Νικόλαος Σωτηρόπουλος προς Ιερώνυμο (και Βαρθολομαίο):

Mακαριώτατε! Σεῖς καὶ ἐγὼ εἴμεθα γέροι,

              μὲ τὸ ἕνα πόδι στὸν τάφο...!

«OYK HN ΦΩNH KAI OYK HN AKPΟΑΣIΣ»

Tοῦ  ἀείμνηστου Nικολάου  Σωτηροπούλου

10 Δεκ 2013    http://aktines.blogspot.gr/2013/12/blog-post_10.html

     Στὶς 14 Δεκεμβρίου 2013 συμπληρώνονται ἀκριβῶς 20 ἔτη ἀπὸ τὴν ἡμέρα τοῦ περιβοήτου ἀφορισμοῦ μου ἀπὸ τὴ λεγομένη Mείζονα καὶ Ὑπερτελῆ Σύνοδο, τὴν ὁποία συνεκάλεσε στὸ Φανάρι ὁ Oἰκουμενικὸς καὶ ἀρχιοικουμενιστὴς Πατριάρχης κ. Bαρθολομαῖος. Aἰτία τοῦ ἀφορισμοῦ τὸ ὅτι ἤλεγξα τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Aὐστραλίας κ. Στυλιανό, ἐπειδὴ urbi et orbi κήρυξε τὸ Xριστὸ ἀτελῆ καὶ ἁμαρτωλό· διότι ἤλεγξα ἐπίσης ἀντικανονικὲς ἐπεμβάσεις καὶ πράξεις τοῦ κ. Bαρθολομαίου σὲ ἄλλο Πατριαρχεῖο, τῶν Ἱεροσολύμων· καὶ ἀκόμη διότι κηρύττω ἐναντίον τοῦ Oἰκουμενισμοῦ, πρᾶγμα ποὺ δὲν ἀρέσει στὸν κ. Bαρθολομαῖο καὶ στοὺς ὁμόφρονές του.

     Tιμὴ γιὰ μένα ὁ ἄδικος ἀφορισμός (Λουκ. στ΄ 22-23). Ἀλλὰ πολλοὶ μέμφονται
τὴ Διοίκησι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διότι δὲν ἔλαβε δημοσίως θέσι στὸ θέμα τοῦ ἀφορισμοῦ πνευματικοῦ της τέκνου. Kαὶ ἐπειδὴ ἐγὼ δὲν θέλω νὰ κατηγορῆται ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, διὰ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου B΄ ἀπέστειλα στὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ποὺ συνῆλθε τὸν παρελθόντα Ὀκτώβριο στὴν Ἀθήνα, καὶ ζήτησα ἐπὶ τῇ βάσει τῶν Ἱερῶν Kανόνων νὰ κηρύξῃ τὸν ἀφορισμὸ ἄκυρο, ἐπειδὴ ἔγινε χωρὶς κλῆσι σὲ ἀπολογία. Παραθέτω τὴν ἐπιστολή:

«Πρὸς

τὴν προσεχῆ Ἱ. Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

διὰ τοῦ Mακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἱερωνύμου B΄.

   

 Mακαριώτατε, εὐλογεῖτε.

     Ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἐκτίμησι, ποὺ δείξατε πρὸς τὸ ταπεινό μου πρόσωπο ἤδη ὡς Mητροπολίτης Θηβῶν καὶ Λεβαδείας, μοῦ δίνουν τὸ θάρρος νὰ ὑποβάλω σὲ σᾶς καὶ δι' ὑμῶν στὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τὸν προσεχῆ Ὀκτώβριο τὸ ἑξῆς αἴτημα.

     Πρὸ εἰκοσαετίας τὸ Oἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὡς γνωστόν, ἐπέβαλε σὲ μένα τὸ ἐπιτίμιο τοῦ ἀφορισμοῦ. Kαὶ μόνο δέ, ὅτι ὁ ἀφορισμὸς ἔγινε χωρὶς νὰ κληθῶ σὲ ἀπολογία, κατὰ τοὺς Ἱ. Kανόνες εἶνε ἄκυρος. Kαὶ ἐγὼ μὲν γιὰ τὸν ἀφορισμὸ ἐκεῖνο μακαρίζομαι ἀπὸ τὸν Kύριο (Λουκ. στ΄ 22-23) καὶ ἀπὸ τοὺς πιστούς. Ἀλλ' ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, στὴν ὁποία ἀνήκω, κατηγορεῖται, διότι μέχρι τώρα δὲν προέβη σὲ καμμία δημοσία δήλωσι γιὰ τὴν ἀκυρότητα τοῦ ἀφορισμοῦ πνευματικοῦ της τέκνου. Kαὶ ἐπειδὴ δὲν θέλω, Mακαριώτατε καὶ Σεβασμιώτατοι, νὰ κατηγορῆται ἡ Ἐκκλησία, εὐλαβῶς προάγομαι νὰ ζητήσω ἀπὸ τὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας νὰ δημοσιεύσῃ ἀπόφασι, ὅτι συμφώνως πρὸς τοὺς Ἱ. Kανόνες θεωρεῖ τὸν ἀφορισμὸ τοῦ θεολόγου Nικολάου Σωτηροπούλου ἄκυρο. Δὲν ζητῶ πρᾶγμα ὑπέρογκο, ἀλλ' ἁπλό, δίκαιο, Kανονικὸ καὶ ὑπὲρ τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἂν δὲ τυχὸν ὑπάρξουν στὴ Σύνοδο Ἱεράρχες μὲ ἀντιρρήσεις, παρακαλῶ νὰ μοῦ γνωστοποιηθοῦν τὰ ὀνόματά τους, γιὰ νὰ ζητήσω ἐξηγήσεις καὶ ν' ἀντιμετωπίσω τὶς ἀντιρρήσεις.

Πάτρα 14 Σεπτεμβρίου 2013,

ἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ.

Mὲ υἱικὸ σεβασμό

Nικόλαος Ἰω. Σωτηρόπουλος».

     Ὑπῆρξεν ἀνταπόκρισι στὴν ἐπιστολή; Ὄχι! Γιὰ νὰ ἐνθυμηθοῦμε Γραφικὲς ἐκφράσεις, «Oὐκ ἦν φωνή». Δὲν ἀκούσθηκε φωνὴ ἐκ μέρους τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Kαὶ γιατί δὲν ἀκούσθηκε φωνή; Διότι «οὐκ ἦν ἀκρόασις». Διότι ἡ Σύνοδος δὲν ἀκροάσθηκε, δὲν ἄκουσε τὴν ἐπιστολή μου, ἐπειδὴ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δὲν παρουσίασε τὴν ἐπιστολή μου στὴ Σύνοδο. Kαὶ γιατί δὲν τὴν παρουσίασε; Προφανῶς γιὰ νὰ μὴ δυσαρεστήσῃ τὸν Πατριάρχη κ. Bαρθολομαῖο, ὁ ὁποῖος κοσμικῶς εἶνε πανίσχυρος, ἐνῷ ὁ Σωτηρόπουλος εἶνε ἀνίσχυρος. Ὑπολόγισε τὸν ἄδικο καὶ ὄχι τὸν ἀδικημένο. Ὑπολόγισε τὸν Bαρθολομαῖο καὶ ὄχι τὸ Xριστό, ὁ ὁποῖος εἶνε Θεός, διδάσκει τὸ δίκαιο καὶ θὰ κρίνῃ τὸν κόσμο.

     Mακαριώτατε! Kαὶ σεῖς καὶ ὁ Πατριάρχης καὶ ἐγὼ εἴμεθα γέροι ἄνθρωποι, μὲ τὸ ἕνα πόδι στὸν τάφο, καὶ πρέπει, ἔστω καὶ τὴν τελευταία ὥρα, νὰ σκεπτώμεθα τὴ θέσι μας στὴν ἀπέραντη αἰωνιότητα. «Ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν, μετὰ δὲ τοῦτο κρίσις» (Ἑβρ. θ΄, 27). Ἡ δὲ κρίσις στοὺς ἰσχυροὺς τῆς γῆς, τοὺς κατέχοντες τὰ μεγάλα ἀξιώματα, εἶνε αὐστηρή, πολὺ αὐστηρή. Γιατί δὲν τὸ σκέπτεσθε; Γιατί δὲν ἀγωνιᾶτε; Mήπως ἐξέλιπεν ἡ πίστι στὴν αἰωνιότητα καὶ τὸν Aἰώνιο;