Επιστολές Κόντογλου προς Πατριάρχη: Εάν τα γνώριζε ο λαός, η χώρα θα σειόταν από τα θεμέλια!

Ὁ Κόντογλου –τὸν ὁποῖον δὲν ντράπηκε νὰ ἐπικαλεσθεῖ ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος πρὸς ὄφελός του σὲ τελευταία ὁμιλία του (ἐδῶ)– ἔχει γράψει Ἐπιστολὲς σὲ ὀξύτατο τόνο κατὰ τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, τότε, ποὺ ἀκόμα ὁ λαὸς ἀγνοοῦσε τὶς πρῶτες συμπροσευχὲς καὶ τὰ ἀγκαλιάσματα τοῦ Ἀθηναγόρα μὲ τὸν Πάπα.

Μία φράση τοῦ Κόντογλου ἀποκαλύπτει ὅλη τὴν τραγικότητα τῆς πικρῆς ἀλήθειας που βιώνουμε σήμερα. Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι: ἡ ἀλλοίωση τῶν ὀρθοδόξων κριτηρίων τοῦ λαοῦ καὶ τῶν Ποιμένων εἶναι τρομακτική, ἴσως μὴ ἀναστρέψιμη.

Γράφει στὴν Α΄ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Ἀθηναγόρα:

«Αυτοί οι εναγκαλισμοί (μετὰ τοῦ Πάπα) μας κατέπληξαν, και είναι βέβαιο ότι, εάν όλος ο ευσεβής λαός της Ελλάδας γνώριζε αυτά, η χώρα μας θα σειόταν από τα θεμέλια»!!!

(«Ὀρθόδοξος Τύπος», Δεκέμβριος 1963)

Τὸ 1963, λοιπόν, ὁ Λαὸς δὲν ἐγνώριζε. Ἐὰν ἐγνώριζε θὰ σειόταν ἡ χώρα!!! Οἱ κινήσεις τοῦ μικροῦ πυρῆνος τῶν Οἰκουμενιστῶν ἦταν προσεγμένες. Ἐφοβοῦντο ...τὸν Λαό! Καὶ μετὰ ἦρθαν: ἡ ἄρση τῶν Ἀναθεμάτων (Ἀκοινωνησίας), τὸ Μπάλαμαντ, ἡ Ραβέννα, τὸ Πόρτο Ἀλέγκρε, τὸ Πουσάν!

Γιατί ἔγιναν ὅλα αὐτά; Ποιός τὰ ἐπέτρεψε;

Ἡ νεοφανὴς πρακτικὴ τῶν νεοπατέρων καὶ τῶν Ἀδελφοτήτων περὶ ἀνοχῆς “ἄχρι καιροῦ” τῶν «ἐξ ἡμῶν προελθόντων καὶ ὁμιλούντων διεστραμμένα»  (Πράξ. 20, 30). Τὰ ἐπέτρεψαν αὐτοὶ ποὺ ὁμιλοῦσαν περὶ “συνέσεως” καὶ “διακρίσεως”· ποὺ ἐπινόησαν δηλ. συνταγὲς δράσεως, ἐναντιούμενες στὴν φωνὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων ποὺ μὲ λόγια καὶ ἔργα δίδαξαν τὴν Διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν.

Ἡ παγίδα στὴν ὁποία ἔχουν πέσει οἱ σύγχρονοι ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Ποιμένες, εἶναι ἡ πεποίθησή τους ὅτι ...ἀγωνίζονται. Καὶ πράγματι, οἱ ἁπλοὶ καὶ εἰλικρινεῖς ἀπ' αὐτούς, ἀγωνίζονται, ἀλλὰ μὲ  μιὰ ἀνέξοδη ἀντίσταση-ἀντίδραση ποὺ δὲν φοβοῦνται οἱ αἱρετικοὶ Οἰκουμενιστές. Ὁ χαρτοπόλεμος ποὺ κάνουν κατὰ τῆς Παναιρέσεως, δὲν πτοεῖ τὸν Βαρθολομαῖο, τὸν Ζηζιούλα καὶ τὴν ἄλλη παρέα.
Καὶ κρίμα, Πατέρες κατὰ τὰ ἄλλα ἀξιόλογοι, νὰ μὴ βλέπουν τὴν κατὰ κράτος νίκη ποὺ ἐπιτυγχάνουν οἱ Οἰκουμενιστὲς τῇ ἀνοχῇ τους!

Καὶ ἔρχεται, λοιπόν, σήμερα ὁ κάθε σιγονταροΟικουμενιστὴς Τελεβάντος νὰ πεῖ, ὅτι τὰ πράγματα σήμερα εἶναι ...καλύτερα ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἀθηναγόρα! Κι ἔρχονται οἱ Πατέρες τῆς «Συνάξεως» καὶ προσπαθοῦν νὰ τιθασεύσουν τὴν ὀργὴ τῶν μοναχῶν καὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ, ἀποτρέποντάς τον νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές. Τοὺς Οἰκουμενιστές, ποὺ ὄχι ἁπλῶς, καὶ κρυφά, καὶ σπανίως, καὶ ἐθιμοτυπικά (ὅπως στὴν ἐποχὴ τοῦ Κόντογλου), ἀλλὰ ἐπίσημα καὶ φανερά, συνειδητά, καὶ ἐν μέσῳ τῆς φρικτῆς ὥρας τῆς Θ. Λειτουργίας καὶ τῶν ἄλλων Μυστηρίων ἐναγκαλίζονται, συμπροσεύχονται μετὰ τῶν αἱρετικῶν καὶ Μνημονεύουν τὸν Πάπα!!!

Δημοσιεύουμε ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν πρώτη καὶ τὴν δεύτερη ἐπιστολὴ τοῦ Κόντογλου.

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν Α' Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴ

πρὸς τὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα

τοῦ ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ (ἐδῶ)

Παναγιότατε,

Η ευμένεια και η συγκατάβαση με την οποία συμπεριφερθήκατε σε μένα τον ασήμαντο, κατά τη συνάντησή μας στην Αθήνα μετά από δική Σας επιθυμία, μου δίνει θάρρος να σας υποβάλλω τις παρακάτω σκέψεις και υπενθυμίσεις σχετικά με το μέγιστο και φοβερό θέμα των σχέσεων μεταξύ της Ορθοδόξου και της Παπικής Εκκλησίας. Η  Παναγιότητά Σας, άλλωστε, με παρότρυνε σε αυτό.

Έφριξαν, Παναγιότατε, όσοι από εμάς είδαν, εμβρόντητοι, σε μεγάλο σχήμα τη φωτογραφία του Ποντίφηκα δημοσιευμένη στην πατριαρχική εφημερίδα «ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ» σύμφωνα με το ευαγγελικό: «βδέλυγμα της ερημώσεως, το ρηθέν διά Δανιήλ του Προφήτου, εστός εν τόπω αγίω». Ω, συμφορά! Η επιστολή του αλαζόνα Πάπα, γραμμένη με τη γνωστή εδώ και αιώνες αυθάδεια και έπαρση, πλαισίωνε τη στυγνή μορφή του. Και την προδοτική φιλοφροσύνη αποδίδοντας η παπική εφημερίδα «ΚΑΘΟΛΙΚΗ» δημοσίευσε τη φωτογραφία του Πατριάρχη Αθηναγόρα, αλλά σε μικρή φωτογραφία, με κείμενο υπό του τίτλου «Ο Πάπας Παύλος ΣΤ' προς τον Πατριάρχη της Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρα Α'».

Αυτοί οι εναγκαλισμοί μας κατέπληξαν, και είναι βέβαιο ότι, εάν όλος ο ευσεβής λαός της Ελλάδας γνώριζε αυτά, η χώρα μας θα σειόταν από τα θεμέλια.

Η δική Σας Θεία Παναγιότητα γνωρίζει καλά ποιες οχιές κρύβονται στις σκοτεινές στοές του Βατικανού και πόσα δεινά έχει υποστεί η Ορθοδοξία μας από τους σκληρούς ψευτο-αδερφούς της Ρώμης...

ΦΩΤΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

 Ἡ δεύτερη ἐπιστολη του:

Ανοικτή Επιστολή προς τον Αθηναγόρα*

ΦΩΤΙΟΥ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

 

Η επιθυμία της Παναγιότητάς σας και των δικών σας ανθρώπων να υποταχθεί η Ορθόδοξη Εκκλησία στον Πάπα και ο εκ μέρους σας ανεξήγητος ζήλος, γέμισε την καρδιά μας με ανομολόγητη θλίψη και απογοήτευση. Τα αυτιά μας ακόμα σφυρίζουν από το φρικτό αυτό άκουσμα.

 Το Ορθόδοξο ποίμνιο διχάστηκε. Άλλοι σας ακολούθησαν στον ολισθηρό δρόμο που οδηγεί στην απώλεια, ενώ άλλοι παρέμειναν εδραιωμένοι και ασάλευτοι στην Ορθόδοξη πίστη των πατέρων τους, αποτροπιασμένοι και μόνο στη σκέψη ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης αγκάλιασε τον Πάπα και μολύνθηκε από αυτό το βδέλυγμα της ασέβειας.

 Εκείνοι που σας ακολούθησαν ήταν εκ των προτέρων προδικασμένοι να σας ακολουθήσουν, καθώς σκέφτονταν μόνο τα υλικά αγαθά, ήταν ματαιόδοξοι, άπιστοι και ξενόδουλοι κόλακες και κολακευόμενοι. Έσπευσαν, λοιπόν, να συνταχθούν με τον «κόσμο», με τον αμαρτωλό κόσμο της επίγειας άνεσης, με τη χωρίς ταλαιπωρίες και αγώνα ζωή,  «εις την ώδε μένουσαν πόλιν» με αυτούς που δεν επιζητούν τη μελλοντική ζωή, καθώς τη θεωρούν ανύπαρκτη και μη πιστευτή.

 Οι άλλοι, όμως, πιστοί παρέμειναν ασάλευτοι στην Ορθόδοξη πίστη, στη χώρα της φτώχειας, των στερήσεων, των πειρασμών, των διωγμών, επειδή ήταν βέβαιοι ότι μέσα σε αυτά βρίσκεται ο Κύριος, Αυτός που είπε ότι η Εκκλησία Του θα είναι συνδεδεμένη με το μαρτύριο, την περιφρόνηση, τη φτώχεια, τον εμπαιγμό, τα οποία θα είναι η αμοιβή στης σθεναρής ομολογίας τους σε αυτόν τον κόσμο. Στα αυτιά τους ηχούν ημέρα και νύχτα οι παρήγοροι λόγοι του Χριστού: «Ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν» (Αφού έδιωξαν εμένα, και εσάς θα διώξουν). Ο διωγμός, η κακοπάθηση και ο θάνατος είναι ο ευλογημένος κλήρος των γνήσιων μαθητών του Χριστού. Το πανάγιο στόμα Του είπε ακόμα: «Η βασιλεία του Θεού βιάζεται και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν». Πώς είναι δυνατό να υπάρχουν βιαστές στην παράταξη των αμάχων, οι οποίοι έσπευσαν να συνθηκολογήσουν με το ψεύδος, για να ζήσουν στην ησυχία και στην απόλαυση των εγκόσμιων αγαθών;

 Και εσείς, οι ποιμένες του λαού, τι είδους ποιμένες είστε; Τα πρόβατα τα οποία σας εμπιστεύθηκε ο Χριστός, τα παραδίνετε στους λύκους. Έχετε επικοινωνία με τους άρχοντες αυτού του παρερχόμενου κόσμου, γιατί ζηλέψατε τη δόξα τους και όχι τη δόξα του Θεού. Υποτάξατε την πίστη στους αμαρτωλούς ανθρώπους των κοσμικών επιθυμιών, οι οποίοι οδηγούνται από τον σατανά. Παραδοθήκατε και παραδώσατε τα πρόβατα στον άρχοντα του κόσμου αυτού, σε αυτόν που κατέχει την ύλη, τον χρυσό, τις εφευρέσεις και τις μηχανές, οι οποίες καταπλήττουν τα πλήθη ως θαύματα του αντίχριστου. Παραδοθήκατε και παραδώσατε τα πρόβατα στην ψευδώνυμη γνώση, στην «κενήν απάτην», σε αυτήν που διδάσκεται στις χώρες της αθεΐας και της απόγνωσης, όπου δεν υπάρχει ούτε οσμή της αιώνιας ζωής και της αληθινής γνώσης, της γνώσης του Θεού.

 Και αυτά, γιατί δεν είστε οι καλοί ποιμένες, αυτοί που θυσιάζουν τη ζωή τους για τα πρόβατα και που τα οδηγούν στα ευωδιαστά λιβάδια της αθάνατης ζωής. Εσείς είστε οι μισθωτοί ποιμένες και, σύμφωνα με το πανάγιο στόμα του Κυρίου, «ο μισθωτός ποιμήν ουκ έστι ποιμήν» (ο μισθωτός ποιμένας δεν είναι ποιμένας) (Ιων. ι', 12). Είστε μισθωτοί των αρχόντων αυτού του κόσμου, εξαιτίας της δόξας και του πλούτου για τα οποία εργάζεστε.

 Και από τη στιγμή που είστε οι δούλοι τέτοιων κυρίων, είστε οπλισμένοι με τα όπλα της βίας, με τα οποία απειλείτε τα πιστά πρόβατα του Χριστού, για να τα αναγκάσετε να σας ακολουθήσουν.

 Αλλά αυτά τα μακάρια πρόβατα αποδέχονται το μαρτύριο ως λύτρωση και ως αψευδές σημείο ότι θα πάρουν το αμάραντο στεφάνι από τον κριτή του αγώνα, τον Κύριο Ιησού Χριστό.     

 Ναι! Είμαστε έτοιμοι να μαρτυρήσουμε με χαρά και αγαλλίαση για την Ορθόδοξη πίστη, την οποία κρατούμε ως τον μέγιστο θησαυρό. Μακαρίζουμε τους εαυτούς μας, διότι θα διωχθούμε και θα πεθάνουμε για την πίστη και την αλήθεια.

 Ακονίσατε το μαχαίρι της ντροπής. Στείλατε τα όργανα της βίας, τα οποία σας ακολουθούν και με τα οποία είναι πάντα πάνοπλη η αποστασία. Να τα αποστείλετε εναντίον μας. Ήδη στο Άγιο Όρος εμφανίστηκε το ματωμένο και αποτρόπαιο ξίφος της βίας, για να σπείρει τον τρόμο στις άγιες καρδιές των γερόντων, των ασκητών και των ερημιτών, οι οποίοι έζησαν σε δοκιμασίες, σε στέρηση, σε τέλεια απάρνηση της σάρκας τους, για να ευχαριστήσουν τον Κύριο. Το φρικτό πρόσωπο της βίας εμφανίζεται όπως το κεφάλι της μυθικής Μέδουσας στον αγιασμένο κήπο της Παναγίας. Και πίσω από αυτό το βδέλυγμα της βίας βρίσκεστε εσείς, οι «ποιμένες οι μισθωτοί», οι τρεις φορές δούλοι των αρχόντων του σκοτεινού κόσμου του χρήματος, της αθεΐας, του εκφυλισμού και της κάθε ακολασίας.

 Σπαράξατε τους αθώους, τους άγιους ομολογητές, αφού γίνατε λύκοι εσείς οι ίδιοι οι ποιμένες.

 Σπαράξατε την Ορθοδοξία μέσα στο Κολοσσαίο στο οποίο παρίστανται οι Καίσαρες της σημερινής κακούργου αθεΐας. Είναι καιρός όμως να αποβάλετε το δέρμα του προβάτου, καθώς αυτό δεν απατά πλέον κανέναν.

«Ο ποιείτε, ποιήσατε ταχίον!».

*«Ο.Τ.», Απρίλιος 1965.
ΙΩΒ «ΑΝΤΙΠΑΠΙΚΑ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ», ΑΘΗΝΑ 1993
Απόδοση στα Νέα Ελληνικά Τερζή Όλγα, Πτ. φιλοσοφικής σχολής (Α.Π.Θ.)