Αυτά έλεγαν οι Πατέρες, π. Βασίλειε Βολουδάκη;

 Ὁ π. Βασίλειος Βολουδάκης μὲ μιὰ ἀνάρτηση στὸ ἱστολόγιο τῆς Ἐνορίας του καὶ μὲ τίτλο «Ἀπάντηση σὲ ἐπικριτάς», ἀσχολήθηκε μὲ τὶς δημοσιεύσεις μας ἐκεῖνες, μὲ τὶς ὁποῖες ἐλέγχαμε ὅσα ἀντιπατερικὰ εἶπε γιὰ ἕνα κρίσιμο καὶ ἐπεῖγον θέμα τῆς ἐποχῆς μας. (Ἡ δημοσίευσή τοῦ ἄρθρου του ἐδῶ).

Τὸ θέμα, ὡς γνωστόν, ἦταν ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι θρασύτατοι καὶ ἀσύδοτοι (λόγῳ τῆς ἀδράνειας, τῆς δειλίας καὶ τοῦ συμβιβασμοῦ τῶν Ποιμένων) λυμαίνονται τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἀπάντησή του, ἐμᾶς μὲν λύπησε καὶ ἀπογοήτευσε, γιὰ τὸν ἴδιο δέ, νομίζουμε ὅτι ἀποτελεῖ ἄλλο ἕνα λάθος, ποὺ προστίθεται στὸ προηγούμενο. Ἐλπίζουμε νὰ μὴν ὑπάρξει ἑπόμενο.

Κατ’ ἀνάγκην θὰ σχολιάσουμε τὸ ἄρθρο του αὐτό, ἀφοῦ ἀναφέρεται σὲ θέμα Πίστεως καὶ δὲν πρόκειται γιὰ μιὰ προσωπικὴ διαφορά.

Δημοσιεύουμε σήμερα τὸ πρῶτο μέρος.

Α΄ Μέρος

Α) ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ. Ξεκινᾶ τὴν ἀπάντησή του ὁ π. Βασίλειος: «Ἐπειδὴ κάποιοι, πού αὐτοαποκαλοῦνται ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ, ἐπέκριναν τὸ ἀπόσπασμα προσφάτου ὁμιλίας μου (πού ἀναρτήθηκε στὸ διαδίκτυο, μὲ τίτλο: ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΛΥΣΗ;»), ἰσχυριζόμενοι ὅτι τὰ λεγόμενά μου ἀντιβαίνουν στοὺς Ι. Κανόνας καὶ ἰδίως στὸν ΙΕ Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας, καταθέτω τὰ ἑξῆς»:

1. Ἀρχίζετε, π. Βασίλειε, τὴν ἀπάντησή σας αὐτή, ἀναφερόμενος σὲ «κάποιους, πού αὐτοαποκαλοῦνται ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ». Κατὰ τὴν ἴδια λογική, θὰ ἔπρεπε κι ἐμεῖς νὰ γράψουμε ὅτι «ἀπαντᾶμε σὲ κάποιον ποὺ αὐτοαποκαλεῖται ἱερέας». Ὅπως εἶστε ἱερέας, ἔτσι κι ἐμεῖς εἴμαστε ἀποτειχισμένοι. Καὶ ἐπειδὴ παίζετε μὲ τὶς λέξεις, σᾶς τὸ λέμε μὲ ἄλλα λόγια: Ἔχουμε, ὅπως ἀκριβῶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές, μετὰ τῶν ὁποίων ἐσεῖς κοινωνεῖτε, χωρὶς ἔστω καὶ λεκτικὰ νὰ τοὺς ἐλέγχετε καὶ νὰ τοὺς πολεμᾶτε, ὅπως ἁρμόζει σὲ Ποιμένα!

2. Γράφετε –γιὰ νὰ δείξετε πὼς τάχα δεχθήκατε ἐπίθεση καὶ μὲ τὴν ἀπάντησή σας ἀμύνεσθε– ὅτι κάποιοι «ἐπέκριναν τὸ ἀπόσπασμα προσφάτου ὁμιλίας μου»! Ἔτσι, ὅποιος δὲν ἔχει παρακολουθήσει ἐξ ἀρχῆς τὸ «διάλογό» μας, δὲν γνωρίζει ὅτι ἐσεῖς κακόβουλα, ὕπουλα καὶ ἀνέντιμα (θὰ ἐξηγήσουμε στὴ συνέχεια τοὺς χαρακτηρισμούς) μᾶς ἐπιτεθήκατε πρῶτος κι ἐμεῖς (ὄχι τόσο γιὰ νὰ ὑποστηρίξουμε τὸν ἑαυτό μας, ἀλλὰ τὴν κακοποιούμενη ἀλήθεια), παραθέσαμε στοιχεῖα, ποὺ ἡ «πατρική» σας διάθεση, ἀπαξίωσε νὰ τὰ ἐξετάσει. Ὅμως, scripta manent (τὰ γραπτὰ μένουν) καὶ ὑπάρχουν ἀναρτημένα γιὰ ὅποιον θέλει νὰ δεῖ τὴν ἀλήθεια. Ἀκόμα καὶ γιὰ σᾶς.

Καὶ ἐξηγοῦμε δι’ ὀλίγων τὰ γεγονότα:

i. Ὅταν πρὸ μηνῶν γράψατε πάλι κάτι ἐναντίον τῶν ἀποτειχισμένων, σᾶς ἐρώτησε ὁ κ. Τσολογιάννης (ὅπως εἴδαμε νὰ ἀναφέρει) καὶ μὲ e-mail τὸν διαβεβαιώσατε «ότι οσα έχω γραψει δεν αφορουσαν τους Αποτειχισμενους αλλα … καποιους αλλους»!

ii. Τώρα ποὺ ἀλλάξατε ἄποψη (καὶ δικαίωμά σας), ποὺ φάνηκε δηλαδὴ ἡ πραγματική σας τοποθέτηση γιὰ τοὺς ἀποτειχισμένους, κάναμε τὴν παρακάτω ὑπόθεση καὶ περιμένουμε νὰ τὴν διαψεύσετε: Τότε, μᾶς διαβεβαιώσατε ὅτι –ὅσα γράψατε– δὲν ἀναφέρονταν ἐναντίον τῶν ἀποτειχισμένων. Ἀλλὰ τότε, εἴμαστε σὲ περίοδο ἐκλογῶν κι ἐσεῖς ἀποτελούσατε τὸν πνευματικὸ καθοδηγητὴ ἑνὸς πολιτικοῦ κόμματος ποὺ ὀνομαζόταν «Κοινωνία», παρὰ τὴν πάγια ἐκκλησιαστικὴ θέση, ὅτι οἱ κληρικοὶ δὲν κομματίζουν. Κρύψατε τὴν θέση σας, λοιπόν, γιὰ νὰ μὴ χάσετε ψήφους; Κι ὄχι μόνο τὶς ψήφους, ἀλλὰ καὶ στελέχη; μιᾶς κι εἴχατε προτείνει σὲ κάποιους ἀποτειχισμένους (ὅπως μοῦ ἐκμυστηρεύτηκαν) νὰ κατέβουν ὡς στελέχη σας στὶς ἐκλογές. Τώρα λοιπόν, ποὺ πέρασαν οἱ ἐκλογές, καὶ οὐσιαστικὰ διαλύθηκε καὶ τὸ κόμμα σας, ἐκφράσατε τὶς πραγματικές σας θέσεις;

iii. Ἄρα, ὅσα εἴπατε τότε καμουφλαρισμένα, θεωροῦμε ὅτι ἀφοροῦσαν καὶ τοὺς ἀποτειχισμένους.

Συμπέρασμα: Ἀπὸ ὅλα τὰ παραπάνω φαίνεται ὅτι δὲν ἐπικρίναμε ἐμεῖς ἐσᾶς, ἀλλὰ ἐσεῖς τὴν ἐνέργειά μας νὰ ἀποτειχιστοῦμε. Κι ἐμεῖς ἀπαντήσαμε μὲ κείμενα καὶ ἐπιχειρήματα. Ἐνῶ ἐσεῖς μὲ ὀρθολογισμὸ καὶ μηδὲν ἁγιοπατερικὰ κείμενα. Μὴ μᾶς πεῖτε πὼς παραθέτετε ἀπόσπασμα ἀπὸ βιβλίο τοῦ π. Ἐπιφάνιου. Διότι τὰ ἐπιχειρήματά του ἔχουν (δυστυχῶς γιὰ τὸν σεβαστὸ κατὰ τὰ ἄλλα π. Ἐπιφάνιο) κονιορτοποιηθεῖ ἀπὸ τρία τουλάχιστον βιβλία μὲ ἑκατοντάδες ἁγιοπατερικὰ κείμενα καὶ πολλὰ ἄρθρα.

iv. Κάνατε κι ἄλλη μιὰ παραπλανητικὴ κίνηση. Στὴν εἰσαγωγή σας ἐπισημαίνετε ὅτι ἰσχυριστήκαμε πὼς «τὰ λεγόμενά σας ἀντιβαίνουν στοὺς Ι. Κανόνας καὶ ἰδίως στὸν ΙΕ΄ Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας». Ὅμως, ξεχνᾶτε (σκοπίμως;) δυὸ πράγματα:

α) ὅτι ἐμεῖς δὲν ἀναφερόμαστε καὶ δὲν ἀναφερθήκαμε μόνο στὸν ΙΕ΄ Κανόνα τῆς ΑΒ Συνόδου, ἀλλὰ καὶ στοὺς ἄλλους Ι. Κανόνες, στὴν σύνολη πατερικὴ γραμματεία καὶ τὴν διαχρονικὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας (ἕνα σημεῖο τῶν ὁποίων εἶναι ὁ ΙΕ΄ Κανόνας) καὶ

β) ὅτι ἐσεῖς μὲ τὴν ἀπάντησή σας προσπαθεῖτε, ἀνεπιτυχῶς βέβαια, νὰ ἀποδείξετε λανθασμένη ἐνέργεια τὴν ἀποτείχιση, ἀναφερόμενος καὶ ἑρμηνεύοντας μόνο τὸν ΙΕ΄ Κανόνα καὶ χρησιμοποιώντας τὰ λόγια τοῦ Κανόνα, παραμερίζοντας τὴν Ἁγία Γραφή, τοὺς ὑπόλοιπους Ἱ. Κανόνες καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες στοὺς ὁποίους στηρίχτηκε ἡ διατύπωση τοῦ Κανόνα. Ξεχνᾶτε ὅτι τὸν Ἱ. Κανόνα ἑρμηνεύουν τὰ κείμενα τῶν Πατέρων ποὺ τὸν ἐφάρμοσαν! Καὶ δυστυχῶς γιὰ σᾶς, οἱ Ἅγιοι ἀποδέχονται αὐτὸ ποὺ ἐσεῖς ἀρνεῖσθε.

Β) ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ τῆς ἀπαντήσεώς σας: Γράφετε στὴν συνέχεια: «Αὐτὰ ποὺ ἀκούγονται στὸ ἀναρτηθὲν ἠχητικό τῆς ὁμιλίας μου, εἶναι ἕνα μικρὸ ἀπόσπασμα. Ἐλέχθησαν κατόπιν ἐρωτήματος ποὺ μοῦ ἐτέθη ἀπὸ τὸ ἀκροατήριο καί, βεβαίως, δὲν μειώνουν οὔτε κατ’ ἐλάχιστον τὸν σεβασμὸ καὶ τὴν ἐκτίμησή μου πρὸς τοὺς εὐσεβεῖς ἀδελφούς μας, ποὺ ἐπέλεξαν νὰ ὀνομάζονται ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ, ἀλλὰ σημαίνουν μόνο τὸ ὅτι διαφωνῶ ἀπολύτως μὲ τὴν ἑρμηνεία καὶ μὲ τὴν πρακτικὴ ποὺ συνοδεύει τὴν ἐπιλογὴ τους αὐτήν».

Ἀγαπητὲ πάτερ Βασίλειε. Κανέναν ἀληθινὸ πιστὸ δὲν ἐνδιαφέρει ἂν διαφωνεῖτε ἢ συμφωνεῖτε μαζί μας. Τοῦτο θὰ ἐνδιέφερε μόνο ἂν ἔχετε κάποιους ὡς ὑποτακτικούς σας ἢ ὀπαδούς. Γιὰ προσέξτε.

Ἔχει ἀνοίξει, μὲ τὴν ραγδαία ἐπέκταση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἕνα μεγάλο θέμα ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὴν σωτηρία μας, τὴν διατήρηση ἀκεραίας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Ἔχουν πρόσφατα γραφεῖ (ὅπως προαναφέραμε) χιλιάδες σελίδες κι ἔχουν καταχωρηθεῖ σ’ αὐτὲς ἑκατοντάδες Πατερικὰ κείμενα γιὰ τὴν διαχρονικὴ Ὀρθόδοξη Παράδοση, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴν ἀπομάκρυνση τῶν πιστῶν ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τὴν Διακοπὴ τῆς Μνημονεύσεως τῶν οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων· πράξη ποὺ ἔγινε ἀπὸ χιλιάδες πιστοὺς στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας. Καὶ ἔγινε, ἄλλοτε ἀμέσως, μόλις ἐκφράστηκε ἡ βλάσφημη καὶ κακόδοξη διδασκαλία, ἄλλοτε μετὰ ἕνα εὔλογο μικρὸ χρονικὸ διάστημα μερικῶν μηνῶν ἢ ἐτῶν, κατὰ τὸ ὁποῖο, οἱ Πατέρες δὲν ἀδρανοῦσαν, δὲν ἠσχολοῦντο μὲ τὴν "πολιτική ποιμαντική", ἀλλὰ προσπαθοῦσαν νὰ μεταπείσουν καὶ νὰ μεταστρέψουν τοὺς αἱρετικούς.

Στὴν περίπτωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅμως, μιλᾶμε γιὰ μιὰ αἵρεση ποὺ ἔχει χαρακτηρισθεῖ ἀπὸ ἁγίους ἄνδρες ὡς ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ καὶ ὡς ἡ ἐσχάτη αἵρεση τῆς ἱστορίας, κι ἐσεῖς μᾶς λέτε ὅτι «διαφωνεῖτε ἀπολύτως», χωρὶς νὰ ἀποδεικνύετε ἁγιοπατερικὰ τὴν διαφωνία σας, παρὰ μόνο ἀποφαινόμενος ἀπόλυτα καὶ ἰδιόγνωμα μὲ ὀλιγόλογους αὐτοσχέδιους συλλογισμούς! 

Πάτερ Βασίλειε· γιὰ τὸ πατρονάρισμα τοῦ κόμματός σας εἴχατε καὶ διαθέσατε ἄφθονο χρόνο, γιὰ τὴν καταπολέμηση τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν πόσο χρόνο διαθέσατε; Καὶ γιὰ νὰ μὴν ἀποπροσανατολίσετε τὴν συζήτηση στὸ ἀναγκαῖο ἢ ὄχι, στὸ νόμιμο ἢ ὄχι τῆς πνευματικῆς καθοδήγησης ἑνὸς κόμματος, σᾶς ἐρωτοῦμε εὐθέως: ποιό εἶναι τὸ πρώτιστο καθῆκον ἑνὸς λόγιου, μάλιστα, Ποιμένα, ἡ καθοδήγηση ἑνὸς κόμματος ἢ ἡ καταπολέμηση τῶν αἱρετικῶν;