Δείχνουν και τον ανήμπορο Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας να "αποδέχεται" τον Οικουμενιστή Αρχιεπίσκοπο!

Νὰ τὰ ἀποτελέσματα τῆς κακῆς "ἄχρι καιροῦ" Οἰκονομίας!

(Δεῖτε στὸ τέλος:  Ποιοί βάζουν Τροχοπέδη

στον αντι-αιρετικό αγώνα!

Χρόνια καὶ χρόνια συγκρατοῦσαν/ἀπέτρεπαν τὴν ἀντίδραση/ὁμολογία τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ κατὰ τῆς Παναιρέσεως οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές τοῦ “ἄχρι καιροῦ” (πατέρες καὶ ἀδελφοί: Μεταλληνός, Ζήσης, Μανώλης, Σαράντος, ἁγιορεῖτες Ἡγούμενοι, Τσελεγγίδης κ.ἄ.) ἔχοντας ὡς ἐπιχείρημα, ΟΧΙ τί μᾶς ἔχουν διδάξει οἱ Ἅγιοι Πατέρες (σύμπασα δηλαδὴ ἡ ὀρθόδοξη Παράδοση), ἀλλὰ μὲ βάση τοὺς δισταγμοὺς τοῦ σεβαστοῦ γέροντος Ἐφραὶμ Ἀριζόνας, ἀκόμα κι ὅταν ὁ Γέροντας εἶχε περιορίσει τὶς δραστηριότητές του στὸ ἐλάχιστο. Τώρα κάποιοι ἄρχισαν νὰ καταλαβαίνουν, ὅτι τὰ μοναστήρια τῆς Ἀριζόνας συμβιβάστηκαν μὲ τὴν Παναίρεση καὶ ἀποδέχονται τὸν ἀμοραλιστὴ οἰκουμενιστὴ καὶ νέο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρο,  μὲ ὅλα τὰ κακόδοξα ἔργα αὐτοῦ, καὶ τὴν Συνοδεία αὐτοῦ, καὶ τὴν πομπὴ αὐτοῦ, καὶ τὸν ἡγέτη αὐτοῦ!

Τώρα ἄρχισαν νὰ “τὰ μαζεύουν”, μὲ πρῶτο τὸν ἀρχικαιριστὴ Τελεβάντο (ποὺ γίνεται τιμητὴς τῶν ἄλλων, ὄχι ὅμως καὶ τοῦ δικοῦ του ὀλέθριου ρόλου!), τὴν "Κατάνυξη" καὶ τὸν π. Νικ. Μανώλη (ἐκπρόσωπο τοῦ πνευματικοῦ του Ἀγάθωνος! -ἐδῶ)  Καὶ ὅπως πάντα, εἴτε ἄλλαξαν, εἴτε ὄχι, χωρὶς μιὰ συγγνώμη ἀπὸ τὸν Λαὸ τοῦ Θεοῦ ποὺ τόσα χρόνια ὅλοι αὐτοὶ τὸν κρατοῦσαν (καὶ κρατοῦν) μέσα στὴν στρούγκα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

Ὁ Κύριος νὰ τοὺς ἐλεήσει!

Ντοκουμέντο: Ο Αρχιεπ. Αμερικής στον Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας. Δηλώνει στήριξη στα Μοναστήρια και ευγνωμοσύνη στον Γέροντα

    Μια ευλογημένη και ιστορική επίσκεψη πραγματοποίησε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ Ελπιδοφόρος στην Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα όπου μίλησε στους Πατέρες για την αγάπη του στο Μοναχισμό δηλώνοντας την στήριξή του στο έργο τους και δίνοντας υπόσχεση ότι θα είναι δίπλα τους ως Πατέρας σε κάθε τους βήμα.
    Ωστόσο όπως βλέπετε στη φωτογραφία, την οποία εξασφάλισε το Διεθνές Πρακτορείο Ορθοδοξία, www.ope.gr  ο Σεβασμιώτατος συνάντησε τον Γέροντα Εφραίμ με τον οποίο κάθισε γι αρκετή ώρα στο αρχονταρίκι.

Μετά τη  Θεία Λειτουργία,  ο καθηγούμενος της Μονής του Αγίου Αντωνίου αναφέρθηκε και στην αγιοποίηση του Γέροντα Ιωσήφ
του Ησυχαστή  ενώ μίλησε για την σημασία του Μοναχισμού και στην προσφορά του παγκοσμίως αλλά και στην Αμερική εν μέσω των αιώνων.
Οι Πατέρες της Μονής καλωσόρισαν τον Αρχιεπίσκοπο, τον οποίο ευχαρίστησαν για τον κόπο που έκανε να βρεθεί κοντά τους σχεδόν μόλις ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα, δηλώνοντας την ευγνωμοσύνη τους για το ενδιαφέρον του και την παρουσία του στην Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου.
Στην προσφώνησή του μάλιστα ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Αντωνίου,  αναφέρθηκε στο έργο του Γέροντά τους,  Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας και στο θαύμα του Μοναχισμού για το οποίο ο ίδιος πάσχισε αρκετά , λέγοντας ότι περιμένουν κι ευελπιστούν να έχουν την στήριξή του Αρχιεπισκόπου στο δύσκολο έργο που επιτελείται στην Αριζόνα.
Αναφερόμενος μάλιστα στο πρόσωπο του Γέροντα Εφραίμ, γνήσιου γόνου του Οσίου Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή, εξέφρασε την πίστη του ότι ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος θα συμπαρασταθεί στο έργο που ξεκίνησε ο Γέροντάς τους.
Μάλιστα αναφέρθηκε και στο πρόσωπο του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή, για τον οποίο προσμένουν  όπως είπε να έρθει η ευλογημένη ώρα της αγιοκατάταξης.
Στην αντιφώνησή του ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στις επισκέψεις του στην Αριζόνα λέγοντας ότι είναι η δεύτερη φορά που έρχεται στην Αριζόνα και συναντά τον Γέροντα Εφραίμ τονίζοντας ότι είχε την ευλογία να ακούσει πνευματικούς λόγους από το τίμιο στόμα του και να γνωρίσει και την αδελφότητα.
» Αυτή τη φορά με αξιώνει ο Θεός να σας επισκεφθώ ως Αρχιεπίσκοπος, αυτής της ωραίας Αρχιεπισκοπής που βρίσκεται στην κορωνίδα του οικουμενικού θρόνου» είπε ο Αρχιεπίσκοπος, ενώ έκανε αναφορά στην Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδος  που ιδρύθηκε από τον Μεγάλο Πατριάρχη τον Ιερό Φώτιο της οποίας ήταν Ηγούμενος».
Κάνοντας μια αναδρομή στο ιστορικό της Ιεράς Μονής, ο Αρχιεπίσκοπος,  αναφέρθηκε στο πως και ο ίδιος με την ευχή του Πατριάρχη κατάφερε να δημιουργήσει αδελφότητα στη Μονή της Αγίας Τριάδας, ενώ μίλησε για τα πνευματικά εφόδια και την άσκηση αλλά και για τα δάκρια των Μοναχών που ίσως τελικά θα είναι αυτά που θα βοηθήσουν να επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης μιας και όλα τα άλλα ως τώρα απέτυχαν.
«Σας παρακαλώ και εσάς ως πατέρες να ενώσετε τις πνευματικές σας προσπάθειες με τις προσπάθειες της Αγίας Τριάδος της Χάλκης, να δημιουργήσει τις πνευματικές εκείνες προϋποθέσεις ώστε να καρποφορήσει και πάλι το έργο του Κυρίου και να δώσει στην Εκκλησία κληρικούς.
Το μυστικό του Μοναχού και του Κληρικού είναι εάν και κατά πόσον προσεύχεται, εάν και κατά πόσον επικοινωνεί με τον Κύριο, είπε ο Αρχιεπίσκοπος.
Εδώ στην Αριζόνα ευλόγησε ο Θεός και ήρθε ένας Άγιος Γέροντας, ο Γέροντάς σας, ο Γέροντας Εφραίμ. Βρήκε μια έρημο. Η Αμερική δεν ήταν  μόνο έρημος φυσική αλλά έρημος πνευματική και έρημος διψώσα, έρημος που έψαχνε μοναστήρια. Ήρθε ο Γέροντας και «της ερήμου το άγονον εγεώργησε». Ο καλός ο σπόρος όταν πέφτει στην καλή γη , πολλαπλασιάζεται και αυξάνεται.
Ο Γέροντας έγινε πρωτεργάτης στο έργο του Θεού για να καρποφορήσει ο Μοναχισμός στην άγονη γη των ΗΠΑ.
Φύτρωσαν ναοί , μοναχοί και άνθη και ευωδιάζουν στις ΗΠΑ.
Ήθελα ως Αρχιεπίσκοπος να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον Γέροντα Εφραίμ που έβγαλε και παιδιά πολλά, γιους και θυγατέρες για τους οποίους δύναται να καυχάται και όταν έρθει η ώρα να κλείσει τα μάτια του να μπορεί να πει «Νυν απολύεις τον δούλο σου Δέσποτα κατά το ρήμα σου εν Ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το Σωτήριόν σου».
Τώρα που ο Θεός επιτρέπει να τον έχουμε κοντά μας και όταν θελήσει ο Κύριος να τον πάρει κοντά του εμείς πάντα θα εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και τον σεβασμό μας στον ίδιο και στα πνευματικά του τέκνα.
 Η Αρχιεπισκοπή θα είναι σκέπη και στήριγμα όλων των Μοναχών, όλων των Ηγουμένων, όλων των Πατέρων  οι οποίοι επέλεξαν αυτόν τον δύσκολο βίο διότι και ο Πατριάρχης μας είναι φιλομόναχος και αγαπάει τα μοναστήρια αλλά και η ελαχιστότητά μου, ως πνευματικό παιδί του Πατριάρχου μας έμαθα να είμαι φιλομόναχος να αγαπώ και να προστατεύω τα μοναστήρια.
Δεν ήρθα στην Αμερική ως Αρχιεπίσκοπος αλλά και ως ηγούμενος, μιας Μονής της Αγίας Τριάδος της Χάλκης φέρνοντας μαζί μου και Πατέρες από την αδελφότητα.
Θέλω κι εδώ στην Αμερική να ζήσω όπως στην Χάλκη με την αδελφότητά μου, τα πνευματικά μου παιδιά και αν θέλει ο Θεός να ιδρύσω κι εγώ την αδελφότητά μου εκτός των γραφείων της Αρχιεπισκοπής εις τιμή του Προστάτου μου του Αγίου Ιακώβ του Τσαλίκη του εν Ευβοία.
Αγαπητοί  Πατέρες και Άγιε καθηγούμενε να βλέπετε στο πρόσωπό μου, έναν συμοναστή σας, έναν αδελφό σας, ο οποίος θα έχει πάντα ανοιχτή την πόρτα του, να έρχεστε να βλεπόμεθα, να συμπροσευχόμεθα να συλειτουργούμε.
Μέσα σε αυτό το πνεύμα, να οργανώσουμε μια σύναξη των πατέρων όλης της Αμερικής και κάθε χρόνο να το κάνουμε και σε άλλο μοναστήρι για να αγκαλιάζουμε τα μοναστήρια μας, αυτά που στηρίζουν την πίστη μας και την παράδοσή μας και την ελληνική μας συνείδηση.
Ο Κύριος να σας ευλογεί».
Η παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής αλλά κυρίως οι λόγοι του προς τους πατέρες ήταν ξεκάθαρα μια σφραγίδα του Αρχιεπισκόπου για την στήριξή του στο Μοναχισμό στα μοναστήρια και στο έργο τους αλλά κυρίως μια αναγνώριση στην προσφορά του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας.

Πηγή

Παρασκευή, 14 Δεκεμβρίου 2012

 Τροχοπέδη στον αντι-αιρετικό αγώνα;

Ποιοί θέτουν τροχοπέδη στὸν ἀγῶνα κατὰ τῆς αἱρέσεως;

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ...ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ

ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ;

Ὁ γ. Ἀγάθων τῆς Κωνσταμονίτου ὁμιλεῖ γιὰ τὴν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ, γιὰ τὸν Πατριάρχη καὶ τὸν γ. Ἐφραίμ Φιλοθεΐτη

Ἁγιορεῖτες, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ κόσμῳ Γέροντες καὶ κληρικοί, σιωποῦν γιὰ τὴν πραγματοποιούμενη  Ἕνωση τῶν «Ὀρθοδόξων» Οἰκουμενιστῶν μὲ τοὺς Παπικούς· Ἕνωση –ποὺ κατὰ τὸν γέροντα Ἐφραίμ– ἔχει γίνει μυστικά! Γνωρίζουν πὼς ὅσο ἀντιδροῦν οἱ πιστοί, ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν ὁρίζοντα ἡ φανερὴ Ἕνωση. Καὶ ἐνῶ τὸ γνωρίζουν καὶ τὸ διακηρύσσουν δημοσίως δὲν ἀντιδροῦν, ἀφήνοντας τοὺς ἀγνοοῦντας πιστοὺς νὰ γίνονται θύματα τῆς ἀγαπολογίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ περιμένουν παθητικὰ τὴν τελικὴ ἐπίθεση τοῦ ἐχθροῦ, δηλαδὴ τὴν ἐπικράτηση τῆς παναιρέσεως ποὺ ἑτοιμάζει τὴν ἔλευση  τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος θὰ ἔρθει μετὰ τὴν Ἕνωση!

Στὸ διαδίκτυο ἁλιεύσαμε τὸ παρακάτω κείμενο μὲ τὸ Video ποὺ τὸ συνόδευε. Πρόκειται γιὰ μιὰ ὁμιλία-συζήτηση τοῦ γέροντος Ἀγάθωνος, Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Κωνσταμονίτου γιὰ τὸν Παπισμό, τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τὶς θέσεις ἐπ’ αὐτῶν τοῦ γέροντα Ἐφραίμ τοῦ Φιλοθεΐτη. Τὸ παραθέτουμε, μαζὶ μὲ τὸ ἀπομαγνητοφωνημένο κείμενο.

π. Νικόλαος Μανώλης: «Ο Γέροντάς μου, Καθηγούμενος της Ι. Μονής Κωνσταμονίτου, γέρων Αγάθων, ομιλεί στην ενορία μας. Απόσπασμα 3 (video). Στα πλαίσια του κατηχητικού μαθήματος φοιτητών και ενηλίκων του πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Μανώλη, στον Ιερό Βυζαντινό Ναό Προφήτου Ηλιού Θεσσαλονίκης, εκτάκτως τον Νοέμβριο του 2008, μας τίμησε με την παρουσία του, ο καθηγούμενος της Ι. Μονής Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους, πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης γ. Αγάθων. Κατόπιν παρακλήσεώς μας, ομίλησε στη σύναξη. Στο συγκεκριμένο σύντομο απόσπασμα ομιλεί για την αίρεση του Παπισμού».

Ἡ Ὁμιλία - Συζήτηση

π. Ἀγάθων: Ὁ Πάπας (ὁ Παπισμὸς) εἶναι αἵρεσις, δὲν ἔχει σχέση καμιὰ μὲ τὴν Ὀρθοδοξία ἀπὸ τὸ σχίσμα ποὺ ἔγινε τὸ 1054... Πολὺ καλὰ γνωρίζετε, πὼς δύο παρατάξεις ὑπάρχουν ἐπάνω στὸν οὐρανό, ἢ Παράδεισος ἢ κόλαση. Μεσάζων δὲν ὑπάρχει. Ἢ θὰ εἶσαι Ὀρθόδοξος, ἤ, ἐὰν δὲν εἶσαι Ὀρθόδοξος, εἶσαι γιὰ τὴν κόλαση.

Ἀκροατής: Σωτηρία δὲν ἔχει.

π. Ἀγάθων: Δὲν ὑπάρχει σωτηρία. Αὐτὰ εἶναι ξεκάθαρα. Ὄχι ἡμίμετρα, αὐτὰ ποὺ γίνονται σήμερα μὲ τόν (σ.σ. δὲν ἀναφέρει ὄνομα, ἀλλὰ ἀπὸ τὴ συνέχεια φαίνεται ὅτι ἐννοεῖ τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο), ποὺ τὰ κάνει πλακάκια καὶ σάλτσα, ἂς ποῦμε. Ἦλθε στὸ Ἅγιον Ὄρος, πρὶν πάει ὁ Πάπας, γιὰ νὰ καλύψει (ὅσα ἔγιναν στὸ Φανάρι τὸ 2006). Μετά, ποῦ νὰ παρουσιασθεῖ, τί νὰ πεῖ; Τί νὰ πεῖ; Ὅταν βγῆκε ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, πῆγε, ἀγκάλιασε τὸν Πάπα, –ἤμουν ἔξω (ἀπὸ τὸ Ὄρος) καὶ τὸ εἶδα στὴν τηλεόραση προσωπικά, καὶ τρία εἰκοσιτετράωρα εἶχα νὰ κοιμηθῶ– ὅταν τὸν εἶδα νὰ βγαίνει ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα καὶ νὰ πάει ν’ ἀγκαλιάζει τὸν Πάπα, μέσα μου εἶπα: αὐτός ἴχνος, μὰ ἴχνος, δὲν εἶχε ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, κεῖ μέσα ποὺ βρισκότανε; Ἂν εἶχε κάτι, ἔστω καὶ τὸ ἐλάχιστο, δὲν θὰ ἔκανε αὐτὴ τὴν κίνηση. Εἶναι φοβερό. Φοβερό. Φοβερό.

Εἴπαμε, ἢ κόλαση ἢ Παράδεσος. Δὲν ὑπάρχει ἄλλη λύση. Ἐφόσον δὲν εἶσαι μὲ τὴν Ὀρθοδοξία δὲν τὸ συζητᾶμε. Νὰ κάνουμε τί; Ἐν ὀνόματι τοῦ πασαλείμματος “ἀγάπη”! Μὲ ποιόν;

Θὰ μὲ κοροϊδέψεις ἐμένα. Τὸ Θεὸ (ὅμως) θὰ τὸν κοροϊδέψεις; Τοὺς Ἁγίους Πατέρες θὰ τοὺς κοροϊδέψεις; Οἱ Πατέρες πῆραν θέση· ἀπὸ τὸ 1054 πῆραν θέση. Χωρίσαν τὰ τσανάκια τους. Ὀρθοδοξία καὶ Καθολικοί. Ὁ Πάπας; δὲν τὸ συζητᾶμε, δὲν τὸ συζητᾶμε, δὲν ὑπάρχει συζήτησις. Τώρα ὅμως, μὲ τὶς κινήσεις αὐτές, πάει τώρα νὰ κάνει πασαλείμματα, σὲ ποιόν;

π. Νικόλαος: Ἡ ἕνωση ἔγινε, γέροντα.

π. Ἀγάθων: Σ’ αὐτούς, ὅπως μοὖπε ὁ δικός μου ὁ γέροντας (ὁ δικός μου ὁ γέροντας εἶναι στὴν Ἀμερική, ὁ π. Ἐφραίμ), ἐμένα μοῦ εἶπε· γι’ αὐτοὺς  –μοῦ λέει–  ἡ Ἕνωση ἔγινε, ἁπλούστατα προσπαθοῦν (νὰ πᾶνε) ἀπὸ τὸ 100, στὰ 90, στὰ 80, στὰ 70, στὰ 60...

Ἀκροατής: Νὰ τὸ κλωσσήσουν, γέροντα.

π. Νικόλαος: Νὰ μὴν ὑπάρχουν ἀντιδράσεις.

π. Ἀγάθων: (Ναί). Νὰ ἔχουν πιὸ λίγες ἀντιδράσεις. Ξέρουν ὅτι θὰ ὑπάρχουν ἀντιδράσεις. Δὲν τὸ συζητοῦμε αὐτό. Ἀλλὰ προσπαθοῦν νὰ ἔχουν ὅσο γίνεται πιὸ λιγότερες ἀντιδράσεις.

Ἀκροάτρια: Τὸν κόσμο, ὅμως, γέροντα, μποροῦν νὰ τὸν κοροϊδέψουν, γιατὶ ὁ κόσμος ἔχει ἄγνοια. Ἔτσι δὲν εἶναι;

π. Ἀγάθων: Ναί, ὁπωσδήποτε. Ὁ κόσμος ἔχει ἄγνοια. Αὐτὸ σὲ μᾶς δὲν ἰσχύει, ὅπως εἴμαστε ἐμεῖς ἐδῶ πέρα καὶ τὰ πράγματα τὰ ψιλοκοσκινίζουμε καὶ εἴμαστε λίγο πιὸ ἐνημερωμένοι. Οἱ ἄσχετοι, ἂς ποῦμε, ποὺ θὰ πᾶνε Χριστούγεννα-Πάσχα καὶ τὸ Δεκαπενταύγουστο στὴν Ἐκκλησία, ἐκεῖνοι οὔτε ποὺ καταλαβαίνουν. Λένε, καὶ τί διαφορὰ ἔχουμε, πάτερ;

Ἀκροατὴς (Ἠλίας): Γέροντα, δὲν εἶναι θέμα Συνόδου αὐτό; Εἶναι θέμα Συνόδου. Νὰ βγεῖ ἡ Σύνοδος καὶ νὰ πεῖ, αὐτό εἶναι κάλπικο, δὲν περνάει ἐδῶ μέσα.

π. Ἀγάθων: Ἠλία, ποιός θὰ μιλήσει;

Ἀκροατὴς (Ἠλίας): Συγγνώμη. Ὁ Πειραιῶς.

π. Ἀγάθων: Ἕνας (εἶναι), ἕνας.

Ἀκροατὴς (Ἠλίας): Τὸ βούλωσε κι αὐτός...

π. Ἀγάθων: Τί νὰ κάνει ὁ ἕνας...

π. Νικόλαος: Δὲν τὸ βούλωσε.

Ἀκροατὴς (Ἠλίας): Τὸ βούλωσε, ἀστειευόμαστε τώρα.

π. Ἀγάθων: Ὄχι, δὲν τὸ βούλωσε, ἁπλούστατα τί νὰ κάνει ὁ ἕνας. Ὅταν ὑπάρχουν τόσοι Ἱεράρχες, ὁ Σεραφείμ, πῶς τὸν λένε;

π. Νικόλαος: Σεραφείμ.

π. Ἀγάθων: Δὲν τὸ βούλωσε, ἀλλὰ εἶναι ἕνας, τί νὰ κάνει;

Ἀκροατὴς (Ἠλίας): Κι ὁ Παπαφλέσσας ἕνας ἦταν, πῆγε στὸ Μανιάκι.

π. Νικόλαος: Ἔ, κι αὐτὸς (ὁ Σεραφείμ) ξεσήκωσε αὐτὴ τὴ στιγμή, αὐτὲς τὶς θέσεις ποὺ πῆρε.

π. Ἀγάθων: Νομίζω ὅτι πῆρε θέση, ἀπήντησε.

Ἀκροατὴς (Ἠλίας): Ἀπήντησε, γέροντα, ἀλλὰ δὲν προ-χώ-ρη-σε.

π. Ἀγάθων: Ἐσύ, πὼς θὰ ἤθελες, δηλαδή.

Ἀκροατὴς (Ἠλίας): Ἐγὼ θἄκανα ἐπανάσταση. Γέροντα, μέ συχωρεῖτε, ἀλλὰ εἶναι σοβαρὸ τὸ θέμα. Εἴπατε: Κόλαση καὶ Παράδεισος. Τί κάνει ἡ Ἁγία Σύνοδος...

π. Ἀγάθων: Αὐτὸ ποὺ λὲς εἶναι θεωρία.

Ἀκροατὴς (Ἠλίας): Σκληρὴ ἡ καλογερική, γέροντα.

π. Ἀγάθων: Δὲν εἶναι σκληρή. ...Ἄλλο νὰ εἶσαι στὰ πράγματα ἐπάνω καὶ ἄλλο νὰ εἶσαι ἔξω. Ἔχει διαφορά. Ἔχει διαφορά. Θὰ ‘ρθεῖ ὅμως τὸ πρᾶγμα, βράζει τὸ καζάνι.

Ἀκροατὴς (Ἠλίας): Βράζει, ἀλλὰ ὁ κόσμος ἀ-φο-μοι-ώ-νε-ται, κλωσσίζεται, κλωσσίζεται.

π. Ἀγάθων: Ὄχι, Ἠλία, αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι πιστεύουνε, τὸ πιστεύουνε. Δηλαδή, αὐτὸ ποὺ πιστεύει ὁ Σεραφεὶμ τὸ πιστεύει. Τὸ ἔδειξε στὴν πράξη ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ εἶναι ἕτοιμος, εἴμαστε ἕτοιμοι κοντά του, ἂς ποῦμε, νὰ πάρουμε θέση, ἀλλὰ νὰ ὡριμάσει. Παίρνω τὸν δικό μου (τὸν π. Ἐφραίμ) στὴν Ἀμερική, μοῦ λέει, ὄχι.

Ἀκροατὴς (Ἠλίας): Ὄχι ἀκόμη.

π. Νικόλαος: Εἶδες, περιμένει.

π. Ἀγάθων: (Μοῦ εἶπε), ἄφησε τὸν ἐχθρὸ νὰ ‘ρθεῖ πιὸ κοντά.

Ἀλλος ἀκροατής: Εἶπε, γέροντα, νὰ κάνει πρῶτα ὁ ἐχθρὸς τὴν ἐπίθεση.

π. Ἀγάθων: Ὄχι, ἐμένα μοῦ εἶπε, ἄφησε νὰ ‘ρθεῖ πιὸ κοντά. Γι’ αὐτοὺς τὰ πράγματα εἶναι ἡ Ἕνωση. Γι’ αὐτοὺς ἡ Ἕνωση ἔχει γίνει, ἔτσι μοῦ εἶπε. Ἁπλούστατα ἐσένα θὰ σοῦν βροῦν μιὰ πρόφαση. Κι ὅπως βρήκανε μετά. Βρῆκαν πρόφαση ὅτι πῆγε ὁ...

π. Νικόλαος: Ναί, δικαιολογήθηκαν.

π. Ἀγάθων: Ἄν γίνει ἡ Ἕνωση, τότε εἶναι πολὺ πλησίον. Ἂν γίνει αὐτὸ τὸ πρᾶγμα τὸ τέλος πλησιάζει ὕστερα.

Σχόλια – Ἐρωτήματα:

Μετὰ τὴν δημοσίευση αὐτῆς τῆς ὁμιλίας-συνομιλίας, σκέφτηκα τὰ ἑξῆς:

Οἱ Οἰκουμενιστὲς –σύμφωνα μὲ τὴν τοποθέτηση τοῦ γέροντος Ἐφραίμ– ἔχουν κάνει τὴν Ἕνωση καὶ προσπαθοῦν νὰ τὴν ἐμπεδώσουν στὸ λαό, νὰ κάμψουν τὴν ἀντίσταση τῶν λίγων ποιμένων καὶ ὅσων πιστῶν τοὺς ἀκολουθοῦν. Ἐπιδιώκουν νὰ προβάλλονται ἀπὸ τοὺς πιστοὺς –μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου– ὅλο καὶ λιγότερες ἀντιδράσεις. Νὰ ἀποδέχονται ὅλο καὶ περισσότεροι τοὺς Οἰκουμενιστὲς ἡγέτες ὡς Ὀρθόδοξους καθοδηγητές!

Ξεκίνησαν τὸ σχέδιο περὶ Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν ἐδῶ καὶ δεκαετίες. Τότε οἱ Ὀρθόδοξοι, ἀκολουθοῦντες τὴν Εὐαγγελικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐντολὴ «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ», δὲν διεννοοῦντο νὰ ὀνομάσουν «ἀδελφὲς Ἐκκλησίες» τὶς αἱρέσεις, καὶ ἀρνοῦνταν τὸν ὅρο Ἕνωση τῶν «Ἐκκλησιῶν». Γιατὶ πίστευαν μὲ συνέπεια ὅ,τι καὶ ὁμολογοῦσαν: πίστη, δηλαδή, εἰς «Μίαν» Ἐκκλησίαν καὶ ἄρα, ἐπιστροφὴ τῶν αἱρετικῶν ἐν μετανοίᾳ στὴν «Μία» Ἐκκλησία. Τώρα, ὅμως, ὅλη αὐτὴ ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση πετάχτηκε στὰ σκουπίδια καὶ ὅπως εἶπε ὁ γέρων Ἐφραὶμ –κατὰ τὸν π. Ἀγάθωνα– «ἡ Ἕνωση ἔγινε», καὶ προσπαθοῦν νὰ τὴν ἐπιβάλλουν προοδευτικά: ἀπὸ τὸ «100 προχώρησαν στὰ 90, στὰ 80, στὰ 70, στὰ 60»... (Σήμερα δὲ ἴσως νὰ τὸ ἔχουν φτάσει στὸ 40, τὸ 30 ἢ καὶ τὸ 20).

Καὶ παρ’ ὅλα αὐτά, ὁ π. Ἀγάθων ἰσχυρίζεται ὅτι ὁ γέροντας Ἐφραὶμ συμβουλεύει, νὰ μὴ προβοῦμε σὲ διαφορετικοῦ τύπου ἀντιδράσεων, νὰ περιμένουμε κι ἄλλο νὰ ὡριμάσει τὸ πρᾶγμα: «Ὄχι ἀκόμη, λέγει. Ἄφησε τὸν ἐχθρὸ νὰ ‘ρθεῖ πιὸ κοντά». Ἄφησε «νὰ κάνει πρῶτα ὁ ἐχθρὸς τὴν ἐπίθεση».

Παρόμοια ἀκούσαμε νὰ λέγει καὶ ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πατέρες. Πολλοὶ ἀπ’ αὐτούς, μάλιστα, λένε ὅτι στηρίζονται στὴν γνώμη τοῦ γέροντα Ἐφραίμ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται στὴν ἄλλη ἄκρη τοῦ Ἀτλαντικοῦ, ὑπηρετεῖ ἐκεῖ ἄλλο ἱεραποστολικὸ ἔργο, ἀντιμετωπίζει ἐκεῖ ἄλλες συνθῆκες, ἐφαρμόζει ἐκκλησιαστικὴ οἰκονομία γιὰ τὰ ἐκεῖ δεδομένα καὶ δὲν ἔχει τὶς γνώσεις καὶ τὴν εὐθύνη τὴν δική μας, γιὰ τὸν χῶρο μας.

Ἡ εὐθύνη ποὺ προκύπτει γιὰ μᾶς, προκύπτει ἀπὸ τὴν ὕπαρξη στὸν ἑλλαδικὸ καὶ εὐρωπαϊκὸ χῶρο, ἄλλων δεδομένων. Ἐμεῖς, δηλαδή, βλέπουμε καθημερινά: τὶς ἀνεξέλεγκτες καὶ ἀμέτρητες πλέον συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικούς· τοὺς διαλόγους «ἀγάπης» ἐν τῷ ψεύδει καὶ τῇ σκοπιμότητι· τὶς Ἡμερίδες ἐξοικειώσεως μὲ τὶς αἱρέσεις· τὶς παραχωρήσεις Ναῶν τῶν αἱρετικῶν στοὺς Ὀρθόδοξους καὶ ἀντίστροφα· τὶς ἀπὸ κοινοῦ τελέσεις ἀκολουθιῶν μὲ αἱρετικούς· τὶς ἐπιδόσεις ἀπὸ Πατριάρχες Κορανίου σὲ μουσουλμάνους καὶ τὸ στεφάνωμα μὲ μίτρα τοῦ αἱρετικοῦ Κόπτη Πατριάρχη ἀπὸ «ὀρθόδοξο» Πατριάρχη· τὶς ψευδενώσεις μὲ τοὺς μονοφυσίτες καὶ Κόπτες σὲ Ἀντιόχεια καὶ Ἀφρική. Ἐμεῖς ἐδῶ, ἐπίσης, βλέπουμε καὶ ἀνακαλύπτουμε καθημερινα ὅλο καὶ νέες αἱρετικὲς ἐνέργειες, καινοφανεῖς θεολογικὲς διατυπώσεις καὶ θεωρίες ἀπὸ τοὺς πρωτεργάτες τῶν Οἰκουμενιστῶν (Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, μητροπολίτη Περγάμου κ. Ἰω. Ζηζιούλα κ.ἄ.).

Μετὰ τὶς παραπάνω διαπιστώσεις-σκέψεις, κι ἂν ἦταν δυνατὸν νὰ φθάσει ἡ φωνή μας στὸν γέροντα Ἐφραίμ, θὰ τοῦ ὑποβάλαμε  τὰ ἑξῆς, βασανιστικὰ γιὰ μᾶς, ἐρωτήματα:

Ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀποδίδονται σ’ αὐτόν, τὸν ἐκφράζουν; Εἶναι δικές του συμβουλὲς ἢ οἱ λόγοι του παρερμηνεύονται; Εἶναι δυνατὸν ὁ γέροντας Ἐφραὶμ νὰ συμβουλεύει ἀντίθετα ἀπὸ ὅ,τι ἡ Ἁγιοπνευματικὴ Ὀρθόδοξη Παράδοση γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν κεκριμένων αἱρετικῶν; Εἶναι δυνατὸν νὰ ἀδιαφορεῖ ὁ διδάσκαλος τῆς νοερᾶς προσευχῆς γιὰ τὴν ἐπικοινωνία καὶ ἀποδοχὴ τῶν «ὀρθόδοξων» Οἰκουμενιστῶν ὡς πνευματικῶν καθοδηγητῶν στὰ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως; Τὸ ὅτι δὲν ἔχουν καταδικασθεῖ ἀκόμα ἀπὸ Σύνοδο, μᾶς ἐπιτρέπει νὰ τοὺς ἀφήνουμε ἐλεύθερους νὰ διδάσκουν καὶ νὰ ἐφαρμόζουν τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;

Καὶ δὲν θὰ προστεθεῖ αὐτὴ ἡ παράλειψη στὸ πλῆθος τῶν ἄλλων ἁμαρτημάτων μας; Δὲν θὰ καταλογισθεῖ αὐτὸ ὡς ἀτολμία ἢ δειλία ἀπὸ τὸ Θεό;

 Σημάτης Παναγιώτης