνισχύσουμε καὶ νὰ συμπαρασταθοῦμε πρὸς τοὺς ἀγωνιστὰς τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ διώκονται, τιμωροῦνται, συκοφαντοῦνται. Ἡ ἀποψινή μας παρουσία ἐδῶ ...εἶναι καὶ μία συμπαράσταση πρὸς τὸν ταλαιπωρούμενο ἀδελφὸ καὶ πατέρα, πρὸς τὸν ἀδίκως τιμωρηθέντα π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, ὁ ὁποῖος ἐτόλμησε καὶ ἐσήκωσε μόνος ἐπὶ ἔτη τὸ «βάρος τῆς ἡμέρας», τὸ βάρος τῆς ἀντιπαραθέσεως μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς Οἰκουμενιστὰς Ἐπισκόπους. Νὰ ἀφυπνίσουμε τὸ κοιμώμενο λόγῳ ἀγνοίας ὀρθόδοξο ποίμνιο.

2. Καὶ ὁ π. Διονύσιος Τάτσης, δημοσίευσε ἄρθρο στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» (φ. 1773, 27 Φεβρουαρίου 2009) μὲ τίτλο: «Διωγμὸς ἐντὸς τῶν τειχῶν τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας». Στὸ ἄρθρο αὐτὸ μιλοῦσε γιὰ τρεῖς διωκόμενους ἀπὸ τὴν Διοικοῦσα Ἐκκλησία: τὸν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος Νικόδημο, τὸν θεολόγο κ. Νικόλαο Σωτηρόπουλο καὶ τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ. Γιὰ τὸν π. Εὐθύμιο ποὺ ἦταν ἤδη ἀποτειχισμένος καὶ εἶχε καθαιρεθεῖ, μετὰ λίγες γραμμὲς εἰσαγωγικές, ἔγραφε τὰ ἑξῆς: