Σκηνή πρώτη:
Μὲ ἀξιομνημόνευτη σπουδὴ ἀνακοινώνει «εὐσεβάστως» καὶ αὐτοπροσώπως στὸν Ἀρχιεπίσκοπο ὅτι δὲν προτίθεται νὰ ὁρκισθεῖ.
Μὲ ἀξιομνημόνευτη σπουδὴ ἀνακοινώνει «εὐσεβάστως» καὶ αὐτοπροσώπως στὸν Ἀρχιεπίσκοπο ὅτι δὲν προτίθεται νὰ ὁρκισθεῖ.
Σχολιο (χρ. β.): Λὲς καὶ θὰ «ζημιωνόταν» ἢ θὰ «μειωνόταν» ὁ Ἀρχιεπίσκοπος!
(Ἢ
πολὺ
περισσότερο ἡ
Ἁγία
Ἐκκλησία
τοῦ
Χριστοῦ!…
Ἂν
εἶναι
δυνατόν, νὰ
νομίζεις κάτι τέτοιο, μικρὲ ἀνθρωπάκο!)
“Δὲν θέλεις; Μὴν ἀναφέρεσαι (στὸν Θεό)”, θὰ μποροῦσε νὰ σκεφθεῖ μέσα του ὁ πρῶτος! Ὁ Θεὸς δὲν ἀναγκάζει. Οἰ ἄνθρωποι ἀναγκάζουν.
“Δὲν θέλεις; Μὴν ἀναφέρεσαι (στὸν Θεό)”, θὰ μποροῦσε νὰ σκεφθεῖ μέσα του ὁ πρῶτος! Ὁ Θεὸς δὲν ἀναγκάζει. Οἰ ἄνθρωποι ἀναγκάζουν.
Σκηνὴ δεύτερη:
«Κύριε Πρόεδρε, θέλω νὰ σᾶς διαβεβαίωσω στὴν τιμὴ καὶ τὴν συνείδησή μου ὅτι θὰ τηρῶ τὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς νόμους τοῦ κράτους».
«Κύριε Πρόεδρε, θέλω νὰ σᾶς διαβεβαίωσω στὴν τιμὴ καὶ τὴν συνείδησή μου ὅτι θὰ τηρῶ τὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς νόμους τοῦ κράτους».
Σχολιο (χρ. β.): (Ἀπορία) Ἆραγε ΠΟΥ, σὲ ποιό μέρος ὑπάρχει ἡ τιμὴ καὶ κυρίως ἡ συνείδηση; Τί
εἶναι
αὐτὴ ἡ συνείδηση;
Ποιός τὴν
ἐφηῦρε; ΕΧΕΙ ΔΕΙ
ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ μὲ τὰ μάτια του;
Τότε πῶς
τὴν
ἐπικαλεῖται;
Σκηνὴ Τρίτη:
Μετὰ τὴν ὁρκωμοσία ἀμέσως γιὰ τὴν Καισαριανὴ μὲ λουλούδια στὸ μνημεῖο τῶν “πεσόντων”.
Μετὰ τὴν ὁρκωμοσία ἀμέσως γιὰ τὴν Καισαριανὴ μὲ λουλούδια στὸ μνημεῖο τῶν “πεσόντων”.
Σχολιο (χρ. β.): Τὸ κοντινὸ μνημεῖο βεβαίως τοῦ Ἀγνώστου
Στρατιώτου φάνταζε στὰ
μάτια του πολὺ
μπάς κλάς! Ἀλλὰ ἂς εἶναι. Πάντως
ἀπὸ τὴν συμβολικὴ αὐτὴ κίνηση ἐξάγονται τρία
σπουδαῖα
συμπεράσματα:
Πρῶτον: Ὅτι ἀπονέμεται τιμὴ στοὺς Ἥρωες. [Μένει μόνο νὰ διευκρινισθεῖ ΠΟΙΟΙ θεωροῦνται ΗΡΩΕΣ κάθε φορά!]
Δεύτερον: Οἱ νεκροὶ ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ λουλούδια; Kι ἂν δὲν ἔχουν, γιατί τοὺς προσφέρθηκαν; Ἆρα οἱ νεκροὶ εἶναι ὑπολογίσιμο «μέγεθος», ἡ μνήμη τῶν νεκρῶν ἔχει κάποια «ἀξία».
Τρίτον, τὸ καὶ σπουδαιότερον: ἡ συμβολικὴ αὐτὴ κίνηση ἦταν σαφὴς ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΕΝΟΣ ΝΟΗΜΑΤΟΣ. Τοῦ ὅποιου νοήματος τέλος πάντων. Ἦταν μεγαλόφωνη πράξη παραδοχῆς ὅτι ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΝΟΗΜΑ.
Πρῶτον: Ὅτι ἀπονέμεται τιμὴ στοὺς Ἥρωες. [Μένει μόνο νὰ διευκρινισθεῖ ΠΟΙΟΙ θεωροῦνται ΗΡΩΕΣ κάθε φορά!]
Δεύτερον: Οἱ νεκροὶ ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ λουλούδια; Kι ἂν δὲν ἔχουν, γιατί τοὺς προσφέρθηκαν; Ἆρα οἱ νεκροὶ εἶναι ὑπολογίσιμο «μέγεθος», ἡ μνήμη τῶν νεκρῶν ἔχει κάποια «ἀξία».
Τρίτον, τὸ καὶ σπουδαιότερον: ἡ συμβολικὴ αὐτὴ κίνηση ἦταν σαφὴς ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΕΝΟΣ ΝΟΗΜΑΤΟΣ. Τοῦ ὅποιου νοήματος τέλος πάντων. Ἦταν μεγαλόφωνη πράξη παραδοχῆς ὅτι ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΝΟΗΜΑ.
Σκηνὴ τετάρτη:
Μετὰ μεταβαίνει στὸν Ἀρχιεπίσκοπο νὰ τοῦ ζητήσει τὴν «εὐχή του». Ποιά εὐχή; Τί εἶναι ἡ εὐχή; Τζάμπα «εὐχολόγιο»; Ἢ ἀναλώσιμο ἐπικοινωνιακὸ σκετσάκι;
Μετὰ μεταβαίνει στὸν Ἀρχιεπίσκοπο νὰ τοῦ ζητήσει τὴν «εὐχή του». Ποιά εὐχή; Τί εἶναι ἡ εὐχή; Τζάμπα «εὐχολόγιο»; Ἢ ἀναλώσιμο ἐπικοινωνιακὸ σκετσάκι;
Τελικό Σχολιο (χρ. β.): Συμπεραίνεται ἀβίαστα ὅτι ἐπείγεται νὰ
περιθωριοποιήσει μὲ
τὸ
βαμβάκι τὰ
ὑπολείμματα
τῆς
χριστιανικῆς
ταυτότητας καὶ
τῶν
ἐναπομεινάντων
παραδοσιακῶν
Νοημάτων τοῦ
Ἔθνους
καὶ
νὰ
τὰ
Ἀντικαταστήσει
μὲ
Νέα Νοήματα. Δικῆς
του ἐμπνεύσεως,
ἀλλὰ πάντως
νοήματα! Μόνον ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΡΟΣΗΜΟ ΝΑ ΜΗ ΕΧΟΥΝ. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΝΑ ΜΗ ΕΙΝΑΙ. Κι ὅ, τι ἄλλο ἂς εἶναι!
Πηγή: «Christianvivliografia»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.