Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΤΗΝ KURIER. Σχολιασμός της.

 Πρὶν μερικὲς μέρες ἀναδημοσιεύσαμε ἕνα ἄρθρο ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο  "defencenet" (ἐδῶ) καὶ μὲ τίτλο  «Θεολογική "βόμβα"  Πατριάρχη Βαρθολομαίου: "Τα βρήκαμε με τους Καθολικούς–Να ενωθούμε"!», Δὲν προχωρήσαμε σὲ σχολιασμό του, γιατὶ δὲν γνωρίζαμε τί ἀκριβῶς εἰπώθηκε στὴν συνέντευξη ἐκείνη.

Σήμερα ἔχουμε στὰ χέρια μας τὴν μετάφραση τῆς συνέντευξης τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου ποὺ δημοσιεύτηκε στὴν ἐφημερίδα Kurier, ἡ ὁποία ἀποκαλεῖ τὸν Πατριάρχη ὡς «Πάπα τῆς Ἀνατολῆς»!

Σχολιάζουμε συγκεκριμένα ἀποσπάσματα καὶ στὸ τέλος δημοσιεύουμε τὴν μετάφραση τῆς συνέντευξης τοῦ Πατριάρχη, ποὺ μᾶς ἔστειλε ἡ κ. Λ.Κ. ἀπὸ τὴν Γερμανία.

Δήλωσε ὁ Πατριάρχης:

«Τό μοναστήρι στόν Ἅγιο Ἀνδρέα πρέπει ­ἐκτός αὐτοῦ­ νά γεφυρώση Ἀνατολή καί Δύση.  Ἕνας τόπος ὅπου Χριστιανοί διαφορετικῶν παραδόσεων καί πολιτισμῶν θά συναντῶνται γιά νά μποροῦν νά βροῦν τόν Θεό!».

Δηλαδὴ ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἀνερυθρίαστα δηλώνει ὅτι ἡ δημιουργία αὐτοῦ τοῦ Μοναστηριοῦ,  ἔχει πεντακάθαρα στόχους κακόδοξους· σκοπεύει νὰ ἐφαρμόσει στὴν πράξη τὶς πονηρὲς προδιαγραφὲς τοῦ Παναιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἀποτελεῖ μία ἐπιπλέον κίνηση γιὰ τὴν περαιτέρω ἐμπέδωση τῆς αἱρετικῆς διδασκαλίας περὶ «ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν»· κίνηση ποὺ προϋποθέτει τὴν ἑτέρα  κακοδοξία περὶ «διῃρημένης Ἐκκλησίας»!

Θὰ συμβάλλει δηλαδή, στὴν ἐφαρμογὴ ἐκείνου τοῦ τύπου τῆς «Ἑνώσεως» τῶν «Ἐκκλησιῶν», σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖο ἡ κάθε «ἐκκλησία»  θὰ διατηρήσει τὴ δική της πίστη! Οὔτε κἂν νύξη γιὰ προσπάθεια μεταστροφῆς τῶν αἱρετικῶν, γιὰ παρακίνηση πρὸς συνειδητοποίηση τῆς κακόδοξης πορείας τους (ποὺ τοὺς ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια), γιὰ πρόσκληση πρὸς Μετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ στὴν «Μία Ἐκκλησία»!

Ἐρωτᾶται ὁ κ. Βαρθολομαῖος:

«Κ: Ποιά εἶναι τά ἐμπόδια στήν ὁδό τῆς ἑνοποιήσεως; Καί ποῦ ὑπάρχουν προσεγγίσεις;».

Καὶ ἀπαντᾶ:

«Π: Τά τελευταῖα 50 χρόνια συνειδητοποιήσαμε πολλά κοινά στίς Ἐκκλησίες μας καί στήν πίστη μας, τά ὁποῖα μάθαμε νά ἐκτιμοῦμε. Συνειδητοποιήσαμε πώς μᾶς ἑνώνουν πολλά καί ὀλίγα μᾶς χωρίζουν. Εἴμαστε αἰσιόδοξοι πώς τά τελευταῖα ἐμπόδια τοῦ χωρισμοῦ θά μπορέσουν νά ξεπερασθοῦν».

Ἡ ἀ-νοησία στὸ κατακόρυφο! Ὁ «ἔξυπνος» Πατριάρχης δηλώνει ὅτι μὲ τοὺς Διαλόγους πετύχαμε τὸ μεγάλο κατόρθωμα νὰ ἐκτιμοῦμε τὰ «κοινὰ» ποὺ ἔχουμε μὲ τοὺς Παπικούς!!! (Διάβαζε: νὰ ἀνεχόμαστε τὶς κακοδοξίες τους καὶ σιγά-σιγὰ νὰ τὶς ...ἀφομοιώνουμε ὡς κοινὴ πίστη!).

Ὅσο κι ἂν εἶναι συνηθισμένες οἱ ἀ-νόητες ἀπαντήσεις αὐτοῦ τοῦ τύπου ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, πρέπει πάλι καὶ πάλι νὰ τὶς ἐπισημαίνουμε καὶ νὰ τονίζουμε τὴν «μπακαλίστικη» θεολογία, ἢ μᾶλλον αἱρετικολογία τοῦ Πατριάρχη, ὁ ὁποῖος, μὲ τέτοιες κακόδοξης αὐτοσυνειδησίας ἀπαντήσεις, καθιστᾶ ὁλοφάνερο ὅτι ἔχει πάρει διαζύγιο μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, Πίστη καὶ Ὁμολογία, ἔχει ἀπεμπολήσει τὴν ἰδιότητα τοῦ Ποιμένος, δίδοντάς μας τὴν ἀκριβῆ εἰκόνα τοῦ «μισθωτοῦ Ποιμένα» (κυριολεκτικὰ καὶ μεταφορικά), ὅρου ποὺ χρησιμοποιοῦσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες γιὰ τοὺς ψευδεπισκόπους καὶ ψευδοποιμένες!

Διότι οἱ Πατέρες πάντοτε ἀντιδροῦσαν καὶ ἀρνοῦνταν τὴ συζήτηση μὲ τοὺς αἱρετικούς,
οἱ ὁποῖοι τολμοῦσαν νὰ διαφωνήσουν ΟΧΙ σὲ δεκάδες βασικὰ σημεῖα Πίστεως καὶ οἱ ὁποῖοι διέφεραν ΟΧΙ σὲ ἑκατοντάδες σημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, ἀλλὰ ὅταν τολμοῦσαν νὰ διαφωνήσουν ἀκόμα καὶ μόνο σὲ ἕνα ἐλάχιστο σημεῖο. Κι αὐτὸ γιατί πίστευαν στὸν Κύριο ποὺ ἔδωσε τὴν Ἐντολή: «νὰ μὴν παρεκκλίνουμε οὔτε γιὰ ἕνα γιώτα ἢ κεραία» ἀπὸ τὸν νόμο Του. Ὁ Βαρθολομαῖος καὶ ἡ παρέα του, ἀσφαλῶς δὲν πιστεύουν στὸν Κύριο!

Ἐρωτᾶται σὲ ἄλλο σημεῖο ὁ Πατριάρχης:

«Κ: Μετά τό σχίσμα τῶν Ἐκκλησιῶν εἴσασταν ὁ πρῶτος Οἰκουμενικός Πατριάρχης πού συμμετεῖχε στίς ἐνθρονιστήριες ἐκδηλώσεις τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στό Βατικανό. Τί θέλατε νά ἐπισημάνετε μέ τήν παρουσία σας ἐκεῖ;

Καὶ ἀπαντᾶ:

Π: Ἐκτός τῆς ἐκτιμήσεώς μας πρός τόν Πάπα Φραγκίσκο σάν ἄτομο, θέλαμε νά ἐκφράσουμε τήν θέληση πρός ὑπέρβαση τοῦ πόνου τοῦ διαχωρισμοῦ τῶν Ἐκκλησιῶν μας».

Ὁ ἀπίστευτος κ. Βαρθολομαῖος δηλώνει πὼς ἐκτιμᾶ τὸν Πάπα ὡς ἄτομο (ἕνα ἄτομο ποὺ ἐνίοτε συμπεριφέρεται ὡς περιφερόμενος κλόουν), παραβλέποντας πὼς στὴν ἐνθρόνιση αὐτοῦ τοῦ ἀτόμου, δὲν πῆγε ὡς τὸ ἄτομο Βαρθολομαῖος, ἀλλὰ πῆγε σὰν Πατριάρχης τῶν Ὀρθοδόξων!

Δηλαδή, ὁ οὐνιτικῶν προδιαγραφῶν κ. Βαρθολομαῖος, ἀποδεικνύει –μὲ ὅσα ἔκανε καὶ λέγει– ὅτι δὲν θέλει νὰ ἀνήκει στὴν ὀρθόδοξη οἰκογένεια, ὅτι ἔχει πάρει διαγραφή! Πῶς ὅ,τι κάνει τοῦ τὸ ὑπαγορεύει ἡ ἀπο-ορθοδοξοποιημένη συνείδησή του! Ἡ διατύπωση μιὰ τέτοιας θέσεως, ὅτι, τάχα, τὸν ὑποχρέωσε νὰ παραστεῖ στὴν ἐνθρόνιση τοῦ κορυφαίου αἱρετικοῦ Πάπα ὁ πόνος τοῦ «χωρισμοῦ», εἶναι θέση ἀδιανόητη γιὰ ἕνα Ὀρθόδοξο Ποιμένα, ποὺ οὐδεὶς Ἅγιος τόλμησε ποτὲ νὰ σκεφθεῖ, νὰ ἐκφράσει, πόσο μᾶλλον νὰ κάνει!

Παρακάτω λέγει:

«Περιμένουμε ἀπό τήν Ἁγιότητά του περαιτέρω γενναῖα βήματα καί προσπάθειες πρός Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν, ὅπως ἤδη ἔχει, ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἐκλογῆς του ὡς ἀρχηγὸς (κεφαλή) τῆς Καθολικῆς ἐκκλησίας πολλά πράξει».

α) Ἐδῶ ὁ Πατριάρχης ἐκφράζει τὴν ἀθεολόγητη ἔκφραση περὶ «Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν», τὴν ὁποία, μόνο πείσμονες καὶ σκληρυμένες ἀπὸ τὴν αἵρεση ψυχὲς θὰ συνέχιζαν νὰ τὴν χρησιμοποιοῦν, μετὰ ἀπὸ τόσες καὶ τόσες θεολογικὲς ἀναλύσεις ποὺ ἔχουν γίνει ἀπὸ ὀρθοδόξους ποιμένες καὶ θεολόγους, καὶ οἱ ὁποῖες καταδεικνύουν, ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ μιλᾶμε περὶ Ἑνώσεως «ἐκκλησιῶν», ἀλλὰ ΜΟΝΟ περὶ ἐπιστροφῆς στὴν Μία Ἐκκλησία. Τὴν θέση αὐτὴ σκοπίμως καὶ πονηρῶς παραβλέπει ὁ κ. Βαρθολομαῖος, γιατὶ ἡ ἀποδοχή της προαπαιτεῖ μετάνοια καὶ ὁμολογία τοῦ λάθους ἐκ μέρους τῶν αἱρετικῶν Παπικῶν! Εἶναι βασικὴ ὀρθόδοξη θέση, ὅτι ἐὰν δὲν μετανοήσουν οἱ αἱρετικοί, κάθε ἕνωση μαζί τους, ἀφ’ ἑνὸς μὲν εἶναι ψεύτικη, καὶ ἀφ’  ἑτέρου –κι αὐτὸ μας ἐνδιαφέρει ἰδιαιτέρως ἐδῶ– καταστρεπτικὴ καὶ ἐκθεμελιωτικὴ τοῦ σώματος τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν, ἀφοῦ τοὺς ὠθεῖ νὰ ἀποδεχθοῦν τὸ ψεῦδος ὡς Ἀλήθεια, τοὺς δὲ αἱρετικοὺς νὰ συνεχίσουν παραμένοντες στὴν αἵρεση.

β) Ὁ τετραπέρατος Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, δείχνει πὼς δὲν πῆρε εἴδηση τὴν τελευταία σκόπιμη, ἀνέντιμη καὶ «μπαμπέσικη» δήλωση τοῦ Πάπα, ὁ ὁποῖος χαρακτήρισε τὴν Ἐκκλησία μας ὡς «ἀσθενοῦσα»!  Δὲν κατάλαβε δηλαδή ὁ «ἔξυπνος» Βαρθολομαῖος ὅτι, χαρακτηρίζοντας τὴν Ἐκκλησία μας ὁ Πάπας ὡς «ἀσθενοῦσα», οὐσιαστικὰ δηλώνει ὅτι ἡ ὑγεία βρίσκεται στὴν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ(!), καὶ ὅτι ἐπιμένει πὼς ἐμεῖς, ὡς «ἀσθενεῖς» θὰ θεραπευτοῦμε, ὅταν ἑνωθοῦμε μὲ τὴν «ὑγιῆ Ἐκκλησία» τῆς Ρώμης!!!

Τόσο ἀθῶος εἶναι ὁ κ. Βαρθολομαῖος Ἀρχοντώνης, ὥστε νὰ μὴ καταλαβαίνει πώς, ὅταν αὐτὰ διακηρύσσει ἐπίσημα ὁ Πάπας, καὶ ταυτόχρονα, αὐτός, ἀντὶ νὰ ἀντιδράσει, ὀνομάζει ἁγιότατο τὸν αἱρετικό, πὼς τότε, ταυτίζεται μαζί του;

Θὰ τοῦ θυμίσουμε ἕνα τροπάριο ἀπὸ τὸν Ὄρθρο τῆς Μ. Πέμπτης, ποὺ δυστυχῶς, ταιριάζει καταπληκτικὰ στὴν περίπτωση τοῦ «ἁγιότατου» Πάπα Φραγκίσκου, τὸν ὁποῖο τόσο ἐκτιμᾶ:

«Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος, ὁ μαθητὴς καὶ ἐπίβουλος, ὁ φίλος καὶ διάβολος, ἐκ τῶν ἔργων ἀπεφάνθη· ἠκολούθει γὰρ τῷ Διδασκάλῳ καὶ καθ’ ἑαυτὸν ἐμελέτησε τὴν προδοσίαν… ἀπέδωκεν ἀσπασμόν, παρέδωκεν τὸν Χριστόν»! 

    Τί ἄλλο κάνει ὁ σημερινὸς Πάπας; Καὶ πόσο τοῦ μοιάζει, κοινωνώντας μαζί του ὁ νέος «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς»;

  (Νὰ ἀναφερθοῦμε πάλι καὶ σὲ ὅσους κοινωνοῦν (καὶ μνημονεύουν) μὲ τὸν ἐν Ἀνατολῇ Πάπα;)

Σημάτης Παναγιώτης

Ἡ συνέντευξη τοῦ Πατριάρχης Κων/πόλεως καί «Πάπα τῆς Ἀνατολῆς»:

Προστασία Χριστιανῶν στήν Μέση Ἀνατολή.

Ἐκκλησιαστική ἀρχή ἐκφράζεται γιά τά ἀποτελέσματα τοῦ πολέμου στήν περιοχή αὐτή καί γιά τό πρῶτο ὀρθόδοξο μοναστήρι στήν Αὐστρία.

Ἐάν τό καλοσκεφθῆ κανείς ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ὁ πρῶτος, εἶναι ὁ Πάπας τῆς Ἀνατολῆς.  Εἶναι (ἡ κορυφή) ὁ ἀρχηγός 250-300 ἑκατομμυρίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἀνά τόν κόσμο.

Ἐξ ἀφορμῆς τῆς συμφωνίας, ὅσον ἀφορᾶ στό πρῶτο ὀρθόδοξο μοναστήρι στήν Αὐστρία, ἐπεσκέφθη τήν Δημοκρατία τῶν Ἄλπεων καί ἔδωσε λεπτομερῆ συνέντευξη στήν ἐφημερίδα Kurier,  τοῦ μοναδικοῦ μέσου ἐνημέρωσης τῆς χώρας.

Κurier: Στόν Ἅγιο Ἀνδρέα τοῦ κρατιδίου Μπούργκελαντ στή λίμνη Ζίκ, θά ἀνεγερθῆ τό πρῶτο Χριστιανικό Ὀρθόδοξο μοναστήρι τῆς Αὐστρίας.  Ποιό εἶναι τό ἀναμενόμενο;

Πατριάρχης: Τό μοναστήρι αὐτό πρέπει νά γίνη μία πνευματική ἑστία (οἰκία) γιά μία μοναστική ὁμάδα, ἡ ὁποία σ’ αὐτόν τόν χῶρο θά ἀναζητεῖ τή συνάντησι μέ τόν Θεό. Ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κατανοεῖ ἕνα μοναστήρι, ὡς τήν πύλη πρός τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τήν πνευματική ζωή. Ἕνας τόπος, ὅπου ὁ κάθε πιστός μπορεῖ νά βρῆ τήν ἁγιότητα ἀλλά καί τήν θεραπεία τῆς σχέσεώς του πρός τόν Θεό.

   Γι’ αὐτό θεωροῦνται στήν ὀρθόδοξη παράδοσι τά μοναστήρια ὡς πνευματικά νοσοκομεῖα. Τό μοναστήρι στόν Ἅγιο Ἀνδρέα πρέπει ­ἐκτός αὐτοῦ­ νά γεφυρώση Ἀνατολή καί Δύση.  Ἕνας τόπος ὅπου Χριστιανοί διαφορετικῶν παραδόσεων καί πολιτισμῶν θά συναντῶνται γιά νά μποροῦν νά βροῦν τόν Θεό!

   Γιά τούς κατοίκους καί τήν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα ὁ χῶρος αὐτός θά εἶναι ἕνα εὐπρόσδεκτο μέρος τῆς καθημερινῆς τους ζωῆς καί θά αἰσθάνονται πάντοτε ἐγκάρδια καλωσορισμένοι ἐκεῖ.

Κ: Μία ἀνωτέρα ἱέρεια βρίσκει τό «πρόγραμμα αὐτό «cool» ὑπάρχει ὅμως καί κριτική. Ἐσεῖς πῶς τό βλέπετε αὐτό καί τί θά ἀνταπαντήσετε στούς σκεπτικιστάς;

Π: Οἱ ἄνθρωποι τείνουν πάντα νἆναι ἐπιφυλακτικοί πρός κάτι τό ἄγνωστο σ’ αὐτούς, ἀκόμη καί προσεκτικοί. Δέν θά ἦταν κάτι τό φυσιολογικό, ἐάν δέν ἀκουγόνταν ἐπιφυλάξεις, ἀκόμη καί ὀχλήσεις. Εἴμαστε ὅμως πεπεισμένοι, πώς καί οἱ ἐπιφυλακτικοί σκεπτικιστές θά ἐκτιμήσουν τόσο τό μοναστήρι, ὅσο καί τούς μοναχούς καί θά τό ἐκτιμήσουν, ἐφ’ ὅσον προηγουμένως τό γνωρίσουν προσωπικῶς.

Κ: Ποιό εἶναι τό μήνυμά σας πρός τούς 500.000 (περίπου) Ὀρθοδόξους τῆς Αὐστρίας;

Π: Τό μήνυμα τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου. Τό μήνυμα τῆς ἀγάπης μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπου καί τῶν ἀνθρώπων ἀνάμεσά τους.  Τό μήνυμα εἶναι: Ἀγαπεῖστε τόν Χριστό καί ἐμπιστευθεῖτε Αὐτόν. Μήν φοβᾶσθε νά ὁμολογήσετε τήν πίστη σας ἐνώπιον τοῦ κόσμου καί νά ἀναγγείλετε τίς χριστιανικές ἀξίες.

Κ: Ἀπό τό σχίσμα καί μετά, δηλαδή ἀπό τό 1054 κοντά μία χιλιετία οἱ ἐκκλησίες τῆς Κων/πόλεως καί τῆς Ρώμης βαδίζουν ξεχωριστούς δρόμους. Βλέπετε ἐσεῖς κάποια δυνατότητα μιᾶς ἑνοποιήσεως μεταξύ Ὀρθοδόξου καί Καθολικῆς Ἐκκλησίας;

Π: Ἡ θεραπεία τοῦ διαχωρισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ ἐπανενοποίηση αὐτῆς εἶναι  ἕνα μεγάλο καθῆκον τοῦ καιροῦ μας. Πρό πεντηκονταετίας ἄρχισαν ὁ Πάπας τό ΣΤ΄ καί προκάτοχός μας Πατριάρχης Ἀθηναγόρας νά ἐπιχειροῦν τά πρῶτα βήματα προσέγγισης. Ὁ ἐπίσημος θεολογικός διάλογος μεταξύ τῶν (δύο) ἐκκλησιῶν μας ἐν πνεύματι ἀγάπης καί ἀληθείας, μᾶς βοήθησε νά ξεκαθαρίσουμε πολλές παρεξηγήσεις καί διαφορετικές ἀπόψεις καί νά διακρίνουμε τά ἑνωτικά μεταξύ μας στοιχεῖα.

Ὁ Ἁγιότατος Πάπας Φραγκίσκος καί ἐμεῖς συναντηθήκαμε τόν Μάϊο αὐτοῦ τοῦ χρόνου στά Ἱεροσόλυμα. Κάθε χρόνο ἀποστέλλεται ἡ ἀντιπροσωπευτική ἀποστολή μας κατά τόν ἑορτασμό τῶν Ἁγίου Πέτρου καί Παύλου στή Ρώμη, ὅπως καί ἡ καθολική Ἐκκλησία μέ τούς δικούς της ἀπεσταλμένους συμμετέχει κάθε χρόνο στόν ἑορτασμό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα στήν Κων/πολι.  Αὐτή τήν χρονιά ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέα στήν Κων/πολη (28 Νοεμβρίου) ἐπισκέπτης μας θά εἶναι ὁ Πάπας Φραγκίσκος.

Κ: Πότε θά μποροῦσε νά ὑπάρξη μία ἕνωσις;

Π: Μόνος ὁ Θεός γνωρίζει πότε θά ἔλθη αὐτή ἡ ὥρα. Θεσμοί ὅπως ὁ «Pro Oriente», οἱ ὁποῖοι προωθοῦν τόσο θεολογικές ὅσο καί ἰδιωτικές ἐπαφές, εἶναι μία μεγάλη βοήθεια.

Κ: Ποιά εἶναι τά ἐμπόδια στήν ὁδό τῆς ἑνοποιήσεως; Καί ποῦ ὑπάρχουν προσεγγίσεις;

Π: Τά τελευταῖα 50 χρόνια συνειδητοποιήσαμε πολλά κοινά στίς Ἐκκλησίες μας καί στήν πίστη μας, τά ὁποῖα μάθαμε νά ἐκτιμοῦμε. Συνειδητοποιήσαμε πώς μᾶς ἑνώνουν πολλά καί ὀλίγα μᾶς χωρίζουν. Εἴμαστε αἰσιόδοξοι πώς τά τελευταῖα ἐμπόδια τοῦ χωρισμοῦ θά μπορέσουν νά ξεπερασθοῦν.

Κ: Μετά τό σχίσμα τῶν Ἐκκλησιῶν εἴσασταν ὁ πρῶτος Οἰκουμενικός Πατριάρχης πού συμμετεῖχε στίς ἐνθρονιστήριες ἐκδηλώσεις τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στό Βατικανό. Τί θέλατε νά ἐπισημάνετε μέ τήν παρουσία σας;

Π: Ἐκτός τῆς ἐκτιμήσεώς μας πρός τόν Πάπα Φραγκίσκο σάν ἄτομο, θέλαμε νά ἐκφράσουμε τήν θέληση πρός ὑπέρβαση τοῦ πόνου τοῦ διαχωρισμοῦ τῶν Ἐκκλησιῶν μας.

Κ: Τί ἀναμένετε ἀπό τόν Πάπα Φραγκίσκο σχετικά μέ τόν οἰκουμενικό διάλογο;

Π: Περιμένουμε ἀπό τήν Ἁγιότητά του περαιτέρω γενναῖα βήματα καί προσπάθειες πρός Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν, ὅπως ἤδη ἔχει, ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἐκλογῆς του ὡς ἀρχηγοῦ (κεφαλῆς) τῆς Καθολικῆς ἐκκλησίας πολλά πράξει. Χαιρόμεθα καί ἐπιδοκιμάζουμε ἰδιαίτερα τήν ἔντονη ἔμφαση τῆς συναδελφικότητος μεταξύ τῶν ἐπισκόπων καί τῆς Συνοδικότητος διά τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, ὅπως καί τό αὐτονόητό του ὡς ἐπίσκοπος Ρώμης.

Κ: Ὡς κεφαλή τῆς παγκόσμιας Ὀρθοδοξίας φέρετε τήν ὑπευθυνότητα καί γιά τούς Χριστιανούς τοῦ Ἰράκ καί τῆς Συρίας, ὁ ὁποῖοι τώρα δεινοπαθοῦν λόγῳ τῶν διωγμῶν καί τῆς καταδίωξης. Μήπως σύντομα δέν θά ὑπάρχουν πλέον Χριστιανοί στήν «κοιτίδα τοῦ Χριστιανισμοῦ»;

Π: Σάν πρῶτος Ἐπίσκοπος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας αἰσθανόμεθα μία μεγάλη εὐθύνη γιά τούς Χριστιανούς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί ἡ καρδιά μας εἶναι περίλυπος λόγῳ τῶν μεγάλων παθημάτων καί διωγμῶν τῶν Χριστιανῶν στό Ἰράκ, τήν Συρίαν καί σέ πολλές ἄλλες περιοχές συγκρούσεων τοῦ κόσμου. Οἱ Χριστιανοί τῆς Μέσης Ἀνατολῆς γεννήθηκαν ἐκεῖ καί ἀπό χιλιάδες χρόνων εἶναι ἐκεῖ ἡ ἑστία τους. Πρέπει νά κάνουμε ὅ,τι εἶναι δυνατόν πρός στήριξή τους καί προφύλαξή τους ἀπό διωγμους καί δολοφονίες. Εἶναι πολύ βασικό γιά τούς Χριστιανούς ἀδελφούς μας ἡ παραμονή τους στίς πατρίδες τους καί τίς γενέτειρές τους, ὅπου θά μποροῦν νά συνεχίσουν ἐκεῖ τήν ζωή τους.  Ἀλλά θά πρέπει νά ἀναγνωρισθοῦν σάν ἰσάξιοι πολίτες καί ὄχι σάν πολίτες δευτέρας κατηγορίας.

Κ: Τί μποροῦν νά κάνουν οἱ Ἐκκλησίες καί ἡ πολιτική γιά νά δοθῆ ἕνα τέλος σ’ αὐτή τήν μιζέρια;

Π: Οἱ ἐκεῖ Χριστιανοί πρέπει νά ἐνδυναμωθοῦν περισσότερο τόσο ἀπό πολιτικῆς ὅσο καί ἀπό ἠθικῆς καί ὑλικῆς πλευρᾶς. Ὁ ἀγῶνας πρός τήν θρησκευτική ἀπελευθέρωση ἀνά τόν κόσμο πρέπει νά ἐνισχυθῆ. Ἡ ἀνθρωπίνη εὐημερία πρέπει νά ἔχη τήν προτεραιότητα  ἔναντι οἰκονομικῶν καί πολιτικῶν  συμφερόντων.

Κ: Ὁ θρόνος σας εἶναι τό Φανάρι στήν Ἰσταμπούλ.  Καί στήν Τουρκία τό θέμα τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας δέν εἶναι ρόδινο. Πῶς θά περιγράφατε τήν κατάσταση; Ὑπῆρξαν βελτιώσεις ἀπό τήν περίοδο τῆς νέας κυβέρνησης τοῦ κράτους ἀπό τούς συντηρητικούς Ἰσλαμιστές ΑΚΡ 2002;

Π: Τούς τελευταίους χρόνους ὑπῆρξαν θετικές ἐξελίξεις στήν Τουρκία μέ τήν κυβέρνηση τοῦ Ἐρντογάν. Ὑπάρχει ὅμως ἀκόμη πολλή δουλειά.  Ἕνα ἀπό τά σοβαρότερα αἰτήμάτά μας εἶναι ἡ ἀναγνώριση τῆς Ἐκκλησίας ὡς σωματεῖο δημοσίου δικαίου ἀπό τό τουρκικό κράτος. Ἡ νομική θέσις τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Χριστιανῶν ὑπηκόων τῆς Τουρκίας πρέπει νά προσδιορισθῆ μέ μεγαλύτερη σαφήνεια, καθ’ ὅτι καί οἱ Χριστιανοί τῆς Τουρκίας εἶναι καί αὐτοί Τοῦρκοι ὑπήκοοι καί θά πρέπει νά διεκδικοῦν τά ἴδια δικαιώματα μέ τούς Μουσουλμάνους.  Μία ἄλλη μέριμνα, πού πολύ μᾶς ἀπασχολεῖ, εἶναι ἡ ἐπαναλειτουργία τῆς θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης, τό κλείσιμο τῆς ὁποίας εἶναι μεγάλη ἀδικία.

Κ: Ἡ ὀρθόδοξη ἱερατική Σχολή τῆς Χάλκης στά Πριγκιποννήσια, ἀπέναντι τῆς Μητρόπολης τῆς Βοσπόρου (δηλαδή τῆς Κων/πολης) εἶναι κλειστή ἀπό τό 1971.  Γιά τήν ἐπαναλειτουργία της ἀπαιτεῖ ἡ Ἄγκυρα τήν ἀνέγερση ἑνός τζαμιοῦ στήν ἑλληνική πρωτεύουσα στήν Ἀθήνα. Εἶναι ἐντάξει αὐτή ἡ συναλλαγή γιά σᾶς;

Π: Ἡ ἐπαναλειτουργία τῆς Σχολῆς δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τό ἑλληνικό κράτος. Ἐμεῖς οἱ Τοῦρκοι ὑπήκοοι ἀπαιτοῦμε ἀπό τήν τουρκική κυβέρνηση τήν ἐπαναλειτουργία τῆς θεολογικῆς μας Σχολῆς. Ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά εἴμαστε ὑπεύθυνοι γιά πράξεις καί ἀποφάσεις τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως. Αὐτή παίρνει τίς ἀποφάσεις της ἀνεξάρτητα. Γι’ αὐτό δέν θεωροῦμε σκόπιμη μία τέτοια συναλλαγή. Τά ἀνθρώπινα δικαιώματα καί ἡ θρησκευτική ἐλευθερία δέν εἶναι δυνατόν νά γίνουν ἀντικείμενα συναλλαγῶν.

Κ: Μία τελική προσωπική ἐρώτησις: Τί εἶναι αὐτό πού σᾶς ἑλκύει ἰδιαίτερα στήν Αὐστρία.

Π: Ἰδιαίτερα μᾶς ἐντυπωσίασαν οἱ εὐχάριστοι, εἰρηνικοί καί ἀνοιχτόκαρδοι Αὐστριακοί ἄνθρωποι, καθώς καί ἡ ἰδιαίτερη ὀμορφιά τῆς χώρας σας. Εἶναι πάντοτε χαρά μας νά βρισκόμαστε σάν ἐπισκέπτες στήν Αὐστρία καί γι’ αὐτό τόν λόγο ἐρχόμαστε συχνά γιά λίγες ἡμέρες ἀνάπαυσης, σ’ αὐτό τό ὡραῖο καί φιλόξενο κράτος.